De Beste Vrouwen op Aarde

De Beste Vrouwen op Aarde

De Beste Vrouwen op Aarde

أفضل امرأة على وجه الأرض باللغة الهولندية

 

 

Abu Abdur Rahman Faruq Post

 


Vertaling:
EUROPEAN ISLAMIC RESEARC CENTER (EIRC)

& K. de Wit
Geredigeerd door: Suzanne

 

www.islamland.com  

 


 
Moslim Vrouwen, De Beste Vrouwen op Aarde


De Boodschapper van Allah zei:

“De beste vrouw ( in haar tijd ) was Maryam, dochter van Ïmran, en de beste vrouw ( in de tijd van de Profeet ) is Khadijah dochter van Khuwalid” (Tirmidthi)

“Vele mannen bereikten perfectie, maar onder de vrouwen, waren alleen Maryam de dochter van Imran en Asiah, de vrouw van Fir’oun, die perfectie bereikten.”

De Zes – met de uitzondering van Abu Dawud, - vermeldden het. Al-Bukhari’s  verwoording:

“Vele mannen bereikten het niveau van perfectie, maar geen vrouw bereikte dit niveau behalve Aishah, de vrouw van Fir’awn, en Maryam, de dochter van Imran. De superioriteit van A’ishah (zijn vrouw) boven andere vrouwen, is als de superioriteit van Tharid (vlees en brood gerecht) boven andere gerechten.”

Deze vrouwen en hun volgers zijn de beste vrouwen die ooit een voet op deze aarde hebben gezet.

 

 

Inhoudsopgave

Introductie

Deel Eén: Status van Niet-Moslim vrouwen

Wat is de Joods-Christelijke houding tegenover vrouwen

Menstruerende vrouwen vanuit het Joods-Christelijke perspectief

Overspel en Ontucht

Weduwen

Vrouwen met bezittingen

Polygynie

Statistieken

Polygynie een Oude Instelling

Sluier in het Joods-Christelijke perspectief

Samenvatting van wat het Nieuwe en Oude Testament zeggen over vrouwen

Wat de Heilig verklaarden in het Christendom zeiden over vrouwen

Islam is wat de mensen bevrijdt en vrijmaakt

Wat is Islam, De Koran en wie is Allah

Deel Twee: Status van Vrouwen in Islam

Hoe moet men vrouwen behandelen

Islam en relaties tussen mannen en vrouwen

Polygynie  in Islam

Islam en de sluier met een aantal statistieken

Islam en zijn houding tegenover ontucht

Echtelijke zaken in Islam

Islam en het opleiden van vrouwen

Islam tegen het vermoorden van meisjes babies

Moeder en Ouders

Menstruatie in Islam

Scheiding in Islam, Hoe om te gaan met echtelijke problemen

Geweld tegen vrouwen in de Verenigde Staten

De Weduwe of Gescheiden vrouw

Wat Islam heeft gedaan voor vrouwen

Statistieken

Bibliografie


 

In de Naam van Allah de Meest Barmhartige de Schenker van Genade

Alle lof is verschuldigd aan Allah ( God ) de Schepper van alle dingen, de Ene wie alles heeft geproportioneerd en gevormd in de meest perfecte vorm en gedaante; de Ene wie alles in paren heeft geschapen en voor iedereen en alles zijn gezel. Allah, vanuit Zijn opperste kennis en wijsheid, creëerde een wezen in welke men zijn rust, ontspanning en plezier vindt; een wezen welke naties van mensen grootbrengt; een wezen welke moet worden behouden en beschermd als een kostbaar juweel. Dit meest kostbare wezen is de vrouw.

Helaas, de vijanden van de beschaving en degenen met een ziekte in hun harten wensen de vrouw te veranderen in een goedkoop handelsartikel op de markt van begerige en satanische verleidingen. Ze wensen haar te etaleren voor hun ogen zodat ze van haar schoonheid kunnen genieten en vergen van haar iets veel ergers. Om deze reden zien we losbandige tijdschriften en televisiereclames welke de foto’s gebruiken van karig geklede jonge vrouwen als een middel om hun publicaties of goederen te verspreiden en te  verkopen. Verder, vanwege deze gevaarlijke ontwikkelingen, is de vrouw verwijderd van haar oorspronkelijke rol in het huis en wordt zij gezien als een handelsartikel of een verkoopwerktuig voor de verkoop van auto’s,  bier, sigaretten en al het andere denkbare.  
Islam, echter, verheft de status van de vrouw om haar te beschermen tegen de schade welke deze situatie kan veroorzaken. Om deze reden en vele andere, vonden we het passend om de status van de vrouwen in Islam te bespreken.

Dit is een belangrijk onderwerp waarover veel mensen een gebrek aan correcte kennis en begrip hebben. Eén van de beste manieren om de waarheid te leren over een onderwerp of een speciaal thema is door de opvattingen over dit onderwerp te vergelijken tussen verschillende gezichtspunten en geloven. Om deze reden,  voordat we beginnen ons thema te omvatten, willen we kort een licht werpen op de status van niet-Moslim vrouwen voor de Islam – en zelfs na Islam, binnen de andere wereld religies – met betrekking tot hun behandeling, rechten en welk respect hun geboden wordt. Na het observeren van de status  van niet-Moslim vrouwen, hoe ze worden behandeld door hun gemeenschap, en of hun rechten wel of niet gehandhaafd worden, moeten we in staat zijn om de zegeningen en de deugdzaamheid van het zijn van Moslim  ons beter te realiseren en speciaal het zijn van een Moslim vrouw. Hopelijk leidt dit ons tot beter begip van de Islam, verheldert het misvattingen die iemand kan hebben en stelt het ons in staat te begrijpen dat de regels en reglementen in Islam zijn geplaatst  om dat wat heilzaam is voor de mensheid te bevorderen en om te verbieden en de mensheid te beschermen tegen dat wat hem schade berokkent.

En bij Allah is al het succes.


 

www.islamland.com

Deel 1

De status van niet-Moslim vrouwen

We beginnen onze bespreking met iets waar ieder van ons enigermate bekend mee is, het verhaal van Adam en Eva. De misvatting van wat werkelijk gebeurd is, heeft vele mensen op een dwaalspoor gebracht.

De Joods-Christelijke opvatting over de schepping van Adam en Eva is in detail overgeleverd in Genesis 2:4-3:24. God verbood hen beiden om fruit te eten van de verboden boom. De slang verleidde Eva om ervan te eten en Eva, op haar beurt, verleidde Adam om met haar te eten. (Volgens deze teksten in hun huidige vorm – rekening houdend met het feit dat ze zijn gewijzigd van hun originelen.) Toen God Adam bestrafte voor wat hij deed, gaf hij alle schuld aan Eva – “De vrouw die U hier bij mij plaatste – zij gaf me wat fruit van de boom en ik at het.”  Zodoende, zei God  tegen Eva: “Ik zal op grootse wijze je pijnen bij het baren vergroten; met pijn zal je bevallen van kinderen. Jouw verlangen zal zijn voor jouw echtgenoot en hij zal over jou heersen.” Tegen Adam zei Hij: “Omdat je naar je vrouw luisterde en van deze boom at...
Vervloekt is de grond vanwege jou; door pijnlijk zwoegen zul je er alle dagen van je leven van eten...”
 [Genesis 2:4-3:24]

Het beeld van Eva als verleidster in de Bijbel heeft geresulteerd in een extreme negatieve impact op vrouwen door de gehele Joods-Christenlijke traditie. Het werd geloofd dat alle vrouwen van hun moeder, de Bijbelse Eva, zowel haar schuld als haar bedrog hebben geërfd. Dientengevolge waren ze allemaal onbetrouwbaar, moreel minderwaardig en kwaadaardig. Menstruatie, zwangerschap en baren werden gezien als de juiste straf voor de eeuwige schuld van de vervloekte vrouwelijke sekse. Om te beseffen hoe negatief de impact van de Bijbelse Eva was voor al haar vrouwelijke afstammelingen, moeten we kijken naar de literaire werken van sommige van de meest belangrijke Joden en Christenen van alle tijden. Laat ons beginnen met het Oude Testament en kijken naar uittreksels welke de Wijsheid Literatuur genoemd worden waarin we vinden:

"Bitterder dan de dood, vind ik de vrouw die een valstrik is, wiens hart een val is en wiens handen ketens zijn. De man die God tevreden stelt ontvlucht haar, maar de zondaar zal zij in de val lokken....terwijl ik nog steeds zocht maar niet vond, vond ik één rechtschapen man onder de duizend maar geen één rechtschapen vrouw was onder hen  allen”
;( New International Version, Ecclesiastes 7:26-28).

“Maar aan het einde is zij bitter als alsem, Scherp als een tweesnijdend zwaard.” (NIV, Proverbs 5:4)

“Om je weg te houden van de kwaadaardige vrouwen, van de gladde tong van de echtbreekster” (NIV, Proverbs 6:24)
Telkens weer worden alle vrouwen gedenigreerd vanwege het beeld van Eva de verleidster, dankzij het gewijzigde Genesis verslag. Om op te sommen, de Joods-Chriselijke opvatting over vrouwen is vergiftigd door het geloof in de zondige natuur van Eva en haar vrouwelijke nakomelingen, welke absoluut onjuist is.

 

In een ander deel van de Hebreeuwse literatuur welke wordt gevonden in de Katholieke Bijbel (Douay-Rheims Bijbel), lezen we:

“En iedere kwaadaardigheid, maar de kwaadaardigheid van een vrouw: En iedere smart, maar de smart van hen die hem haten: En iedere wraak, maar de wraak van vijanden. Er is geen hoofd erger dan het hoofd van een slang: En er is geen boosheid boven de boosheid van een vrouw. Het zal aangenamer zijn te verblijven met een leeuw en een draak, dan te wonen bij een zondige vrouw. De goddeloosheid van een vrouw verandert haar gezicht: en ze verduistert haar gelaat als een bullebak: en toont het als een jute zak. Te midden van haar buren, Haar echtgenoot zucht, en hoort dat hij een beetje zuchtte.

Geen boosaardigheid is zo groot als die van een vrouw, laat het noodlot van zondaren op haar neervallen. Zoals het beklimmen van een zanderige weg voor de voeten van de oudere is, zo is een echtgenote vol van tong voor een rustige man. Kijk niet op tegen de schoonheid van de vrouw, en begeer een vrouw niet vanwege haar schoonheid. De boosheid, en schaamteloosheid, en verwarring van een vrouw is groot. Een vrouw, als zij superioriteit heeft, is strijdig tegen haar echtgenoot. Een kwaadaardige vrouw neemt de moed weg, en geeft een zwaar aangezicht en een gewond hart.  Zwakke handen en onsamenhangende knieën, een vrouw die haar echtgenoot niet gelukkig maakt. Van de vrouwen kwam het begin van de zonde, en door haar zullen we allemaal sterven.” Geen kwaadaardigheid komt nabij de kwaadaardigheid van een  vrouw....Zonde begon bij een vrouw en dankzij haar moeten we allemaal sterven.”
(Ecclesiasticus 25:19-33).

Merk de zware toon op van St. Paul in het Nieuwe Testament
( welke door Paul zelf is geschreven ):
“Een vrouw moet in stilte leren en in volle onderwerping. Ik sta een vrouw niet toe om les te geven of om autoriteit over een man te hebben; ze moet stil zijn. Omdat Adam eerst werd gevormd, toen Eva. En Adam was niet degene die bedrogen werd; het was de vrouw die was bedrogen en een zondaar werd” (NIV, I Timothy 2:11-14).

St. Augustine was trouw aan het nalatenschap van zijn voorgangers; hij schreef aan een vriend Laetus: “Wat is het verschil of het nu in een echtgenote of moeder is, het is nog steeds Eva de verleidster waar we op moeten passen in iedere vrouw....Ik faal om te zien welk nut vrouwen kunnen zijn voor mannen, als iemand de functie van het dragen van kinderen uitsluit.”
(Preaching The Women of The Bible, p.122)

Eeuwen later beschouwt St. Thomas Aquinas vrouwen nog steeds  als gebrekkig: “Ten aanzien van de individuele natuur is de vrouw gebrekkig en slecht, want de actieve kracht in het zaad van de man zorgt voor de productie van een perfecte gelijkenis in de mannelijke sekse; terwijl de productie van vrouwen komt van een gebrek in de actieve kracht of van een materiele ongeneigdheid, of zelfs van een externe invloed."(Summa Theologica, Q.92)

Tenslotte, de vermaarde hervormer Martin Luther zag geen enkel voordeel van vrouwen anders dan het zoveel mogelijk kinderen in de wereld proberen te brengen ongeacht enige bijwerkingen: "Als ze moe worden of zelfs sterven, maakt dat niet uit. Laat ze sterven tijdens de geboorte van het kind, dat is waarom ze hier zijn."(Death and Dying)

De volgende vraag werd gesteld aan Rabbi Epstein: "Waarom worden de vrouwelijke leden van de familie beschouwd als een deel van de familie bezittingen?
 
Hij antwoordde: “Ze zijn eerder bezit geweest voor het huwelijk van hun vader; na het huwelijk van de echtgenoot.”

 (Epstein, op.cit. p.121)

Joodse Rabbijnen benoemden negen vloeken toegebracht aan een vrouw als een resultaat van de Val: "Aan de vrouwen gaf Hij negen vloeken en dood: de last van het bloed van de menstruatie en het bloed van maagdelijkheid; de last van zwangerschap; de last van bevalling; de last van het grootbrengen van de kinderen; haar hoofd is bedekt als iemand in rouw; ze doorboort haar oren als een permanente slaaf of slaven meisje wie haar meester bedient; ze wordt niet als getuige geloofd; en na dit alles –dood." (Leonard J. Swidler, Women in Judaism: the Status of Women in Formative Judaism (Metuchen, N.J: Scarecrow Press, 1976) p. 115.)

Zelfs tot op de dag van vandaag, reciteren orthodox Joodse mannen in hun dagelijkse ochtend gebed "Gezegend is God, Koning van het universum, dat Gij mij geen vrouw heeft gemaakt.”; De vrouwen, aan de andere kant, danken God iedere ochtend voor "mij volgens Uw wil gemaakt." Een ander gebed gevonden in vele Joodse gebedsboeken ( is als volgt ): "Geprezen is God dat hij mij niet als heiden geschapen heeft. Geprezen is God dat hij mij niet als vrouw heeft geschapen. Geprezen is God dat hij mij niet als onwetende heeft geschapen." (Thena Kendath, "Memories of an Orthodox youth" in Susannah Heschel, ed. On being a Jewish Feminist (New York: Schocken Books, 1983), pp. 96-97. and Swidler, op. cit., pp. 80-81.)

Sommige van de Joodse sekten handelen naar een vers in de Torah ( welke is gewijzigd van zijn originele  vorm ) om vrouwen te nemen ( als oorlogs gevangenen ) in hun huizen, dan hun hoofden te scheren, dan gemeenschap met haar te hebben, in Deut. 21:10-14 wordt het volgende gezegd: "Wanneer jullie voorwaarts gaan naar oorlog tegen jullie vijanden,

En de Heer jullie God  heeft hen in jullie handen afgeleverd, en wanneer jullie hen gevangen hebben genomen, En jullie zien onder de gevangenen een prachtige vrouw, en verlangen haar,en haar als vrouw nemen- Dan moet je haar mee naar huis nemen, en ze zal haar hoofd scheren en haar nagels doen, En ze zal de kleding van haar gevangenschap van haar verwijderen, en verblijven in jullie huis en een maand  huilen om haar vader en moeder, en daarna mag je haar benaderen en gemeenschap met haar hebben, en ze zal je vrouw zijn.

En als jullie haar niet willen, moeten jullie haar op zichzelf wegsturen; jullie mogen haar absoluut niet verkopen voor geld, jullie mogen haar niet als een slaaf behandelen, omdat jullie haar “schenden”(New International Version, Deuteronomy 21:10-14)

Het is ook goed bekend van het werk van Aristoteles dat hij vrouwen gedefinieerd heeft als een gebrekkige man, en Ian Maclean betwistte of vrouwen zelfs maar een ziel bezitten. Dit debat bereikte een hoogtepunt in 1595 met de publicatie van Alcidalius’s boek, welke betoogde dat vrouwen zelfs geen mens waren. Niet verrassend, dit zelfde werk linkt vrouwen aan demonen en honden.


In feite, het verschil tussen de Bijbelse en Koranische houding tegenover de vrouwelijke sekse start direct bij de geboorte van de vrouw. Als voorbeeld,  de Bijbel stelt dat de periode van de rituele onzuiverheid van de moeder twee keer langer is als een meisje is geboren dan wanneer een jongen is geboren. (New International Version,Lev. 12:1-5):

“De HEER zei tegen Moses, “Zeg tegen de Israelieten: ‘Een vrouw die zwanger wordt en van een zoon bevalt zal ceremonieel onrein zijn voor zeven dagen, zoals ze onrein is gedurende haar maandelijkse periode. Op de achtste dag moet de jongen worden besneden. Dan moet de vrouw drieëndertig dagen wachten om gezuiverd te zijn van haar bloeding. Ze mag niets aanraken dat heilig is of naar een heiligdom gaan totdat de dagen van haar zuivering voorbij zijn. Als ze een dochter baart, is de vrouw twee weken onrein, zoals gedurende haar periode. Dan moet ze zesenzestig dagen wachten om gezuiverd te zijn van haar bloeding.”

De Katholieke Bijbel stelt uitdrukkelijk dat:

"De geboorte van een dochter is een verlies." (Douay-Rheims Catholic Bible, Ecclesiasticus 22:3).

In contrast tot deze schokkende verklaring, ontvangen jongens speciale lof:  

"Een man die zijn zoon onderwijst heeft de afgunst van zijn vijand.” ( Douay-Rheims Catholic Bible, Ecclesiasticus 30:3)

Joodse Rabbijnen maakten het een verplichting voor Joodse mannen om nakomelingen te maken om het ras te verspreiden. Op hetzelfde moment, verborgen ze hun duidelijke voorkeur voor mannelijke kinderen niet: “Het is goed voor degenen wiens kinderen mannelijk zijn maar slecht voor degenen wiens kinderen vrouwelijk zijn.”
“Bij de geboorte van een jongen, is iedereen verheugd….bij de geboorte van een meisje is iedereen treurig.” En “Wanneer een jongen ter wereld komt, komt er vrede in de wereld....Wanneer een meisje komt, komt niets." (Swidler, op.cit., p. 140.)

Een dochter wordt beschouwd als een pijnlijke last, een potentiële bron van schaamte voor haar vader:

"Je dochter is koppig? Kijk goed uit dat ze je niet het mikpunt van spot maakt voor je vijanden, het gesprek van het dorp, het onderwerp van gemeenschappelijke roddel, en je publiekelijk ten schande maakt” (Douay-Rheims Catholic Bible, Ecclesiasticus 42:11).

"Houd een koppige dochter sterk onder controle, of ze zal misbruik maken van elke toegevendheid die ze ontvangt. Houd een streng toezicht op haar schaamteloze blik, wees niet verbaasd als ze je ten schande maakt." (Douay-Rheims Catholic Bible, Ecclesiasticus 26:10 11).

Het standpunt van de Christelijke Kerk (as quoted in the "Marriage East and West" pgs. 80-81) : "Het zal moeilijk zijn om ergens een collectie meer vernederende verwijzingen te vinden over de vrouwelijke sekse dan de vroegere Kerk Vaders verstrekten. Lecky, de beroemde geschiedschrijver, spreekt over deze krachtige motieven welke zulke opvallende en groteske porties vormen van de geschriften van de Vaders....vrouwen werden voorgesteld als de deur van de hel, als de moeder van al het menselijk kwaad. Ze moet zich schamen bij de gedachte dat ze een vrouw is. Ze moet in een continue boetedoening leven vanwege de vloek die ze in de wereld heeft gebracht. Ze moet zich schamen voor haar kleding, omdat het de herinnering aan haar val is. Ze moet zich in het bijzonder schamen voor haar schoonheid, omdat het het meest invloedrijke instrument van de duivel is.” Eén van de meest vernietigende van deze aanvallen op vrouwen is die van de Tertullian:

"Weten jullie dat elk van jullie een Eva is? De uitspraak van God over deze sekse van jullie leeft in dit tijdperk; de schuld moet uit noodzakelijkheid ook leven.  Jullie zijn de toegangswegen van de duivel; jullie zijn de ontzegelaar van de verboden boom; jullie zijn de eerste afvalligen van de goddelijke wet; jullie zijn haar wie hem overtuigt wie de duivel niet overtuigde. (On the Apparel of Women, Book 1, Ch.1)

Niet alleen bevestigde de kerk de ondergeschikte status van vrouwen, het beroofde haar van legale rechten welke ze vroeger had genoten.

In Hindoe geschriften, is de beschrijving van een goede vrouw als volgt: "een vrouw wiens geest, spraak en lichaam in onderwerping bewaard worden, verkrijgt een hoge vermaardheid in deze wereld, en, in de volgende, dezelfde woonplaats met haar echtgenoot.”
(Mace, David and Vera, Marriage East and West. Dolphin Books, Doubleday and Co., Inc. N.Y. 1960)

In Athene, waren vrouwen niet beter af dan de Indiase of de Romeinse vrouwen.

"Atheense vrouwen waren altijd minderen, onderdaan aan een man, aan hun vader, aan hun broer of aan hun mannelijke familie.”(Allen, E.A. History of Civilization, Vol. 3, p.444)

Een Romeinse echtgenote werd door een geschiedschrijver beschreven als: “een kindje, een mindere, een pupil, een persoon onkundig in het doen of handelen volgens haar eigen individuele smaak, een persoon voortdurend onder de voogdij en  bescherming van haar echtgenoot."
(Allen, E.A. History of Civilization, Vol. 3, p443)

In Encyclopedie Britannica, vinden we een overzicht van de wettelijke rechten van vrouwen in de Romeinse beschaving:

"In de Romeinse Wetgeving was een vrouw zelfs in historische tijden volledig afhankelijk. Als ze getrouwd was, gingen zij en haar eigendommen over naar het gezag van haar man....de echtgenote was het aangekochte eigendom, en als een slaaf verworven alleen voor zijn voordeel. Een vrouw kon geen enkele burgerlijke of publieke taak beoefenen, kon geen getuige zijn,  onderpand, leermeester, of beheerder; ze kon niet adopteren of geadopteerd worden, of een testament of contract maken.” (Encyclopedia Britannica 11th  ed., 1911,op.cit, Vol. 28, p.782)

Volgens het Engelse Gewoonterecht: “alle echte eigendommen welke een vrouw bezat ten tijde van het huwelijk werden het bezit van haar echtgenoot.” (Encyclopedia American International, Vol. 29, p.108)   Dit kan zijn waarom de vrouw de achternaam van haar echtgenoot aanneemt ha het huwelijk.

Het was pas in de 19e eeuw dat de situatie begon te verbeteren. “Door een reeks van daden beginnend met de Getrouwde vrouw’s Eigendom Acte in 1870, gewijzigd in 1882 en 1887,  verkregen getrouwde vrouwen het recht om eigendom te bezitten en om contracten aan te gaan in gelijkheid met vrijsters, weduwen, en gescheiden vrouwen.” (Encyclopedia Britannica, 1968, Vol.23, p 624)

Zelfs in Arabische samenlevingen voor de Islam leefden de vrouwen ook onder verschrikkelijke omstandigheden. De Arabieren haatten het wanneer er een meisje geboren was. Allah (God ) de Meeste Hoge zegt dit in de Koran:

 “En wanneer één van hen de verheugende tijding verkondigd wordt van ( de geboorte van ) een meisje wordt zijn gezicht somber en is hij vertoornd. Hij verbergt zich voor de mensen wegens het slechte nieuws wat hij kreeg! Zal hij het in weerwil van de schande behouden of zal hij het in de grond verstoppen? Weet: slecht is het waar zij over oordelen!” ( Koran 16: 58-59 )

Onder de Arabieren waren degenen wie hun dochter begroeven terwijl ze nog leefde totdat ze stierf onder de aarde. Ook onder hen waren degenen die ze lieten leven alleen om een leven onder ogen te zien van vernedering en vermindering.

En Allah, de Meest Wijze, keurde dit ten sterkste af zoals Hij zegt in de Koran

"En wanneer het levend begraven meisje ondervraagd wordt. Voor welke zonde zij gedood werd" (81: 8-9)

Dit verwijst naar het baby meisje dat levend begraven werd en gelaten werd om onder de aarde te sterven. Als zij gespaard was van het levend begraven worden en toegestaan was te leven, dan inderdaad zou ze een leven van vernedering hebben geleefd. Dit is omdat het haar niet toegestaan is om enig deel te erven van het bezit van haar familie hoeveel geld de familie ook had en ongeacht of ze leed aan armoede en in verschrikkelijke nood was. De reden hiervoor is dat de erfenis specifiek voor mannen was en vrouwen uitsloot. In feite werd de vrouw verdeeld als een deel van het bezit van haar overleden echtgenoot, net zoals zijn geld verdeeld werd in de erfenis!

Tevens behoorde het tot de Arabische gebruiken dat bepaald voedsel alleen door mannen mocht worden gegeten en het was voor vrouwen niet toegestaan dit te eten, zoals Allah ons vertelt in de Koran:

"En zij (Arabische heidenen) zeiden: “Wat zich in de buiken van dit vee bevindt is voorbehouden aan onze mannen en verboden voor vrouwen.”En wanneer het doodgeboren is, dan zijn zij ( de mannen en de vrouwen ) er deelgenoten in........" (6:139)

Ook behoorde tot deze gewoontes dat er veel vrouwen leefden bij één man, omdat er geen grenzen waren aan het aantal vrouwen dat een man kon trouwen. Ze toonden geen enkele bezorgdheid over wat de vrouwen overkwam als een resultaat van deze praktijken,  zoals het leven onder benauwde omstandigheden, ongemak en onrecht.

Zoals je kunt zien, werden vrouwen behandeld als dieren. Ze werden gekocht en verkocht. Ze hadden geen keuze in de zaak van het huwelijk; ze moesten in stilte de hoogste bieder accepteren. Ze konden nooit erfen, zelfs niet van hun nabije familieleden. In feite werd de vrouw zelf een artikel om verdeeld te worden zoals elk ander handelsartikel van erfenis in het bezit van een persoon. Vrouwen werden enkel gezien als bezit en eigendom van mannen. Zelfs in de zogenaamde moderne Europese landen werden ze niet eens gezien als mens. Zelfs in religieuze zaken werd vrouwen geen status gegeven door mannen, omdat ze niet beschouwd werden als achtenswaardig voor het gebed of betamelijk om meegeteld te worden als mens.

Het was algemeen geaccepteerd en toegestaan voor mannen om hun dochters levend te begraven en deze harteloze daad van onmenselijkheid werd beschouwd als een daad van menselijkheid en respect. Verder was het algemeen geaccepteerd dat als een vrouw vermoord werd, haar moordenaar op geen enkele manier kon worden bestraft. Hij kon noch worden vermoord uit wraak noch worden gedwongen om bloedgeld te betalen.

In feite was het niet voor 586 AC dat enige concessie werd gegeven aan vrouwen en na veel ruzie, discussies en geschillen werd een besluit doorgegeven dat stelde dat de vrouw menselijk was. Hoewel, dit besluit had bedongen  dat ze was geschapen  en geboren alleen om de man te dienen. Zo laat als 1856 werden vrouwen in Groot-Brittannië geen verdiensten toegestaan en hadden geen erfrecht. In 1857 werd gescheiden vrouwen hetzelfde recht gegeven als alleenstaande vrouwen maar getrouwde vrouwen moesten wachten tot 1893 om dezelfde rechten te krijgen. Verder, in de Engelse Wetgeving, tot het jaar 1805, was het de mannen toegestaan hun vrouwen te verkopen,  en ze specificeerden haar prijs zelfs in halve shilling!!!

Wat is de Joods-Christelijke houding tegenover een vrouw die haar religie probeert te leren?

Het hart van het Jodendom is de Torah. Hoewel, volgens de Talmud ( welke gezien wordt als een uitleg van de Torah )  “worden vrouwen uitgesloten van het bestuderen van de Torah.” ( Talmud Torah 1:01)

Sommige Joodse Rabijnen verklaarden krachtig: “Laat de woorden van de Torah liever vernietigd worden door vuur dan bijgebracht aan vrouwen” en “Wie zijn dochter de Torah onderwijst is alsof hij haar obsceniteit heeft onderwezen” ( Denise L. Carmody, "Judaism", in Arvind Sharma, ed., op. cit., p. 197.)

De houding van St. Paul in het Nieuwe Testament is niet opgewekter:

"Zoals in alle verzamelingen van de heiligen, moeten vrouwen zich stil houden in de kerken. Het is hun niet toegestaan te spreken, maar moeten in onderwerping zijn zoals de wet zegt. Als ze ergens over willen informeren, moeten ze het thuis aan hun eigen echtgenoot vragen; want het is schandelijk voor een vrouw om in de kerk te praten.”  (New International Version, I Corinthians 14:34-35)

Hoe kan een vrouw leren als het haar niet toegestaan is te spreken? Hoe kan een vrouw intellectueel groeien als ze verpicht is om in een staat van volledige onderwerping te zijn?

Wat is de status van de moeder in het Joods-Christelijke perspectief?

Wat vinden we in het Nieuwe Testament? Roept het op tot het eren van de moeder?  In tegendeel,  je krijgt de indruk dat het Nieuwe Testament vriendelijke behandeling van moeders  ziet als een belemmering op het pad naar God. Volgens het Nieuwe Testament kan iemand niet een goede Christen worden, waardig om een volgeling van Christus te worden, tenzij hij zijn moeder haat. Het is toegeschreven aan Jezus dat hij zei:

"Als iemand tot mij komt en niet zijn vader en moeder haat, zijn vrouw en kinderen, zijn broeder en zusters- ja zelfs zijn eigen leven- kan hij niet mijn volgeling zijn.” (New International Version, Luke 14:26).

*Er is geen mogelijke manier dat Jezus dit zei, dit was het werk van de kerk vaders en degenen die deelnamen in het veranderen en schrijven van het Nieuwe Testament.

Wat wordt gezegd over de menstruerende vrouwen?

Joodse wetten en regelgevingen betreffende de menstruerende vrouwen zijn extreem beperkend. Het Oude Testament beschouwt menstruerende vrouwen als onrein en onzuiver. Bovendien “infecteert” haar onzuiverheid ook anderen. Iedereen en alles dat zij aanraakt wordt voor één dag onrein:

"Wanneer een vrouw haar reguliere vloeiing van bloed heeft, zal de onreinheid van haar maandelijkse periode zeven dagen duren, en iedereen die haar aanraakt zal onrein zijn tot de avond. Alles waarop zij tijdens haar periode ligt zal onrein zijn, en alles waarop zij zit zal onrein zijn. Wie haar bed aanraakt moet zijn kleding wassen en zich baden met water, en hij zal tot de avond onrein zijn. Wie iets aanraakt waar zij op zit moet zijn kleding wassen en baden met water, en hij zal tot de avond onrein zijn. Of het nou het bed is of iets waar zij op gezeten heeft, als iemand het aanraakt, zal hij tot de avond onrein zijn " ( New International Version, (look all of ch. 15)Lev. 15:19-23).

In overeenstemming met haar “vervuilende” natuur, werd een menstruerende vrouw soms “verbannen” om elke mogelijkheid van contact met haar te vermijden. Ze werd naar een speciaal huis gestuurd genaamd “het huis van de onreinheid” voor de gehele periode van haar onzuiverheid. (Swidler, op. cit., p. 137.)

De Talmud beschouwt een menstruerende vrouw “fataal”, zelfs zonder enig fysiek contact:  

"Onze Rabbijnen onderwezen:….als een menstruerende vrouw tussen twee (mannen) passeert, als het in het begin van haar menstruatie is, doodt ze één van hen, en als het aan het eind van haar menstruatie is, veroorzaakt ze tweedracht tussen hen” (bPes. 111a.)

Verder was het de echtgenoot van een menstruerende vrouw verboden de synagoge binnen te gaan als hij door haar onrein was gemaakt, zelfs door het stof onder haar voeten. Een echtgenote, dochter, of moeder die menstrueerde kon geen priesterlijke zegeningen declameren in de synagoge. Geen wonder dat nog steeds veel Joodse vrouwen naar de menstruatie verwijzen als “de vloek”!  (Ibid., p. 138. and- Sally Pries and, Judaism and the New Woman (New York: Behrman House, Inc., 1975) p. 24. )

Wat betreft overspel en ontucht?

Ontucht wordt in alle religies als een zonde beschouwd. De Bijbel bepaalt het doodsvonnis voor beide, de echtbreker en de echtbreekster  (Lev. 20:10). Islam straft evenzeer beiden, de echtbreker/overspelige en de echtbreekster/overspelige  (Quran, 24:2). De Bijbel echter, beschouwt alleen de buitenechtelijke affaire van een getrouwde vrouw als overspel (New International Version, Leviticus 20:10, Deuteronomy 22:22, Proverbs 6:20-7:27).

"Als een man slaapt met de vrouw van een andere man, moeten de beide mannen die met haar sliepen en de vrouw sterven. Je moet het kwaad van Israel zuiveren." (NIV,Deut. 22:22).

"Als een man ontucht pleegt met de vrouw van een andere man moeten beiden, de ontuchtpleger en de ontuchtpleegster, gedood worden " (NIV, Lev. 20:10).

Volgens de gewijzigde Bijbelse definitie,  als een getrouwde man met een ongetrouwde vrouw slaapt, wordt dit helemaal niet als een misdaad gezien. De getrouwde man die  buitenechtelijke affaires heeft met ongetrouwde vrouwen is geen overspelige en de ongetrouwde vrouwen die bij hem betrokken zijn, zijn geen echtbreeksters. De misdaad van ontucht wordt alleen gepleegd wanneer een man, of deze nu getrouwd of alleenstaand is, slaapt met een getrouwde vrouw. In dit geval wordt de man gezien als een overspelige, zelfs als hij niet getrouwd is, en de vrouw wordt gezien als overspelige. In het kort, ontucht is elke ongeoorloofde seksuele gemeenschap waarbij een getrouwde vrouw is betrokken. De buitenechtelijke affaire van een getrouwde man is niet per definitie een misdaad in de Bijbel. Waarom deze dubbele moraal? Volgens de Joodse Encyclopedie werd de vrouw gezien als bezit van haar echtgenoot en ontucht vormde een misdaad tegen het exclusieve recht van de echtgenoot op haar. De vrouw, als het bezit van haar echtgenoot, had niet een zodanig recht op hem. Zodoende, als een man seksuele gemeenschap heeft met een getrouwde vrouw, schendt hij het eigendom van een andere man  en dus moet hij worden gestraft.
 (Jeffrey H. Togay, "Adultery," Encyclopaedia Judaica, Vol. II, col. 313. Also, see Judith Plaskow, Standing Again at Sinai: Judaism from a Feminist Perspective (New York: Harper & Row Publishers, 1990) pp. 170-177.)

Tot op heden in Israël, als een getrouwde man toegeeft aan een buitenechtelijke affaire met een ongetrouwde vrouw, worden zijn kinderen bij die vrouw als legitiem beschouwd. Echter, als een getrouwde vrouw een affaire heeft met een andere man, of deze getrouwd is of niet, haar kinderen van hem zijn dan niet alleen onwettig, maar worden ook gezien als bastaards en worden verboden een andere Jood te trouwen behalve bekeerde Joden en andere bastaards. Deze ban is overgeleverd aan de kinderen van de afstammelingen voor 10 generaties tot dat de smet van ontucht waarschijnlijk is verzwakt. (Hazleton, op. cit., pp. 41-42)

Wat als een vrouw weduwe is?

Vanwege het feit dat het Oude Testament niet erkent dat zij erfrechten hebben, waren weduwen onder de meest kwetsbaren van de Joodse bevolking. De mannelijke familieleden welke alle eigendommen van de overleden echtgenoot erfden moesten van deze eigendommen de weduwe onderhouden. Echter, weduwen hadden geen zekerheid dat deze voorzieningen werden gegeven en leefden onder de genade van anderen. Daarom waren weduwen onder de laagste klassen in het oude Israel en weduwschap werd gezien als een symbool van grote degradatie.
Hoewel de toestand van een weduwe in de Bijbelse traditie zich uitstrekte zelfs buiten haar uitsluiting van haar echtgenoot’s eigendom. Volgens Genesis 38, moet een kinderloze weduwe trouwen met de broer van haar echtgenoot, zelfs als hij al getrouwd is, zodat hij nakomelingen voor zijn broer kan produceren,  op deze manier verzekerend dat de naam van zijn broer niet zal uitsterven.

"Toen zei Judah tegen Onan, 'Slaap met de vrouw van je broer en vervul je plicht aan haar als een zwager om nakomelingen voor je broer te produceren." (New International Version, Genesis 38:8)

De toestemming van de weduwe voor dit huwelijk is niet vereist. De weduwe wordt behandeld als een deel van haar overleden echtgenoot ‘s eigendom, haar voornaamste functie is om nageslacht voor haar echtgenoot te verzekeren. Deze Bijbelse wet wordt nog steeds nagekomen in het Israël van vandaag. Een kinderloze weduwe wordt in Israël nagelaten aan haar echtgenoot ’s broer.
( Swidler, op. cit., p. 137)

Als de broer te jong is om te trouwen, moet de weduwe wachten tot hij de leeftijd bereikt. Als de broer van de overleden echtgenoot weigert met haar te trouwen, wordt zij vrijgelaten en dan kan ze met een man van haar keuze trouwen. Het is niet een ongebruikelijk fenomeen in Israël dat de weduwen worden onderworpen aan chantage door hun zwagers om hun vrijheid te verkrijgen.
De heidense Arabieren voor de Islam hadden soortgelijke praktijken. De weduwe werd beschouwd als een deel van haar echtgenoots’s eigendom om geërfd te worden door zijn mannelijke erfgenamen en ze werd meestal ten huwelijk gegeven aan de oudste zoon van de overleden man, verwekt bij een andere echtgenote.

De Koran valt deze vernederende gebruiken vernietigend aan en schaft ze af zoals God/Allah zegt:

"En huwt niet van de vrouwen die jullie vaders huwden, tenzij dat al gebeurd is ( voor deze openbaring ). Voorwaar, het was een zedeloosheid en toorn afroepend ( gedrag ) en een slechte weg. (4:22)

In dit vers verbiedt Allah het trouwen met de vrouwen die met de vader waren getrouwd in eer en respect voor de vaders, hun kinderen niet toestaand seksuele relaties te hebben met hun vrouwen nadat ze zijn gestorven. Een vrouw wordt onverkieslijk voor de zoon van haar echtgenoot zodra het huwelijkscontract is uitgevoerd. Gedurende de tijden van onwetendheid ( voor de Islam ) waren de mensen gewend te verbieden wat Allah ook verbiedt ( wat betreft het huwelijk ) behalve het trouwen van de stiefmoeder en het nemen van twee zussen als wedijverende echtgenotes.
Daarop overleverde Allah dit vers.

Er werd zo neergekeken op weduwen en gescheiden vrouwen in de Bijbelse traditie dat de hoge priester niet een weduwe kon trouwen, een gescheiden vrouw, of een prostituee:

"De vrouwen die hij  ( de hoge priester ) trouwt moeten maagd zijn. Hij mag niet trouwen met een weduwe, een gescheiden vrouw, of een vrouw verontreinigd door prostitutie, maar alleen een maagd van onder zijn eigen mensen, zodat hij niet zijn nakomelingen onder zijn mensen verontreinigt." (NIV, Lev. 21:13-15)

Wat betreft vrouwen die bezittingen hebben?

De Talmud beschrijft de financiële situatie van een echtgenote als volgt:

"Hoe kan een vrouw iets hebben: wat van haar is behoort tot haar echtgenoot? Wat van hem is, is van hem en wat van haar is, is ook van hem....Haar verdiensten en wat ze op de straat zou kunnen vinden zijn ook van hem. De huishoudelijke artikelen, zelfs de broodkruimels op de tafel, zijn van hem. Als ze een gast zou uitnodigen in haar huis en hem te eten zou geven, dan zou ze van haar echtgenoot stelen..." (San. 71a, Git. 62a)

Het feit van deze kwestie is dat het eigendom van een Joodse vrouw bedoeld was om partijen aan te trekken. Een Joodse familie zou hun dochter een deel toewijzen van haar vaders bezittingen om gebruikt te worden als bruidsschat in geval van een huwelijk. Het was deze bruidsschat welke Joodse dochters tot een onwelkome last voor hun vaders maakten. De vader moest zijn dochter jaren opvoeden en dan voor haar huwelijk voorbereiden en een grote bruidsschat verstrekken. Zodoende, was een meisje in een Joodse familie een verplichting en niet een aanwinst.
Deze verantwoordelijkheid verklaart waarom de geboorte van een dochter niet gevierd werd met plezier  in de oude Joodse gemeenschap. De bruidsschat was een huwelijksgeschenk aan de bruidegom onder de voorwaarden van pacht. De echtgenoot moest zich opstellen als de werkelijke eigenaar van de bruidsschat maar hij mocht het niet verkopen. De bruid verloor iedere controle over de bruidsschat op het moment van het huwelijk. Bovendien werd er van haar verwacht te werken na het huwelijk en al haar verdiensten moesten naar haar echtgenoot gaan in retour voor haar levensonderhoud, wat zijn verplichting was. Zij kon haar eigendom maar op twee manieren herwinnen;  scheiding, of de dood van haar echtgenoot. Als zij eerst zou sterven, dan zou hij haar eigendom erven. In het geval van de dood van de echtgenoot, kon de vrouw haar voor-huwelijkse eigendom herwinnen maar ze was niet gerechtigd enig deel van het eigendom van haar overleden echtgenoot eigendom te erven. Het moet hier toegevoegd worden dat de bruidegom ook een huwelijksgeschenk aan zijn bruid  moest aanbieden, maar nogmaals was hij de werkelijke eigenaar van dit geschenk zolang  ze getrouwd zijn.

Het Christendom, tot voor kort, volgde dezelfde Joodse traditie. Beide religieuze en burgerlijke autoriteiten in het Christelijke Romeinse Imperium (na Constantein) vereisten een overeenkomst over de bezittingen/bruidsschat voor het erkennen van het huwelijk. Families loofden hun dochters toenemend bruidsschatten uit en, als een resultaat, neigden mannen eerder te trouwen terwijl families hun dochter’s huwelijk uitstelden naar later dan gebruikelijk was.
Onder Canoniek recht, was de vrouw gerechtigd tot de restitutie van haar bruidsschat als het huwelijk werd geannuleerd tenzij ze schuldig was aan overspel. In deze kwestie verloor ze haar recht op de bruidsschat welke voor haar echtgenoot bleef. Onder Canoniek en burgerlijk recht verloor een vrouw in Christenlijk Europa en America haar eigendomsrechten tot de late negentiende en vroege twintigste eeuw. Bijvoorbeeld vrouwenrechten werden onder de Engelse wet samengesteld en gepubliceerd in 1632. Deze rechten omvatten: “Dat wat de echtgenoot heeft, is van hemzelf. Dat wat de vrouw heeft, is van haar echtgenoot.” De vrouw verloor niet alleen haar eigendom bij het huwelijk, ze verloor ook haar persoonlijkheid.

Geen enkele daad van haar had legale waarde. Haar echtgenoot kon iedere koop of gift gemaakt door haar verwerpen omdat het geen bindende legale waarde had. De persoon met wie zij een contract had, werd gehouden als crimineel voor het participeren in fraude. Bovendien, kon ze niet vervolgen of vervolgd worden in haar eigen naam, noch kon ze haar eigen echtgenoot vervolgen. Een getrouwde vrouw werd behandeld als een kind in de ogen van de wet. De vrouw behoorde simpelweg aan haar echtgenoot en daarom verloor ze haar eigendom, haar legale persoonlijkheid en haar familienaam.

Wat is gezegd over polygynie?

Laat ons nu de belangrijke vragen over polygynie aanpakken. Polygynie is een aloude praktijk gevonden in vele menselijke samenlevingen. Zelfs de Bijbel veroordeelde polygynie niet. In tegenstelling, het Oude Testament en Rabbijnse geschriften getuigen veelvuldig van de wettigheid van polygynie.

Het werd gezegd over Profeet/Koning Solomon:

“Hij had zevenhonderd vrouwen van koninklijke geboorte en driehonderd bijvrouwen.” (NIV,1 Kings 11:3)

Ook van  de nobele Profeet/Koning David is gezegd dat hij vele vrouwen en bijvrouwen had (NIV,2 Samuel 5:13):

“Nadat hij Hebron verliet, nam David meer bijvrouwen en vrouwen in Jeruzalem, en meer zonen en dochters werden door hem geboren.”

De Talmud adviseert een maximum van vier vrouwen [Swidler, op. cit., p. 115].

Europese Joden bleven polygynie praktiseren tot aan de zestiende eeuw. Oosterse Joden praktiseerden regelmatig polygynie tot dat ze arriveerden in Israël waar het onder de burgerlijke wet is verboden. Echter, onder religieuze wetten welke de burgerlijke wetten in zulke kwesties overrulen, is het toegestaan.
 ( Lesley Hazleton, Israeli Women The Reality Behind the Myths (New York: Simon and Schuster, 1977) p. 41.

Wat betreft het Nieuwe Testament? Volgens Vader Eugene Hillman in zijn inzichtelijke boek 'Polygyny Reconsidered'," Nergens in het Nieuwe Testament is er een expliciet gebod dat het huwelijk monogaam moet zijn of een expliciet gebod welke polygynie verbiedt.”
(Gage, op. cit. p. 142)

Bovendien, Jezus heeft polygynie niet tegen gesproken ook al werd het veel gepraktiseerd door de Joden in zijn gemeenschap. Vader Hilman benadrukte het feit dat de kerk in Rome polygynie verbood om in overeenstemming te zijn met de Grieks-Romeinse cultuur welke alleen één wettige vrouw voorschreef terwijl buitenechtelijk samenwonen en prostitutie werd getolereerd.  
Hij citeert St. Augustinus, "Nu inderdaad in onze tijd, en overeenkomstig met Romeinse gebruiken, is het niet langer toegestaan om een andere vrouw te nemen. " (Jeffrey

H. Togay, "Adultery," Encyclopaedia Judaica, Vol. II, col. 313. Also, see Judith Plaskow, Standing Again at Sinai: Judaism from a Feminist Perspective (New York: Harper & Row Publishers, 1990) pp. 170-177.)

De Koran, in tegenstelling tot de Bijbel, beperkt het maximale aantal vrouwen tot vier onder de voorwaarde de vrouwen gelijk en rechtvaardig te behandelen, zoals God/Allah zegt:   

"En indien jullie vrezen de (vrouwelijke) wezen niet rechtvaardig (in hun recht op een bruidsschat) te behandelen, trouwt dan met de vrouwen (niet de vrouwelijke wezen) die jullie aanstaan, twee, drie of vier. En als jullie vrezen hen niet rechtvaardig (te kunnen) verzorgen, dan één, of wat jullie aan slavinnen bezitten. Dat is de beste wijze om niet onrechtvaardig te zijn." (Quran 4 :3).

Dit toont helder de goddelijke oorsprong van de Koran en de waarachtigheid van de boodschap van Islam, welke, anders dan menselijke filosofieën en ideologien, niet voortkomt van zijn menselijke omgeving. Het is een boodschap welke zodanige menselijke principes vestigt dat ze niet verouderden in de loop van tijd, noch zullen ze verouderen in de toekomst. Per slot van rekening is dit de boodschap van de Al-Wijze en Al-Wetende-God/Allah- wiens wijsheid en kennis ver boven het uiterste in menselijk denken  en vooruitgang is.

Zoals genoemd in het begin van dit document, leefden in de Arabische landen voor de tijd van de Islam een groot aantal vrouwen onder één man,  omdat er geen beperking was aan het aantal vrouwen een man kon trouwen. Er werd geen bezorgdheid getoond voor wat de vrouwen kon overkomen ten gevolge hiervan. Dit verschilt niet van wat we vandaag zien: één man met vele vriendinnen en één vrouw met vele vriendjes.

Laat ons hier de lijn trekken en kijken naar een aantal statistieken.


In de meeste menselijke samenlevingen overtreffen de vrouwen de mannen  in aantal.  

1.    In de V.S. zijn er, op zijn minst, achtmiljoen  meer vrouwen dan mannen
2.    In een land als Guinea zijn er 122 vrouwen voor iedere 100 mannen.
3.    In Tanzania, zijn er 95.1 mannen per 100 vrouwen.

Wat moet een samenleving doen in het geval van zulke ongebalanceerde sekse verhoudingen? God/Allah de Meest Wijze gaf ons het antwoord 1400 jaar geleden in de Koran; het enige logische antwoord is polygynie. Er is geen twijfel aan dat wat Allah de Meest Verhevene toegestaan voor ons heeft gemaakt voldoende voor ons is, maar laat ons kijken wat sommige eigentijdse geesten te zeggen hebben.

Een onderzoek onder meer dan zesduizend vrouwen variërend in leeftijd van 15 tot 59 jaar, uitgevoerd in de  tweede grootste stad in Nigeria, liet zien dat 60 procent van deze vrouwen blij zouden zijn als hun echtgenoten een andere vrouw zouden nemen. Zesenzeventig procent van de vrouwen in een soortgelijk onderzoek uitgevoerd in Kenia, beschouwden polygynie als  positief. In een ander onderzoek gehouden op het platteland van Kenia, beschouwden 25 van de 27 vrouwen polygynie beter dan monogamie. Deze vrouwen vonden dat polygynie een gelukkige en voordelige ervaring kon zijn als de co-echtgenotes met elkaar samenwerken.
 (Philip L. Kilbride, Plural Marriage For Our Times (Westport, Conn.: Bergin & Garvey, 1994) pp. 108-109. )

Zelfs heden ten dage blijft polygynie een levensvatbare oplossing voor sommige sociale  kwalen van moderne samenlevingen. De gemeenschappelijke verplichtingen welke de Koran benoemt in vereniging met de toestemming van polygymie zijn zichtbaarder tegenwoordig in sommige Westerse gemeenschappen dan in Afrika. Bijvoorbeeld, in de Verenigde Staten vandaag, is er een stevige geslachts crisis in de zwarte gemeenschap,  zoals geschetst door de volgende feiten:

1.    Eén op de twintig jonge zwarte mannen sterft voor hij de leeftijd van 21 bereikt.

2.    Voor degenen tussen de 20 en 35 jaar, is moordslag de voornaamste doodsoorzaak.  ( Nathan Hare and Julie Hare, ed., Crisis in
Black Sexual Politics (San Francisco: Black Think Tank, 1989) p. 25.)

3.    Veel jonge zwarte mannen zijn werkeloos, in de gevangenis, of aan de drugs. ( Ibid.p.26)

4.    Als resultaat, is één op de vier zwarte vrouwen, op haar veertigste, nooit getrouwd, vergeleken met één op de tien blanke vrouwen. (Kilbride,op.cit.,p.94)

5. Bovendien worden vele jonge vrouwen alleenstaande moeders voordat ze 20 jaar zijn, waarna ze afhankelijk worden van verstrekkers.

Het eindresultaat van deze tragische omstandigheden is dat een toenemend aantal vrouwen zijn betrokken in wat ‘ man-deling genoemd wordt. (Ibid., p. 95) Dat houdt in dat veel van deze ongelukkige alleenstaande vrouwen betrokken zijn in een affaire met getrouwde mannen. De echtgenotes van deze mannen zijn vaak onwetend over het feit dat andere vrouwen hun echtgenoten met hen ‘delen’.  Sommige waarnemers van de crisis van man-deling in de Amerikaanse gemeenschap raden ten sterkste consensuele polygynie aan als een tijdelijk antwoord aan het tekort van mannen totdat meer omvangrijkere hervormingen in de Amerikaanse gemeenschap in het algemeen wordt ondernomen. (Ibid)  

Wat wordt bedoeld met consensuele polygynie is een polygynie die is goedgekeurd door de gemeenschap en waarmee alle betrokken partijen het eens zijn,  tegen het bestrijden van de gebruikelijke geheime man-deling welke schadelijk is voor de vrouw en de gemeenschap in zijn geheel. Het probleem van man-deling in de Afrikaans Amerikaanse gemeenschap was het onderwerp van een panel discussie gehouden in de Temple Universiteit in Philadelphia op 27 Januari, 1993. ( Ibid., pp. 95-99)  Sommigen van de sprekers raadden polygynie aan als een potentiële remedie voor de crisis. Ze suggereerden ook dat polygynie niet zou moeten worden verbannen door de wet, in het bijzonder in een gemeenschap welke prostitutie en minnaressen tolereert. Het commentaar van een vrouw in het publiek dat Afrikaanse Amerikanen moesten leren van Afrika waar polygynie verantwoordelijk wordt gepraktiseerd ontlokte een enthousiast applaus.

Na een zorgvuldige studie van Afrikaanse polygynie, concludeerde eerwaarde David Gitari van de Anglicaanse Kerk dat Polygynie, wanneer volmaakt gepraktiseerd, meer Christelijk is dan scheiding en hertrouwen wanneer het verlaten van vrouwen en kinderen betreft. (Kilbride, op. cit., p. 126. )

Het probleem van de onbalans in sekse verhoudingen wordt waarlijk problematisch in tijden van oorlog. Inheemse Amerikaans Indiaanse stammen leden enorm onder de onbalans in sekse verhoudingen na verliezen in oorlogstijd.

Vrouwen in deze stammen, die een tamelijk hoge status genoten, accepteerden polygynie als de beste bescherming tegen aflaat en onfatsoenlijke activiteiten. Europese kolonisten, zonder het aanbieden van andere alternatieven, veroordeelden deze Indiaanse polygynie als ‘onbeschaafd’.

(John D'Emilio and Estelle B. Freedman, Intimate Matters: A History of Sexuality in America (New York: Harper & Row Publishers, 1988) p. 87.)

We moeten ons op dit punt afvragen: Wat is waardiger voor een vrouw: Een geaccepteerde en gerespecteerde tweede vrouw zoals in de Inheemse Indiaanse benadering, of een feitelijke prostituee als in de ‘beschaafde’ Europese kolonisten benadering?

Is het niet beter voor de vrouwen om 1/2, 1/3, of 1/4 van een echtgenoot te hebben, dan helemaal geen echtgenoot te hebben en een eenzaam leven te leiden? Is het niet beter voor de vrouwen om iemand te hebben die zijn geld en tijd aan haar besteed, voor haar zorgt, haar beschermt, en haar noden en behoeftes vervult? Is het niet beter voor haar te weten wie de vader van haar kinderen is, in plaats van te kiezen tussen  talrijke vriendjes die tenslotte verdwijnen?

In andere woorden, wat is waardiger voor een vrouw, de Koranische voorschriften of de theologie gebaseerd op de cultuur van het Romeinse Rijk?

Het is interessant op te merken dat in een internationale jeugdconferentie, gehouden in München in 1948, de grote onbalans in sekse verhoudingen werd besproken. Derhalve was polygynie opgenomen in de eind aanbevelingen van de conferentie.

(Ute  Frevert, Women in German History: from Bourgeois Emancipation to Sexual Liberation (New York: Berg Publishers, 1988) pp. 263-264.)

Er moet ook worden toegevoegd dat in de Islam niemand een vrouw kan verplichten te trouwen.

De Bijbel, aan de andere kant, zoekt soms gewelddadig zijn toevlucht in polygynie. Een kinderloze weduwe moet met de broer van haar echtgenoot trouwen, zelfs als hij al getrouwd is, ongeacht haar mening. (NIV,Genesis 38:8-10):


“Toen zeide Juda tot Onan: Ga tot uw broeders vrouw, sluit met haar het zwagerhuwelijk en verwek voor uw broeder nakroost. Maar Onan wist dat nakroost niet zijn broeder zou toebehoren, daarom, zo vaak hij tot de vrouw van zijn broeder kwam, verspilde hij het zaad op de grond, om aan zijn broeder geen nakroost te geven. En hetgeen hij gedaan had, was kwaad in de ogen des HEREN, en Hij doodde ook hem.”

Billy Graham, de eminente Christelijke  evangelist heeft dit feit erkend zoals het werd verteld, hij zei het volgende: “Het Christendom kan niet schikken in de vraag van polygynie. Als het hedendaagse Christendom dit niet kan doen, is het tot zijn eigen schade. Islam heeft polygynie toegestaan als een oplossing voor sociale kwalen en heeft een zekere graad van opvatting toegestaan aan de menselijke natuur maar alleen binnen het strikt bepaalde kader van de wet.

Christelijke landen maken een grote show van monogamie, maar in werkelijkheid bedrijven ze polygynie. Niemand is onwetend welke rol minnaressen spelen in de Westerse samenleving. Hierbij is Islam een fundamenteel eerlijke religie, en staat een Moslim toe om, indien hij moet, een tweede vrouw te trouwen, maar de Islam verbiedt ten zeerste alle achterbakse liefdesverenigingen om de morele rechtschapenheid van de gemeenschap te vrijwaren. (Christianstalkingaboutsex.com, Nov. 9, 2007)

Helaas, het Westen, en in het bijzonder de leiders van de Christelijke kerk, hebben deze toestemming voor polygynie gebruikt om Islam te bekritiseren. Hun motief lijkt het tegenwerken van de Islam, daarbij hopend zijn vooruitgang te hinderen door het in de ogen van de wereld te vernederen.
 
In hun propaganda tegen deze toestemming, presenteren de critici de volgende argumenten:

1.    Dat het trouwen met meer dan één vrouw tegen de natuurlijke wet is;

2.    Dat deze toestemming lust en sensualiteit aanmoedigt, welke schadelijk is voor het welzijn van de familie;  

3.    Dat het systeem van polygynie sociale nadelen heeft, het beschadigt de gevoelens van vrouwen; veroorzaakt diepe frustraties en teleurstelling, laat gevoelens van haat en vijandschap groeien welke de  behoorlijke opvoeding van kinderen verstoort;  

4.    Dat deze wet de familieplanning verstoort, omdat een groot aantal vrouwen vanzelfsprekend  leidt tot het toenemen van het aantal kinderen; dit veroorzaakt op zijn beurt economische problemen

Laten we, voor het becommentariëren van deze bezwaren,  eerst onderzoeken of het de Islam was,  dat oorspronkelijk het systeem van polygynie afkondigde, of dat het al bestond in de pre-Islamitische dagen. Laat ons ook kijken of het in andere religies gevonden werd. Dan zullen we zien op welke gronden en onder welke condities Islam  een man heeft toegestaan om meer dan één vrouw te trouwen. Biedt het oplossingen aan de sociale problemen welke vele landen vandaag de dag tegenkomen?

Polygynie: Een Oude Instelling

Polygynie was heersend onder alle naties in de oudheid, inclusief de Hindoes en Boeddhisten. De wereld in het algemeen en Arabië in het bijzonder lag diep begraven onder dikke losbandigheid en verdorvenheid voor het ministerie van de Profeet Mohammed. Dit historische feit kan geen opgeleide onder ons ooit tegenspreken,  in het bijzonder over het privé leven van de heersers van de staten. De grote koning Dasarata, de vader van Sri Rama, was polygaam. De Christelijke monarchen van Europa konden zichzelf niet helpen tegen het hebben van meer dan één vrouw. Henry de VIII van Engeland had acht vrouwen.

Polygynie: Volgens de Hindoestaanse Wet

Het is een groot strijdpunt of polygynie is goedgekeurd door de Hindoestaanse Wet. Volgens Manu is de Wet over het onderwerp als volgt:

1.    "Voor het eerste huwelijk van tweemaal-geboren mannen zijn (echtgenotes) van gelijke kaste  aangeraden, maar voor degenen wie door verlangen voortgaan (om nogmaals te trouwen), de
volgende vrouwen, (gekozen) volgens de volgorde (van de kastes) zijn het meest goedgekeurd.” (Manu, iii 12).

"Het is nu besloten in de Rechtbanken van Brits India dat een Hindoestaan absoluut zonder beperkingen is in het aantal van zijn vrouwen, iedereen kan opnieuw trouwen zonder zijn echtgenotes toestemming,  of enige verantwoording, behalve zijn eigen wens.” (Mayne, On Hindu Law and Usage, p. 113) (Ibid)

Polygynie: Volgens de Joodse Wet

In Exodus (NIV, Chapter 21, Verse 10) wordt gesteld:

"Indien hij zich een andere neemt, zal hij haar voeding, haar kleding en de echtelijke gemeenschap met haar niet verminderen.”

Het is klaarblijkelijk voor zelfs een  vluchtige lezer van het Oude Testament dat niet alleen polygynie is toegestaan maar ook wordt gepraktiseerd, en dat de regelgeving daarover worden bedongen in de geschriften.

Polygynie:  Volgens  het Christendom

De Christelijke schrijvers zeggen dat “monogamie ( m.a.w. het trouwen met alleen één vrouw ) het goddelijke ideaal is. De Schepper vormde het als een verbond tussen één man en één vrouw (Gen. 2:18-24 Matt. 19:5; 1 Car. 6:i6) Hij bewaart het aantal mannen bijna gelijk aan het aantal vrouwen.” (The Westminster Dictionary of Bible, 1944 edition)

We zullen later over de vermeende gelijke aantallen van mannen en vrouwen praten. Hier wil ik een citaat van de Bijbel aanhalen waar God David toespreekt met de volgende woorden:

"En Ik gaf u ( David ) uw meesters huis, en uw meesters ‘vrouwen’ in uw schoot, en gaf u het Huis van Israël en van Juda.” (NIV,2 Sam. 12:8)
Hoe is het mogelijk dat God Zelf hem zijn ‘meesters vrouwen’ gaf als Zijn intentie was om de één man met één vrouw regel te hanteren? Zelfs in de zevende generatie na Adam vinden we dat  “Lamech zich twee vrouwen nam”
 (Gen. 4:19); Abraham had drie vrouwen; Jacob had twee vrouwen naast bijvrouwen; Moses verbood het niet, in plaats daarvan  bracht hij Wetten om dit te reguleren, zoals genoemd is in het voorgaande hoofdstuk.

Sommige Christenen proberen deze moeilijkheden te overwinnen door te impliceren dat de voorgaande profeten een fout hadden gemaakt in het trouwen van meer dan één vrouw. Maar de onoverkomelijke moeilijkheid laat hen de zaak van Moses zien. Ze zeiden dat Moses een Wet van God had gebracht, en als het Gods intentie was om het huwelijk tussen één man en één vrouw een verbond te maken, waarom gaf Hij Moses dan regelgeving over polygynie?  De hierboven genoemde Dictionary Bijbel probeert deze moeilijkheid schoonschijnend te maken door te zeggen, “Moses, wie misstanden corrigeerde, en deze niet opeens afschaft, verbood polygynie niet, maar ontmoedigde het.”

Het is een bewering, welke niet gerechtvaardigd kan worden, omdat Moses zelf met twee vrouwen trouwde: de één was Zipporah, dochter van Jethro (in de Arabische taal bekent als Shuaib) de andere was een Cushite (Ethiopische vrouw) wie Moses trouwde in het tweede jaar van de sojoum van de Israeliers in de wildernis.  (Num. 12:1)

Er is geen melding ergens in de geschriften of in enig ander schrift dat Zipporah op dat moment niet leefde.

Nu komen we bij de profeten wie kwamen na deze vermeende ontmoediging. We vinden dat polygynie voortgezet werd zelf na te tijd van Moses,  zoals door Gideon, Elkanah, Saul, Rehoboam en ontelbare anderen. Voor de details, zie  (Dove of Peace, Catholic Edition, Judges 8:30:

“Nu had Gideon zeventig zonen van zichzelf, zijn directe afstammelingen, want hij had vele vrouwen.”

En in I Sam. 1:2 :“Er was een zekere man van  Ramathaim, een Zuphite van het heuvelland van Ephraim, wiens naam Elkanah was zoon van Jeroham, de zoon van Elihu, de zoon van Tohu, de zoon van Zuph, en Ephraimite. Hij had twee vrouwen; de één heette Hannah en de andere Peninnah. Peninnah had kinderen, maar Hannah had geen kinderen.”

Dit werd ook genoemd in II Sam. 12:8: "Ik gaf jou je Heer’s huis en je Heer’s vrouwen voor jezelf."

Profeet “David  nam zichzelf meer bijvrouwen en vrouwen uit Jeruzalem." (NIV,11 Sam. 5:13). Profeet Solomon “had zevenhonderd vrouwen, prinsessen, en driehonderd bijvrouwen.” (NIV,I Kings 11:3)

Nu komen we bij de periode van na het ministerie van Jezus Christus.

Eén van de grootste vaders van de Christelijke Kerk, St. Augustine heeft verklaard dat polygynie niet een misdaad is daar waar het een juridische instelling van een land is, en de Duitse hervormers, zelfs pas in de zestiende eeuw, stonden dit toe en verklaarden het geldig om een tweede of zelfs een derde vrouw te nemen,  tegelijkertijd met de eerste, zonder een zekere verantwoording of speciale reden.

Toen het Christendom zijn intrede deed in Rome, liet de geschiedenis zien dat polygynie werd erkend en de vroege Christelijke Keizers leken zijn geldigheid toegegeven te hebben.

De Keizer Valentinian II stond in een Bevelschrift alle onderdanen van het Keizerrijk toe, als ze wilden, om verscheidene vrouwen te trouwen; noch verscheen er van de kerkelijke geschiedenis van die tijd dat de Bisschoppen en de hoofden van de Christenen enig bezwaar maakten tegen deze wet. Verre van dit, alle succesvolle Keizers praktiseerden polygynie, en de mensen in het algemeen waren niet ver van het volgen van hun voorbeeld.
Zelfs de geestelijken hadden vaak verscheidene vrouwen.

Het moet hier gezegd worden dat de Oosters Romeinse Keizer Justinian (527-565) in de zesde eeuw van het Christelijke tijdperk was;  het betekent dat er tot de zesde eeuw helemaal geen verbod was op polygynie in het Christendom.

De volgende paragrafen van 'An Apology For Mohammad and Koran’ ( door John Davenport) laat duidelijk zien dat de Christelijke Leiders tot tenminste de 16e eeuw niet opkeken van polygynie:

"St. Chrysostem, sprekend over Abraham en Hagar, zegt, ‘Deze dingen waren niet verboden.’ Dus St. Augustines merkt op dat er een onberispelijke gewoonte was van één man met meerdere vrouwen, welke in die tijd gedaan werd als een plicht, welke nu alleen kan worden gedaan uit losbandigheid, omdat voor vermenigvuldiging van nageslacht geen wet verbood om een groot aantal vrouwen te hebben.  (See Grotius, De Jure, vol. i. p. 268 note)

Predikantsplaats, Biechtvader van Lager Duitsland, heeft Paus Gregory geraadpleegd in het jaar 726 om te weten onder welke omstandigheden een man is toegestaan om twee vrouwen te hebben, Gregory antwoordde, op 22 November van hetzelfde jaar, in deze woorden – “Als een vrouw door een kwaal wordt gegrepen welke haar ongeschikt maakt voor echtelijke gemeenschap, mag de echtgenoot een ander trouwen, maar in dat geval moet hij zijn zieke vrouw alle benodigde ondersteuning en asistentie toestaan.”

Zelfs belijdende Christelijke schrijvers hebben vele werken gepubliceerd in de verdediging van polygynie. Bernardo Ochinus, Generaal in de Orde van de Kapucijnen, publiceerde, over het midden van de zestiende eeuw, dialogen ten gunste van het praktiseren.

Selden bewijst, in zijn 'Uxor Hebraica', dat polygynie niet alleen was toegestaan onder de Joden, maar ook evenzo onder alle andere naties.
 
Op welke gronden kan dan het praktiseren hiervan worden gezien  als zo onterend of schaamteloos als dit al eeuwen wordt gepraktiseerd?

John Milton heeft eerder in hetzelfde boek (Treatise On Christian Doctrine) het volgende geschreven:

"In de definitie die ik heb gegeven, (m.a.w. van het huwelijk) heb ik niet gezegd, overeenkomstig met de gangbare mening, ‘één man met één vrouw’, opdat ik niet medeplichtig zou zijn de heilige praktijken en pilaren van ons geloof te belasten waarbij Abraham en de anderen die tegelijkertijd meer dan één vrouw hadden, en daarnaast gewoonlijk ontucht en overspel pleegden, opdat ik niet word uitgesloten van het heiligdom van God als onecht van het heilige nageslacht welke van hun ontsprong, ja, het geheel van de zonen van Israël, voor wie de heiligdom zelf was gemaakt. Omdat gezegd is (Deut. 23:2):

“Een bastaard zal de gemeente van de Heer niet binnengaan, zelfs tot zijn tiende generatie zal hij niet de gemeente van de Heer betreden.”

Ook daarom is polygynie een echt huwelijk, of alle kinderen in die staat geboren zijn onecht; welke het hele ras van Jacob zou omvatten, de twaalf  heilige stammen gekozen door God. Maar zo’n bewering zou absurd zijn in het extreme, niet om te zeggen goddeloos, en het is hoogst onrechtvaardig, als ook een voorbeeld van meest gevaarlijke neigingen in de religie; ‘om als zonde aan te rekenen wat in werkelijkheid niet zo is’. Het lijkt waar dat het van het hoogste belang is om polygenie te respecteren als rechtmatig. (pp. 231-32)

Nu zullen we kijken naar de argumenten van de Christenen tegen het system van polygynie. Is polygynie echt tegen de natuurlijke wet?

De feiten en bevindingen beantwoorden deze vraag ontkennend.

"'De mens”, zegt G.R. Scott, “is in wezen polygaam en de ontwikkeling van de beschaving versterkt deze aangeboren polygynie.”
(History of prostitution, p. 21; as quoted in 'Polygyny in Islam' published by Islami Mission, Lahore)

Dr. Mercier zegt: "De vrouw is van nature monogaam; de man heeft een element van polygamie in zich.” (Conduct and its Disorders Biologically Considered, p. 292-3; as quoted in 'Polygyny In Islam')

Er zijn een aantal landen, inclusief Tanzania, waar de populatie vrouwen aanzienlijk dat van mannen overstijgt. Volgens statistieken die een tijd geleden gepubliceerd zijn in Sovjet Rusland, is de populatie vrouwen 21 miljoen meer dan dat van mannen.

De meisjes worden eerder in staat tot voortplanting en worden eerder sexueel volwassen dan jongens. Islam heeft principes gevestigd om vast te stellen wanneer een persoon als volwassen kan worden beschouwd. Iemand wordt als volwassen beschouwd als één van de volgende signalen verschijnt: het groeien van schaamhaar, het ervaren van een natte droom, het bereiken van de leeftijd van 15 jaar, en het ervaren van de menstruatie voor de meisjes. Het gebeurt dat in gematigd klimaat meisjes zwanger kunnen worden op een leeftijd van 9 of 10, terwijl in hetzelfde klimaat een gemiddelde jongen sexueel volwassen wordt op een leeftijd van 14 of 15 jaar.

Stel je nu voor dat een groep mensen zich samen vestigt in een plaats en veronderstel dat ieder jaar 50 jongens en 50 meisjes worden geboren in die gemeenschap. Veronderstel ook dat niemand van die kinderen in hun kindertijd overlijdt. In 20 jaar, zullen er 1000 jongens en 1000 meisjes zijn.

Van deze 1000 meisjes, 550 meisjes ( die geboren werden van het 1e tot het 11e jaar ) zullen de leeftijd van pubertijd hebben bereikt, m.a.w. zullen tussen de 10 en 20 jaar oud zijn.

En van de 1000 jongens zullen alleen 300 de leeftijd van pubertijd bereiken. Dit zullen degenen zijn die tussen het 1e en 6e jaar geboren zijn, ze zullen tussen de 15 en 20 jaar oud zijn.

Als die gemeenschap monogamie praktiseert, kunnen de 300 jongens 300 meisjes trouwen. Wat zal het lot zijn van die overgebleven 250 meisjes? Dus, de veronderstelde theorie van gelijkheid in aantallen jongens en meisjes is fout, niet alleen volgens de statistieken, maar ook in theorie.

Tevens moet nog één feit worden herinnerd, voordat deze gelijkheid van aantallen wordt beweerd. Iedere maand, hebben alle gezonde vrouwen hun menstruatie waardoor seksuele gemeenschap ontmoedigd wordt. Maar de man verliest zijn seksuele drang op geen enkel moment.
Wat is de remedie als een man niet in staat is zijn seksuele drang te weerstaan op het moment dat zijn vrouw haar menstruatie heeft?

Of polygynie, wat een wettige status heeft, of naar de prostituees gaan, wat in iedere religie verboden is.

Los van deze natuurlijke oorzaken, welke de bewering van de Christelijke priesters weerlegt, zijn er een aantal situaties door de man gemaakt welke deze bewering tot leugen maken.

Neem bijvoorbeeld oorlog. In Europa, gedurende de Dertig jarige oorlog en in de laatste twee Wereld oorlogen, werden er zoveel mannen vermoord dat er niet genoeg mannen waren om de jonge vrouwen en jonge weduwes te trouwen. In West Duitsland alleen al, waren er na de 2e Wereld Oorlog zes miljoen vrouwen die geen echtgenoot konden vinden. Een groep van hun sprak de regering aan om een wet aan te nemen die polygynie toestaat, zodat ze echtgenoten konden krijgen. Ze pleitten hun zaken op grond dat het hun kon voorzien, economisch en voor sociale zekerheid en hun natuurlijke aandrang zou bevredigen. De Kerk was tegenstander hiervan en de hulpeloze 6 miljoen vrouwen werden aan zichzelf overgelaten om onwettige seksuele activiteiten af te weren.

Bertrand Russell zei:

"En in alle landen waar een teveel aan vrouwen is,  is het een vanzelfsprekend onrecht dat deze vrouwen door rekenkundige noodzakelijkheid ongetrouwd moeten blijven en volledig uitgesloten zijn van seksuele ervaring.”
(Marriage and Morals, p. 47)

Het is van belang op te merken dat veel niet-Moslim landen in de wereld  vandaag vogelvrije polygynie hebben. In deze landen is het nemen van een tweede vrouw, zelfs met de vrije instemming van de eerste vrouw, een schending van de wet. Aan de andere kant, het bedriegen van de vrouw, zonder haar weten of instemming, is volmaakt toegestaan wat de wet betreft! Wat is de wettige wijsheid achter zo’n tegenstrijdige constructie? Is de wet ontworpen om bedrog te belonen en eerlijkheid te straffen? Is het één van de ondoorgrondelijke paradoxen van de zogenaamde “beschaafde” Westerse Wereld?

Een ander voorbeeld van een ondoorgrondelijke paradox is wat is opgetreden in sommige zogenaamde “beschaafde “landen. Ze hebben getoond waarde te hechten aan, en zelfs de kwestie ingebracht van het gelijke-sekse huwelijk. Verder zijn ze voorbijgegaan aan wetten en regelgevingen om deze gelijke sekse huwelijken toe te staan.

Reporter Kavan Patterson bericht op Stateline.org op Woensdag, 3 November , 2004:

"Zes maanden nadat homo’s en lesbische koppels wettige huwelijken begonnen in Massachusetts, winnen tegenstanders van gelijke sekse huwelijken de verkiezingen, met kiezers in 11 staten die stemden voor een wetswijziging om het huwelijk exclusies voor heteroseksuelen te maken.”

De wijzigingen wonnen in Arkansas, Georgia, Kentucky, Michigan, Mississippi, Montana, North Dakota, Oklahoma, Ohio, Utah en zelfs in Oregon de enige staat waar homo rechten activisten hoopten zege te vieren.

Tegenwoordig  worden meer dan 20 rechtszaken gevoerd ten behoeve van gelijke-sekse huwelijken in 11 staten: California, Connecticut, Florida, Indiana, Maryland, Massachusetts, Nebraska, New Jersey, New York, Oregon en Washington.

De meeste van deze processen zijn begonnen na de Massachusetts  zaak ingediend door zeven gelijke-sekse koppels die voor elkaar hebben gekregen dat de Bay State Grondwet hen het recht te trouwen garandeert.”

Is dit wat beschaafde, intelligente mensen doen? Rechten toekennen en regelgevingen passeren voor gelijke-sekse huwelijken terwijl we weten dat homosexualiteit in alle religies wordt veracht?

Het heeft zich zelfs uitgebreid tot mensen die  trouwen en sexuele relaties met dieren hebben zoals in het westen wel bekend is door pornografische films welke geproduceerd zijn, zoals ook gerapporteerd door de website. (English.pravda.ru).

Dit alles onder het motto ‘vrijheid van meningsuiting, vrijheid van religie, mensen rechten, en vrijheid’

Wat is gezegd over de sluier of hoofdbedekking?

Vrouwen in de hele wereld geven miljoenen dollars uit aan gezichtsschoonheid.  Bedrijven die ‘schoonheids’ producten vervaardigen maken  reusachtige cijfers in verkoop. Het is niet overdreven om te zeggen dat gezichtsproducten alle andere producten ver overtreffen.  Dit op zichzelf  bewijst dat mensen bijzonder bezeten zijn van hun looks vooral wat hun gezicht betreft. Mensen, vooral vrouwen, zijn er erg trots op en nemen veel tijd voor het opmaken van hun gezichten.

Allah heeft de schoonheid van de man en de vrouw in het gezicht geplaatst. Wellicht is het drukste deel van het lichaam het gezicht; uitgebreid gebruikt in communicatie, het gezicht communiceert de  stemming van een persoon en toont het karakter en zijn gemanierdheid.  

Laat ons nu een licht schijnen op wat in het Westen gezien wordt als een symbool van vrouwen onderdrukking en dienstbaarheid: de sluier of de hoofdbedekking. Laat ons horen wat de leiders van verschillende religieuze benoemingen te zeggen hebben met betrekking tot de sluier.

Volgens  Rabbi Dr. Menachem M. Brayer (Professor van Biblical Literature at Yeshiva University) in zijn boek

'The Jewish woman in Rabbinic literature', was het het gebruik van Joodse vrouwen om, als ze in het openbaar naar buiten gingen, hun hoofd te bedekken. Soms bedekten ze zelfs het hele gezicht, alleen één oog vrijlatend. Hij citeert een aantal beroemde oude Rabbijnen zeggend, “Het is niet aan de dochters van Israël om buiten te lopen met hun hoofden onbedekt” en “Vervloekt is de man die het haar van zijn vrouw laat zien....een vrouw die haar haren toont voor zelf-versiering brengt armoede.”

Rabbijnse wetten verbieden de recitatie van zegeningen of gebeden in de aanwezigheid van een blootshoofdse getrouwde vrouw omdat het blootleggen van het haar van de vrouw wordt gezien als “naaktheid”.

Dr. Brayer legt ook uit dat de sluier van de Joodse vrouw niet altijd beschouwd werd als een teken van bescheidenheid. Soms symboliseerde de sluier een staat van onderscheid en luxe, eerder dan bescheidenheid. De sluier personifieert de waardigheid en superioriteit van nobele vrouwen. Het vertegenwoordigt ook een de ontoegankelijkheid van een vrouw als een heilig bezit van haar echtgenoot. Het is duidelijk in het Oude Testament dat het blootleggen van het hoofd van een vrouw een grote schande was en dat is waarom de priester de verdachte echtbreekster moest ontdekken in haar proces (NIV,Numbers 5:16-18):

 “De priester zal haar brengen en laten staan voor de HEER. Dan zal hij wat heilig water nemen in
een klei pot en wat stof van de tabernakel vloer in het water doen. Nadat de priester de vrouw voor de HEER heeft gebracht, zal hij haar haar losmaken (zal haar hoofd ontbloten, Katholieke  versie) en in haar handen  de herinnerings offering, en de graan offering voor jaloersheid plaatsen, terwijl hij zelf het bittere water vasthoudt dat de vloek brengt.”

De sluier betekende in dit geval het zelfrespect van een vrouw en haar sociale status. Vrouwen van lagere klassen droegen de sluier vaak om de indruk te wekken van een hogere status te zijn. Het feit dat de sluier een teken was van adel was de reden waarom prostituees niet  waren toegestaan hun haar te bedekken in de oud Joodse gemeenschap. Echter,  prostituees droegen vaak een speciale hoofddoek om er respectabel uit te zien. Joodse vrouwen in Europa bleven sluiers dragen tot aan de negentiende eeuw toen hun levens meer vermengd raakten met de omliggende seculiere cultuur. De externe druk van het Europese leven in de negentiende eeuw dwong velen van hen om blootshoofd naar buiten te gaan. Sommige Joodse vrouwen  vonden het gemakkelijker om  hun traditionele sluier te vervangen door een pruik als een andere vorm van haarbedekking. Vandaag de dag bedekken de meeste vrome Joodse vrouwen hun haar niet behalve in de synagoge. Sommigen van hen, zoals de Hasidic sektes, gebruiken nog steeds de pruik. ( Menachem M. Brayer, The Jewish Woman in Rabbinic Literature: A Psychosocial Perspective (Hoboken, N.J: Ktav Publishing House, 1986) p. 239.and. Ibid., pp. 316-317. Also see Swidler, op. cit., pp. 121-123,. Ibid., p. 139., Susan W. Schneider, Jewish and Female (New York: Simon & Schuster, 1984) p. 237.)

Hoe zit het met de Christelijke traditie? Het is welbekend dat Katholieke Nonnen hun hoofden al honderden jaren bedekken, maar dat is niet alles. St. Paul doet in het Nieuwe Testament een aantal interessante uitspraken over de sluier:

En iedere vrouw die bidt of voorzegt met haar hoofd ontbloot onteert haar hoofd – het is of haar hoofd is geschoren. Als een vrouw haar hoofd niet bedekt, zou ze haar haar moeten afsnijden; en als het een schande voor een vrouw is om haar haar af te snijden of te scheren, zou ze haar hoofd moeten bedekken. ( New International Version, I Corinthians 11:5-10).

“Oordeel zelf; is het gepast voor een vrouw om tot God te bidden met haar hoofd onbedekt?”

St. Tertullian schreef in zijn bekende verhandeling ‘Over de Sluiering van Maagden’: “Jonge vrouwen, jullie dragen jullie sluiers buiten op straat, dus zouden jullie ze in de kerk moeten dragen, jullie moeten ze dragen wanneer jullie onder vreemden zijn, draag ze dan ook bij jullie broeders...”

Bovendien, onder de Kanonieke wetten van de Katholieke kerk vandaag, is er een wet welke van de vrouwen vereist dat ze hun hoofd bedekken in de kerk.( R. Thompson, Women in Stuart England and America (London: Routledge & Kegan Paul, 1974) p. 162.)

Sommige van de Christelijke gemeenschappen, zoals de Amish en de Mennonieten bijvoorbeeld, houden hun vrouwen tot op vandaag gesluierd. De reden van de sluier, zoals aangevoerd door hun Kerk leiders, is “Het bedekken van het hoofd is een symbool van de onderwerping van de vrouw aan de man en aan God”:


Dezelfde logica is geïntroduceerd door St. Paul in het Nieuwe Testament ( Mary Murray, The Law of the Father (London: Routledge, 1995) p. 67].)

Samenvatting:

Wat het Nieuwe Testament (New International Version) heeft te zeggen over vrouwen:

1 Timothy 2:11-14 "Een vrouw moet zich rustig, in alle onderdanigheid, laten onderrichten, maar ik sta niet toe, dat een vrouw onderricht geeft of gezag over de man heeft; zij moet zich rustig houden. Want eerst is Adam geformeerd, en daarna Eva. En Adam heeft zich niet laten verleiden, maar de vrouw is door de verleiding in overtreding gevallen.”

1 Corinthians 14:34-35 "Zoals in de gemeenten der heiligen moeten de vrouwen in de gemeenten zwijgen; want het is haar niet vergund te spreken, maar zij moeten ondergeschikt blijven, zoals ook de wet zegt. En als zij iets te weten willen komen, moeten zij thuis hun mannen om opheldering vragen; want het staat lelijk voor een vrouw te spreken in de gemeente.”

1 Corinthians 11:5-10: "Maar iedere vrouw die blootshoofds bidt of profeteert, doet haar hoofd schande aan, want zij staat gelijk met ene die kaalgeschoren is. Want indien een vrouw zich het hoofd niet dekt, moet zij zich ook maar het haar laten afknippen. Doch indien het een schande is voor een vrouw, als zij zich het haar laat afknippen of zich kaal laat scheren, dan moet zij zich bedekken. Want een man moet het hoofd niet dekken: hij is het beeld en de heerlijkheid Gods, maar de vrouw is de heerlijkheid van de man. Want de man is niet uit de vrouw, maar de vrouw uit de man. De man is immers niet geschapen om de vrouw, maar de vrouw om de man. Daarom moet de vrouw een macht op het hoofd hebben vanwege de engelen.”

1 Corinthians 11:13: "Oordeel zelf: is het gepast voor een vrouw om tot God te bidden met haar hoofd onbedekt?”

Wat het Oude Testament heeft te zeggen over vrouwen:

Genesis 3:12-16 "Toen zeide de mens: De vrouw, die Gij aan mijn zijde gesteld hebt, die heeft mij van de boom gegeven en toen het ik gegeten. Daarop zeide de HERE God tot de vrouw: Wat hebt gij daar gedaan? En de vrouw zeide: De slang heeft mij verleid en toen heb ik gegeten. Daarop zeide de HERE God tot de slang: Omdat gij dit gedaan hebt, zijt gij vervloekt onder al het vee en onder al het gedierte des velds; op uw buik zult gij gaan en stof zult gij eten, zolang gij leeft. En Ik zal vijandschap zetten tussen u en de vrouw, en tussen uw zaad en haar zaad; dit zal u de kop vermorzelen en gij zult het de hiel vermorzelen.

Tot de vrouw zeide Hij: Ik zal zeer vermeerderen de moeite uwer zwangerschap; met smart zult gij kinderen baren en naar uw man zal uw begeerte uitgaan, en hij zal over u heersen.”


Leviticus 12:2-5 "Spreek tot de Israëlieten: Wanneer een vrouw moeder wordt en een kind van het MANNELIJK geslacht baart, dan zal zij ZEVEN DAGEN onrein zijn; als in de tijd van haar maandelijkse afzondering zal zij onrein zijn. En op de achtste dag zal het vlees van zijn voorhuid besneden worden. DRIEËNDERTIG DAGEN zal zij blijven in het reinigingsbloed; niets heiligs zal zij aanraken, naar het heiligdom zal zij niet komen, totdat de dagen van haar reiniging vervuld zijn. Indien zij echter een kind van het VROUWELIJK geslacht baart, zal zij TWEE WEKEN onrein zijn zoals in haar maandelijkse afzondering; ZESENZESTIG DAGEN zal zij blijven in het reinigingsbloed.”

Prediker 7:26-28 "En ik ontdekte iets bitterder dan de dood: de vrouw, die een valstrik is en wier hart een net is, wier handen boeien zijn. Hij, die aan God welgevallig is, ontkomt haar; echter de zondaar wordt door haar gevangen. Terwijl ik nog bezig was te zoeken, maar niet vond, vond ik één recht geleide man tussen iedere 1000 mensen, maar ik vond niet één recht geleide vrouw onder hen allen.”

Leviticus 15:19-30 "Wanneer een vrouw vloeit – namelijk de bloedvloeiing van haar lichaam heeft – dan zal zij zeven dagen in haar maandelijkse onreinheid blijven, en ieder die haar aanraakt, zal onrein zijn tot de avond. Alles waarop zij in haar maandelijkse onreinheid ligt, zal onrein zijn, en alles waarop zij zit, zal onrein zijn. Ieder die haar bed aanraakt, zal zijn klederen wassen, zich in water baden en onrein zijn tot de avond. Ieder die een of ander voorwerp, waarop zij gezeten heeft, aanraakt, zal  zijn klederen wassen, zich in water baden en onrein zijn tot de avond. Indien hij iets aanraakt, dat zich bevindt op het bed of op het voorwerp waarop zij gezeten heeft, dan zal hij onrein zijn tot de avond. Indien een man bij haar ligt, dan zal haar maandelijkse onreinheid op hem komen en zeven dagen zal hij onrein zijn en elk bed waarop hij ligt zal onrein zijn.

Wanneer bij een vrouw lange tijd bloed vloeit, buiten de tijd van haar maandelijkse onreinheid, of wanneer zij langer vloeit dan gedrurende al de tijd dat zij vloeit, dan zal de afscheiding zo lang duren als haar onreinheid; zij is onrein. Elk bed waarop zij ligt, al de tijd dat zij vloeit, zal voor haar zijn als het bed van haar maandelijkse onreinheid, en elk voorwerp waarop zij zit, zal onrein zijn als in de onreinheid van haar maandelijkse onreinheid. Ieder die deze dingen aanraakt, zal onrein zijn, zijn klederen wassen, zich baden in water, en onrein zijn tot de avond. Maar indien zij van haar vloed rein geworden is, dan zal zij nog zeven dagen tellen en daarna zal zij rein zijn. Op de achtste dag zal zij twee tortelduiven of twee jonge duiven nemen en ze tot de priester brengen naar de ingang van de tent der samenkomst. En de priester zal de ene tot een zondeoffer en andere tot een brandoffer bereiden; zo zal de priester verzoening over haar doen voor het aangezich des HEREN, om haar onreine vloed.”

Met andere woorden, het Nieuwe Testament en het Oude Testament leren ons dat:

1.    Vrouwen moeten leren in stilte en onderwerping.

2.    Vrouwen niet mogen onderwijzen.

3.    Adam en Eva niet gelijk waren in zonden. Adam was niet bedrogen maar Eva wel.

4.    Vrouwen stil moeten zijn in de Kerk. Het is schandelijk voor hen om daarin hun mond te openen. Als ze een vraag hebben moeten ze deze aan hun echtgenoot stellen voor ze naar de kerk gaan en hun echtgenoten zullen deze dan voor hen stellen in de kerk.

5.    Een vrouw niet mag bidden noch belijden met haar hoofd onbedekt.

6.    Als een vrouw met haar hoofd onbedekt bidt, zij net zo goed haar hoofd kan kaal scheren.
7.    De Man is gemaakt naar het evenbeeld en de heerlijkheid van God, en de Vrouw is gemaakt voor de heerlijkheid van de Man, op deze manier heeft de Man de macht over haar.
8.    Elke vrouw die een jongens baby baart zal onrein zijn voor één week. Maar elke vrouw die een meisjes baby baart zal TWEE weken onrein zijn. Dus, vrouwen maken hun moeders DUBBEL onrein vergeleken met mannen.  

9.    Terwijl het mogelijk is om één rechtschapen man te vinden in iedere duizend, is het onmogelijk om zelfs maar één rechtschapen vrouw te vinden in iedere duizend.   

10.    De vrouw is een strik, haar hart is een val, en haar handen zijn ketenen. De man die God behaagt zal haar ontkomen, maar ze zal de zondaar  verstrikken.  

11.    Als een vrouw haar periode had en een stoel of een bed of iets anders aanraakte werd dat artikel onmiddellijk onrein. Iemand die dan deze dingen aanraakte werd dan ook onrein. Ze moesten zichzelf dan baden en hun kleding wassen omdat ze een artikel hadden aangeraakt dat een menstruerende vrouw had aangeraakt.

Wat de gecanoniseerde heiligen van het Christendom zeiden over vrouwen:

“De Vrouw is een dochter van valsheid, een schildwacht van de Hel, de vijand van vrede; door haar verloor Adam het paradijs”

“De vrouw is het instrument welke de duivel gebruikt om bezit te nemen van onze zielen” (St. Cyprian)


 “De vrouw is de bron van het wapen van de duivel, haar stem is het sissen van de slang” (St. Anthony)

"De vrouw heeft het gif van een adder, de boosaardigheid van een draak" (St. Gregory)


* (al deze citaten kunnen worden gevonden in Karen Armstrong's boek, The Gospel According to Woman, London: Elm Tree Books, 1986, pp. 52-62. Bekijk ook Nancy van Vuuren, The Subversion of Women as Practiced by Churches, Witch-Hunters, and Other Sexists Philadelphia: Westminster Press pp.28-30.)

Zoals we kunnen zien werden vrouwen in het oude Christendom en zelfs gedurende het voor-Islamitische tijdperk behandeld als dieren en huishoudelijke goederen, met weinig respect en oneerlijke behandeling. Helaas is de moderne wereld binnengeleid in een tweede periode van onwetendheid in een poging de dwaasheid van de voor-Islamitische tijden te herstellen. Het is erg vreemd dat de vrouw die ondergekleed en half naakt is, gezien wordt als vrij en geëmancipeerd, maar de vrouw die zichzelf bedekt in gehoorzaamheid aan God, haar eerbaarheid bewakend, wordt uitgelachen en gezegd dat zij door haar extremistische echtgenoot wordt onderdrukt??????

Veel mensen in het Westen spreken over de “vrijheid van meningsuiting, vrijheid van uitdrukking, etc......” Dus als het acceptabel is voor een vrouw om een bikini of minirok te dragen in het openbaar, iedereen haar lichaam tonend, ermee pronkend als een stuk koopwaar in de aanbieding, zou het dan niet acceptabel zijn voor een vrouw om een bovenkleed te dragen welke haar schoonheid voor andere mannen bedekt, haar eer en respect  en loyaliteit behoudend voor haar echtgenoot en haar schoonheid alleen voor het plezier van haar echgenoot geheimhoudend?
Ondertussen is de echtgenoot verzekerd dat zijn vrouw heilig en speciaal voor hem alleen is. Hij weet dat geen andere man dan hij ooit zijn vrouw’s schoonheid en versiering heeft gezien (naast haar naaste verwanten, vader, broers, ooms, etc...) Dit is waarlijke eer en respect van de vrouw.

Wat zijn sommige van de nadelige gevolgen veroorzaakt door het gebrek aan zedigheid van vrouwen en hun verwijdering van hun rechtmatige plaats onder de bescherming en hoede van hun nobele bloedverwanten?

a)Verlies van respect voor vrouwen in het algemeen.
b)Een duidelijke toename van echtscheidingen.
c)Verwaarlozing van kinderen.
d)    Kinderen die niet worden ontwikkeld en getraind in een rechtschapen manier.
e)    Toename van verkrachtingen.
f)    De stijging van werkloosheid onder mannen welke leiden tot rondslenteren en nuttelossheid welke aanmoedigen tot alcoholisme, drugs misbruik, verkrachting, moord, diefstal en een gastheer voor andere sociale misstanden.

Dit alles in de naam van emancipatie en vrijheid. Als je echt vrij en geëmancipeerd wilt zijn draai dan de pagina om om te weten wat je werkelijk kan bevrijden en emanciperen. ‘er geen godheid het waard is aanbeden te worden behalve God alleen’, en wanneer God deze boodschappers stuurde, stuurde Hij hen met goddelijke openbaringen en boeken, zoals God Mozes zond met de Torah, David met de Psalmen, Jezus met de Evangeliën en Mohammed met de Koran.

Wat is de Koran?

De Koran is de laatste openbaring van Allah aan de gehele mensheid. Het was geopenbaard aan Allah’s laatste boodschapper de Profeet Mohammed, de Koran voltooide en schafte alle voorgaande boeken en openbaringen af welke voorheen waren gekomen zoals de Torah, Psalmen, Evangeliën, etc... De Moslims geloven in al deze openbaringen (in hun originele vorm, voor de wijzigingen) en geloven in alle boodschappers en Profeten welke God gezonden heeft, zonder uitzondering van één van hen. De Moslims is bevolen alle zaken van hun religie terug te verwijzen naar twee bronnen:

1) De Koran welke het laaste boek is en de laatste openbaring welke meer dan 1400 jaar geleden aan de Profeet Mohammed is gezonden. Het is nog steeds in zijn originele vorm tot op vandaag. Er is alleen één versie en het is niet veranderd en zal tot het einde der tijden niet veranderen.

2) De autenthieke tradities en overleveringen van de laatste en definitieve boodschapper aan de gehele mensheid, de Profeet Mohammed.

Het is Islam welke waarlijk de mensen bevrijdt en emancipeerd. Islam bevrijdt mensen van het aanbidden van en de slavernij aan de creatie. Islam moedigt mensen om de Schepper te aanbidden en niet het gecreëerde.

Sommigen van jullie zullen zich afvragen, wat is Islam, wie is Allah en wat is de Koran?

Wat is Islam?

Islam is een Arabisch woord welke onderwerping betekent, en deze onderwerping is aan de ene en enige ware God wie geen partners heeft, geen zoon, geen vader, geen moeder. Hij heeft altijd bestaan en is eeuwigdurend en slaapt en sluimert  nooit,  noch zal Hij sterven. Islam is een complete manier van leven. Islam maakt alles duidelijk wat iemand wil weten over hoe een rechtvaardig, vroom leven te leiden, Gods geboden gehoorzamend. De Moslim gelooft dat er niemand staat tussen hem en zijn heer, geen bemiddelaars, dus richten zij al hun aanbidding aan Allah alleen. Als iemand een zonde begaat toont hij rechtstreeks berouw aan God.

Wie is Allah?

Het woord Allah is een Arabisch woord voor God, en zelfs tot op de dag van vandaag noemen Arabische Christenen en Joden God “Allah”. Moslims zijn degenen die zichzelf vrijwillig onderwerpen aan de enige God en al hun aanbidding alleen aan Hem richten. Ook geloven de Moslims dat God met Zijn allesomvattende kennis en wijsheid de mens niet creëerde zonder doel, en God verwaarloost de mensheid niet. Eerder stuurt God boodschappers om de boodschap te verkondigen dat verkrijgen.  

Zoals Allah zegt: "En Ik heb de Djinn’s en de mens slechts geschapen om Mij te dienen." ( 51:56)

Allah zegt ook: "Nee, aanbid daarom Allah en behoor tot de dankbaren." ( 39:66)

Op een andere plaats zegt Hij: "Zeg: “Voorwaar, ik ben bevolen om Allah te aanbidden, Hem zuiver aanbiddend.”(39: 11)

Aanbidding heeft een veelomvattende betekenis, welke alles omvat waar Allah van houdt en tevreden mee is, van gezegden tot acties tot geloof, ongeacht of deze daden van aanbidding klaarblijkelijk of verborgen zijn. Het belangrijkste is dat de aanbidding gedaan wordt op de manier dat de Profeet Mohammed dit deed. Dit is omdat Allah de Hoogste de mensheid bevool om het voorbeeld van Zijn laatste profeet te volgen.
De Profeet Mohammed was gezonden naar alle rassen en volken, niet alleen naar de Arabieren. Het is dus gepredikt aan de gehele mensheid om de laatste boodschapper Mohammed te volgen.

Aanbidt, bidt, of vast de Moslim op de manier die hij wil volgens zijn eigen grillen en verlangens?

Deze laatste boodschapper aan de mensheid, maakte alles aan ons duidelijk wat we moeten weten met betrekking tot het leven van onze levens: hoe te eten, hoe te slapen, hoe te trouwen, hoe te bidden, hoe zaken te doen, hoe te werken, hoe voor onze families te zorgen, hoe de badkamer te gebruiken en zelfs hoe ons te reinigen en onze schoenen te dragen. De Profeet Mohammed liet ons niet achter zonder instructies. Hij maakte ons alles duidelijk want dit was een openbaring en leiding welke hij ontving van Allah, de meest Magnifieke. De Profeet Mohammed was belast met de plicht om een goddelijke boodschap over te brengen, dezelfde boodschap met welke alle andere boodschappers en Profeten door Allah waren gezonden om aan hun volken te brengen.

Deze boodschap was de boodschap van Islam, de volledige onderwerping, aanbidding en gehoorzaamheid aan Allah alleen. Deze boodschappers waarschuwden de mensheid over de gevaren van polytheïsme en het toekennen van partners aan de Ene Ware God. Ze riepen de mensen op tot alles wat goed  en heilzaam voor hen was en waarschuwden hen voor wat schadelijk en slecht voor hen was. De Moslims aanbidden Mohammed niet, ze aanbidden de Ka’ba niet (het zwarte kubusvormige gebouw in Mekka), maar ze aanbidden de Heer van Mohammed en de Heer van de Ka’ba; Allah, de Meest Hoge.

Wat gelooft de Moslim over het doel van de schepping van mannen en vrouwen?

De Moslim accepteert dat het hoofddoel achter de schepping van de mensheid, mannen en vrouwen gelijk, is dat ze Allah moeten aanbidden, strijden tegen de krachten van Satan en hun levens leiden volgens Allah ’s Geboden om eeuwige gelukzaligheid in het Paradijs te

Nee, hij moet aanbidden, bidden en vasten op de manier waarop de Profeet Mohammed dit deed, omdat hij de beste onder de mensheid was en hij begreep de goddelijke overlevering van Allah het beste. Bovendien beval Allah de gehele mensheid om hem te volgen en de ware religie te leren vanuit zijn voorbeeld. De Profeet Mohammed was als een licht, leidend naar een pad, het pad welke ons zal leiden naar onze Heer, de Meest Barmhartige.

Nu we een idee hebben over de status van vrouwen in de wereld van vandaag, laat ons kijken naar wat Islam zegt met betrekking tot sommige van de voorgaande besproken onderwerpen.

 

 

Deel 2

De status van vrouwen in Islam

Als we onze aandacht wenden naar wat de Koran heeft te zeggen over vrouwen zullen we ons spoedig realiseren dat de Islamitische opvatting over vrouwen radicaal anders is dan de Joods-Christenlijke. Laat de Koran voor zichzelf spreken:

In de Koran vinden we een heel hoofdstuk vernoemd naar vrouwen, het heet namelijk An-Nisa'a, (Hoofdstuk Vier) wat Arabisch is voor “De Vrouwen”. In dit hoofdstuk zul je vele belangrijke zaken vinden gerelateerd aan de vrouwen, de familie, de samenleving, etc....

De Islamitische opvatting van de eerste schepping wordt op verschillende plaatsen in de Koran gevonden, één voorbeeld:

“O Adam, verblijft in het Paradijs, jij en je vrouw, en eet wat jullie willen, en nadert deze boom niet, want dan zullen jullie tot de onrechtplegers behoren.” Toen fluisterde de Satan hen in om te onthullen wat er van hun schaamte bedekt was, en hij zei: “Jullie Heer houdt jullie slechts van deze boom af omdat jullie anders Engelen worden, of dat jullie tot de eeuwig levenden zullen behoren.” En hij bezwoer hun: “Voorwaar, ik behoor voor jullie zeker tot raadgevers. ”Waarlijk, hij bedroog hen door misleiding. Toen zij dan van (de vruchten van) de boom hadden geproefd, werd hun schaamte zichtbaar en zij begonnen zich te bedekken met aanééngeregen bladeren van het Paradijs. En hun Heer riep tot hen: “Heb Ik jullie deze boom van jullie niet verboden en heb Ik niet tot jullie gezegd: “Voorwaar, de Satan is voor jullie een duidelijke vijand?”Zij zeiden: “Onze Heer, wij hebben onszelf onrecht aangedaan en wanneer U ons niet vergeeft en ons geen genade schenkt, dan zullen wij zeker tot de verliezers behoren.”  ( Koran 7:19-23 )

Een zorgvuldige kijk in de twee verklaringen over de geschiedenis van de Schepping onthullen een aantal essentiële verschillen. De Koran, tegengesteld aan de Bijbel, houdt Adam en Eva beiden verantwoordelijk voor hun fout. Nergens in de Koran kan men zelfs de geringste toespeling vinden dat Eva Adam verleid om van de boom te eten of zelfs dat zij voor hem gegeten heeft. Eva is in de Koran geen verleidster, geen verlokker, en geen bedrieger.  Bovendien, wordt Eva niet beschuldigd voor de pijnen van de zwangerschap. Allah, volgens de Koran, straft niemand voor de fouten van een ander. Adam en Eva begingen beiden een zonde en vroegen toen Allah om vergeving en Hij vergaf hen beide.

Dit zijn maar een aantal versen welke de status van de vrouwen in Islam verduidelijken. Zoals we kunnen zien, hier en in andere versen van de Koran, spreekt Allah de Hoogste de mannen en de vrouwen gelijk aan.

Hoe moeten mannen de vrouwen behandelen? Wat zegt Islam over de echtgenote en over degenen die vrouwen onderdrukken en slecht behandelen?

Allah zegt in de Koran:
"O jullie die geloven, het is jullie niet toegestaan vrouwen tegen hun wil te erven, noch te verhinderen om wat jullie aan hen gegeven hebben mee te nemen, behalve als zij duidelijk ontucht pleegden. En behandelt hen volgens de voorschriften. En wanneer jullie een afkeer van hen hebben, dan kan het zijn dat jullie een afkeer heben van iets, terwijl Allah daarin veel goeds geledgd heeft." (4:19)

Aangezien het feit dat de heidense Arabieren voor de komst van Islam hun vrouwelijke kinderen levend begroeven, hun vrouwen naakt lieten dansen in de nabijheid van de Ka’ba gedurende hun jaarmarkten, en vrouwen behandelden enkel  als slaven en objecten van sexueel plezier welke geen rechten bezaten of welke  positie dan ook, was deze leer van de Nobele Koran revolutionair. Anders dan andere religies,  welke vrouwen onafscheidelijk verbonden  aan het bezitten van zonde en kwaadaardigheid en mannen onafscheidelijk verbonden aan het bezitten van deugdzaamheid en adeldom, beschouwt Islam mannen en vrouwen als zijnde van dezelfde essentie geschapen van één enkele ziel.

Allah verklaart in de Koran:

"O mens, vreest jullie Heer Die jullie schiep uit één enkele ziel (en die) daaruit zijn echtgenote schiep en uit hen beiden vele mannen en vrouwen deed voortkomen. En vreest Allah in wiens Naam jullie elkaar (om hulp) vragen en (onderhoudt) de familiebanden. Voorwaar, Allah is de Waker over jullie.”  (4:1)

"Voorwaar, de mannen die zich hebben overgegeven (aan Allah) en de vrouwen die zich hebben overgegeven, en de gelovige mannen en de gelovige vrouwen, en de gehoorzame mannen en de gehoorzame vrouwen, en de waarachtige mannen en de waarachtige vrouwen, en de geduldige mannen en de geduldige vrouwen, en de ootmoedige mannen en de ootmoedige vrouwen, en de bijdragen gevende mannen en de bijdragen gevende vrouwen, en de vastende mannen en de vastende vrouwen en de mannen die over hun kuisheid waken en de vrouwen die (daarover) waken, en de mannen die Allah veelvuldig gedenken en de vrouwen die gedenken: Allah heeft voor hen vergeving bereid en een geweldige beloning.”  (Quran 33:35).

"En de gelovige mannen en de gelovige vrouwen zijn elkaars helpers, zij roepen op tot het behoorlijke en verbieden het verwerpelijke en zij onderhouden de shalat en geven de zakat en zij gehoorzamen Allah en Zijn Boodschapper. Zij zijn degenen die Allah zal begenadigen. Voorwaar, Allah is Almachtig, Alwijs.”
 (Quran 9:71).

"En hun Heer heeft hun ( smeekbede ) verhoord, ( zeggend: ) “Voorwaar, Ik doe het werk van de werkenden van jullie niet verloren gaan, of het nu man of vrouw is, jullie komen uit elkaar voort.” ( Koran 3: 195 )

"Wie een slechte daad heeft verricht wordt niet anders dan met haar gelijke vergolden. En wie een goede daad heeft verricht, man of vrouw; terwijl hij (of zij) een gelovige is: zij zijn het die het Paradijs zullen binnengaan, zij zullen daarin voorzien worden, zonder berekening."  (Quran 40:40).

"Wie het goede doet, man of vrouw, en hij gelooft: voorwaar, aan hem geven Wij een goed leven. En Wij zullen hen zeker belonen met hun beloning, volgens het beste van wat zij plachten te doen.”  (Quran 16:97).

Het is duidelijk dat de Koranische kijk op vrouwen niet anders is dan zijn kijk op mannen. Ze zijn beide God’s schepselen wiens ultieme doel op aarde is om hun Heer te aanbidden, om rechtvaardige daden te doen, en om kwaad te vermijden en beiden zullen dienovereenkomstig worden beoordeeld. Echter, hun verantwoordelijkheden verschillen volgens hun natuur en fysieke samenstelling.

De Koran vermeldt nooit dat de vrouw de toegangsweg van de duivel is of dat zij van nature een bedrieger is, noch vermeldt het dat de man naar God’s evenbeeld is geschapen. Alle mannen en alle vrouwen zijn Zijn schepselen, dat is alles. Volgens de Koran, is de rol van de vrouw op aarde niet alleen beperkt tot het baren van kinderen. Ze is toegestaan zoveel goede daden te verrichten als iedere man is toegestaan te doen. De Koran zegt nooit dat er nooit een rechtschapen vrouw heeft bestaan,  zoals we eerder in ander teksten zagen genoemd. In tegendeel, de Koran heeft alle gelovigen opgedragen, vrouwen evenals mannen, om het voorbeeld te volgen van deze ideale vrouwen zoals de Maagd Maria en de vrouw van de Farao:

"En de gelovigen heeft Allah de vrouw van Fir’aun als voorbeeld gegeven, toen zij zei: “Mijn Heer, bouw voor mij een huis aan Uw Zijde in het Paradijs, en red mij van Fir’aun en zijn daden en red mij van het onrechtvaardige volk.”  (66:11)

Er is ook een heel hoofdstuk genoemd naar Maria, de moeder van Jezus. Het is het 19e hoofdstuk van de Koran en het is ‘Maryam’ genoemd, wat Arabisch is voor Maria. Allah de Hoogste zegt over haar in de Koran:

"En (het voorbeeld van) Maryam, de dochter van ‘Imran, die haar eerbaarheid bewaard had, waarop Wij in haar van Onze geest bliezen en zij getuigde van de Waarheid van de Woorden van haar Heer en Zijn Schriften en zij behoorde tot de gehoorzamen.”  (66:12)

De Profeet Mohammed zei: "Velen onder de mannen bereikten het niveau van perfectie maar niemand onder de vrouwen bereikte dit niveau behalve  Asiyah, Farao’s vrouw, en Maryam (Maria), de dochter van Imram…" (Sahih al Bukhari, Vol. 4 Hadith No. 623)

De Profeet Mohammed zei: "Maria, de dochter van `Imran, was de beste onder de vrouwen (van de wereld in haar tijd en Khadija is de beste onder de vrouwen (van dit volk)  (Sahih Al-Bukhari, Hadith No. 642, Vol. 4).

En dit zijn alleen maar een paar voorbeelden van de eer en het respect gegeven aan de vrouwen in de Koran en in Islam in het algemeen.

Wat zegt Islam over de relaties tussen mannen en vrouwen- m.a.w. echtgenoot en echtgenote?

De Koran,  anders dan de gewijzigde Bijbel en Torah, beschouwt nooit een vrouw als het bezit van een man. De Koran beschrijft de relatie tussen de echtgenoten welsprekend door te zeggen:

"En het behoort tot Zijn Tekenen dat Hij voor jullie van jullie eigen soort echtgenotes heeft geschapen, opdat jullie rust bij haar vinden en Hij bracht tussen jullie liefde en barmhartigheid. Voorwaar, daarin zijn zeker Tekenen voor een volk dat nadenkt." (30:21).

Dit is het Koranische concept van het huwelijk: liefde, barmhartigheid, en rust niet bezitten en dubbele normen. De Koran benadrukt de essentiële eenheid van mannen en vrouwen in de mooiste vergelijking: "Zij zijn ( als ) kleding voor jullie en jullie zijn ( als )kleding voor hen.." (2:187)

Zoals een kledingstuk onze naaktheid bedekt, zo doen echtgenoot en echtgenote, door het binnengaan in de relatie van het huwelijk, ze stellen elkaars eerbaarheid veilig. Het kledingstuk geeft geriefelijkheid aan het lichaam; zo vindt de echtgenoot comfort in de aanwezigheid van zijn vrouw en zij in die van hem. Het kledingstuk is de genade, de schoonheid, de verfraaiing van het lichaam, zo ook zijn  vrouwen voor hun echtgenoten zoals de echtgenoten voor hen zijn.
"Islam beschouwt de vrouw niet als “een instrument van de Duivel”, maar eerder noemt de Koran haar ‘muhsana’ – (een vesting tegen Satan) omdat een goede vrouw, door te trouwen met een man, hem helpt om op het pad van rechtschapenheid te blijven in zijn leven. Het is om deze reden dat het huwelijk beschouwd werd door de Profeet Mohammed als een meest deugdzame daad. Hij zei:

“Wanneer een man trouwt, heeft hij één helft van zijn religie voltooid”. (Tabarani 'al-Awsat, Vol.3, pg. 161)

Hij beval het huwelijk voor Moslims door te zeggen:   

"Het huwelijk is een deel van mijn  manier en wie afwijkt van mijn manier is niet van mij ( m.a.w. is niet mijn volger ) (Sahih al Bukhari and Sahih Muslim)

De Profeet Mohammed zei: "Geen gelovige man zou een gelovige vrouw moeten haten. Als hij één van haar karaktertrekken niet leuk vindt, zal hij tevreden zijn met een andere.”  (Sahih Muslim #61)

De Profeet Mohammed zie ook: "Wie gelooft in Allah en de Laatste Dag, laat hem goed spreken of anders stil blijven. Wees vriendelijk tegen vrouwen, want de vrouw is gecreëerd uit een rib...”  (Sahih Muslim)

De Profeet was zeer nadrukkelijk in het opleggen aan de Moslims om vriendelijk tegen hun vrouwen te zijn toen hij zijn beroemde preek gaf op de Berg van Barmhartigheid in Arafat in de aanwezigheid van vele van zijn Metgezellen die daar waren samengekomen voor de Hajj al-Wada (Afscheidsbedevaart).  Hierin in beval hij de aanwezigen,  en door hen alle Moslims wie zouden komen, om respectvol en vriendelijk naar vrouwen te zijn. Hij zei:

“Vrees Allah met betrekking tot vrouwen. Waarlijk, jullie huwden hen met het vertrouwen van Allah, en maakten hun lichamen rechtmatig met het woord van Allah. Jullie hebben rechten over hen, en zij hebben rechten over jullie ten opzichte van voeding en kleding volgens jullie middelen. “ (jullie moeten hen royaal voeden en kleden) (Sahih Muslim)

De Islamitische wetgeving en regelgeving stellen vrouwen als de spiritueel gelijken van mannen. Het  belangrijkste onderscheid gemaakt tussen hen is op het fysieke gebied gebaseerd op het principe van eerlijke verdeling van arbeid. Het bedeelt het meer inspannende werk aan de man toe en maakt hem verantwoordelijk voor het onderhoud van de familie. Het bedeelt het beheren van het huis  en het opvoeden en trainen van de kinderen aan de vrouwen toe, werk dat de grootste belangrijkheid heeft in de taak in het bouwen van een gezonde en welvarende samenleving.


Wat zegt Islam over polygynie?

Laat ons herinneren wat was genoemd in Deel Eén over de Hindoes, Babyloniërs, Perzen, Atheners, Joden en voor-Islamitische Arabieren. Deze volken erkenden geen beperking in het aantal vrouwen welke een man kon trouwen. Echter, Islam beperkte en begrensde het in aantallen; en reguleerde het. De Koran beveelt:

"En indien jullie vrezen de  (vrouwelijke) wezen niet rechtvaardig (in hun recht op een bruidsschat) te behandelen, trouwt dan met de vrouwen (niet de vrouwelijke wezen) die jullie aanstaan, twee, drie of vier. En als jullie vrezen hen niet rechtvaardig (te kunnen) verzorgen, dan één, of wat jullie aan slavinnen bezitten. Dat is de beste wijze om niet onrechtvaardig te zijn." (Qur'an, 4:3)

Als de echtgenoot zich deze gelijkheid niet eigen kan maken  zou hij niet meer dan één vrouw moeten trouwen.

De houding van de echtgenoot jegens al zijn vrouwen moet zodanig zijn dat het geen aanleiding geeft tot gebroken harten, jaloezie, ontevredenheid, onvoldaanheid en frustratie aan één van hen. Er moet geen wreedheid, onrechtvaardigheid, vooringenomenheid of voorliefde van de kant van de echtgenoot zijn. Het mag verwacht worden dat vrede, harmonie en kalmte de overheid heeft in het huishouden waar de echtgenoot trouw handelt volgens de bevelen van de Islam met betrekking tot de gelijke status van alle vrouwen in zaken van levensonderhoud, en algemene behandeling.

Om eerlijkheid en rechtvaardigheid te verzekeren, moet de echtgenoot voldoende economische middelen hebben om te voorzien in adequaat voedsel, kleding en andere levens benodigdheden voor ieder van hen. De echtgenoot moet een gelijke hoeveelheid tijd besteden in het huis van iedere vrouw. Hij moet zijn nachten tussen hen verdelen, en ze dienovereenkomstig bezoeken. Dit geeft hem een mogelijkheid om iedere dag naar hun welzijn te kijken, en om goede relaties met hen allemaal te onderhouden.

Islam is op vele manieren uniek. Het is uniek gezien de mate waarin het rekening houdt met de natuurlijke neigingen en de verlangens van de mens. De Islamitische wetten en richtlijnen zijn gebouwd op volledige rechtvaardigheid, iedere partij toekennend wat ze verdienen en wat het beste voor hen is, zonder iemand te onderdrukken. Zoals Allah de Hoogste zegt in de Koran:

"Allah beveelt rechtvaardigheid en het goede en het geven aan de verwanten en Hij verbiedt de zedeloosheid en het verwerpelijke en de opstandigheid. Hij onderricht jullie, hopelijk zullen jullie je laten vermanen.” (Quran 16 :90)

Dit vers stelt duidelijk dat Islam alles wat goed en heilzaam voor de mannen en de vrouwen is, beveelt en verbiedt alles dat schadelijk voor hen is. Islam is niet een extremistische religie, integendeel, het is tussen de twee extremen. Zoals Allah de Meest Hooge stelt:

"Zo maakten Wij jullie tot een gematigd volk, opdat jullie getuigen zullen zijn voor de mensen en opdat de Boodschapper (Mohammed) een getuige zal zijn voor jullie...."(Quran 2 :143)

Islam zit tussen de twee  uitersten van het Jodendom en het Christendom; laten we het vergelijken:

Islam heeft de man toegestaan om tot en met vier vrouwen te trouwen, met de voorwaarde dat de man alle vier zijn vrouwen rechtvaardig behandelt.

Als de echtgenoot bang is dat hij ze niet rechtvaardig kan behandelen, dan zou hij alleen één vrouw moeten trouwen.

De Joden zijn hierin tot het extreme gegaan door het de man  toe te staan zoveel vrouwen te trouwen als hij wil zonder grens of enige beperking.

Aan de andere kant, de Christenen (Christelijke geestelijken, priesters en nonnen) is het niet toegestaan te trouwen. Zij moeten een kloosterleven leiden en kuis blijven en focussen op de aanbidding en het onderhoud van de kerk.

Allah de Meest Wijze schiep alles en hiervoor, schiep Hij zijn gezel of echtgenoot. Dus wie een natuurlijke neiging of aanleg probeert te veranderen of te onderdrukken zal hoogstwaarschijnlijk falen. Dit verbod van het huwelijk gaat in tegen de natuurlijke drive, het verlangen en de neiging van beide mannen en vrouwen.

Terwijl ze zichzelf onderdrukken en verbieden tegen wettige uitingen (huwelijk) van deze verlangens, gaan ze in tegen hun menselijke natuur. Dit is misschien de reden waarom we veel van de Christelijke priesters, pastors en geestelijken zich zien wenden naar jonge kinderen om hun natuurlijke verlangens te vervullen, we zien dat ze doorlopend worden beschuldigd van kindermishandeling en misbruik. We zoeken toevlucht bij Allah tegen deze kwaadaardige daden.

Bekijk alsjeblieft de statistieken aan het einde van het boek.

De schepper van dingen weet wat het beste is voor zijn schepselen. Als een ingenieur een auto maakt, weet de ingenieur het beste wanneer de auto gas, olie of een beurt  nodig heeft, de ingenieur weet welke toestanden de auto aankan, heet weer omstandigheden, sneeuw, regen, etc....De ingenieur weet welke omstandigheden de auto kan verduren.

Hoe zit dat met Allah, de ene die alles dat bestaat heeft geschapen, de Ene die geen vergelijking heeft in Zijn opperste essentie en sublieme karakteristieken, Allah schiep de man en de vrouw en Hij weet wat hun natuurlijke neiging en aanleg is. Allah, de Al-Wijze weet dat menselijke voortdrijving, neigingen, en capaciteiten verschillen; sommigen hebben een hoge seksuele drift, sommige mensen hebben een lage; sommige mensen zijn vermogend en sommige mensen zijn arm; sommige mensen kunnen hun families naar behoren besturen terwijl andere mensen zichzelf niet eens kunnen hanteren.

Bijvoorbeeld, de man die het verlangen en de mogelijkheid heeft, financieel, fysiek en mentaal – en niet bang is zijn vrouwen te onderdrukken heeft de mogelijkheid om tot vier vrouwen te trouwen, als hij daarvoor kiest om dit te doen.

Voor een man die niet het vermogen heeft, of anderszins onbekwaam is en bang is om onrechtvaardig tussen zijn vrouwen te zijn, Hij moet slechts één vrouw trouwen.

De religie van Islam neemt alle situaties van alle mensen, in alle plaatsen en alle tijden in beschouwing; anders dan door de mens gemaakte wetten, welke beperkt zijn tot bepaalde situaties en bepaalde mensen.

Er zijn vele voordelen aan polygynie. Sommige voordelen zijn voor het individu en sommige zijn voor de gemeenschap.

-Er kan een vrouw zijn die niet in staat is kinderen te krijgen, en de echtgenoot verlangt kinderen

-Een vrouw zou ziek kunnen zijn of gezondheidsaandoeningen hebben welke haar niet toestaan om zwanger te worden of om te gaan met zwangerschap

- De man is fysiek altijd bereid zich voort te planten en kinderen te hebben en velen willen hun verlangen bevredigen met hun vrouw. Echter gedurende de menstruatie en postnatale bloeding is de man niet toegestaan om seksuele omgang met zijn vrouw te hebben. Door het hebben van een tweede, derde of vierde vrouw, is de echtgenoot in staat zijn andere vrouwen te benaderen voor het vervullen van zijn natuurlijke neigingen en verlangens. Zijn vrouwen dienen als een natuurlijke en toegestane uitweg voor de man. Als een vrouw niet in staat is om kinderen te krijgen, of ziek of moe is, kan de echtgenoot één van zijn andere vrouwen bezoeken.

-Vrouwen zijn in het algemeen altijd bereid om te trouwen, maar vele mannen zijn financieel niet bereid en/of zijn niet bereid om de verantwoordelijkheid van het huwelijk te dragen. (In Islam is de man verantwoordelijk voor alle uitgaven van de familie: het huis, de huur, de benodigdheden van vrouwen en kinderen, etc...De vrouw is niet verplicht bij te dragen aan de kosten voor levensonderhoud, maar ze heeft de mogelijkheid om te helpen als ze daar voor kiest.)

-Het aantal vrouwen overtreft het aantal mannen ver, dus door het trouwen van twee, drie, of vier vrouwen brengt de echtgenoot deze vrouwen vele voordelen:

a)    Hij voorziet de vrouwen financieel.

b)    Hij voorziet ze van een wettige, toegestane uitweg voor seksuele verlangens.

c) Hij is ook een rechtmatige vader voor hun kinderen, en voorziet in hun behoeftes.

d) Hij voorziet de vrouwen van een levenslange partner intellectueel, fysiek, en financieel.  

e) Door het voorzien in zijn familie’s uitgaven, kan de vrouw/moeder zich focussen op het naar behoren opvoeden en verzorgen van haar kinderen, en hoeft zich niet druk te maken over werken buitenshuis.

Wat zegt Islam over de sluier of hoofdbedekking?

Van wat we eerder hebben gelezen in deel één, is het duidelijk dat Islam de hoofdbedekking niet heeft uitgevonden, maar Islam onderschreef en versterkte het. De Koran spoort de gelovige mannen en vrouwen aan om hun blik te verlagen en hun zedigheid te bewaken en spoort dan de gelovige vrouwen aan om hun hoofdbedekking uit te breiden door het bedekken van de nek en de boezem zoals Allah de Meest Hoge zegt:

"Zeg ( O Mohammed ) tegen de gelovige mannen dat zij hun ogen neerslaan en hun kuisheid bewaken, dat is reiner voor hen. Voorwaar, Allah is Alwetend over wat zij bedrijven. En zeg tegen de gelovige vrouwen, dat zij hun ogen neerslaan en hun kuisheid bewaken, en hun sieraad niet tonen, behalve wat daarvan zichtbaar is. En zij moeten hun sluieres over hun boezems dragen en hun schoonheid niet openlijk tonen, behalve aan hun echtgenoten, of hun vaders, of de vaders van hun echtgenoten, of hun zonen, of de zonen van hun echtgenoten, of hun broeders, of de zonen van hun broeders, of de zonen van zusters...”. (24:30-31)

Vrouwen kunnen dus hun objecten van verfraaiing zoals make-up en juwelen laten zien aan andere kuise vrouwen en specifieke mannen zoals hun naaste verwanten. Tegenover andere mensen, is de vrouwen van de Profeet en alle Moslim vrouwen bevolen de vereisten van de Hijab    (hoofdbedekking) te vervullen door het dragen van een Jilbab, welke een lang bovenkledingstuk is dat het gehele lichaam bedekt:

"O Profeet, zeg tot jouw echtgenotes en tot jouw dochters en tot de vrouwen van de gelovigen dat zij hun overkleden (Djilbâb) over zich heen laten hangen. Op die manier is het gemakkelijker om hen te herkennen en worden zij niet lastig gevallen. En Allah is Vergevensgezind, Meest Barmhartig." ( 33:59)

En de Koran vertelt de gelovige mannen in de tijd van de Profeet:

"En wanneer jullie hun (de vrouwen van de Profeet) om iets vragen, vraagt het hun dan van achter de afscheiding. Dat is reiner voor jullie harten en voor hun harten.” (33:53)

De vrouwen van de Profeet waren het toonbeeld voor alle vrouwen en werden beschouwd als de Moeders van alle gelovigen. Als zij alleen konden worden aangesproken van achter een gordijn om iedere verleiding of ongepastheid te vermijden, hoeveel meer dan is zo’n gordijn noodzakelijk voor gewone vrouwen die een veel grotere bron van verleiding kunnen zijn? Het is ook duidelijk uit de tijd van de Profeet dat de Metgezellen dit Vers niet beschouwden als alleen voor de vrouwen van de Profeet, maar zij pasten dit ook op hun vrouwen toe, met de volledige toestemming van de Profeet. De reden gegeven in het bovenstaande Vers voor zo’n gordijn is “dat is zuiverder voor jullie harten en voor hun harten” en in een ander Vers lezen we:

"Zeg ( O Mohammed ) tegen de gelovige mannen dat zij hun ogen neerslaan en hun kuisheid bewaken, dat is reiner voor hen. Voorwaar, Allah is Alwetend over wat zij bedrijven.” ( 24:30)

Het is overgeleverd dat de Boodschapper van Allah zei: “O jonge mannen, wie van jullie het zich kan veroorloven, laat hem trouwen, want het is effectiever in het neerslaan van de blik en het bewaken van iemands kuisheid.
En wie het zich niet kan veroorloven, laat hem vasten, omdat het een schild voor hem zal zijn.” (Sahih Muslim, Book of Marriage #3)

De Profeet zei: 'Als iemand van jullie een vrouw leuk vindt en zich aangetrokken tot haar voelt, laat hem naar zijn vrouw gaan en gemeenschap met haar hebben, want dat zal afstoten wat in zijn hart is.” (Sahih Muslim, Book of Marriage #10)

De Boodschapper van Allah zei: 'Eén van de meest kwaadaardige mensen voor Allah op de Dag der Wederopstanding zal een man zijn die intiem met zijn vrouw is en zij is intiem met hem, en dan haar geheimen prijsgeeft.” (Sahih Muslim, Book of Marriage#123)

Islam wenst een pure samenleving te vestigen waarin zelfs geen ruimte is voor overspel van het oog. Het vrij mengen van de seksen is verboden, mannen en vrouwen wordt geadviseerd op jonge leeftijd te trouwen zodat ze hun verlangens wettig kunnen vervullen, en iedereen is verteld om “hun blik neer te slaan” in het openbaar zodat het oog niet als een instrument van Satan kan worden gebruikt.  Door zichzelf te bedekken, is de waardigheid en het fatsoen van de vrouw gewaarborgd. Haar kleding maakt duidelijk dat ze niet een koopobject is, haar schoonheid en beschikbaarheid adverterend voor begerige mannen ogen en gefluit. We hebben een kleine reminder nodig van de immorele samenleving om ons heen vandaag de dag waarin de seksen zich vermengen en onfatsoenlijke kleding dragen, en waarin  alleen over overspel gefronst wordt als dit wordt gepleegd na getrouwd te zijn. Voor het huwelijk worden individuen aangemoedigd om verschillende partners te proberen,  en de ontrouw, de ellende, de jaloersheid en de onzekerheden, welke dan plaatsvinden zijn een noodzakelijk resultaat voor zo’n levensstijl.

Op deze manier, beveelt Allah de Meest Hoge alle vrouwen zichzelf te sluieren. De Islamitische sluier, anders dan de sluier in de Christelijke traditie, is niet een teken van de autoriteit van de man over de vrouw noch is het een teken van de onderwerping van de vrouw aan de man. De Islamitische sluier, anders dan de sluier van de Joodse traditie, is niet een teken van luxe en onderscheid van sommige nobele getrouwde vrouwen.
De Islamitische sluier is een teken  van gehoorzaamheid aan Allah’s bevelen en eerbaarheid, om het doel te dienen van het beschermen van vrouwen- alle vrouwen.
Een belangrijke Islamitische leer is dat het altijd beter is te voorkomen dan te genezen.

De sluier of hoofdbedekking behoudt de liefde en genegenheid tussen de echtgenoot en zijn vrouw en staat dit toe voort te duren. Wanneer een man een vrouw ziet die mooier is dan zijn vrouw, kan de relatie tussen hem en zijn vrouw achteruit gaan of uiteindelijk leiden tot scheiding of echtscheiding. Dit is iets dat Islam probeert te voorkomen.
Het is zeer belangrijk voor ons om te begrijpen dat Allah, de Schepper van alles dat bestaat, de Beschermer van alles en iedereen, Zijn goddelijke wetten heeft gemaakt met het ten goede komen van Zijn schepselen in gedachten. Allah beveelt en adviseert ons om alles goed en heilzaam voor onszelf te doen en verbiedt ons alles dat onszelf schade toebrengt, zoals Hij de Meest Hoge zegt in de Koran:

"Allah beveelt rechtvaardigheid en het goede en het geven aan de verwanten en Hij verbiedt de zedeloosheid en het verwerpelijke en de opstandigheid. Hij onderricht jullie, hopelijk zullen jullie je laten vermanen." (Quran 16 :90)

Allah van Zijn allesomvattende kennis en wijsheid, maakte goddelijke wetten en zond deze naar de mensheid om op Zijn aarde gepraktiseerd te worden, de behoeften en verlangens van Zijn creatie in overweging nemend, het bevelen met het goede en het verbieden van het kwade en schadelijke. Deze goddelijke wetten welke van Allah naar beneden werden gezonden naar de laatste boodschapper van de mensheid, (de Profeet Mohammed), zijn toepasbaar ten alle tijden en in alle plaatsen. Deze goddelijke wetten welke vrij zijn van onderdrukking, teleurstelling, lus gaten, politieke agenda’s en dergelijke, zijn wat Allah heeft gemaakt voor Zijn schepping. Allah wil geen enkele wet gepraktiseerd hebben behalve de goddelijke wetten van Islam, welke de inhoud van de Koran zijn en de authentieke overleveringen van de Profeet Mohammed.

Iedereen met een gezond verstand en hart zou alleen moeten zoeken om geregeerd te worden door deze goddelijke wetten, de wetten van Islam. Deze goddelijke wetten zijn anders dan de door de mens gemaakte wetten;  door de mens gemaakte wetten zijn afgestemd op bepaalde mensen en ze nemen niet de benodigdheden van de individuen en de samenleving als een geheel in overweging, en ze zijn onderworpen aan verandering wanneer er een verandering in autoriteit is. De goddelijke wetten van Islam, echter, zijn in meer dan 1400 jaar niet veranderd en zullen niet veranderen tot het einde der tijden. Deze wetten werden gemaakt door de Ene die alles dat bestaat heeft geschapen, Allah de Meest Hoge. Weet de schepper van alle dingen niet wat heilzaam en het beste is voor dat wat hij geschapen heeft?

Bovendien liet Allah, vanuit Zijn genade en gunsten voor ons, ons niet verwaarloosd achter in dit leven, zonder leiding of instructies over hoe ons leven te leiden. Allah de Meest Wijze en Geïnformeerde stuurde aan Zijn creatie een instuctie boek: de Koran. Allah, vanuit Zijn Genade, stuurde zelfs met zijn instructie boek een leraar om het aan de mensheid uit te leggen, de Profeet Mohammed. Alle leiding en instructies die iemand nodig heeft om een rechtvaardig leven te leiden volgens Allah’s geboden zijn opgenomen in de Koran en de autentieke overleveringen van de Profeet Mohammed.

Bovendien is de Koran zo bezorgd over het beschermen van het lichaam van de vrouwen en de reputatie van vrouwen dat een man die het waagt om een vrouw valselijk te beschuldigen onkuis te zijn streng bestraft zal worden, zoals Allah zegt in de Koran:

"En degenen die eerzame vrouwen beschuldigen  (van ontucht) en vervolgens geen vier getuigen brengen: slaat hen met tachtig slagen. En aanvaardt nooit getuigenissen van hen, want zij zijn degenen die zware zonden begaan."(24:4).

Vergelijk dit Koranische vers met de extreme lakse bestraffing voor verkrachting in de Bijbel:

"Wanneer een man een meisje ontmoet, dat nog maagd is en niet ondertrouwd, haar aangrijpt en gemeenschap met haar heeft, en zij worden betrapt, dan zal de man, die bij haar gelegen heeft, aan de vader van het meisje vijftig zilverlingen geven, en zij zal hem tot vrouw zijn, omdat hij haar onteerd heeft; hij zal haar niet mogen wegzenden, zolang hij leeft". ( New International Version,Deut. 22:28-29).

Iemand moet zich hier een simpele vraag stellen, wie wordt echt gestraft? De man die alleen een geldboete betaalt voor verkrachting, of het meisje die gedwongen wordt om  met de man te trouwen die haar verkracht heeft en met hem moet leven tot hij sterft? Een andere vraag die ook zou moeten worden gesteld is deze: welke is meer beschermend voor vrouwen, de Koranische houding of de lakse Bijbelse houding?    

Sommige mensen, in het bijzonder in het Westen, zullen neigen tot het belachelijk maken van zedigheid voor bescherming. Hun argument is dat de beste bescherming wijdverspreide opvoeding is, beschaafd gedrag en zelfbedwang. Wij zouden zeggen: Goed, maar niet genoeg.

1.    Als ‘beschaving’ genoeg bescherming is, waarom is het dan zo dat vrouwen in Noord Amerika, niet alleen durven te lopen in een donkere straat – of zelfs over een lege parkeerplaats?

2.    Als zelfbedwang het antwoord is, waarom zijn er dan zaken van seksueel lastig vallen op de werkplek iedere dag in de media? Een voorbeeld van beschuldigden van het seksueel lastig vallen, in de laatste aantal jaren, omvatten: Marine officieren, Managers, Universiteits professoren, Senatoren, Rechters van het Hooggerechtshof, en de President van de Verenigde Staten!

Kijk naar de volgende statistieken, geschreven in een brochure uitgegeven door de Decaan van het Vrouwen kantoor van de Queen’s Universiteit:

“In Canada, wordt iedere 6 minuten een vrouw seksueel aangerand”,

1 op de 3 vrouwen in Canada zal seksueel aangerand worden op een bepaalde moment in haar leven”,  

1 op de 4 vrouwen loopt het risico op verkrachting of een poging tot verkrachting in haar leven”,  

1 op de 8 vrouwen zal seksueel aangerand worden terwijl ze op de hogeschool of universiteit zit, en  uit een studie bleek dat 60% van de Canadese universiteits-leeftijd mannen seksuele aanranding zouden plegen als ze er zeker van zouden zijn dat ze niet zouden worden gepakt”.  

Iets is fundamenteel mis met de samenleving waarin we leven.  Een rigoreuze verandering in de levensstijl en cultuur is absoluut nodig. Een cultuur van ingetogenheid is broodnodig; ingetogenheid in kleding, spraak, en manieren van beide mannen en vrouwen. Anders, zullen de grimmige statistieken zelfs groter worden, dag na dag en, helaas, zullen alleen vrouwen hiervoor de prijs betalen.

Uw Aandacht Alstublieft!!!!

Het is één van de grote ironiën van onze wereld vandaag dat dezelfde hoofdbedekking die wordt beschouwd als een teken van ‘heiligheid’ en een teken van lof wanneer het gedragen wordt door Katholieke Nonnen met als doel van het tonen van de autoriteit van de man, wordt beschimpt als een teken van ‘onderdrukking’ wanneer het gedragen wordt met als doel om gehoorzaam aan Allah te zijn en Allah’s bevelen te volgen en het in acht nemen van zedigheid door Moslim vrouwen. Moslim vrouwen bedekken zichzelf vanwege oprechte gehoorzaamheid aan hun schepper, Allah, en door dit te doen tonen zij de autoriteit van Allah over Zijn schepping. Hiervoor worden zij bekritiseerd en belachelijk gemaakt. Maar niet Moslim vrouwen dragen een hoofdbedekking met als doel de autoriteit van de man te tonen en worden hiervoor geprezen. Is dat niet ironisch?
Wat zegt Islam over 'Zina' ontucht en overspel?

Allah de Meest Hoge zegt in de Koran: "En nader niet de ontucht. Voorwaar, ontucht is een zedeloosheid en een slechte weg." (17:32)

Allah zegt: "Voorwaar, degenen die er van houden dat de gruweldaad zich verspreidt onder degenen die geloven: voor hen is er een pijnlijke bestraffing op de wereld en in het Hiernamaals. En Allah weet, terwijl jullie niet weten. “ (24:19)

Eén van de metgezellen van de Profeet overleverde:
'Sommige heidenen die moorden hadden gepleegd in grote aantallen en buitensporig illegale seksuele gemeenschap begingen, kwamen naar Mohammed en zeiden: “O Mohammed! Wat jij vertelt en waartoe jij mensen  uitnodigt is goed, maar we wensen dat jij ons informeert of wij boete kunnen doen voor onze (vroegere kwade) daden.” Dus werden de Goddelijke Verzen geopenbaard:

"En degenen die niet naast Allah een andere god aanroepen en die niemand doden, waarvan (het doden) door Allah verboden is, behalve volgens het recht. En die geen ontucht plegen, want wie dat doet zal een bestraffing ontmoeten.” (25:68)

In Islam wordt 'Zina' (ontucht/overspel) beschouwd als een grote misdaad en een grote zonde.

Is er hiervoor een straf in Islam?

Allah zegt in de Koran: "De ontuchtige vrouw en de ontuchtige man, slaat hen ieder met honderd slagen. En laat medelijden met hen jullie niet treffen in de godsdienst van Allah, indien jullie in Allah en de Laatste Dag geloven. En laat een groep van de gelovigen getuige zijn van hun bestraffing.”  (24:2)

Allah's Boodschapper oordeelde dat de ongetrouwde persoon die schuldig was aan illegale seksuele gemeenschap voor één jaar moest worden verbannen en de wettige straf moest krijgen (m.a.w. gegeseld met honderd slagen)  (Sahih al Bukhari #6833)

Een man van de Bani Aslam kwam naar Allah's Boodschapper en informeerde hem dat hij illegale sexuele gemeenschap had begaan en hij getuigde vier keer tegen zichzelf. Allah’s Boodschapper beval hem tot de dood te stenigen als hij een getrouwd persoon was. (Sahih al Bukhari #681)

Pasten andere religies deze straf toe?

Het boek Deuteronomy 22:20-25 stelt duidelijk: "Maar indien deze beschuldiging waar is en de maagdelijkheid bij het meisje niet gevonden is, dan zal men het meisje voor de ingang van het huis van haar vader brengen, en de mannen van haar stad zullen haar stenigen, zodat zij sterft – omdat zij een schanddaad in Israël gepleegd heeft door in het huis van haar vader ontucht te bedrijven. Zo zult gij het kwaad uit uw midden wegdoen. Wanneer een man betrapt wordt,  terwijl hij gemeenschap heeft met een vrouw, die gehuwd is, dan zullen zij beiden sterven: de man, die met de vrouw gemeenschap gehad heeft, en ook de vrouw. Zo zult gij het kwaad uit Israël wegdoen.


Wanneer een man een meisje, dat nog maagd is en dat met iemand ondertrouwd is, in de stad ontmoet en gemeenschap met haar heeft, dan zult gij hen beiden naar de poort van die stad brengen en hen stenigen, zodat zij sterven: het meisje, omdat zij in de stad niet om hulp geroepen heeft, en de man, omdat hij de vrouw van zijn naaste onteerd heeft. Zo zult gij het kwaad uit uw midden wegdoen. Maar als de man het ondertrouwde meisje in het veld ontmoet, haar vastgrijpt en gemeenschap met haar heeft, dan zal alleen de man sterven, die gemeenschap met haar gehad heeft.”

Eén van de metgezellen van de Profeet overleverde dat een Joodse man en een Joodse vrouw die Zina (ontucht ) hadden gepleegd naar de Boodschapper van Allah werden gebracht. De Boodschapper van Allah keerde zich tot de Joden en zei: “Wat vinden jullie in de Torah over degene die Zina pleegt?” Ze zeiden: “We laten ze achterstevoren zitten (op rijdieren) en rijden ze rond.” Hij zei: “Breng me de ‘Torah’ als jullie de waarheid vertellen. “Ze brachten het en leesten het, en toen ze het Vers bereikten van steniging, plaatste de persoon die het las zijn hand over het Vers van steniging en las dat wat ervoor kwam en wat er na kwam. Eén van de metgezellen die met de Boodschapper van Allah was zei tegen hem: “Zeg hem zijn hand op te tillen” dus tilde hij zijn hand op, en daaronder was het Vers van steniging. Dus de Boodschapper van Allah beval dat ze zouden worden gestenigd.” (Sahih Muslim, Book of Oaths Hudud #26)

Deze toepassing was zelfs genoemd in de Torah en werd door vele Joden uitgevoerd in de hele geschiedenis. Daarom heeft Islam dit goddelijke gebod opnieuw afgedwongen en deze straf niet zelf uitgevonden. Opnieuw weet Allah met Zijn Alomvattende Wijsheid en Kennis wat het beste voor Zijn schepping is en Hij heeft alleen dat wettelijk vastgelegd wat Zijn schepping beschermt tegen schade. Verder, als deze straf wordt uitgevoerd op deze persoon, dient het als een boete voor deze grote zonde, en Allah weet het beste.

Waarom moet iemand op deze manier worden gestraft?

-Om te gehoorzamen en zich te houden aan Allah’s geboden.

-Om de verspreiding van gevaarlijke en besmettelijke ziekten te stoppen binnen de gemeenschap: ‘Zina’ (Ontucht en overspel) is een van de grootste redenen voor de verspreiding van besmettelijke en dodelijke ziektes ( AIDS, Herpes, en andere SOA’s ).

-Het maakt een einde aan echtscheiding, scheiding, etc...:’Zina’veroorzaakt problemen en scheidingen onder families.

-Het verhindert mensen te liegen, stelen, doden, jaloers of oneerlijkheid te zijn, etc en dient als een les/voorbeeld/waarschuwing voor anderen.

-Het voorkomt dat mensen worden geboren zonder te weten wie hun echte ouders zijn, wat kan leiden tot psychologische en mentale problemen.

-Het voorkomt onwettige kindergeboorte.

 

Een aantal statistieken:

Op 13 Mei, 2009 rapporteerde Gardiner Harris in de New York Times dat: Ongetrouwde moeders van 4 van de 10 baby’s bevielen die werden geboren in de Verenigde Staten in 2007, een aandeel dat snel toeneemt zowel hier als in het buitenland, volgens cijfers van de overheid vrijgegeven op Woensdag.

Voor 1970, waren de meeste ongetrouwde moeders tieners. Maar in recente jaren is het geboortecijfer onder ongetrouwde vrouwen in hun twintiger en dertiger jaren gestegen – opgeklommen tot 34 procent sinds 2002, bijvoorbeeld, in de leeftijd van vrouwen van 30 tot 34. In 2007 werd 60 procent van alle onwettige baby’s op de wereld gezet door vrouwen van in de twintig, tieners bevielen van 23 procent van deze baby’s en vrouwen van 30 jaar en ouder kregen 17 procent.

Veel van de toename in ongetrouwde geboortes is opgetreden onder ouders die samenleven, maar niet getrouwd zijn. Samenwoonregelingen neigen naar minder stabiliteit dan het huwelijk, tonen studies.

Het patroon waarbij vrouwen vaker kinderen krijgen zonder getrouwd te zijn, heeft zich in het bijzonder tentoongesteld onder Spaanse vrouwen, waarin 20 procent toename is tussen 2002 tot 2006. In 2006 had 11 procent van de ongetrouwde Spaanse vrouwen een baby, vergeleken met 7 procent ongetrouwde zwarte vrouwen en 3 procent ongetrouwde blanke vrouwen, volgens de gegevens  van de overheid van geboorteaktes.

Experts zeggen dat de toename in de Verenigde Staten van een grotere bezorgdheid is omdat stellen in veel andere landen neigen naar meer stabiliteit en het support van de overheid voor kinderen is daar vaak groter.

Kinderen geboren uit een onwettig huwelijk in de Verenigde Staten neigen naar een slechtere gezondheid en onderwijsresultalten dan degenen die geboren worden uit een huwelijk, maar dat kan zijn omdat ongetrouwde moeders neigen naar het tevens zelf hebben van deze problemen.

In een blijvende mysterie, stabiliseren de geboortecijfers van ongetrouwde vrouwen in de Verenigde Staten tussen 1995 en 2002 en daalden onder de ongetrouwde tieners en zwarte vrouwen. Maar na 2002 hervat  het globale geboortecijfer onder ongetrouwde vrouwen zijn gestadige klim. In 1940 was slechts 3.8 procent van de geboortes van ongetrouwde vrouwen.

Het District van Columbia en Mississippi had de hoogste aantallen geboortes uit onwettige-huwelijken in 2007: 59 procent en 54 procent, respectievelijk. Het  laagste aantal, 20 procent, was in Utah. In New York, was het 41 procent; in New Jersey, 34 procent; en in Connecticut, 35 procent. Sarah S. Brown, uitvoerend hoofd van de Nationale Campagne om Tiener en Ongeplande Zwangerschap te Voorkomen, een non-profit advocaten groep, zegt dat seks en zwangerschap veel te  nonchalant mee om werd gegaan in de Verenigde Staten, waar cijfers van ongeplande zwangerschappen, geboortes en abortussen veel hoger zijn dan die van andere geïndustrialisserde landen.

 
“Deze trends mogen de behoeftes van jong volwassenen tegemoetkomen,” zegt ze, “maar het is verre van duidelijk dat het bevorderlijk voor kinderen is.”

Het centrum voor Ziekte Controle en Preventie rapporteerde in 2006:

•    Aantal geboortes van ongetrouwde vrouwen: 1,641,946

•    Geboorte cijfer van ongetrouwde vrouwen: 50.6 geboortes  per 1,000 ongetrouwde vrouwen in de leeftijd van 15-44 jaar
•    Percentage van alle geboortes van ongetrouwde vrouwen: 38.5%

Wat zegt Islam over huwelijkse zaken en vrouwen met eigendom?

Op het gebied van huwelijkse zaken, limiteert Allah een echtgenoot om maximaal vier vrouwen te trouwen, onder de voorwaarde dat hij al zijn vrouwen eerlijk en gelijk behandelt volgens zijn mogelijkheden. En Hij verplichtte de echtgenoten om met hen in vriendelijkheid te leven, zoals Hij zegt in de Koran: “En leef met hen eervol.” (4:19)

Allah maakte de vrouw de huisbewaarder, het goede bevelend en het slechte verbiedend in het huishuiden van haar echtgenoot en Hij maakte haar de bewaker van haar kinderen in de afwezigheid van haar echtgenoot. De Profeet zei:

"Een vrouw is een bewaker van haar echtgenoot ’s huishouden en ze zal worden gevraagd (op de Dag van het Oordeel) met betrekking tot degenen onder haar zorg.”
(Sunan Abu Dawud #2928,Bukhari # 7138 others)

Zoals we kunnen zien, heeft Islam de vrouw verheven en een nobele status gegeven!

Sinds de zevende eeuw C.E., heeft Islam getrouwde vrouwen de onafhankelijke persoonlijkheid verleend welke het Joods-Christelijke Westen van hen had beroofd tot zeer recentelijk.  In Islam zijn de bruid en haar familie onder geen enkele verplichting om de bruidegom een geschenk te geven. Het meisje in een Moslim familie is geen blok aan het been. Een vrouw is zo waardevol in Islam dat ze geen geschenken hoeft te geven om een potentiële echtgenoot aan te kunnen trekken. Het is de bruidegom die de bruid een huwelijksgeschenk moet geven. Dit geschenk wordt beschouwd als haar eigendom en noch de bruidegom of de familie van de bruid hebben daar enig deel in of controle over. In sommige Moslim gemeenschappen vandaag de dag is een bruidsgeschenk van honderdduizend dollar in diamanten niet ongebruikelijk. De bruid behoudt haar huwelijksgeschenken zelfs als ze later gescheiden is. De echtgenoot is niet toegestaan te delen in zijn vrouw’s eigendom behalve wat ze hem aanbiedt met haar vrije wil. De Koran is zeer helder over dit onderwerp:

"En geef de vrouwen hun bruidschatten als een schenking, maar wanneer zij zo goed voor jullie zijn iets ervan  (van de bruidschat terug te geven): eet er dan met plezier en welbehagen van.”  (4:4)

De eigendommen en verdiensten van de vrouw zijn onder haar volledige controle en voor haar gebruik alleen omdat het levensonderhoud van haar en haar kinderen de verantwoordelijkheid is van haar echtgenoot. Het maakt niet uit hoe rijk de vrouw ook is, zij is niet verplicht om als een mede-kostwinnaar te handelen voor de familie tenzij ze daar vrijwillig voor kiest. Echtgenoten erven van elkaar. Daarboven, een getrouwde vrouw in Islam behoudt haar onafhankelijke wettige persoonlijkheid en haar familienaam.”

Moslim moeders, echtgenotes, dochters, en zussen kregen erfrechten dertienhonderd jaar voordat Europa erkent dat deze rechten zelfs maar bestonden. De afdeling van erfrecht is een veelomvattend onderwerp en staat in groot detail in de Koran  (zie 4:7,11,12,176).

Wat zegt Islam over het onderwijzen van vrouwen over hun religie?

Allah's Boodschapper zelf heeft een speciale dag aangewezen om vrouwen over hun religie te onderwijzen:

Sommige vrouwen vroegen de Profeet een dag voor hen vast te stellen omdat de mannen al zijn tijd innamen. Hierop beloofde hij hun één dag voor religieuze lessen en geboden. Eens zei de Profeet gedurende zo’n les, “Een vrouw wiens drie kinderen sterven zal door hun afgeschermd worden van het Hellevuur.” Hierop vroeg een vrouw, “Als alleen twee sterven?” Hij antwoorde, “Zelfs twee (zullen haar afschermen van het Helle-vuur).  (Sahih al Bukhari #103)

Deze overlevering toont het begaan en respect dat de Profeet Mohammed toont tegenover de vrouwen. Terwijl hij de leider van de Moslims is, stelt hij een bepaalde dag in waarin hij hen zelf religieuze instructies en leiding geeft. Allah’s Boodschapper zei ook:

“Drie personen zullen een dubbele beloning krijgen: (Eén van hen is) Een meester van een vrouwen-slaaf die haar goede manieren leert en haar opleidt in de best mogelijke manier (de religie) en haar bevrijdt uit slavernij en haar dan trouwt.  (Sahih al Bukhari #97)

De Boodschapper van Allah zei ook: “Als de vrouw van iemand van jullie toestemming vraagt (om naar de moskee te gaan), verbied het haar niet.”  (Sahih al Bukhari #873)

Islam moedigt de vrouw aan haar religie te leren, omdat zij verantwoordelijk zijn voor het opvoeden en onderwijzen van hun kinderen. Het is welbekend dat na de dood van Allah’s Boodschapper, zijn metgezellen zochten naar religieuze uitspraken en onderwijs van Aishah (vrouw van de Profeet) die werd beschouwd als één van de meest geïnformeerde mensen met betrekking tot de autentieke tradities van Allah’s Boodschapper.

Wat zegt Islam over het doden en levend begraven van meisjes babies?

De Koran veroordeelt deze gruwelijke praktijk streng:

"En wanneer één van hen de verheugende tijding verkondigd wordt van (de geboorte van) een meisje wordt zijn gezicht somber en is hij vertoornd. Hij verbergt zich voor de mensen wegens het slechte nieuws wat hij kreeg! Zal hij het houden en zijn eer verliezen of zal hij het (levend) begraven in het zand? Weet: slecht is het waar zij over oordelen!  (16:58-59).

Het moet genoemd worden dat deze sinistere misdaad nooit zou zijn gestopt in Arabië was het niet door de kracht van de vernietigende termen die de Koran gebruikt om deze praktijk te veroordelen (16:59, 43:17, 81:8-9). De Koran, bovendien, maakt geen onderscheid tussen jongens en meisjes. In contrast met de Bijbel, de Koran beschouwt de geboorte van een vrouw als een gift en een zegening van God, hetzelfde als de geboorte van een man.

De Boodschapper van Allah zei: "Allah heeft voor jullie verboden om ongehoorzaam aan jullie moeder te zijn, om dochters levend te begraven en om de rechten van anderen achter te houden en van hen te vragen.
(Sahih Muslim, Book of Judicial Decisions #12)

De Koran benoemt de gift van een vrouwelijke geboorte zelfs eerst:

"En aan Allah behoort de heerschappij van de hemelen en de aarde. Hij schept wat Hij wil en Hij schenkt meisjes aan wie Hij wil en Hij schenkt jongens aan wie Hij wil." (42:49).

Om alle sporen uit te wissen van meisjes-kindermoord in de ontluikende Moslim gemeenschap, beloofde Profeet Mohammed degenen die gezegend waren met dochters een grote beloning als ze hen vriendelijk opvoedden:

"Hij die betrokken is bij het opvoeden van dochters en hen welwillend volgens gemaakte afspraken behandelt, zij zullen bescherming voor hen zijn tegen het Hellevuur" (Sahih al Bukhari and Sahih Muslim).
 
De Profeet Mohammed zei ook:

"Wie twee meisjes onderhoudt tot dat ze de volwassenheid bereiken, hij en ik zullen op de Dag der Opstanding als dit komen; en hij bracht zijn vingers samen”
(Sahih Muslim).

Wat zegt Islam over de moeder en ouders?

In Islam is de eer, het respect, en de achting gehecht aan het moederschap  ongeëvenaard. De Koran plaatst de belangrijkheid van vriendelijkheid aan ouders als tweede, direct na het aanbidden van God de Almachtige:

"En jullie Heer heeft bepaald dat jullie niets dan Hem alleen aanbidden, en goedheid betrachten tegenover de ouders. Als een van de twee of beiden de ouderdom bereiken in jouw aanwezigheid, zeg dan nooit “foei” tegen hen, snauw hen niet af en spreek tot hen een vriendelijk woord. En wees zachtmoedig voor beiden, en nederig en liefdevol, en zeg: “O mijn Heer, schenk hun Genade, zoals zij mij opvoedden toen ik klein was.”  (17:23-24).

De Koran legt op verscheidene andere plaatsen de nadruk op de grote rol van de moeder wat betreft geboorte en verzorging:

"En Wij hebben de mens goedheid tegenover zijn ouders bevolen. Zijn moeder heeft hem met moeite gedragen en hem met moeite gebaard zijn dragen en (de tijd tot) zijn spenen duurt dertig maanden, zodat wanneer hij de volwassenheid bereikt, en hij de leeftijd van veertig jaar bereikt, hij zegt: “Mijn Heer, onderwijs mij opdat ik dankbaar ben voor Uw genietingen die U geschonken heeft aan mij en aan mijn ouders, en opdat ik goede werken verricht die U behagen, en maak mijn nakomelingen rechtschapen. Voorwaar, ik toon U mijn berouw; en voorwaar, ik behoor tot de Moslims.” ( 46:15 )

 En Allah zegt ook:

"En Wij bevolen de mens (goedheid) jegens zijn ouders. Zijn moeder droeg hem met flauwte na flauwte, en het zogen van hem duurde twee jaren. Wees daarom Mij en jouw ouders dankbaar. Tot Mij is de terugkeer.”  (31:14).

De Boodschapper van Allah zei: "Allah heeft voor jullie verboden ongehoorzaamheid aan moeders, dochters levend begraven, en het achterhouden van de rechten van anderen en van hen te vragen..."(Sahih Muslim, Book of Judicial Decisions #12)

Een man kwam naar de Profeet Mohammed om zijn toestemming te vragen om te mogen deelnemen aan de Jihad (m.a.w. vechten voor de zaak van Allah). De Profeet vroeg hem, “Zijn je ouders in leven?” Hij antwoorde, “Ja”. De Profeet zei tegen hem “Span jezelf dan in in hun dienst.”  (Sahih al Bukhari, No. 248, Vol. 4)

De Profeet waarschuwde sterk tegen het doorsnijden van de familiebanden, zoals hij zei: “De persoon die de banden doorsnijdt met zijn familie zal niet het Paradijs betreden.”
(Sahih Al-Bukhari, Hadith No. 13, Vol. 8)

De Profeet Mohammed zei ook: “Wie verlangt naar een stijging van zijn levensonderhoud en leeftijd, moet goede relaties onderhouden met vrienden en verwanten.”
 (Sahih Al-Bukhari, Hadith No. 281, Vol. 3)

De zeer bijzondere plaats van de moeders in Islam is welsprekend omschreven door Profeet Mohammed:

"Een man vroeg aan de Profeet: ’Wie moet ik het meeste eren?’De Profeet antwoordde: ‘Je moeder”. ‘En wie komt dan?’vroeg de man. De Profeet antwoordde: ‘Je moeder’. ‘En wie komt dan?’ vroeg de man. De Profeet antwoordde: ‘Je moeder!’ ‘En wie komt dan?’vroeg de man. De Profeet antwoordde: ‘Je vader’  (Bukhari and Muslim).

De moeder wordt in Islam hoog gerespecteerd  en met de beste manieren behandeld.

Wat zegt Islam over de menstruatie?

Islam  beschouwt een menstruerende vrouw niet tot het hebben van enige soort van “besmettelijk gebrek aan zindelijkheid”. Ze is noch “onaanraakbaar” of  “vervloekt”. Ze beoefent haar normale leven met alleen een paar beperkingen: Een getrouwd stel is niet toegestaan seksuele gemeenschap te hebben gedurende de menstruatieperiode. Enig ander fysiek contact tussen hen is toegestaan.


Een menstruerende vrouw is ook uitgesloten van sommige rituelen zoals de dagelijkse gebeden en vasten gedurende haar periode.

Het was overgeleverd dat een van de metgezellen van de Profeet vermeldde dat onder de Joden wanneer een vrouw menstrueerde, ze niet met haar aten of met haar zaten in hun huizen. De metgezellen van de Profeet vroegen de Profeet (hierover) en Allah, de Machtige en Sublieme, openbaarde:

"En zij vragen jou over de menstruatie (Hai ). Zeg: “Dat is een onreinheid, vermijd daarom (seksueel contact met) de vrouwen gedurende de ongesteldheid...” (2:222)

De Boodschapper van Allah zei: “Doe alles behalve gemeenschap”. (Sahih Muslim, Book of Menstruation #16)

Het is overgeleverd dat Aishah ( vrouw van de Profeet ) zei: “De Boodschapper van Allah zei tegen mij: ‘Geef mij de palmvezel mat van de moskee’.  Ik zei: ‘Ik menstrueer’. Hij zei: ‘Je menstruatie is niet in je hand.” (Sahih Muslim, Book of Menstruation, #11)

Het is overgeleverd dat Aishah zei: "Ik dronk terwijl ik menstrueerde, dan gaf ik het door aan de Profeet en hij plaatste zijn mond op de plaats waar mijn mond had gedronken. En ik knabbelde vlees van het bot terwijl ik menstrueerde, dan gaf ik het door aan de Profeet en hij plaatste zijn mond waar mijn mond was geweest.”  (Sahih Muslim, Book of Menstruation, #14)

De Profeet Mohammed ging zelfs neerliggen met zijn vrouwen en raakte hen aan: zoals Aishah (de vrouw van de Profeet) zei: “Als één van ons menstrueerde, vertelde de Boodschapper van Allah haar een taille-omwindsel (Izar) om te doen, dan raakte hij haar aan ( boven de Izar ).”
 (Sahih Muslim , in the Chapter of Menstruation)

Dit is het volkomen tegenovergestelde van wat mensen van andere geloven zouden doen, zoals we eerder schetsten. Dit is een bewijs dat er in de Islam zelf geen extremisme is. Islam is de middenweg tussen twee uitersten.

Wat betreft echtscheiding?

Islam neemt de middenweg tussen het Christendom en het Jodendom ook wat betreft de echtscheiding. Het huwelijk in Islam is een geheiligde verbintenis welke niet verbroken zou moeten worden behalve voor dwingende redenen. Koppels zijn geïnstrueerd  om alle mogelijke remedies na te streven wanneer hun huwelijk gevaar loopt. Echtscheiding is geen toevlucht behalve als er geen andere uitweg is. In het kort, Islam erkent echtscheiding, maar  ontmoedigt het toch sterk. Laat ons eerst focussen op de erkennings kant. Islam erkent het recht van beide partners om hun huwelijkse relatie te beëindigen. Islam geeft de echtgenoot het recht op Talaq (echtscheiding). Bovendien, Islam, anders dan het Jodendom, kent de vrouw het recht toe het huwelijk te ontbinden door wat bekend staat als Khula’. Als de echtgenoot het huwelijk ontbindt door van zijn vrouw te scheiden, kan hij niets terugkrijgen van de huwelijksgeschenken die hij haar gegeven heeft. De Koran verbiedt de scheidende echtgenoten expliciet om hun huwelijksgeschenken terug te nemen, ongeacht hoe duur of waardevol deze geschenken mogen zijn:

"En als jullie een vrouw in de plaats van een andere (vrouw) willen nemen, terwijl jullie één van hen een schat gegeven hadden, neemt daar niets van terug. Zouden jullie het terugnemen door (haar) te belasteren en (haar) openlijk onrecht (aan te doen)?" (4:20).

In het geval dat de vrouw er voor kiest om het huwelijk te beëindigen, mag ze de huwelijksgeschenken aan haar echtgenoot teruggeven. Het teruggeven van de huwelijksgeschenken is in dit geval een eerlijke compensatie voor de echtgenoot die zijn vrouw wil behouden terwijl zij hem wil verlaten. De Koran heeft Moslim mannen geïnstrueerd niet iets van de geschenken die ze aan hun vrouwen hebben gegeven terug te nemen behalve in het geval dat de vrouw er voor kiest om het huwelijk te ontbinden:

"En het is jullie niet toegestaan om iets terug te nemen van wat jullie hun (de vrouwen) gegeven hebben, behalve wanneer beiden vrezen dat ze niet de voorschriften van Allah in acht kunnen nemen. Als jullie dan vrezen dat zij beiden de voorschriften van Allah niet in acht nemen, dan is het geen zonde voor beiden wanneer zij zich ermee vrijkoopt. Dat zijn de voorschriften van Allah, overtreed die daarom niet. En degenen die de voorschriften van Allah overtreden: diegenen zijn de onrechtplegers." (2:229).

Ook kwam er  een vrouw naar de Profeet Mohammed zoekende naar de ontbinding van haar huwelijk. Ze vertelde de Profeet dat ze geen enkele klacht tegen haar echtgenoot’s karakter of maneren had. Haar enige probleem was dat ze hem oprecht niet leuk vond in die mate dat ze niet langer in staat was nog langer met hem te leven. De Profeet vroeg haar: “Wil je hem zijn tuin (het huwelijksgeschenk dat hij haar gegeven had) terug geven?” ze zei: “Ja”. De Profeet gaf de man toen de opdracht om zijn tuin terug te nemen en de ontbinding van het huwelijk te accepteren  (Sahih al Bukhari).
In sommige gevallen kan een Moslim vrouw haar huwelijk wel in stand willen houden maar ziet ze zichzelf genoodzaakt om te vragen om een ontbinding vanwege sommige dwingende redenen zoals: Wreedheid van de echtgenoot, verlatenheid zonder een reden, een echtgenoot die zijn echtelijke verantwoordelijkheden niet vervult, etc. In deze gevallen ontbindt de Moslim rechtbank het huwelijk.

Een Moslim man zou niet van zijn vrouw moeten scheiden alleen maar omdat hij haar niet leuk vindt. De Koran schrijft de Moslim mannen voor om vriendelijk voor hun vrouwen te zijn zelfs in gevallen van lauwe emoties of gevoelens van afkeer:

"O jullie die geloven, het is jullie niet toegestaan vrouwen tegen hun wil te erven, noch te verhinderen om wat jullie aan hen gegeven hebben mee te nemen, behalve als zij duidelijk ontucht pleegden. En behandelt hen volgens de voorschriften. En wanneer jullie een afkeer van hen hebben, dan kan het zijn dat jullie een afkeer hebben van iets, terwijl Allah daarin veel goeds gelegd heeft." (4:19).
 
Profeet Mohammed gaf een vergelijkbare opdracht:

De Profeet Mohammed zei: "Geen gelovige man zou een gelovige vrouw moeten haten. Als hij één van haar karaktereigenschappen niet leuk vindt, kan hij tevreden zijn met een andere.”  (Sahih Muslim, The Book of Breastfeeding #61)

Islam is een praktische religie, en het erkent dat er omstandigheden zijn waardoor een huwelijk op het punt van ineenstorting kan komen, omstandigheden waarin vriendelijke woorden en gezond advies geen levensvatbare oplossingen zijn. In zulke gevallen brengt de Koran een aantal praktische adviezen voor de wederhelft wiens partner de kwaaddoener is. Voor de echtgenoot wiens vrouw ’s zieke gedrag het huwelijk bedreigt, geeft de Koran vier alternatieven zoals opgesomd in de volgende verzen:

 "En wat betreft hen (echtgenotes) van wie jullie ongehoorzaamheid vrezen, vermaant hen, (als dat niet helpt) negeert hen (in bed) en (als dat niet helpt) isoleert hen. Indien zij jullie dan gehoorzamen, zoekt dan geen voorwendsel (om hen lastig te vallen). Voorwaar, Allah is Verheven, Groots. En als jullie een breuk tussen hen beiden vrezen, stuurt dan een bemiddelaar van zijn familie en een bemiddelaar van haar familie. Indien zij een verzoening willen, zal Allah tussen hen beiden een verzoening bewerkstelligen.
(4:34-35).

De eerste drie moeten eerst worden uitgeprobeerd. Als ze mislukken, moet de hulp van de families worden gezocht. Het moet worden gezegd, in het licht van de bovenstaande verzen, dat het disciplineren van de rebellerende vrouw een tijdelijke maatregel is waar toevlucht bij moet worden gezocht als derde mogelijkheid in gevallen van extreme noodzaak in de hoop dat het een remedie is voor de overtredingen van de vrouw. Als het werkt, is het de echtgenoot niet toegestaan om door welke middelen dan ook zijn vrouw te blijven kwellen zoals expliciet gemeld wordt in het vers. Als het niet werkt, is het de echtgenoot nog steeds niet toegestaan om deze middelen langer te gebruiken en moet de laatste mogelijkheid van de familie-bijstand voor verzoening worden onderzocht.

De Profeet Mohammed heeft Moslim echtgenoten opgedragen dat ze niet hun toevlucht tot deze middelen moeten nemen behaleve in extreme gevallen zoals open ontuchtigheid en ongehoorzaamheid gepleegd door de vrouw. Zelfs in deze gevallen, moet de straf licht zijn zoals Islam leefregels en principes heeft neergelegd voor het disciplineren van de vrouwen. Van deze leefregels:

1-Hij kan haar zachtjes een klap geven zoals iemand een kind een klap geeft,

2 Hij mag haar niet in haar gezicht slaan,

3- Hij mag haar niet slaan op een plek waar het een blauwe plek of litteken kan achterlaten,

Verder heeft de Profeet van Islam een niet te rechtvaardigen pak slaag veroordeeld. Sommige Moslim echtgenotes klaagden bij hem dat hun echtgenoten hen hadden geslagen. Dit horende, stelde de Profeet categorisch dat:

"Degenen die dit doen (hun vrouwen slaan) zijn niet de besten onder jullie " (Abu Dawood #2146)

Het moet op dit punt worden herinnerd dat de Profeet ook zei:

"De beste van jullie is hij die het beste voor zijn familie is, en ik ben de beste onder jullie voor mijn familie.” (at-Tirmidthi #3895)

De Profeet adviseerde één Moslim vrouw, wiens naam Fatimah bint Qais was, een man niet te trouwen omdat de man bekend stond om het slaan van vrouwen:

"Ik ging naar de Profeet en zei:  Abul Jahm en Mu'awiah hebben me ten huwelijk gevraagd. De Profeet (bij wijze van advies) zei: Wat betreft Mu’awiah hij is erg arm en Abul Jahm is gewend vrouwen te slaan.”  (Sahih Muslim)

Het moet verduidelijkt worden dat de Profeet Mohammed nooit een van zijn vrouwen sloeg, aanraakte, of zelfs maar sprak op een slechte of oneerbare manier. Noch raakte hij of schudde hij handen aan van vrouwen die niet van zijn familie waren. Dit omdat hij het voorbeeld en model is dat Moslims volgen in hun dagelijkse leven en omgang.

Het moet gezegd worden dat de Talmoed het slaan van echtgenotes als een kastijding voor het doel van discipline goedkeurt. De echtgenoot is niet beperkt tot de extreme gevallen zoals bijvoorbeeld open ontuchtigheid. Het is hem zelfs toegestaan zijn vrouw te slaan als zij weigert haar huishouden te doen. Daarboven is hij niet alleen beperkt tot het gebruiken van een lichte straf. Het is hem toegestaan om de koppigheid van zijn vrouw te breken met geseling of door haar uit te hongeren.

Voor de echtgenote wiens echtgenoot’s zieke gedrag de oorzaak is van echtelijke nood, biedt de Koran het volgende advies:

"En indien een vrouw van haar echtgenoot slechtheid of afkeer vreest, dan is er geen zonde voor hen indien zij onderling tot een verzoening komen en de verzoening is beter, maar mensen worden gekenmerkt door gierigheid.
En indien jullie het goede doen en (Allah) vrezen: voorwaar, Allah is Alwetend over wat jullie doen. " (4:128).

Opgesomd, Islam biedt getrouwde Moslim stellen veel levensvatbaar advies om hun huwelijken te redden in gevallen van moeilijkheden en spanning. Als één van de partners de echtelijke relatie in gevaar brengt, wordt de andere partner door de Koran geadviseerd om te doen wat maar mogelijk en effectief is om dit heilige verbond te beschermen. Als alle middelen mislukken, staat Islam de partners toe om vredig en vriendschappelijk te scheiden.

Helaas beweren velen dat de vrouwen in Moslim landen worden onderdrukt, misbruikt en verkracht, geslagen en soortgelijke zaken. Het wordt gezegd dat de westerse landen de vrouwen bevrijden en hun rechten en bescherming geven. Echter, na dit probleem te hebben onderzocht is het duidelijk dat het volkomen tegenovergestelde is wat juist is. Het geweld en de onderdrukking van vrouwen in het westen is welbekend bij iedereen. Het kan niet worden vergeleken met dat van de Moslim landen. Tevens bestaat dit nog steeds in Moslim landen vanwege onwetendheid van de ware leer van Islam.

GEWELD TEGEN VROUWEN IN DE VERENIGDE STATEN

MOORD. Iedere dag sterven er vier vrouwen in dit land als een resultaat van huiselijk geweld: de slachtoffers van moord en aanval door hun echtgenoten en vriendjes. Dat zijn ongeveer 1400 vrouwen per jaar, volgens de FBI. Het aantal vrouwen dat vermoord wordt door hun intieme partners is groter dan het aantal soldaten die in de Vietnam Oorlog vermoord zijn.

MISHANDELING. Hoewel slechts 572,000 aangiftes van mishandeling door naasten worden gerapporteerd ieder jaar, wijst de meest conservatieve schatting aan dat twee tot vier miljoen vrouwen  van alle rassen en klassen ieder jaar worden gehavend. Minstens 170,000 van deze gewelddadige incidenten zijn serieus genoeg om ziekenhuisopname, eerste hulp zorg of dokters aandacht te vereisen.

AANRANDING. Ieder jaar rapporteren ongeveer 132,000 vrouwen dat ze slachtoffer zijn geweest van verkrachting of poging tot verkrachting, en meer dan de helft van hen kent hun aanvallers. Het wordt geschat dat twee tot zes keer meer vrouwen worden verkracht, maar dit niet melden. Ieder jaar worden 1.2 miljoen vrouwen gewelddadig verkracht door hun huidige of voormalige mannelijke partners, sommigen zelfs meer dan eens.

DOELEN. Vrouwen hebben 10 keer meer kans dan mannen om slachtoffer te worden van een vertrouweling. Jonge vrouwen, vrouwen die een verbroken relatie hebben, gescheiden of alleenstaand zijn, vrouwen met lage inkomens en Afro-Amerikaanse vrouwen zijn onevenredig
slachtoffer van aanranding en verkrachting. De cijfers van huiselijk geweld zijn vijf keer hoger onder families onder de armoede grens, en zware misbruik door de echtgenoot is twee keer waarschijnlijker gepleegd door werkeloze mannen dan degenen die voltijd werken.

GEVOLG VOOR KINDEREN. Geweldadige jeugdige delinquenten groeien waarschijnlijk vier keer vaker op in een woonomgeving waar ze geweld hebben gezien. Kinderen die getuige zijn geweest van geweld thuis hebben ook vijf keer meer kans om geweld te plegen of te onder geweld te lijden als ze volwassen worden.
GEVOLG VOOR GEZONDHEID EN  SOCIALE DIENSTEN .

Vrouwen die worden mishandeld nemen meer dan twee keer de behoefte aan gezondheidszorg en kosten dan degenen die nooit worden mishandeld. Ongeveer 17 procent van de zwangere vrouwen meldt te zijn mishandeld, en de resultalen zijn inclusief miskramen, doodgeborenen en twee tot vier keer meer kans op het krijgen van een baby met laag geboortegewicht. Misbruikte vrouwen zijn onevenredig vertegenwoordigd onder de daklozen en zelfmoord slachtoffers. Slachtoffers van huiselijk geweld kunnen geen verzekering krijgen in sommige staten omdat ze een  “voor-bestaande conditie” hebben.

Bekijk a.u.b. de Statistieken.

Wat zegt Islam over de weduwe of gescheiden vrouw?

De Koran, anders dan de andere gewijzigde boeken (Torah, Bijbel, Evangeliën) verduidelijkt dat afgedankte weduwes en gescheiden vrouwen de vrijheid hebben te trouwen met wie zij kiezen. Er is geen schande gehecht aan scheiding of weduwschap in de Koran:

"Wanneer jullie de vrouwen scheiding (aankondigen) en zij hebben hun termijn (de wachttijd van drie maanden) bereikt, neemt hen dan terug volgens de voorschriften of scheidt van hen volgens de voorschriften. En houd hen niet vast met de bedoeling hen te kwellen, waarmee jullie zouden overtreden. En degene die dat zou doen, die heeft voorzeker zichzelf onrecht aangedaan. En maakt de Verzen van Allah niet tot onderwerp van bespotting. En gedenkt de gunst van Allah aan jullie en wat Hij aan jullie heeft neergezonden van het Boek  (de Koran) en de Wijsheid waarmee Hij jullie onderwijst. En vreest Allah en weet dat Allah over alle zaken Alwetend is.” (2:231).

"En degenen van jullie die worden weggenomen (overlijden) en echtgenoten achterlaten, zij moeten dan voor zichzelf een termijn in acht nemen van vier maanden en tien (dagen). En wanneer zij hun termijn hebben bereikt, dan rust er geen zonde op jullie ten aanzien van wat zij met zichzelf doen, volgens de voorschriften. En Allah is Alwetend over wat jullie doen.”  (2:234).

"En degenen onder jullie die weggenomen worden en echtgenotes achterlaten, moeten een testament maken voor hun echtgenotes, een voorziening voor een jaar, zonder uitzetting, maar als zij (de huizen) uit vrije wil verlaten, dan rust er geen zonde op jullie ten aanzien van wat zij voor zichzelf doen, volgens de voorschriften. En Allah is Almachtig, Alwijs.”  (2:240).

De Profeet zei: “Degene die voor een weduwe of een arm persoon zorgt, is als een Mujahid (krijger) die voor Allah’s Zaak Vecht, of als hij die de hele nacht gebeden uitvoert en de hele dag vast.”  (Sahih Al-Bukhari, Hadith No. 265, Vol. 7)

Eigenlijk waren alle vrouwen van de Profeet eerder getrouwd geweest, behalve zijn vrouw Aishia, moge Allah met hen allen tevreden zijn.

Dus wat denk je nu? Hopelijk hebben we een aantal misvattingen en misverstanden verduidelijkt die we mogelijk hebben over Islam. En hopelijk begrijpen we nu de status van de vrouw beter in Islam.

Dus laat ons nu een aantal zaken benoemen welke Islam voor vrouwen heeft gedaan en herinner dat deze leer en wetten werden overgeleverd aan de Profeet Mohammed meer dan 14 eeuwen geleden en ware Moslims praktiseren deze vandaag de dag nog steeds.

Islam verklaarde vrouwen en mannen gelijk in de ogen van Allah.

Islam veroordeelt de pre-Islamitische praktijken van het  vernederen en onderdrukken van vrouwen.

Islam gaf vrouwen het erfrecht en het recht op  individueel onafhankelijk eigendomsrecht ongehinderd door vader, echtgenoot, broer, zoon of iemand anders.

Islam gaf vrouwen het recht om een huwelijksaanzoek te accepteren of af  te wijzen, vrij van dwang.
 
Islam vereist niet van vrouwen hun naam te veranderen als ze trouwen.

Islam beschermt de familie en veroordeelt het verraad van huwelijkse ontrouw. Het erkent alleen één type van familie: man en vrouw verenigd door een authentiek huwelijkscontract.

Het eren, respecteren, en zorgen voor en gehoorzamen van de ouders is een zeer belangrijk aspect van Islam.
"De besten van jullie zijn het vriendelijkst tegen hun vrouwen en ik ben het beste van jullie voor mijn familie”, is een leer van de Profeet Mohammed.

Islam gebiedt een gezonde moraliteit in denken, gedrag en voorkomen. Mode trends en sociale patronen welke vrouwen reduceren tot seksobjecten en hen als zodanig uitbaten zijn in Islam niet acceptabel.

Het in acht nemen van eerbaarheid en morele  normen is gelijk vereist door Islam voor beide mannen en vrouwen.

De bedekking of sluier is niet een traditie of iets dat door Islam of zijn geleerden is uitgevonden; het is een gebod van Allah, welke de Islam opnieuw heeft versterkt. De sluier beschermt de vrouw en helpt haar om haar waardigheid en respect te behouden, en houdt de liefde en de affectie tussen de echtgenoot en de echtgenote in stand.

Islam verbiedt het vermoorden van vrouwen, kinderen en de ouderen, zelfs in tijden van oorlog. Het werd gezegd, “De geschiedenis heeft geen enkele veroveraar/overwinnaar gekend, of houder van kruistochten meer barmhartig dan de Moslims.”

Islam verbiedt zelfs de valse beschuldigingen van ziek en slecht gedrag van vrouwen zonder helder en substantieel bewijs.
Islam heeft onze wereld zoveel te bieden, welke  grote behoefte heeft aan morele leiding en leiderschap.

Ambassadeur Herman Eilts, in een getuigenverklaring voor het comité van  Foreign Affairs of the House of Representatives of the United States Congress op 24 Juni 1985, zei, “De Moslim gemeenschap op de wereldbol vandaag de dag is in de buurt van één miljard. Dat is een indrukwekkend aantal. Maar wat mij evenzo indrukwekkend lijkt, is dat Islam vandaag de snelst groeiende monotheïstische religie is. Dit is iets waar we rekening me dienen te houden. Iets is goed in Islam. Het trekt heel wat mensen.”

Wees dus niet bedrogen en misleid door de media met betrekking tot de negatieve dingen die ze zeggen over Islam en de Moslims. Lees zelf. Weet dat Islam de vrouw heeft verheven en haar het respect en de eer heeft gegeven welke ze verdient. Nu weet je dat Islam niet een extremistische religie is. Kijk dus niet naar acties van extremisten en onwetende mensen en zeg dat “Islam hen dit geleerd heeft”. Ieder mens met een gezond verstand zal het eens zijn dat je geen afgunst kan hebben of een oordeel kan baseren op een hele religie of mensen gebasseerd op de daden van onwetenden die zich voordoen als iets dat ze niet zijn.

Deze negatieve afschildering van Islam in de wereld-media moet stoppen, en mensen moeten hun informatie van betrouwbare bronnen krijgen. Als laatste, maar niet minder belangrijk, niet-Moslims moeten zich het simpele feit realiseren dat onwetende acties van sommige Moslims (zelfmoordaanslagen, het vermoorden van onschuldige mannen, vrouwen en kinderen, terroristische daden etc) de Islam niet representeren, en dat de Islam en de Moslims vrij zijn van deze kwaadaardige daden.


Dus als je geïnteresseerd bent in het kennen van de waarheid en het omarmen hiervan, wees dan niet bang, beschaamd, of gehinderd. Onderwerp je aan de ene die mij, jou en alles dat bestaat heeft geschapen, Allah de Meest Genadige.

Misschien vraag je je af, “Wat moet ik dan doen, als ik Moslim wil worden?”

De eerste stap is te geloven dat Allah de enige echte God is die alle aanbidding alleen verdient, Hij heeft geen partners,  noch bemiddelaars, noch zonen.  Ten tweede, geloven dat de Profeet Mohammed de laatste boodschapper van Allah is. Door dit oprecht te geloven in je hart en deze verklaring in het Arabisch uit te spreken:  (Ash-hadu an laa, eelaa-ha, ill-allah wa ash-hadu anna muhammadan rasoolul-allah) word je Moslim.

Wist je dit?

In de V.S. overtreffen vrouwelijke bekeerlingen tot Islam mannelijke bekeerlingen in aantal van 4 op 1
 
Het is gemakkelijk, jij kunt het doen.

En we vragen Allah de Meest Genadevolle om dit werk van ons te accepteren, en het oprecht voor zijn genoegen en tevredenheid alleen te maken. We vragen dat Hij deze uitgave heilzaam wil maken voor alle mensen.
Tenslotte, wat dit bevat aan juistheid is van Allah alleen, en wat onjuist is, komt van onszelf. Allah, Zijn Boodschapper Mohammed en Islam zijn er vrij van onjuistheden en we vragen Allah om ons te vergeven.

 

STATISTIEKEN

*    Huiselijk Geweld is verantwoordelijk voor een kwart van alle gevallen van gemelde geweldsmisdaden. [Working Party Report, Victim Support, 1992]

*    Elk jaar zoeken 100.000 vrouwen behandeling in Londen voor verwondingen als gevolg van geweld veroorzaakt in hun huizen.
[Punching Judy, BBC TV Documentary, 1989]

*    Huiselijk Geweld is niet beperkt tot fysieke aanvallen. Het omvat seksueel misbruik en mentale wreedheid welke het zelfvertrouwen van de vrouwen ondermijnen.
 [McGibbon and Kelly, "Abuse of Women in the Home", 1989]

*    Onderzoek uitgevoerd door de Politie wees uit dat 2/3 van alle mannen geloofden dat ze gewelddadig zouden reageren op hun partners in bepaalde situaties. [Islington Council, 1994]

*    Bijna de helft van alle moorden van vrouwen zijn moorden door huidige of eerdere partners [National Working Party Report on Domestic Violence, Victim Support, 1992]

* Een geschatte 2 tot 6 miljoen vrouwen  wordt jaarlijks mishandeld in de V.S.

*Mishandeling is de hoofdoorzaak van letsel bij vrouwen tussen de leeftijd van 15-44 jaar.  

*Eén op de vier zwangere vrouwen wordt mishandeld. De mishandeling start  of  breidt zich gedurende de zwangerschap uit.  
 
*Medische uitgaven voor Huiselijk Geweld zijn totaal op zijn minst  $3 miljard per jaar en bedrijven verliezen een andere $100 miljoen door ziekteverlof, arbeidsverzuim en productiviteit.  

*Eén op de 7 meisjes wordt misbruikt door haar vriendje, en velen worden door hun echtgenoot misbruikt.  

*Geweld tijdens de verkering is breed verspreid en weinig gemeld door beide mannen en vrouwen. 30% van de middelbare school leerlingen hebben ervaring met fysiek of seksueel geweld in dating relaties. 37% van de mannen en 35% van de vrouwen hebben enige vorm van fysieke agressie toegebracht aan hun dating partners.  

*Vrouwen doorstonden meer verwondingen dan mannen, en hebben waarschijnlijk twee tot drie keer meer ervaring met ongewenste geslachtsgemeenschap.  

*95% van geweldadige misdaden op de Campus is gerelateerd aan alcohol en drugs.

*37% van de aanvallers en 55% van de verkrachtings slachtoffers hadden alcohol of andere drugs gebruikt.

*Echtgenoten en vriendjes plegen ieder jaar 13.000 daden van geweld tegen vrouwen op hun werkplek.  (United States Department of Justice, 1994).
*Meer dan 1.7 miljoen vrouwen werden in 1995 fysiek misbruikt door hun mannelijke partners, iedere 12 seconden één.  (Federal Bureau of Investigation).

*Er waren ongeveer 4.5 miljoen geweldsmisdaden tegen vrouwen in 1992 en 1993. (Het Justice Department erkent dat dit een onderschatting is van huiselijk geweld en geweld tegen vrouwen). (Bureau of Justice Statistics’ National Crime Victimization Survey).

*50% van alle vrouwen zal in haar leven betrokken zijn bij enige soort van gewelddadige relatie. Het zou kunnen gaan over jullie dochters, jullie moeders, jullie vrouwen, jullie vriendinnen.

*30% van de middelbare school leerlingen hebben fysiek of seksueel geweld ervaren in hun dating relaties.

*37%  van de mannen en 35% van de vrouwen hebben een vorm van fysieke agressie doorstaan met hun dating partners.  

*Voor iedere gemelde verkrachting,  zijn er 10 niet gemeld.  

*Volgens de meest conservatieve schatting, lijden ieder jaar 1 miljoen vrouwen aan non-fataal geweld door een vertrouweling. (Bureau of Justice Statistics Special Report: Violence Against Women: Estimates from the Redesigned Survey (NCJ-154348), August 1995, p. 3.)

*Andere schattingen veronderstellen dat 4 miljoen Amerikaanse vrouwen een serieuze aanval door een intieme partner ondergaan gedurende een gemiddelde periode van 12 maanden. (American Psychl. Ass’n. Violence and the Family: Report of the American Psychological Association Presidential Task Force on Violence and the Family (1996), p. 10.)

*Bijna 1 op de 3 volwassen vrouwen ervaart op zijn minst één fysieke aanval door een partner gedurende haar volwassenheid. (American Psychl. Ass’n. Violence and the Family: Report of the American Psychological Association Presidential Task Force on Violence and the Family (1996), p. 10.)

*In 1993 werden ongeveer 575.000 mannen gearresteerd voor het begaan van geweld tegen vrouwen, ongeveer 49.000 vrouwen werden gearresteerd voor het plegen van geweld tegen mannen.  (American Psychl. Ass’n. Violence and the Family: Report of the American Psychological Association Presidential Task Force on Violence and the Family (1996), p. 10.)

*Huiselijk geweld is statistisch gelijk over rassen en etnische grenzen. (Bureau of Justice Statistics Special Report: Violence Against Women: Estimates from the Redesigned Survey (NCJ-154348), August 1995, p. 3.)

*90-95% van de slachtoffers van huiselijk geweld zijn vrouwen. (Bureau of Justice Statistics Selected Findings: Violence Between Intimates (NCJ-149259), November 1994.)

*Veel van het vrouwelijke geweld is gepleegd uit zelfverdediging en brengt minder schade toe dan mannelijk geweld.  (Chalk & King, eds., Violence in Families: Assessing Prevention & *Treatment Programs, National Resource Council and Institute of Medicine, p. 42 (1996).)
*47% van de mannen die hun vrouwen slaan doen dit minstens 3 keer per jaar. (AMA Diagnostic & Treatment Guidelines on Domestic Violence, SEC: 94-677: 3M: 9/94 (1994).)

*In huizen waar partner mishandeling voorkomt, hebben kinderen 1.5 keer meer kans om mishandeld te worden.   (Department of Justice, Bureau of Justice Assistance, Family Violence: Interventions for the Justice System, 1993.)

*26% van de zwangere tieners meldt fysiek te zijn mishandeld door hun vriendjes, ongeveer de helft van hen zegt dat de mishandeling begon of toenam nadat hij hoorde van haar zwangerschap. (Brustin, S., Legal Response to Teen Dating Violence, Family Law Quarterly, vol. 29, no. 2, 333-334 (Summer 1995) (citing Worcester, A More Hidden Crime: Adolescent Battered Women, The Network News, July/Aug., National Women’s Health Network 1993).)

*Vrouwelijke slachtoffers van geweld hebben 2.5 keer meer kans te worden verwond wanneer het geweld is gepleegd door een vertrouweling dan wanneer het is gepleegd door een vreemde.
 (Bureau of Justice Statistics Special Report: Violence Against Women: Estimates from the Redesigned Survey (NCJ-154348), August 1995, p. 4.)

*Huiselijk geweld is een voortdurende cyclus welke in toenemende mate zwaar letsel voortbrengt na verloop van tijd, mishandelde vrouwen zien waarschijnlijk regelmatig artsen. (Children’s Safety Network, Domestic Violence: A Directory of Protocols for Health Care Providers (1992) p. (1).)

*65% van de intieme doodslag slachtoffers is van de dader gescheiden voor hun dood. (Florida Governor’s Task Force on Domestic and Sexual Violence, Florida Morality Review Project, 1997, p. 47, table 17.)

*88% van de slachtoffers van huiselijk geweld met dodelijke afloop had een gedocumenteerde geschiedenis van fysieke mishandeling. (Florida Governor’s Task Force on Domestic and Sexual Violence, Florida Morality Review Project, 1997, pp. 46-48, tables 14-21.)

*44% van de slachtoffers van intieme doodslag kregen eerdere bedreigingen door de moordenaar om het slachtoffer of zichzelf te vermoorden. 30% heeft eerder  de politie over de vloer gehad. 17% had een beschermingsregeling.  (Florida Governor’s Task Force on Domestic and Sexual Violence, Florida Morality Review Project, 1997, pp. 46-48, tables 14-21.)

*Iedere negen seconden worden een vrouw mishandeld.   [California Alliance Against Domestic Violence, 1994]

*Het is geschat dat een derde van alle middelbare school leerlingen en college studenten in een misbruik relatie zijn geweest voor de tijd dat ze afstuderen. [Levy, 1992]

*Geweld binnen de relatie is de hoofdoorzaak van letsel bij vrouwen in de leeftijd 15-44: meer dan verkrachting, overvallen en auto ongelukken bij elkaar. [Center For Community Solutions, 1997]

*Er zijn drie keer zo veel dierenasielen in de Verenigde Staten dan vrouwenopvang. [Senate Judiciary Committee, 1990]

*63%  van alle jongens in de leeftijd van 11-20 gearesteerd voor moord, vermoordde de man die zijn moeder aanviel.  [Center For Community Solutions, 1997]
 
*Wel 15 miljoen vrouwen zijn misbruikt op een bepaald moment in hun leven. [Former Surgeon General C. Everett Koop, 1989]

*Wel een kwart tot twee derde van de mishandelde vrouwen meldt mishandeling gedurende de zwangerschap.
["Battered and Pregnant: A Prevalence Study," Journal of the American Public Health Association]

*In een prospectieve studie van 1.200 blanke, Spaanse en zwarte zwangere vrouwen, meldt één op de zes fysiek geweld gedurende de zwangerschap.
["Abuse During Pregnancy: A Cross-Cultural Study of Frequent and Severity of Injuries," J. McFarlane, 1991]

*De gemiddelde misbruikte vrouw wordt ieder jaar drie keer aangevallen.
[Intimate Violence, R. Gelles and M. Straus, 1988]

*22 tot 35 procent van de vrouwen die de spoeddiensten bezoeken in de Verenigde Staten zijn daar voor symptomen gerelateerd aan voortdurend misbruik.
["Domestic Violence Intervention Calls for More than Treating Injuries," Journal of the American Medical Association, 1990]

*Families waarin huiselijk geweld plaatsvindt gebruiken acht keer vaker de dokter, bezoeken de spoeddiensten zes keer vaker en gebruiken zes keer vaker voorgeschreven medicijnen dan de algemene bevolking. ["Domestic Violence: A Community Crisis Waiting for an Effective Response" Seattle Domestic Violence Intervention, 1989]

Statistieken over overtreders en slachtoffers

Verenigde Staten

Het John Jay Report uit 2004 in opdracht van de U.S. Conference of Catholic Bishops (USCCB) was gebaseerd op enquêtes volbracht door de Roman Catholic bisdommen in de Verenigde Staten. De enquêtes filterden de  informatie uit bisschoopische bestanden over alle priesters beschuldigd van seksueel misbruik en van iedere priester’s slachtoffer aan het onderzoeksteam, in een format welke niet de namen van de beschuldigde priesters onthullen of de bisdommen waar ze werkten. De bisdommen werden aangemoedigd om problemen te melden van op  hun eigen gebaseerde enquêtes welke ze hadden voltooid.

Het John Ray report was gebaseerd op een studie van 10.667 beschuldigingen tegen 4.392 priesters die werden beschuldigd van betrokkenheid bij seksueel misbruik van een minderjarige tussen 1950 en 2002.  Het aantal 4.392 vertegenwoordigt vier procent van de 109.694 priesters in actieve dienst gedurende die tijd. (bekijk de volgende referenties: "Draft survey: 4,450 priesters beschuldigd van sexueel misbruik". CNN. February 17, 2004., "Managementsamenvatting van "The Nature and Scope of the Problem of Sexual Abuse of Minors by Catholic Priests and Deacons in the United States"". John Jay College of Criminal Justice.)
Ongeveer 56 procent had één gemelde bewering tegen hen; 27 procent had twee of drie beweringen tegen hen; bijna 14 procent had vier tot negen beweringen tegen hen; 3 procent (149 priesters) hadden 10 of meer beweringen tegen hen. Deze 149 priesters waren verantwoordelijk voor bijna 3.000 slachtoffers of 27 procent van de beschuldigingen.
(Reese, Thomas J. (2004-03-22). "Facts, Myths and Questions". America.Retrieved 2009-07-29)

•    De beweringen waren voor 1.872 priesters onderbouwd en niet onderbouwd voor 824 priesters. Ze werden gezien als geloofwaardig voor 1.671 priesters en ongeloofwaardig voor 345 priesters. 298 priesters en diakenen die volledig werden vrijgepleit zijn niet in de studie opgenomen.

•    50 procent was 35 jaar of jonger ten tijde van het eerste moment van vermeend misbruik. (zie voorgaande verwijzing)

•    Bijna 70 procent werd voor 1970 verordend. (zie voorgaande verwijzing)

•    Minder dan 7 procent meldde dat ze zelf slachtoffer waren geweest van fysiek, seksueel of emotioneel misbruik als kind. Hoewel 19 procent problemen had met alcohol of middelenmisbruik, meldde alleen 9 procent drugs of alcohol te hebben gebruikt gedurende de gevallen van misbruik. ( zie voorgaande verwijzing )

6 procent is pedofiel, 15 procent misbruikte alleen 11 en 12 jarigen (beide mannelijk en vrouwelijk), 20 procent maakte geen onderscheid, en 27 procent maakte mild onderscheid. (Cartor, Cimbolic & Tallon (2008). Differentiating Pedophilia from Ephebophilia in Cleric Offenders. Sexual Addiction & Compulsivity, Volume 15, Issue 4, pages 311 - 319.)

Er waren ongeveer 10.667 gemelde minderjarige slachtoffers van seksueel misbruik door geestelijken gedurende deze periode:  

•    Ongeveer 81 procent van deze slachtoffers waren mannelijk.

22.6% was 10 jaar of jonger, 51% was tussen de 11 en 14 en 27% was tussen de 15 en 17 jaar.
(Reese, Thomas J. (2004-03-22). "Facts, Myths and Questions". America.Retrieved 2009-07-29, Bono, Agostino. "John Jay Study Reveals Extent of Abuse Problem, John Jay College of Criminal Justice. The Nature and Scope of the Problem of Sexual Abuse of Minors by Catholic Priests and Deaconsin the United States: 4.3 Characteristics of children who alleged sexual abuse by Catholic priests. p. 69)

•    Een substantieel aantal (bijna 2000) erg jonge kinderen waren slachtoffer van priesters gedurende deze tijdsperiode.

•    9.281 enquêtes van slachtoffers hadden informatie over een onderzoek. In 6.696 (72%) van de gevallen,  werd een onderzoek naar de bewering uitgevoerd. Van deze onderzoeken, werden 4.570 (80%) gegrond; 1.028 (18%) waren ongefundeerd; 83 (1.5%) werden vals bevonden. In 56 gevallen werd gemeld dat priesters de beweringen  ontkenden.


•    Meer dan 10 procent van deze beweringen werden gekenmerkt als niet onderbouwd. (Dit betekent niet dat de bewering vals was; het betekent alleen dat de bisdom of order niet kon bepalen wanneer het vermeende misbruik precies had plaatsgevonden.

•    Voor ongeveer 20 procent van de beweringen was de priester overleden of inactief  op het moment van het ontvangen van de bewering en eigenaardig genoeg werd er geen onderzoek uitgevoerd in deze omstandigheden.

•    In 38.4%  van alle beweringen, vond het vermeende misbruik plaats binnen één jaar, in 21.8% duurde het vermeende misbruik meer dan één jaar, maar minder dan 2 jaar, in 28% tussen 2 en 4 jaar, in 10.2% tussen 5 en 9 jaar, en in minder dan 1%, 10 of meer jaren.  

Veel van de gemelde daden van seksueel misbruik brachten liefkozing met zich mee of niet nader gespecificeerd misbruik. Er was ook een groot aantal beweringen van meer ernstige mishandeling, inclusief daden van orale seks en geslachtsgemeenschap. Gedetailleerde informatie over de aard van het misbruik is in 26.6% van de gemelde beschuldigingen niet gerapporteerd. 27.3% van alle beweringen gingen over geestelijken die orale seks uitvoerden op het slachtoffer. 25.1% van de beweringen ging over penis-penetratie of een poging tot penetratie.

Hoewel er ieder jaar daden van seksueel misbruik van minderjarigen worden gemeld, neemt het gebied van gemelde misbruik toe in verscheidene orders van omvang in de 60er en 70er jaren. Er was bijvoorbeeld meer dan een zesvoudige toename in het aantal gemelde daden van misbruik van jongens van 11 en17 jaar tussen 1950 en 1970. Na een piek in de 70er jaren, verminderde het  aantal incidenten door de jaren 80 en 90, zelfs scherper dan de toename van aantallen in de jaren 60 en 70.

In het voorjaar van 2002, meldt de  Christian Science Monitor het resultaat van nationale enquêtes door   Christian Ministry Resources en concludeert: “Ondanks de krantenkoppen die focussen op de pedofiele problemen van priesters in de Rooms-Katholieke Kerk, zijn de meeste Amerikaanse kerken die geraakt worden met beschuldigingen van kindermisbruik Protestant, en de meeste vermeende misbruikers zijn geen geestelijken of personeel, maar kerk vrijwilligers.” (Clayton, Mark, Sex Abuse Spans Spectrum of Churches, Christian Science Monitor, 2002, p. 1)

George Weigel, de Voorzitter van Katholieke Studies  bij het Centrum voor Ethiek in de Openbare Orde in Washington, Afdeling van Columbia, bekent: “In de Verenigde Staten alleen al  zijn ongeveer 39 miljoen slachtoffers van kindermisbruik… Hofstra Universiteit professor Charol Shakeshaft meldt dat 6-10 procent van publieke school studenten in recente jaren werden lastig gevallen – ongeveer 290.000 tussen 1991 en 2000. Volgens andere recente studies, was 2 procent van de daders van seksueel misbruik een Katholieke priester -  een fenomeen dat piekt tussen de midden 60er jaren en de midden 80er jaren maar lijkt praktisch te zijn verdwenen (zes geloofwaardige zaken van sexeuuel misbruik door geestelijken in 2009 werden gemeld in de V.S. bisschop’s jaarlijkse controle, in een Kerk van ongeveer 65.000 leden).  Toch is het verhaal van sexueel misbruik in de wereldwijde media bijna geheel een Katholiek verhaal, waarin de Katholieke Kerk geportretteerd wordt als het epicentrum van het sexueel misbruik van jongeren. (http://www.firstthings.com/onthesquare/2010/03/scoundrel-times. Retrieved 2010-04-20.)
Tom Hoopes,  toen uitvoerend redacteur van het Nationale Katholiek Register, merkt aan: “gedurende de eerste helft van 2002, hadden de 61 grootste kranten in Californië ongeveer 2000 verhalen gepubliceerd over seksueel misbruik in Katholieke instellingen. De meesten betroffen beschuldigingen uit het verleden. Gedurende dezelfde periode hadden deze kranten vier verhalen over de ontdekking van de federale overheid van een veel groter – en aanhoudend – misbruik schandaal op publieke scholen.” ("Has Media Ignored Sex Abuse In School?". 2006-08-24. http://www.cbsnews.com/stories/2006/08/24/opinion/main 1933687.shtml. Retrieved 2009-08-01.) see also :(Irons, Meghan (2009-12-28). "Connections between US, Irish priest abuse cases sought". http://www.boston.com/news/local/breaking_news/2009/1 2/connections_bet.html . Retrieved 2010-01-07. Echter, een deel van het artikel ging specifiek een groep van 60 tot 70 priesters die werden geïdentificeerd als mannen die “ofwel geboren zijn in Ierland of van Ierse afkomst zijn en die naar de Verenigde Staten zijn gekomen.”)


 

BIBLIOGRAFIE

1.The Noble Qur'an: Translation of verses Dr. Muhammad Taqi-ud-Din Al-Hilali and Dr. Muhammad Muhsin Khan

2.Allen, E. A., History of Civilization, General Publishing House, Cincinnati, Ohio,
1889, Vol. 3.

3.Encyclopedia Americana (International Edition), American Corp., N.Y., 1969,
Vol.29.

4.Encyclopedia Biblica (Rev.T.K.Cheynene and J.S.Black, editors), The Macmillan
Co., London, England, 1902, Vol.3.

5.The Encyclopedia Britannica, (11 th ed.), University Press Cambridge, England,
191 1, Vol.28.

6.Encyclopedia Britannica, The Encyclopedia Britannica, Inc., Chicago, III., 1968,
Vol.23.

7.Hadeeth. Some of the quoted Hadeeth were translated by the compiler. They are

quoted in various Arabic sources. Some of them, however, were taken directly

from the English translations such as: Sahih al-Bukhari, Sahih Muslim, Sunan Abu Dawud, Sunan at-Tirmidthi, Sunan an-Nisaa'ee, Sunan Ibn Majah all printed and published by Dar as-Salaam.

8.Mace, David and Vera, Marriage: East and West, Dolphin Books, Doubleday and
Co., Inc., N.Y., 1960.

9.    The Times, Nov. 18, 1993

10.    Tabarani 'al-Awsat, Vol.3

11.    Mary Murray, The Law of the Father .London: Routledge, 1995
12.    R. Thompson, Women in Stuart England and America .London: Routledge & Kegan Paul, 1974)

13.    Menachem M. Brayer, The Jewish Woman in Rabbinic Literature: A Psychosocial Perspective (Hoboken, N.J: Ktav Publishing House, 1986)

14.    Susan W. Schneider, Jewish and Female (New York: Simon & Schuster, 1984)

15. Ute Frevert, Women in German History: from Bourgeois Emancipation to Sexual Liberation (New York: Berg Publishers, 1988 16.John D'Emilio and Estelle B. Freedman, Intimate Matters: A history of Sexuality in America (New York: Harper & Row Publishers, 1988 17. Nathan Hare and Julie Hare, ed., Crisis in Black Sexual Politics.San Francisco: Black Think Tank, 1989 18. Philip L. Kilbride, Plural Marriage For Our Times .Westport, Conn.: Bergin & Garvey, 1994

19.    Jeffrey H. Togay, "Adultery," Encyclopaedia Judaica, Vol. II, col.

313.    Also, see Judith Plaskow, Standing Again at Sinai: Judaism from a Feminist Perspective. New York: Harper & Row Publishers, 1990 Lesley Hazleton, Israeli Women The Reality Behind the Myths.New York: Simon and Schuster, 1977

21.    Judaism and the New Woman (New York: Behrman House, Inc., 1975)

22.Allen, E.A. History of Civilization, Vol. 3

23.Encyclopedia Britannica 11th ed., 1911, op.cit, Vol. 28 24. Encyclopedia American International, Vol. 29, p.108 25. Encyclopedia Britannica, 1968, Vol.23, p 624

26.Leonard J. Swidler, Women in Judaism: the Status of Women in Formative Judaism (Metuchen, N.J: Scarecrow Press, 1976)
27..Thena Kendath, "Memories of an Orthodox youth" in Susannah Heschel, ed. On being a Jewish Feminist (New York: Schocken Books, 1983) 28.Various web sites from the internet under the subject 'Status of Women in Islam'

29.  THE  HOLY  BIBLE,  NEW  INTERNATIONAL  VERSION®,  NIV®

Copyright ;© 1973, 1978, 1984 by International Bible Society® 30.Talmud

31.    YWCA of San Diego and the Domestic Violence Research and Training Institute

32.    OASIS - "Opposing Abuse with Service, Information, and Shelter" 33."Violence Against Women: A National Crime Victimization Survey Report", U.S. Department of Justice, Washington, D.C., January 1994.

34.    "The National Women's Study," Crime Victims Research and Treatment Center, Medical University of South Carolina, Charleston, SC, 1992.

35.    "Five Issues In American Health," American Medical Association, Chicago, 1991.

36.    Bullock, Linda F. and Judith McFarlane, "The Birth Weight/Battering Connection," Journal of American Nursing, September 1989.

37.    McFarlane, Judith, et. al., "Assessing for Abuse During Pregnancy," Journal of the American Medical Association, June 17, 1992.
38.    Federal Bureau of Investigation statistics, 1992.

39.    Sheehan, Myra A. "An Interstate Compact on Domestic Violence: What are the Advantages?" Juvenile and Family Justice Today, 1993.

40.    Sherman, Lawrence W. et al. Domestic Violence: Experiments and Dilemmas, 1990.

41.Status of Women in Islam, Jamal Badawi

 

 

www.islamland.com