ΔΙΑΛΟΓΟΣ XPIΣTIANOY - MOYΣOYΛMANOY

ΔΙΑΛΟΓΟΣ
ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ – ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥ
 [Ελληνικά - Greekيوناني - ]
        
H.M. BAAGIL, M.D.



Μετάφραση :
EUROPEAN ISLAMIC RESEARCH CENTER (EIRC)
& Ρηγάλου Αριστέα
Επιμέλεια:
 Τσεκούρα Βίβιαν & Άχμαντ Αλ-’Αμίρ
 
 حوار بين مسلم ونصراني

حسن محمد باعقيل



ترجمة: المركز الأوروبي للدراسات الإسلامية
& ريجالو أريستيا
مراجعة: أحمد الأمير & تساكورا فيفيان

 
 
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Στο όνομα του Αλλάχ, του Παντελεήμονα, του Πολυεύσπλαχνου.

Ευγνωμονώ τον Αλλάχ που μου έδωσε την ευκαιρία να διαβάσω το χειρόγραφο του «ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥ» και που μου ζητήθηκε να γράψω μια εισαγωγή σ’ αυτό το εντυπωσιακά κατατοπιστικό βιβλίο. Οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται στη σύγκριση θρησκειών θα βρει σ’ αυτό το βιβλίο πολλές εκπλήξεις που που αμφισβητούν πράγματα που κάποτε πολλοί πίστευαν ως απόλυτες αλήθειες.

Αυτό το έργο από τον Δρ. Hasan M. Baagil απεικονίζει την λεπτομερή και προσεχτική προσπάθειά του να παρουσιάσει τα συμπεράσματά του καθαρά, συνοπτικά και με ακρίβεια. Σαν αποτέλεσμα της μελέτης του πάνω στο Χριστιανισμό και την Βίβλο για περισσότερο από τέσσερα χρόνια, ο Δρ Baagil, ένας πιστός Μουσουλμάνος, έμαθε όχι μόνο ότι οι Χριστιανοί διαφοροποιούνται στα βασικά τους πιστεύω (Αγία Τριάδα, Θειότητα του Ιησού, κλπ.) αλλά δεν γνωρίζουν ότι το δόγμα της Εκκλησίας έρχεται σε αντίφαση με τη Βίβλο πολλές φορές και ότι η ίδια η Βίβλος έρχεται σε αντίφαση ακόμα και με τα γραφόμενά της! Oι συζητήσεις του με Χριστιανούς κληρικούς και λαϊκούς κατά τη διάρκεια της μελέτης του τον ώθησαν να γράψει τον «ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ».

Ο αναγνώστης θα μείνει έκπληκτος ανακαλύπτοντας: ότι δεν αναφέρεται πουθενά στη Βίβλο ότι ο Ιησούς (ﷺ) ισχυρίστηκε ότι είναι Θεός˙ ότι ο Ιησούς δεν πέθανε στο σταυρό˙ ότι τα θαύματα που έγιναν από τον Ιησού είχαν γίνει και από πολλούς άλλους προφήτες, και από άπιστους ακόμα˙ και θα ανακαλύψει ότι στη Βίβλο αναφέρεται ότι ο ίδιος ο Ιησούς προφήτεψε τον ερχομό του Προφήτη Μωχάμμαντ, ειρήνη σ’ αυτούς. Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα αναφέρονται με λεπτομέρειες σε σαφή συνοπτικά αποσπάσματα της Βίβλου. Το ερώτημα που προφανώς θα γεννηθεί από τις αποκαλύψεις τέτοιων σαφών αντιφάσεων είναι: Είναι η Βίβλος ο Λόγος του Θεού; Η προσπάθεια του Δρ. Baagil δεν είναι να κοροϊδέψει τους Χριστιανούς και βεβαίως δεν είναι να χλευάσει τον Ιησού και τα διδάγματά του. Θεός φυλάξοι! H πρόθεση προφανώς να επισημάνει ότι οι ψεύτικες κατηγορίες, οι διαστρεβλώσεις και τα μεγάλα ψέματα ενάντια στον Αλλάχ και τους Προφήτες Του αποτελούν από μόνα τους κοροϊδία και διακωμώδηση, και μια απεχθέστατη πράξη.

Ο «ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ» ξεκαθαρίζει ακόμα την άποψη του Ισλάμ όσον αφορά αυτά τα θέματα και δείχνει πώς το Κοράνιο, που αποκαλύφθηκε στον Προφήτη Μωχάμμαντ (ﷺ) κάπου 600 χρόνια μετά τον Ιησού, ειρήνη και στους δύο, διορθώνει τα λάθη που παρεισέφρησαν (εσκεμμένα ή ακούσια) στο μήνυμα που έφερε ο Ιησούς. Αυτό το βιβλίο θα μπορούσε να αποδειχθεί ένα πολύτιμο εργαλείο και για τους Μουσουλμάνους και για τους Χριστιανούς, δεδομένου του ενδιαφέροντος στους διαλόγους μεταξύ των δύο πίστεων. Θεού θέλοντος, αυτό το βιβλίο θα αποτελέσει αποτελεσματικό εργαλείο για τους Μουσουλμάνους στην προσπάθειά τους να καλέσουν τους Χριστιανούς στο Ισλάμ. Αντιστρόφως, οι Χριστιανοί θα γνωρίσουν περισσότερο τι πράγματι λέει η Βίβλος και τι ο Ιησούς δίδαξε, σαν αποτέλεσμα της μελέτης αυτού του βιβλίου. Πράγματι, ως Μουσουλμάνος, η ελπίδα μου είναι ο μη Μουσουλμάνος να δεχθεί την Αλήθεια και να μαρτυρήσει τη Μοναδικότητα του Αλλάχ και ότι ο Μωχάμμαντ (ﷺ) είναι ο πιστός Του δούλος και Απεσταλμένος Του.

Είθε ο Αλλάχ να επιβραβεύσει τον Δρ. Baagil γι’ αυτή του την προσπάθεια να διαλύσει το σκοτάδι. Είθε ο Αλλάχ να στείλει ειρήνη σε όλους μας.

MUHAMMAD A. NUBEE
 
ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ

Είμαι Αμερικάνος που μεγάλωσα από τα παιδικά μου χρόνια με τα Χριστιανικά πιστεύω. Μέχρις ότου άρχισαν οι υπαρξιακές μου αναζητήσεις για το Θεό, δηλαδή τον ΑΛΛΑX, πολλά σπουδαία ζητήματα τα θεωρούσα δεδομένα.

Μετά από συζητήσεις και ανάγνωση και πάλι ανάγνωση του παρόντος βιβλίου, και μελετώντας τα αποσπάσματα της έκδοσης της Βίβλου του King James και τα αποσπάσματα του Ιερού Κορανίου αποφάσισα να αναγγείλω την Σαχάντα μου (μαρτυρία της πίστης) δημόσια στα Αγγλικά και στα Αραβικά. Μαρτυρώ ότι δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνο ο Αλλάχ, και ο Μωχάμμαντ είναι ο αγγελιαφόρος και ο δούλος του Αλλάχ.

Μέσω αυτής της πολύ βασικής και απλής μαρτυρίας πιστεύω ότι πολλοί άνθρωποι θα υποταχθούν στον Αλλάχ με το πνεύμα και την αλήθεια.

Ελπίζω ότι αυτό το μικρό και ευκολοδιάβαστο εγχειρίδιο θα διαβασθεί σε όλο τον κόσμο και θα προσελκύσει πολλούς που ψάχνουν μια αληθινή πίστη εκεί όπου ο νους τους θα βρει ανάπαυση και ικανοποίηση.
                
  ROY EARL JOHNSON

 
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Στο Όνομα του Αλλάχ του Παντελεήμονα, του Πολυεύσπλαχνου.

Αυτό το βιβλίο γράφτηκε ως αποτέλεσμα διαλόγων που είχα με Χριστιανούς κληρικούς και λαϊκούς. Οι συζητήσεις ήταν ευγενικές, ευχάριστες, φιλικές και εποικοδομητικές δίχως την παραμικρή πρόθεση να θίξω το θρησκευτικό συναίσθημα των Χριστιανών. Είναι πρόκληση για τον Χριστιανισμό. Είναι υπέρ-απαραίτητο για εκείνους που ψάχνουν την αλήθεια και εκείνους που μελετούν τη Σύγκριση μεταξύ των Θρησκειών.
Χ : Χριστιανός
Μ ή μ : Μουσουλμάνος

H.M.BAAGIL, M.D.,
Ιανουάριος, 1984

 
Ο ΜΩΧΑΜΜΑΝΤ ΣΤΗ ΒΙΒΛΟ

1.    Και ο Ισμαήλ και ο Ισαάκ ήταν ευλογημένοι.
2.    Κριτήριο του Προφήτη Ιερεμία
3.    Έως ότου ήρθε ο Shiloh
4.    H Μπάκα είναι η Μέκκα
5.    O Οίκος της Δόξας Μου
6.    Άρμα γαϊδουριών και Άρμα καμήλων.
7.    Ο Προφήτης ίδιος με τον Μωυσή.
8.    Ο Δούλος Μου, ο Απεσταλμένος και o Εκλεκτός.
9.    Ο Βασιλιάς Δαυίδ Τον αποκαλούσε «Κύριε Μου»
10.     Είσαι ο Προφήτης που περιμένουμε;
11.     Βάπτιση με το Ιερό Πνεύμα και τη Φωτιά.
12.     Ο μικρότερος στη Βασιλεία των Ουρανών.
13.     Μακάριοι οι Ειρηνοποιοί.
14.     Παράκλητος (ή Περικλητός)
15.     Η αποκάλυψη στον Προφήτη Μωχάμμαντ (ﷺ)
16.     Βιβλιογραφία

 
Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΑΦΗ ΜΕΤΑΞΥ ΕΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥ

Χ. Γιατί έχουν γίνει την τελευταία δεκαετία πολλές συζητήσεις μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων σχετικά με την πίστη τους;

Μ. Νομίζω επειδή και οι δύο έχουμε αρκετά κοινά. Πιστεύουμε ότι υπάρχει Δημιουργός που δημιούργησε τα πάντα, ο Οποίος έστειλε πολλούς Προφήτες, και στον Ιησού ως Μεσσία, τον οποίον αρνήθηκαν οι Εβραίοι.

     Το Κοράνιο αναφέρει στη Σούρα (3:45): «Όταν οι άγγελοι είπαν: «Ω Μαριάμ! Ο Αλλάχ σου αναγγέλλει τα ευχάριστα νέα με ένα Λόγο [“Γενηθήτω” – και αυτός έγινε!, δηλ. ο Ιησούς, ο υιός της Μαριάμ] απ' Αυτόν, το όνομά του θα είναι Μεσσίας, ‘Ίσα (Ιησούς), ο υιός της Μαρίας, τιμημένος σε αυτόν τον κόσμο και στον άλλο, και θα είναι ένας από εκείνους που είναι πολύ κοντά στον Αλλάχ.»

     Οι διάλογοι έγιναν παντού στην Ευρώπη, στον Καναδά, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Αυστραλία. Ακόμα και το Βατικανό συμμετείχε όταν έγιναν συζητήσεις μεταξύ Θεολόγων του Βατικανού και Αιγυπτίων Μουσουλμάνων λογίων στη Ρώμη το 1970 και στο Κάιρο το 1974 και το 1978. Επίσης, στη Ρώμη το 1974 έγινε άλλη μία συνάντηση μεταξύ Θεολόγων του Βατικανού και λόγιων Μουσουλμάνων από τη Σαουδική Αραβία. Πολλές φορές στο Κολόμπο, λόγιοι Μουσουλμάνοι κλήθηκαν από πολλές εκκλησίες να παρουσιάσουν το Ισλάμ.

Χ. Αν ο Χριστιανισμός είναι σχεδόν δύο χιλιάδων ετών και το Ισλάμ περισσότερο από χιλίων τετρακοσίων, γιατί δεν έγιναν αυτές οι συζητήσεις αιώνες πριν;

Μ. Τους τελευταίους τρεις ή τέσσερις αιώνες πολλές ασιατικές και αφρικανικές χώρες όπου κυριαρχούσαν οι Μουσουλμάνοι αποικήθηκαν από Βρετανία, Γαλλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Ισπανία και Πορτογαλία. Πολλές χριστιανικές ιεραποστολές των αποίκων προσπάθησαν να προσηλυτίσουν όσους περισσότερους Μουσουλμάνους μπορούσαν με οποιοδήποτε μέσο είχαν, προσφέροντάς τους φαρμακευτική περίθαλψη, ρούχα, τροφή, δουλειές στους φτωχούς, αλλά απέτυχαν στο στόχο τους.

Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο πολλοί Μουσουλμάνοι από τις ασιατικές και αφρικανικές χώρες μετανάστευσαν ως εργάτες και επαγγελματίες στο Δυτικό Ημισφαίριο, οπότε ήρθαν σε μεγαλύτερη επαφή με τους Χριστιανούς. Και οι σπουδαστές ενεργοποιήθηκαν για την διάδοση του Ισλάμ.

Χ. Βλέπεις άλλους λόγους για τους οποίους τόσοι πολλοί διάλογοι έγιναν στις ημέρες μας ακόμα κι από αντίστοιχες αποστολές;

Μ. Νομίζω ότι το χάσμα μεταξύ των δύο έγινε μικρότερο καθώς ο καθένας είναι πιο ανεκτικός, παρόλο που και οι δύο ακόμη ανταγωνίζονται ποιος θα πάρει περισσότερους οπαδούς. Ακόμα θυμάμαι τον Χριστιανό δάσκαλό μου που συνήθιζε να λέει, «Ο Μωχάμμαντ ο απατεώνας, ο ονειροπόλος, ο επιληπτικός».
Σήμερα βρίσκεις όλο και λιγότερους συγγραφείς που απεικονίζουν το Ισλάμ με τέτοιο τρόπο.

     Εμείς οι Μουσουλμάνοι αισθανόμαστε πιο κοντά στους Χριστιανούς από ότι στους Εβραίους και τους άπιστους, όπως άλλωστε προφήτεψε το Κοράνιο στη Σούρα (5:82): «Στ’ αλήθεια, θα βρεις ότι οι πιο μεγάλοι στην έχθρα εναντίον των πιστών είναι οι Εβραίοι και οι πολυθεϊστές, και θα βρεις τους κοντινότερους στην στοργή επί των πιστών αυτούς που λένε: «Είμαστε Χριστιανοί». Αυτό γιατί ανάμεσα σ’ αυτούς υπάρχουν ιερείς και μοναχοί, και δεν είναι αλαζονικοί.».

Μερικές χριστιανικές αιρέσεις σημειώνουν τεράστια πρόοδο τώρα που αναγνώρισαν για πρώτη φορά στην ιστορία ότι ο Μωχάμμαντ (ﷺ) κατάγεται από τον Ισμαήλ μέσω του γιού του, Κηδάρ. Το Λεξικό Davis της Βίβλου, 1980, που επιχορηγήθηκε από την Επιτροπή Χριστιανικής Εκπαίδευσης της Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας στις Ηνωμένες Πολιτείες, γράφει κάτω από τη λέξη Κηδάρ:....... «Φυλή που κατάγεται από τον Ισμαήλ (Γένεσις 25:13).... Ο λαός του Κηδάρ ήταν απόγονοι του Πλίνιου, και απ’ αυτή τη φυλή προέκυψε τελικά ο Μωχάμμαντ». Η Εγκυκλοπαίδεια της Διεθνής Πρότυπης Βίβλου (International Standard Bible) αναφέρει τα ακόλουθα από τον A.S. Fulton: «... Από τις φυλές του Ισμαήλ, οι Κηδάρ πρέπει να ήταν από τις σπουδαιότερες, και γι’ αυτό τα μετέπειτα χρόνια το όνομα δόθηκε σε όλες τις άγριες φυλές της ερήμου. Είναι μέσω του Κηδάρ που οι Μουσουλμάνοι γενεαλόγοι αποδίδουν την καταγωγή του Μωχάμμαντ (ﷺ) από τον Ισμαήλ».

     Επίσης, το Λεξικό της Βίβλου του Smith δεν μένει πίσω και αναφέρει τα ακόλουθα: Κηδάρ (μαύρος). Ο δεύτερος γιός του Ισμαήλ (Γένεσις 25:13)... Ο Μωχάμεντ κατάγεται από τον Αβραάμ μέσω της περίφημης φυλής Κουράις, η οποία προήλθε από τον Κηδάρ. Οι Άραβες στην Χιτζάζ ονομάσθηκαν Μπάνι Χαρμπ (άνθρωποι του πολέμου) και είναι Ισμαηλίτες από παλιά, από την εμφάνισή τους. Ο Palgrave λέει ότι η γλώσσα τους είναι τόσο καθαρή τώρα όπως ήταν όταν γράφτηκε το Κοράνιο, το 610 μ.Χ., και παρέμεινε αμετάβλητη έως σήμερα που είναι παραπάνω από 1200 χρόνια.».

     Tο μεγαλύτερο προτέρημα των Μουσουλμάνων μεταναστών δεν είναι το εργατικό δυναμικό τους αλλά το Ισλάμ που τώρα ριζώνει εδώ. Πολλά τζαμιά και ισλαμικά κέντρα ιδρύθηκαν και πολλοί επανέρχονται στο Ισλάμ. Προτιμώ τη λέξη επανέρχονται και όχι προσηλυτίζονται δεδομένου ότι καθένας που γεννιέται υποτάσσεται στον Αλλάχ, δηλ. το Ισλάμ, αυτή είναι η φύση κάθε παιδιού που γεννιέται. Οι γονείς ή η κοινωνία το προσηλυτίζουν στον Ιουδαϊσμό, στο Χριστιανισμό, σε άλλες θρησκείες ή στον αθεϊσμό.

     Αυτό είναι ακόμα μια απόδειξη ότι το Ισλάμ δεν διαδόθηκε με το σπαθί αλλά απλά με τη διάδοση από άτομα ή ομάδες Μουσουλμάνων. Δεν έχουμε ειδικές οργανωμένες ιεραποστολές όπως οι Χριστιανοί.
Ο πληθυσμός σε όλο τον κόσμο έχει αυξηθεί κατά 136% από τον 1934 μέχρι το 1984, ο Χριστιανισμός κατά 47% και το Ισλάμ κατά 235%. Βλέπε το βιβλίο (The Plain Truth) «Η Σαφής Αλήθεια», Φεβρουάριος 1984, στο επετειακό τεύχος για τη συμπλήρωση 50 ετών από την έκδοσή του, αναφέρεται στο Παγκόσμιο Ημερολόγιο και το Βιβλίο Γεγονότων 1935 και στο Ημερολόγιο Επιλογών Αναγνωστών και το Βιβλίο της Χρονιάς 1983.

Χ. Εφ’ όσον οι τρεις θρησκείες, Ιουδαϊσμός, Χριστιανισμός και Ισλάμ δηλώνουν ότι προέρχονται από τον Ένα Θεό και τον Ιδιο Δημιουργό, γιατί λοιπόν διαφέρουν;

Μ. Όλοι οι Προφήτες από τον Αδάμ μέχρι το Μωχάμμαντ (ﷺ) στάλθηκαν με το ίδιο μήνυμα: δηλαδή, την ολοκληρωτική υποταγή της ανθρωπότητας στον Αλλάχ. Αυτή η υποταγή στα Αραβικά ονομάζεται Ισλάμ. Ισλάμ σημαίνει ακόμα Ειρήνη, ειρήνη ανάμεσα στον Δημιουργό και στα δημιουργήματά Του. Αντίθετα με τα ονόματα Ιουδαϊσμός και Χριστιανισμός, το όνομα Ισλάμ δόθηκε από τον Αλλάχ, τον Ίδιο το Δημιουργό, όπως αναφέρεται στο Κοράνιο, κεφάλαιο (5:3) «Σήμερα ολοκλήρωσα τη θρησκεία σας για σας και έχω τελειοποιήσει την Εύνοιά μου για σας, και έχω διαλέξει για σας το Ισλάμ ως θρησκεία σας.» Ούτε το όνομα Ιουδαϊσμός ούτε Χριστιανισμός αναφέρεται στη Βίβλο, ούτε ακόμα και σε κάποιο Λεξικό της Βίβλου. Κανένας Ισραηλίτης προφήτης δεν ανέφερε τη λέξη «Ιουδαϊσμός». Ο Ιησούς ποτέ δεν δήλωσε ότι ίδρυσε τον Χριστιανισμό στη γη και ποτέ δεν ονόμασε τον εαυτό του «Χριστιανό». Η λέξη Χριστιανισμός αναφέρθηκε μόνο τρεις φορές στην Καινή Διαθήκη και πρώτα στην Αντιόχεια.

     Αργότερα από τον Βασιλιά Αγρίππα ΙΙ στον Παύλο στις Πράξεις 26:28 « Tότε ο Αγρίππας είπε στον Παύλο: Σχεδόν με έπεισες να γίνω Χριστιανός».

Έτσι το όνομα Χριστιανός δόθηκε κατ’ αρχήν από εχθρούς παρά από φίλους. Και τελικά από τον Πέτρο στην πρώτη επιστολή του για να ανακουφίσει τους πιστούς 4:16: «Ακόμα κι αν κάποιος υποφέρει ως Χριστιανός, ας μη ντρέπεται....».

     Ο πρώτος (που ονομάστηκε) Μουσουλμάνος στη γη δεν ήταν ο Μωχάμμαντ (ﷺ) αλλά ο Αβραάμ, ο οποίος υποτάχθηκε ολοκληρωτικά στον Αλλάχ. Αλλά το Ισλάμ σαν τρόπος ζωής αποκαλύφθηκε σε άλλους προφήτες πριν από τον Αβραάμ όπως στον Αδάμ και το Νώε. Μετά το Ισλάμ έγινε τρόπος ζωής για ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Χ. Πώς θα μπορούσε ο Αβραάμ να είναι Μουσουλμάνος; Είναι γνωστός σαν Ιουδαίος!

Μ. Ιουδαίος; Ποιος σου το είπε;

Χ. Έτσι μάθαμε, πρέπει να επιβεβαιώνεται και από τη Βίβλο.

Μ. Μπορείς να μου δείξεις πού στη Βίβλο λέει ότι ήταν Ιουδαίος; Αν δεν μπορείς να το βρεις γρήγορα, να σε βοηθήσω. Διάβασε τη Γένεσις (11:31).

Χ. «Και ο Θάρα πήρε τον γιο του, τον Άβραμ, και τον Λωτ, τον γιο τού Αρράν, τον εγγονό του, και τη νύφη του, τη Σάρα, τη γυναίκα τού Άβραμ, του γιου του• και μαζί βγήκαν από την Ουρ των Χαλδαίων για να πάνε στη γη Χαναάν• και ήρθαν μέχρι τη Χαρράν, και κατοίκησαν εκεί».

Μ. Έτσι ο Αβραάμ που γεννήθηκε στην Ουρ των Χαλδαίων δεν θα μπορούσε να είναι Εβραίος. Κατά πρώτον επειδή η Ουρ των Χαλδαίων ήταν στη Μεσοποταμία, η οποία τώρα είναι κομμάτι του Ιράκ. Άρα ήταν περισσότερο Άραβας παρά Εβραίος. Δεύτερον το όνομα Ιουδαίος προέρχεται μετά την ύπαρξη του Ιούδα, του δισέγγονου του Αβραάμ. Διάβασε περαιτέρω, Γένεσις 12:4 και 5.

Χ. «... και ο Αβραάμ ήταν εβδομήντα πέντε ετών όταν έφυγε από τη Χαρράν.... και έφτασαν στη χώρα της Χαναάν».

Μ. Έτσι ο Αβραάμ μετανάστευσε στη Χαναάν σε ηλικία εβδομήντα πέντε ετών και η Βίβλος ξεκάθαρα αναφέρει ότι ήταν ένας ξένος εκεί στη Γένεσις (17:8): «Και θα δώσω σε σένα, και στο σπέρμα σου μετά από σένα, τη γη τής παροικίας σου, όπου τώρα κατοικείς ως ξένος, ολόκληρη τη γη Χαναάν, σε αιώνια ιδιοκτησία• και θα είμαι ο Θεός τους». Διάβασε τώρα στη Γένεσις (14:13).

Χ. «Κάποιος όμως που γλίτωσε, ήρθε και τα ανάγγειλε όλα αυτά στον Αβραάμ τον Εβραίο.»

Μ. Πώς λοιπόν αποκαλείς τον Αβραάμ Ιουδαίο αφού η ίδια η Βίβλος τον αποκαλεί Εβραίο που σημαίνει άνθρωπο από την άλλη όχθη του Ευφράτη. Σημαίνει ακόμα αυτός που ανήκει στον Εβέρ, τον απόγονο του Σημ. Διάβασε τώρα στη Γένεσις (32:28) τι συνέβη με το όνομα του Ιακώβ μετά από έναν αγώνα με (όπως ισχυρίζεται η Βίβλος) τον Θεό (Είναι πολύ ανώτερος ο Αλλάχ από τέτοια βλασφημία).

Χ. «Και αφού σηκώθηκε εκείνη τη νύχτα, πήρε τις δύο γυναίκες του, και τις δύο υπηρέτριές του, και τα 11 παιδιά του, και διάβηκε το πέρασμα του Ιαβόκ. 23 Και τους πήρε, και τους διαπέρασε από τον χείμαρρο• διαπέρασε και τα υπάρχοντά του. 24 Και ο Ιακώβ έμεινε μόνος• και πάλευε μαζί του ένας άνθρωπος μέχρι τα χαράματα της αυγής• 25 και (εκείνος ο άνθρωπος) βλέποντας ότι δεν υπερίσχυσε εναντίον του (του Ιακώβ), άγγιξε την άρθρωση του μηρού του• και μετατοπίστηκε η άρθρωση του μηρού τού Ιακώβ, καθώς πάλευε μαζί του. 26 Κι εκείνος (ο άνθρωπος) είπε: Άφησέ με να φύγω, επειδή χάραξε η αυγή. Κι ο Ιακώβ είπε: Δεν θα σε αφήσω να φύγεις, αν δεν με ευλογήσεις. 27 Και του είπε: Τι είναι το όνομά σου; Κι αυτός είπε: Ιακώβ. 28 Κι εκείνος είπε: Δεν θα αποκληθεί πλέον το όνομά σου Ιακώβ, αλλά Ισραήλ• επειδή, αγωνίστηκες δυνατά με τον Θεό, και με τους ανθρώπους θα είσαι δυνατός. 29 Και ο Ιακώβ ρώτησε, λέγοντας: Φανέρωσέ μου, παρακαλώ, το όνομά σου. Κι εκείνος είπε: Γιατί ρωτάς για το όνομά μου; Και τον ευλόγησε εκεί. 30 Και ο Ιακώβ αποκάλεσε το όνομα εκείνου του τόπου Φανουήλ, λέγοντας: Επειδή, είδα τον Θεό πρόσωπο με πρόσωπο, και φυλάχθηκε η ζωή μου..».

Μ. Άρα ο Αβραάμ ήταν Εβραίος. Οι απόγονοι του Ιακώβ ήταν Ισραηλίτες που αποτέλεσαν τις δώδεκα φυλές. Ο Ιούδας παρονομάστηκε «Ιουδαίος» και μόνο οι απόγονοι του, κατά συνέπεια, ονομάστηκαν αρχικά Ιουδαίοι.

     Για να μάθεις ποιος πραγματικά ήταν ο Μωυσής διάβασε την Έξοδο (6:16-20).

Χ. «Και τα ονόματα των γιων τού Λευί, σύμφωνα με τις γενεές τους, είναι αυτά: Ο Γηρσών, και ο Καάθ, και ο Μεραρί• …Και οι γιοι τού Καάθ, ο Αμράμ… Και ο Αμράμ πήρε για γυναίκα του, την Ιωχαβέδ, τη θεία του• και γέννησε σ' αυτόν τον Ααρών και τον Μωυσή•».

Μ. Ο Μωυσής λοιπόν, δεν ήταν Ιουδαίος επειδή δεν ήταν απόγονος του Ιούδα αλλά ενός Λευίτη. Ο Μωυσής ήταν αυτός που έδωσε το Νόμο (την Τορά) στα παιδιά του Ισραήλ.

Χ. Πώς το εξηγείς αυτό;

Μ. Επειδή χρησιμοποιούμε το Κοράνι ως οδηγό. Μπορείς να ερμηνεύσεις τη Βίβλο και να διορθώσεις τις προκαταλήψεις των Ιουδαίων και των Χριστιανών με το περιεχόμενο του Κορανίου. Είναι το τελευταίο Βιβλίο που αποκαλύφθηκε, το οποίο ποτέ δεν αλλοιώθηκε ή τροποποιήθηκε. Το περιεχόμενό του εγγυήθηκε ο Αλλάχ στο Κεφάλαιο (2:2) «Σ’αυτό το βιβλίο δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να αμφισβητηθεί...» και ακόμα στο κεφάλαιο (15:9) «Στ’ αλήθεια, Εμείς που στείλαμε (σε σας, ω, άνθρωποι) το Κοράνιο και Εμείς που θα το προστατέψουμε (από το να αλλοιωθεί ή από το να χαθεί).». Αυτός ο στίχος είναι πρόκληση στην ανθρωπότητα. Είναι σαφέστατο το γεγονός ότι περισσότερα από χίλια τετρακόσια χρόνια έχουν περάσει και δεν έχει αλλάξει ούτε μία λέξη από το Κοράνιo παρόλο που οι άπιστοι προσπάθησαν να το αλλάξουν, αλλά απέτυχαν παταγωδώς. Όπως αναφέρεται σ’ αυτόν τον Στίχο: «…Εμείς που θα το προστατέψουμε (από το να αλλοιωθεί ή από το να χαθεί).», o Αλλάχ, πράγματι το προστάτεψε.

     Αντίθετα, όλα τα άλλα ιερά βιβλία (Τορά, Ψαλμοί, Ευαγγέλιo κλπ.) έχουν αλλοιωθεί με προσθήκες, διαγραφές ή αλλαγές από το πρωτότυπο.

Χ. Τι λέει το Κοράνιo για τον Αβραάμ και τον Μωυσή;

Μ. Στο κεφάλαιο του Κορανίου (3:65): «Ω, λαέ της Βίβλου (Εβραίοι και Χριστιανοί) Γιατί φιλονικείτε για τον Αβραάμ, ενώ η Τορά και το Ευαγγέλιο δεν αποκαλύφθηκαν, παρά μετά από αυτόν; Δεν έχετε, λοιπόν, καμία λογική;»
Και στο κεφάλαιο του Κορανίου (3:67) «Ο Αβραάμ δεν ήταν Εβραίος, ούτε Χριστιανός (αφού ήταν πριν από τον Χριστιανισμό και τον Ιουδαϊσμό). Μα ήταν Χανίφαν (Ορθός στη θρησκεία του Αλλάχ μακριά από όλες τις ψεύτικες θρησκείες), και ήταν Μουσουλμάνος (υποταγμένος στη Βούληση του Αλλάχ). Και δεν ήταν από αυτούς που απέδωσαν εταίρους στον Αλλάχ (ειδωλολάτρες).».

Στο κεφάλαιο του Κορανίου (2:140): «Ή μήπως θα πείτε, ότι ο Αβραάμ κι ο Ισμαήλ κι ο Ισαάκ κι ο Ιακώβ, και οι Αλ-Ασπάτ (οι απόγονοι των δώδεκα υιών του Ιακώβ) ήταν Εβραίοι ή Χριστιανοί; Πες: Ποιός γνωρίζει καλύτερα, εσείς ή ο Αλλάχ; Και ποιός είναι περισσότερο άδικος απ’ εκείνους που απέκρυψαν τη μαρτυρία (δηλ. τον ερχομό του Προφήτη Μωχάμμαντ (ﷺ), όπως είναι γραμμένο στα βιβλία τους) που είχαν από τον Αλλάχ; Ο Αλλάχ, όμως δεν αγνοεί, όσα κάνετε». Βεβαίως και δεν ήταν ούτε Εβραίοι ούτε Χριστιανοί δεδομένου ότι το όνομα Εβραίοι προέρχεται από τον Ιούδα και το όνομα Χριστιανοί λίγο καιρό μετά τον Ιησού.

Χ. Φαίνεται παράξενο να ακούγεται το όνομα Αλλάχ. Γιατί δεν λέτε Θεός όταν μιλάτε Αγγλικά;

Μ. Ναι, πράγματι, το όνομα Αλλάχ φαίνεται παράξενο σ’ όσους δεν είναι Μουσουλμάνοι αλλά αυτό το όνομα χρησιμοποιήθηκε απ’ όλους τους Προφήτες από τον Αδάμ μέχρι τον Μωχάμμαντ (ﷺ). Είναι σύμπτυξη των δύο Αραβικών λέξεων «Αλ-Ιλλάχ», δηλ. Ο Θεός. Σβήνοντας το γράμμα ‘Ι’ θα βρείτε τη λέξη Αλλάχ. Ανάλογα με τη θέση της σε μια αραβική πρόταση μπορεί να πάρει τη μορφή Αλλάχα η οποία είναι κοντά στο εβραϊκό όνομα του Δημιουργού, δηλ. Ελόχα. Αλλά οι Εβραίοι χρησιμοποιούν λάθος τον πληθυντικό αριθμό ως ένδειξη σεβασμού, τη λέξη Ελοχίμ, η οποία σημαίνει περισσότερους από έναν Θεούς. Η λέξη Αλλάχα ακούγεται πιο κοντά στην Αραμαϊκή λέξη για το Θεό που χρησιμοποιήθηκε από τον Ιησού, δηλαδή Αλαχά (βλέπε Εγκυκλοπαίδεια Britannica 1980 στις λέξεις Αλλάχ και Ελοχίμ). Έτσι ενώ το όνομα Αλλάχ είναι παράξενο για τους μη Μουσουλμάνους, δεν είναι το ίδιο για όλους τους Προφήτες από τον Αδάμ μέχρι τον Μωχάμμαντ (ﷺ), αφού διέδωσαν σε γενικές γραμμές το ίδιο Ισλάμ, δηλ. ολική υποταγή, και η λέξη Αλλάχ είναι το προσωπικό όνομα του πραγματικού Δημιουργού των πάντων. Δεν υπόκειται σε πληθυντικό αριθμό ή γένος, έτσι δεν υπάρχουν πολλοί Αλλάχ, ή αρσενικό ή θηλυκό, όπως υπάρχουν Θεοί ή Θεός και Θεά. Υπάρχει σύγχυση όταν χρησιμοποιείται η λέξη Θεός καθώς πολλοί αγγλόφωνοι Χριστιανοί ακόμα θεωρούν τον Ιησού Θεό. Ακόμα και η λέξη Δημιουργός προκαλεί σύγχυση, καθώς πολλοί Χριστιανοί ακόμα πιστεύουν ότι ο Ιησούς δημιούργησε τον κόσμο.

Δεν είναι μόνο το όνομα Αλλάχ παράξενο για τους μη μουσουλμάνους, αλλά και ο τρόπος με τον οποίον οι Μουσουλμάνοι λατρεύουν τον Αλλάχ: με νίψη για προσευχή, με υπόκλιση και πρηνή στάση, και νηστεία, αλλά δεν ισχύει το ίδιο για όλους τους Προφήτες. Ενώ η νίψη (πλύσιμο προσώπου, χεριών, ποδιών και βρέξιμο των μαλλιών) πριν από την προσευχή έχει εγκαταλειφθεί από τους Χριστιανούς, ακόμα εφαρμόζεται από τους Μουσουλμάνους και νωρίτερα από τους Προφήτες, όπως φαίνεται στα ακόλουθα εδάφια της Βίβλου: Έξοδος (40:30-32): «Και έβαλε τον νιπτήρα ανάμεσα στη σκηνή τού μαρτυρίου και το θυσιαστήριο, και έβαλε σ' αυτόν νερό, για να πλένονται• και έπλεναν τα χέρια τους, και τα πόδια τους απ' αυτόν, ο Μωυσής και ο Ααρών και οι γιοι του. Όταν έμπαιναν μέσα στη σκηνή τού μαρτυρίου και όταν πλησίαζαν στο θυσιαστήριο, πλένονταν• καθώς ο Κύριος πρόσταξε τον Μωυσή.». Αν και ο Παύλος έκανε πολλές αλλαγές στις διδαχές του Ιησού, παρέμεινε ακόμα πιστός όσον αφορά τη νίψη όπως φαίνεται στις Πράξεις 21:26: «Τότε, ο Παύλος, παίρνοντας τους άνδρες, την ακόλουθη ημέρα, αφού καθαρίστηκε μαζί τους, μπήκε μέσα στο ιερό…». Οι Μουσουλμάνες κάνουν τις προσευχές τους με το κεφάλι τους καλυμμένο όπως στην Επιστολή Α’ προς Κορινθίους 11:5-6 και 13: «Κάθε γυναίκα, όμως, όταν προσεύχεται ή προφητεύει με ακάλυπτο το κεφάλι, καταντροπιάζει τη δική της κεφαλή, δεδομένου ότι είναι ένα και το αυτό με την ξυρισμένη. Επειδή, αν δεν σκεπάζεται η γυναίκα, ας κουρέψει και τα μαλλιά της• αλλά, αν είναι αισχρό στη γυναίκα να κουρεύει τα μαλλιά της ή να ξυρίζεται, ας σκεπάζεται….Αυτό κρίνετέ το εσείς από μόνοι σας• είναι πρέπον η γυναίκα να προσεύχεται στον Θεό ακάλυπτη;»

Οι Μουσουλμάνοι προσεύχονται με υπόκλιση και σε πρηνή στάση και δίχως παπούτσια, όπως έκαναν νωρίτερα οι Προφήτες: Ψαλμοί (95:6): «Ελάτε, ας προσπέσουμε και ας κλείνουμε τα γόνατα σ’αυτόν! Ας γονατίσουμε μπροστά στον Κύριο, τον Δημιουργό μας.», Ιησούς του Ναυή (5:14): «Τότε ο Ιησούς έπεσε με το πρόσωπο στη γη, τον προσκύνησε....», Α΄ Βασιλέων (18:42): «Ο Ηλίας ανέβηκε στην κορυφή του Κάρμηλου, έσκυψε στη γη κι έβαλε το πρόσωπό του ανάμεσα στα γόνατά του...», Αριθμοί (20:6): «Τότε έπεσαν (ο Μωυσής και ο Ααρών) με το πρόσωπο στη γη και τους φανερώθηκε η δόξα του Κυρίου», Γένεσις (17:3): « Και ο Αβραάμ έπεσε με το πρόσωπό του στη και ο Θεός του είπε....», Έξοδος (3:5) και Πράξεις (7:33): «Και (ο Θεός) είπε στον Μωυσή: Μην πλησιάσεις εδώ, βγάλε τα σανδάλια σου από τα πόδια σου, γιατί ο τόπος όπου στέκεσαι είναι τόπος άγιος».

     Κάθε Χριστιανός θα τρέμει ακούγοντας ότι το προσκύνημα όπως γίνεται τώρα από τους Μουσουλμάνους γύρω από τον Ιερό Οίκο Κά‘μπα στη Μέκκα, γινόταν από πολλούς Προφήτες ακόμα κι από Ισραηλίτες Προφήτες.

Χ. Ποτέ δεν διάβασα για προσκύνημα και Ιερό Οίκο στη Βίβλο.

Μ. Αυτό έχει αναφερθεί καθαρά αρκετές φορές, αλλά οι αναγνώστες της Βίβλου το προσπερνούν:
1. Ο Ιακώβ πηγαίνοντας στην Παδάν-αράμ είδε όραμα και έκτισε το επόμενο πρωί μια στήλη πέτρινη την οποία ονόμασε Βαιθήλ δηλ. Το Σπίτι του Κυρίου (Γένεσις 28:18-19).

2. Χρόνια αργότερα ο ίδιος Προφήτης, ο Ιακώβ, διατάχθηκε από τον Αλλάχ να πάει στην Βαιθήλ (Γένεσις 35:4,14,15). Ο Ιακώβ αφαίρεσε όλους τους ξένους Θεούς που υπήρχαν πριν εκεί. Αργότερα και ο Προφήτης Μωχάμμαντ (ﷺ) αφαίρεσε όλα τα είδωλα γύρω από τον Ιερό Οίκο Κά‘μπα στη Μέκκα.

3. Ένας άλλος στύλος κατασκευάστηκε από τον Ιακώβ και τον πεθερό του, Λάβαν (Γένεσις 31:45-49): «Και ο Ιακώβ πήρε μια πέτρα, και την έστησε ως στήλη. Και ο Ιακώβ είπε στους αδελφούς του: Μαζέψτε πέτρες• και πήραν πέτρες, και έκαναν έναν σωρό• και έφαγαν εκεί επάνω στον σωρό. Και ο μεν Λάβαν τον αποκάλεσε Ιεγάρ-σαχαδουθά• ενώ ο Ιακώβ τον αποκάλεσε Γαλεέδ. Και ο Λάβαν είπε: Ο σωρός αυτός είναι σήμερα μαρτυρία ανάμεσα σε μένα και σένα. Γι' αυτό το όνομά του αποκλήθηκε Γαλεέδ• και Μισπά• επειδή, είπε: Ας είναι κριτής ο Κύριος ανάμεσα σε μένα και σένα…».

4. Ο Ιεφθάε και ο Άμμωνας βρίσκονταν σε πόλεμο μεταξύ τους. Ο Ιεφθάε ορκίστηκε στον Κύριο στη Μισπά της Γαλαάδ να θυσιάσει τη μοναδική του κόρη αν νικήσει. Νίκησε και έκαψε την κόρη του ζωντανή προσφέροντάς την στον Κύριο. (Κριταί 11:29-39).
 
5.    Τετρακόσιες χιλιάδες ξιφομάχοι από τις έντεκα φυλές του Ισραήλ ορκίστηκαν ενώπιον του Κυρίου στη Μισπά να εξολοθρεύσουν τις φυλές του Βενιαμίν (Κριταί 20 και 21).

6.    Τα παιδιά του Ισραήλ υπό τον Σαμουήλ ορκίστηκαν στη Μισπά να καταστρέψουν τα είδωλά τους αν νικούσαν εναντίον των Φιλισταίων (Ι Σαμουήλ 7).

7.    Ολόκληρο το έθνος του Ισραήλ συγκεντρώθηκε στη Μισπά όταν ο Σαμουήλ έγινε βασιλιάς του Ισραήλ. (Ι Σαμουήλ 10).

 Είναι φανερό τώρα ότι δεν έχει μείνει Μισπά στον κόσμο εκτός από τον Ιερό Οίκο που βρίσκεται στην Ιερή Πόλη της Μέκκας που κτίστηκε από τον Αβραάμ και το γιό του, Ισμαήλ, από τους οποίους αργότερα προήλθε ο Προφήτης Μωχάμμαντ (ﷺ). Οι Μουσουλμάνοι είναι πράγματι οπαδοί όλων των Προφητών. Μπορώ να σου πω κι άλλα πράγματα για τους Μουσουλμάνους, το Ισλάμ και τον Μωχάμμαντ (ﷺ) από τη Βίβλο, αλλά γιατί θέλεις να μάθεις αφού δεν ψάχνεις την αλήθεια;

Χ. Είμαι σίγουρος για την πίστη μου σαν Χριστιανός, αλλά θέλω να μάθω περισσότερα και για τις δύο θρησκείες. Αισθάνομαι μερικές φορές γελοιοποιημένος ως Χριστιανός αφού διαβάσω βιβλία που έχουν γραφτεί από Μουσουλμάνους.

Μ. Έχει αυτό επίπτωση στην θρησκευτική σου ζωή;

Χ. Ναι, δεν πηγαίνω στην Εκκλησία τόσο τακτικά όπως πρώτα. Κρυφά έχω διαβάσει βιβλία γραμμένα από Μουσουλμάνους. Έχω ρωτήσει αρκετούς Μουσουλμάνους για πράγματα που δεν είναι ξεκάθαρα σε μένα, αλλά δεν με ικανοποίησαν. Ψάχνω για μια πίστη που θα μπορώ να βασιστώ σ’αυτήν, που θα μπορεί να μου δώσει πνευματική ηρεμία, που να είναι επιστημονικά αποδεκτή, και όχι να πιστεύω τυφλά σ’ αυτήν.

Μ. Έτσι πρέπει να είναι. Εκτιμώ τη στάση σου. Διαδίδουμε μόνο σ’ αυτούς που θέλουν να μας ακούσουν.

Χ. Αλλά είμαι ελεύθερος να επιλέξω οποιαδήποτε πίστη μ’ αρέσει και κανείς δεν μπορεί να με σταματήσει.

Μ. Ναι, δεν υπάρχει καταπίεση στην θρησκεία.

Χ. Γιατί τότε, οι Μουσουλμάνοι καλούν άλλους ανθρώπους να δεχτούν την πίστη τους;

Μ. Όπως οι Χριστιανοί ζητούν από τους Ιουδαίους να δεχθούν τον Ιησού σαν Μεσσία, εμείς οι Μουσουλμάνοι ζητάμε από τους Χριστιανούς καθώς και από τους Ιουδαίους και από όλη την ανθρωπότητα να δεχθούν τον Μωχάμμαντ (ﷺ) ως τον τελευταίο Προφήτη. Ο Προφήτης μας Μωχάμμαντ (ﷺ) είπε: «Διαδώστε το μήνυμά μου ακόμα κι αν διαδώσετε μόνο ένα εδάφιο».
     Και ο Ησαΐας αναφέρει στο κεφάλαιο (21:13) «Το βάρος πάνω στην Αραβία», που σημαίνει η ευθύνη είναι πάνω στους Μουσουλμάνους Άραβες, και βέβαια σε όλους τους Μουσουλμάνους σήμερα, να εξαπλώσουν το Ισλάμ. Ο Ησαΐας ανέφερε αυτό αφού είδε σε όραμα έναν καβαλάρη γαϊδουριού και έναν καβαλάρη καμήλας (21:7) «Κι αν δει άνδρες να έρχονται πάνω σε άμαξες πολεμικές με δύο άλογα ή καβάλα πάνω σε γαϊδούρια και καμήλες, να δώσει μεγάλη προσοχή.».

    Ο «καβαλάρης γαϊδουριού» αναφέρεται στον Ιησού ο οποίος μπήκε στην Ιερουσαλήμ (Ιωάννης 12:14, Ματθαίος 21:5). Ποιος είναι, λοιπόν, ο καβαλάρης καμήλας; Κανείς άλλος παρά ο Μωχάμμαντ (ﷺ) που ήρθε περίπου εξακόσια χρόνια μετά την εμφάνιση του Μεσσία. Αν αυτό δεν γίνεται αποδεκτό, τότε δεν έχει ακόμη εκπληρωθεί η προφητεία του.

Χ. Η ερμηνεία σου με προκαλεί να διαβάσω πάλι τη Βίβλο πιο προσεκτικά. Θα ήθελα να συζητήσω περισσότερο μαζί σου.

Μ. Ναι, αν είσαι πετυχημένος σ’ αυτόν τον κόσμο, δεν σημαίνει ότι θα είσαι πετυχημένος στη Μέλλουσα Ζωή. Η Μέλλουσα Ζωή είναι πολύ καλύτερη και πιο μόνιμη απ’ αυτή την ζωή. Οι άνθρωποι τώρα έχουν γίνει πιο υλιστές και κοσμικοί. Ας συναντηθούμε αρκετές φορές και ας συζητήσουμε ήρεμα τις διαφορές και δίχως προκαταλήψεις. Το Ισλάμ βασίζεται στη λογική και στις αποδείξεις, και δεν θα πρέπει απλά να το δεχτείς χωρίς έρευνα και σκέψη. Ακόμα και η Βίβλος λέει, «…αλλά να τα εξετάζετε όλα, και να κρατάτε ότι είναι χρήσιμο.» (Α΄ Προς Θεσσαλονικείς 5:21).

Χ. Ανέφερες μόλις τώρα «καβαλάρη καμήλας» από τον Ησαΐα και συμπέρανες ότι ήταν ο Μωχάμμαντ (ﷺ). Είχε, λοιπόν, γίνει προφητεία γι’ αυτό στη Βίβλο;

Μ. Βεβαίως.

Χ. Στην Παλαιά ή στην Καινή Διαθήκη;

Μ. Και στις δύο. Αλλά δεν μπορείς να αναγνωρίσεις τον Μωχάμμαντ (ﷺ) στη Βίβλο όσο δεν πιστεύεις στη Μοναδικότητα του Θεού. Εννοώ όσο ακόμα πιστεύεις στην Αγία Τριάδα και τη Θειότητα του Ιησού, και στο ότι ο Ιησούς ήταν ο Θείος Υιός, στο Προπατορικό Αμάρτημα και στην Εξιλέωση. Όλα αυτά είναι δόγματα που δημιουργήθηκαν από ανθρώπους. Ο Ιησούς απαντώντας στους Εβραίους μετέφερε την προφητεία του Ησαΐα που περιέχει τα λόγια του Θεού (Ματθαίος 15:9) «Δεν ωφελεί που με λατρεύουν, αφού διδάσκουν εντολές που επινόησαν οι άνθρωποι.».

 
Η ΙΕΡΗ ΒΙΒΛΟΣ

Μ. Είσαι σίγουρος ότι η Βίβλος είναι ιερή;

Χ. Ναι, είμαι πολύ σίγουρος γι’ αυτό, είναι ο Λόγος του Θεού.

Μ. Διάβασε τί λέει ο Λουκάς για την καταγραφή του στο κεφάλαιο 1:2 και 3.

Χ. «Όπως μας τα παρέδωσαν εκείνοι που από την αρχή ήταν αυτόπτες μάρτυρες και έγιναν κήρυκες αυτού του χαρμόσυνου μηνύματος. Γι’ αυτό θεώρησα κι εγώ καλό, εντιμότατε Θεόφιλε, αφού ερεύνησα όλα τα γεγονότα από την αρχή και με ακρίβεια, να σου τα γράψω με τη σειρά για να βεβαιωθείς ότι τα όσα διδάχθηκες είναι αυθεντικά.»

Μ. Αν ο Λουκάς είπε ότι ο ίδιος δεν υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας και η γνώση που συγκέντρωσε ήταν από αυτόπτες μάρτυρες και δεν ήταν λόγια που του ενέπνευσε ο Θεός, ακόμα πιστεύεις ότι η Βίβλος είναι ο λόγος του Θεού;

Χ. Ίσως μόνο αυτό το κομμάτι να μην είναι λόγος του Θεού.

Μ. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι η Βίβλος υπέστη αλλαγές όλα αυτά τα χρόνια. Η Aναθεωρημένη Βασική Έκδοση (The Revised Standard Version) του 1952 και του 1971, η Νέα Αμερικάνικη Πρότυπη Βίβλος (The New American Standard Bible) και η Μετάφραση των Ιερών γραπτών του Νέου Κόσμου (The New World Translation of the Holy Scripture) έχουν παραλείψει κάποιους στίχους σε σχέση με την Έκδοση του King James. Το Readers Digest έχει μειώσει την Παλαιά Διαθήκη κατά 50% και τη Καινή Διαθήκη την έχει συμπτύξει κατά περίπου 25%. Πριν μερικά χρόνια Χριστιανοί Θεολόγοι ήθελαν να «ευνουχίσουν» τη Βίβλο. Η λέξη ‘ιερή’ σημαίνει ότι η Βίβλος δεν έχει λάθη;

Χ. Ναι, έτσι είναι. Αλλά τι είδους λάθη εννοείς;

Μ. Ας υποθέσουμε ότι κάποιος στίχος αναφέρει ότι ένα συγκεκριμένο πρόσωπο πέθανε σε ηλικία πενήντα ετών και ένας άλλος στίχος αναφέρει ότι το ίδιο πρόσωπο πέθανε σε ηλικία εξήντα ετών, μπορεί και οι δύο αναφορές να είναι σωστές;

Χ. Όχι, και οι δύο αναφορές δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να είναι σωστές. Μόνο η μία θα είναι σωστή ή και οι δύο λάθος.

Μ. Αν ένα ιερό βιβλίο περιλαμβάνει αντικρουόμενους στίχους, το θεωρείς ακόμα ιερό;

Χ. Και βέβαια όχι, επειδή μια Ιερά Γραφή είναι αποκάλυψη του Θεού και δεν είναι δυνατόν να περιέχει λάθη ή αντικρουόμενους στίχους.

Μ. Επομένως δεν είναι ιερή.

Χ. Σωστά, η ιερότητά της ακυρώνεται.

Μ. Αν είναι έτσι, δεν μπορείς να την εμπιστευθείς 100%. Ποιοί θα μπορούσαν τότε να είναι οι λόγοι;

Χ. Θα μπορούσε να είναι λάθος στην καταγραφή της˙ σκόπιμες αλλαγές από τους γραφείς˙ διαγραφή ή προσθήκη.

Μ. Αν υπάρχουν αντικρουόμενοι στίχοι στη Βίβλο, τη θεωρείς ακόμα ιερή;

Χ. Δεν πιστεύω ότι η Βίβλος δεν είναι ιερή, μέχρι να δω κάποιον αντικρουόμενο στίχο.

Μ. Υπάρχουν πολλοί αντικρουόμενοι στίχοι.

Χ. Στην Παλαιά ή στην Καινή Διαθήκη;

Μ. Και στις δύο υπάρχουν αρκετοί, παρακάτω αναφέρω μερικούς από αυτούς.

A΄ Χρονικών 18:4
Και ο Δαβίδ πήρε απ' αυτόν 1.000 άμαξες, και 7.000 ιππείς, και 20.000 πεζούς•.    Β΄ Σαμουήλ 8:4
Ο Δαβίδ πήρε απ’ αυτόν χίλιες άμαξες, χίλιους επτακόσιους ιππείς και είκοσι χιλιάδες πεζούς.
Ερώτηση: Χίλιοι Επτακόσιοι ή επτά χιλιάδες;
Α΄ Χρονικά 18:9-10
Και ο Θοού, ο βασιλιάς τής Αιμάθ, όταν άκουσε ότι ο Δαβίδ πάταξε ολόκληρη τη δύναμη του Αδαδέζερ, του βασιλιά τής Σωβά, έστειλε τον Αδωράμ, τον γιο του, στον βασιλιά Δαβίδ, για να τον χαιρετήσει και να τον ευλογήσει, ότι καταπολέμησε τον Αδαρέζερ και τον πάταξε• επειδή, ο Αδαδέζερ ήταν πολέμιος του Θοού• έφερε μάλιστα και κάθε είδος σκευών, χρυσών, ασημένιων, και χάλκινων.    Β΄ Σαμουήλ 8:9-10
Και καθώς ο Θοεί, ο βασιλιάς τής Αιμάθ, άκουσε ότι ο Δαβίδ πάταξε ολόκληρη τη δύναμη του Αδαδέζερ, ο Θοεί έστειλε τον Ιωράμ, τον γιο του, στον βασιλιά Δαβίδ, για να τον χαιρετήσει, και να τον ευλογήσει, ότι καταπολέμησε τον Αδαδέζερ, και τον πάταξε• επειδή, ο Αδαδέζερ ήταν εχθρός τού Θοεί. Και ο Ιωράμ έφερε μαζί του ασημένια σκεύη, και χρυσά σκεύη, και χάλκινα σκεύη•.
http://www.wordplanet.org/gk/10/8.htm#0
http://www.wordplanet.org/gk/13/18.htm#0

Ε. Θοεί ή Θοού, Ιωράμ ή Αδωράμ, Αδαντέζερ ή Αδαδέζερ;
Α΄ Χρονικά 19:18
Στη μάχη που ακολούθησε οι Σύριοι κατατροπώθηκαν από τους Ισραηλίτες• και ο Δαβίδ σκότωσε από τους Σύριους 7.000 άμαξες, και 40.000 πεζούς• και τον Σωβάχ, τον αρχιστράτηγο, τον σκότωσε.    Β΄ Σαμουήλ 10:18
Και οι Ισραηλίτες τους έτρεψαν σε φυγή (Σύριους)• και ο Δαβίδ σκότωσε από αυτούς (τους Σύριους) 700 άμαξες, και 40.000 ιππείς, και τον Σωβάκ, τον αρχιστράτηγό τους, τον πάταξε και πέθανε εκεί.
Ε. Επτακόσιες άμαξες ή επτά χιλιάδες; Σαράντα χιλιάδες ιππείς ή πεζούς; Σωβάκ ή Σωβάχ;
Β΄ Χρονικά 22:2
Σαράντα δύο ετών ήταν ο Οχοζίας όταν άρχισε να βασιλεύει.    Β΄ Βασιλέων 8:26
Είκοσι δύο ετών ήταν ο Οχοζίας όταν άρχισε να βασιλεύει.
http://www.wordplanet.org/gk/12/8.htm#0
http://www.wordplanet.org/gk/14/22.htm#0

Ε. Είκοσι δύο ή σαράντα δύο ετών;
Β΄ Χρονικά 36:9
Ο Ιωαχίν ήταν δεκαοχτώ ετών όταν έγινε βασιλιάς και βασίλεψε στην Ιερουσαλήμ τρεις μήνες και δέκα ημέρες.    Β΄ Βασιλέων 24:8
Ο Ιωαχίν ήταν δεκαοχτώ ετών όταν έγινε βαιλιάς, και βασίλεψε στην Ιερουσαλήμ 3 μήνες.
Ε. Τρεις μήνες ή τρεις μήνες και δέκα ημέρες;
Α΄ Χρονικά 11:11
Στον κατάλογο των επίλεκτων του Δαβίδ πρώτος ήταν: Ο Ιασωβεάμ, απόγονος του Χαχμονί και αρχηγός του σώματος των επίλεκτων. Αυτός κραδαίνοντας τη λόγχη του ενάντια σε τριακόσιους εχθρούς, τους σκότωσε όλους σε μία μόνο μάχη.    Β΄ Σαμουήλ 23:8
Τα ονόματα των επίλεκτων πολεμιστών του Δαβίδ είναι τα ακόλουθα: Ιοσέβ-Βασεβέθ, ο Ταχκεμωνίτης, αρχηγός μιας ομάδας Τριών Επιλέκτων˙ αυτός με το ξίφος του σκότωσε σε μια μάχη οκτακόσιους άντρες.
Ε. Ιοσέβ-Βασεβέθ ο Ταχκεμωνίτης ή Ιασωβεάμ του Χαχμονί; Οκτακόσιους ή τριακόσιους;
Α΄ Χρονικά 21:1
Μια μέρα ο σατανάς ξεσηκώθηκε ενάντια στους Ισραηλίτες και παρακίνησε το Δαβίδ να απογράψει όλο το λαό.    Β΄ Σαμουήλ 24:1
Μια μέρα ο Κύριος οργίστηκε εκ νέου εναντίον των Ισραηλιτών. Παρακίνησε λοιπόν, το Δαβίδ εναντίον τους: «Πήγαινε», του είπε, «να μετρήσεις τους άντρες του Ισραήλ και του Ιούδα».
Ε. Είναι ο Κύριος (ο Θεός) του Δαβίδ ή ο Σατανάς; Για όνομα του Θεού!
Β΄ Σαμουήλ 21:8
Διέταξε, λοιπόν, να βρουν τον Αρμωνί και το Μεμφιβοσθέ, που ήταν γιοί της Ρισπά, κόρης του Αϊά, και τους είχε γεννήσει στο Σαούλ, καθώς και τους πέντε γιους της Μιχάλ, κόρης του Σαούλ, που τους είχε γεννήσει στον Αδριήλ γιο του Βαρζιλλαΐ, του Μεχολαθίτη.    Β΄ Σαμουήλ 6:23
Η Μιχάλ, η κόρη του Σαούλ, σ’ όλη της τη ζωή δεν γέννησε παιδί.

Ε. Είχε η Μιχάλ παιδιά ή όχι; Σημείωση: Το όνομα Μιχάλ στο Β΄ Σαμουήλ (21:8) φαίνεται ακόμα στην έκδοση του King James και στη Μετάφραση των Ιερών Γραπτών του Νέου Κόσμου να χρησιμοποιείται από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, αλλά έχει αλλάξει σε Μεράμπ στη Νέα Αμερικανική Πρότυπη Βίβλο του 1973.

Χ. Αυτό δεν το έχω ξαναδεί. Είναι ακόμα πολλά;

Μ. Θέλεις να μάθεις περισσότερα; Δεν είναι αρκετά αυτά για να αρνηθείς τη ιερότητά της; Βλέπε στη Γένεσις 6:3: «Τότε είπε ο Κύριος: Δε θα παραμείνει το ζωοποιό Πνεύμα μου στους ανθρώπους για πάντα, γιατί είναι σαρκικοί, η ζωή τους θα διαρκεί μόνον εκατόν είκοσι χρόνια».

    Αλλά πόσο χρονών ήταν ο Νώε όταν πέθανε; Μεγαλύτερος από εκατόν είκοσι χρονών. Βλέπε στη Γένεσις 9:29: «Συνολικά έζησε εννιακόσια πενήντα χρόνια. Έπειτα πέθανε». Μερικοί Χριστιανοί Θεολόγοι δεν συμφωνούν ότι η ανώτερη ηλικία του ανθρώπου μπορεί να είναι εκατόν είκοσι ετών αλλά ότι ο κατακλυσμός έγινε όταν ήταν εκατόν είκοσι ετών. Ακόμα κι αυτό όμως δεν ταιριάζει επειδή την εποχή του κατακλυσμού ο Νώε θα πρέπει να ήταν εξακοσίων είκοσι (500+120) ετών, αλλά η Βίβλος αναφέρει εξακοσίων ετών. Διάβασε αυτούς τους στίχους – Γένεσις 5:32: « Όταν ο Νώε ήταν πεντακοσίων ετών...», Γένεσις 7:6: «Όταν έγινε ο κατακλυσμός ο Νώε ήταν εξακοσίων ετών».

    Ο Χριστιανισμός πιστεύει ότι ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο κατ’ Εικόνα Του: άσπρο, μαύρο ή κάτι άλλο, άνδρα ή γυναίκα; Αυτό σύμφωνα με τη Γένεσις (1:26): «Μετά είπε ο Θεός: Ας φτιάξουμε τον άνθρωπο σύμφωνα με την εικόνα τη δική μας και την ομοίωσή μας...». Αλλά αυτό αντιτίθεται με τον Ησαΐα 40:18 και 25: «Με ποιόν θέλετε να παρομοιάσετε το Θεό; Και ποιο ομοίωμα να πείτε πως του μοιάζει;»,… «Με ποιον θα με παρομοιάσετε, λοιπόν», λέει ο Άγιος Θεός, με ποιόν θα ταυτιστώ;». Βλέπε επίσης στους Ψαλμούς 89:7: «Γιατί ποιος θα μπορούσε με τον Κύριο στα ουράνια να συγκριθεί; Ποιος τάχα στους θεούς ανάμεσα με τον Κύριο μοιάζει;». Και στον Ιερεμία 10:6,7: «Κύριε, όμοιος μ’ εσένα δεν υπάρχει! ......όμοιος μ’ εσένα δεν υπάρχει.».

Χ. Αλλά όλα αυτά βρίσκονται στην Παλαιά Διαθήκη.

Μ. Εννοείς δηλαδή ότι δεν πιστεύεις ως Χριστιανός στην Παλαιά Διαθήκη ότι δηλαδή είναι ο λόγος του Θεού; Μπορείς να ρωτήσεις τότε κάποιον παπά αν η Παλαιά Διαθήκη θεωρείται ένα από τα Ιερά Βιβλία των Χριστιανών ή όχι. Τέλος πάντων ας πάμε στην Καινή Διαθήκη τώρα.

Κατά Ιωάννην 14:9    Κατά Ιωάννην 5:37
...Αυτός που έχει δει εμένα, έχει δει τον Πατέρα.    ...Εσείς όμως ούτε τη φωνή Του έχετε ποτέ ακούσει ούτε τη μορφή Του έχετε δει.

           
Κατά Ιωάννην 8:14    Κατά Ιωάννην 5:31
Ο Ιησούς τους απάντησε: «Κι αν εγώ καταθέτω μαρτυρία για τον εαυτό Μου, η μαρτυρία μου είναι αληθινή.»    Αν εγώ έδινα μαρτυρία για τον εαυτό μου, αυτή η μαρτυρία μου θα μπορούσε να μην είναι αληθινή.           
    
Αυτές είναι κάποιες μόνο από τις αντιφάσεις της Καινής Διαθήκης. Θα βρεις περισσότερες αν συζητήσουμε την αλήθεια των δογμάτων του σύγχρονου Χριστιανισμού όπως για την Αγία Τριάδα και τη Θειότητα του Ιησού Χριστού, για τον Ιησού τον Θείο Υιό, το Προπατορικό Αμάρτημα και την Εξιλέωση, χωρίς να αναφέρουμε την υποβάθμιση πολλών Προφητών στη Βίβλο ως λάτρεων ψεύτικων Θεών και τις κατηγορίες προς αυτούς για αιμομιξία, βιασμό και μοιχεία.

Χ. Πού τα βρήκες αυτά στη Βίβλο;

Μ. Ο Νώε παρουσιάζεται να έχει πιεί μέχρι τέτοιο σημείο που να γυμνωθεί μπροστά στους μεγάλους του γιούς. (Γένεσις 9:23-24): «Τότε, ο Σημ και ο Ιάφεθ πήραν ένα μανδύα, τον έβαλαν στον ώμο τους και με τα πρόσωπα γυρισμένα αλλού, πήγαν πισωπατώντας και σκέπασαν τη γύμνια του πατέρα τους, χωρίς να τη δουν. Όταν ο Νώε συνήλθε απ’ το μεθύσι έμαθε τί του είχε κάνει ο νεότερος γιός του.»

    Ο Σολομώντας κατηγορείται όχι μόνο ότι είχε ένα μεγάλο χαρέμι, αλλά ακόμα ότι λάτρευε ψεύτικους θεούς (Α΄ Βασιλέων 11:9-10): «Και ο Κύριος εξοργίστηκε με τον Σολομώντα... Και τον είχε διατάξει ακριβώς αυτό: να μη λατρέψει άλλους θεούς. Ο βασιλιάς όμως ξέχασε τον Κύριο και δεν τήρησε τις εντολές του.»

     Ο Ααρών, ως Προφήτης που είχε συνοδεύσει τον αδελφό του Μωυσή για να πάνε στον Φαραώ, κατηγορήθηκε ότι έφτιαξε χρυσό μοσχάρι και ζήτησε από τους Ισραηλίτες να το λατρέψουν (Έξοδος 32:4): «Εκείνος τα πήρε και τα έλειωσε, τα έχυσε σ’ ένα καλούπι και έκανε απ’ αυτά ένα άγαλμα μοσχαριού. Φώναξε τότε ο λαός: Αυτός είναι ο θεός σου, Ισραήλ, που σ’ έβγαλε από την Αίγυπτο!»

     Θα διαβάσεις για την αιμομιξία του Προφήτη Λωτ με τις δυο του κόρες (Γένεσις 19:36): «Έτσι οι δύο κόρες του Λωτ έμειναν έγκυοι από τον πατέρα τους.»

     Θα διαβάσεις για κάποιον Προφήτη που παντρεύτηκε με δύο αδελφές συγχρόνως (Γένεσις 29:28): «Ο Ιακώβ συμφώνησε, και πέρασε την εβδομάδα εκείνη με τη Λεία. Μετά ο Λάβαν του έδωσε την κόρη του τη Ραχήλ για γυναίκα.»

     Και ένας άλλος Προφήτης κατηγορήθηκε για μοιχεία (Β΄ Σαμουήλ 11:2-27): «Ένα βράδυ, ο Δαβίδ σηκώθηκε από το κρεβάτι του και περπατούσε στο δώμα του ανακτόρου του. Από ’κει είδε μια πολύ ωραία γυναίκα που έπαιρνε το λουτρό της. Αμέσως έστειλε και ζήτησε πληροφορίες για τη γυναίκα. «Αυτή είναι η Βηρσαβεέ», του είπαν, «κόρη του Ελιάμ και γυναίκα του Ουρία του Χετταίου». Ο Δαβίδ τότε έστειλε τους ανθρώπους του και την πήραν (τη γυναίκα του Ουρία) και την έφεραν στην κατοικία του. Αυτός πλάγιασε μαζί της, έπειτα εκείνη γύρισε στο σπίτι της. Ήταν μόλις που είχε καθαριστεί από τα έμμηνά της. Και η γυναίκα έμεινε έγκυος κι έστειλε ειδοποίηση στο Δαβίδ: «Είμαι έγκυος», του είπε. Τότε εκείνος διέταξε τον Ιωάβ να του στείλει τον Ουρία των Χετταίο….13Ο βασιλιάς τον κάλεσε να φάει και να πιει μαζί του και τον μέθυσε. Το βράδυ ο Ουρίας δεν πήγε σπίτι του, αλλά βγήκε να κοιμηθεί στο κρεββάτι του με τη βασιλική φρουρά. 14Το πρωί έγραψε ο Δαβίδ ένα γράμμα στον Ιωάβ και το έστειλε με τον Ουρία. 15Στο γράμμα έγραφε: «Βάλε τον Ουρία στην πρώτη γραμμή της σκληρότερης μάχης, κι έπειτα τραβηχτείτε από κοντά του για να τον χτυπήσει ο εχθρός και να σκοτωθεί.»… 26Η γυναίκα του Ουρία έμαθε ότι σκοτώθηκε ο άντρας της, και κράτησε πένθος γι’ αυτόν. 27Όταν πέρασε το πένθος, έστειλε ο Δαβίδ και την πήρε στο σπίτι του κι έγινε γυναίκα του και του γέννησε γιο. Αλλά με την πράξη του αυτή ο Δαβίδ δυσαρέστησε τον Κύριο.».

     Η ερώτησή μου είναι: Πώς μπόρεσε ο Δαβίδ να γίνει δεκτός στο γενεαλογικό δέντρο του Ιησού όταν αυτό ξεκινά με ένα πρόσωπο που έχει εις βάρος του μοιχεία; Θεός φυλάξοι! Δεν έρχεται αυτό σε αντίθεση με ό,τι αναφέρεται στο Δευτερονόμιο (23:3): «Νόθος δεν μπορεί να γίνει δεκτός στην κοινότητα του Κυρίου ακόμα κι ως τη δέκατη γενιά των απογόνων του.»;

     Μια άλλη αιμομιξία μαζί με βιασμό έχει γίνει από τον Άμμωνα το γιο του Δαβίδ με την ετεροθαλή αδελφή του, Ταμάρ (Β΄ Σαμουήλ 13:16): «.... Ο Άμμων όμως δεν ήθελε να την ακούσει, και καθώς ήταν δυνατότερος απ’ αυτήν, την υποχρέωσε να πλαγιάσει μαζί του και τη βίασε….15της λέει λοιπόν «Σήκω και φύγε.». 16 «Όχι, αδελφέ μου», του απάντησε εκείνη.».

     Kι άλλος ένας πολλαπλός βιασμός από τον Αβεσσαλώμ, τον υιό του Δαβίδ, στις παλλακίδες του Δαβίδ, αναφέρεται στο Β΄ Σαμουήλ (16:22): «Έστησαν, λοιπόν, μια σκηνή πάνω στο δώμα των ανακτόρων και πήγε ο Αβεσσαλώμ μπροστά σ’ όλους και πλάγιασε με τις παλλακίδες του πατέρα του.».

     Ακόμα μια άλλη αιμομιξία, από τον Ιούδα και την Ταμάρ, τη νύφη του στο Γένεσις (38:6-30): «Για τον πρωτότοκο γιο του τον Ηρ ο Ιούδας τού πήρε σύζυγο μια γυναίκα, που ονομαζόταν Ταμάρ. Ο Ηρ όμως δυσαρέστησε τον Κύριο, και ο Κύριος τον θανάτωσε. Τότε ο Ιούδας είπε στον Αυνάν: «Πήγαινε στη γυναίκα του αδελφού σου και εκπλήρωσε το καθήκον σου ως αδελφός του άντρα της, να δώσεις απόγονο στον αδελφό σου.». Ο Αυνάν επειδή ήξερε ότι ο απόγονος δεν θα άνηκε σε αυτόν, κάθε φορά που πλάγιαζε με τη γυναίκα του αδελφού του, έριχνε το σπέρμα στη γη, για να μην δώσει απόγονο στον αδελφό του. Αυτό που έκανε όμως δυσαρέστησε τον Κύριο, γι’ αυτό τον θανάτωσε και αυτόν. Τότε ο Ιούδας είπε στην Ταμάρ τη νύφη του: «Μείνε χήρα στο σπίτι του πατέρα σου, ώσπου να μεγαλώσει ο γιος μου ο Σηλά.» -γιατί φοβήθηκε μήπως θανατωθεί και αυτός όπως τ’ αδέλφια του. Έτσι η Ταμάρ πήγε κι έμεινε στο σπίτι του πατέρα της.

Μετά από καιρό, πέθανε η γυναίκα του Ιούδα, κόρη του Σουά. Όταν τελείωσε το πένθος, ο Ιούδας πήγε μαζί με το φίλο του τον Ιρά τον Οδολλαμίτη στην Τιμνά, να δει αυτούς που κούρευαν τα κοπάδια του. Ειδοποίησαν λοιπόν την Ταμάρ ότι ο πεθερός της ανέβαινε στην Τιμνά για το κούρεμα των κοπαδιών. Τότε εκείνη έβγαλε τα φορέματα της χηρείας της, σκεπάστηκε με πέπλο, καλλωπίστηκε και κάθισε στο σημείο όπου ο δρόμος που οδηγεί στην Τιμνά διασταυρώνεται με το δρόμο προς την Αιναϊμ, γιατί έβλεπε ότι ο Σηλά είχε μεγαλώσει αλλά δεν του την είχαν δώσει για γυναίκα.

Ο Ιούδας όταν την είδε τη νόμισε για πόρνη, γιατί είχε σκεπασμένο το πρόσωπό της. Πήγε λοιπόν προς το μέρος και της είπε: «Άσε με να πλαγιάσω μαζί σου.». Δεν την αναγνώρισε βέβαια ότι ήταν νύφη του. Εκείνη όμως του είπε: «Τί θα μου δώσεις για να έρθεις μαζί μου;». Αυτός απάντησε: «Θα σου στείλω ένα κατσίκι από το κοπάδι μου.». «Σύμφωνοι», του λέει εκείνη, «αλλά θα μου αφήσεις ένα ενέχυρο ώσπου να μου στείλεις το κατσίκι». Εκείνος τη ρώτησε: «Τι ενέχυρο να σου δώσω;». Και του απάντησε: «το δαχτυλίδι σου με το σφραγιδόλιθο, το περιλαίμιό σου και το ραβδί που κρατάς στο χέρι σου». Της τα έδωσε και πήγε μαζί της, και εκείνη έμεινε έγκυος από αυτόν. Έπειτα σηκώθηκε και έφυγε, έβγαλε το πέπλο από πάνω της, και ξαναφόρεσε τα φορέματα της χηρείας της.

Ο Ιούδας έστειλε το κατσίκι με το φίλο του τον Οδολλαμίτη για αν πάρει πίσω τα ενέχυρα από τη γυναίκα, αλλά εκείνος δεν τη βρήκε. Ρώτησε τους ανθρώπους του τόπου εκεί: «Πού είναι εκείνη η πόρνη που καθόταν στην Αιναϊμ, πλάι στο δρόμο;». Αλλά αυτοί του απάντησαν: «Δεν ήταν εδώ καμία πόρνη». Τότε γύρισε πίσω στον Ιούδα και του είπε: «Δεν την βρήκα και οι άνθρωποι εκείνου του τόπου μου είπαν ότι δεν ήταν εκεί καμία πόρνη.». Ο Ιούδας είπε: «Ας τα κρατήσει, μόνο να μην γελοιοποιηθούμε. Εγώ το κατσίκι το έστειλα αλλά εσύ δεν την βρήκες.».

Μετά από τρείς περίπου μήνες, ήρθαν και είπαν στον Ιούδα: «Η νύφη σου η Ταμάρ πόρνεψε, και μάλιστα έμεινε έγκυος από την πορνεία της.». Τότε ο Ιούδας είπε: «Βγάλτε την έξω από την πόλη για να καεί.».

Την ώρα που την οδηγούσαν έξω, έστειλε να πουν στον πεθερό της: «Από τον άντρα που του ανήκουν αυτά τα πράγματα, απ’ αυτόν είμαι έγκυος. Αναγνώρισε, λοιπόν», του λέει «ποιανού είναι αυτό το περιλαίμιο, το ραβδί και το δακτυλίδι με το σφραγιδόλιθο.». Ο Ιούδας τα αναγνώρισε και είπε: «Αυτή είναι πιο δίκαιη από εμένα, γιατί δεν την έδωσα στο Σηλά το γιο μου για γυναίκα.». Και δεν ξαναπλάγιασε μαζί της.

Όταν ήρθε ο καιρός να γεννήσει η Ταμάρ, βρέθηκαν δίδυμα στην κοιλιά της. Την ώρα της γέννας, το ένα παιδί έβγαλε έξω το χέρι του. Η μαμή το έπιασε και του έδεσε ένα κόκκινο νήμα, και είπε: «Αυτός βγήκε πρώτος.» Εκείνος όμως τράβηξε το χέρι του και αμέσως βγήκε ο αδελφός του. Τότε η μαμή είπε: «Τι σκίσιμο έκανες!». Γι’αυτό τον ονόμασαν Φαρές. Έπειτα βγήκε ο αδελφός του, που είχε στο χέρι του το κόκκινο νήμα και τον ονόμασαν Ζαράχ.».

Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι και οι δυό τους, ο Φαρές και ο Ζαράχ, αναφφέρονται στη γενεαλογία του Ιησού στο Κατά Ματθαίον (1:3).

     Κανένας Μουσουλμάνος δεν θα τολμούσε να γράψει ένα βιβλίο και να κατηγορήσει οποιονδήποτε Ισραηλίτη Προφήτη όπως τον Ιούδα, τον Δαβίδ, τον Ιησού κ.λ.π. (Ο Αλλάχ ας τους ευλογεί και ας δίνει ειρήνη σ’ αυτούς για πάντα) για βιασμό, μοιχεία, αιμομιξία ή πορνεία.

     Όλοι οι Προφήτες εστάλησαν από τον Αλλάχ για να καθοδηγήσουν την ανθρωπότητα. Θεωρείς ότι ο Θεός έστειλε λάθος ανθρώπους για καθοδηγητές;

Χ. Δεν νομίζω. Όμως δεν πιστεύεις στη Βίβλο;

Μ. Πιστεύουμε σε όλες τις Θείες Γραφές, αλλά στην αρχική τους μορφή. Ο Θεός έστειλε σε κάθε έθνος έναν Προφήτη σαν προειδοποιητή, και μερικούς απ’ αυτούς με μια Γραφή ως καθοδήγηση προς κάποιο συγκεκριμένο έθνος. Το Σόχουφ στον Αβραάμ, την Τορά στον Μωυσή, τους Ζαμπούρ (Ψαλμούς) στον Δαβίδ και το Ιν-τζίλ (το πρωτότυπο Ευαγγέλιο) στον Ιησού. Καμία απ’ αυτές τις Γραφές δεν παρέμεινε στην αρχική της μορφή μέχρι σήμερα. Ως μέρος του αρχικού σχεδίου του Αλλάχ, Αυτός έστειλε τελικά τον Μωχάμμαντ (ﷺ) ως τον Τελευταίο και Τελικό Προφήτη με το Κοράνιο ως καθοδήγηση για ολόκληρη την ανθρωπότητα, παντού και για πάντα.

     Ο ίδιος ο Ιησούς είπε ότι εστάλη μόνο για τους Ισραηλίτες (Κατά Ματθαίον 15:24): «Εγώ δεν στάλθηκα παρά μονάχα για τα χαμένα πρόβατα του Ισραήλ». Ακόμα (Κατά Ματθαίον 1:21): «Θα γεννήσει γιο και θα του δώσουν το όνομα Ιησούς, γιατί αυτός θα σώσει το λαό του από τις αμαρτίες τους». Ακόμα είπε ότι ήρθε όχι για να κάνει αλλαγές αλλά για να εκπληρώσει (Κατά Ματθαίον 5:17-18): «Μη νομίσετε πως ήρθα για να καταργήσω το νόμο ή τους προφήτες. Δεν ήρθα για να τα καταργήσω, αλλά για να τα εκπληρώσω. Σας βεβαιώνω πως όσο υπάρχει ο κόσμος, έως τη συντέλειά του, δε θα πάψει να ισχύει ούτε ένα γιώτα ή μία οξεία από το νόμο».

Χ. Αλλά στο Κατά Μάρκον (16:15) ο Ιησούς είπε, «Πορευθείτε σ’ ολόκληρο τον κόσμο και διακηρύξτε το Ευαγγέλιο σ’ όλη την κτίση».

Μ. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με ότι αναφέρεται πιο πάνω στον Κατά Ματθαίον (15:24) και στο Κατά Ματθαίον (1:21). Δεύτερον, στο Κατά Μάρκον (16:9-20) έχει εξαλειφθεί από πολλές Βίβλους. Η Νέα Αμερικάνικη Πρότυπη Βίβλος (The New American Standard Bible) έχει θέσει αυτό το κομμάτι σε παρενθέσεις και έγραψε το παρακάτω σχόλιο: «Στα παλαιότερα χειρόγραφα οι στίχοι από 9 έως 20 δεν υπήρχαν». Η Μετάφραση των Ιερών Γραφών του Νέου Κόσμου (The New World Translation of the Holy Scripture) που χρησιμοποιείται από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά δέχεται ότι ορισμένα παλιά χειρόγραφα έχουν προσθέσει κάποιον μεγάλο ή μικρό επίλογο μετά το κεφάλαιο 16:8 του κατά Μάρκον αλλά κάποια τον παραλείπουν. Και η Αναθεωρημένη Πρότυπη έκδοση (The Revised Standard) έχει τυπώσει την ακόλουθη υποσημείωση: «Μερικές από τις αρχαιότερες γραφές τελειώνουν το βιβλίο στο στίχο 8....». Αυτό σημαίνει ότι η ανάσταση δεν είναι αληθινή όπως περιγράφεται στο κατά Μάρκον κεφάλαιο 16:9.

Χ. Αλλά ο Ιησούς είπε στο κατά Ματθαίον 28:19: « Πηγαίνετε λοιπόν και διδάξτε όλα τα έθνη....».

Μ. «Όλα τα έθνη» πρέπει να ερμηνευθεί ως οι δώδεκα φυλές του Ισραήλ˙ αλλιώς πίπτει σε αντίφαση με το κατά Ματθαίον 15:24 και 1:21. Στη Νέα Αμερικάνικη Πρότυπη Βίβλο και στη Μετάφραση των Ιερών Γραφών του Νέου Κόσμου δεν μεταφράζεται ως «όλα τα έθνη» αλλά ως «όλα αυτά τα έθνη» που σημαίνει τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ.
Τί σκέπτεσαι για τη Βίβλο τώρα;

Χ. Η πίστη μου σ’ αυτήν αρχίζει να κλονίζεται.

Μ. Είμαι σίγουρος ότι θα πεισθείς για την αυθεντικότητα του Ισλάμ αφού συζητήσουμε τις διαφορές μας.

 
ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΑΣ

Μ. Ακόμα πιστεύεις στην Αγία Τριάδα;

Χ. Σίγουρα˙ αναφέρεται στην Πρώτη Επιστολή του Ιωάννη (5:7 και 8): «Υπάρχουν τρεις μάρτυρες (στον ουρανό: ο Πατέρας, ο Λόγος και το Άγιο Πνεύμα˙ αυτοί οι τρεις είναι ένα˙ και υπάρχουν τρεις μάρτυρες στη γη): το Πνεύμα, το νερό και το αίμα, κι αυτοί οι τρεις δίνουν ομόφωνη μαρτυρία.»

Μ. Ω, αυτό βρίσκεται στην Έκδοση του King James του 1611, και αποτελεί την εντονότερη απόδειξη για το Δόγμα της Αγία Τριάδας. Όμως τώρα αυτό το μέρος, «ο Πατέρας, ο Λόγος και το Άγιο Πνεύμα: και αυτοί οι τρεις είναι ένα», έχει εξαλειφθεί από την Αναθεωρημένη Πρότυπη Έκδοση (Revised Standard Version) του 1952 και του 1971 και σε πολλές άλλες Βίβλους, δεδομένου ότι ήταν ένα σχόλιο που είχε εισαχθεί στο ελληνικό κείμενο.

    Στην Επιστολή Α΄ Ιωάννου κεφάλαιο 5:7 στην Νέα Αμερικάνικη Πρότυπη Βίβλο (New American Standard Bible) διαβάζει κανείς τα ακόλουθα: «Και είναι το Πνεύμα που μαρτυρά, επειδή το Πνεύμα είναι η αλήθεια. Δεδομένου ότι υπάρχουν τρία που μαρτυρούν, το Πνεύμα και το νερό και το αίμα, και τα τρία υπάρχουν σε ομοφωνία». Επίσης, στην Μετάφραση των Ιερών Γραφών του Νέου Κόσμου (The New World Translation of the Holy Srcipture) που χρησιμοποιείται από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, θα βρεις: «Γιατί υπάρχουν τρεις φορείς μαρτυρίας, το πνεύμα και το ύδωρ και το αίμα, και οι τρεις είναι σε συμφωνία». Μπορώ να καταλάβω πώς εσύ δεν γνωρίζεις ότι αυτό το σημαντικό μέρος έχει αφαιρεθεί, αλλά αναρωτιέμαι και πόσοι ιερείς και ιεροκήρυκες δεν το γνωρίζουν.

     Η Αγία Τριάδα δεν είναι βιβλική. Η φράση «Αγία Τριάδα» ούτε στη Βίβλο ούτε και στα λεξικά της Βίβλου υπάρχει, δεν διδάχθηκε ποτέ από τον Ιησού και ποτέ δεν την ανέφερε. Δεν υπάρχει βάση ή απόδειξη στη Βίβλο για την αποδοχή της Αγίας Τριάδας.

Χ. Αλλά στο κατά Ματθαίον κεφάλαιο 28:19 βρίσκουμε: «....βαπτίζοντάς τους στο Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.». Αυτό το κομμάτι δεν έχει ακόμη αφαιρεθεί˙ δεν αποτελεί απόδειξη της Αγίας Τριάδας;

Μ. Όχι. Αν αναφέρεις τρία πρόσωπα που κάθονται ή τρώνε μαζί, αυτό σημαίνει ότι αποτελούν ένα πρόσωπο; Όχι. Η δημιουργία της Αγίας Τριάδας από τον Αθανάσιο, έναν Αιγύπτιο διάκονο από την Αλεξάνδρεια, έγινε αποδεκτή από την Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας το 325 μ.Χ., δηλαδή περισσότερο από τρεις αιώνες μετά Χριστό. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ρωμαϊκή ειδωλολατρία επηρέασε αυτό το δόγμα, με τον τρισυπόστατο Θεό. Το Σάββατο μετατοπίσθηκε στην Κυριακή˙ Η 25η Δεκεμβρίου, που είναι η ημέρα των γενεθλίων του Θεού Μίθρα, ο θεός Ήλιος, θεωρήθηκε ως η ημέρα γέννησης του Ιησού, παρόλο που η Βίβλος προέβλεψε σαφώς και απαγόρευσε το στολισμό Χριστουγεννιάτικων δένδρων στον Ιερεμία κεφ. (10:2-5): « Μην ακολουθείτε τα έθιμα των εθνών, λέει ο Κύριος, και μη φοβάστε από τα ασυνήθιστα φαινόμενα του ουρανού˙ τα έθνη φοβούνται απ’ αυτά. Οι θρησκευτικές πεποιθήσεις των εθνών είναι παράλογες: Κόβουν ένα ξύλο από το δάσος και το επεξεργάζονται οι ξυλουργοί με το σκαρπέλο. Το διακοσμούν με ασήμι και χρυσάφι, και το καρφώνουν στέρεα με τα σφυριά για να μην κουνιέται. Σαν σκιάχτρο σε αγγουρόκηπο είναι οι θεοί τους, δε μιλούν, έχουν ανάγκη να υποβαστάζονται, γιατί δεν μπορούν να βαδίσουν. Μην τους φοβάστε γιατί δεν μπορούν να κάνουν ούτε κακό ούτε καλό.»

     Επειδή ο Χριστιανισμός είχε παρεκκλίνει πολύ από τις αρχικές διδασκαλίες του Ιησού, ο Αλλάχ έστειλε ως μέρος του αρχικού Του σχεδίου τον τελευταίο Του Προφήτη, Μωχάμμαντ, ως αφυπνιστή για να αποκαταστήσει όλες αυτές τις αλλαγές: Το Ρωμαϊκό Ιουλιανό ημερολόγιο εισήγαγε τη Χριστιανική εποχή˙ το χοιρινό δεν απαγορεύθηκε˙ η περιτομή καταργήθηκε από τον Παύλο (Προς Γαλάτες κεφ. 5:2): «Ακούστε με, εγώ ο Παύλος σας το λέω: Αν περιτέμνεστε, ο Χριστός δε θα σας ωφελήσει σε τίποτα».

    Το Ιερό Κοράνι προειδοποιεί στη Σούρα 5:73: «Στ’ αλήθεια αποστάτησαν αυτοί που λένε: «Ο Αλλάχ είναι ο τρίτος των τριών (Αγία Τριάδα).» Μα δεν υπάρχει Θεός, εκτός από Ένα Θεό. Και αν δεν σταματήσουν από αυτά (τα βλάστημα) που λένε, τότε στ’ αλήθεια ένα επώδυνο μαρτύριο θα επέλθει στους άπιστους ανάμεσά τους.».

     Ακόμα πιστεύεις στην Αγία Τριάδα που ποτέ δεν δίδαξε ο Ιησούς;

Χ. Αλλά ο Θεός και ο Ιησούς είναι ένα (Κατά Ιωάννην κεφάλαιο 14:11): «Πιστέψτε με βρίσκομαι στον Πατέρα, και ο Πατέρας σε μένα».

Μ. Διάβασε λοιπόν το Κατά Ιωάννην, κεφάλαιο (17:21).

Χ. «...ώστε να είναι όλοι ένα (οι μαθητές του Ιησού), όπως εσύ, Πατέρα, είσαι ενωμένος μ’ εμένα κι εγώ μ’ εσένα. Να είναι κι αυτοί ενωμένοι μ’ εμάς....»

Μ. Είναι σαφές εδώ ότι ο Θεός και ο Ιησούς είναι ένα, αλλά επίσης και οι μαθητές είναι ένα με τον Ιησού και το Θεό. Αν ο Ιησούς είναι Θεός επειδή είναι ενωμένος με τον Θεό, γιατί να μην είναι και οι μαθητές ο Θεός, αφού όλοι είναι όπως ο Ιησούς ενωμένοι με τον Θεό; Αν ο Θεός, ο Ιησούς και το Άγιο Πνεύμα αποτελούσαν μια ενότητα της Τριάδας, τότε με τους μαθητές να περικλείονται σ’ αυτήν θα αποτελούσαν μια Θεϊκή μονάδα από δεκαπέντε.

Χ. Μα ο Ιησούς είναι Θεός σύμφωνα με τον Ιωάννη κεφάλαιο (14:9): «...αυτός που έχει δει εμένα, έχει δει τον Πατέρα.»

Μ. Κοίταξε στο περιεχόμενο γύρω πλαίσιο τώρα – τι υπάρχει πριν και μετά από αυτό: (Κατά Ιωάννην κεφάλαιο 14:8): «Κύριε, του λέει ο Φίλιππος, δείξε μας τον Πατέρα, κι αυτό μας αρκεί.». (Κατά Ιωάννην κεφάλαιο 14:9): «Του λέει ο Ιησούς: Τόσο καιρό είμαι μαζί σας, Φίλιππε, και δε μ’ έχεις γνωρίσει; Αυτός που έχει δει εμένα, έχει δει τον Πατέρα. Πώς μπορείς να λες, λοιπόν, δείξε μας τον Πατέρα;».

     Τελικά δηλαδή ο Ιησούς ρωτάει τον Φίλιππο πώς να δείξει την παρουσία του Θεού στους μαθητές, αφού δεν είναι δυνατόν. Θα πρέπει να πιστεύεις στο Θεό θαυμάζοντας τη δημιουργία του: τον ήλιο, το φεγγάρι, όλη τη δημιουργία, και τον ίδιο τον Ιησού που ήταν δημιούργημά Του. Λέει (Κατά Ιωάννην κεφάλαιο 4:24):«Ο Θεός είναι Πνεύμα....» και (Κατά Ιωάννην 5:37): « ....εσείς όμως ούτε τη φωνή του έχετε ποτέ ακούσει ούτε τη μορφή του έχετε δει.». Πώς μπορείς άλλωστε να δεις ένα Πνεύμα; Αυτό που είδαν ήταν ο Ιησούς και όχι ο Θεός. Και ο Παύλος είπε (Α΄ επιστολή προς Τιμόθεο κεφάλαιο 6:16): « ....κανένας από τους ανθρώπους ούτε τον είδε ούτε μπορεί να τον δει....». Κατά συνέπεια αυτό που μπορείς να δεις δεν είναι δυνατό να είναι ο Θεός.

     Το Κοράνιο λέει (Σούρα 6:103): «Καμιά όραση δε μπορεί να Τον δει (κατά την εγκόσμια ζωή) και Αυτός περικλείει με τη γνώση Του όλες τις οράσεις. Και Είναι ο Αλ-Λατίφ (Ευγενής), Αλ-Χαμπείρ (Έχει απεριόριστη Γνώση, Παντογνώστης)».

Χ. Για να είμαι ειλικρινής, είναι δύσκολο να αρνηθούμε ό,τι έχουμε διδαχθεί από την παιδική μας ηλικία.

Μ. Ίσως οι ακόλουθες ερωτήσεις να σε κάνουν να καταλάβεις καλύτερα τί είναι η Αγία Τριάδα: Τί είναι το Άγιο Πνεύμα;

Χ. Το Άγιο Πνεύμα είναι το Άγιο Πνεύμα, είναι επίσης ο Θεός. Έχουμε διδαχθεί, ο Πατέρας είναι ο Θεός, ο Υιός είναι ο Θεός, το Άγιο Πνεύμα είναι ο Θεός. Δεν επιτρέπεται να μιλάμε για τρεις Θεούς, αλλά για Έναν Θεό.

Μ. Διάβασε το κατά Ματθαίον κεφάλαιο 1:18.

Χ. «Η γέννηση του Ιησού Χριστού έγινε ως εξής: Η μητέρα του, η Μαρία, αρραβωνιάστηκε με τον Ιωσήφ. Προτού όμως συνευρεθούν, έμεινε έγκυος με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος».

Μ. Σύγκρινέ το τώρα με το κατά Λουκάν 1:26 και 27.

Χ. «Τον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης της Ελισάβετ, ο Θεός έστειλε τον άγγελο Γαβριήλ στην πόλη της Γαλιλαίας Ναζαρέτ σε μια παρθένο, που ήταν αρραβωνιασμένη με κάποιον που λεγόταν Ιωσήφ και προερχόταν από τη γενιά του Δαβίδ. Η παρθένος λεγόταν Μαριάμ.».

Μ. Δηλαδή για το θαύμα της γέννησης του Ιησού, ο Ματθαίος αναφέρει το Άγιο Πνεύμα και ο Λουκάς αναφέρει τον άγγελο Γαβριήλ. Τί είναι λοιπόν το Άγιο Πνεύμα;

Χ. Το Άγιο Πνεύμα είναι ο άγγελος Γαβριήλ.

Μ. Ακόμη και τώρα πιστεύεις στην Αγία Τριάδα;

Χ. Λοιπόν, ο Θεός είναι Θεός, το Άγιο Πνεύμα είναι ο άγγελος Γαβριήλ και ο Ιησούς είναι....

Μ. Ας σε βοηθήσω: Ο Ιησούς είναι ένας Προφήτης, γιός της Μαριάμ.

Χ. Πως μπορείς να λύσεις αυτό που για μας είναι μυστήριο;
Μ. Χρησιμοποιούμε το Κοράνιο ως πρότυπο που διορθώνει τις αλλαγές που έγιναν από τους ανθρώπους στις προηγούμενες αποκαλυμμένες γραφές. Αν μπορείς τώρα να πιστέψεις σε Έναν Θεό, και ότι ο Ιησούς, γιος της Μαριάμ, είναι ένας Προφήτης, γιατί δεν προχωράς ένα βήμα μπροστά και να δεχτείς ότι ο Μωχάμμαντ ήταν ο Τελευταίος Απεσταλμένος; Διάβασε μαζί μου τη Μαρτυρία, πρώτα στα Ελληνικά και μετά στα Αραβικά.

Χ. Μαρτυρώ ότι δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνο ο Αλλάχ, και ότι ο Μωχάμμαντ είναι ο δούλος και ο Αγγελιαφόρος Του. (Ασχάντου αλ-λά ιλάχα ίλλα Αλλάχ, ουά ασχάντου άν-να Μωχάμμανταν ‘αμπντουχού ουά ρασούλουχ).

     Αλλά τι γίνεται με τους προπαππούδες μου; Θέλω να μείνω μαζί τους˙ ήταν όλοι Χριστιανοί.

Μ. Ο Αβραάμ άφησε τους γονείς και τους προγόνους του όταν του αποκαλύφθηκε η Αλήθεια, δηλαδή το Ισλάμ. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του. Ίσως η Αλήθεια να μην είχε φτάσει στους προγόνους σου τόσο σαφής όπως εμφανίσθηκε σε σένα τώρα. Το Κοράνιο λέει στη Σούρα 17:15: «Όποιος καθοδηγείται (πηγαίνει στο σωστό δρόμο), καθοδηγείται μόνο για τον εαυτό του (η αμοιβή θα είναι μόνο για τον ίδιο). Και όποιος παραστρατεί, παραστρατεί εναντίον του εαυτού του (η τιμωρία θα είναι μόνο για τον ίδιο). Δεν υπάρχει καμία (αμαρτωλή) ψυχή που να επωμιστεί την αμαρτία της άλλης. Και ποτέ δεν τιμωρούμε μέχρι να στείλουμε Αγγελιαφόρο (για να προειδοποιήσει).»

     Έτσι η Αλήθεια έφθασε σε σένα τώρα και εξαρτάται από σένα.

Χ. Δεν μπορώ να δεχθώ και το Ισλάμ και τον Χριστιανισμό;

Μ. Στη θρησκεία δεν υπάρχει καταναγκασμός. Μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις. Αλλά αν συνδυάσεις και τα δύο πιστεύω, δεν έχεις ακόμα παραδοθεί στον Αλλάχ. Είσαι ακόμα άπιστος για τον Αλλάχ, όπως αναφέρει στη Σούρα 4:150-152: «Στ’ αλήθεια, αυτοί που αρνούνται τον Αλλάχ και τους Αγγελιαφόρους Του και θέλουν να κάνουν διαχωρισμό μεταξύ του Αλλάχ και των Αγγελιαφόρων Του (πιστεύοντας σ’ Αυτόν, μα όχι σ’ αυτούς) λέγοντας, «Πιστεύουμε σε κάποιους, μα απορρίπτουμε άλλους» και θέλουν να υιοθετήσουν μια ενδιάμεση προσέγγιση. Αυτοί είναι οι αληθινοί άπιστοι. Και έχουμε ετοιμάσει για τους απίστους ένα ταπεινωτικό βασανιστήριο. Όσοι πιστεύουν όμως στον Αλλάχ και στους Αποστόλους Του, και δεν ξεχωρίζουν κανένα – ανάμεσά τους- σ’ αυτούς θα τους δώσει (ο Αλλάχ) την αμοιβή τους. Και στ’ αλήθεια ο Αλλάχ είναι Γαφούρ (Συγχωρεί τα πάντα), Ραχείμ (Πολυεύσπλαχνος).»

     Μπορεί αργότερα να συμφωνήσεις μαζί μου όταν συζητήσουμε κι άλλο.

Χ. Δεν είναι καλύτερα να μην κάνουμε καμία Ομολογία ή Μαρτυρία, έτσι ώστε να μη δεσμευόμαστε;

Μ. Μόλις ενηλικιώνεται κανείς και είναι διανοητικά ικανός, τότε δεσμεύεται, είτε δηλώσει τη Μαρτυρία, είτε όχι. Ο Αλλάχ δεν δημιούργησε αυτόν τον κόσμο χωρίς κανένα σκοπό. Σου έδωσε τα σωματικά σου όργανα για να ξεχωρίζεις το σωστό από το λάθος. Έστειλε πολλούς Προφήτες ως προειδοποιητές. Δημιουργηθήκαμε για να Τον λατρεύουμε και για να ανταγωνιζόμαστε στις καλές πράξεις μεταξύ μας σ’ αυτόν τον κόσμο.

Στο Κοράνιο στη Σούρα (3:191): «...Κύριέ μας, δεν τα δημιούργησες αυτά άσκοπα• Ύψιστος είσαι (είσαι πολύ ανώτερος από το να κάνεις κάτι τέτοιο) ....»

    Στη Σούρα (90:8-10): «Μα δεν κάναμε γι’ αυτόν δύο μάτια, και μία γλώσσα και δύο χείλη; Και δεν του δείξαμε τους δύο (φανερούς) δρόμους (του καλού και του κακού, ώστε να διαλέξει σε ποιον δρόμο θα πάει);»

    Στη Σούρα (51:56): «Και δεν Έπλασα τα τζιν και τους ανθρώπους, παρά μόνο για να Με λατρεύουν.»

    Στη Σούρα (18:7): «Στ’ αλήθεια Εμείς κάναμε ότι βρίσκεται στη γη να είναι ως στόλισμά της ώστε να τους δοκιμάσουμε (τους ανθρώπους) ποιός απ’ αυτούς είναι καλύτερος στα έργα (του).»

 
ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΘΕΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Μ. Είναι ο Ιησούς Θεός;

Χ. Ναι. Στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη (1:1) «Απ’ όλα πριν υπήρχε ο Λόγος κι ο Λόγος ήτανε με το Θεό, κι ήταν Θεός ο Λόγος».

Μ. Έχουμε συμφωνήσει ότι μια Ιερή Γραφή δεν πρέπει να περιλαμβάνει αντιθέσεις. Εάν υπάρχουν δύο αντίθετοι στίχοι, τότε μόνο ένα απ’ τα δυο μπορεί να ισχύει˙ ποτέ δεν μπορεί και οι δύο να είναι αληθινοί ή είναι και οι δύο λάθος.

     Ο Ιησούς είναι λοιπόν Θεός σύμφωνα με το Ευαγγέλιο του Ιωάννη κεφ. (1:1). Πόσοι Θεοί υπάρχουν; Τουλάχιστον δύο. Αυτό έρχεται σε αντίφαση με πολλά κομμάτια της Βίβλου: (Δευτερονόμιο κεφ. 4:39): «.... Ο Κύριος, Αυτός είναι Θεός στον ουρανό και στη γη. Δεν υπάρχει άλλος εκτός απ’ αυτόν». (Δευτερονόμιο κεφ. 6:4): «Άκου, Ισραήλ• ο Κύριος ο Θεός μας είναι ένας Κύριος». (Ησαΐας κεφ. 43:10-11): « ....ώστε να με γνωρίσετε και να πιστέψετε σ’ εμένα˙ να καταλάβετε πως μόνο εγώ είμαι Θεός. Πριν από μένα άλλος θεός κανείς δεν ήταν, ούτε από μένα ύστερα θα υπάρξει άλλος. Εγώ μονάχα εγώ είναι ο Κύριος˙ έξω από μένα δεν υπάρχει άλλος σωτήρας.». (Ησαΐας κεφ. 44:6): «Λέει ο Κύριος... Εγώ είμαι ο πρώτος και ο τελευταίος, εκτός από μένα δεν υπάρχει άλλος Θεός». (Ησαΐας κεφ. 45:18): «O Κύριος είναι ο Δημιουργός του ουρανού, αυτός είναι ο Θεός. Τη γη έφτιαξε και τη σχημάτισε, αυτός τη στέριωσε, την έπλασε όχι για να είναι έρημη, μα για να κατοικείται. Αυτός είναι που λέει: Εγώ είμαι ο Κύριος και δεν υπάρχει άλλος.».

    Μόνο από το κεφ. (45:18) του Ησαΐα μπορούμε να συμπεράνουμε ότι μόνο ο Θεός ήταν ο Δημιουργός και κανένας άλλος, ούτε ο Ιησούς, δεν συμμετείχε στη Δημιουργία.

    Βλέπε περαιτέρω: Δευτερονόμιο κεφ. 4:35: «Σ’ εσάς δόθηκε το προνόμιο να δείτε και να καταλάβετε ότι ο Κύριος, αυτός είναι ο Θεός, κι εκτός απ’ αυτόν δεν υπάρχει άλλος», Έξοδος κεφ. 8:6: «...για να δεις ότι δεν υπάρχει άλλος σαν τον Κύριο, το Θεό μας», Β΄ Σαμουήλ κεφ. 7:22: «Γι’ αυτό είσαι μεγάλος, Κύριέ μου και Θεέ, δεν υπάρχει όμοιός σου, δεν υπάρχει Θεός εκτός από σένα, όπως ακριβώς το ακούγαμε πάντα να λέγεται», Α΄ Βασιλέων κεφ. 8:23: «Κύριε, Θεέ του Ισραήλ, δεν υπάρχει Θεός όμοιος μ’ εσένα στον ουρανό πάνω κι εδώ κάτω στη γη», Α΄ Χρονικά κεφ. 17:20: «Κύριε, κανείς δεν είναι όπως εσύ, και δεν υπάρχει άλλος Θεός εκτός από σένα, όπως ακριβώς το ακούγαμε πάντα να λέγεται», Ψαλμοί κεφ. 86:8, 89:7 και 113:5: « Θεός μ’ εσένα όμοιος, Κύριε, δεν υπάρχει, κι έργο κανένα δε συγκρίνεται με τα δικά σου έργα» «Γιατί ποιος θα μπορούσε με τον Κύριο στα ουράνια να συγκριθεί; Ποιος τάχα στους θεούς ανάμεσα με τον Κύριο μοιάζει;» «Ποιος είναι σαν τον Κύριο, το Θεό μας, είτε στους ουρανούς είτε στη γη;». Ωσηέ κεφ. 13:4: «Εγώ όμως είμαι ο Κύριος ο Θεός σας, που σας έβγαλα από την Αίγυπτο, άλλους θεούς πέρα από μένα δεν θα αναγνωρίζετε, άλλος σωτήρας από μένα δεν υπάρχει», Ζαχαρίας κεφ. 14:9: «Τότε ο Κύριος θα γίνει βασιλιάς ολόκληρης της γης. Ο Κύριος θα είναι ο μόνος Κύριος και το όνομά του το μόνο που θα λατρεύεται».

Χ. Όμως όλα αυτά είναι από την Παλαιά Διαθήκη. Βρήκες κάτι στην Καινή Διαθήκη;

Μ. Βέβαια. Διάβασε στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο κεφ. (12:29) τί είπε για τον εαυτό του ο Ιησούς: « Ο Ιησούς αποκρίθηκε: Η πρώτη και σπουδαιότερη εντολή είναι: Άκου Ισραήλ: ο Κύριος ο Θεός μας είναι ένας και μοναδικός Κύριος».

     (Στην Α΄ Επιστολή προς Κορινθίους κεφ. 8:4): «...τα είδωλα δεν αντιπροσωπεύουν τίποτα μέσα στον κόσμο, κι ότι δεν υπάρχει άλλος Θεός παρά μόνο Ένας.». (Α΄ Επιστολή προς Τιμόθεον κεφ. 2:5): « Γιατί ένας είναι ο Θεός κι ένας ο μεσολαβητής μεταξύ Θεού και ανθρώπων, ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός.». Δες την έκφραση «ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός». Τώρα μπορείς να πεις ότι το κεφ. (1:1) του κατά Ιωάννην είναι σωστό και όλοι αυτοί οι στίχοι είναι λανθασμένοι, ή το αντίθετο.

Χ. Δύσκολο να το κρίνω!

Μ. Ας το δούμε από την άποψη του Κορανίου, και αυτό συμφωνεί με αυτό που ο ίδιος ο Ιησούς είπε στη Βίβλο. Ο Ιησούς αναφέρεται αρκετές φορές στο Κοράνι σαν Λόγος από τον Αλλάχ. Στη Σούρα 3:39: «Τότε οι άγγελοι τον κάλεσαν, ενώ προσευχόταν στο Αλ-Μιχράμπ (ένα μέρος προσευχής ή ένα ιδιαίτερο δωμάτιο), (λέγοντας): «Ο Αλλάχ σού δίνει την ευχάριστη είδηση της γέννησης του υιού σου Ιωάννη, που επιβεβαιώνει (πιστεύοντας) το Λόγο του Αλλάχ (δηλ. τη δημιουργία του Ιησού, του λόγου του Αλλάχ: ‘Γενηθήτω!’ –και αυτός έγινε), ευγενής, που μένει μακριά από σεξουαλικές επαφές με γυναίκες, και Προφήτης, από τους ενάρετους.»».

     Στην ίδια σούρα 3, πάλι αναφέρεται στο στίχο 45: «Όταν οι άγγελοι είπαν: «Ω Μαριάμ! Ο Αλλάχ σου αναγγέλλει τα ευχάριστα νέα με ένα Λόγο [“Γενηθήτω” – και αυτός έγινε!, δηλ. ο Ιησούς, ο υιός της Μαριάμ] απ' Αυτόν, το όνομά του θα είναι Μεσσίας, ‘Ίσα (Ιησούς), ο υιός της Μαρίας, τιμημένος σε αυτόν τον κόσμο και στον άλλο, και θα είναι ένας από εκείνους που είναι πολύ κοντά στον Αλλάχ.». Και στους δύο στίχους του Κορανίου ο Ιησούς καλείται Λόγος από τον Αλλάχ, δηλ. η λέξη από τον Αλλάχ «Γενηθήτω» με την οποία ο Αλλάχ δημιουργεί ό,τι επιθυμεί - και έτσι έγινε ο Ιησούς, σε αντιστοιχία με την Α΄ Επιστολή προς Κορινθίους κεφ. (3:23): «Εσείς όμως ανήκετε στο Χριστό, και ο Χριστός στο Θεό.». Στο Κατά Ιωάννην κεφ. (1:1) θα έπρεπε να είχε γραφτεί: «.....κι ο λόγος ήτανε του Θεού» (δηλ. προέρχεται από τον Θεό). Το λάθος πρέπει να έγινε στη μετάφραση ή στην αντιγραφή, σκόπιμα ή όχι.

Χ. Γιατί ο Ιησούς καλείται Λόγος του Θεού και στις δύο Γραφές;

Μ. Η δημιουργία του Ιησού στη κοιλιά της Μαριάμ έγινε δίχως τη μεσολάβηση σπέρματος, μόνο με τη διαταγή του Αλλάχ: «Γενηθήτω» όπως αναφέρεται στην ίδια σούρα 3:47: «Εκείνη είπε: «Κύριέ μου, πώς θα αποκτήσω ένα παιδί, αφού κανείς άνδρας δε με έχει αγγίξει;». (Ο άγγελος) Είπε: «(Μην εκπλήσσεσαι) Έτσι ο Αλλάχ Δημιουργεί ό,τι θέλει. Όταν αποφασίσει κάτι, απλώς λέει: ‘Γενηθήτω’, και έτσι γίνεται.»

Χ. Ο Ιησούς είναι Θεός επειδή είναι γεμάτος με το Άγιο Πνεύμα.

Μ. Γιατί δεν σκέπτεσαι κι άλλους άγιους ανθρώπους που είναι επίσης γεμάτοι με το Άγιο Πνεύμα; (Βλ. περαιτέρω) (Πράξεις 11:24): «Ο Βαρνάβας ήταν άνθρωπος αγαθός και γεμάτος Άγιο Πνεύμα και πίστη. Έτσι, πολύς κόσμος προστέθηκε στους πιστούς του Κυρίου.». (Πράξεις 5:32) «Μάρτυρες ότι είναι αλήθεια αυτά που λέμε, είμαστε εμείς και το Άγιο Πνεύμα, που ο Θεός το έδωσε σ’ όσους του είναι υπάκουοι.».

Βλέπε ακόμα Πράξεις 6:5 «...Έτσι διάλεξαν τον Στέφανο, άνθρωπο γεμάτον πίστη και Άγιο Πνεύμα», Επιστολή Πέτρου Β΄ 1:21 «Γιατί καμμιά προφητεία δεν προήλθε ποτέ από ανθρώπινο θέλημα, αλλά εμπνευσμένοι από το Άγιο Πνεύμα, αξιώθηκαν άγιοι άνθρωποι να μιλήσουν εκ μέρους του Θεού», Επιστολή προς Τιμόθεο Β΄ 1:14 «Την ορθή πίστη που σου εμπιστεύτηκε ο Θεός φύλαγέ την, με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος που κατοικεί μέσα μας» , Προς Κορινθίους Α΄ 3:16 «Δεν ξέρετε πως είσθε ναός του Θεού κι ότι το Πνεύμα του κατοικεί ανάμεσά σας;», Ευαγγέλιο κατά Λουκάν 1:41: «…Η Ελισάβετ τότε πλημμύρισε με το Άγιο Πνεύμα».

Χ. Αλλά ο Ιησούς είναι γεμάτος με το Άγιο Πνεύμα ενώ βρισκότανε ακόμα στην κοιλιά της μητέρας του.

Μ. Το ίδιο ίσχυε και με τον Ιωάννη τον Βαπτιστή (κατά Λουκάν 1:13, 15): «Ο Άγγελος όμως του είπε: Μη φοβάσαι, Ζαχαρία, γιατί η προσευχή σου εισακούστηκε: η γυναίκα σου η Ελισάβετ θα σου γεννήσει γιο και θα του δώσεις το όνομα Ιωάννης… Θα είναι γεμάτος με Πνεύμα Άγιο ήδη από την κοιλιά της μάνας του...».

Χ. Αλλά ο Ιησούς είχε τη δυνατότητα να κάνει θαύματα. Τάισε πέντε χιλιάδες ανθρώπους μόνο με πέντε άρτους και δύο ψάρια.

Μ. Το ίδιο έκαναν ο Ελισαίος και ο Ηλίας. Ο Ελισαίος τάισε εκατό ανθρώπους με είκοσι κριθαρένια ψωμιά και λίγα φρέσκα στάχυα (Β΄ Βασιλέων 4:44): « Ο υπηρέτης τα έβαλε μπροστά τους κι έφαγαν όλοι και περίσσεψαν, όπως το είχε πει ο Κύριος.». Ο Ελισαίος εξασφάλισε την αύξηση της σοδειάς λαδιού μιας χήρας και της είπε: (Β΄ Βασιλέων 4:7) «…Πήγαινε τώρα, πούλησε το λάδι και πλήρωσε τα χρέη σου και με όσο λάδι περισσέψει θα ζήσετε εσύ και τα παιδιά σου.». Βλέπε ακόμα Α΄ Βασιλέων 17:16: «Πράγματι, το πιθάρι με το αλεύρι δεν άδειασε και το λάδι στο δοχείο δε λιγόστεψε, όπως ακριβώς είχε πει ο Κύριος μέσω του Ηλία.». Ακόμα στο Α΄ Βασιλέων κεφ. 17:6: «Οι κόρακες του έφερναν (του Ηλία) ψωμί και κρέας πρωί και βράδυ, κι έπινε νερό από το χείμαρρο».

Χ. Μα ο Ιησούς θεράπευσε λεπρούς.

Μ. Και ο Ελισαίος είπε στο Νεεμάν που ήταν λεπρός να πλυθεί στον Ιορδάνη ποταμό (Β΄ Βασιλέων 5:14): «Έτσι ο Νεεμάν κατέβηκε στις όχθες του Ιορδάνη και βουτήχτηκε στα νερά εφτά φορές, όπως του είχε πει ο Ελισαίος. Τότε το σώμα του καθαρίστηκε κι έγινε όπως το σώμα μικρού παιδιού.».

Χ. Αλλά ο Ιησούς έκανε έναν τυφλό να ξαναδεί.

Μ. Και ο Ελισαίος το έκανε (Β΄ Βασιλέων 6:17): Μετά ο Ελισαίος προσευχήθηκε μ’ αυτά τα λόγια: «Κύριε άνοιξε, σε παρακαλώ, τα μάτια του να δει». Ο Κύριος άνοιξε τα μάτια του υπηρέτη και είδε...». (Β΄ Βασιλέων 6:20): «Μόλις όμως έφτασε στη Σαμάρεια, είπε ο Ελισαίος: «Κύριε άνοιξε τα μάτια τους, ώστε να δουν». Και ο Κύριος άνοιξε τα μάτια τους και είδαν ότι βρίσκονταν μέσα στη Σαμάρεια.».

Και ο Ελισαίος είπε να προκληθεί τύφλωση (Β΄ Βασιλέων 6:18): «Όταν οι Σύριοι άρχισαν να κινούνται εναντίον του, ο Ελισαίος προσευχήθηκε μ’ αυτά τα λόγια: «Κύριε, τύφλωσε όλους αυτούς τους στρατιώτες». Και ο Κύριος τους τύφλωσε, όπως το ζήτησε ο Ελισαίος».

Χ. Ο Ιησούς μπορούσε να αναστήσει τους νεκρούς.

Μ. Κάνε σύγκριση με τον Ηλία (Α΄ Βασιλέων 17:22): «Ο Κύριος άκουσε την επίκληση του Ηλία και ξαναγύρισε η ψυχή του παιδιού μέσα του και αναστήθηκε.». Κάνε ακόμα σύγκριση με τον Ελισαίο (Β΄ Βασιλέων 4:34): «Έπειτα ανέβηκε και ξάπλωσε πάνω στο παιδί. Έβαλε το στόμα του στο στόμα του, τα μάτια του στα μάτια του και τα χέρια του στα χέρια του παιδιού. Κι όπως ήταν ξαπλωμένος πάνω στο παιδί, το σώμα του παιδιού ζεστάθηκε.».

Ακόμα η Βίβλος γράφει ότι τα νεκρά οστά του Ελισαίου μπορούν να επαναφέρουν ένα νεκρό σώμα στη ζωή αγγίζοντάς το μόνο (Β΄ Βασιλέων κεφ. 13:21): «Κάποτε εκεί που έθαβαν έναν άνθρωπο, είδαν ξαφνικά μία ομάδα επιδρομέων, τότε έριξαν βιαστικά το πτώμα μέσα στον τάφο του Ελισαίου κι έφυγαν. Μόλις όμως ήρθε σ’ επαφή με τα οστά του Ελισαίου ο νεκρός, ζωντάνεψε και στάθηκε στα πόδια του.».

Χ. Αλλά ο Ιησούς περπάτησε πάνω στο νερό.

Μ. Και ο Μωυσής άπλωσε τα χέρια του πάνω στη θάλασσα (Έξοδος κεφ. 14: 22): «Και οι Ισραηλίτες πέρασαν από μέσα, πατώντας σε στεριά, ενώ τα νερά σχημάτιζαν τείχος δεξιά τους κι αριστερά τους.».

Χ. Όμως ο Ιησούς μπορούσε να διώχνει τα δαιμόνια.

Μ. Ο ίδιος ο Ιησούς παραδέχτηκε πως και άλλοι άνθρωποι μπορούσαν να το κάνουν (Κατά Ματθαίον κεφ. 12:27 και Κατά Λουκάν κεφ. 11:19): «Αν όμως εγώ βγάζω με τη δύναμη του Βεελζεβούλ τα δαιμόνια, οι δικοί σας με ποιά δύναμη τα βγάζουν; Αυτοί, λοιπόν αποτελούν απόδειξη πως έχετε άδικο.».

Και οι μαθητές του ακόμα μπορούσαν να βγάζουν τα δαιμόνια όπως ο Ιησούς έλεγε (στο κατά Ματθαίον κεφ. 7:22): «Την ημέρα της κρίσεως πολλοί θα μου πουν: Κύριε, Κύριε, δεν προφητέψαμε στο όνομά σου; Δε διώξαμε δαιμόνια στο όνομά σου; Δεν κάναμε τόσα θαύματα στο όνομά σου;».

Ακόμα και ψευδοπροφήτες κάνουν θαύματα όπως και ο ίδιος ο Ιησούς (κατά Ματθαίον κεφ. 24:24): «Γιατί θα εμφανιστούν ψευδομεσσίες και ψευδοπροφήτες, που θα κάνουν μεγάλα και φοβερά θαύματα, για να παραπλανήσουν, αν είναι δυνατόν, ακόμα κι αυτούς που διάλεξε ο Θεός.».

Χ. Μα ο Ηλίας και ο Ελισαίος έκαναν θαύματα προσευχόμενοι στον Κύριο.

Μ. Και ο Ιησούς έκανε θαύματα με τη χάρη του Θεού, όπως ο ίδιος είπε (Κατά Ιωάννην κεφ. 5:30) «Από μόνος μου δεν μπορώ τίποτα να κάνω....» και (Κατά Λουκάν κεφ. 11:20): «Αν όμως εγώ βγάζω τα δαιμόνια με τη δύναμη του Θεού, αυτό σημαίνει ότι έφτασε σ’ εσάς η βασιλεία του Θεού.».

Όλα τα θαύματα που έγιναν από τον Ιησού έγιναν κι από προηγούμενους προφήτες, μαθητές ακόμα κι άπιστους. Από την άλλη μεριά, ο Ιησούς δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα όπου υπάρχει απιστία (Κατά Μάρκον 6:5,6): «Έτσι δεν μπόρεσε να κάνει εκεί κανένα θαύμα, παρά μόνο ακούμπησε τα χέρια του σε λίγους αρρώστους και τους θεράπευσε. Κι έμενε κατάπληκτος από την απιστία τους. Και περιόδευσε στα γύρω χωριά και δίδασκε.».

Χ. Ο Ιησούς αναστήθηκε τρεις ημέρες μετά το θάνατό του.

Μ. Θα μιλήσουμε αργότερα για τη σταύρωσή του γιατί υπάρχουν πάρα πολλές αντιφάσεις σ’ αυτό. Θα σου πω μόνο εν ολίγοις ότι υπήρξε ένα ευαγγέλιο του Παύλου, ο οποίος ποτέ δεν είδε τον Ιησού ζωντανό (Β΄ Τιμόθεος κεφ. 2:8): «Να μη ξεχνάς τον Ιησού Χριστό, τον αναστημένο από τους νεκρούς και απόγονο του Δαβίδ, σύμφωνα με το ευαγγέλιο που κηρύττω•».

Το εδάφια στο Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο (16:9-20) σε πολλές Βίβλους έχει αφαιρεθεί. Αν δεν έχει αφαιρεθεί έχει τυπωθεί με μικρά γράμματα ή μεταξύ δύο παρενθέσεων και με σχόλιο. Βλέπε την Αναθεωρημένη Πρότυπη Έκδοση, Νέα Αμερικανική Πρότυπη Βίβλος και Μετάφραση των Ιερών Γραφών των Μαρτύρων του Ιεχωβά από τον Νέο Κόσμο. Επίτρεψέ μου να σε ρωτήσω ένα πράγμα: Δήλωσε ποτέ ο Ιησούς ότι είναι ο Θεός ή είπε, «Εδώ βρίσκομαι, ο Θεός σας και λατρέψτε με»;

Χ. Όχι, αλλά υπήρξε Θεάνθρωπος.

Μ. Μα το δήλωσε ποτέ;

Χ. Όχι.

Μ. Πράγματι ο Ιησούς ανέφερε την προφητεία του Ησαϊα ότι οι άνθρωποι θα λατρεύουν το Θεό άσκοπα και θα πιστέψουν σε δόγματα που έγιναν από ανθρώπους και όχι από το Θεό (Κατά Ματθαίον κεφ. 15:9): «Δεν ωφελεί που με λατρεύουν, αφού διδάσκουν εντολές που επινόησαν οι άνθρωποι.».

Όλα τα δόγματα του νέου Χριστιανισμού δημιουργήθηκαν από ανθρώπους: Η Αγία Τριάδα, το ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν Υιός του Θεού, η Θειότητα του Ιησού Χριστού, το Προπατορικό αμάρτημα και η Εξιλέωση. Από τα λεγόμενα του ίδιου του Ιησού, που καταγράφηκαν στην Καινή Διαθήκη, είναι φανερό ότι ποτέ δεν δήλωσε θειότητα ή ταύτιση με το Θεό: «Δεν κάνω τίποτα από μόνος μου» (Κατά Ιωάννην κεφ. 8: 28), « Ο Πατέρας μου είναι ανώτερος από εμένα» (Κατά Ιωάννην 14:28), «Ο Κύριος ο Θεός μας είναι ένας και μοναδικός Κύριος» (Κατά Μάρκον 12:29), «Θεέ μου, Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες;» (Κατά Μάρκον 15:34), « Πατέρα στα χέρια σου παραδίνω το Πνεύμα μου» (Κατά Λουκάν 23:46).

«Όσο για την ημέρα εκείνη ή για τη στιγμή που θα γίνουν αυτά, κανείς δεν ξέρει, ούτε οι άγγελοι στον ουρανό ούτε ο ίδιος ο Υιός παρά μόνο ο Πατέρας.». (Κατά Μάρκον κεφ. 13:32). Ο Ιησούς αποκαλείτο προφήτης, δάσκαλος που στάλθηκε από το Θεό, Δούλος Του, Μεσσίας, και αργότερα, περίπου τετρακόσια χρόνια μετά από αυτόν, επινόησαν τον τίτλο Υιός του Θεού και μετά τον κάνανε να είναι ο ίδιος ο Θεός.

Και τώρα ας χρησιμοποιήσουμε τη λογική μας: πώς μπορεί ο Θεός να έχει γεννηθεί από ένα θνητό όπως κάθε άλλος θνητός;
Ο Ιησούς κοιμότανε ενώ ο Θεός ποτέ δεν κοιμάται (Ψαλμοί κεφ. 121:4) «Όχι, δε θα νυστάξει, δε θ’ αποκοιμηθεί του Ισραήλ η σκέπη.». Ο Θεός πρέπει να είναι ισχυρός αλλά πώς μπόρεσαν οι άνθρωποι να τον φτύσουν, να τον σταυρώσουν όπως αναφέρεται; Πώς θα μπορούσε ο Ιησούς να είναι Θεός αφού λάτρευε το Θεό όπως κάθε θνητός (Κατά Λουκά κεφ. 5:16): «Εκείνος όμως αποσυρόταν σε ερημικά μέρη και προσευχόταν».

Ο Ιησούς μπήκε στον πειρασμό από τον Σατανά για σαράντα ημέρες (κατά Λουκάν κεφ. 4:1-13) αλλά στην Επιστολή Ιακώβου κεφ. (1:13) είπε: « ....Ο Θεός ούτε μπαίνει σε πειρασμό από το κακό...». Πώς μπορεί ο Ιησούς να είναι Θεός, λοιπόν; Μπορούμε όλο και περισσότερο να σκεφτόμαστε ορθολογικά.

Χ. Ναι, εγώ δεν μπορώ να το καταλάβω αλλά πρέπει να το δεχτούμε τυφλά.

Μ. Δεν αντιφάσκει αυτό με τη Βίβλο, όταν λέει ότι πρέπει να το αποδείξετε (Α΄ προς Θεσσαλονικείς κεφ. 5:21): «αλλά να τα εξετάζετε όλα και να κρατάτε ότι είναι καλό».

Χ. Πράγματι είναι μπερδεμένο.

Μ. Αλλά στην Επιστολή Α΄ προς Κορινθίους κεφ. (14:33) λέει: « Ο Θεός δεν είναι Θεός ακαταστασίας αλλά ειρήνης.».

Τα δόγματα που κατασκευάστηκαν από ανθρώπους δημιουργούν σύγχυση.

 
ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΥΙΟΥ ΙΗΣΟΥ

Μ. Είναι ο Ιησούς Υιός του Θεού;

Χ. Ναι. Διάβασε στο Κατά Ματθαίον κεφ. (3:17), όταν ο Ιησούς βαπτίστηκε από τον Ιωάννη: « Ακούστηκε τότε μια φωνή από τα ουράνια που έλεγε: «Αυτός είναι ο αγαπημένος Μου Υιός, αυτός είναι ο εκλεκτός Μου.».

Μ. Δεν θα πρέπει να δέχεσαι τη λέξη Υιός κυριολεκτικά, επειδή πολλοί Προφήτες και εμείς οι άνθρωποι στη Βίβλο αποκαλούμαστε, επίσης, υιοί και παιδιά του Θεού. Διάβασε στην Έξοδο κεφ. (4:22).

Χ. «Θα πεις (Μωϋσή) στο Φαραώ: Αυτά λέει ο Κύριος: Ο Ισραήλ είναι ο πρωτότοκος γιος Μου.».

Μ. Εδώ πρόκειται για τον Ιακώβ (Ισραήλ) τον πρωτότοκο γιό Του. Διάβασε τώρα Β΄ Σαμουήλ κεφ. (17:13-14) ή Α΄ Χρονικά 22:10.

Χ. «Αυτός (ο Σολομώντας) θα Μου χτίσει ναό κι Εγώ θα κάνω το θρόνο του ακλόνητο για πάντα. Θα Είμαι γι’ αυτόν Πατέρας κι εκείνος θα Μου είναι γιος...».
 
Μ. Θα μπερδευτείς αν διαβάσεις τον Ιερεμία κεφ. (31:9): «Εγώ είμαι ο πατέρας των Ισραηλιτών και ο Εφραίμ είναι ο πρωτότοκός Μου». Στην Έξοδο κεφ. (4:22) ακόμα και τώρα ο Ισραήλ καλείται πρωτότοκος γιος. Ποιος είναι ο πραγματικός πρωτότοκος; Ο Ισραήλ ή ο Εφραίμ; Συνηθισμένοι άνθρωποι μπορεί να είναι παιδιά του Θεού, διάβασε Δευτερονόμιο κεφ. (14:1).

Χ. «Εσείς είστε παιδιά του Κυρίου του Θεού σας».

Μ. Συνηθισμένοι άνθρωποι μπορεί ακόμα να αποκαλεσθούν πρωτότοκοι, διάβασε τους Ρωμαίους κεφ. (8:29).

Χ. «Τους ήξερε από πριν (Ο Θεός), και τους προόρισε να γίνουν όμοιοι με τον Υιό Του, έτσι που ο Χριστός να είναι ο πρώτος ανάμεσα σ’ ένα πλήθος από αδέλφια.».

Μ. Αν όλοι είναι πρωτότοκοι, τότε τί είναι ο Ιησούς;

Χ. Είναι ο μονογενής Υιός του Θεού.

Μ. Πολύ πριν γεννηθεί ο Ιησούς, ο Θεός είπε στον Δαβίδ (Ψαλμοί 2:7): «Διακηρύττω εκείνο που ο Κύριος αποφάσισε. Μου είπε: «Γιος μου είσ’ εσύ, σήμερα εγώ σε γέννησα». Έτσι ο Δαβίδ είναι κι αυτός γεννηθείς γιος του Θεού. Η έννοια του Υιού του Θεού δεν είναι κυριολεκτική αλλά μεταφορική. Μπορεί να είναι οποιοσδήποτε που είναι αγαπημένος του Θεού. Ο Ιησούς επίσης είπε ότι ο Θεός δεν είναι μόνο ο Πατέρας του αλλά και ο Πατέρας σας (κατά Ματθαίον κεφ. 5:45, 48).

Χ. «Έτσι θα γίνετε παιδιά του ουράνιου Πατέρα σας», και «Να γίνετε, λοιπόν, κι εσείς τέλειοι, όπως τέλειος είναι και ο Πατέρας σας ο ουράνιος.».

Μ. Έτσι μπορεί να δεις σε πολλά εδάφια στη Βίβλο «Υιός του Θεού» που δηλώνει αγάπη και στοργή, εγγύτητα προς το Θεό, που δεν αποδίδεται στον Ιησού μόνο. Θα δεις υιούς και κόρες του Θεού (Β΄ προς Κορινθίους κεφ. 6:18): «Θα είμαι για σας ο Πατέρας, κι εσείς θα είστε γιοι και θυγατέρες μου, λέει ακόμα ο παντοκράτορας Κύριος». Με αυτά και άλλα εδάφια στη Βίβλο, δεν υπάρχει λόγος που ο Ιησούς πρέπει να θεωρηθεί ως γιος του Θεού υπό μια κυριολεκτική ή μοναδική έννοια.

Χ. Αλλά δεν έχει πατέρα, γι’ αυτό είναι ο Υιός του Θεού.

Μ. Γιατί δεν θεωρείς τότε τον Αδάμ ως Υιό του Θεού. Δεν είχε πατέρα και μητέρα, και καλείται κι αυτός Υιός του Θεού στο κατά Λουκάν κεφ. 3:38: «....Σήθ, που είναι υιός του Αδάμ, που είναι υιός του Θεού». Διάβασε την προς Εβραίους επιστολή κεφ. 7:3.

Χ. «Χωρίς πατέρα, χωρίς μητέρα, χωρίς γενεαλογικό δένδρο, ποτέ δεν γεννήθηκε και ποτέ δεν πέθανε. Παραμένει, λοιπόν, ο Μελχισεδέκ παντοτινά ιερέας, και μοιάζει έτσι με τον Υιό του Θεού.».
https://www.biblegateway.com/passage/?version=SBLGNT&search=Hebrews%207
https://www.biblegateway.com/passage/?version=NIV&search=Hebrews%207

Μ. Ποιος είναι αυτός; Η απάντηση βρίσκεται στην προς Εβραίους επιστολή κεφ. 7:1: «Αυτός ο Μελχισεδέκ ήταν βασιλιάς της Σαλήμ και ιερέας του ύψιστου Θεού. Όταν ο Αβραάμ επέστρεφε από τη νικηφόρα μάχη του κατά των βασιλέων, τον συνάντησε ο Μελχισεδέκ και τον ευλόγησε•». Είναι περισσότερο μοναδικός απ’ ότι ο Ιησούς ή ο Αδάμ. Γιατί δεν προτιμήθηκε να είναι ο Υιός του Θεού ή ο ίδιος ο Θεός;

Χ. Τότε πώς αποκαλείς τον Ιησού;

Μ. Εμείς οι Μουσουλμάνοι τον αποκαλούμε Ιησού, γιο της Μαριάμ.

Χ. Κανένας δεν το αρνείται.

Μ. Ναι, είναι απλό κανένας δεν μπορεί να το αρνηθεί. Ο Ιησούς αποκαλεί τον εαυτό του Υιό του ανθρώπου και αρνείται να τον αποκαλούν Υιό του Θεού. Διάβασε το Ευαγγέλιο του Λουκά κεφ. 4:41.

Χ. «Από πολλούς έβγαιναν και δαιμόνια, τα οποία κραύγαζαν και έλεγαν: ‘Εσύ είσαι ο Μεσσίας, ο Υιός του Θεού’, γιατί ήξεραν ότι αυτός είναι ο Χριστός. Αυτός όμως τα επιτιμούσε και δεν τα άφηνε να μιλούν.».

Μ. Είναι ξεκάθαρο εδώ ότι αρνείται να τον αποκαλούν Υιό του Θεού.

Μ.    Ο Ιησούς ήταν ο αναμενόμενος Μεσσίας, ένας Προφήτης, οι άνθρωποι των αναβάθμισαν άδικα και χωρίς αποδείξεις από δάσκαλο σε Υιό του Θεού, σε Κύριο και τελικά τον ίδιο το Θεό, τον Δημιουργό. Διάβασε το Ευαγγέλιο του Ιωάννη κεφ. 3:2: « Ήρθε στον Ιησού νύκτα και του είπε: Διδάσκαλε, ξέρουμε πως ο Θεός σε έστειλε να διδάξεις, ...», (Κατά Ιωάννην 6:14): «Όταν οι άνθρωποι είδαν πως έκανε ένα τέτοιο θαύμα ο Ιησούς, έλεγαν: Σίγουρα αυτός είναι ο προφήτης που περιμένουμε να έρθει στον κόσμο.». Ο Ιησούς καλείται ακόμα προφήτης και στο Κατά Ιωάννην κεφ. (7:40), στο Κατά Ματθαίον κεφ. (21:11), στο Κατά Λουκάν κεφ. (7:16) και κεφ. (24:19). (Πράξεις κεφ. 9:20): « Από την πρώτη στιγμή κήρυττε (ο Παύλος) στις συναγωγές ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού.». (Απ’ αυτό μπορείς να συμπεράνεις ακόμα ότι οι νεότεροι Χριστιανοί χρησιμοποιούσαν ακόμα συναγωγές, αλλά αργότερα όταν ο Χριστιανισμός παρέκκλινε από τις πρωτότυπες διδασκαλίες του Ιησού, δημιουργήθηκαν οι εκκλησίες. Ο Παύλος και ο Βαρνάβας αποβλήθηκαν από τις συναγωγές, καθώς κατηγορήθηκαν για βλασφημία και μίανση. Βλέπε Πράξεις κεφ. 13:50, 17:18 και 21:28) το Ευαγγέλιο του Λουκά κεφ. (2:11): «Σήμερα στην πόλη του Δαβίδ γεννήθηκε για χάρη σας σωτήρας – κι αυτός είναι ο Χριστός, ο Κύριος». Στο ευαγγέλιο του Ιωάννη κεφ. (1:1): «Απ’ όλα πριν υπήρχε ο Λόγος κι ο Λόγος ήτανε με το Θεό, και ο Λόγος ήταν Θεός ».

 
ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ;

Μ. Το Κοράνιο αναφέρει στη σούρα (4:157) ότι ο Ιησούς δεν σταυρώθηκε: «Και (επειδή) λένε (καυχιόμενοι): «Σκοτώσαμε τον Ιησού Χριστό, τον υιό της Μαρίας, τον Αγγελιαφόρο του Αλλάχ», μα δεν τον σκότωσαν, ούτε τον σταύρωσαν. Αλλά έτσι φάνηκε σε αυτούς (η ομοιότητα του προσώπου του Ιησού, τοποθετήθηκε σε άλλον άνδρα και σκοτώσανε αυτόν τον άντρα, νομίζοντας ότι είναι ο Ιησούς.) Και στ’ αλήθεια αυτοί που διαφωνούν μεταξύ τους σ’ αυτό αμφιβάλλουν γι’ αυτό (δηλ. οι Εβραίοι που ισχυρίστηκαν ότι τον σκότωσαν και οι Χριστιανοί που τον παρέδωσαν στους Εβραίους, όλοι τους αμφιβάλλουν γι’αυτό). Δεν έχουν γνώση γι’ αυτό, παρά μόνο ακολουθούν αυτό που νομίζουν. Και στ’αλήθεια δεν τον σκότωσαν.». Ακόμα πιστεύεις ότι πέθανε στο σταυρό;

Χ. Ναι, πέθανε και μετά αναστήθηκε.

Μ. Όλοι συμφωνούμε ότι κανένας δεν τον είδε τη στιγμή της ανάστασης. Βρήκαν τον τάφο, του άλλου άντρα που σταυρώθηκε αντί του Ιησού, άδειο και έβγαλαν το συμπέρασμα ότι ο Ιησούς αναστήθηκε επειδή οι μαθητές και άλλοι μάρτυρες τον είδαν ζωντανό μετά την υποτιθέμενη σταύρωσή του. Δεν θα μπορούσε να είναι δυνατό, όπως το Κοράνιο αναφέρει, να μην πέθανε στο σταυρό;

Χ. Πού βρίσκεται λοιπόν η απόδειξη;

Μ. Ας δούμε τα εδάφια της Βίβλου που μας δίνουν αυτή την απόδειξη. Δίνεις περισσότερο βάρος σ’ αυτά που ο Ιησούς είπε ή σ’ αυτά που είπαν ότι άκουσαν οι μαθητές, οι απόστολοι και άλλοι μάρτυρες;

Χ. Βεβαίως περισσότερο σ’ αυτά που ο ίδιος ο Ιησούς είπε.

Μ. Αυτό είναι που και ο Ιησούς είπε (στο Ευαγγέλιο κατά Ματθαίον κεφ. 10:24): «Δεν υπάρχει μαθητής πιο πάνω από το δάσκαλο ούτε δούλος πιο πάνω από τον Κύριο του».

Χ. Μα ο ίδιος ο Ιησούς είπε ότι θα αναστηθεί από το θάνατο (Eυαγγέλιο Kατά Λουκάν κεφ. 24:46): «Και τους είπε: ‘Οι Γραφές λένε ότι έτσι έπρεπε να γίνει, και έτσι έπρεπε να πάθει (υποφέρει) ο Μεσσίας, ν’ αναστηθεί από τους νεκρούς την τρίτη μέρα…’»

Μ. Το «πάθει (υποφέρει)» συχνά υπερβάλλεται στη Βίβλο και αποκαλείται «θάνατος» όπως και ο Παύλος είπε στην Επιστολή Α΄ προς Κορινθίους κεφ. 15:31: «Αντικρύζω αδελφοί μου το θάνατο κάθε ημέρα (δηλ. υποφέρω καθημερινά) μα την καύχηση που έχω εξαιτίας σας στο έργο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.». Να μερικές αποδείξεις:

1.    Επάνω στο σταυρό ικέτευε το Θεό για βοήθεια (Κατά Ματθαίον κεφ. 27:46): «Θεέ μου, Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες;». Και στο κατά Λουκάν κεφ. 22:42: «Πατέρα αν θέλεις γλίτωσέ με απ’ αυτό το ποτήρι. Ας μη γίνει όμως το δικό μου θέλημα αλλά το δικό σου.» (Το ποτήρι είναι το ποτήρι του θανάτου).

2.    Η προσευχή του Ιησού επάνω στο σταυρό για μην πεθάνει έγινε δεκτή από το Θεό, σύμφωνα με το Λουκά, τους Εβραίους και τον Ιάκωβο. Πως λοιπόν θα μπορούσε να πεθάνει επάνω στο σταυρό; (Κατά Λουκάν κεφ. 22:43): «Φανερώθηκε τότε σ’ αυτόν ένας άγγελος από τον ουρανό και τον ενίσχυε». Αυτό σημαίνει ότι ο άγγελος του επιβεβαίωσε ότι ο Θεός δεν θα τον άφηνε αβοήθητο. (Επιστολή προς Εβραίους κεφ. 5:7): «Ο Χριστός, κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής του, με δυνατές κραυγές και δάκρυα απηύθηνε προσευχές και ικεσίες στο Θεό, που μπορούσε να τον σώσει από το θάνατο. Και εισακούστηκε από το Θεό για την ευλάβειά του.».
Οι προσευχές του Ιησού εισακούστηκαν, γεγονός που σημαίνει ότι απαντήθηκαν θετικά από το Θεό (Ιάκωβος κεφ. 5:16): «.....Η παράκληση του δικαίου έχει μεγάλη δύναμη και αποτελεσματικότητα.». Ο ίδιος ο Ιησούς είπε (κατά Ματθαίον κεφ. 7:7-10): «Ζητάτε και θα σας δοθεί, ψάχνετε και θα βρείτε, χτυπάτε την πόρτα και θα σας ανοιχτεί. Γιατί όποιος ζητάει λαβαίνει κι όποιος ψάχνει βρίσκει κι όποιος χτυπά του ανοίγεται. Μα και ποιος από σας, αν του ζητήσει το παιδί του ψωμί, θα του δώσει λιθάρι; Ή, αν του ζητήσει ψάρι, θα του δώσει φίδι;». Αν όλες οι προσευχές του Ιησού είχαν εισακουσθεί από το Θεό, συμπεριλαμβανομένης αυτής που παρακαλούσε να μη πεθάνει επάνω στο σταυρό, πώς θα μπορούσε τελικά να πεθάνει στο σταυρό;

3.    Τα πόδια του δεν τα έσπασαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες (Ευαγγέλιο Κατά Ιωάννη κεφ. 19:32-33): « Έτσι, οι στρατιώτες ήρθαν κι έσπασαν τα σκέλη του πρώτου, έπειτα του άλλου, που είχαν σταυρωθεί μαζί με τον Ιησού. Όταν όμως ήρθαν στον Ιησού, δεν του έσπασαν τα σκέλη, γιατί τον βρήκαν ήδη νεκρό.». Μπορείς να βασιστείς σ’ αυτούς τους στρατιώτες για την αναγγελία του θανάτου του Ιησού, ή αυτοί θέλησαν να σώσουν τον Ιησού αφού πίστευαν στην αθωότητά του; (Παρόλο που εμείς οι μουσουλμάνοι δεν πιστεύουμε στην σταύρωση του Ιησού εξ αρχής.)

4.    Αν ο Ιησούς είχε πεθάνει επάνω στο σταυρό, το αίμα του θα είχε παγώσει και δεν θα έτρεχε από το σώμα του όταν του τρύπησαν τα πλευρά. Αλλά το Ευαγγέλιο αναφέρει ότι αίμα και νερό βγήκαν (Κατά Ιωάννην κεφ. 19:34): «Ένας από τους στρατιώτες του τρύπησε την πλευρά με τη λόγχη, κι αμέσως βγήκε από την πληγή αίμα και νερό».

5.    Όταν οι Φαρισαίοι ζήτησαν από τον Ιησού να τους δώσει ένα σημάδι για την πραγματική του αποστολή εκείνος απάντησε (Κατά Ματθαίον κεφ. 12:40): «Όπως δηλαδή ο προφήτης Ιωνάς ήταν τρεις μέρες και τρεις νύχτες στην κοιλιά του κήτους, έτσι θα είναι κι ο Υιός του Ανθρώπου μέσα στη γη τρεις μέρες και τρεις νύχτες.». Μη λάβεις υπόψη σου τώρα τον παράγοντα χρόνο, ο οποίος δεν ήταν τρεις ημέρες και τρεις νύχτες αλλά μόνο μία ημέρα (την ημέρα του Σαββάτου μόνο) και δύο νύχτες (Παρασκευή και Σάββατο). Ήταν ζωντανός ο Ιωνάς μέσα στην κοιλιά του κήτους;

Χ. Ναι

Μ. Ήταν ο Ιωνάς ακόμα ζωντανός όταν βγήκε από την κοιλιά του κήτους;

Χ. Ναι.

Μ. Τότε ο Ιησούς ήταν ακόμα ζωντανός όπως είχε προφητέψει.

6.    Ο ίδιος ο Ιησούς ανέφερε ότι δεν πέθανε επάνω στο σταυρό. Νωρίς την Κυριακή το πρωί η Μαρία η Μαγδαληνή πήγε στον τάφο, που ήταν άδειος. Είδε κάποιον να στέκεται που φαινότανε σαν κηπουρός. Τον αναγνώρισε αργότερα με τη συζήτηση ότι ήταν ο Ιησούς και θέλησε να τον αγγίξει. Ο Ιησούς είπε (Κατά Ιωάννην κεφ. 20:17): «Μη μ’ αγγίζεις, της λέει ο Ιησούς, γιατί δεν ανέβηκα ακόμα προς τον Πατέρα μου...». «Μη μ’ αγγίζεις», ίσως επειδή οι πληγές του που ήταν φρέσκιες τον πονούσαν. «Δεν ανέβηκα ακόμα προς τον Πατέρα μου», σημαίνει ότι ήταν ακόμα ζωντανός, όχι πεθαμένος, επειδή αν κάποιος πεθάνει, τότε επιστρέφει στο Δημιουργό. (Παρόλο που εμείς οι μουσουλμάνοι δεν πιστεύουμε στην σταύρωση του Ιησού εξ αρχής.)
7.    Μετά την υποτιθέμενη σταύρωση οι μαθητές νόμιζαν ότι δεν ήταν ο ίδιος ο Ιησούς με το σώμα του αλλά ήταν πνεύμα, επειδή τα αναστημένα σώματα γίνονται πνεύματα.

Χ. Διακοπή. Πώς είσαι σίγουρος ότι τα αναστημένα σώματα γίνονται πνεύματα;

Μ. Ο ίδιος ο Ιησούς το είπε στη Βίβλο: ότι γίνονται ίσοι με τους αγγέλους.

Χ. Πού στη Βίβλο;

Μ. Στο Ευαγγέλιο του Λουκά κεφ. (20:34-36): «Ο Ιησούς τότε τους απάντησε: ‘Οι άνθρωποι που ζουν σ’ αυτόν τον κόσμο, παντρεύονται και παντρεύουν. Όσοι όμως αξιωθούν ν’ αναστηθούν από τους νεκρούς και να ζήσουν στον καινούριο κόσμο, αυτοί ούτε θα νυμφεύονται ούτε θα παντρεύονται. Κι αυτό, γιατί δε θα υπάρχει γι’ αυτούς θάνατος, σαν αναστημένοι άνθρωποι που θα είναι, θα είναι ίσοι με τους αγγέλους και παιδιά του Θεού.».

Κατόπιν ο Ιησούς τούς έπεισε ότι ήταν ο ίδιος, αφήνοντάς τους να αγγίξουν τα χέρια και τα πόδια του. Καθώς δεν μπορούσαν ακόμα να τον πιστέψουν, ζήτησε να του φέρουν κρέας για να τους δείξει ότι ακόμα είναι όπως κάθε ζων οργανισμός. Διάβασε στο Eυαγγέλιο του Λουκά κεφ. 24:36-43: «Ενώ μιλούσαν (οι μαθητές) γι’ αυτά, στάθηκε ανάμεσά τους ο Ιησούς και τους λέει: ‘Ειρήνη σ’ εσάς!’. Αυτοί από την ταραχή και το φόβο τους νόμιζαν ότι έβλεπαν φάντασμα. Εκείνος τους είπε: ‘Γιατί είστε τρομαγμένοι και γιατί γεννιούνται στην καρδιά σας αμφιβολίες; Κοιτάξτε τα χέρια μου και τα πόδια μου, για να βεβαιωθείτε ότι είμαι εγώ ο ίδιος. Ψηλαφίστε με και δείτε, ένα φάντασμα δεν έχει σάρκα και οστά, όπως βλέπετε εμένα να έχω.’ Και λέγοντας αυτά τους έδειξε τα χέρια και τα πόδια του. Αυτοί από τη χαρά και την έκπληξή τους δεν πίστευαν στα μάτια τους. Τους ρώτησε τότε ο Ιησούς: ‘Έχετε τίποτα φαγώσιμο; Του έδωσαν τότε ένα κομμάτι ψητό ψάρι και ένα κομμάτι κηρύθρα με μέλι. Τα πήρε και τα έφαγε μπροστά τους.».

8.    Αν ακόμα πιστεύεις ότι πέθανε επάνω στο σταυρό, τότε ήταν ψευδοπροφήτης και καταραμένος του Θεού σύμφωνα με αυτά τα εδάφια: (Δευτερονόμιο κεφ. 13:5): «Και ο προφήτης εκείνος ή ο ονειροκρίτης πρέπει να θανατωθεί...», (Δευτερονόμιο κεφ. 21:22-23): «Αν κάποιος διαπράξει ένα αμάρτημα που τιμωρείται με θάνατο και καταδικαστεί γι’ αυτό, και τον κρεμάσουν σε ξύλο, το σώμα του δεν πρέπει να μείνει κρεμασμένο όλη τη νύχτα. Πρέπει οπωσδήποτε να το θάψετε την ίδια μέρα, για να μη μολύνετε τη χώρα που σας δίνει ο Κύριος, ο Θεός σας για ιδιοκτησία. Όποιος κρεμιέται είναι καταραμένος από το Θεό.». Το να πιστεύεις στο θάνατό του επάνω στο σταυρό είναι σαν να δυσφημίζεις ότι ήταν προφήτης. Οι Εβραίοι εξακολουθούν να λένε ότι ο Ιησούς πέθανε επάνω στο σταυρό και συνεπώς αποδέχονται την κατάρα του. Αυτή η Χριστιανική πεποίθηση έρχεται σε αντίθεση με τη διδαχή της Βίβλου στον Ωσηέ κεφ. (6:6): «Επειδή, έλεος θέλω, και όχι θυσία• και επίγνωση Θεού περισσότερο, παρά ολοκαυτώματα.».
http://www.wordplanet.org/gk/28/6.htm#0

Έρχεται ακόμα σε αντίθεση με τη διδασκαλία του ίδιου του Ιησού (στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο κεφ. 9:13): «Και πηγαίνετε να μάθετε τι σημαίνει, ‘Έλεος θέλω και όχι θυσία’....». Ξανά ο Ιησούς είπε (Κατά Ματθαίον κεφ. 12:7): «Αν, όμως, γνωρίζατε τι είναι: «Έλεος θέλω, και όχι θυσία», δεν θα καταδικάζατε τους αθώους.».

Χ. Τότε γιατί οι άνθρωποι πιστεύουν στην ανάσταση;

Μ. Ο Παύλος δίδαξε την ανάσταση (Πράξεις κεφ. 17:18): «...και κάποιοι (οι Εβραίοι) έλεγαν: ‘Τι να θέλει άραγε να μας πει ετούτος ο παραμυθάς;’ Άλλοι έλεγαν: ‘Φαίνεται πως κηρύττει (ο Παύλος) τίποτα ξένους θεούς’. Αυτό το έλεγαν, γιατί ο Παύλος κήρυττε σ’ αυτούς τον Ιησού και την ανάσταση.». Ο Παύλος, που ποτέ δεν είδε τον Ιησού, αναγνώρισε ακόμα ότι η ανάσταση ήταν το Ευαγγέλιο του (Β΄ προς Τιμόθεο κεφ. 2:8): «Να μη ξεχνάς τον Ιησού Χριστό, τον αναστημένο από τους νεκρούς και απόγονο του Δαβίδ, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο που κηρύττω•». Ήταν ακόμα ο πρώτος που δήλωσε ότι ο Ιησούς ήταν Υιός του Θεού (Πράξεις κεφ. 9:20): «Από την πρώτη στιγμή κήρυττε (ο Παύλος) στις συναγωγές ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού.».
Άρα ο Χριστιανισμός δεν είναι διδασκαλία του Ιησού αλλά του Παύλου.

Χ. Αλλά ο Μάρκος (κεφ. 16:19) αναφέρει ότι ο Ιησούς αναλήφθηκε στους ουρανούς και κάθισε στα δεξιά του Θεού: «Αφού τους είπε αυτά ο Κύριος αναλήφθηκε στον ουρανό και κάθισε στα δεξιά του Θεού».

Μ. Όπως σου είπα κατά τη συζήτησή μας για την Βίβλο, στο κεφάλαιο 16, οι στίχοι 9-20 του κατά Μάρκον Ευαγγελίου, έχουν εξαιρεθεί από ορισμένες Βίβλους. Βλέπε σημείωση στην Αναθεωρημένη Πρότυπη Έκδοση, στη Νέα Αμερικάνικη Πρότυπη Βίβλο και στη Μετάφραση του Νέου Κόσμου των Ιερών Γραφών της Εκκλησίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Αν ακόμα πιστεύεις ότι ο Ιησούς είναι θεός επειδή αναλήφθηκε στον ουρανό, γιατί δεν δέχεσαι άλλους Προφήτες ως θεούς οι οποίοι κι αυτοί αναλήφθηκαν στον ουρανό;

Χ. Ποιοί ήταν αυτοί;

Μ. Ο Ηλίας (Β΄ Βασιλέων κεφ. 2:11-12): «...Κι ανέβαινε ο Ηλίας μέσα σε ανεμοστρόβιλο στον ουρανό. Βλέποντας αυτό ο Ελισαίος φώναξε, όταν πια τον έχασε από τα μάτια του...». Και τον Ενώχ τον πήρε ο Θεός στον ουρανό (Γένεσις κεφ. 5:24): « Έζησε θεάρεστα και εξαφανίσθηκε γιατί τον παρέλαβε ο Θεός.». Αυτό επαναλαμβάνεται και στην προς τους Εβραίους επιστολή κεφ. 11:5: «Επειδή πίστευε ο Ενώχ στο Θεό, μεταφέρθηκε στον ουρανό και δε γνώρισε θάνατο. Δεν τον έβρισκε κανείς στον κόσμο, γιατί τον είχε μεταθέσει ο Θεός. Η Γραφή μαρτυρεί ότι πριν από την μετάστασή του ο Ενώχ είχε ευαρεστήσει το Θεό.».

 
ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΕΞΙΛΕΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟΥ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΟΣ

Χ. Ο Ιησούς δεν δίδαξε ότι η εξιλέωση από το αμάρτημα επήλθε με τη σταύρωσή του;

Μ. Αυτό είναι το Δόγμα της Εξιλέωσης που η Εκκλησία δέχτηκε τρεις ή τέσσερις αιώνες μετά την ανάληψη του Ιησού. Έρχεται σε αντίφαση με την ίδια τη Βίβλο όπως τα παρακάτω εδάφια δείχνουν: (Δευτερονόμιο κεφ. 24:16): «Δεν πρέπει να τιμωρούνται με θάνατο οι γονείς για τις αμαρτίες των παιδιών τους, ούτε τα παιδιά για τις αμαρτίες των γονιών τους. Ο καθένας θα τιμωρείται με θάνατο μόνο για τη δική του αμαρτία.». (Ιερεμίας κεφ. 31:30): «Καθένας θα πεθαίνει εξαιτίας της δικής του ανομίας...», (Ιεζεκιήλ κεφ. 18:20): «Ο άνθρωπος όμως που κάνει το κακό θα πεθάνει, ο γιος δεν θα υποφέρει εξαιτίας της ανομίας του πατέρα του ούτε ο πατέρας θα υποφέρει εξαιτίας της ανομίας του παιδιού του. Η δικαιοσύνη του δικαίου θα αναγνωρίζεται στον ίδιο και η ασέβεια του ασεβή θα καταλογίζεται σε βάρος του ίδιου.». Έτσι ο Αδάμ και η Εύα ήταν υπεύθυνοι για το δικό τους αμάρτημα, το οποίο συγχωρέθηκε από τον Αλλάχ σύμφωνα με την ισλαμική άποψη.

Χ. Μα αυτά βρίσκονται στην Παλαιά Διαθήκη.

Μ. Διάβασε τί ο ίδιος ο Ιησούς είπε στο Κατά Ματθαίον κεφ. 7:1 και 2.

Χ. «Μην κρίνετε τους συνανθρώπους σας, για να μη σας κρίνει κι εσάς ο Θεός. Με το κριτήριο που κρίνετε θα κριθείτε, και με το μέτρο που μετράτε θα μετρηθείτε.».

Μ. Διάβασε την Επιστολή Α΄ προς Κορινθίους κεφ. 3:8.

Χ. «Στο ίδιο επίπεδο είναι και αυτός που φυτεύει και αυτός που ποτίζει, αλλά ο καθένας θα πάρει το δικό του μισθό, ανάλογα με τον κόπο του». Αλλά εμείς πιστεύουμε στο προπατορικό αμάρτημα.

Μ. Θέλεις κι άλλες αποδείξεις ότι τα παιδιά γεννιούνται χωρίς αμάρτημα; Διάβασε το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο κεφ. 19:14.

Χ. «Ο Ιησούς όμως είπε: ‘Αφήστε τα παιδιά και μην τα εμποδίζετε να έρθουν κοντά μου, γιατί η βασιλεία του Θεού ανήκει σε ανθρώπους που είναι σαν κι αυτά’.»

Μ. Έτσι ο καθένας γεννιέται χωρίς αμάρτημα και όλα τα παιδιά ανήκουν στη βασιλεία των ουρανών. Γνωρίζεις ότι ο Παύλος ήταν που κατάργησε το Μωσαϊκό Νόμο; Διάβασε στην Επιστολή προς Ρωμαίους κεφ. (7:1-6).

Χ. «Επειδή έχετε γνώση του νόμου, ξέρετε καλά, αδελφοί μου, πως ο νόμος εξουσιάζει τον άνθρωπο, όσο είναι ακόμη ζωντανός. Έτσι, λόγου χάρη, η παντρεμένη γυναίκα είναι δεμένη από το νόμο με τον άντρα της, όσο αυτός ζει. Αν όμως ο άντρας πεθάνει, τότε πια δεν ισχύει η νομική δέσμευση. Όσο λοιπόν, ζει ο άντρας της, διαπράττει μοιχεία αν πάει με άλλον άντρα. Αν όμως πεθάνει ο άντρας της, ο νόμος δεν ισχύει πια γι’ αυτήν, και δεν διαπράττει μοιχεία αν παντρευτεί άλλον άντρα. Έτσι λοιπόν και εσείς αδελφοί μου: ‘Πεθάνετε μαζί με το Χριστό ως προς το νόμο, για να ανήκετε σ’ έναν άλλον, αυτόν που αναστήθηκε από τους νεκρούς. Έτσι θα δοξάζουμε το Θεό με τους πνευματικούς μας καρπούς. Γιατί, όσο ζούσαμε με κριτήριο το εγώ μας ήμασταν υποταγμένοι σε αμαρτωλά πάθη.

Ο νόμος ξυπνούσε τα πάθη μας, κι έτσι όλο το είναι μας πορευόταν με τη διαγωγή μας αυτή προς το θάνατο. Τώρα όμως δεν ισχύει πια για μας ο νόμος, γιατί πεθάναμε και λυτρωθήκαμε από την εξουσία του. Και υπηρετούμε το Θεό όχι με τον παλιό τρόπο, που απαιτούσε το γράμμα του νόμου, αλλά με τον καινούριο τρόπο, όπως μας καθοδηγεί το Άγιο Πνεύμα.».

Μ. Θα μου επιτρέψεις να σου κάνω μια ερώτηση. Γιατί πιστεύεις στην ανάσταση αν ο ίδιος ο Παύλος, ο οποίος ποτέ δεν είδε τον Ιησού ζωντανό, δέχεται ότι αυτό ήταν το Ευαγγέλιο του;

Χ. Που είναι αυτό γραμμένο;

Μ. Διάβασε στο Β΄ Τιμόθεο κεφ. 2:8.

Χ. «Να μην ξεχνάς τον Ιησού Χριστό, τον αναστημένο από τους νεκρούς και απόγονο του Δαβίδ, σύμφωνα με το ευαγγέλιο που κηρύττω•». Όμως γιατί πρέπει να πιστέψουμε ότι σταυρώθηκε και αναστήθηκε από τους νεκρούς;

Μ. Ναι, δεν το γνωρίζω ούτε εγώ. Το Ισλάμ βασίζεται σε αποδείξεις και είναι ξεκάθαρη η διδασκαλία όλων των Προφητών του Αλλάχ, χωρίς να είναι μολυσμένη με ειδωλολατρία και δεισιδαιμονία.

Χ. Αυτό είναι που ψάχνω.

Μ. Γιατί δεν κάνεις τη Μαρτυρία ή τη Δήλωση, πρώτα στα αγγλικά και μετά στα αραβικά. Ας σε βοηθήσω να την πεις.

Χ. Μαρτυρώ ότι δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνο ο Αλλάχ, και μαρτυρώ ότι ο Μωχάμμαντ είναι δούλος και Αγγελιαφόρος Του (Ασχάντου αλ-λά ιλάχα ίλλα Αλλάχ, ουά ασχάντου άν-να Μωχάμμανταν ‘αμπντουχού ουά ρασούλουχ). Στη Βίβλο υπάρχει προφητεία για τον Προφήτη Μωχάμμαντ (Ειρήνη σ’ αυτόν);

Μ. Ναι, αλλά δεν χρειάζεται, οι Μουσουλμάνοι να το μάθουν από τη Βίβλο. Επειδή έχεις μελετήσει τη Βίβλο θα προτιμούσα να το συζητήσω μαζί σου εν ολίγοις την επόμενη φορά.

Σημείωση: Η υπόλοιπη συζήτηση θα γίνει μεταξύ δύο Μουσουλμάνων: Μ και μ.

 
Ο ΜΩΧΑΜΜΑΝΤ ΣΤΗ ΒΙΒΛΟ

Και ο Ισμαήλ και ο Ισαάκ ήταν ευλογημένοι

Μ. Γιατί ο Ισμαήλ και η μητέρα του η Άγαρ άφησαν τη Σάρα;

μ. Αφότου ο Ισαάκ απογαλακτίστηκε, η μητέρα του η Σάρα είδε ότι ο Ισμαήλ τον ειρωνευότανε και δεν ήθελε ο Ισμαήλ να είναι κληρονόμος μαζί με τον γιό της Ισαάκ (Γένεσις κεφ. 21:8-10): «Το παιδί μεγάλωσε και ήρθε η ημέρα να το απογαλακτίσουν και ο Αβραάμ έκανε μεγάλο δείπνο την ημέρα εκείνη. Μια μέρα η Σάρα είδε το γιο που γέννησε στον Αβραάμ η Άγαρ, η Αιγύπτια, να παίζει. Και είπε στον Αβραάμ: ‘Διώξε αυτή τη δούλα και το παιδί της, γιατί το παιδί αυτηνής δεν πρέπει να κληρονομήσει μαζί με το γιό μου, τον Ισαάκ.».

Μ. Ο Ισαάκ ήταν περίπου δύο ετών όταν απογαλακτίστηκε. Ο Ισμαήλ ήταν τότε δεκαέξι επειδή ο Αβραάμ ήταν ογδόντα έξι χρονών όταν η Άγαρ γέννησε τον Ισμαήλ και ήταν εκατό χρονών όταν γεννήθηκε ο Ισαάκ, σύμφωνα με τη Γένεσις κεφ. 16:15-16: «Η Άγαρ γέννησε στον Άβρααμ γιο και εκείνος τον ονόμασε Ισμαήλ. Εκείνη την εποχή ο Αβραάμ ήταν ογδόντα έξι ετών.». Στη Γένεσις (21:5): «Ο Αβραάμ ήταν εκατό ετών όταν γεννήθηκε ο Ισαάκ, ο γιός του.». Στη Γένεσις το κεφ. (21:8-10) έρχεται σε αντίφαση με τη Γένεσις κεφ. (21:14-21) όπου ο Ισμαήλ απεικονίστηκε ως μωρό που το έβαλε η μητέρα του στον ώμο της, αποκαλώντας τον παλληκάρι και παιδί, όταν και οι δύο έφυγαν από τη Σάρρα: «Την άλλη μέρα σηκώθηκε ο Αβραάμ, πήρε ψωμί κι ένα ασκί νερό και τα έδωσε στην Άγαρ. Έβαλε στους ώμους της το παιδί και την έδιωξε. Εκείνη έφυγε και περιπλανιόταν στην έρημο της Βέερ-Σεβά. Όταν το νερό από το ασκί τελείωσε, έριξε το παιδί κάτω από ένα θάμνο κι εκείνη πήγε και κάθισε αντίκρυ σε απόσταση βολής τόξου, γιατί δεν μπορούσε να βλέπει το παιδί της να πεθαίνει. Καθόταν, λοιπόν, εκεί και έκλαιγε με γοερές κραυγές. Ο Θεός όμως άκουσε τις φωνές του παιδιού, κι ένας άγγελος Θεού φώναξε στην Άγαρ από τον ουρανό και της είπε: ‘Τι σου συμβαίνει Άγαρ; Μη φοβάσαι! Ο Θεός άκουσε το παιδί σου που φωνάζει πέρα εκεί. Σήκω, πάρε το παιδί και κράτησέ το στην αγκαλιά σου, γιατί απ’ αυτό θα κάνω ένα μεγάλο λαό’. Τότε ο Θεός της άνοιξε τα μάτια και είδε ένα πηγάδι με νερό. Πήγε και γέμισε το ασκί της νερό, και έδωσε στο παιδί να πιεί. Ο Θεός ήταν μαζί με το παιδί. Όταν μεγάλωσε πήγε κι έζησε στην έρημο και έγινε τοξότης.». Αυτό είναι η εικόνα ενός μωρού και όχι ενός εφήβου. Έτσι ο Ισμαήλ και η μητέρα του Άγαρ έφυγαν από τη Σάρα πολύ πριν ο Ισαάκ γεννηθεί. Σύμφωνα με την Ισλαμική εκδοχή, ο Αβραάμ πήρε τον Ισμαήλ και την Άγαρ και έφτιαξε μια νέα εγκατάσταση στη Μέκκα, που ονομάστηκε Παράν στη Βίβλο (Γένεσις 21:21), λόγω μιας θείας οδηγίας που δόθηκε στον Αβραάμ ως μέρος του σχεδίου του Θεού. Η Άγαρ έτρεξε επτά φορές μεταξύ δύο λόφων, της Σάφα και της Μάρουα, ψάχνοντας για νερό˙ αυτό έγινε μετά ένα Ισλαμικό τελετουργικό για το ετήσιο προσκύνημα στη Μέκκα από εκατομμύρια Μουσουλμάνους από όλο τον κόσμο. Η πηγή ύδατος που αναφέρεται στη Γένεσις κεφ. (21:19) υπάρχει ακόμα, τώρα ονομάζεται Ζάμζαμ. Και ο Αβραάμ και ο Ισμαήλ αργότερα έκτισαν τον Ιερό Οίκο, Κά’μπα, στη Μέκκα. Το σημείο όπου ο Αβραάμ προσευχόταν κοντά στην Κά‘μπα υπάρχει ακόμα, και τώρα ονομάζεται Μακάμ Ιμπραχήμ, δηλ. Σταθμός του Αβραάμ. Κατά τη διάρκεια του Προσκυνήματος, οι Προσκυνητές στη Μέκκα και οι Μουσουλμάνοι από όλο τον κόσμο εορτάζουν την μνήμη του Αβραάμ και του Ισμαήλ θυσιάζοντας βοοειδή.

μ. Όμως η Βίβλος αναφέρει τη θυσία του Ισαάκ.

Μ. Όχι, η Ισλαμική άποψη αναφέρει ότι η συμφωνία μεταξύ Θεού, Αβραάμ και του μοναδικού του γιου Ισμαήλ έγινε και επισφραγίσθηκε όταν, υποτίθεται, θα θυσιαζόταν ο Ισμαήλ. Και την ίδια ημέρα έκαναν περιτομή ο Αβραάμ, ο Ισμαήλ και όλοι οι άνδρες της οικογένειας ενώ ο Ισαάκ δεν είχε ακόμη γεννηθεί (Γένεσις κεφ. 17:24-27): «Ο Αβραάμ ήταν ενενήντα εννέα ετών όταν έκανε περιτομή στον εαυτό του, κι ο γιος του ο Ισμαήλ δεκατριών. Την ίδια εκείνη μέρα, λοιπόν, περιτμήθηκαν ο Αβραάμ και ο γιος του ο Ισμαήλ, μαζί και όλοι οι άντρες του σπιτιού του…».

Ένα χρόνο αργότερα ο Ισαάκ γεννήθηκε και περιτμήθηκε όταν ήταν οκτώ ημερών (Γένεσις κεφ. 21:4-5): « Και ο Αβραάμ μετά από οκτώ ημέρες του έκανε περιτομή, όπως τον είχε διατάξει ο Θεός. Ο Αβραάμ ήταν εκατό ετών όταν γεννήθηκε ο Ισαάκ, ο γιός του.».

Έτσι, όταν έγινε η συμφωνία και επισφραγίσθηκε (περιτομή και θυσία), ο Αβραάμ ήταν ενενήντα εννέα και ο Ισμαήλ δεκατριών ετών. Ο Ισαάκ γεννήθηκε ένα χρόνο αργότερα, όταν ο Αβραάμ ήταν εκατό χρονών.

Οι απόγονοι του Ισμαήλ, ο Προφήτης Μωχάμμαντ (Ειρήνη σ’ αυτόν), συμπεριλαμβανομένων και των Μουσουλμάνων, παραμένουν πιστοί μέχρι σήμερα σ’ αυτή τη συμφωνία περιτομής. Στις προσευχές τους τουλάχιστον πέντε φορές την ημέρα οι Μουσουλμάνοι περιλαμβάνουν εγκώμια για τον Αβραάμ και τους απογόνους του στα εγκώμια για τον Μωχάμμαντ (Ειρήνη σ’ αυτόν) και τους απογόνους του.

μ. Όμως στη Γένεσις κεφ. 22 αναφέρεται ότι ο Ισαάκ επρόκειτο να θυσιασθεί!

Μ. Το γνωρίζω, αλλά θα δεις εκεί την αντίφαση. Αναφέρεται «το μοναχογιό σου Ισαάκ». Δεν θα έπρεπε να έχει γραφτεί «τον μοναχογιό σου Ισμαήλ» αφού ο Ισμαήλ ήταν δεκατριών ετών και ο Ισαάκ δεν είχε γεννηθεί ακόμα; Όταν γεννήθηκε ο Ισαάκ, ο Αβραάμ είχε δύο γιους. Λόγω σωβινισμού το όνομα Ισμαήλ άλλαξε σε Ισαάκ σε ολόκληρο το κεφάλαιο 22 στη Γένεσις, αλλά ο Θεός είχε διατηρήσει τη λέξη «μοναχογιός» για να μας δείξει τι θα πρέπει να ήταν.

Οι λέξεις «θα πληθύνω το σπέρμα σου» στο κεφ. 22:17 της Γένεσιςς ίσχυαν νωρίτερα για τον Ισμαήλ στο κεφάλαιο 16:10 της Γένεσιςς. Τότε ολόκληρο το κεφάλαιο 22 της Γένεσιςς δεν ίσχυε για τον Ισμαήλ; «θα τον κάνω μεγάλο έθνος» επαναλήφθηκε δύο φορές για τον Ισμαήλ στα κεφάλαια 17:20 και 21:18 της Γένεσιςς, και ποτέ δεν ίσχυσε για τον Ισαάκ.

μ. Οι Εβραίοι και οι Χριστιανοί ισχυρίζονται ότι ο Ισαάκ ήταν ανώτερος του Ισμαήλ.

Μ. Αυτό το λένε αυτοί όχι όμως ότι και η Βίβλος το αναφέρει (Γένεσις κεφ. 15:4): «Ο Κύριος του αποκρίθηκε: ‘Δε θα σε κληρονομήσει αυτός, αλλά εκείνος που θα βγει από τα σπλάχνα σου’. Έτσι ο Ισμαήλ ήταν κι αυτός κληρονόμος.»

Γένεσις κεφ. 16:10: «Και ο άγγελος του Κυρίου της είπε (στην Άγαρ) «Θα σου δώσω τόσους πολλούς απογόνους, που κανείς δε θα μπορεί να τους μετρήσει.».

Γένεσις κεφ. 17:20: «Σχετικά με τον Ισμαήλ σε άκουσα. Θα τον ευλογήσω, και θα του δώσω αμέτρητα παιδιά και απογόνους. Δώδεκα ηγεμόνες θα προέλθουν απ’ αυτόν και θα τον κάνω μεγάλο έθνος•».

Γένεσις κεφ. 21:13: «Αλλά και από το γιο της δούλης θα κάνω ένα σπουδαίο έθνος, επειδή γιος σου είναι κι εκείνος.».

Γένεσις κεφ. 21:18: «Σήκω, πάρε το παιδί και κράτησέ το στην αγκαλιά σου, γιατί απ’ αυτό θα κάνω ένα μεγάλο έθνος.».

Δευτερονόμιο 21:15-17: «Ίσως κάποιος έχει δύο γυναίκες και αγαπάει τη μια περισσότερο από την άλλη. Αν του γεννήσουν και οι δύο γιους κι ο πρωτότοκος γιος δεν προέρχεται από την ευνοούμενη σύζυγο, ο πατέρας όταν θελήσει να μοιράσει την περιουσία του στους γιους του, δεν δικαιούται να δώσει στο γιο της ευνοούμενης συζύγου τα δικαιώματα του πρωτοτόκου εις βάρος του άλλου γιου, του πραγματικού πρωτοτόκου. Είναι υποχρεωμένος ν’ αναγνωρίσει ως πρωτότοκο, το γιο της μη ευνοουμένης δίνοντάς του διπλάσιο μερίδιο απ’ όλα του τα υπάρχοντα. Γιατί αυτός είναι στην πραγματικότητα ο πρώτος καρπός της γεννητικής του δύναμης σ’ αυτόν ανήκουν τα δικαιώματα του πρωτοτόκου.».

Το Ισλάμ δεν αρνείται τις ευλογίες του Θεού στον Ισαάκ και τους απογόνους του, όμως ο γιος της υπόσχεσης ήταν ο Ισμαήλ από τον οποίο αργότερα ήρθε ο Μωχάμμαντ (Ειρήνη σ ‘αυτόν) ως ο Τελικός Προφήτης.

μ. Όμως οι Χριστιανοί και οι Εβραίοι δηλώνουν ότι ο Ισμαήλ ήταν νόθος γιος.

Μ. Αυτό λένε εκείνοι, όμως αντιφάσκει με αυτό που λέει η Βίβλος. Πως μπορεί ένας μεγάλος Προφήτης όπως ο Αβραάμ να έχει μια παράνομη σύζυγο και γιο εκτός γάμου!

Γένεσις κεφ. 16:3: «...η γυναίκα του Σάρα του έδωσε την Άγαρ, την Αιγύπτια δούλη της, για γυναίκα του.». Αν ο γάμος ήταν νόμιμος, πώς θα μπορούσαν τα παιδιά τους να είναι παράνομα! Ένας γάμος μεταξύ δύο ξένων, ενός Χαλδαίου και μιας Αιγυπτίας, είναι περισσότερο παράνομος από ένα γάμο μεταξύ ενός άνδρα και της κόρης του πατέρα του; Είτε ήταν ψέμα του Αβραάμ, είτε όχι, αναφέρεται στη Γένεσις κεφ. 20:12: «Και έπειτα είναι πράγματι αδελφή μου (η Σάρα), είναι κόρη του πατέρα μου όχι όμως και της μάνας μου. Γι’ αυτό κι έγινε γυναίκα μου•».

Το όνομα του Ισμαήλ επιλέχθηκε από τον ίδιο τον Αλλάχ (Γένεσις κεφ. 16:11): «(ο άγγελος είπε στην Άγαρ) Τώρα είσαι έγκυος, θα γεννήσεις γιο και θα τον ονομάσεις Ισμαήλ, γιατί ο Κύριος άκουσε τον πόνο σου•». Ισμαήλ σημαίνει ο Θεός ακούει. Και πού στη Βίβλο είναι γραμμένο ότι ο Ισμαήλ ήταν νόθος γιος;

μ. Πουθενά στη Βίβλο.

Μ. Πολύ πριν γεννηθεί ο Ισμαήλ και ο Ισαάκ, ο Αλλάχ έκανε μια συμφωνία με τον Αβραάμ (Γένεσις κεφ. 15:18): «...και του είπε: ‘Στους απογόνους σου θα δώσω αυτή τη χώρα, από τον ποταμό της Αιγύπτου μέχρι το μεγάλο ποταμό, δηλαδή τον Ευφράτη•». Δεν είναι πράγματι το μεγαλύτερο κομμάτι της Αραβίας μεταξύ του Νείλου και του Ευφράτη, όπου αργότερα εγκαταστάθηκαν οι απόγονοι του Ισμαήλ;

μ. Εννοείς ότι δεν υποσχέθηκε γη στον Ισαάκ και τους απογόνους του;

Μ. Εμείς οι Μουσουλμάνοι ποτέ δεν αρνηθήκαμε ότι και ο Ισαάκ ευλογήθηκε. Βλέπε στη Γένεσις κεφ. 17:8: «Σ’ εσένα και τους απογόνους σου θα δώσω τη χώρα όπου τώρα κατοικείς σαν ξένος, όλη τη χώρα της Χαναάν, για αιώνια ιδιοκτησία και θα είμαι Θεός τους.»
Βλέπεις και τη διαφορά στο ότι ο Αβραάμ αναφέρεται ως ξένος στη Χαναάν αλλά όχι στη χώρα μεταξύ του Νείλου και του Ευφράτη. Ως Χαλδαίος ήταν περισσότερο Άραβας παρά Εβραίος.

μ. Όμως η Συμφωνία έγινε με τον Ισαάκ σύμφωνα με τη Γένεσις κεφ. 17:21: «Τη διαθήκη μου θα τη συνάψω με τον Ισαάκ, που θα σου γεννήσει η Σάρα του χρόνου τέτοιο καιρό».

Μ. Αυτό αποκλείει τον Ισμαήλ; Που στη Βίβλο λέει ότι ο Αλλάχ δεν έκανε κάποια συμφωνία με τον Ισμαήλ;

μ. Πουθενά.

 
Κριτήριο του Προφήτη Ιερεμία

Ιερεμίας κεφ. (28:9): «Αλλά ο Προφήτης που προλέγει ειρήνη, θα αναγνωριστεί ότι είναι προφήτης κι ότι τον έχει στείλει πράγματι ο Κύριος, μόνον όταν η προφητεία του εκπληρωθεί».

Η λέξη Ισλάμ σημαίνει Ηρεμία και Ειρήνη. Ειρήνη μεταξύ του Δημιουργού και των δημιουργημάτων Του. Αυτή η προφητεία του Ιερεμία δεν μπορεί να αφορά τον Ιησού, επειδή ο ίδιος αναφέρει ότι δεν ήρθε για ειρήνη (Ευαγγέλιο Κατά Λουκά κεφ. 12:51-53): «Νομίζετε πως ήρθα για να επιβάλω αναγκαστική ομόνοια μεταξύ των ανθρώπων; Κάθε άλλο, σας βεβαιώνω πως ο ερχομός μου θα φέρει διαιρέσεις. Από τώρα και στο εξής μια οικογένεια με πέντε μέλη θα χωριστεί σε δύο παρατάξεις, τρεις εναντίον δύο και δύο εναντίον τριών. Ο πατέρας θα είναι αντίθετος με το γιο του και ο γιος με τον πατέρα του, η μάνα με την κόρη της και η κόρη με τη μάνα της, η πεθερά με τη νύφη της κι η νύφη με την πεθερά της.».

Βλέπε ακόμα στο Ευαγγέλιο το κατά Ματθαίον κεφ. 10:34-36: «Μη νομίσετε πως ήρθα για να επιβάλω αναγκαστική ομόνοια μεταξύ των ανθρώπων. Δεν ήρθα να φέρω τέτοια ομόνοια αλλά διαίρεση. Πράγματι, ο ερχομός μου έφερε το διχασμό του ανθρώπου με τον πατέρα του, της θυγατέρας με τη μάνα της, της νύφης με την πεθερά της.».

Μέχρι να φθάσει ο Σηλώ

Αυτό ήταν ένα μήνυμα του Ιακώβ στα παιδιά του πριν πεθάνει. (Γένεσις κεφ. 49:1): «Ο Ιακώβ κάλεσε τους γιους του και τους είπε: «Συγκεντρωθείτε για να αναγγείλω τι θα συμβεί στο μέλλον.».
Γένεσις κεφ. 49:10: «Δεν θα εκλείψει το σκήπτρο από τον Ιούδα ούτε νομοθέτης από μέσα από τα πόδια του, μέχρις ότου έρθει ο Σηλώ• και σ' αυτόν θα είναι η υπακοή των λαών.».
http://www.wordplanet.org/gk/01/49.htm#0

Σηλώ είναι επίσης το όνομα μιας πόλης αλλά στην πραγματική του έννοια σημαίνει ειρήνη, ηρεμία, ανάπαυση, δηλαδή Ισλάμ. Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να αναφέρεται σε πόλη εδώ. Αν αναφερότανε σε πρόσωπο, θα μπορούσε να είναι αλλοίωση του Σαλουάχ δηλ. Απεσταλμένος (Σαλουάχ Ελοχίμ, δηλ. Απεσταλμένος του Αλλάχ).

Έτσι η σειρά των Ισραηλιτών Προφητών από τους απογόνους του Ισαάκ θα σταματούσε μόλις ερχότανε ο Σηλώ. Αυτό συμφωνεί με τη Σούρα 2:133: «Ή μήπως ήσασταν μάρτυρες όταν ο θάνατος ήρθε στον Ιακώβ! Ιδού, είπε στους γιους του: «Ποιόν θα λατρεύετε μετά από μένα (μετά το θάνατό μου); Είπαν: «Θα λατρεύουμε το Θεό σου και το Θεό των πατέρων σου, του Αβραάμ, του Ισμαήλ και του Ισαάκ, τον Έναν (Αληθινό) Θεό, και σ’ Αυτόν είμαστε μουσουλμάνοι (υποταγμένοι στη Βούλησή Του)»».

Στον Ιερεμία κεφ. 31:36 απειλήθηκε η μετατόπιση της ικανότητας προφητείας Προφητικής ιδιότητας σε άλλο έθνος: «Αν ποτέ τούτοι οι φυσικοί νόμοι πάψουν να ισχύουν, τότε μόνο θα πάψω ν’ αναγνωρίζω πως οι απόγονοι των Ισραηλιτών αποτελούν για πάντα έθνος.». Και ο Ιησούς το υπαινίχθηκε στο Ευαγγέλιο Κατά Ματθαίον κεφ. 21:43: «Γι’ αυτό σας βεβαιώνω πως ο Θεός θα σας αφαιρέσει το προνόμιο να είστε ο λαός της βασιλείας του, και θα το δώσει σ’ ένα λαό που θα παράγει τους καρπούς της βασιλείας.»

Η Μπάκκα είναι η Μέκκα

Η Κά‘μπα που χτίστηκε από τον Αβραάμ και το γιο του, Ισμαήλ είναι στη Μέκκα. Αυτό το όνομα (Μέκκα) αναφέρεται μία φορά στο Κοράνιο στη Σούρα (48:24). Ένα άλλο όνομα της Μέκκας είναι Μπάκκα, ανάλογα με τη διάλεκτο της φυλής. Κι αυτό αναφέρεται μια φορά στη Σούρα (3:96): «Πράγματι, ο πρώτος Οίκος [της λατρείας Μου] που κτίστηκε για τους ανθρώπους ήταν ο Ιερός Οίκος της Μπάκκα [δηλ. Μάκκα=Μέκκα], ευλογημένος και καθοδήγηση για όλο τον κόσμο». Εκπληκτικό είναι το γεγονός ότι αυτή η λέξη Μπάκκα αναφέρεται από τον Προφήτη Δαβίδ (Ειρήνη σ’ αυτόν) στους Ψαλμούς του, κεφ. (84:6): «Όταν περνούν του θρήνου την κοιλάδα της Μπάκκα σε πεδιάδα των πηγών κι οι πρώιμες βροχές της ρίχνουν ευλογίες.».
https://www.biblegateway.com/passage/?version=KJ21&search=Psalm%2084

Η πηγή εδώ είναι η γνωστή πηγή Ζάμζαμ, που υπάρχει μέχρι σήμερα, κοντά στην Κά‘μπα.

Ο Οίκος της Δόξας Μου

Ησαΐας, κεφάλαιο 60:
1.    «Ο Κύριος λέει: ‘Σήκω, Ιερουσαλήμ, ορθώσου και γίνε φως! Γιατί έρχεται το φως σου, απάνω σου η δόξα Μου φεγγοβολεί’.». Σύγκρινέ το με τη Σούρα 74:1-3: «Ω! Εσύ (προφήτη) ο σκεπασμένος (με ένα μανδύα)! Σήκω και προειδοποίησε (τους ανθρώπους για την τιμωρία από τον Αλλάχ)! Και τον Κύριό σου δόξασε!».

2.    «Τη γη σκοτάδι θα σκεπάσει κι ομίχλη τους λαούς, μα εσένα το δικό Μου φως θα σε φωτίζει, θα σε σκεπάζει η δόξα Μου.». Η εμφάνιση Ο ερχομός του Προφήτη Μωχάμμαντ (Ειρήνη σ’ αυτόν) έγινε σε μια σκοτεινή στιγμή όταν ο κόσμος είχε ξεχάσει τη μοναδικότητα του Θεού όπως διδάχτηκε από τον Αβραάμ και όλους τους άλλους Προφήτες συμπεριλαμβανομένου του Ιησού.

3.    «Έθνη θα πάρουνε το δρόμο προς το φως σου, και βασιλιάδες προς τη λάμψη της δικής σου ανατολής.»

4.    «Φέρε γύρω τα μάτια σου και κοίταξε: όλοι αυτοί έχουν μαζευτεί κι έρχονται προς εσένα•....». Μέσα σε λιγότερο από είκοσι τρία χρόνια ολόκληρη η Αραβία ενώθηκε.
5.    «...... γιατί της θάλασσας ο πλούτος σ’ εσένα θα στραφεί και των εθνών η δύναμη σ’ εσένα θα έρθει.». Μέσα σε λιγότερο από έναν αιώνα το Ισλάμ εξαπλώθηκε έξω από την Αραβία σε άλλες χώρες.

6.    «Καμήλες καραβάνια θα σε σκεπάσουν νεαρές δρομάδες της Μαδιάμ και της Γεφά. Απ’ τη Σαβά θα έρθουν όλοι οι κάτοικοι με χρυσάφι και λιβάνι και θα ευαγγελίζονται τους επαίνους του Κυρίου.».

7.    «Τα πρόβατα όλα του Κηδάρ θα μαζευτούν για σένα και τα κριάρια του Νεβαϊώθ για τις θυσίες σου˙ θυσία ευπρόσδεκτη θ’ ανάβουν στο θυσιαστήριο Μου κι εγώ το ναό Μου θα τον δοξάσω με την παρουσία Μου.».

Οι φυλές του Κηδάρ (Αραβία) οι οποίες είχαν χωρισθεί ενώθηκαν μετά. «Ο Οίκος της Δόξας Μου» αναφέρεται εδώ στον Οίκο του Αλλάχ στη Μέκκα και όχι στην Εκκλησία του Χριστού όπως οι Χριστιανοί σχολιαστές αναφέρουν. Είναι γεγονός πως τα χωριά του Κηδάρ (ολόκληρη η Σαουδική Αραβία τουλάχιστον σήμερα) είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που παραμένει απρόσβλητη από οποιαδήποτε επιρροή της εκκλησίας.

8.    «Τις πύλες σου θα τις κρατούν πάντα ανοικτές. Ούτε μέρα θα κλείνουν ούτε νύχτα, για να σου φέρουνε τα πλούτη των εθνών που θα τα οδηγούν οι ίδιοι οι βασιλιάδες τους.». Είναι γεγονός ότι το μουσουλμανικό τζαμί που περικλείει την Κά’μπα στη Μέκκα παραμένει ανοικτό μέρα νύχτα από τότε που το καθάρισε ο Προφήτης Μωχάμμαντ (Ειρήνη σ’ αυτόν) από τα είδωλα πριν από 1400 χρόνια. Ηγέτες και υποτακτικοί σπεύδουν για προσκύνημα.

Καβαλάρης Γαϊδουριού και Καβαλάρης Καμήλας

To όραμα του Ησαΐα των δύο αναβατών στον Ησαΐα κεφ. 21:7: « Κι αν δει άνδρες να έρχονται πάνω σε άμαξες πολεμικές με δύο άλογα ή καβάλα πάνω σε γαϊδούρια και καμήλες, να δώσει μεγάλη προσοχή.».

Ποιος ήταν ο αναβάτης του γαϊδουριού; Κάθε μαθητής του κατηχητικού το γνωρίζει. Ήταν ο Ιησούς (στο Κατά Ιωάννην κεφ. 12:14): «Ο Ιησούς είχε βρει ένα γαϊδουράκι και κάθισε επάνω του, όπως λέει η Γραφή.».

Ποιος, λοιπόν, ήταν ο υποσχεθείς αναβάτης της καμήλας; Αυτός ο ισχυρός Προφήτης έχει αγνοηθεί από τους αναγνώστες της Βίβλου. Είναι ο Προφήτης Μωχάμεντ (Ειρήνη σ’ αυτόν). Αν δεν πρόκειται γι’ αυτόν, τότε η προφητεία δε έχει ακόμη πραγματοποιηθεί. Να γιατί ο Ησαΐας πιο κάτω στο ίδιο κεφάλαιο αναφέρει (21:13): «το βάρος πάνω στην Αραβία...» που σημαίνει η ευθύνη των Αράβων Μουσουλμάνων, και βεβαίως σήμερα όλων των Μουσουλμάνων, να διαδώσουν το μήνυμα του Ισλάμ.

Ησαΐας κεφ. 21:14: «Βγείτε να συναντήσετε τους διψασμένους! Φέρτε τους νερό, φέρτε ψωμί για τους φυγάδες, εσείς που κατοικείτε στη Θαιμάν!». Θαιμάν είναι πιθανόν η Μεδίνα όπου ο Προφήτης Μωχάμμαντ (Ειρήνη σ’ αυτόν) και οι σύντροφοί του μετανάστευσαν. Οι κάτοικοι της Μεδίνας φιλοξένησαν τους μουσουλμάνους μετανάστες, οι οποίοι δραπέτευσαν από τους διωγμούς της Μέκκας και τους έδωσαν φαΐ και καταφύγιο.

Ησαΐας 21:15: «Φεύγουν για να γλιτώσουν από το ξίφος, από το ξεγυμνωμένο σπαθί, από το τεντωμένο τόξο, από της μάχης την ορμή.». Αυτό έγινε όταν ο Προφήτης Μωχάμμαντ (Ειρήνη σ’ αυτόν) και οι σύντροφοί του καταδιώχθηκαν και εγκατέλειψαν τη Μέκκα για τη Μεδίνα.

Ησαΐας 21:16: «Και να τι μου είπε ο Κύριος: Ύστερα από ένα χρόνο ακριβώς, όλη η δόξα του Κηδάρ θα έχει πάρει τέλος •». Ακριβώς το δεύτερο χρόνο της μετανάστευσης (Χίτζρα) οι παγανιστές νικήθηκαν στη μάχη του Μπαντρ.

Τέλος ο Ησαΐας στο κεφ. 21:17 καταλήγει με «....και το υπόλοιπο από τους γενναίους τοξότες, απογόνους του Κηδάρ θα είναι ελάχιστο. Εγώ ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ το λέω και το υπόλοιπο του αριθμού των δυνατών τοξοτών από τους γιους τού Κηδάρ θα ελαττωθούν• επειδή, ο Κύριος, ο Θεός τού Ισραήλ, μίλησε.». Ο Κηδάρ είναι ο δεύτερος γιος του Ισμαήλ (Γένεσις 25:13) από τον οποίο προήλθε τελικά ο Προφήτης Μωχάμμαντ (Ειρήνη σ’ αυτόν). Στην αρχή τα παιδιά του Κηδάρ πολέμησαν τον Μωχάμμαντ (Ειρήνη σ’ αυτόν) και τους συντρόφους του. Αλλά καθώς πολλοί από αυτούς ασπάστηκαν το Ισλάμ ο αριθμός των παιδιών του Κηδάρ που αντιστεκόντουσαν, μειώθηκε. Σε κάποιους στίχους της Βίβλου το Κηδάρ είναι συνώνυμο της Αραβίας γενικά, όπως στο Εζεκιήλ κεφ. 27:21: «η Αραβία και όλοι οι άρχοντες του Κηδάρ....».

Ο Προφήτης σαν το Μωυσή

Ο Θεός απευθύνθηκε στο Μωυσή (Δευτερονόμιο κεφ. 18:18): «Προφήτη ανάμεσα από τους αδελφούς τους θα σηκώσω σ' αυτούς, σαν εσένα (Μωυσή). Θα βάλω τα λόγια Μου στο στόμα του και θα τους λέει όλα όσα Εγώ θα τον προστάζω.».

1.    Αδελφοί των Ισραηλιτών (απογόνων του Αβραάμ μέσω του Ισαάκ) είναι οι Ισμαηλίτες (απόγονοι του Αβραάμ μέσω του Ισμαήλ). Ο Ιησούς εδώ εξαιρείται καθώς είναι Ισραηλίτης˙ αλλιώς θα γραφότανε «ένας Προφήτης ανάμεσά σας».

2.    Δεν είναι ο Μωχάμμαντ (ﷺ) σαν τον Μωυσή; Αν δεν δεχτούμε αυτό, δεν έχει πραγματοποιηθεί αυτή η προφητεία ακόμα. Ο παρακάτω πίνακας που το πήρα από το Αλ-Ιτιχάντ, Ιανουαρίου-Μαρτίου 1982, σελ. 41, εξηγεί από μόνος του:

3.     «θα βάλω τα λόγια Μου στο στόμα του». Έτσι η αποκάλυψη του Θεού ήρθε μέσω του Γαβριήλ, και οι σκέψεις του Προφήτη Μωχάμμαντ είναι μακριά από αυτό, δηλ. το Κοράνιο είναι η αποκάλυψη του Θεού και δεν είναι τα λόγια του Προφήτη. Αλλά αυτό έγινε με όλες τις Θείες αποκαλύψεις. Ίσως εδώ να αναφέρθηκε ιδιαίτερα επειδή έγινε σύγκριση με την αποκάλυψη στο Μωυσή η οποία έγινε με «γραπτές πλάκες».

Ο πίνακας αυτός είναι σύγκριση μεταξύ κάποιων βασικών χαρακτηριστικών του Μωυσή, του Μωχάμμαντ και του Ιησού (ﷺ) που θα ξεκαθαρίσει την ταυτότητα «εκείνου του προφήτη» που ήρθε μετά τον Μωυσή:

Περιοχή σύγκρισης      Μωυσής        Μωχάμμαντ            Ιησούς
Γέννηση          Συνηθισμένη        Συνηθισμένη          Ασυνήθιστη
Οικογενειακή ζωή      Παντρεμένος, παιδιά     Παντρεμένος, παιδιά     Ανύπαντρος, άτεκνος
Θάνατος          Συνηθισμένος    Συνηθισμένος    Ασυνήθιστος
Απασχόληση     Προφήτης/Πολιτικός      Προφήτης/Πολιτικός        Προφήτης
Υποχρεωτική μετανάστευση στην ενηλικίωση
    Στη Μαδιάμ       Στη Μεδίνα            Πουθενά
Αναμέτρηση με τους εχθρούς
    Έντονη καταδίωξη, μάχες     Έντονη καταδίωξη, μάχες     Καμία πολεμική σύγκρουση
Αποτελέσματα αυτής της αναμέτρησης
    Ηθική/Σωματική νίκη    Ηθική/Σωματική νίκη      Ηθική νίκη
Συγγραφή αποκάλυψης     Κατά τη διάρκεια της ζωής του (Τορά)     Κατά τη διάρκεια της ζωής του (Κοράνιο)    Μετά από αυτόν
Φύση διδασκαλίας       Πνευματική/νομική     Πνευματική/νομική     Κυρίως Πνευματική
Αποδοχή της αρχηγίας (από τον κόσμο)    Άρνηση, μετά αποδοχή     Άρνηση, μετά αποδοχή     Άρνηση (από τους περισσότερους Ισραηλίτες)

Δευτερονόμιο κεφ. 18:19: «Αν κάποιος δεν δώσει προσοχή στα λόγια Μου, δηλαδή σ’ αυτά που θα λέει ο προφήτης εξ ονόματός Μου, Εγώ ο ίδιος θα τον τιμωρήσω.».

Στο Κοράνιο 113 από τα 114 κεφάλαια αρχίζουν με «Στο όνομα του Αλλάχ του Παντελεήμονα, του Πολυεύσπλαχνου». Ακόμα, οι Μουσουλμάνοι ξεκινούν την καθημερινή τους εργασία με αυτά τα λόγια. Όχι στο όνομα του Θεού, αλλά «στο όνομά μου», στο Προσωπικό του όνομα που είναι «Αλλάχ». Καθώς είναι προσωπικό όνομα, δεν γίνεται αντικείμενο διαχωρισμού φύλου Θεού ή Θεάς, ή πληθυντικού όπως Θεός ή Θεοί. Οι Χριστιανοί αρχίζουν με «Στο όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος».

Πρέπει να σημειωθεί ότι εκείνοι που δεν θα τον ακούσουν, ή που θα τον απαρνηθούν θα τιμωρηθούν. Αυτό συνδέεται με τα εδάφια του Κορανίου:
(Σούρα 3:19): «Η αληθινή θρησκεία για τον Αλλάχ (που δέχεται ο Αλλάχ) είναι το Ισλάμ». (Σούρα 3:85): «Και όποιος αναζητά, εκτός του Ισλάμ, άλλη θρησκεία, αυτό δεν θα γίνει αποδεκτό από εκείνον, και στη Μέλλουσα Ζωή θα είναι από τους ηττημένους.».

Ο Δούλος Μου, ο Αγγελιαφόρος Μου και ο Εκλεκτός Μου

Μια πιο καθαρή εκπλήρωση της προφητείας του Μωχάμμαντ (Ειρήνη σ’ αυτόν) βρίσκεται στον Ησαΐα κεφ. 42:

1.    «Δέστε, ο δούλος Μου, που υποστήριξα• ο εκλεκτός Μου, στον οποίο η ψυχή Μου ευαρεστήθηκε• έβαλα επάνω του το πνεύμα Μου• θα εξαγγείλει κρίση στα έθνη.» Καλείται ακόμα «ο Αγγελιαφόρος μου» στο στίχο 19. Αναμφίβολα όλοι οι Προφήτες υπήρξαν πράγματι δούλοι, απεσταλμένοι και εκλεκτοί του Αλλάχ. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει παγκόσμια Προφήτης που να έχει αυτούς τους ιδιαίτερους τίτλους όπως ο Μωχάμμαντ (Ειρήνη σ’ αυτόν) στα Αραβικά, ‘Αμπντούχου ουά Ρασούλουχου Αλ-Μουστάφα δηλαδή ο δούλος και εκλεκτός απεσταλμένος Του. Η δήλωση οποιουδήποτε αποδεχθεί το Ισλάμ είναι: «Μαρτυρώ ότι δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνο εκτός ο Αλλάχ, και ότι ο Μωχάμμαντ είναι ο δούλος και ο Αγγελιαφόρος Του». Αυτό επαναλαμβάνεται πέντε φορές καθημερινά, πριν ξεκινήσει κάθε προσευχή, και αρκετές φορές ακόμα αν ο Μουσουλμάνος κάνει προαιρετικές προσευχές. Ο πλέον συνηθισμένος τίτλος του Προφήτη Μωχάμμαντ (Ειρήνη σ’ αυτόν) είναι Ρασούλου Αλλάχ, δηλ. ο Αγγελιαφόρος του Αλλάχ.

2.    «Δεν θα φωνάξει, δεν θα σηκωθεί επάνω, δεν θα ακουσθεί η φωνή του στο δρόμο.» Αυτό περιγράφει την ευπρέπεια του Προφήτη Μωχάμμαντ (ﷺ).

3.    «... θα εκφέρει κρίση με αλήθεια.».

4.    «Δεν θα αποτύχει ούτε θα απογοητευθεί, μέχρι να φέρει τη δικαιοσύνη στη γη: και τα νησιά θα περιμένουν τους νόμους του.». Αυτό πρέπει να συγκριθεί με τον Ιησού, ο οποίος δεν επικράτησε των εχθρών του και απογοητεύθηκε επειδή τον αρνήθηκαν οι Ισραηλίτες.
5.    .......
6.    «Εγώ ο Κύριος σε κάλεσα με δικαιοσύνη, και θα κρατάω το χέρι σου, και θα σε διαφυλάττω, και θα σε κάνω διαθήκη τού λαού, φως των εθνών•». «και θα σε διαφυλάττω» δηλαδή κανένας άλλος Προφήτης δεν θα έρθει μετά από αυτόν. Πολύ γρήγορα πολλά έθνη οδηγήθηκαν στο Ισλάμ.

7.    «Θα ανοίξω τα μάτια των τυφλών, να βγάλω τους φυλακισμένους από τη φυλακή και όσους κάθονται στο σκοτάδι θα τους βγάλω στο φως.». «μάτια των τυφλών, σκοτάδι» εννοεί εδώ την παγανιστική ζωή. «Θα βγάλω τους φυλακισμένους από τη φυλακή» δείχνει την κατάργηση της σκλαβιάς για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας.

8.    «Είμαι ο Κύριος σας: αυτό είναι το όνομά Μου: και τη δόξα Μου δεν θα τη δώσω σε άλλον, ούτε τη δοξολογία Μου σε χαραγμένες εικόνες.». Ο Προφήτης Μωχάμμαντ (ﷺ) είναι μοναδικός, είναι ο «Τελικός Προφήτης» και η διδασκαλία του παραμένει μέχρι σήμερα αναλλοίωτη, σε σύγκριση με τον Χριστιανισμό και τον Ιουδαϊσμό.
9.    .....

10.    «Ψάλτε στον Κύριο σου ένα καινούργιο τραγούδι, και ύμνησέ τον από την άκρη της γης...» Ένα νέο τραγούδι όχι στα Εβραϊκά ή τα Αραμαϊκά, αλλά στα Αραβικά. Η δοξολογία του Θεού και του Απεσταλμένου Του, Μωχάμμαντ (ﷺ) ακούγεται πέντε φορές καθημερινά από τους μιναρέδες εκατομμυρίων μουσουλμανικών τζαμιών σε όλο τον κόσμο.

11.    «Ύμνο ας υψώσουν στο Θεό, η έρημος κι οι πολιτείες της και τα χωριά όπου κατοικεί ο λαός του Κηδάρ. Ας ψάλλουν τη Σελά οι κάτοικοι. Ας στείλουνε φωνές χαράς απ’ τις βουνοκορφές.». Από το βουνό Αραφάτ κοντά στη Μέκκα οι Προσκυνητές υμνούν τον Αλλάχ κάθε χρόνο λέγοντας τα παρακάτω: «Ιδού εγώ, έρχομαι με υπακοή προς Εσένα, απαντώντας στο κάλεσμά Σου, Ω, Αλλάχ.». Το κεφάλαιο 42 του Ησαΐα δεν μπορεί να αφορά κάποιον Ισραηλίτη Προφήτη, αφού ο Κηδάρ είναι ο δεύτερος γιος του Ισμαήλ. Βλέπε Γένεσις κεφ. 25:13: «Τα ονόματα των γιων του κατά σειρά γεννήσεως είναι: Νεβαϊώθ ο πρωτότοκος του Ισμαήλ, Κηδάρ, Αδβεήλ και Μιβσάμ».

12.    « Τον Κύριο ας δοξάσουν και δυνατά ας τον υμνήσουν αυτοί που κατοικούν στα νησιά.». Και πραγματικά το Ισλάμ απλώθηκε στα μικρά νησιά μέχρι την Ινδονησία και την Καραϊβική.

13.    «Ο Κύριος σαν ήρωας πλησιάζει, με ορμή πολεμιστή, το σύνθημα της μάχης φωνάζει, βγάζει πολεμική κραυγή, υπερισχύει απέναντι στους αντιπάλους του.». Σε μια μικρή περίοδο ιδρύθηκε το Βασίλειο του Θεού στη γη τότε που εμφανίσθηκε ο Μωχάμμαντ (ﷺ). Αυτό το κεφάλαιο 42 του Ησαΐα ταιριάζει απόλυτα στα χαρακτηριστικά του Προφήτη Μωχάμμαντ (ﷺ).

Ο Βασιλιάς Δαβίδ τον αποκαλούσε «Κύριε Μου»

Ψαλμοί κεφ. 110:1: «Ψαλμός τού Δαβίδ. Είπε ο Κύριος στον Κύριό μου: ‘Κάθισε στα δεξιά μου, μέχρι να υποτάξω τους εχθρούς σου κάτω από την εξουσία σου.’».

Αναφέρονται εδώ δύο Κύριοι. Αν ο πρώτος Κύριος (ο ομιλητής) είναι ο Θεός, ο δεύτερος Κύριος (ο αυτός στον οποίον μίλησε ο πρώτος) δεν θα μπορούσε να είναι κι αυτός ο Θεός, καθώς ο Δαβίδ γνώριζε μόνο ένα Θεό. Έτσι διαβάζουμε: « Ο Θεός είπε στον Κύριο μου,...». Ποιος ήταν αυτός που ο Δαβίδ αποκαλούσε ‘Κύριο μου’; Η εκκλησία θα έλεγε ο Ιησούς. Αλλά αυτό το αρνήθηκε ο ίδιος ο Ιησούς αφού έλεγε ότι ήταν γιος του Δαβίδ. Πώς θα μπορούσε ο Δαβίδ να τον αποκαλεί ‘Κύριο μου’ αν ήταν γιος του. Ο Ιησούς είπε (Ευαγγέλιο Κατά Λουκάν κεφ. 20:42-44): «Τότε τους ρώτησε ο Ιησούς: ‘Πως λένε ότι ο Μεσσίας είναι απόγονος του Δαβίδ; Ο ίδιος ο Δαβίδ λέει στο βιβλίο των ψαλμών: Είπε ο Κύριος στον Κύριό μου: κάθισε στα δεξιά μου ώστου να υποτάξω του εχθρούς σου κάτω από την εξουσία σου. Αφού λοιπόν, ο Δαβίδ τον ονομάζει «Κύριο», πώς μπορεί να είναι απόγονός του;»;

Ο Ιησούς πρέπει να έδωσε απάντηση αλλά αυτή δεν αναγράφεται στα τέσσερα Ευαγγέλια, μόνο στο Ευαγγέλιο του Βαρνάβα αναφέρεται ρητά ότι η υπόσχεση δόθηκε στον Ισμαήλ, και όχι στον Ισαάκ. Ο Κύριος του Δαβίδ ήταν συνεπώς ο Μωχάμμαντ (ﷺ) τον οποίον είδε ως πνεύμα. Κανένας άλλος προφήτης δεν πέτυχε περισσότερα απ’ ότι ο Μωχάμμαντ (ﷺ).

Ακόμη και το έργο όλων των άλλων προφητών μαζί ελάχιστα μπορεί να συγκριθεί με εκείνο που ο Μωχάμμαντ (ﷺ), έκανε σε μικρό χρονικό διάστημα 23 ετών, και το οποίο παρέμεινε αναλλοίωτη μέχρι σήμερα.

Eίσαι ο Προφήτης που Περιμένουμε;

Οι Εβραίοι έστειλαν ιερείς και Λευίτες στον Ιωάννη το Βαπτιστή να τον ρωτήσουν ποιος πραγματικά είναι. (Κατά Ιωάννην 1:20-21) «Τότε αυτός διακήρυξε και δεν αρνήθηκε, διακήρυξε απερίφραστα: «Δεν είμαι εγώ ο Μεσσίας». Τότε λοιπόν; τον ρώτησαν. Μήπως είσαι ο Ηλίας; Εκείνος είπε: Όχι, δεν είμαι. Μήπως είσαι ο Προφήτης που περιμένουμε; Κι απάντησε: Όχι.».

Η κρίσιμη ερώτηση είναι αυτή: Είσαι ο προφήτης που περιμένουμε; Ποιος ήταν λοιπόν ο προφήτης που τόσο καιρό περίμεναν μετά την εμφάνιση του Ιησού και του Ιωάννη του Βαπτιστή; Δεν ήταν ο Μωχάμμαντ (ﷺ) ο Προφήτης που έμοιαζε με τον Μωυσή, που ήταν από τα αδέλφια τους, τους Ισραηλίτες; (Δευτερονόμιο 18:18): «Προφήτη ανάμεσα από τους αδελφούς τους θα σηκώσω σ' αυτούς, όπως εσένα, και θα βάλω τα λόγια Μου στο στόμα του, και θα τους μιλήσει όλα όσα Εγώ τον προστάζω».

Βάπτισμα με το Άγιο Πνεύμα και τη Φωτιά

Στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο 3:11: «Εγώ (ο Ιωάννης ο βαπτιστής) σας βαπτίζω με νερό, και το βάπτισμά μου είναι βάπτισμα μετάνοιας. Αυτός όμως που έρχεται ύστερα από μένα, είναι πιο ισχυρός από μένα, και δεν είμαι άξιος ούτε τα υποδήματά του να κρατήσω. Αυτός θα σας βαπτίσει με Άγιο Πνεύμα και Φωτιά.».

Αν εδώ υπαινίχτηκε τον Ιησού, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής δεν θα γύριζε να ζήσει στη ζούγκλα, αλλά θα προσκολλιόταν σ’ αυτόν και θα γινότανε ένας από τους μαθητές του, πράγμα που δεν έκανε. Έτσι κάποιον άλλο ισχυρό Προφήτη υπαινίχθηκε εδώ, και όχι τον Ιησού. Αυτός που ήρθε μετά τον Ιωάννη το Βαπτιστή δεν μπορεί να ήταν ο Ιησούς αφού ζούσαν την ίδια εποχή. Εδώ πάλι, δεν ήταν ο Προφήτης Μωχάμμαντ (ﷺ) που υπαινίχθηκε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής;

Ο μικρότερος στη Βασιλεία των Ουρανών

Ο Ιησούς αναφέρθηκε λέγοντας (στο Κατά Ματθαίον κεφ. 11:11): «Σας βεβαιώνω πως μάνα δεν γέννησε ως τώρα άνθρωπο πιο μεγάλο από τον Ιωάννη το Βαπτιστή. Ο πιο μικρός όμως στη βασιλεία του Θεού είναι μεγαλύτερος απ’ αυτόν.».

Πιστεύεις ότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είναι σπουδαιότερος από τον Αδάμ, το Νώε, τον Αβραάμ, τον Μωυσή, τον Δαβίδ και πολλούς άλλους Προφήτες; Πόσους παγανιστές είχε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής κάνει να αλλάξουν την πίστη τους και πόσους οπαδούς είχε; Όμως αυτό δεν είναι το κρισιμότερο θέμα εδώ. Το ερώτημα είναι: ποιος ήταν ο μικρότερος στη Βασιλεία του Ουρανού, μεγαλύτερος από τον Ιωάννη το Βαπτιστή; Σίγουρα όχι ο Ιησούς, αφού εκείνη την εποχή η Βασιλεία του Ουρανού δεν είχε δημιουργηθεί, και ο Ιησούς ποτέ δεν δήλωσε ότι είναι ο πιο μικρός δηλ. ο νεώτερος. Η βασιλεία του ουρανού αποτελείται από το Θεό ως τον Ανώτερο από όλους και όλους τους Προφήτες. Ο πιο μικρός ή νεώτερος είναι ο Προφήτης Μωχάμμαντ (ﷺ).

Μακάριοι οι Ειρηνοποιοί

Στο κήρυγμά του στο βουνό ο Ιησούς είπε (κατά Ματθαίον κεφ. 5:9): «Μακάριοι όσοι φέρνουν την ειρήνη στους ανθρώπους, γιατί αυτοί θα ονομαστούν παιδιά του Θεού.».
Ισλάμ σημαίνει επίσης ειρήνη: ειρήνη μεταξύ του Δημιουργού και των δούλων Του. Ο Ιησούς δε μπορεί να θεωρείται ειρηνοποιός, αφού δεν ήρθε για να φέρει την ειρήνη. (Κατά Ματθαίον κεφ. 10:34-36): «Μη νομίσετε πως ήρθα για να επιβάλω αναγκαστική ομόνοια μεταξύ των ανθρώπων. Δεν ήρθα να φέρω τέτοια ομόνοια άλλα διαίρεση. Πράγματι, ο ερχομός μου έφερε το διχασμό του ανθρώπου με τον πατέρα του, της θυγατέρας με τη μάνα της, της νύφης με την πεθερά της. Κι έτσι εχθροί του ανθρώπου είναι οι δικοί του.». Βλέπε ακόμα στο κατά Λουκά 12:49-53: «Φωτιά ήρθα να βάλω στη γη και τι άλλο θέλω αν έχει κιόλας ανάψει! Έχω όμως να περάσω μια δοκιμασία και με κατέχει ανυπομονησία ωσότου την υποστώ! Νομίζετε πως ήρθα για να επιβάλω αναγκαστική ομόνοια μεταξύ των ανθρώπων; Κάθε άλλο σας βεβαιώνω πως ο ερχομός μου θα φέρει διαιρέσεις. Από τώρα και στο εξής μια οικογένεια με πέντε μέλη θα χωριστεί σε δύο παρατάξεις τρεις εναντίον δύο και δύο εναντίον τριών. Ο πατέρας θα είναι αντίθετος με το γιο του κι ο γιος με τον πατέρα του, η μάνα με την κόρη της κι η κόρη με τη μάνα της, η πεθερά με τη νύφη της κι η νύφη με την πεθερά της.».

Παράκλητος

Κατά Ιωάννην κεφ. 14:16: «Κι εγώ θα παρακαλέσω τον Πατέρα να σας δώσει άλλο Παράκλητο, το Πνεύμα της Αλήθειας, ώστε να είναι για πάντα μαζί σας».
Δεν γνωρίζουμε ακριβώς την αυθεντική Αραμαϊκή λέξη που χρησιμοποίησε ο Ιησούς για Παράκλητο. Άλλοι Βίβλοι χρησιμοποιούν τις λέξεις Παρηγορητής, Συνήγορος, Αρωγός και στην Ελληνική Βίβλο τη λέξη Παράκλητος. Υπάρχουν διαφορετικές ερμηνείες γι’ αυτό: Άγιο Πνεύμα, ο Λόγος, ένα πρόσωπο κλπ.

Το Κοράνιο αναφέρει στη Σούρα 61:6 ότι ο Ιησούς ρητά ανέφερε το όνομα Άχμεντ: «Και (θυμήσου), όταν ο ‘Ίσα (Ιησούς), υιός της Μάριαμ (Μαρίας), είπε: «Ω, παιδιά του Ισραήλ! Είμαι ο Αγγελιαφόρος Του Αλλάχ για σας, και επικυρώνω την Ταουρά (την Τορά που ήρθε στον Μωυσή) πριν από μένα, και (σας) αναγγέλλω τα καλά νέα (της έλευσης) ενός Αγγελιαφόρου που θα έλθει μετά από μένα, το όνομα του οποίου θα είναι Άχμαντ» (δηλ. το δεύτερο όνομα του Προφήτη Μωχάμμαντ (ﷺ), και σημαίνει ο ένδοξος και αντιστοιχεί στα Ελληνικά με το όνομα Περικλητός ή Περικλής).

Οποιαδήποτε κι αν είναι η ερμηνεία της λέξης Παράκλητος, καταλήγουμε ότι ο Ιησούς άφησε ανεκπλήρωτο έργο και ότι κάποιος θα ερχόταν για να ολοκληρώσει την αποστολή του. Ας εξετάσουμε υπό το φως της Βίβλου αν αυτός ο Παράκλητος ταιριάζει με τα χαρακτηριστικά του Προφήτη Μωχάμμαντ (ﷺ):

1.    «έναν άλλο Παράκλητο»: Τόσοι πολλοί Παράκλητοι είχαν έλθει κι ένας άλλος θα ερχόταν.

2.    «που θα είναι για πάντα μαζί σας»: καθώς δεν θα υπήρχε ανάγκη να έρθει κάποιος άλλος μετά απ’ αυτόν, και θα ήταν ο Τελευταίος Προφήτης. Η διδασκαλία του θα σας έμενε για πάντα, και αναλλοίωτη. Πράγματι το Κοράνιο και όλες οι διδασκαλίες του έμειναν όπως ήταν εδώ και 1400 χρόνια.

3.    «θα ελέγξει τους ανθρώπους ως προς την αμαρτία» (Κατά Ιωάννη κεφ. 16:8): όλοι οι άλλοι Προφήτες, ακόμα και ο Αβραάμ, ο Μωυσής, ο Δαβίδ και ο Σολομώντας κατέκριναν τους γείτονες τους και τον λαό τους για την αμαρτία, μα όχι όλον τον κόσμο, όπως έκανε ο Μωχάμμαντ (ﷺ). Όχι μόνο εξολόθρευσε την ειδωλολατρία στην Αραβία μέσα σε μια χρονική περίοδο 23 ετών, αλλά και έστειλε και απεσταλμένους στον Ηράκλειο, τον Κυρίαρχο των αυτοκρατοριών της Περσίας και της Ρώμης, στο Νέγκους (Negus - Νατζάσι), τον Βασιλιά της Αιθιοπίας και στον Cyrus of Alexandria (Al-Muqawqis) τον Κυβερνήτη της Αιγύπτου. Επέπληξε τους Χριστιανούς που χώρισαν την Μοναδικότητα του Θεού σε τριάδα, και που παρουσίασαν τον Ιησού σαν Υιό του Θεού και ως το Θεό τον Ίδιο. Αυτός ήταν που κατηγόρησε τους Εβραίους και τους Χριστιανούς που αλλοίωσαν τις Γραφές, ανέδειξε την κληρονομιά του Ισμαήλ (Ειρήνη σ’ αυτόν), και καθάρισε τους Προφήτες από τις κατηγορίες της μοιχείας, της αιμομιξίας, του βιασμού και της ειδωλολατρείας.

4.    «το Πνεύμα της Αλήθειας» (Κατά Ιωάννην κεφ. 16:13). Από τα παιδικά του χρόνια ο Προφήτης Μωχάμμαντ (ﷺ) αποκαλείτο Αλ-Αμείν, δηλ. ο Έμπιστος, και «θα σας οδηγήσει στην αλήθεια.....» (Κατά Ιωάννην κεφ. 16:13).

5.    «γιατί δεν θα μιλήσει από μόνος του, αλλά θα πει όσα θ’ ακούσει» (Κατά Ιωάννην κεφ. 16:13). Το Κοράνιο είναι ο λόγος του Θεού. Ούτε ένας λόγος του Προφήτη Μωχάμμαντ (ﷺ) ή των συντρόφων του δεν περιλαμβάνεται. Ο άγγελος Γαβριήλ το απάγγειλε σ’ αυτόν, εκείνος το απομνημόνευσε και καταγράφηκαν από τους συντρόφους του. Ό,τι είπε και δίδαξε καταγράφηκαν σε κάποια βιβλία που λέγονται Χαντίθ (πληθ. Αχαντίθ) ή Σούννα. Σε σύγκριση με το Δευτερονόμιο κεφ. 18:18 «...Θα βάλω τα λόγια μου στο στόμα του και θα τους λέει όσα εγώ θα τον διατάζω». Αυτό συνδέεται με τη Σούρα κεφ. 53:3-4: «Δεν μιλά από (δική του) επιθυμία. Πρόκειται για μια Έμπνευση που τού έχει εμπνευσθεί.»

6.     «και θα σας αναγγείλει αυτά που μέλλουν να συμβούν» (Κατά Ιωάννην κεφ. 16:13). Όλες οι προφητείες του Προφήτη Μωχάμμαντ (ﷺ) πραγματοποιήθηκαν.

7.    «Εκείνος θα δοξάσει εμένα» (Κατά Ιωάννην 16:14). Πραγματικά το Κοράνιο και ο Προφήτης Μωχάμμαντ (ﷺ) έχουν περισσότερο σεβασμό για τον Ιησού (Ειρήνη σ’ αυτόν) απ’ ότι η Βίβλος και οι ίδιοι οι Χριστιανοί. Τα παρακάτω θα το διευκρινίσουν:

α. Η πίστη στο θάνατό του επάνω στο σταυρό δυσφημεί την Προφητική του ιδιότητα σύμφωνα με το Δευτερονόμιο κεφ. 13:5: «Και ο προφήτης εκείνος ή ο ονειροκρίτης πρέπει να θανατωθεί...». Τον δείχνει ακόμα ως καταραμένο (ο Θεός φυλάξοι!) σύμφωνα με το Δευτερονόμιο κεφ. 21:22-23: «...όποιος κρέμεται είναι καταραμένος από το Θεό•…».

β. Στο Κατά Ματθαίον κεφ. 27:46: «... Θεέ μου, Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες;» Ακόμα κι ένας μη Προφήτης θα χαμογελούσε με τον πόνο του αφού θα γνώριζε ότι ο θάνατός του θα του έδινε τον τίτλο του μάρτυρα. Δεν προσβάλει αυτό τον Ιησού που τον περιγράφει ως κάποιον που δεν είχε πίστη στον Αλλάχ;

γ. Εμείς οι Μουσουλμάνοι δεν πιστεύουμε ότι ο Ιησούς θα μπορούσε να ονομάσει τους πολυθεϊστές σκυλιά και γουρούνια και να απευθυνθεί στη μητέρα του με την προσφώνηση Γυναίκα, όπως το Κοράνιο αναφέρει στη Σούρα κεφ. 19:32: «Και (με Έκανε) ευσεβή και υπάκουο προς τη μητέρα μου, και δε με έκανε αλαζόνα (που μεταχειρίζεται τους ανθρώπους σκληρά και με αλαζονεία), άθλιο.». Στο Κατά Ματθαίον κεφ. 7:6: «Μη δώσετε τα άγια πράγματα στους σκύλους ούτε να πετάξετε τα μαργαριτάρια στους χοίρους,...». Στο Κατά Ιωάννην κεφ. 2:4: «Της (Μαρίας) λέει ο Ιησούς: ‘Τι επεμβαίνεις εσύ στο δικό μου έργο, γυναίκα;’.»

Αποκάλυψη στον Προφήτη Μωχάμμαντ (ﷺ)

Η πρώτη αποκάλυψη του Αλλάχ μέσω του αγγέλου Γαβριήλ στο Μωχάμμαντ (Ειρήνη σ’ αυτόν) ήταν η λέξη “Ίκρα’’ που σημαίνει «Διάβασε» στη Σούρα κεφ. 96:1-5. Δεδομένου ότι ήταν αναλφάβητος απάντησε: «Δεν μπορώ να διαβάσω». Αυτή η πρώτη αποκάλυψη είχε προφητευθεί από τον Ησαΐα στο κεφ. 29:12: « Ή δίνουν το βιβλίο σ’ έναν που δεν ξέρει ανάγνωση και του λένε: ‘Διάβασέ το’, κι εκείνος απαντάει: ‘Δεν ξέρω ανάγνωση’.».

Η σειρά της αποκάλυψης στον Προφήτη Μωχάμμαντ (ﷺ) δεν είναι όπως εμφανίζεται η σειρά κεφαλαίων στο Κοράνιο. Με άλλα λόγια το πρώτο μέρος που αποκαλύφθηκε δεν βρίσκεται στην πρώτη σελίδα και το τελευταίο μέρος στην τελευταία σελίδα. Ότι αυτές οι αποκαλύψεις δεν ήρθαν όλες μαζί και εισήχθησαν με ορισμένη διάταξη στο Κοράνιο όπως ορίζεται από τον Αλλάχ, είχε αναφερθεί επίσης στον Ησαΐα κεφ. 28:10-11: «...Επειδή, με διδασκαλία επάνω σε διδασκαλία, με διδασκαλία επάνω σε διδασκαλία, με στίχο επάνω σε στίχο, στίχο επάνω σε στίχο, λίγο εδώ, λίγο εκεί, επειδή, με ψελλίζοντα χείλη, και με άλλη γλώσσα, θα μιλάει σ' αυτόν τον λαό•».
http://www.wordplanet.org/gk/23/28.htm#0

Με μια άλλη γλώσσα σημαίνει ξένη γλώσσα, όχι Εβραϊκά ή Αραμαϊκά, αλλά Αραβικά.

Οι Μουσουλμάνοι σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιούν μία γλώσσα, τα Αραβικά, στις επικλήσεις προς τον Θεό τους, στις προσευχές τους, στο προσκύνημά τους και στο χαιρετισμό μεταξύ τους. Ακόμα αυτή η μοναδικότητα της γλώσσας είχε προφητευθεί από τον Σοφονία κεφ. 3:9: «‘Μετά απ’ αυτά’, λέει ο Κύριος, ‘θα μεταστρέψω τους λαούς και θα εξαγνίσω τα χείλη τους για να προσεύχονται όλοι στ’ όνομά μου κι όλοι να με λατρεύουν με μια καρδιά’.» Αλίμονο η αλήθεια ήρθε στα Αραβικά, αλλά μερικοί ακόμα περιμένουν τον Προφήτη Ιησού (Ειρήνη σ’ αυτόν) ο οποίος μπορεί να διδάξει στην ανθρωπότητα να λατρέψουν τον Αλλάχ σε μια μοναδική γλώσσα στο δεύτερο ερχομό του. Εμείς οι Μουσουλμάνοι είμαστε βέβαιοι ότι ο Προφήτης Ιησούς στο δεύτερο ερχομό του θα ενωθεί με τους Μουσουλμάνους στα μουσουλμανικά τζαμιά τους σαν κάθε άλλο Μουσουλμάνο, περιτμημένος, μη τρώγοντας χοιρινό, και κάνοντας προσευχές με νίψη, σε όρθια στάση, σε στάση υπόκλισης και σε πρηνή στάση.

 
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
 
1.    Ερμηνευτική Αγγλική Μετάφραση του Κορανίου, από τον Δρ. Muhammad Taqui-Din Al-Hilali και τον Δρ. Muhammad Muhsin Khan.
2.    Η Βίβλος, Έκδοση King James, αναθεωρημένη το 1611.
3.    Η Βίβλος, Αναθεωρημένη Πρότυπη Έκδοση.
4.    Μετάφραση των Ιερών Γραφών του Νέου Κόσμου: Εκκλησία Μαρτύρων του Ιεχωβά.
5.    Νέα Αμερικάνικη Πρότυπη Βίβλος.
6.    Ο Μύθος του Σταυρού, από τον A. D. Ajijola
7.    Ο Σταυρός και η Ημισέληνος από τον Maulana Muhammad Imran.
8.    Davis Λεξικό της Βίβλου, 1980.
9.    Η Διεθνής Πρότυπη Εγκυκλοπαίδεια της Βίβλου.
10.     Λεξικό της Βίβλου του Smith, 1980.
11.     Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα, 1980.
12.     Ο Μωχάμμαντ στη Βίβλο, από τον Καθ. Abd Αl-Ahad Dawud.
13.     O Μωχάμμαντ στη Βίβλο, από τον Ahmed Deedat
14.     Ιησούς, Προφήτης του Ισλάμ, από τον Sulaiman Shahid Mufassir.
15.     Βιβλικές μελέτες από μουσουλμανική άποψη, από τον S. Mufassir.
16.     Ο Μωχάμμαντ στη Βίβλο, από τον Jamal Badawi: Al-Ittihad, Ιανουάριος- Μάρτιος, 1982.

 
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

σελ.    Τίτλος    
8    Η πρώτη επαφή μεταξύ ενός Χριστιανού και ενός Μουσουλμάνου    1
23    Η Βίβλος    2
37    Το Δόγμα της Αγίας Τριάδας    3
45    Το Δόγμα της Θειότητας του Ιησού Χριστού.    4
55    Το Δόγμα του Θείου Υιού, του Ιησού Χριστού    5
59    Σταυρώθηκε ο Ιησούς;    6
67    Το Δόγμα της Εξιλέωσης και του Προπατορικού Αμαρτήματος.    7
71    Ο ΜΩΧΑΜΜΑΝΤ ΣΤΗ ΒΙΒΛΟ
8
97    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ    9