خورشيد چراغ روشن و ماه تابان است

خورشيد چراغ روشن و ماه تابان است  

   الله متعال فرمود(تبارك الذي جعل في السماء بروجا و جعل فيها سراجاً و قمراً منيراً) الفرقان 61. يعنى "بزرگوار آن خدائى كه در آسمان بر ج ها مقرر داشت و درآن چراغ روشن خورشيد و ماه تابان را روشن ساخت "(فرقان ـ 61)

حقيقت علمى

نيروئى خورشيد (رئاكتر هسته اى هستى نيروئى خورشيد از سوزش هيدروجنى كه تشكيل شونده اساسى آن و تبديل آن به هليوم در داخل خورشيد توليد مى شود چونكه تيرگى و فشار بالا و حرارتى كه به 15 ميليون درجه مى رسيد، هست. چيزى كه منجر به پيدايش فعاليت هسته اى واتحاد چهارآتم هيدروجينى براى تشكيل يك آتم هليوم شود. و فرق توده ميان عناصر فعاليت    الله متعال فرمود(تبارك الذي جعل في السماء بروجا و جعل فيها سراجاً و قمراً منيراً) الفرقان 61. يعنى "بزرگوار آن خدائى كه در آسمان بر ج ها مقرر داشت و درآن چراغ روشن خورشيد و ماه تابان را روشن ساخت "(فرقان ـ 61)

حقيقت علمى

نيروئى خورشيد (رئاكتر هسته اى هستى نيروئى خورشيد از سوزش هيدروجنى كه تشكيل شونده اساسى آن و تبديل آن به هليوم در داخل خورشيد توليد مى شود چونكه تيرگى و فشار بالا و حرارتى كه به 15 ميليون درجه مى رسيد، هست. چيزى كه منجر به پيدايش فعاليت هسته اى واتحاد چهارآتم هيدروجينى براى تشكيل يك آتم هليوم شود. و فرق توده ميان عناصر فعاليت
و آنستكه ناشى از آن بصورت نيروى الكتريك آهن ربائى گسترند. پس اين الكتريك آهن ربائى از رويه خورشيد پرتوهاى كوتاه موجه اى را همراه پرتوهاى ديدنى و پرتوهاى ما دون قرمز وپرتوهاى ماوراى پنفشه گستراند. يعنى خورشيد نيروى خود را درونى آن از راه اتحاد هسته اى طبيعى در شريط شديدى از فشارى و تيرگى و حرارت از سر مى گيرد. گويا آن رئاكتور هسته اى ضخيم كه براى از سر دادن زمين با روشنائى و گرمى و نيرو تسخير شد. پس خورشيد ستاره و يك تنه اى آسمانى و تابان بشمارمى رود كه نيرويش را از خود مى گستراند در حاليكه ماه سياره بشمار مى رود و تنهء آسمانى ثابت و روشنائى است كه پرتوهاى كه از ستارگان و خورشيدها دريافت. مى كند واين شرح با وابسته هاى طبيعى سيارهء آن (ماه ها) مطابق است.

جهت معجزه گرى

آيه هاى قرآن مجيد از هزار و چهارصد سال يا بيشتر به فرق ميان ستاره و سياره (خورشيد وماه) اشاره كرد همين نتيجه كه ستاره  شناسان امروزى پس از كشف تلمسكوپ ها و انجام پژوهش هاى موتوفترى (روشنائى) وطيف روى ستارگان و سياره ها طى سده هاى گذشته به آن نتيجه رسيدند. پس سياره چيزى نيست جز يك جرم آسمانى تابانى كه نيرو را از خود مى گستراند. درحاليكه سياره يك جرم آسمانى با روشنائى ثابت پرتوهاى كه از ستارگان و خورشيدها را منعكس مى كند. و اين شرح با وابسته هاى طبيعى سياره ها (ماه ها) مطابق است پس خورشيد يك رئاكتور طبيعى هسته اى ضخيم بشمارمى رود كه در فضا به سرعت فوق العاده شنا مى كند
و روشنائى، نيرو و حرارت را با شكل هاى گونا گون و متغير چه از سوى حجم يا كيفيت آن دارد.
و آن قرص روشنائى ثابت دار نيست بلكه چراغ در خشان است مانند آنچه الله متعال فرمود: "و جعلنا سراجاً وهاجاً" (نبأ-13) يعنى و چراغ درخشان است (چراغى چون خورشيد) درخشان برافروختم  (سوره نبا-13)

و ماه يك سياره اى كه روشنائى خورشيد را منعكس مى كند كه شب تيرهء زمين را يرافروزد. بنا براين قرآن مجيد در مقرر فرمودن اين دو آيهء كريم سبقت داشت. پس چه كسى اين حقيقت ها را به محمد صلى الله عليه وسلم جز الله  بزرگوارا در بالاهاى خود خبر داده است.