ممنوعيت بهداشتى كشف پياميرى است

ممنوعيت بهداشتى كشف پياميرى است

پيامبر   الله صلى الله عليه و سلم فرمود:"إذا سمعتم بالطاعون في أرض فلا تدخلوها، و إذا وقع بأرض و أنتم فيها فلا تخرجوا منها" يعنى اگر شنيديد كه ناخوشى طاعون در زمينى منتشرشد وارد آن زمين مشويد. واگر در زمينى كه شما در آن بسر مى بريد، ظاهر شد. از آن زمين بيرون مشويد نقل از شيخين.

و آن حضرت صلى الله عليه و سلم نيز فرمود: " الفار من الطاعون كالفار من الزحف و من صبر فيه كان" يعنى گريزنده ازطاعون مانند گريزنده از جلو آرتش دشمن هنگام حمله است و هر كسيكه در برابر آن ناخوشى شكيبا باشد پاداش شهيد را خواهد گرفت (نقل از احمد)

حقيقت علمى:

دانش در اين دوره توسعه يافته است و زندگان پنهانى و ريزه را كشف شد، و رفتارهاى آميزشى وافزونى آنها و باعث شدن آن به پيدايش ناخوشى ها و بلا ها معلوم شده است. وروشن شد كه تندرستانى كه نشانه هاى بيمارى روى چهره هايشان در جاى بلازده آشكارشد، آنان كسانى كه ميكرب بلا را به سرزمنى هاى ديگر مى برند.    پيامبر   الله صلى الله عليه و سلم فرمود:"إذا سمعتم بالطاعون في أرض فلا تدخلوها، و إذا وقع بأرض و أنتم فيها فلا تخرجوا منها" يعنى اگر شنيديد كه ناخوشى طاعون در زمينى منتشرشد وارد آن زمين مشويد. واگر در زمينى كه شما در آن بسر مى بريد، ظاهر شد. از آن زمين بيرون مشويد نقل از شيخين.

و آن حضرت صلى الله عليه و سلم نيز فرمود: " الفار من الطاعون كالفار من الزحف و من صبر فيه كان" يعنى گريزنده ازطاعون مانند گريزنده از جلو آرتش دشمن هنگام حمله است و هر كسيكه در برابر آن ناخوشى شكيبا باشد پاداش شهيد را خواهد گرفت (نقل از احمد)

حقيقت علمى:

دانش در اين دوره توسعه يافته است و زندگان پنهانى و ريزه را كشف شد، و رفتارهاى آميزشى وافزونى آنها و باعث شدن آن به پيدايش ناخوشى ها و بلا ها معلوم شده است. وروشن شد كه تندرستانى كه نشانه هاى بيمارى روى چهره هايشان در جاى بلازده آشكارشد، آنان كسانى كه ميكرب بلا را به سرزمنى هاى ديگر مى برند. و منع خطر اصلى درمنتقل شدن بلا از جاهائى به جاهاى ديگر بشمار ميروند. و به علت كشف اين حقيقت، نظام ممنوعيت بهداشتى كه حالا در همهء جهان معروف است، برجا شد. اين نظام همهء مردم شهرى كه بلا در آن آشكارشده ازبيرون شدن از آن شهر حلوگيرى مى كند. و همچنين مردمى را كه بيرون آن شهر هستند آنان را از وارد شدن آن جلوگيرى مى كند. در سدهء پانزدهم موجه هاى بلا اورپا را زده بود و يك چهارم ساكنان آن را كشت. اين بود در حاليكه شدت آن بلا بر مرزهاى كشورهاى اسلامى شكسته شد. بلاهاى مرگبار. و بيمارى هاى واگير درجهان اسلامى كمتر از آ نستكه در همين دوره در اورپا بود 

جهت معجزه گرى:

همهء مردم در روزگار پيامبر (صلى الله عليه وسلم) و پيش وپس از روزگار آن حضرت تا (باستير) كه ميكربها را كشف كرد، عقيده داشتند و دارند كه جان هاى پليد، شيطانان و ستارگان بيمارى ها را به وجود بياورند و اين بيمارى ها با تميزى يا نظم يا رفتار هيچ  رابطه ندارد. از اينرو اين بيمارى ها هم با منتقل شدن حيوانات ريزه بينى از يك انسان به انسان ديگر رابطه ندارد.
و آن را باشعبده و خرافه ها درمان مى كردند

و پيامبر (صلى الله عليه وسلم) دراين شرايط يك پايهء اساسى نهاده است.و آن يكى ازپايه هاى اساسى پزشك پيشگيرى امروزى پس از كشف عوامل بيمارى ها و بلاها بشمار مى رود. آن پايه، پايهء ممنوعيت بهداشتى است براى جلوگيرى از واگيرى بلاهاى نابود كننده در شهرها و جامعه هاى انسانى است. پس حضرت پيامبر اكرم (صلىالله عليه وسلم) اين حقيقت علمى را مقررفرمود هنگاميكه گفت: (اگر شنيديد كه ناخوشى طاعون در زمينى منتشرشد وارد آن زمين مشويد. و اگر در زمينى كه شما در آن بسر مى بريد، ظاهر شد. از آن زمين بيرون مشويد) نقل از شيخين.

و براى ضمانت اجراى اين سفارشى پيامبر اكرم صلى الله عليه و سلم يك دژ تسخير نشدنى دور جاى بلا زده بر پا كرده است. كه شكيباى گرونده اى كه در جاى بلا زده باقي مى ماند وعده داد كه پاداش شهيدان را خواهد گرفت. و گريزنده از بلا از ويل و دزوخ برحذر داشت. پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمود: "گريزنده ازطاعون مانند گريزنده از جلو آرتش دشمن هنگام حمله است و هر كسيكه در برابر آن شكيبا باشد پاداش شهيد را خواهد گرفت (نقل از احمد)

پس اگر از دويست سال فقط به يك آدم سالمى كه مردگان بلاى واگير دور وى ميبيند، در همين حالى كه بكلى سالم است، گفته بود: در جايت بمان و بيرون مشو. اين سخن را بمنزلهء بى هوشى يا يا دشمنى ضد زندگى وى دانست. و با خود به يك جاى خالى از بلا مي گريخت. مسلمانان  تنها از ميان همه مردم جهان كه از جاى بلازده بنا به فرمايش پيامبرشان  نگريختند و بى آنكه حكمت  آن را در يافت كنند. و بعلت اين رفتار آلت دست آندازى از سوى نامسلمانان بودند اين بود تاكشف شد كه سالمان با مصونبت قويترى كه نشانه هاى بيمارى در جاى بلا زده روى چهره ها يشان آشكار نشد ميكرب بيمارى واگيرى مى برند و آنان منبع خطر حقيقى براى نقل و انتقال بلا به جاهائى ديگر بشمار ميروند. اگر ايشان به آن جاها بروند زيرا ايشان بى توجه جا به جا مى شوند و باسالمان مياميزند از اينرو ياخته هاى بلاى نابود كننده را به ايشان نقل مى كنند پس ايشان خطر تر از بيماران حقيقى را كه مردم آنان را كناره گيرى مى كنند پس ?چه كسى اين حقيقت را به محمد (صلى الله عليه وسلم) آگاه كرد؟!

آيا ميتوان كه يك آدمى از چهار ده سده در مورد اين حقيقت هاى بادقت سخن گفته است؟ مگر در آنستكه سخن وى وحى از عالم و آگاه باشد!

الله متعال فرمود:"و قل الحمد لله سيريكم آياته فتعرفونها و ما ربك بغافل عما تعملون" (النمل- 93) يعنى و بگو اى پيامبر ستايش مخصوص خداست كه بزودى آيات قدرتش را بشما ارائه خواهد داد تا آنرا بشناسيد و الله هر گز غافل از كردار شما نيست"    (النمل 93)