Ο ΙΗΣΟΥΣ ΣΤΟ ΚΟΡΑΝ

Ο ΙΗΣΟΥΣ

ΣΤΟ ΚΟΡΑΝ

عيسى عليه السلام في القرآن (باللغة اليونانية)

Δρ. Αμπντ Αρ-Ραχμάν Αλ-Σίχα

European Islamic Research Center (EIRC)

WWW.ISLAMLAND.COM

Στο όνομα του Αλλάχ, του Παντελεήμονα, του Πολυεύσπλαχνου

Εισαγωγή

Πριν εξετάσουμε τη ζωή του Ιησού (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν), όπως παρουσιάζεται στο Κοράν, είναι σημαντικό να αναφερθούμε στην αρχή της δημιουργίας, την προέλευση του ανθρώπου, τον σκοπό της ύπαρξής του, καθώς και στην ανάγκη του για πνευματική καθοδήγηση. Αυτή η καθοδήγηση διασφαλίζει την ψυχική γαλήνη και την ηρεμία της καρδιάς.

Η πνευματική καθοδήγηση εκφράζεται μέσα από την πίστη, η οποία ρυθμίζει τις υποθέσεις των ανθρώπων, καθοδηγεί τις κοινωνίες και κατευθύνει τις σκέψεις και τις προσδοκίες προς τον σωστό δρόμο. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω των Θείων Νόμων, οι οποίοι διαφυλάσσουν τα δικαιώματα, την ασφάλεια, την τιμή και την περιουσία.

Όλα αυτά μπορούν να επιτευχθούν μόνο μέσω των προφητών και των αποστόλων (ειρήνη και ευλογίες σε αυτούς), οι οποίοι μετέφεραν το Θείο μήνυμα.

Το Κοράν, το Θείο Βιβλίο που αποκάλυψε ο Αλλάχ στον αγγελιαφόρο Του, τον Μωχάμμαντ (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν), είναι το τελευταίο Θείο Βιβλίο για όλη την ανθρωπότητα. Είναι καθολικό και διαχρονικό, κατάλληλο για κάθε εποχή και τόπο. Περιλαμβάνει όλα όσα χρειάζονται οι άνθρωποι για την ευτυχία τους, τόσο σε αυτή τη ζωή όσο και στη Μέλλουσα Ζωή.

Παρόλο που το Κοράν βασίζεται σε ακλόνητες και απαράλλακτες αρχές, οι κανόνες του παραμένουν εφαρμόσιμοι σε κάθε εποχή και τόπο. Είναι κατάλληλοι για την αντιμετώπιση νέων και σύγχρονων καταστάσεων, προσφέροντας λύσεις και διευκολύνσεις.

Το Κοράν περιγράφει με σαφήνεια τη δημιουργία του σύμπαντος και την εξέλιξή του, από την αρχή μέχρι το τέλος. Δηλώνει ξεκάθαρα ότι η δημιουργία του σύμπαντος ανήκει αποκλειστικά στον Αλλάχ, τον Έναν Αληθινό Θεό. Επιπλέον, αναφέρεται σε γεγονότα τόσο του ορατού όσο και του αόρατου κόσμου, επιτρέποντας στον ανθρώπινο νου να αντιληφθεί τη λογική και συνεπή αλληλουχία της δημιουργίας.

Ο Προφήτης Μωχάμμαντ (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν) εξήγησε ότι πριν από οτιδήποτε άλλο, υπήρχε μόνο ο Αλλάχ.

Ο Ομράν μπιν Χουσάιν ανέφερε ότι μερικοί άνθρωποι από την Υεμένη ρώτησαν τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν): «Ήρθαμε να σε ρωτήσουμε για αυτό το ζήτημα.» Εκείνος απάντησε: «Ο Αλλάχ υπήρχε και τίποτα άλλο δεν υπήρχε εκτός από Αυτόν. (Δημιούργησε τον Θρόνο Του και το νερό, και) ο Θρόνος Του βρισκόταν πάνω στο νερό, και έγραψε τα πάντα στον Αλ-Λάουχ Αλ-Μαχφούδ (τον Διατηρημένο Πίνακα) και δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη.» 

📜 (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι)

Έτσι, ο αγγελιαφόρος του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν) τους εξήγησε την αιωνιότητα του Αλλάχ, λέγοντας: «Υπήρχε ο Αλλάχ και δεν υπήρχε τίποτα άλλο εκτός από Αυτόν.» Αυτό σημαίνει ότι ο Αλλάχ υπήρχε πριν από τη δημιουργία του κόσμου και τίποτα άλλο δεν συνυπήρχε μαζί Του. Με αυτό τον τρόπο, τους ενημέρωσε ότι η απόλυτη αιωνιότητα ανήκει αποκλειστικά στον Αλλάχ, του Οποίου η ύπαρξη δεν έχει αρχή.

Κανένα δημιούργημα δεν κατέχει αυτή την ιδιότητα. Όλα τα δημιουργήματα έχουν αρχή και τέλος, ενώ ο Ένας και Αληθινός Θεός είναι Aιώνιος, χωρίς αρχή ούτε τέλος.

Ο Αλλάχ το επιβεβαιώνει στο Κοράν, τονίζοντας ότι η απόλυτη αιωνιότητα ανήκει μόνο σε Αυτόν, δείχνοντας στους ανθρώπους πως ολόκληρος αυτός ο κόσμος είναι μια δημιουργία που ήρθε από την ανυπαρξία στην ύπαρξη.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει στο Κοράν:

{ Αυτός είναι ο Αλ-Άουαλ (ο Πρώτος, που υπήρχε πάντα χωρίς αρχή, και πριν από Αυτόν δεν υπήρχε τίποτα), ο Αλ-Άχιρ (Αυτός που θα παραμείνει χωρίς τέλος, αφού τα πάντα θα χαθούν την Ημέρα της Κρίσεως), ο Αδ-Δάχιρ (ο Ύψιστος, που κυριαρχεί πάνω σε όλα, και τίποτα δεν είναι πάνω από Αυτόν), ο Αλ-Μπάτειν (Αυτός που βρίσκεται πιο κοντά από οτιδήποτε άλλο), και Αυτός είναι ο Παντογνώστης των πάντων. }

(Σούρατ Αλ-Χαντίντ, 57:3)

Ο Αλλάχ είναι ο Αλ-Άουαλ: ο Πρώτος, που υπήρχε πάντα χωρίς αρχή, και πριν από Αυτόν δεν υπήρχε τίποτα. Σε Αυτόν ανήκουν όλες οι ιδιότητες της Τελειότητας, και κανείς δεν είναι συγκρίσιμος ή παρόμοιος με Αυτόν.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Είναι ο Δημιουργός των ουρανών και της γης. Έπλασε για εσάς συζύγους από εσάς τους ίδιους (ώστε να βρίσκετε σε αυτές γαλήνη και ανάπαυση). Και (δημιούργησε για εσάς) τα βοοειδή σε ζευγάρια (αρσενικά και θηλυκά). Σας δημιουργεί μέσω αυτής (της συζυγικής σχέσης, και σας συντηρεί μέσω της αναπαραγωγής των βοοειδών σας). Δεν υπάρχει τίποτα παρόμοιο (ίσο ή συγκρίσιμο) με Αυτόν, και Αυτός είναι ο Ασ-Σαμί‘ (Αυτός που ακούει τα πάντα), ο Αλ-Μπασείρ (Αυτός που βλέπει τα πάντα). }

(Σούρατ Ασ-Σούρα, 42:11)

Ο Αλλάχ έχει καταστήσει σαφές ότι κανείς δεν μπορεί να Τον περιγράψει ή να Τον κατανοήσει με τη σκέψη του. Αυτό αποκαλύπτει στον άνθρωπο το Μεγαλείο Του και τον οδηγεί στο να έχει στην καρδιά του ευλάβεια, δέος, φόβο και ταπείνωση προς Αυτόν, και έτσι αναγνωρίζει τη Θεότητά Του και την απόλυτη Κυριότητά Του.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Γνωρίζει ό,τι τους περιμένει (στη Μέλλουσα Ζωή) και ό,τι άφησαν πίσω τους (στην εγκόσμια ζωή), ενώ εκείνοι δεν μπορούν να Τον κατανοήσουν με τη γνώση τους. }

(Σούρατ Τα-Χα, 20:110)

Ότιδήποτε άλλο εκτός από τον Αλλάχ είναι δημιούργημα, το οποίο ο Αλλάχ έφερε στην ύπαρξη από την ανυπαρξία με τη δύναμή Του. 

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Αυτός είναι ο Αλλάχ, ο Κύριός σας, ο Δημιουργός των πάντων. Δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνον Αυτός. Πώς λοιπόν απομακρύνεστε (από τη λατρεία Του, και λατρεύετε δημιουργήματα); } 

(Σούρατ Γάφιρ, 40:62)

Σύμφωνα με την πίστη των Μουσουλμάνων, ο Αλλάχ δημιουργεί ό,τι θέλει και κάνει ό,τι θέλει. Κανείς δεν μπορεί να ανατρέψει την απόφασή Του, ούτε να αναιρέσει τη βούλησή Του. 

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Πράγματι, δημιουργήσαμε τα πάντα σύμφωνα με το Θείο Πεπρωμένο (σύμφωνα με τη γνώση και τη θέλησή Μας, και σύμφωνα με ό,τι γράψαμε στον Αλ-Λάουχ Αλ-Μαχφούδ - τον Διατηρημένο Πίνακα). Η εντολή Μας (όταν θέλουμε κάτι), δεν είναι παρά μία λέξη (δηλ. «Γενηθήτω», και έτσι γίνεται) σαν εν ριπή οφθαλμού. } 

(Σούρατ Αλ-Κάμαρ, 54:49)

Ο Αλλάχ δεν δημιουργεί τίποτα μάταια ή άσκοπα, ούτε αφήνει κανένα δημιούργημα χωρίς σκοπό, υποχρεώσεις και καθήκοντα. Κάθε δημιούργημα έχει έναν λόγο ύπαρξης και μια αποστολή να εκπληρώσει. Η σοφία πίσω από τη δημιουργία κάθε όντος μπορεί να μας είναι γνωστή ή να παραμένει άγνωστη.

Η σύγχρονη επιστήμη έχει αποδείξει τη σύνδεση όλων των ζωντανών οργανισμών μεταξύ τους, μέσω της τροφικής αλυσίδας, καθώς και τη σχέση τους με τον μη ζωντανό κόσμο, όπως η επίδραση του φωτός, του σκότους, του ήλιου, του φεγγαριού, της νύχτας και της ημέρας σε αυτούς. Αυτά είναι όσα γνωρίζουμε σήμερα, ενώ το μέλλον υπόσχεται να αποκαλύψει ακόμη περισσότερα.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Πράγματι, στη δημιουργία των ουρανών και της γης, στη διαδοχική εναλλαγή της νύχτας και της ημέρας, στα πλοία που πλέουν στις θάλασσες μεταφέροντας όσα ωφελούν τους ανθρώπους, στο νερό που ο Αλλάχ στέλνει από τον ουρανό, με το οποίο αναζωογονεί τη γη μετά τον θάνατό της, στα κινούμενα πλάσματα που Εκείνος σκόρπισε σε αυτή, στις αλλαγές των ανέμων και στα υποταγμένα σύννεφα ανάμεσα στον ουρανό και τη γη -σε όλα αυτά υπάρχουν Σημάδια (και ξεκάθαρες αποδείξεις) για όσους κατανοούν. }

(Σούρατ Αλ-Μπάκαρα, 2:164)

Ο Συγγραφέας

Πρώτο Κεφάλαιο

Η Αρχή της Δημιουργίας

Το Κοράν, που αποτελεί τα Λόγια του Αλλάχ, εξηγεί ότι η δημιουργία του κόσμου έγινε χωρίς προϋπάρχουσα ύλη, μόνο μέσω της δύναμης, της θέλησης και της εντολής του Αλλάχ.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ (Ο Αλλάχ) είναι ο Πρωτουργός των ουρανών και της γης. Όταν αποφασίσει κάτι, απλώς λέει σε αυτό: «Γενηθήτω!», και έτσι γίνεται. }

(Σούρατ Αλ-Μπάκαρα, 2:117)

Ο Προφήτης Μωχάμμαντ (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν) διευκρίνισε ότι το πρώτο δημιούργημα που έφερε ο Αλλάχ στην ύπαρξη ήταν το νερό. Το νερό δημιουργήθηκε χωρίς προϋπάρχουσα ύλη και αποτέλεσε τη βάση για τη δημιουργία όλων των υπόλοιπων όντων. Ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν) είπε:

«Τα πάντα δημιουργήθηκαν από το νερό.»

(Ιμπν Χιμπάν - Σαχίχ)

Η δημιουργία των ουρανών και της γης:

Ο Αλλάχ αναφέρει στο Κοράν ότι δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη σε έξι ημέρες, χωρίς να Τον αγγίξει καμία κόπωση ή να αντιμετωπίσει δυσκολία:

{ Πράγματι, Εμείς δημιουργήσαμε τους ουρανούς και τη γη, και ό,τι βρίσκεται ανάμεσά τους, σε έξι Ημέρες, και καμία κόπωση δεν Μας άγγιξε. }

(Σούρατ Κάφ, 50:38)

Παρότι ο Αλλάχ έχει τη δύναμη να δημιουργήσει τα πάντα σε μια στιγμή, όπως αναφέρει το Κοράν:

{ Στον Αλλάχ ανήκει το αόρατο των ουρανών και της γης. Πράγματι, το θέμα της Ώρας (και το πόσο γρήγορα θα γίνει με την εντολή του Αλλάχ) δεν είναι παρά εν ριπή οφθαλμού ή ακόμα πιο γρήγορα. Πράγματι, ο Αλλάχ είναι για τα πάντα Ικανός. }

(Σούρατ Αν-Ναχλ, 16:77)

Γιατί η δημιουργία διήρκεσε έξι ημέρες;

Αν και ο Αλλάχ μπορούσε να δημιουργήσει τα πάντα ακαριαία, η διαδικασία αυτή διήρκεσε έξι ημέρες για συγκεκριμένους λόγους. Ο Ιμπν Αλ-Τζάουζι εξήγησε κάποιους από αυτούς:

1. Θαυμασμός των αγγέλων: Κάθε ημέρα της δημιουργίας περιείχε κάτι μεγάλο και θαυμαστό, ώστε οι άγγελοι να δουν και να θαυμάσουν το έργο του Αλλάχ.
2. Προετοιμασία για τον Αδάμ: Ο κόσμος δημιουργήθηκε σταδιακά ως προετοιμασία για την έλευση του Αδάμ και των απογόνων του, ενισχύοντας τον σεβασμό των αγγέλων προς τον άνθρωπο.
3. Εκδήλωση σοφίας: Η άμεση δημιουργία αποδεικνύει τη δύναμη του Αλλάχ, ενώ η σταδιακή διαδικασία αναδεικνύει τη σοφία Του.
4. Διδασκαλία της υπομονής: Ο Αλλάχ, αν και Παντοδύναμος, δημιούργησε τον κόσμο σταδιακά σε έξι ημέρες, δίνοντας ένα μάθημα υπομονής στους ανθρώπους.
5. Απόδειξη σχεδιασμού και όχι τυχαιότητας: Η οργανωμένη δημιουργία αποτρέπει την αντίληψη ότι ο κόσμος προέκυψε τυχαία. Αυτός που δημιούργησε τα πάντα σταδιακά, επιβεβαιώνει ότι είναι Ικανός να δημιουργήσει ό,τι θέλει, όποτε το θελήσει, και ότι τίποτα από όσα δημιούργησε δεν ήταν τυχαίο.
6. Όλα έχουν τον προκαθορισμένο χρόνο τους: Ο Αλ-Κουρτούμπι, στηνερμηνεία του για το Κοράν, λέει: «Δημιούργησε τα πάντα σε έξι ημέρες, διότι για κάθε πράγμα έχει ορίσει έναν προκαθορισμένο χρόνο. Μέσα από αυτό, μας διδάσκει ότι δεν τιμωρεί αμέσως τους αμαρτωλούς, αλλά τους δίνει αναβολή και ευκαιρία να στραφούν με μεταμέλεια προς Αυτόν.»

Περιγραφή της δημιουργίας:

Η δημιουργία των ουρανών και της γης περιγράφεται λεπτομερώς στο Κοράν:

{ Πες (ω, Προφήτη): «Είναι δυνατόν να αρνείστε την πίστη σε Αυτόν που δημιούργησε τη γη σε δύο Ημέρες, και να αποδίδετε σε Αυτόν εταίρους στη λατρεία; Αυτός είναι ο Κύριος όλων των κόσμων. (9) Τοποθέτησε σε αυτή (τη γη) σταθερά βουνά (σαν πασσάλους) επάνω της, και την ευλόγησε (κάνοντάς την να έχει πάντα αγαθά) και όρισε σε αυτήν τα αγαθά της, (και όλα αυτά) σε τέσσερις ισάξιες Ημέρες (δύο μέρες για τη δημιουργία της γης, και άλλες δύο για τα υπόλοιπα), (και αυτή η είδηση είναι) για όσους ρωτούν (για τη δημιουργία). (10) Έπειτα προχώρησε στη δημιουργία του ουρανού, που ήταν καπνός, και είπε σε αυτόν και στη γη: «Υποταχθείτε (στην εντολή Μου), είτε εκούσια, είτε ακούσια.» Είπαν: «Υποτασσόμαστε με υπακοή.» (11) Έτσι, τους έκανε (τους ουρανούς) επτά ουρανούς σε δύο Ημέρες, και αποκάλυψε σε κάθε ουρανό ό,τι έχει ορίσει εκεί.» Πράγματι, στολίσαμε τον χαμηλότερο ουρανό με λαμπτήρες (αστέρια), και τα κάναμε ως προστασία (για τον χαμηλότερο ουρανό, από κάθε διάβολο που προσπαθεί να κρυφακούσει). Όλα αυτά τα έχει ορίσει ο Αλ-‘Αζείζ (Παντοδύναμος, Ανίκητος), ο Αλ-‘Αλείμ (Παντογνώστης). (12) }

(Σούρατ Φούσιλατ, 41:9-12)

Σύμφωνα με άλλον έναν λόγιο, αυτές οι τέσσερις ‘ημέρες’ -οι δύο ημέρες κατά τις οποίες ο Αλλάχ δημιούργησε τη γη και οι δύο ημέρες κατά τις οποίες δημιούργησε τα βουνά, ευλόγησε τη γη ώστε να έχει πάντα αγαθά και όρισε σε αυτήν τα αγαθά της-, δεν αναφέρονται σε γήινες ημέρες, αλλά σε περιόδους με πολύ μεγαλύτερη διάρκεια, τη διάρκεια των οποίων μόνο ο Αλλάχ γνωρίζει.

Με βάση την ανθρώπινη γνώση και τη σύγχρονη επιστήμη, μπορούμε να φανταστούμε ότι αυτές οι ‘ημέρες’ αντιστοιχούν σε γεωλογικές εποχές, κατά τις οποίες η γη πέρασε από διάφορα στάδια εξέλιξης, έως ότου σταθεροποιήθηκε, σκληρύνθηκε ο φλοιός της και έγινε κατάλληλη για τη ζωή των ανθρώπων.

Η σοφία πίσω από τη δημιουργία των ανθρώπων:

Εδώ τίθεται ένα εύλογο ερώτημα:

«Ποιος είναι ο λόγος για τη δημιουργία των ανθρώπων, τους οποίους ο Αλλάχ τίμησε υποτάσσοντας για αυτούς τα πάντα σε αυτό το σύμπαν; Ποιος είναι ο σκοπός της δημιουργίας τους;»

Το Ευγενές Κοράν εξηγεί ξεκάθαρα τη σοφία πίσω από τη δημιουργία των ανθρώπων, χωρίς να αφήνει περιθώρια για εικασίες, προσδοκίες ή υποθέσεις. Διευκρινίζει ότι οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν για μια ευγενή και σπουδαία αποστολή, μια αποστολή για την οποία ο Αλλάχ δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη, καθώς και τον Παράδεισο και την Κόλαση. Αυτή η αποστολή είναι να λατρεύουν οι άνθρωποι τον Αλλάχ, τον Δημιουργό τους, και να μην Του αποδίδουν εταίρους στη λατρεία.

Το Κοράν εξηγεί επίσης ότι η ζωή δεν είναι απλώς φθορά και θάνατος, όπως πιστεύουν οι άθεοι, αλλά μια προετοιμασία για την αιώνια ζωή, μέσα από την πίστη και τη λατρεία του Αλλάχ.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, είπε:

{ Δεν έπλασα τα Τζινν και τους ανθρώπους παρά μόνο για να Με λατρεύουν. (56) Δεν ζητώ από αυτούς καμία παροχή, ούτε ζητώ να Μου προσφέρουν τροφή (για να την παρέχουν στον εαυτό τους). (57) Πράγματι, ο Αλλάχ είναι ο Αρ-Ραζζάκ (Αυτός που παρέχει αγαθά στους δούλους Του), ο Κάτοχος της Δύναμης, και ο Αλ-Ματείν (Πανίσχυρος). (58) }

(Σούρατ Αδ-Δαριγιάτ, 51:56-58)

Η ζωή σε αυτόν τον κόσμο δεν είναι, όπως νομίζουν οι άθρησκοι και οι άθεοι, μια ύπαρξη που τελειώνει με τον θάνατο -χωρίς ανάσταση, απολογισμό, τιμωρία ή ανταμοιβή. 

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, περιγράφει τις σκέψεις τους στο Κοράν:

{ Είδες (ω, Προφήτη) εκείνον που πήρε την επιθυμία του ως θεό του (και ακολουθεί όποια θρησκεία θέλει σύμφωνα με τις επιθυμίες του); Και ο Αλλάχ τον έκανε να παραστρατήσει εν γνώση Του (επειδή ήδη γνωρίζει ότι δεν θα πιστέψει, ακόμα και αν δει κάθε απόδειξη), σφράγισε την ακοή και την καρδιά του και έβαλε ένα κάλυμμα πάνω στην όρασή του. Ποιος λοιπόν μπορεί να τον καθοδηγήσει αφού ο Αλλάχ τον έκανε να παραστρατήσει; Δεν θα λάβετε, λοιπόν, νουθεσία! (23) Και λένε (οι άπιστοι): «Δεν υπάρχει άλλη ζωή εκτός από την εγκόσμια ζωή μας· πεθαίνουμε και ζούμε (η μία γενιά μετά την άλλη), και τίποτα δεν μας κάνει να πεθάνουμε εκτός από το πέρασμα του χρόνου.» Δεν έχουν καμία γνώση για αυτό (που το ισχυρίζονται,ότι δεν θα υπάρξει ανάσταση). Πράγματι, απλώς κάνουν εικασίες. (24) }

(Σούρατ Αλ-Τζάθεγια, 45:23-24)

Πόσο δύσκολο είναι για έναν άνθρωπο να ζήσει με αυτή τη σκέψη! Πόσο μίζερη είναι η ψυχή που ενστερνίζεται αυτή την πεποίθηση!
Όπως ο άνθρωπος χρειάζεται να ικανοποιήσει τις σωματικές του ανάγκες, έτσι έχει και πνευματικές ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της γνώσης για τον Αλλάχ και της τήρησης όσων έφεραν οι αγγελιαφόροι Του.

Το ζήτημα του αθεϊσμού, της άρνησης της ανάστασης και της Μέλλουσας Ζωής,δεν εμφανίστηκε στη σύγχρονη εποχή. Αντιθέτως, από την αρχαιότητα κάποιοι άνθρωποι το υιοθέτησαν και το μετέφεραν από γενιά σε γενιά. Έτσι, το παρέλαβαν εκείνοι των οποίων ο Αλλάχ τύφλωσε την όραση, εμποδίζοντάς τους να δουν την αλήθεια, εξαιτίας της άρνησής τους να δεχτούν την καθοδήγησή Του.

Ο Αλλάχ, ο Παντοδύναμος, λέει:

{ Και τους στείλαμε έναν αγγελιαφόρο από ανάμεσά τους, ο οποίος τους είπε: «Λατρέψτε τον Αλλάχ· δεν έχετε κανέναν άλλον θεό που να αξίζει τη λατρεία, παρά μόνο Αυτόν. Δεν θα φυλαχθείτε λοιπόν από την τιμωρία Του (τηρώντας τις εντολές Του);» (32) Όμως, οι αρχηγοί του λαού του, που αρνήθηκαν την πίστη, διέψευσαν τη συνάντηση (με τον Αλλάχ) στη Μέλλουσα Ζωή, και στους οποίους χορηγήσαμε αγαθά στην εγκόσμια ζωή (αλλά αυτοί ήταν αχάριστοι), είπαν: «Αυτός δεν είναι παρά ένας άνθρωπος σαν κι εσάς. Τρώει ό,τι τρώτε και πίνει ό,τι πίνετε. (33) Αν υπακούσετε έναν άνθρωπο σαν κι εσάς, σίγουρα θα είστε χαμένοι. (34) Σας υπόσχεται ότι αφού πεθάνετε και γίνετε χώμα και κόκαλα, θα αναστηθείτε ξανά; (35) Μακριά, μακριά (από το να πραγματοποιηθεί) αυτό που σας υπόσχεται! (36) Δεν υπάρχει άλλη ζωή παρά μόνο η εγκόσμια ζωή μας. Σε αυτήν πεθαίνουμε και ζούμε (η μία γενιά μετά την άλλη), και δεν θα αναστηθούμε ποτέ.» (37) }

(Σούρατ Αλ-Μου’μινούν, 23:32-37)

Στην αρχή της δημιουργίας, οι άνθρωποι αποτελούσαν ένα έθνος, χωρίς να είναι χωρισμένοι σε διαφορετικές κοινότητες, καθώς η κοινωνία τους ήταν ενιαία και περιορισμένη, ενώ ο αριθμός τους ήταν μικρός. Ωστόσο, καθώς οι απόγονοι του Αδάμ αυξήθηκαν, κάποιοι αναγκάστηκαν να μετακινηθούν σε διάφορες περιοχές της γης, αναζητώντας τροφή και μέσα βιοπορισμού.

Το Κοράν καθιστά σαφές αυτό το γεγονός, όπως λέει ο Παντοδύναμος Αλλάχ:

{ Οι άνθρωποι δεν ήταν παρά μόνο ένα έθνος (σε μία μόνο θρησκεία, το Ισλάμ), έπειτα διαχωρίστηκαν (σε πιστούς και άπιστους όταν κάποιοι επινόησαν την ειδωλολατρία). Αν δεν είχε προηγηθεί η απόφαση του Κυρίου σου (ότι θα κρίνει ανάμεσά τους στη Μέλλουσα Ζωή), θα είχε κριθεί ανάμεσά τους σε αυτά που διαφωνούν μεταξύ τους (δηλ. ο Αλλάχ θα είχε καταστρέψει τους άπιστους και θα είχε σώσει και ανταμείψει τους πιστούς).}

(Σούρατ Γιούνους, 10:19)

Ως αποτέλεσμα αυτής της διασποράς και της εξάπλωσης στη γη, προέκυψαν διαφορές στη γλώσσα, στα έθιμα και στην απόσταση από την αρχική πηγή της θρησκείας. Από το έλεος του Αλλάχ προς την ανθρωπότητα είναι ότι έστειλε αγγελιοφόρους για να καθοδηγήσουν τους ανθρώπους στον ίσιο δρόμο και στη σωστή θρησκεία, προειδοποιώντας τους όταν αποκλίνουν από αυτήν.

Από τη δικαιοσύνη του Αλλάχ είναι ότι δεν τιμωρεί τους ανθρώπους προτού στείλει αγγελιοφόρους να τους προειδοποιήσουν. Έπειτα, τιμωρεί μόνο εκείνους που αρνούνται την πίστη. Έτσι, δεν υπάρχει κανένα έθνος που να μην έχει λάβει κάποιο μήνυμα και προειδοποιητή, όπως μας πληροφορεί ο Παντοδύναμος Αλλάχ στο Κοράν:

{ Πράγματι, σε στείλαμε (ω, Μωχάμμαντ) με την αλήθεια ως φορέα καλών ειδήσεων και ως προειδοποιητή. Δεν υπάρχει κανένα έθνος που να μην του έχει έρθει ένας προειδοποιητής.}
(Σούρατ Φάτιρ, 35:24)

Έτσι, ο Ύψιστος Αλλάχ έστελνε τους αποστόλους και τους προφήτες κατά καιρούς, για να επαναφέρουν τους ανθρώπους στη σωστή πίστη και στη λατρεία Του, καθώς οι πεποιθήσεις τους είχαν παρεκκλίνει. Όλοι οι αγγελιαφόροι και οι προφήτες (ειρήνη σε αυτούς), από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο, είχαν ένα κοινό μήνυμα: ότι δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται, παρά μόνονο Αλλάχ. Κάλεσαν τους ανθρώπους να λατρεύουν αποκλειστικά Αυτόν, με πίστη, λόγια και πράξεις, και να απαρνηθούν οποιαδήποτε άλλη λατρεία.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, είπε:

{ Πράγματι, έχουμε στείλει σε κάθε έθνος έναν αγγελιαφόρο, (με την εντολή): «Να λατρεύετε μόνο τον Αλλάχ και να αποφεύγετε όλες τις ψεύτικες θεότητες.» Έτσι, ο Αλλάχ καθοδήγησε κάποιους από αυτούς (τους ανθρώπους), ενώ άλλοι (αρνήθηκαν την πίστη και) άξιζαν την πλάνη. Περπατήστε λοιπόν (και ταξιδέψτε) στη γη (ω, άνθρωποι) για να δείτε πώς ήταν το τέλος εκείνων που διέψευδαν (τους αγγελιαφόρους, από τα προηγούμενα έθνη)! }

(Σούρατ Αν-Ναχλ, 16:36)

Αυτοί οι αγγελιαφόροι στάλθηκαν από τον Παντοδύναμο Αλλάχ, ώστε οι άνθρωποι να μην έχουν καμία δικαιολογία απέναντί Του.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ (Αυτούς τους) αγγελιαφόρους (τους στείλαμε) ως φορείς καλών ειδήσεων, καθώς και προειδοποιητές, ώστε οι άνθρωποι να μην έχουν καμία δικαιολογία απέναντι στον Αλλάχ, αφότου (ο Αλλάχ έστειλε) τους αγγελιαφόρους. Πράγματι, ο Αλλάχ είναι ‘Αζείζ (Ανίκητος, Παντοδύναμος) και Χακείμ (Πάνσοφος). }

(Σούρατ Αν-Νισά’, 4:165)

Όλοι οι αγγελιαφόροι και οι προφήτες ήταν άνθρωποι και δεν κατείχαν καμία θεϊκή ιδιότητα.

Η μόνη διαφορά τους από τους υπόλοιπους ανθρώπους ήταν ότι ο Αλλάχ τούς έκανε αλάνθαστους όσον αφορά το θείο μήνυμα που μετέφεραν και τους υποστήριξε με θαύματα, ώστε να αποτελέσουν σημάδια για τους λαούς τους, βοηθώντας τους να πιστέψουν σε αυτούς και να αναγνωρίσουν την αλήθεια του μηνύματός τους.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Δεν στείλαμε πριν από εσένα (ω, Μωχάμμαντ) αγγελιαφόρους που να μην έτρωγαν φαγητό και να μην περπατούσαν στις αγορές. Κάναμε κάποιους από εσάς (ω, άνθρωποι) δοκιμασία για τους άλλους (δίνοντάς τους πλούτο, υγεία, παιδιά κ.λπ., για να σας δοκιμάσουμε). Θα δείξετε λοιπόν υπομονή; Πράγματι, ο Κύριός σου (ω, Προφήτη) βλέπει τα πάντα. }

(Σούρατ Αλ-Φουρκάν, 25:20)

Ο Αλλάχ κατέστησε σαφή την ανθρώπινη φύση των αγγελιαφόρων και των προφητών, καθώς και τις ανθρώπινες ανάγκες τους. Είχαν συζύγους και παιδιά, ώστε κανείς να μην νομίζει ότι ήταν διαφορετικοί από τους υπόλοιπους ανθρώπους.

Ο Παντοδύναμος Αλλάχ λέει:

{ Πράγματι, είχαμε στείλει πριν από εσένα (ω, Μωχάμμαντ) αγγελιαφόρους, και τους παραχωρήσαμε συζύγους και παιδιά. Δεν εναπόκειται σε κανέναν αγγελιαφόρο να φέρει κάποιο Σημάδι, παρά μόνο με την άδεια του Αλλάχ. Για κάθε προκαθορισμένο χρόνο (κάθε πράγματος και εντολής που όρισε ο Αλλάχ) υπάρχει ένα βιβλίο (όπου είναι καταγεγραμμένα). }

(Σούρατ Αρ-Ρα‘ντ, 13:38)

Οι αγγελιαφόροι δεν κατείχαν καμία από τις ιδιότητες της Θεότητας ή της Κυριότητας. Δεν είχαν καμία δύναμη πάνω στο σύμπαν, ούτε μπορούσαν να αποτρέψουν το κακό από κάποιον ή να του φέρουν όφελος, παρά μόνο με τη θέληση του Αλλάχ. Ούτε μπορούσαν να δώσουν ζωή ή να προκαλέσουν θάνατο, παρά μόνο με την άδειά Του.

Ο Παντοδύναμος Αλλάχ αναφέρει τον Προφήτη Του, Μωχάμμαντ (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν), ενημερώνοντάς μας για την ανθρώπινη φύση του:

{ Πες (ω, Μωχάμμαντ): «Δεν έχω καμία δύναμη να φέρω για τον εαυτό μου όφελος, ούτε να αποτρέψω κάποιο κακό από τον εαυτό μου, παρά μόνο ό,τι θέλει ο Αλλάχ. Αν γνώριζα το αόρατο, θα εξασφάλιζα για τον εαυτό μου άφθονα αγαθά και κανένα κακό δεν θα με άγγιζε. Πράγματι, δεν είμαι παρά μόνο ένας προειδοποιητής και αγγελιαφόρος χαρμόσυνων ειδήσεων για όσους πιστεύουν.» }

(Σούρατ Αλ-Α‘ράφ, 7:188)

Η δημιουργία του Αδάμ, του πατέρα της ανθρωπότητας:

Ο Αλλάχ, με τη σοφία και τη θέλησή Του, αποφάσισε να  δημιουργήσει έναν άνθρωπο που θα κατοικούσε στη γη μαζί με τους απογόνους του. Η γη θα γινόταν τόπος δοκιμασίας για αυτούς, ώστε να διαχωριστεί ο υπάκουος από τον ανυπάκουο και ο πιστός από τον άπιστο.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ (Ανάφερε, ω, Προφήτη) όταν ο Κύριός σου είπε στους αγγέλους: «Πράγματι, θα δημιουργήσω ανθρώπους στη γη, που η κάθε γενιά θα διαδέχεται την άλλη.» Είπαν (ρωτώντας για να μάθουν τη σοφία πίσω από αυτό): «Θα τοποθετήσεις σε αυτήν εκείνους που θα σκορπίζουν το κακό και θα χύνουν αίμα, ενώ εμείς Σε δοξάζουμε ευγνωμονώντας Εσένα και ενώ Σε επαινούμε;» Είπε: «Πράγματι, γνωρίζω ό,τι εσείς δεν γνωρίζετε.» } 

(Σούρατ Αλ-Μπάκαρα, 2:30)

Έτσι, δημιουργήθηκε ο Αδάμ την Παρασκευή, αφού είχαν ήδη δημιουργηθεί όλα τα υπόλοιπα στοιχεία του σύμπαντος.

Ο Προφήτης Μωχάμμαντ (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν) είπε:

«Η καλύτερη ημέρα είναι η Παρασκευή. Την ημέρα αυτή δημιουργήθηκε ο Αδάμ, την ημέρα αυτή εισήλθε στον Παράδεισο και την ημέρα αυτή εκδιώχθηκε από αυτόν. Η Ώρα (της Κρίσεως) δεν θα έρθει παρά μόνο την Παρασκευή.»

📜 (Σαχίχ Μούσλιμ)

Για αυτόν τον λόγο, ο Παντοδύναμος Αλλάχ όρισε την Παρασκευή ως την εβδομαδιαία αργία των Μουσουλμάνων.

Ο Αλλάχ τίμησε τον Αδάμ και διέταξε τους αγγέλους να πέσουν σε στάση Σιτζούντ (με το μέτωπο στο έδαφος) μόλις εμφυσήσει την ψυχή σε αυτόν, ως ένδειξη σεβασμού και τιμής. Όλοι οι άγγελοι υπάκουσαν, εκτός από τον Ιμπλίς (Σατανά), ο οποίος αρνήθηκε από φθόνο και αλαζονεία προς τον Αδάμ.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ (Ανάφερε, ω, Προφήτη) όταν ο Κύριός σου είπε στους αγγέλους: «Θα δημιουργήσω έναν άνθρωπο από πηλό. (71) Όταν τον διαμορφώσω και εμφυσήσω μέσα του το πνεύμα που δημιούργησα, πέστε όλοι μπροστά τουσε στάση Σιτζούντ (με το μέτωπο στο έδαφος, ως τιμή προς αυτόν).» (72) Όλοι οι άγγελοι έπεσαν σε στάση Σιτζούντ, (73) εκτός από τον Ιμπλίς(Σατανά, που ήταν τζινν, ο οποίος αρνήθηκε), έγινε αλαζόνας, και έγινε από τους άπιστους. (74) (Ο Αλλάχ) είπε (ως επίπληξη): «Ω, Ιμπλίς! Τι σε εμπόδισε να πέσεις σε στάση Σιτζούντ για αυτόν που δημιούργησα με τα Χέρια Μου; Έγινες αλαζόνας ή ήσουν ήδη από τους αλαζόνες (πριν απόαυτό);» (75) Εκείνος απάντησε: «Είμαι καλύτερος από αυτόν. Εμένα με δημιούργησες από φωτιά, ενώ αυτόν από πηλό.» (76) (Ο Αλλάχ) είπε: «Βγες λοιπόν από αυτή (τη θέση σου ανάμεσα στους αγγέλους)! Είσαι καταραμένος, (77) και η κατάρα Μου θα σε βαραίνει μέχρι την Ημέρα της Κρίσεως.» (78) (Ο Ιμπλίς) τότε είπε: «Κύριέ μου! Δώσε μου αναβολή μέχρι την Ημέρα που θα αναστηθούν (οι άνθρωποι, οι απόγονοι του Αδάμ).» (79) (Ο Αλλάχ) είπε: «Είσαι ένας από αυτούς που θα λάβουν αναβολή, (80) μέχρι την Ημέρα του Καθορισμένου Χρόνου.» (81) (Ο Ιμπλίς) είπε: «Μα τη Δύναμή Σου! Θα τους παραπλανήσω όλους, (82) εκτός από τους εκλεκτούς (αληθινούς πιστούς) δούλους Σου.» (83) (Ο Αλλάχ) είπε: «Η αλήθεια είναι, και μόνο την αλήθεια λέω: (84) Θα γεμίσω την Κόλαση με εσένα και όσους σε ακολουθήσουν.» (85) } 

(Σούρατ Σαντ, 38:71-85)

Η δημιουργία των ουρανών και της γης ήταν ένα προοίμιο για τη δημιουργία του Αδάμ (ειρήνη σε αυτόν). Ο Αλλάχ, με τη σοφία Του, όρισε ότι η ανθρωπότητα θα αναπαραχθεί από τον Αδάμ και τη σύζυγό του, Εύα. Ο Παντοδύναμος Αλλάχ ξεκαθάρισε ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε προς όφελος του ανθρώπου, ώστε να εκμεταλλευτεί τις ευλογίες που υπάρχουν σε αυτό και να ζήσει μια αξιοπρεπή ζωή.

Ο Παντοδύναμος Αλλάχ λέει:

{ Δεν βλέπετε ότι ο Αλλάχ υπέταξε για εσάς ό,τι υπάρχει στους ουρανούς και στη γη και σας έχει χαρίσει άφθονες ευλογίες, φανερές και κρυφές; Ωστόσο, υπάρχουν ανάμεσα στους ανθρώπους εκείνοι που συζητούν για τον Αλλάχ χωρίς γνώση, καθοδήγηση ή ένα (Θείο) Βιβλίο που να (τους) φανερώνει (τον δρόμο τους). } 

(Σούρατ Λουκμάν, 31:20)

Επιπλέον, το σύμπαν δημιουργήθηκε ως πεδίο περισυλλογής, ώστε οι άνθρωποι να αναγνωρίσουν τον Αληθινό Δημιουργό και να κατανοήσουν ότι μόνο Αυτός αξίζει να λατρεύεται.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Πράγματι, στη δημιουργία των ουρανών και της γης και στη διαδοχή της νύχτας και της ημέρας υπάρχουν σημάδια για εκείνους που συλλογίζονται. (190) Αυτοί είναι εκείνοι που μνημονεύουν τον Αλλάχ όρθιοι, καθισμένοι και ξαπλωμένοι στο πλάι τους, και σκέφτονται για τη δημιουργία των ουρανών και της γης, (λέγοντας): «Κύριέ μας! Δεν τα δημιούργησες αυτά άσκοπα• Είσαι Ύψιστος (και Ανώτερος από το να τα έχεις δημιουργήσει άσκοπα)•προστάτεψέ μας, λοιπόν, από το μαρτύριο του Πυρός.» } 

(Σούρατ Άλ-‘Ιμράν, 3:190-191)

Η εκδίωξη του Αδάμ, της Εύας και του Σατανά από τον Παράδεισο:

Αφού ο Σατανάς παράκουσε τον Κύριό του και αρνήθηκε να πέσει σε στάσηΣιτζούντ ενώπιον του Αδάμ, ο Αλλάχ τον έδιωξε από το έλεός Του και τον καταράστηκε. Έτσι, ο Σατανάς, από φθόνο και ζήλια, υποσχέθηκε να παραπλανήσει τον Αδάμ και τους απογόνους του, απομακρύνοντάς τους από τον ίσιο δρόμο.

Ο Παντοδύναμος Αλλάχ λέει:

{ (Ανάφερε, ω Προφήτη) όταν ο Κύριός σου είπε στους αγγέλους: «Θα δημιουργήσω έναν άνθρωπο από ξηρό πηλό, φτιαγμένο από μαύρη λάσπηπου μεταβλήθηκε (το χρώμα και η οσμή με τον χρόνο). (28) Όταν τον διαμορφώσω και του εμφυσήσω το πνεύμα που δημιούργησα, τότε πέστε όλοι σε στάση Σιτζούντ μπροστά του.» (29) Έτσι, όλοι οι άγγελοι έπεσαν σε στάση Σιτζούντ, (30) εκτός από τον Ιμπλίς (ο οποίος, αν και ήταν τζινν και όχι άγγελος), αρνήθηκε να είναι μαζί με εκείνους που έπεσαν σε στάσηΣιτζούντ. (31) (Ο Αλλάχ) είπε: «Ω, Ιμπλίς! Τι σε εμπόδισε να είσαι μαζί μεεκείνους που έπεσαν σε στάση Σιτζούντ;» (32) (Ο Ιμπλίς) απάντησε: «Ποτέ δεν θα έπεφτα σε στάση Σιτζούντ ενώπιον ενός ανθρώπου που τον δημιούργησες από ξηρό πηλό από λάσπη που μεταβλήθηκε.» (33) (Ο Αλλάχ)είπε: «Βγες λοιπόν από αυτή (τη θέση σου ανάμεσα στους αγγέλους)! Είσαι καταραμένος, (34) και η κατάρα θα σε βαραίνει μέχρι την Ημέρα της Κρίσεως.» (35) (Ο Σατανάς) είπε: «Κύριέ μου! Δώσε μου αναβολή μέχρι την Ημέρα που θα αναστηθούν (οι άνθρωποι, οι απόγονοι του Αδάμ).» (36) (Ο Αλλάχ) είπε: «Είσαι ένας από εκείνους που θα λάβουν αναβολή, (37) μέχρι την Ημέρα του Καθορισμένου Χρόνου.» (38) (Ο Σατανάς) είπε: «Ω, Κύριέ μου! Επειδή με έκανες να παραστρατήσω, θα ωραιοποιήσω (τις αμαρτίες και τις απολαύσεις) για αυτούς στη γη και θα τους παραπλανήσω όλους, (39) εκτός από τους εκλεκτούς (τους αληθινούς πιστούς) δούλους Σου.» (40) }

(Σούρατ Αλ-Χιτζρ, 15:28-40)

Από την αρχή της δημιουργίας του Αδάμ, ο Σατανάς τον θεωρούσε εχθρό του και άρχισε να σχεδιάζει τρόπους να τον παρασύρει στην αμαρτία. Προσπάθησε να τον δελεάσει να φάει από το δέντρο που ο Αλλάχ τού είχε απαγορεύσει. Όταν τελικά ο Αδάμ υπέκυψε στον πειρασμό και έφαγε, συνειδητοποίησε το λάθος του, μετανόησε και ζήτησε συγχώρεση. Ο Αλλάχ δέχτηκε τη μεταμέλειά του, αλλά το αποτέλεσμα της αμαρτίας ήταν η εκδίωξη του Αδάμ και της Εύας από τον Παράδεισο και η κάθοδός τους στη γη.

Ο Παντοδύναμος Αλλάχ λέει:

{ (Ανάφερε, ω, Προφήτη) όταν είπαμε στους αγγέλους: «Πέστε όλοι σε στάση Σιτζούντ μπροστά στον Αδάμ.» Έτσι, όλοι έπεσαν σε στάση Σιτζούντ, εκτός από τον Ιμπλίς, ο οποίος αρνήθηκε και έγινε αλαζόνας. (116) Είπαμε: «Ω, Αδάμ! Αυτός είναι ένας εχθρός για εσένα και τη σύζυγό σου. Μην τον αφήσεις να σας διώξει από τον Παράδεισο, γιατί θα δυστυχήσεις. (117) Εδώ (ως εύνοια από Μας) δεν θα πεινάσεις, ούτε θα είσαι γυμνός (λόγω έλλειψης ρουχισμού), (118) ούτε θα διψάσεις, ούτε θα υποφέρεις από τη ζέστη.» (119) Όμως ο Σατανάς του ψιθύρισε: «Ω, Αδάμ! Θέλεις να σου δείξω το δέντρο της αιωνιότητας και ένα βασίλειο που δεν θα τελειώσει ποτέ;» (120) Έτσι, έφαγαν (ο Αδάμ και η Εύα) από αυτό, και τότε τα απόκρυφα σημεία τους έγιναν φανερά σε αυτούς (επειδή αφαιρέθηκε το κάλυμμα -ή το φως- που τα έκρυβε). Άρχισαν να καλύπτονται με φύλλα από τον Παράδεισο. Ο Αδάμ παράκουσε την εντολή του Κυρίου του και ξεπέρασε τα όρια (του επιτρεπτού για αυτόν). (121) Έπειτα, ο Κύριός του τον επέλεξε, δέχτηκε τη μεταμέλειά του και τον καθοδήγησε. (122) (Ο Αλλάχ) είπε: «Κατεβείτε όλοι από αυτόν (τον Παράδεισο προς τη γη), ως εχθροί ο ένας για τον άλλον (ο Σατανάς είναι εχθρός για τους ανθρώπους, και το αντίστροφο). Όμως, αν έρθει σε εσάς καθοδήγηση από Εμένα, όποιος την ακολουθήσει δεν θα παραστρατήσει, ούτε θα ταλαιπωρηθεί. (123) Αλλά όποιος απομακρύνεταιαπό την Υπενθύμισή Μου, θα έχει μία άθλια ζωή, και την Ημέρα της Ανάστασης θα τον φέρουμε προς τον τόπο της συγκέντρωσης τυφλό.» (124) }

(Σούρατ Τα-Χα 20:116-124)

Μετά την εκδίωξη του Σατανά από τον ουρανό και την απομάκρυνση του Αδάμ από τον Παράδεισο, πέρασαν δέκα αιώνες πριν αρχίσουν οι άνθρωποι να διαιρούνται στη θρησκεία. Σταδιακά, πολλοί απομακρύνθηκαν από τη λατρεία του Αλλάχ, και ο πολυθεϊσμός άρχισε να εξαπλώνεται. Ο Σατανάς, όπως είχε υποσχεθεί, παρέσυρε πολλούς ανθρώπους στην πλάνη, στις αμαρτίες και στην απιστία. Ως έλεος προς την ανθρωπότητα, ο Αλλάχ έστειλε προφήτες και αγγελιαφόρους για να τους καθοδηγήσουν πίσω στον ίσιο δρόμο. Ο πρώτος από αυτούς ήταν ο Νώε, ο οποίος στάλθηκε όταν εμφανίστηκε η ειδωλολατρία στον λαό του.

Ο Παντοδύναμος Αλλάχ λέει:

{ Ο Νώε είπε: «Κύριέ μου! Ο λαός μου με παράκουσε και ακολούθησε εκείνους (τους επικεφαλής της πλάνης), των οποίων ο πλούτος και τα παιδιά τους δεν τους αύξησαν παρά μόνο σε απώλεια. (21) Αυτοί (οι επικεφαλής)έχουν μηχανευθεί ένα ισχυρό σχέδιο (υποκινώντας τους αδύναμους εναντίον μου). (22) Τους είπαν: «Μην εγκαταλείπετε τους θεούς σας, μην εγκαταλείπετε τον Ουάντ, ούτε τον Σουά‘, ούτε τον Γιαγούθ, ούτε τον Για‘ούκ, ούτε τον Νασρ.» (23) Πράγματι, έχουν παραπλανήσει πολλούς. (Ω, Αλλάχ) μην αυξήσεις τους άδικους, παρά μόνο στην πλάνη.» (24) }

(Σούρατ Νουχ 71:21-24)

Η ανάγκη των ανθρώπων για αγγελιαφόρους και μηνύματα:

Οι άνθρωποι χρειάζονται τους αγγελιαφόρους και τις διδασκαλίες τους, όπως ακριβώς χρειάζονται το φαγητό και το νερό. Μέσω αυτών γνωρίζουν τον Δημιουργό τους, ενώ οι διδασκαλίες τους αποτελούν οδηγό για τη μεταρρύθμιση της ζωής τους, τη διαφώτιση της καρδιάς τους και την καθοδήγηση του νου τους.

Επιπλέον, τους χρειάζονται για να κατανοήσουν τον προορισμό τους στη ζωή, τη σχέση τους με αυτήν και ό,τι εμπεριέχει, ώστε να μην παρεκκλίνουν και να μην υποπέσουν σε αμαρτίες και αισχρές πράξεις. Μέσα από αυτούς μαθαίνουν τα δικαιώματά τους, καθώς και τις υποχρεώσεις τους απέναντι στον Δημιουργό τους, στον εαυτό τους και στους συνανθρώπους τους.

Ο Ιμπν Αλ-Κάιγιεμ, εξηγώντας αυτήν την αλήθεια, αναφέρει:

«Από εδώ κατανοούμε ότι οι άνθρωποι χρειάζονται, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ανάγκη, να γνωρίσουν τον αγγελιαφόρο Μωχάμμαντ (ειρήνη σε αυτόν), να αποδεχθούν την αποστολή του, να τον πιστέψουν σε ό,τι τους μετέφερε και να υπακούσουν στις εντολές του. Διότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος προς την ευτυχία και την επιτυχία, τόσο σε αυτήν τη ζωή όσο και στη Μέλλουσα, παρά μόνο μέσω των αγγελιαφόρων. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να διακρίνουμε το καλό από το κακό, παρά μέσω αυτών. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος προς την ευχαρίστηση του Αλλάχ, παρά μόνο ακολουθώντας τους.

Τα καλά λόγια και οι ενάρετες πράξεις δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι διδασκαλίεςτους και ό,τι έφεραν. Αυτοί είναι το μέτρο της αλήθειας, βάσει των οποίων ζυγίζονται τα λόγια, οι πράξεις και τα ήθη των ανθρώπων. Μέσα από την καθοδήγησή τους διαχωρίζονται οι άνθρωποι της καθοδήγησης από εκείνους της πλάνης.

Η ανάγκη των ανθρώπων για τους αγγελιαφόρους είναι μεγαλύτερη από την ανάγκη του σώματος για την ψυχή, του ματιού για το φως και της ψυχής για τη ζωή. Είναι ανάγκη ανώτερη από κάθε άλλη.

Τι θα έλεγες για κάποιον που, αν σου λείψει η καθοδήγησή του έστω και για μία στιγμή, η καρδιά σου φθείρεται και γίνεται σαν ένα ψάρι που έχει βγει από το νερό και τοποθετείται σε ένα τηγάνι; Έτσι είναι η κατάσταση του ανθρώπου του οποίου η καρδιά έχει απομακρυνθεί από όσα έφεραν οι αγγελιοφόροι, ή και σε ακόμα χειρότερο βαθμό. Όμως, μόνο μια ζωντανή καρδιά μπορεί να το αντιληφθεί αυτό.»

Δεύτερο Κεφάλαιο

Η Σοφία του Αλλάχ στην Επιλογή Αγγελιαφόρων και Προφητών

Η αποστολή ενός ανθρώπου ως αγγελιαφόρου ή προφήτη αποτελεί χάρη από τον Αλλάχ, την οποία αποδίδει σε όποιον επιλέξει από τους δούλους Του. Αυτή η επιλογή δεν βασίζεται στη δύναμη, την κοινωνική θέση ή την καταγωγή του ανθρώπου, αλλά στη σοφία του Αλλάχ, που γνωρίζει ποιος είναι κατάλληλος να λάβει το Μήνυμά Του.

Ο Παντοδύναμος Αλλάχ λέει:

{ Ο Αλλάχ επιλέγει αγγελιαφόρους από τους αγγέλους και από τους ανθρώπους. Πράγματι, ο Αλλάχ είναι Σαμεί‘ (Αυτός που ακούει τα πάντα) και Μπασείρ (Αυτός που βλέπει τα πάντα). }

(Σούρατ Αλ-Χατζ 22:75)

Ως εκ τούτου, κανείς δεν πρέπει να φθονεί τον Προφήτη Μωχάμμαντ (ειρήνη σε αυτόν) για το Μήνυμα που του ανατέθηκε, όπως έπραξαν οι Εβραίοι στο παρελθόν με τον Ιησού Χριστό (ειρήνη σε αυτόν). Όπως έχουμε εξηγήσει, η αποστολή αποτελεί χάρη του Αλλάχ, την οποία αποδίδει σε όποιον Εκείνος θέλει.

Ο Παντοδύναμος Αλλάχ λέει:

{ Ή μήπως (εκείνοι οι Εβραίοι) φθονούν τους ανθρώπους (τον Μωχάμμαντ και τους οπαδούς του) για ό,τι τους έχει χαρίσει ο Αλλάχ (από αποστολή, καθοδήγηση και δύναμη) από τη γενναιοδωρία Του; Πράγματι, είχαμε χαρίσει (πριν) στους απογόνους του Αβραάμ, το Βιβλίο και τη σοφία, και τους παραχωρήσαμε ένα μεγάλο βασίλειο. }

(Σούρατ Αν-Νισά’ 4:54)

Οι αγγελιαφόροι του Αλλάχ (ειρήνη σε αυτούς) διαφέρουν ως προς τις θέσεις και τις τάξεις τους, καθώς αυτή είναι μια χάρη του Αλλάχ που αποδίδει σε όποιον Εκείνος θέλει.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Και από εκείνους τους αγγελιαφόρους προτιμήσαμε κάποιους έναντι των άλλων: σε κάποιους από αυτούς μίλησε ο Αλλάχ (άμεσα, όπως στον Μωυσή και στον Μωχάμμαντ), άλλους τους ανύψωσε σε βαθμούς (τιμής, όπως τον Μωχάμμαντ), και στον Ιησού, τον υιό της Μαρίας, δώσαμε σαφείς αποδείξεις και τον υποστηρίξαμε με το άγιο πνεύμα (τον άγγελο Γαβριήλ). Αν ήθελε ο Αλλάχ, εκείνοι (από τις επόμενες γενιές) που ήρθαν μετά από αυτούς (τους αγγελιαφόρους) δεν θα πολεμούσαν μεταξύ τους, αφού τους είχαν έρθει οι σαφείς αποδείξεις. Ωστόσο, διέφεραν μεταξύ τους: κάποιοι πίστεψαν και άλλοι αρνήθηκαν την πίστη. Αν ήθελε ο Αλλάχ, δεν θα πολεμούσαν μεταξύ τους, αλλά ο Αλλάχ κάνει ό,τι θέλει. }

(Σούρατ Αλ-Μπάκαρα 2:253)

Οι Αγγελιαφόροι της Ισχυρής Βούλησης και Υπομονής:

1. Ο Νώε (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν):

Ανάμεσα στους αγγελιαφόρους, οι καλύτεροι είναι αυτοί που διακρίθηκαν για την ισχυρή τους βούληση και την απέραντη υπομονή. Αυτοί είναι πέντε, και ο Νώε (ειρήνη σε αυτόν) είναι ο πρώτος από αυτούς.

Ο Αλλάχ τον έστειλε στον λαό του όταν εκείνοι είχαν ξεχάσει τη θρησκεία Του και είχαν στραφεί στην ειδωλολατρία και τον πολυθεϊσμό. 

Ο Παντοδύναμος Αλλάχ λέει:

{ Πράγματι, στείλαμε τον Νώε στον λαό του (λέγοντας): «Προειδοποίησε τον λαό σου, πριν τους φτάσει ένα επώδυνο μαρτύριο.» }

(Σούρατ Νουχ 71:1)

Ο λαός του Νώε λάτρευε πέντε είδωλα: Ουάντ, Σουά‘, Γιαγούθ, Για‘ούκ, και Νασρ. 

Ο Νώε (ειρήνη σε αυτόν) ήταν ευσεβής και ειλικρινής, και τους κάλεσε με σταθερότητα και υπομονή να επιστρέψουν στη θρησκεία του Αλλάχ. Χρησιμοποίησε διάφορους τρόπους για να τους νουθετήσει, όμως εκείνοι τον διέψευδαν και τον περιγελούσαν.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Είπε (ο Νώε): «Ω, Κύριέ μου! Πράγματι, έχω καλέσει τον λαό μου νύχτα και ημέρα, (5) μα το κάλεσμά μου δεν τους αύξησε σε τίποτα, παρά μόνο τη φυγή (τους από την αλήθεια). (6) Κάθε φορά που τους καλούσα για να τους συγχωρέσεις, έβαζαν τα δάχτυλά τους στα αυτιά τους, καλύπτονταν με τα ενδύματά τους, επέμεναν στην άρνησή τους και συμπεριφέρονταν αλαζονικά. (7) Έπειτα, τους κάλεσα φανερά. (8) Έπειτα, τους κάλεσα (μερικές φορές) ανοιχτά και (άλλες φορές) ιδιωτικά, με χαμηλή φωνή. (9) Και (τους) είπα: «Ζητήστε συγχώρεση από τον Κύριό σας, πράγματι, Αυτός είναι που συγχωρεί τα πάντα.» (10) }

(Σούρατ Νουχ 71:5-10)

Παρότι ο Νώε (ειρήνη σε αυτόν) τους καλούσε επίμονα, εκείνοι αρνούνταν και παρέμεναν στην πλάνη τους. Μόνο λίγοι άνθρωποι πίστεψαν σε αυτόν. Οι άπιστοι συνέχιζαν την αλαζονεία τους και ο Αλλάχ τους τιμώρησε, στερώντας τη βροχή από αυτούς. Όταν ο Νώε τους κάλεσε να πιστέψουν για να άρει ο Αλλάχ την τιμωρία, για λίγο υπάκουσαν, αλλά γρήγορα επέστρεψαν στην απιστία τους.

Ο Νώε κήρυττε στον λαό του για 950 χρόνια. Όταν πλέον είδε ότι δεν υπήρχε ελπίδα μεταστροφής, επικαλέστηκε τον Αλλάχ εναντίον τους.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Και ο Νώε είπε: «Κύριέ μου! Μην αφήσεις στη γη κανέναν άπιστο ζωντανό! (26) Διότι, αν τους αφήσεις, θα παραπλανήσουν τους δούλους Σου και δεν θα γεννήσουν παρά μόνο κακοποιούς άπιστους.» (27) }

(Σούρατ Νουχ 71:26-27)

Ο Αλλάχ ανταποκρίθηκε στην επίκλησή του και τον διέταξε να κατασκευάσει ένα πλοίο, -καθώς ήταν επιδέξιος στην ξυλουργική-, ώστε να σωθεί αυτός και οι πιστοί από τον κατακλυσμό, που θα καθάριζε τη γη από τους άπιστους.

Τον διέταξε επίσης να πάρει μαζί του ένα ζευγάρι από κάθε είδος ζώου και πουλιού. Στη συνέχεια, όταν ήρθε η στιγμή, ο Αλλάχ διέταξε τον ουρανό να ρίξει ασταμάτητα βροχή και τη γη να αναβλύσει νερό, πνίγοντας όλους τους άπιστους.

Ο Παντοδύναμος Αλλάχ λέει:

{ Ο λαός του Νώε διέψευσε (τον προφήτη του) πριν από αυτούς (τους άπιστους της Μάκκας). Διέψευσαν τον δούλο Μας (τον Νώε) και είπαν: «Είναι τρελός», και τον απείλησαν και τον έβρισαν. (9) Έτσι, (ο Νώε) επικαλέστηκε τον Κύριό του: «Δεν έχω δύναμη απέναντί τους, για αυτό υποστήριξέ με!» (10) Ανοίξαμε τις πύλες του ουρανού με νερό που χύνεται, (11) και κάναμε τη γη να αναβλύζει πηγές. Τα νερά συναντήθηκαν για ένα σκοπό που ορίστηκε. (12) Τον μεταφέραμε (τον Νώε) σε μια (Κιβωτό) φτιαγμένη από σανίδες και καρφιά, (13) που έπλεε υπό τα Μάτια Μας (την Όραση και τη προστασία Μας), ως υποστήριξη για εκείνον (τον Νώε) που απορρίφθηκε (από τον λαό του). (14) Πράγματι, αφήσαμε αυτή (την τιμωρία -ή την Κιβωτό-) ως σημάδι. Υπάρχει κανείς που θα πάρει νουθεσία; (15) }

(Σούρατ Αλ-Κάμαρ 54:9-15)

2. Ο Αβραάμ (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν):

Ο Αβραάμ, ο πατέρας των προφητών, απέκτησε τον Ισμαήλ και τον Ισαάκ (ειρήνη σε αυτούς) σε μεγάλη ηλικία. Από τους απογόνους τους προήλθαν οι περισσότεροι προφήτες.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Όλος ο έπαινος ανήκει στον Αλλάχ, που μου χάρισε, παρά τη μεγάλη μου ηλικία, τον Ισμαήλ και τον Ισαάκ. Πράγματι, ο Κύριός μου είναι Αυτός που ακούει όλες τις επικλήσεις. }

(Σούρατ Ιμπραήμ 14:39)

Ο Αλλάχ τον επέλεξε για το Μήνυμά Του και τον ευνόησε έναντι πολλών από τους δούλους Του. Ωστόσο, ο λαός του Αβραάμ ήταν ειδωλολάτρες και λάτρευαν τα ουράνια σώματα.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ (Ανάφερε, ω, Προφήτη) όταν ο Αβραάμ είπε στον πατέρα του, Άζαρ: «Παίρνεις τα είδωλα για θεούς; Βλέπω ότι εσύ και ο λαός σου βρίσκεστε σε ξεκάθαρη πλάνη.» (74) Έτσι, δείξαμε στον Αβραάμ το βασίλειο των ουρανών και της γης (ώστε να συνειδητοποιήσει ότι όλα ανήκουν στον Αλλάχ) και για να γίνει ένας από τους βαθύτατα πιστούς. (75) Όταν η νύχτα τον σκέπασε, είδε ένα αστέρι και είπε: «Αυτό είναι ο κύριός μου.» Όταν όμως χάθηκε, είπε: «Δεν αγαπώ αυτούς που φεύγουν!» (76) Όταν είδε το φεγγάρι να εμφανίζεται, είπε: «Αυτό είναι ο κύριός μου.» Όταν όμως χάθηκε, είπε: «Αν ο Κύριός μου δεν με καθοδηγήσει, θα είμαι από τους παραπλανημένους.» (77) Όταν είδε τον ήλιο να ανατέλλει, είπε: «Αυτός είναι ο κύριός μου! Είναι μεγαλύτερος!» Όταν όμως έδυσε, είπε: «Ω, λαέ μου! Αρνούμαι όσα αποδίδετε ως εταίρους στον Αλλάχ στη λατρεία! (78) Πράγματι, στρέφω το πρόσωπό μου προς Αυτόν που δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη, και αποκλίνω από την πλάνη τείνοντας προς την αληθινή θρησκεία, και δεν είμαι από αυτούς που αποδίδουν εταίρους στον Αλλάχ στη λατρεία.» (79) }

(Σούρατ Αλ-Αν‘άμ, 6:74-79)

Από την έμφυτη φύση του, ο Αβραάμ δεν μπορούσε να δεχτεί τη λατρεία των ειδώλων. Κατανόησε ότι υπάρχει Ένας Αληθινός Θεός, Μεγαλύτερος από όλους αυτούς τους ψεύτικους θεούς, οι οποίοι ούτε ωφελούν, ούτε βλάπτουν. Ο Αλλάχ τον καθοδήγησε να Τον γνωρίσει και τον επέλεξε για το Μήνυμά Του. Ο Αβραάμ καλούσε τον λαό του στη θρησκεία του Αλλάχ, χρησιμοποιώντας λογικά επιχειρήματα που αποκάλυπταν την πλάνη των πεποιθήσεών τους.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Αφηγήσου (ω, Προφήτη) σε αυτούς την ιστορία του Αβραάμ. (69) Όταν είπε στον πατέρα του και στον λαό του: «Τι είναι αυτά που λατρεύετε;» (70) Είπαν: «Λατρεύουμε είδωλα, και είμαστε αφοσιωμένοι στη λατρεία τους.» (71) Είπε: «Σας ακούν όταν τους επικαλείστε, (72) ή μπορούν να σας ωφελήσουν ή να σας βλάψουν;» (73) Είπαν: «Όχι, αλλά έτσι βρήκαμε τους προγόνους μας να κάνουν.» (74) Είπε: «Βλέπετε αυτά που λατρεύετε, (75) εσείς και οι πρόγονοί σας; (76) Πράγματι, αυτά είναι εχθροί μου, εκτός από τον Κύριο όλων των κόσμων. (77) Ο Οποίος είναι Αυτός που με δημιούργησε και με καθοδηγεί. (78) Αυτός που μου παρέχει τροφή και νερό. (79) Και όταν αρρωστήσω, Αυτός είναι που με θεραπεύει. (80) Αυτός που θα αφαιρέσει τη ζωή μου και έπειτα θα με επαναφέρει στη ζωή (την Ημέρα της Ανάστασης). (81) Αυτός που ελπίζω να συγχωρήσει τις αμαρτίες μου την Ημέρα της Κρίσεως.» (82) (Ο Αβραάμ είπε επικαλούμενος): «Κύριέ μου! Χάρισέ μου γνώση και ένωσέ με με τους ενάρετους.» (83) }

(Σούρατ Ασ-Σου‘αρά’, 26:69-83)

Ο Αβραάμ συνέχισε να καλεί τον λαό του στο να λατρεύουν μόνο τον Αλλάχ και να απορρίπτουν την ειδωλολατρία. Ωστόσο, εκείνοι τον αρνήθηκαν και προσπάθησαν να τον κάψουν. Ο Αλλάχ, όμως, τον έσωσε.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ (Ο Αβραάμ) είπε: «Είναι δυνατόν να λατρεύετε εκτός από Αλλάχ αυτά (τα είδωλα) που δεν μπορούν να σας ωφελήσουν, ούτε να σας βλάψουν;» (66) «Ουφ [έκφραση θυμού] σε εσάς και σε ό,τι λατρεύετε αντί του Αλλάχ! Μα δεν συλλογίζεστε;» (67) Είπαν: «Κάψτε τον και υποστηρίξτε τους θεούς σας, αν πραγματικά θέλετε να το κάνετε!» (68) (Αφού τον έριξαν σε μία μεγάλη φωτιά) είπαμε (Εμείς): «Ω, φωτιά! Γίνε δροσερή και ασφαλής για τον Αβραάμ!» (69) Θέλησαν να τον βλάψουν με το σχέδιό τους, αλλά τους κάναμε να είναι οι χαμένοι. (70) }

(Σούρατ Αλ-Ανμπιά’ 21:66-70)

Αφού ο λαός του τον απέρριψε, ο Αλλάχ τον διέταξε να πάει με τη σύζυγό του, την Άγαρ, και τον γιο του, τον Ισμαήλ, στη Μάκκα. Ο Αλλάχ καθοδήγησε τον Αβραάμ στην τοποθεσία του Ιερού Οίκου (την Κά‘μπα) στη Μάκκα, και τον διέταξε να τον ξαναχτίσει με τη βοήθεια του Ισμαήλ. Από τους απογόνους του Ισμαήλ προήλθε ο τελευταίος των Προφητών, ο Μωχάμμαντ (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν), ο οποίος στάλθηκε σε όλη την ανθρωπότητα. Έτσι, αυτός ο Οίκος στη Μάκκα είναι η κατεύθυνση της προσευχής όλων των Μουσουλμάνων όπου και αν βρίσκονται.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ (Ανάφερε, ω, Μωχάμμαντ) όταν ο Αβραάμ είπε: «Κύριέ μου! Κάνε αυτήν την πόλη (τη Μάκκα) ασφαλή και ευλόγησε τους κατοίκους της με καρπούς, σε όσους από αυτούς πιστεύουν στον Αλλάχ και στην Έσχατη Ημέρα.» (Ο Αλλάχ) είπε: «Όσο για εκείνον που αρνείται την πίστη, θα του παρέχω αγαθά για λίγο (στην εγκόσμια ζωή), αλλά έπειτα θα τον εξαναγκάσω στο μαρτύριο του Πυρός, και πόσο άθλιος είναι αυτός ο προορισμός!» (126) (Ανάφερε, ω, Μωχάμμαντ) όταν ο Αβραάμ και ο Ισμαήλ σήκωναν τα θεμέλια του Ιερού Οίκου, (λέγοντας): «Κύριέ μας! Δέξου από εμάς (τις καλές μας πράξεις). Πράγματι, Εσύ είσαι ο Ασ-Σαμεί‘ (Αυτός που ακούει τα πάντα), ο Αλ-‘Αλείμ (Παντογνώστης).» (127) «Κύριέ μας! Κάνε μας Μουσουλμάνους (υποταγμένους) σε Εσένα και κάνε τους απογόνους μας ένα έθνος υποταγμένο σε Εσένα. Δείξε μας τις τελετές της λατρείας μας και συγχώρεσέ μας. Πράγματι, Εσύ είσαι ο Ατ-Ταουάμπ (Αυτός που αποδέχεται τη μεταμέλεια), ο Αρ-Ραχείμ (Πολυεύσπλαχνος).» (128) «Κύριέ μας! Στείλε ανάμεσά τους (στους απογόνους μας) έναν αγγελιαφόρο από τους ίδιους, που θα τους απαγγείλει τα Εδάφιά Σου, θα τους διδάξει το Βιβλίο (Σου) και τη Σούννα (την παράδοσή του), και θα τους εξαγνίσει. Πράγματι, Εσύ είσαι ο Αλ-‘Αζείζ (Παντοδύναμος, Ανίκητος), ο Αλ-Χακείμ (Πάνσοφος).» (129) }

(Σούρατ Αλ-Μπάκαρα 2:126-129)

3. Ο Μωυσής (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν):

Από τις ευλογίες και τις χάρες του Αλλάχ προς τον Μωυσή ήταν το γεγονός ότι του μίλησε απευθείας. 

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Όταν ο Μωυσής ήρθε στην ώρα και στον τόπο που είχαμε ορίσει και ο Κύριός του μίλησε μαζί του, είπε (ο Μωυσής): «Κύριέ μου! Κάνε με να Σε δω.» Ο Αλλάχ είπε: «Δεν μπορείς να Με δεις [στην εγκόσμια ζωή], αλλά κοίτα το βουνό: αν αντέξει και μείνει σταθερό στη θέση του, τότε θα Με δεις.» Όταν ο Κύριός του φανερώθηκε στο βουνό [με τρόπο που ταιριάζει στη Μεγαλοπρέπειά Του], το ισοπέδωσε και ο Μωυσής έπεσε αναίσθητος. [Σύμφωνα με ένα Χαντίθ, φανερώθηκε μόνο όσο το μέγεθος του ενός τρίτου από το μικρό δάχτυλο ενός ανθρώπου]. Όταν (ο Μωυσής) συνήλθε, είπε:«Δόξα Σοι! Στρέφομαι με μεταμέλεια προς Εσένα και είμαι ο πρώτος από τους πιστούς.» }

(Σούρατ Αλ-Α‘ράφ, 7:143)

Ο Μωυσής είναι ο πιο συχνά αναφερόμενος αγγελιαφόρος από τους προφήτες των παιδιών του Ισραήλ στο Ευγενές Κοράν, καθώς αναφέρθηκε 129 φορές, γεγονός που υποδεικνύει τη σπουδαία θέση του. Ο Αλλάχ τον υποστήριξε με μεγάλα θαύματα, όπως το ραβδί του που μετατράπηκε σε μεγάλο φίδι και το χέρι του, το οποίο όταν το έβαζε μέσα στην ενδυμασία του και το έβγαζε, γινόταν λευκό και λαμπερό χωρίς κανένα ελάττωμα. Αυτά τα θαύματα αποδείκνυαν την αλήθεια του μηνύματός του προς τον Φαραώ και τον λαό του, ώστε να πιστέψουν στον Αλλάχ.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Ο Μωυσής είπε: «Ω, Φαραώ! Πράγματι, είμαι αγγελιαφόρος από τον Κύριο των κόσμων. (104) Είμαι υποχρεωμένος να μην πω τίποτε για τον Αλλάχ εκτός από την αλήθεια. Ήρθα σε εσάς με ξεκάθαρη απόδειξη από τον Κύριό σας, οπότε άφησε τα παιδιά του Ισραήλ να φύγουν μαζί μου.» (105) (Ο Φαραώ) είπε: «Αν έχεις φέρει ένα σημάδι, τότε παρουσίασέ το, αν είσαι από τους ειλικρινείς.» (106) Έτσι, (ο Μωυσής) πέταξε το ραβδί του και αυτό μετατράπηκε σε ένα μεγάλο και ορατό φίδι. (107) Και (έβαλε το χέρι του στην ενδυμασία του και) τράβηξε το χέρι έξω, και έτσι βγήκε λαμπερό και λευκό μπροστά στους θεατές. (108) }

(Σούρατ Αλ-Α‘ράφ, 7:104-108)

Ο Αλλάχ έστειλε τον Μωυσή στον Φαραώ και στον λαό του για να τους καλέσει να λατρεύουν μόνο τον Αλλάχ και να απορρίψουν κάθε ψεύτικο θεό, καθώς είχαν απομακρυνθεί από την αληθινή πίστη και είχαν γίνει αλαζόνες και άδικοι. Ο Φαραώ απαιτούσε από τον λαό του να τον λατρεύει, ισχυριζόμενος ότι ήταν ο θεός τους.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Ο Φαραώ είπε: «Ω, αρχηγοί! Δεν γνωρίζω κανέναν άλλο θεό για εσάς εκτός από εμένα. Ω, Χαμάν! Άναψε φωτιά στη λάσπη και χτίσε μου έναν πύργο, ίσως να δω τον Θεό του Μωυσή, γιατί νομίζω ότι είναι από τους ψεύτες.» }

(Σούρατ Αλ-Κάσσας, 28:38)

Ο Μωυσής (ειρήνη σε αυτόν) κάλεσε τον Φαραώ, με σοφία και ήπια λόγια, να λατρέψει μόνο τον Αλλάχ. Ωστόσο, ο Φαραώ τον διέψευσε και συγκέντρωσε τους μάγους του, προκειμένου να συνωμοτήσουν εναντίον του. Όταν οι μάγοι συναντήθηκαν με τον Μωυσή μπροστά στους ανθρώπους, έριξαν τα ραβδιά και τα σχοινιά τους, τα οποία, μέσω της μαγείας τους, φάνηκαν σαν φίδια που κινούνται. Όμως, ο Μωυσής, με το θέλημα του Αλλάχ, τους νίκησε. Έριξε το ραβδί του, το οποίο μετατράπηκε σε ένα μεγάλο φίδι που κατάπιε τα ραβδιά και τα σχοινιά των μάγων.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Οι αρχηγοί (δηλ. ο Φαραώ και οι βοηθοί του) από τον λαό του Φαραώ είπαν: «Αυτός είναι πράγματι ένας μάγος με μεγάλη γνώση!» (109) (Ο Φαραώ είπε): «Αυτός επιδιώκει να σας διώξει από τη γη σας. Ποια είναι λοιπόν η άποψή σας;» (110) Είπαν (οι αρχηγοί στον Φαραώ): «Καθυστέρησέ τον και τον αδερφό του και στείλε στις πόλεις ανθρώπους για να συγκεντρώσουν (τους μάγους). (111) Θα σου φέρουν κάθε μάγο που έχει μεγάλη γνώση.» (112) Οι μάγοι ήρθαν στον Φαραώ και είπαν: «Θα έχουμε ανταμοιβή αν νικήσουμε;» (113) Είπε: «Ναι, και θα είστε από εκείνους που θα βρίσκονται κοντά μου (σε υψηλές θέσεις).» (114) Είπαν (οι μάγοι): «Ω, Μωυσή! (Διάλεξε) είτε να ρίξεις εσύ πρώτος, είτε να ρίξουμε εμείς!» (115) Είπε: «Ρίξτε εσείς.» Έτσι, όταν έριξαν (τα σχοινιά και τα ραβδιά τους), μάγεψαν τα μάτια των ανθρώπων, τους τρόμαξαν και πραγματοποίησαν μεγάλη μαγεία (κάνοντας τα σχοινιά να φαίνονται σαν φίδια). (116) Εμπνεύσαμε τον Μωυσή: «Πέτα το ραβδί σου.» Και έτσι (έγινε ένα μεγάλο φίδι που) κατάπιε όλα τα ψεύδη που έδειξαν. (117) Έτσι κυριάρχησε η αλήθεια, και αποδείχθηκε ότι ό,τι έκαναν ήταν μάταιο. (118) Ηττήθηκαν εκεί (όπου συγκεντρώθηκαν) και έφυγαν ταπεινωμένοι. (119) Οι μάγοι έπεσαν σε στάση Σιτζούντ (δηλ. με το μέτωπο και τις παλάμες στο έδαφος). (120) } 

(Σούρατ Αλ-Α‘ράφ, 7:109-120)

Ο Φαραώ και ο λαός του διέψευσαν τον Μωυσή (ειρήνη σε αυτόν), για αυτό ο Αλλάχ τους επέβαλε τιμωρίες εξαιτίας της άρνησής τους και της αδικίας τους. Ο Αλλάχ έστειλε σε αυτούς κατακλυσμό, ακρίδες, ψείρες, βατράχους και αίμα. Έπειτα, ζήτησαν από τον Μωυσή να επικαλεστεί τον Κύριό του, ώστε να αφαιρέσει αυτές τις τιμωρίες, υποσχόμενοι ότι θα πίστευαν σε Αυτόν. Ο Αλλάχ αφαίρεσε τις δοκιμασίες, όμως εκείνοι, αντί να μετανοήσουν, συνέχισαν στην αδικία, την αλαζονεία και την απιστία τους.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Είπαν (οι άνθρωποι από τον λαό του Φαραώ στον Μωυσή): «Όποιο σημάδι κι αν μας φέρεις για να μας μαγέψεις, δεν πρόκειται να πιστέψουμε σε εσένα.» (132) Έτσι, στείλαμε σε αυτούς μία πλημμύρα (που κατέστρεψε τις καλλιέργειές τους), ακρίδες (που έφαγαν τις σοδειές τους), ψείρες (που τους έβλαψαν), βατράχους (που γέμισαν τα σπίτια τους) και αίμα (που γέμισε τα πηγάδια τους) – ως σαφή και διαδοχικά σημάδια. Όμως, επέμειναν στην αλαζονεία και παρέμειναν λαός ασεβής. (133) Όταν έπεσε η τιμωρία πάνω τους, είπαν: «Ω, Μωυσή! Επικαλέσου τον Κύριό σου για εμάς, χάριν όσων σου έχει παραχωρήσει. Εάν αφαιρέσεις από εμάς αυτήν την τιμωρία, θα πιστέψουμε σε εσένα και θα αφήσουμε τα παιδιά του Ισραήλ να φύγουν μαζί σου.» (134) Αλλά όταν αφαιρέσαμε την τιμωρία τους, μέχρι ένα προκαθορισμένο χρόνο που θα τον φτάσουν (δηλ. της καταστροφής τους από πνιγμό), αθέτησαν την υπόσχεσή τους. (135) }

(Σούρατ Αλ-Α‘ράφ, 7:132-135)

Παρά τις συνεχείς προειδοποιήσεις, ο Φαραώ και ο λαός του επέμειναν στην ανυπακοή, την αλαζονεία και την απιστία. Τότε, ο Αλλάχ διέταξε τον Μωυσή (ειρήνη σε αυτόν) να οδηγήσει τα παιδιά του Ισραήλ έξω από την πόλη κατά τη διάρκεια της νύχτας. Ο Φαραώ και ο στρατός του τους καταδίωξαν. Όταν η κάθε ομάδα είδε την άλλη και η θάλασσα βρισκόταν μπροστά από τα παιδιά του Ισραήλ και ο Φαραώ και οι στρατιώτες του ήταν πίσω τους, τα παιδιά του Ισραήλ φοβήθηκαν και είπαν: «Σίγουρα θα μας φτάσουν.». Όμως, ο Μωυσής, με πλήρη εμπιστοσύνη στον Κύριό του, τους καθησύχασε.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Όταν οι δύο ομάδες είδαν η μία την άλλη, οι σύντροφοι του Μωυσή είπαν: «Σίγουρα θα μας προλάβουν!» (61) Ο Μωυσής είπε: «Όχι! Ο Κύριός μου είναι μαζί μου (με την υποστήριξή Του) και θα με καθοδηγήσει.» (62) Τότε, αποκαλύψαμε στον Μωυσή: «Χτύπα το νερό με το ραβδί σου.» Και χωρίστηκε (το νερό) στα δύο, και κάθε πλευρά έγινε σαν ένα τεράστιο βουνό. (63) Έπειτα, φέραμε κοντά εκεί τους άλλους (τον Φαραώ και τον στρατό του, που μπήκαν στον δρόμο μέσα στο νερό). (64) Και σώσαμε τον Μωυσή και όλους όσους ήταν μαζί του. (65) Έπειτα, πνίξαμε τους άλλους. (66) }

(Σούρατ Ασ-Σου‘αρά’, 26:61-66)

Ο Αλλάχ υποστήριξε τον Μωυσή (ειρήνη σε αυτόν) με αυτό το θαύμα, το οποίο ο Φαραώ και ο στρατός του δεν περίμεναν. Η εντολή και το θέλημα του Αλλάχ πραγματοποιούνται αναπόφευκτα, χωρίς τίποτα να μπορεί να τα αποτρέψει. Έτσι, ο Μωυσής και οι πιστοί διασώθηκαν, ενώ ο Φαραώ και οι οπαδοί του καταστράφηκαν, αποτελώντας ένα μάθημα για τις επόμενες γενιές.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Κάναμε τα παιδιά του Ισραήλ να περάσουν το νερό (αφού ο Μωυσής το χτύπησε με το ραβδί του, και έτσι σχίστηκε στα δύο). Τότε, ο Φαραώ και οι στρατιώτες του τους ακολούθησαν, από αδικία και παράβαση, ώσπου όταν, (ο Φαραώ) πνιγόταν είπε: «Πιστεύω ότι δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνον Αυτός στον Οποίο πιστεύουν τα παιδιά του Ισραήλ, και (τώρα) είμαι κι εγώ ένας από τους Μουσουλμάνους (που υποτάσσονται στη Βούληση του Αλλάχ).» (90) (Ειπώθηκε σε αυτόν): «Τώρα (πιστεύεις), ενώ προηγουμένως παράκουσες (τον Αλλάχ) και ήσουν από εκείνους που σκόρπιζαν το κακό; (91) Σήμερα, λοιπόν, θα διασώσουμε το σώμα σου (από το νερό και θα το τοποθετήσουμε σε ένα εμφανές σημείο για να σε δουν τα παιδιά του Ισραήλ), ώστε να γίνεις παράδειγμα για τις επόμενες γενιές. Όμως, πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να είναι αδιάφοροι απέναντι στα Σημάδια Μας.» (92) }

(Σούρατ Γιούνους, 10: 90-92)

4. Ο Ιησούς (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν):

Ο Ιησούς (ειρήνη σε αυτόν), γιος της Μαρίας, δημιουργήθηκε με τον λόγο και την εντολή του Αλλάχ: «Γενηθήτω», και έτσι έγινε. Ο Αλλάχ έστειλε αυτή την εντολή μέσω του αγγέλου Γαβριήλ στη Μαρία (ειρήνη σε αυτήν) και διέταξε τον Γαβριήλ να εμφυσήσει το πνεύμα του Ιησού στη μήτρα της. Ο Ιησούς στάλθηκε στα παιδιά του Ισραήλ, αφού είχαν απομακρυνθεί από τον ίσιο δρόμο και την αληθινή θρησκεία.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Και στα βήματά τους, στείλαμε τον Ιησού, υιό της Μαρίας, που επιβεβαίωσε (με τον ερχομό του) την Τορά που στάλθηκε πριν από αυτόν.Του δώσαμε το Ιν-τζήλ (το πρωτότυπο Ευαγγέλιο του Ιησού), στο οποίο υπήρχε καθοδήγηση και φως, και το οποίο επιβεβαίωσε την Τορά που στάλθηκε πριν από αυτό, και το οποίο αποτελούσε καθοδήγηση και νουθεσία για τους ευσεβείς (που φυλάσσονται από την τιμωρία του Αλλάχ τηρώντας τις εντολές Του). }

(Σούρατ Αλ-Μά’ιντα, 5:46)

Ο Ιησούς γεννήθηκε χωρίς πατέρα, με τη σοφία και το θέλημα του Παντοδύναμου Αλλάχ. Η δημιουργία του είναι παρόμοια με εκείνη του Αδάμ, τον οποίο ο Αλλάχ δημιούργησε από χώμα και έπειτα του είπε: «Γενηθήτω», και έτσι έγινε.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Πράγματι, το παράδειγμα (της δημιουργίας) του Ιησού ενώπιον του Αλλάχ είναι όπως εκείνο του Αδάμ: τον δημιούργησε από χώμα (χωρίς πατέρα και μητέρα) και έπειτα του είπε: «Γενηθήτω», και έτσι έγινε. }

(Σούρατ Άλ-‘Ιμράν, 3:59)

Ο Ιησούς (ειρήνη σε αυτόν) στάλθηκε στα παιδιά του Ισραήλ, αλλά εκείνοι τον διέψευσαν και τον έβλαψαν. Παρόλα αυτά, υπέμεινε και συνέχισε να τους καλεί στη θρησκεία του Αλλάχ.

Γνωρίζοντας ότι δεν ήταν ο τελευταίος από τους αγγελιαφόρους του Αλλάχ, έδωσε τα χαρμόσυνα νέα για τον ερχομό ενός αγγελιαφόρου μετά από αυτόν, του οποίου το όνομα ήταν Άχμαντ, -ένα δεύτερο όνομα του Προφήτη Μωχάμμαντ (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν)-. Τα ονόματα Μωχάμμαντ και Άχμαντ έχουν σχεδόν την ίδια σημασία, καθώς προέρχονται από τη ρίζα "ḥ-m-d" (حمد), που σημαίνει "έπαινος".

Το όνομα Άχμαντ αντιστοιχεί στα Ελληνικά στο όνομα «Περικλής», που σημαίνει "αξιέπαινος".

Το όνομα «Παράκλητος» και η μετάφρασή του:

Αν και ο Ιησούς (ειρήνη σε αυτόν) ανέφερε στη μητρική του γλώσσα, την Αραμαϊκή, το όνομα του αγγελιαφόρου που θα έρθει μετά, αργότερα, όταν κάποιοι ανώνυμοι ελληνόφωνοι Χριστιανοί κατέγραψαν στα Ελληνικά τις διηγήσεις για τον Ιησού σε γραφές, δεν έγραψαν το όνομα «Άχμαντ» που είχε αναφέρει ο Ιησούς. Αντ’ αυτού, το μετέφρασαν το όνομα στα Ελληνικά ως «Παράκλητος»!

Κατά Ιωάννην 14:15-16: «¹⁵ Αν με αγαπάτε, τηρήστε τις εντολές μου. ¹⁶ Κι εγώ θα παρακαλέσω τον Πατέρα να σας δώσει άλλον "Παράκλητο", το πνεύμα της αλήθειας, ώστε να είναι για πάντα μαζί σας.»

Κατά Ιωάννην 16:7-13: «⁷ Όμως, εγώ σας λέω την αλήθεια: σας συμφέρει να φύγω εγώ. Διότι αν δεν φύγω, δεν θα έρθει σε εσάς ο "Παράκλητος". Αν όμως πάω εκεί, θα τον στείλω σε εσάς. ⁸ Κι όταν έρθει εκείνος, θα ελέγξει τον κόσμο ως προς την αμαρτία, τη δικαιοσύνη και την κρίση του Θεού. ⁹Ως προς την αμαρτία, επειδή δεν πιστεύουν σε εμένα. … ¹³ Όταν όμως έρθει εκείνος, το πνεύμα της αλήθειας, θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια. Διότι δεν θα μιλήσει από μόνος του, αλλά θα πει όσα θα ακούσει και θα σας αναγγείλει όσα μέλλουν να συμβούν.»

Παρατήρηση:
Στην επίσημη ελληνική έκδοση της Καινής Διαθήκης η λέξη «Παράκλητος» αποδίδεται ως «το πνεύμα της αλήθειας», όμως σε ορισμένες μεταφράσεις μετατράπηκε σε «το Άγιο Πνεύμα», αλλοιώνοντας το αρχικό νόημα και κατευθύνοντας τον αναγνώστη να πιστέψει ότι ο Ιησούς αναφερόταν στο Άγιο Πνεύμα αντί για έναν ερχόμενο αγγελιαφόρο.

Η διδασκαλία και τα θαύματα του Ιησού:

Ο Αλλάχ δίδαξε στον Ιησού τη γραφή, τη σοφία, την Τορά και το Ιν-τζήλ (το Θείο Βιβλίο που του αποκαλύφθηκε). Τον υποστήριξε με το άγιο πνεύμα, δηλαδή τον άγγελο Γαβριήλ, ο οποίος υποστήριξε και όλους τους αγγελιαφόρους του Αλλάχ.

Επίσης, ο Αλλάχ υποστήριξε τον Ιησού (ειρήνη σε αυτόν) με πολλά θαύματα, όπως:

1. Μίλησε στους ανθρώπους από το λίκνο, με την άδεια του Αλλάχ, για να υπερασπιστεί τη μητέρα του, όταν οι Εβραίοι την κατηγόρησαν ότι είχε τεκνοποιήσει εκτός γάμου.

2. Έπλασε από πηλό τη μορφή ενός πουλιού και, όταν φύσηξε σε αυτό, έγινε ζωντανό πουλί, με την άδεια του Αλλάχ.

3. Θεράπευσε τους εκ γενετής τυφλούς και τους λεπρούς, με την άδεια του Αλλάχ.

4. Ανέστησε τους νεκρούς, με την άδεια του Αλλάχ.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, ανέφερε ότι ο άγγελος είπε στη Μαρία:

{ Και (ο Αλλάχ θα στείλει τον Ιησού ως) αγγελιαφόρο στα παιδιά του Ισραήλ, (και ο Ιησούς θα τους πει): «Ήλθα σε εσάς με Σημάδια από τον Κύριό σας (που επιβεβαιώνουν την αποστολή μου), όπως ότι πλάθω από πηλό τη μορφή ενός πουλιού, φυσώ σε αυτό και γίνεται πουλί, με την άδεια του Αλλάχ. Θεραπεύω τον εκ γενετής τυφλό και τον λεπρό, και ανασταίνω τους νεκρούς, με την άδεια του Αλλάχ. Σας πληροφορώ, επίσης, για ό,τι τρώτε και ό,τι αποθηκεύετε στα σπίτια σας. Πράγματι, σε αυτά υπάρχουν Σημάδια για εσάς, αν είστε πιστοί.» }

(Σούρατ Άλ-‘Ιμράν, 3:49)

Ο Ιησούς δεν ήταν θεός, αλλά αγγελιαφόρος του Αλλάχ:

Δεν μπορεί κανείς να αποδώσει θεότητα στον Ιησού (ειρήνη σε αυτόν) βασιζόμενος στα θαύματα που πραγματοποίησε. Ο Αλλάχ υποστήριξε όλους τους αγγελιαφόρους Του με εξαιρετικά θαύματα.

Ακόμα και η ανάσταση νεκρών δεν αποδεικνύει ότι ο Ιησούς ήταν θεός. Αντίθετα, ο Αλλάχ είναι Αυτός που ανέστησε τους νεκρούς μέσω των επικλήσεων του Ιησού.

Δύο αποδείξεις για αυτό:

1. Η ανάσταση ενός ανθρώπου μετά την επαφή με τα οστά του νεκρού προφήτη Ελισαίου:

Β' Βασιλέων 13:21: «²¹ Κάποτε, ενώ έθαβαν έναν άνθρωπο, ξαφνικά εμφανίστηκε μια ομάδα επιδρομέων. Τότε έριξαν βιαστικά το πτώμα μέσα στον τάφο του Ελισαίου κι έφυγαν. Μόλις όμως το σώμα άγγιξε τα οστά του Ελισαίου, ο νεκρός αναστήθηκε και στάθηκε στα πόδια του.»

2. Ο Ιησούς προσευχήθηκε στον Αλλάχ για την ανάσταση του Λαζάρου:

Κατά Ιωάννη 11:41-43: «⁴¹ … Τότε ο Ιησούς σήκωσε τα μάτια ψηλά και είπε: "Πατέρα! Σε ευχαριστώ που με άκουσες. ⁴² Ήξερα ότι πάντα με ακούς, αλλά το είπα για χάρη του πλήθους που είναι εδώ, ώστε να πιστέψουν ότι Εσύ με έστειλες." ⁴³ Και αφού τα είπε αυτά, κραύγασε με δυνατή φωνή: "Λάζαρε, έλα έξω!"»

Το μήνυμα του Ιησού και η σωτηρία του από τον Αλλάχ:

Το μήνυμα του Ιησού (ειρήνη σε αυτόν) ήταν το ίδιο με εκείνο των προηγούμενων αγγελιαφόρων: να καλεί τους ανθρώπους να λατρεύουν μόνο τον Αλλάχ, χωρίς να Του αποδίδουν εταίρους στη λατρεία.

Ωστόσο, λίγοι άνθρωποι πίστεψαν σε αυτόν. Οι περισσότεροι, που είχαν απομακρυνθεί από την αλήθεια, προσπάθησαν να τον σκοτώσουν, για να εξαλείψουν τον ίδιο και το μήνυμά του.

Όμως, ο Αλλάχ έσωσε τον Ιησού και τον ανέβασε στον ουρανό. Αντί για αυτόν, ο Αλλάχ έκανε κάποιον άλλον (που πιθανώς ήταν ο Ιούδας) να μοιάζει με τον Ιησού, και οι εχθροί του σκότωσαν αυτόν, νομίζοντας ότι σκότωσαν τον Ιησού.

Η επιστροφή του Ιησού πριν το τέλος του κόσμου:

Ο Ιησούς (ειρήνη σε αυτόν) θα επιστρέψει στη γη πριν από το τέλος του κόσμου. Τότε, όλοι οι αληθινοί πιστοί θα τον ακολουθήσουν.

Θα νικήσει τον Αντίχριστο και θα εφαρμόσει τους κανόνες του Ισλάμ ανάμεσα στους ανθρώπους. Στη συνέχεια, θα πεθάνει, όπως πεθαίνουν όλοι οι άνθρωποι.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Όλοι επάνω της (γης) θα πεθάνουν, (26) και θα παραμείνει μόνο το Πρόσωπο του Κυρίου σου, του Κατόχου της Δόξας και της απόλυτης γενναιοδωρίας. (27) }

(Σούρατ Αρ-Ραχμάν, 55:26-27)

5. Ο Μωχάμμαντ (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν):

Ο Αγγελιαφόρος Μωχάμμαντ (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν), ο Άραβας Προφήτης, ο οποίος δεν γνώριζε ούτε γραφή, ούτε ανάγνωση. Καταγόταν από τη γενεαλογία του Προφήτη Ισμαήλ, γιου του Προφήτη Αβραάμ (ειρήνη και ευλογίες σε αυτούς).

Ήταν ο τελευταίος των απεσταλμένων του Αλλάχ και ο καλύτερος από αυτούς. Στάλθηκε ως έλεος και καθοδήγηση για όλη την ανθρωπότητα, όχι μόνο για τους Άραβες.

Γεννήθηκε στη Μέκκα λίγους μήνες μετά τον θάνατο του πατέρα του. Όταν ήταν ακόμη παιδί, έχασε τη μητέρα του και τον ανέλαβε ο παππούς του, Αμπντ Αλ-Μούτταλιμπ. Μετά τον θάνατο του παππού του, την κηδεμονία του ανέλαβε ο θείος του, Άμπου Τάλιμπ.

Ως νέος, εργαζόταν ως βοσκός φροντίζοντας τα πρόβατα των κατοίκων της Μέκκας.

Ο Αλλάχ τον έστειλε ως καθοδήγηση και έλεος για όλη την ανθρωπότητα, για να τους δείξει το μονοπάτι της αλήθειας και της καλοσύνης, και να τους προειδοποιήσει για τον δρόμο του ψεύδους και του κακού.

Ήταν γνωστός για την απόλυτη ειλικρίνειά του και την αξιοπιστία του. Δεν είπε ποτέ ψέμα, δεν πρόδωσε ποτέ, ούτε εξαπάτησε κανέναν. Ο λαός του τον αποκαλούσε "Αλ-Αμίν" (ο αξιόπιστος) και τον εμπιστεύονταν με τα πολύτιμα υπάρχοντά τους πριν ταξιδέψουν. Τον αποκαλούσαν επίσης "Ασ-Σάντικ" (ο ειλικρινής), επειδή πάντα έλεγε την αλήθεια και απεχθανόταν το ψέμα.

Η αποκάλυψη και η αποστολή του:

Η αποκάλυψη ήρθε σε αυτόν όταν ήταν σαράντα ετών.
Έμεινε στη Μέκκα δεκατρία χρόνια, καλώντας τους ανθρώπους στη λατρεία του Αλλάχ και στο να εγκαταλείψουν τη λατρεία των ειδώλων. Στη συνέχεια, μετανάστευσε στη Μαντίνα (Μεδίνα), όπου οι κάτοικοί της δέχτηκαν το Ισλάμ και έγιναν οι πρώτοι υποστηρικτές του. Οκτώ χρόνια μετά τη μετανάστευσή του, κατέκτησε ειρηνικά τη Μέκκα.

Πέθανε σε ηλικία εξήντα τριών ετών, αφού του είχε αποκαλυφθεί ολόκληρο το Κοράν και είχαν ολοκληρωθεί οι κανόνες της θρησκείας. Μετά τον θάνατό του, οι σύντροφοί του (σαχάμπα) και οι ακόλουθοί του διέδωσαν το Ισλάμ, και πολλοί άνθρωποι το αποδέχτηκαν με απόλυτη πεποίθηση.

Ακόμα και σήμερα, χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αποδέχονται το Ισλάμ καθημερινά, με απόλυτη βεβαιότητα και χωρίς εξαναγκασμό. Το Ισλάμ απαγορεύει αυστηρά οποιονδήποτε καταναγκασμό στην πίστη.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Δεν υπάρχει καταναγκασμός στη θρησκεία. Πράγματι, η αλήθεια έχει διακριθεί από την πλάνη. } 

(Σούρατ Αλ-Μπακάρα, 2:256)

Λόγω της ραγδαίας εξάπλωσης του Ισλάμ και του όλο και αυξανόμενου αριθμού ανθρώπων που το ασπάζονται καθημερινά, υπάρχουν κάποιοι που δεν βλέπουν αυτή την εξέλιξη με καλό μάτι. Για αυτό, διαδίδουν ψέματα και λανθασμένες πληροφορίες για το Ισλάμ μέσω των μέσων ενημέρωσης, με σκοπό να αποτρέψουν τους μη-Μουσουλμάνους από το να το αποδεχτούν.

Αυτό δεν είναι κάτι νέο, καθώς το ίδιο συνέβη και στην εποχή του Ιησού (ειρήνη σε αυτόν). Εκείνοι που αρνήθηκαν το μήνυμά του, προειδοποιούσαν τους ανθρώπους να μην τον ακούσουν, προσπαθώντας να αποτρέψουν τη διάδοση της αλήθειας.

Τρίτο Κεφάλαιο

Άλ ‘Ιμράν – Η Ευγενής Οικογένεια

Ο Ιησούς (ειρήνη σε αυτόν) κατέχει ιδιαίτερη θέση στις καρδιές των Μουσουλμάνων. Ανήγγειλε τα ευχάριστα νέα στα παιδιά του Ισραήλ για τον ερχομό του Προφήτη Μωχάμμαντ (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν).

Οι Χριστιανοί ίσως εκπλαγούν όταν μάθουν ότι το όνομα του Ιησού (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν) αναφέρεται στο Κοράν είκοσι πέντε φορές, ενώ το όνομα του Αγγελιαφόρου του Ισλάμ, του Προφήτη Μωχάμμαντ (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν), αναφέρεται μόνο πέντε φορές!

Αυτό αποτελεί ξεκάθαρη απόδειξη ότι ο Μωχάμμαντ (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν) είναι ο αγγελιαφόρος του Αλλάχ, και ότι το Κοράν είναι τα Λόγια του Αλλάχ, και όχι τα λόγια του Μωχάμμαντ (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν).

Λόγω της τιμημένης θέσης του ευγενούς αγγελιαφόρου Ιησού (ειρήνη σε αυτόν),το Κοράν περιέχει πολλά εδάφια που μιλούν για εκείνον και για την ευλογημένη οικογένειά του.

Η Μαρία και η οικογένεια του Ιησού:

Ομοίως, η Μαρία, η μητέρα του Ιησού (ειρήνη σε αυτούς), και η οικογένειά της κατέχουν ξεχωριστή θέση στις καρδιές των Μουσουλμάνων. Το Ευγενές Κοράν επαίνεσε τη Μαρία και περιέγραψε τη μητέρα της ως αγνή λάτρη με ευλογημένη καταγωγή.
Το Κοράν συνδέει την οικογένειά της, την «Άλ-‘Ιμράν» (η οικογένεια του ‘Ιμράν), με το τρίτο κεφάλαιο του Κοράν, το οποίο φέρει το όνομά τους.

Έτσι, το όνομα της ευγενούς αυτής οικογένειας, της οικογένειας του Ιησού και της Μαρίας (ειρήνη σε αυτούς),
θα παραμένει ζωντανό στις καρδιές και στα μυαλά όλων των Μουσουλμάνων, κάθε φορά που διαβάζουν το τρίτο κεφάλαιο, «Άλ-‘Ιμράν».

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Πράγματι, ο Αλλάχ επέλεξε τον Αδάμ (κάνοντας τους αγγέλους να τον τιμήσουν), τον Νώε (κάνοντάς τον τον πρώτο προφήτη), την οικογένεια του Αβραάμ (κάνοντας να έλθουν από τους απογόνους του όλοι οι προφήτες μετά από αυτόν) και την οικογένεια του ‘Ιμράν (από την οποία προήλθαν η Μαρία και ο Ιησούς), πάνω από όλη την ανθρωπότητα (της εποχής τους). (33)Απόγονοι, ο ένας προερχόμενος από τον άλλον. Πράγματι, ο Αλλάχ είναι Σαμεί‘ (Αυτός που ακούει τα πάντα) και ‘Αλείμ (Παντογνώστης). (34) }

(Σούρατ Άλ-‘Ιμράν, 3:33-34)

Η Μαρία (ειρήνη σε αυτήν):

Το Ευγενές Κοράν επαίνεσε τη Μαρία, κόρη του ‘Ιμράν και μητέρα του Ιησού (ειρήνη σε αυτούς), σε πολλά εδάφια. Την περιγράφει ως ευσεβή, αγνή και παρθένα γυναίκα, που καταγόταν από μία αγνή και ευσεβή οικογένεια.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Και (επίσης προβάλλει ως καλό παράδειγμα για τους Μουσουλμάνους) τη Μαρία, κόρη του ‘Ιμράν (και μητέρα του Ιησού), η οποία φύλαξε την αγνότητά της. Έτσι, διατάξαμε τον άγγελό Μας (τον Γαβριήλ) να εμφυσήσει σε μια σχισμή στο ένδυμά της (και έτσι συνέλαβε τον Ιησού). Και εκείνη πίστεψε στα λόγια του Κυρίου της και στα Βιβλία Του, και ήταν από τους ευλαβικά υπάκουους. }

(Σούρατ Ατ-Ταχρείμ, 66:12)

Το Κοράν αναφέρει ότι η μητέρα της Μαρίας έμεινε έγκυος χάρη στην ευλογημένη επίκληση που έκανε προς τον Αλλάχ.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ (Ανάφερε, ω, Μωχάμμαντ), όταν η σύζυγος του ‘Ιμράν (που ήταν στείρα, έμαθε ότι έμεινε έγκυος), είπε: «Κύριέ μου! Έκανα τάμα ότι αυτό (το μωρό) που είναι στη μήτρα μου, θα είναι αφιερωμένο σε Εσένα και απαλλαγμένο (από τα πάντα ώστε να υπηρετήσει μόνο τον Οίκο Σου, και να Σε λατρεύει).Δέξου, λοιπόν, αυτό από εμένα. Πράγματι, Εσύ είσαι ο Ασ-Σαμεί‘ (Αυτός που ακούει τα πάντα) και ο Αλ-‘Αλείμ (Παντογνώστης).» }

(Σούρατ Άλ-‘Ιμράν, 3:35)

Αυτή η ευλογημένη επίκληση ήταν ένας λόγος που ο Αλλάχ προστάτεψε τη Μαρία και τον γιο της, τον Ιησού, από τον Σατανά. Ο Αλλάχ υποστήριξε τη Μαρία με κάποια θαύματα, που φανέρωναν την καθαρή ψυχή και την ευλογία της. Ο Αλλάχ παρείχε αγαθά στη Μαρία στον τόπο της προσευχής της, ακόμα και εκτός εποχής. Ο Αλλάχ ανέθεσε στον προφήτη Ζαχαρία την προστασία και την κηδεμονία της, επειδή ήταν ορφανή.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Όταν (η μητέρα της Μαρίας) τη γέννησε, είπε: «Κύριέ μου! Γέννησα θηλυκό (και όχι αρσενικό που θα μπορούσε να υπηρετήσει τον Οίκο Σου).» Αλλά ο Αλλάχ γνωρίζει καλύτερα τι γέννησε (και θα υψώσει αυτό το θηλυκό σε υψηλή θέση). [Συνέχισε λέγοντας]: «Το αρσενικό δεν είναι σαν το θηλυκό (το αρσενικό είναι πιο ικανό για την υπηρεσία του Οίκου Σου). Την ονόμασα Μάριαμ (Μαρία) και αναζητώ καταφύγιο σε Εσένα για αυτήν και για τους απογόνους της από τον καταραμένο Σατανά.» (36) Έτσι, ο Κύριός της την αποδέχτηκε με καλή αποδοχή, την έκανε να μεγαλώσει με ευλογία και την έθεσε υπό τη φροντίδα του Ζαχαρία (καθώς ο πατέρας της είχε πεθάνει πριν γεννηθεί). Κάθε φορά που ο Ζαχαρίας έμπαινε στο δωμάτιο όπου προσευχόταν (η Μαρία), έβρισκε εκεί αγαθά. Είπε: «Ω, Μαρία! Από πού έχεις αυτά;» Εκείνη απάντησε: «Είναι από τον Αλλάχ. Πράγματι, ο Αλλάχ παρέχει αγαθά σε όποιον θέλει χωρίς περιορισμό.» (37) }

(Σούρατ Άλ-‘Ιμράν, 3:36-37)

Η Μαρία (ειρήνη σε αυτήν) ήταν εξαιρετικά αφοσιωμένη στη λατρεία του Αλλάχ. Στην εποχή της δεν υπήρχε καμία άλλη γυναίκα σαν αυτή.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ (Ανάφερε, ω Μωχάμμαντ), όταν οι άγγελοι είπαν: «Ω, Μαρία! Ο Αλλάχ σε επέλεξε (λόγω της συχνής λατρείας και του καλού χαρακτήρα σου), σε εξάγνισε (από κάθε κακό) και σε επέλεξε (υψώνοντάς σε πάνω) από όλες τις γυναίκες του κόσμου (της εποχής σου). (42) Ω, Μαρία! Να είσαι αφοσιωμένη στην υπακοή προς τον Κύριό σου,
να πέφτεις σε Σιτζούντ στάση (με το μέτωπο και τις παλάμες στο έδαφος, προσευχόμενη) και να υποκλίνεσαι μαζί με εκείνους που υποκλίνονται.» (43) }

(Σούρατ Άλ-‘Ιμράν, 3:42-43)

Επιπλέον, ο Αλλάχ τίμησε τη Μαρία με μια ακόμη μεγάλη ευλογία, ότι ένα ολόκληρο Κεφάλαιο του Κοράν, το Κεφάλαιο 19, φέρει το όνομά της, «Μάριαμ».

Σε αυτό το Κεφάλαιο, ο Αλλάχ την επαινεί και την τιμά με έναν τρόπο που δεν συναντάται ούτε στα Χριστιανικά βιβλία, ούτε στα τέσσερα Ευαγγέλια!

Αξιοσημείωτο είναι ότι δεν υπάρχει ούτε ένα κεφάλαιο στο Κοράν που να φέρει το όνομα κάποιας συζύγου ή κόρης του Προφήτη Μωχάμμαντ (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν), ούτε υπάρχει κεφάλαιο αφιερωμένο στην οικογένειά του.Αντίθετα, υπάρχει ένα κεφάλαιο (το κεφάλαιο 111) που καταδικάζει τον θείο του, Άμπου Λάχαμπ, όσο ήταν ακόμα στη ζωή του, αναφέροντας ότι θα είναι ένας από τους κατοίκους της Κόλασης.

Αυτό αποτελεί ξεκάθαρη απόδειξη της ειλικρίνειας του Προφήτη (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν), διότι αν το Κοράν δεν ήταν αποκάλυψη από τον Αλλάχ, τότε ο Άμπου Λάχαμπ θα μπορούσε να αναιρέσει αυτή την αποκάλυψη απλώς ασπαζόμενος το Ισλάμ. Όμως, δεν το έκανε ποτέ, επιβεβαιώνοντας έτσι την αλήθεια της αποκάλυψης.

Ο Αγγελιαφόρος του Ισλάμ, Μωχάμμαντ (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν), εξύμνησε τη Μαρία (ειρήνη σε αυτήν), αναφέροντας ότι είναι μία από τις τέσσερις καλύτερες γυναίκες στον κόσμο.

Ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν) είπε:

«Οι καλύτερες γυναίκες στον κόσμο είναι τέσσερις: η Μαρία, κόρη του ‘Ιμράν, η Χαντίτζα, κόρη του Χουάιλεντ, η Φάτιμα, κόρη του Μωχάμμαντκαι η Άσια, σύζυγος του Φαραώ.»

📜 (Σαχίχ Αλ-Γκάμι‘)

Επιπλέον, ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν) ανέφερε ότι η Μαρία (ειρήνη σε αυτήν) θα είναι από τις καλύτερες γυναίκες στον Παράδεισο.

Ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν) είπε:

«Οι καλύτερες γυναίκες ανάμεσα στους κατοίκους του Παραδείσου είναι: ηΧαντίτζα, κόρη του Χουάιλεντ, η Φάτιμα, κόρη του Μωχάμμαντ, η Μαρία, κόρη του ‘Ιμράν και η Άσια, κόρη του Μουζάχιμ, σύζυγος του Φαραώ.»

📜 (Αλ-Γκάμι‘ Ασ-Σαγείρ, Σαχίχ)

Τέταρτο Κεφάλαιο

Ο Ιησούς (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν)

Το Ευγενές Κοράν επαινεί τον Ιησού (ειρήνη σε αυτόν) και τον περιγράφει με χαρακτηριστικά που αναδεικνύουν την τιμημένη του θέση.

Ο Αλλάχ έστειλε στη Μαρία τα ευχάριστα νέα ότι θα αποκτήσει έναν υιό, τον οποίο θα δημιουργήσει με έναν ξεχωριστό τρόπο, διαφορετικό από τη δημιουργία των άλλων ανθρώπων, καθώς θα τον δημιουργήσει με την εντολή Του, «Γενηθήτω», και έτσι θα γίνει.

Επίσης ο Αλλάχ πληροφόρησε τη Μαρία ότι ο Ιησούς θα είναι τιμημένος σε αυτή τη ζωή και στη Μέλλουσα Ζωή και θα είναι ο Αγγελιαφόρος του Αλλάχ στα παιδιά του Ισραήλ.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ (Ανάφερε, ω Μωχάμμαντ), όταν οι άγγελοι είπαν: «Ω, Μαρία! Ο Αλλάχ σού αναγγέλλει τα ευχάριστα νέα για (έναν υιό που θα δημιουργηθεί χωρίς πατέρα, αλλά με) έναν λόγο (εντολή) από Αυτόν ("Γενηθήτω"). Το όνομά του θα είναι Μεσσίας, ‘Ίησα (Ιησούς), υιός της Μαρίας. Θα είναι τιμημένος σε αυτόν τον κόσμο και στη Μέλλουσα Ζωή, και θα είναι ένας από εκείνους που θα είναι κοντά στον Αλλάχ. (45) Θα μιλήσει στους ανθρώπους από το λίκνο (για να σε υπερασπιστεί όταν θα σε κατηγορήσουν για μοιχεία) και (θα μιλήσει) όταν θα είναι ώριμος άνδρας (όταν θα ξεκινήσει την αποστολή του).Θα είναι ένας από τους ενάρετους.» (46) (Η Μαρία) είπε: «Κύριέ μου! Πώς θα αποκτήσω ένα παιδί, ενώ κανένας άνδρας δεν με έχει αγγίξει;» (Ο άγγελος) είπε: «(Μην εκπλήσσεσαι), έτσι δημιουργεί ο Αλλάχ ό,τι θέλει.Όταν αποφασίζει κάτι, απλώς λέει: "Γενηθήτω", και έτσι γίνεται.» (47)Και (ο Αλλάχ) θα τον διδάξει (τον Ιησού) τη γραφή, τη σοφία (ορθότητα στα λόγια και στις πράξεις), την Τορά και το Ιν-τζήλ (το αυθεντικό Ευαγγέλιο του Ιησού). (48) }

(Σούρατ Άλ-‘Ιμράν, 3:45-48)

Η γέννηση του Ιησού (ειρήνη σε αυτόν):

Ο Αλλάχ διευκρινίζει στο Κοράν την απόλυτη αλήθεια για τον Ιησού (ειρήνη σε αυτόν) και τα θαύματα με τα οποία τον υποστήριξε. Ο Αλλάχ εξήγησε τη γέννηση του Ιησού με έναν σαφή και κατανοητό τρόπο, που συμβαδίζει με την ορθή λογική και την αλήθεια. Ο Ιησούς (ειρήνη σε αυτόν) ήταν ένας άνθρωπος με τιμημένη θέση ως Προφήτης, ένας ευσεβής δούλος του Αλλάχ, και όχι θεϊκή οντότητα.

Ο Αλλάχ τον υπερασπίστηκε εναντίον των Εβραίων, που κατηγόρησαν τη Μαρία ότι το παιδί της ήταν προϊόν μοιχείας, καταδεικνύοντας την αγνότητα και την αθωότητά της.

Ο Αλλάχ τον υπερασπίστηκε εναντίον εκείνων που ισχυρίστηκαν ότι ο Ιησούς ήταν «υιός του Αλλάχ» ή «ο Ίδιος ο Αλλάχ», τονίζοντας ότι ήταν δημιούργημα του Αλλάχ, όπως και όλοι οι άλλοι άνθρωποι.

Το Κοράν ξεκαθαρίζει ότι η γέννηση του Ιησού χωρίς πατέρα δεν σημαίνει ότι πρέπει να λατρεύεται. Αντίθετα, είναι απόδειξη της απόλυτης δύναμης του Αλλάχ στη δημιουργία, καθώς δημιούργησε τον Αδάμ χωρίς πατέρα και μητέρα, δημιούργησε την Εύα από μόνο τον Αδάμ, χωρίς μητέρα, δημιούργησε τον Ιησού από μόνο μητέρα, χωρίς πατέρα και δημιούργησε όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους από πατέρα και μητέρα.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Πράγματι, το παράδειγμα (της δημιουργίας) του Ιησού ενώπιον του Αλλάχ είναι όπως εκείνο του Αδάμ: τον δημιούργησε από χώμα (χωρίς πατέρα και μητέρα), και έπειτα του είπε: «Γενηθήτω», και έτσι έγινε. (59) Αυτό (που στάλθηκε σε εσένα, ω, Μωχάμμαντ, σχετικά με τον Ιησού) είναι η αλήθεια από τον Κύριό σου, για αυτό μην είσαι από εκείνους που αμφιβάλλουν. (60)Όποιοι διαφωνούν μαζί σου (όπως η ομάδα των Χριστιανών του Νατζράν) σχετικά με αυτόν (τον Ιησού), μετά από όσα σου ήρθαν από γνώση, πες:«Ελάτε, ας καλέσουμε τα παιδιά μας και τα παιδιά σας, τις γυναίκες μας και τις γυναίκες σας, και τους εαυτούς μας και τους εαυτούς σας, και ας επικαλεστούμε (τον Αλλάχ) για να πέσει η κατάρα του Αλλάχ στους ψεύτες (ανάμεσά μας).» (61) Πράγματι, αυτό (που σου αποκάλυψα σχετικά με τον Ιησού) είναι η αληθινή αφήγηση. Και δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνον ο Αλλάχ. Πράγματι, ο Αλλάχ είναι ο Αλ-‘Αζείζ (Παντοδύναμος, Ανίκητος), ο Αλ-Χακείμ (Πάνσοφος). (62) Αλλά αναπομακρυνθούν (από την αλήθεια), ο Αλλάχ γνωρίζει πλήρως εκείνους που σκορπίζουν το κακό. (63) }

(Σούρατ Άλ-‘Ιμράν, 3:59-63)

Η γέννηση του Ιησού ήταν μια φυσική ανθρώπινη γέννηση. Ο Αλλάχ τον δημιούργησε και τον διαμόρφωσε στη μήτρα της Μαρίας, όπως ακριβώς διαμορφώνει όλα τα άλλα πλάσματα.

Η γέννησή του αποτελεί ένα από τα σημάδια της δύναμης του Αλλάχ, όπως και η δημιουργία του Αδάμ, της Εύας και όλων των άλλων ανθρώπων.

Ο Αλλάχ ξεκαθάρισε την αλήθεια για τον Ιησού, διαλύοντας κάθε αμφιβολία ή παρανόηση γύρω από την ταυτότητά του.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Ανάφερε (ω, Μωχάμμαντ) στο Βιβλίο (το Κοράν) τη Μαρία, όταν αποσύρθηκε σε απομόνωση από τον λαό (ή την οικογένειά) της σε ένα μέρος ανατολικά. (16) Καλύφθηκε από αυτούς [πίσω από έναν τοίχο, ένα βουνό ή ένα προπέτασμα για να λατρέψει τον Αλλάχ]. Έτσι, της στείλαμε τον άγγελό Μας (τον Γαβριήλ), ο οποίος εμφανίστηκε μπροστά της στη μορφή ενός άνδρα. (17) (Όταν τον είδε, φοβήθηκε και) είπε: «Αναζητώ καταφύγιο στον Αρ-Ραχμάν (τον Παντελεήμονα) από εσένα. (Μην μου κάνεις κακό) αν φοβάσαι τον Αλλάχ!» (18) (Ο άγγελος) είπε: «Είμαι μόνο ένας αγγελιαφόρος του Κυρίου σου, για να σου χαρίσω έναν ενάρετο υιό.» (19) (Η Μαρία) είπε:«Πώς θα έχω έναν υιό, εφόσον κανένας άνδρας δεν με έχει αγγίξει, ούτε είμαι ανήθικη;» (20) (Ο άγγελος Γαβριήλ) είπε: «Έτσι θα γίνει, (όπως ειπώθηκε σε εσένα). Ο Κύριός σου είπε: «Αυτό είναι εύκολο για Εμένα. Και θα τον κάνουμε (τον Ιησού) Σημάδι για τους ανθρώπους (για τη Δύναμή Μας, αφού θα γεννηθεί από μητέρα και χωρίς πατέρα) και έλεος από Εμάς. Πράγματι, αυτό είναι ένα θέμα που έχει ήδη αποφασιστεί.».» (21) Έτσι, (η Μαρία) τονσυνέλαβε (όταν ο άγγελος φύσηξε στο ένδυμά της), και αποσύρθηκε με την εγκυμοσύνη της σε ένα μακρινό μέρος. (22) Οι πόνοι της γέννας την οδήγησαν στον κορμό μιας χουρμαδιάς. Τότε είπε: «Μακάρι να είχα πεθάνει πριν από αυτό, και να ήμουν κάτι ξεχασμένο που κανείς δεν θα ανέφερε!» (23) Τότε (ο Ιησούς που ήταν ακόμα βρέφος) της φώναξε από κάτω της: «Μη λυπάσαι! Ο Κύριός σου έχει παράσχει μία υδάτινη πηγή κάτω από εσένα. (24) Κούνα προς εσένα τον κορμό της χουρμαδιάς, και θα ρίξει σε εσένα ώριμους και φρέσκους χουρμάδες. (25) Φάε και πιες, λοιπόν, και να είσαι χαρούμενη. Αν δεις κάποιον άνθρωπο, πες: «Έχω ορκιστεί νηστεία στον Αρ-Ραχμάν (τον Παντελεήμονα), και σήμερα δεν θα μιλήσω σε κανέναν.».» (26) Έπειτα, επέστρεψε στον λαό της, κρατώντας το (βρέφος).Εκείνοι είπαν: «Ω, Μαρία! Έφερες ένα τερατώδες πράγμα! (27) Ω, αδελφή του Ααρών (δηλ. ω, όμοια στην αγνότητα και στη λατρεία με τον ευσεβή άνδρα Ααρών)! Ο πατέρας σου δεν ήταν ανήθικος άνδρας, ούτε η μητέρα σου ήταν ανήθικη γυναίκα!» (28) Έπειτα εκείνη τον έδειξε. Εκείνοι είπαν:«Πώς μπορούμε να μιλήσουμε σε ένα παιδί στο λίκνο;» (29) (Ο Ιησούς) είπε:«Πράγματι, είμαι δούλος του Αλλάχ. Μου έδωσε το Βιβλίο (το Ιν-τζήλ, [το αυθεντικό Ευαγγέλιο του Ιησού]) και με έκανε προφήτη. (30) Με έκανε ευλογημένο όπου κι αν είμαι, και με διέταξε να τελώ την προσευχή και να δίνω τη Ζακά (υποχρεωτική ελεημοσύνη) για όσο ζω. (31) (Με έκανε)ευσεβή (και υπάκουο) προς τη μητέρα μου, και δεν με έκανε αλαζονικό και ανυπάκουο. (32) Ειρήνη σε εμένα την ημέρα που γεννήθηκα, την ημέρα που θα πεθάνω [δηλ. κατά το δεύτερο ερχομό του Ιησού στη γη], και την ημέρα που θα αναστηθώ ζωντανός ξανά (κατά την Ημέρα της Ανάστασης)!» (33)Τέτοιος είναι ο Ιησούς, υιός της Μαρίας. Αυτά είναι τα λόγια της αλήθειας (σχετικά με αυτόν), για την οποία αμφιβάλλουν (και διαφωνούν μεταξύ τους). (34) Δεν ταιριάζει στον Αλλάχ (και στη Μεγαλοπρέπειά Του) να αποκτήσει έναν υιό. Δόξα σε Αυτόν! (Είναι πολύ Ανώτερος από ό,τι Του αποδίδουν ψευδώς). Όταν αποφασίζει κάτι, απλώς λέει: «Γενηθήτω!» και έτσι γίνεται. (35) }

(Σούρατ Μάριαμ, 19:16-35)

Το Κοράν υπερασπίστηκε τον Ιησού και τη μητέρα του απέναντι στις ψευδείς κατηγορίες των Εβραίων.

Ο Αλλάχ κατέστησε σαφές ότι η Μαρία έμεινε έγκυος όταν ο Γαβριήλ φύσηξε στο ένδυμά της, και το φύσημα μπήκε στη μήτρα της, με αποτέλεσμα να συλλάβει τον Ιησού.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ (Ανάφερε, ω, Προφήτη) και (τη Μαρία) εκείνη που φύλαξε την αγνότητά της. Έτσι, διατάξαμε τον άγγελό Μας (τον Γαβριήλ) να εμφυσήσει σε μια σχισμή στο ένδυμά της (και έτσι συνέλαβε τον Ιησού). Κάναμε αυτήν και τον υιό της ένα Σημάδι για όλους τους ανθρώπους. }

(Σούρατ Αλ-Ανμπιά’ 21:91)

Η ανθρωπινή φύση του Ιησού (ειρήνη σε αυτόν):

Το Ευγενές Κοράν εξηγεί την αλήθεια για τον Ιησού, υιό της Μαρίας (ειρήνη σε αυτούς), και μας πληροφορεί ότι ήταν ένας δούλος του Αλλάχ, στον οποίο ο Αλλάχ χάρισε πολλές ευλογίες και τον επέλεξε για να μεταδώσει το μήνυμά Του στα παιδιά του Ισραήλ.

Το Κοράν τονίζει επίσης ότι η μητέρα του, η Μαρία, ήταν μια αγνή και ευσεβής γυναίκα, και ότι τόσο αυτή όσο και ο Ιησούς (ειρήνη σε αυτούς) ήταν απλοί άνθρωποι.

Όπως όλοι οι άνθρωποι:

• Έτρωγαν και έπιναν.
• Κοιμόντουσαν και πονούσαν.
• Έκλαιγαν και είχαν φυσικές ανάγκες.

Πώς λοιπόν μπορεί κάποιος με τέτοιες ιδιότητες να είναι θεός;

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Ο Μεσσίας (Ιησούς), ο υιός της Μαρίας, δεν ήταν τίποτε παραπάνω από ένας αγγελιαφόρος. Πριν από αυτόν πέρασαν πολλοί αγγελιαφόροι. Η μητέρα του ήταν μια ειλικρινής γυναίκα, που πίστεψε με βεβαιότητα. Και οι δύο τους έτρωγαν τροφή (δηλ. ήταν άνθρωποι και όχι θεοί, καθώς ο Αλλάχ δεν τρώει, ούτε έχει ανάγκες). Δες πώς κάνουμε τα Εδάφια (και τα Σημάδια Μας) σαφή για αυτούς, κι όμως, δες πώς απομακρύνονται (από την αλήθεια)! }

(Σούρατ Αλ-Μά’ιντα, 5:75)

Δεν ταιριάζει στη Μεγαλοπρέπεια και την Απόλυτη Τελειότητα του Αλλάχ να έχει υιό, σύζυγο ή ανθρώπινες ανάγκες από τροφή, νερό, ξεκούραση και ύπνο.

Ο Αλλάχ είναι ο Κύριος όλων των κόσμων και των δημιουργημάτων. Δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνον Αυτός.

Το να ισχυρίζεται κανείς ότι ο Αλλάχ έχει υιό, αποτελεί μεγάλη βλασφημία και ψεύδος. Διότι ό,τι υπάρχει εκτός από τον Αλλάχ, είναι δημιούργημα του Αλλάχ,και βρίσκεται υπό τον απόλυτο έλεγχό Του.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ (Οι Χριστιανοί, οι Εβραίοι και οι ειδωλολάτρες) ισχυρίστηκαν: «Ο Αρ-Ραχμάν (Παντελεήμονας) απέκτησε έναν υιό!» [τον Ιησού, τον Ουζάιρ και τους Αγγέλους ως κόρες Του -δόξα σε Αυτόν, είναι πολύ Ανώτερος από οποιαδήποτε ατέλεια ή ανάγκη-] (88) Πράγματι, επινοήσατε κάτι τερατώδες! (89) Πρόκειται οι ουρανοί να σχιστούν, η γη να ανοίξει, και τα βουνά να καταρρεύσουν εξαιτίας αυτού, (90) ότι απέδωσαν στον Αρ-Ραχμάν έναν υιό. (91) Δεν ταιριάζει στον Αρ-Ραχμάν να αποκτήσει υιό. (92) Όλοι όσοι βρίσκονται στους ουρανούς και στη γη, θα σταθούν ενώπιον του Αρ-Ραχμάν ως δούλοι (κατά την Έσχατη Ημέρα). (93) }

(Σούρατ Μάριαμ, 19:88-93)

Πώς μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι ο Αλλάχ έχει υιό, όταν ένας γιος είναι αποτέλεσμα μιας σχέσης μεταξύ δύο όμοιων όντων, ενός αρσενικού και ενός θηλυκού του ίδιου είδους;

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Πες (ω, Μωχάμμαντ): «Αυτός είναι ο Αλλάχ, ο Άχαντ (Ένας, Μοναδικός και Αδιαίρετος). (1) Ο Αλλάχ, ο Ασ-Σάμαντ (ο Αυτάρκης, που δεν έχει ανάγκη από τίποτα, ενώ όλα τα πλάσματα έχουν ανάγκη από Αυτόν). (2) Δεν γέννησε, ούτε γεννήθηκε. (3) Και κανένας δεν είναι ίσος ή συγκρίσιμος με Αυτόν.» (4) }

(Σούρατ Αλ-Ιχλάς, 112:1-4)

Η αντίθεση μεταξύ Χριστιανών, Εβραίων και ειδωλολατρών:

Ο ισχυρισμός ότι ο Θεός έχει υιό δεν είναι πρόσφατος, αλλά υπήρχε από την αρχαιότητα, και συνδέεται με την ειδωλολατρία.

• Οι Άραβες ειδωλολάτρες πίστευαν ότι ο Θεός είχε παντρευτεί με τα Τζινν, και ότι οι άγγελοι ήταν οι κόρες Του.
• Οι Εβραίοι ισχυρίστηκαν ότι ο Έσδρας (Ουζάιρ) ήταν ο υιός του Θεού.
• Οι Χριστιανοί είπαν ότι ο Ιησούς ήταν ο υιός του Θεού.

Δόξα στον Αλλάχ, είναι πολύ Ανώτερος από τέτοιους ισχυρισμούς.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Ρώτα λοιπόν (ω, Μωχάμμαντ) αυτούς (τους άπιστους από τον λαό σου):Πώς είναι δυνατόν να αποδίδουν στον Κύριό σου κόρες (τους αγγέλους,παρόλο που οι ίδιοι δεν επιθυμούν να έχουν κόρες), αλλά θέλουν για τον εαυτό τους γιους; (149) Ή μήπως δημιουργήσαμε τους αγγέλους ως θηλυκά,ενώ (οι άπιστοι) ήταν παρόντες (και είδαν τη δημιουργία τους); (150)Πράγματι, είναι από τα ψεύδη τους (των ειδωλολατρών) ότι λένε: (151) «Ο Αλλάχ απέκτησε παιδιά», ενώ στην πραγματικότητα είναι ψεύτες! (152)Είναι δυνατόν (να αποδίδετε σε Αυτόν -κάτι που δεν επιθυμείτε καν για τον εαυτό σας-) ότι επέλεξε να έχει κόρες αντί να έχει γιους; (153) Τι συμβαίνει με εσάς; Πώς κρίνετε κάτι τέτοιο; (154) Δεν θα λάβετε λοιπόν μια νουθεσία; (155) Ή μήπως έχετε κάποια ξεκάθαρη απόδειξη (από κάποιοβιβλίο που έστειλε ο Αλλάχ); (156) Φέρτε λοιπόν το βιβλίο σας (αν όντως σας είχε σταλθεί από τον Αλλάχ), αν είστε ειλικρινείς! (157) Επίσης, (οι ειδωλολάτρες) ισχυρίζονται ότι υπάρχει συγγένεια ανάμεσα σε Αυτόν και στα Τζινν. [Λένε ότι οι άγγελοι είναι οι κόρες Του, γεννημένες από τις αρχηγούς των Τζινν, και ότι ο Σατανάς είναι ο αδελφός Του! -Δόξα στον Αλλάχ! Είναι πολύ Ανώτερος από αυτές τις ψευδείς βλασφημίες]. Πράγματι, τα Τζινν γνωρίζουν πολύ καλά ότι θα σταθούν (ενώπιον του Αλλάχ για να λογοδοτήσουν. Πώς λοιπόν να είχαν συγγένεια μαζί Του); (158) Δόξα στον Αλλάχ! Είναι πολύ Ανώτερος από ό,τι Του αποδίδουν (οι άνθρωποι ψευδώς, από ατέλειες), (159) εκτός από τους αφοσιωμένους εκλεκτούς πιστούς δούλους του Αλλάχ (οι οποίοι αποδίδουν σε Αυτόν Υψηλές Ιδιότητες που ταιριάζουν στη Μεγαλοπρέπειά Του). (160) }

(Σούρατ Ασ-Σαφάτ, 37:149-160)

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Οι Εβραίοι είπαν: «Ο Ουζάιρ (Έσδρας) είναι ο υιός του Αλλάχ.» Και οι Χριστιανοί είπαν: «Ο Μεσσίας είναι ο υιός του Αλλάχ.» Αυτά είναι λόγια που προφέρουν με τα στόματά τους (χωρίς απόδειξη). Μοιάζουν με τα λόγια των άπιστων από πριν, [που είπαν: «Οι άγγελοι είναι οι κόρες του Αλλάχ.»]. Είθε ο Αλλάχ να τους καταστρέψει. Πώς παρεκκλίνουν από την αλήθεια; (30) (Οι Εβραίοι και οι Χριστιανοί) πήραν τους ραβίνους και τους μοναχούς τους ως κυρίους, εκτός από τον Αλλάχ (υπακούοντας τυφλά τις αποφάσεις τους, αντί να υπακούν τις εντολές του Αλλάχ). (Επίσης οι Χριστιανοί πήραν ως θεό) τον Μεσσία, τον υιό της Μαρίας. Παρόλο που δεν διατάχθηκαν παρά μόνο να λατρεύουν μόνο Έναν Θεό (τον Αλλάχ). Δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνον Αυτός. Δόξα σε Αυτόν! Είναι πολύ Ανώτερος από ό,τι Του αποδίδουν από εταίρους στη λατρεία. (31) }

(Σούρατ Ατ-Τάουμπα, 9:30-31)

Το Κοράν δηλώνει ότι όποιος ισχυρίζεται ότι ο Ιησούς είναι ο Ίδιος ο Αλλάχ, ο υιός του Αλλάχ, ή ένας θεός στην αγία τριάδα, έχει αποστατήσει και έχει απομακρυνθεί από τη σωστή θρησκεία, την ίδια θρησκεία στην οποία πίστευε και δίδαξε ο ίδιος ο Ιησούς.

Το Κοράν καθιστά σαφές ότι ο Ιησούς δεν καλούσε τους ανθρώπους να τον λατρεύουν, αλλά τους καλούσε να λατρεύουν μόνο τον Αλλάχ, χωρίς να αποδίδουν σε Αυτόν εταίρους στη λατρεία.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Πράγματι, αποστάτησαν όσοι λένε: «Ο Αλλάχ είναι ο Μεσσίας (ο Χριστός), ο υιός της Μαρίας.» Ο Μεσσίας είπε: «Ω, παιδιά του Ισραήλ! Λατρέψτε τον Αλλάχ, τον Κύριό μου και τον Κύριό σας.» Πράγματι, όποιος αποδίδει εταίρους στον Αλλάχ στη λατρεία, ο Αλλάχ θα του απαγορεύσει τον Παράδεισο, και η κατοικία του θα είναι το Πυρ. Και για τους άδικους δεν θα υπάρξουν υποστηρικτές. (72) Πράγματι, αποστάτησαν όσοι λένε: «Ο Αλλάχ είναι ένας εκ των τριών (της Αγίας Τριάδας).» Μα δεν υπάρχει άλλος θεός (που αξίζει να λατρεύεται) παρά μόνον Ένας Θεός. Και αν δεν πάψουν απόαυτά που λένε, ένα επώδυνο μαρτύριο θα επέλθει στους άπιστους ανάμεσά τους. (73) Μα δεν θα στραφούν με μεταμέλεια προς τον Αλλάχ, και να Του ζητήσουν συγχώρεση; Πράγματι, ο Αλλάχ είναι Γαφούρ (Αυτός που συγχωρεί τα πάντα) και Ραχείμ (Πολυεύσπλαχνος). (74) }

(Σούρατ Αλ-Μά’ιντα, 5:72-74)

Το Κοράν παρουσιάζει σαφείς λογικές αποδείξεις ότι ο Αλλάχ είναι ο Δημιουργός των πάντων και ο Παντοδύναμος, και ότι ο Αλλάχ δημιουργεί ό,τι θέλει και όπως θέλει. Ό,τι θαύματα έκανε ο Ιησούς ήταν με την εντολή και τη θέληση του Αλλάχ.

Ο Ιησούς και η μητέρα του (ειρήνη σε αυτούς) δεν μπορούσαν από μόνοι τους να ωφελήσουν ή να βλάψουν κανέναν, ούτε καν τον εαυτό τους.

Ο Αλλάχ δεν έχει ανάγκη από κανέναν, ενώ όλα τα δημιουργήματά Του, συμπεριλαμβανομένου του Ιησού και της μητέρας του, έχουν πάντα ανάγκη από Αυτόν.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Πράγματι, έχουν αποστατήσει όσοι λένε: «Ο Αλλάχ είναι ο Μεσσίας (Ιησούς Χριστός), ο υιός της Μαρίας.» Πες (ω, Μωχάμμαντ): «Ποιος, λοιπόν, θα μπορούσε να αντισταθεί στον Αλλάχ, αν Εκείνος ήθελε να καταστρέψει τον Μεσσία, υιό της Μαρίας, τη μητέρα του, και όλους όσους βρίσκονται στη γη;» Στον Αλλάχ ανήκει η κυριαρχία των ουρανών, της γηςκαι όλων όσων βρίσκονται ανάμεσά τους. Δημιουργεί ό,τι θέλει. Πράγματι, ο Αλλάχ είναι Ικανός για τα πάντα. }

(Σούρατ Αλ-Μά’ιντα, 5:17)

Ο Αλλάχ προειδοποίησε τα παιδιά του Ισραήλ να μην υπερβαίνουν τα όρια στη θρησκεία τους και να μην πουν για τον Αλλάχ πράγματα για τα οποία δεν έχουν καμία γνώση. Το Κοράν ξεκαθαρίζει ότι ο Ιησούς δεν ήταν ο Θεός, ούτε υιός του Θεού, αλλά απλά ένας άνθρωπος και Προφήτης που καλούσε τους ανθρώπους να λατρεύουν μόνο τον Αλλάχ, και ότι ο Ιησούς δεν απέρριψε ποτέ το να λατρεύει τον Αλλάχ και να υποτάσσεται στη Βούλησή Του.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Ω, λαέ του Βιβλίου (Εβραίοι και Χριστιανοί)! Μην υπερβάλλετε στη θρησκεία σας, και μη λέτε για τον Αλλάχ τίποτε άλλο, παρά μόνο τηναλήθεια. Πράγματι, ο Μεσσίας, ο Ιησούς, υιός της Μαρίας, δεν είναι παρά ένας απόστολος του Αλλάχ, και μία λέξη (εντολή) από Αυτόν (δηλ. δημιουργήθηκε με την εντολή «Γενηθήτω!» και έτσι έγινε). Την οποία (λέξη) έστειλε (με τον άγγελο Γαβριήλ) προς τη Μαρία, και είναι ένα πνεύμα που δημιούργησε (ο Αλλάχ, το οποίο πνεύμα το φύσηξε ο Γαβριήλ στη μήτρα της Μαρίας). Πιστέψτε λοιπόν στον Αλλάχ και στους αγγελιαφόρους Του, και μην λέτε «Τριάδα»! Σταματήστε, καλύτερα για εσάς. Πράγματι, ο Αλλάχ είναι Ένας Θεός. Δόξα σε Αυτόν! Είναι πολύ Ανώτερος από το να έχει υιό. Σε Αυτόν ανήκει ό,τι βρίσκεται στους ουρανούς και στη γη. Πράγματι, επαρκεί ο Αλλάχ για να διευθετεί όλες τις υποθέσεις. (171) Ποτέ ο Μεσσίας δεν θα απέρριπτε από υπεροψία να είναι δούλος του Αλλάχ, ούτε οι άγγελοι που είναι κοντά (στον Αλλάχ). Και όποιος απορρίπτει τη λατρεία Του από υπεροψία και γίνει αλαζόνας, (ας μάθει ότι ο Αλλάχ) θα τους συγκεντρώσει όλους ενώπιόν Του (την Ημέρα της Κρίσεως). (172) Όσοι πιστεύουν και πράττουν ενάρετες πράξεις, θα τους δώσει πλήρως τις ανταμοιβές τους, και από τη χάρη Του θα τους τις αυξήσει. Όμως, όσοι απορρίπτουν από υπεροψία (τη λατρεία Του) και γίνονται αλαζόνες, θα τους τιμωρήσει με επώδυνο μαρτύριο, και δεν θα βρουν εκτός από τον Αλλάχ, κανέναν κηδεμόνα ή υποστηρικτή. (173) }

(Σούρατ Αν-Νισά’, 4:171-173)

Σε αντίθεση με εκείνους που ισχυρίστηκαν ότι ο Ιησούς ήταν ο Θεός ή ο υιός του Θεού, οι Εβραίοι τον κατηγόρησαν ότι ήταν ένα κακό και σατανικό πνεύμα.

Όμως, ο Αλλάχ τους απάντησε ξεκάθαρα ότι:

• Ο Ιησούς ήταν ένας τιμημένος δούλος του Αλλάχ.
• Ήταν ένας από τους εκλεκτούς αγγελιαφόρους Του.
• Την ψυχή του τη δημιούργησε ο Αλλάχ, όπως δημιούργησε τις ψυχές όλων των ανθρώπων.

Έτσι, ο Ιησούς (ειρήνη σε αυτόν) ήταν ένας ευγενής προφήτης, που στάλθηκε με αποστολή καθοδήγησης και δικαιοσύνης και ουδεμία σχέση είχε με τους ψευδείς ισχυρισμούς που του απέδιδαν είτε οι εχθροί του, είτε οι υπερβολικοί οπαδοί του.

Η αποστολή του Ιησού ως αγγελιαφόρος του Αλλάχ:

Ένα από τα θεμέλια της πίστης των Μουσουλμάνων είναι ότι πρέπει να πιστεύουν σε όλους τους αγγελιαφόρους και τους προφήτες που στάλθηκαν από τον Αλλάχ.

Ο Αλλάχ μάς διέταξε στο Κοράν να σεβόμαστε τους προφήτες Του, να τους αγαπάμε, να τους υπερασπιζόμαστε από κάθε ψευδή κατηγορία, να καλούμε τους ανθρώπους να τους αγαπήσουν και να πιστεύουμε στα μηνύματά τους.

Έτσι, όλοι οι Μουσουλμάνοι αγαπούν τον Ιησού (ειρήνη σε αυτόν), περισσότερο και από τον εαυτό τους, τα πλούτη τους και τα παιδιά τους. Ο Ιησούς (ειρήνη σε αυτόν) κατέχει μια πολύ υψηλή και τιμημένη θέση στις καρδιές όλων των Μουσουλμάνων.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Πείτε (ω, Μουσουλμάνοι): «Πιστεύουμε στον Αλλάχ και σε ό,τι στάλθηκε σε εμάς, και σε ό,τι στάλθηκε στον Αβραάμ, στον Ισμαήλ, στον Ισαάκ, στον Ιακώβ και στους Αλ-Ασμπάτ (τους προφήτες από τους απογόνους του Ιακώβου), και σε ό,τι δόθηκε στον Μωυσή και στον Ιησού, και σε ό,τι δόθηκε στους προφήτες από τον Κύριό τους. Δεν κάνουμε καμία διάκριση ανάμεσα σε κανέναν από αυτούς (δηλ. πιστεύουμε σε όλους τους), και είμαστε σε Αυτόν Μουσουλμάνοι (υποταγμένοι στη Βούλησή Του).» (136) Αν λοιπόν πιστέψουν (οι Εβραίοι και οι Χριστιανοί) στο ίδιο που πιστεύετε κι εσείς (δηλ. σε όλους τους αγγελιαφόρους), τότε καθοδηγήθηκαν (στην αλήθεια). Μα, αν αποστραφούν, τότε βρίσκονται σε βαθιά διαφωνία. Έτσι, ο Αλλάχ θα σε προστατεύσει (ω, Μωχάμμαντ) από αυτούς. Πράγματι, Αυτός είναι ο Ασ-Σαμεί‘ (Αυτός που ακούει τα πάντα), ο Αλ-‘Αλείμ (Παντογνώστης). (137) }

(Σούρατ Αλ-Μπάκαρα, 2:136-137)

Η κατάσταση των παιδιών του Ισραήλ πριν από τον Μωυσή:

Πριν τον ερχομό του Μωυσή (ειρήνη σε αυτόν), τα παιδιά του Ισραήλ ήταν αδύναμοι στη γη και υπέφεραν υπό την εξουσία του Φαραώ.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Και (θυμηθείτε, ω, παιδιά του Ισραήλ) όταν σας σώσαμε από τον λαό του Φαραώ, που σας έκανε να γευτείτε ένα τρομερό μαρτύριο: έσφαζαν τους γιους σας και άφηναν (τις κόρες και) τις γυναίκες σας ζωντανές (για δουλεία). Και σε αυτό (ότι σας σώσαμε) υπήρχε μια μεγάλη δοκιμασία από τον Κύριό σας, (αν θα ήσασταν ευγνώμονες μετά από αυτό, ή όχι)! }

(Σούρατ Αλ-Α‘ράφ, 7:141)

Ο Αλλάχ έστειλε τον προφήτη Μωυσή (ειρήνη σε αυτόν) για να υποστηρίξει τα παιδιά του Ισραήλ, και έτσι η κατάστασή τους μετατράπηκε από αδυναμία σεδύναμη.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Και δώσαμε στον λαό που καταπιεζόταν, τα ανατολικά και τα δυτικά της γης, που είχαμε ευλογήσει μέσα της. Εκπληρώθηκε ο καλός λόγος του Κυρίου σου για τα παιδιά του Ισραήλ εξαιτίας όσων υπέμειναν με υπομονή,και καταστρέψαμε ό,τι είχε φτιάξει ο Φαραώ και ο λαός του (από σπίτια και καλλιέργειες), και ό,τι είχαν κατασκευάσει (από παλάτια). }

(Σούρατ Αλ-Α‘ράφ, 7:137)

Η αποστολή του Ιησού στα παιδιά του Ισραήλ:

Με τον καιρό, τα παιδιά του Ισραήλ παρέκκλιναν από τις διδασκαλίες του Μωυσή (ειρήνη σε αυτόν).

• Αδίκησαν τους ανθρώπους και διέδωσαν το κακό στη γη.
• Λάτρεψαν είδωλα. (βλ. Παλιά Διαθήκη, Κριταί 2:10).
• Έχασαν την αυθεντική Τορά και την ξαναέγραψαν βάση όσων μετέφερε προφορικά η κάθε γενιά στην άλλη, αλλά προσθέτοντας πολλές επινοημένεςιστορίες. (Β' Βασιλέων 22:3).
• Σκότωσαν προφήτες και ενάρετους ανθρώπους. (Κατά Ματθαίον 23:31).
• Υποτάχθηκαν στους πόθους και τις επιθυμίες τους.

Έτσι, ο Αλλάχ έστειλε τον Ιησού (ειρήνη σε αυτόν) για να τους σώσει από την παραπλάνησή τους.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Και στα βήματά τους, στείλαμε τον Ιησού, υιό της Μαρίας, που επιβεβαίωσε (με τον ερχομό του) την Τορά που στάλθηκε πριν από αυτόν.Του δώσαμε το Ιν-τζήλ (το πρωτότυπο Ευαγγέλιο του Ιησού), στο οποίο υπήρχε καθοδήγηση και φως, και το οποίο επιβεβαίωσε την Τορά που στάλθηκε πριν από αυτό, και αποτελούσε καθοδήγηση και νουθεσία για τους ευσεβείς (που φυλάσσονται από την τιμωρία του Αλλάχ τηρώντας τις εντολές Του). }

(Σούρατ Αλ-Μά’ιντα, 5:46)

Ο Ιησούς (ειρήνη σε αυτόν) κάλεσε τα παιδιά του Ισραήλ να λατρεύουν μόνο τον Αλλάχ και τους μετέφερε το μήνυμά Του με τον καλύτερο τρόπο.

Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:

{ Όταν ο Ιησούς ήρθε (στον λαό του) με ξεκάθαρα Σημάδια, είπε:«Πράγματι, ήρθα σε εσάς με τη σοφία (την αποστολή μου) και για να σας ξεκαθαρίσω μερικά από αυτά για τα οποία διαφωνείτε μεταξύ σας.Φυλαχθείτε λοιπόν από την τιμωρία του Αλλάχ και υπακούστε με.» (63)Πράγματι, ο Αλλάχ είναι ο Κύριός μου και ο Κύριός σας. Λατρέψτε λοιπόν μόνο Αυτόν, αυτός είναι ο ίσιος δρόμος.» (64) }

(Σούρατ Αλ-Αχζάμπ, 43:63-64)

Όμως, τα παιδιά του Ισραήλ τον διέψευσαν και αρνήθηκαν το κάλεσμά του.Έτσι, ο Ιησούς είπε: «Ποιος θα με υποστηρίξει και θα υπομείνει μαζί μου τις δυσκολίες στη διάδοση της θρησκείας του Αλλάχ;» Έτσι, οι δώδεκα μαθητέςτου ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά του.