Η Απαγόρευση του Χτυπήματος των Γυναικών στο Ισλάμ

Αυτό το βιβλίο αναφέρεται στο ζήτημα του χτυπήματος των γυναικών και τη θέση του Ισλάμ, καθώς και των άλλων θρησκειών πάνω σε αυτό το ζήτημα.

 


Η Απαγόρευση του Χτυπήματος των Γυναικών στο Ισλάμ
]  Ελληνικά – Greek – يوناني [





Άχμαντ Αλ-’Αμίρ
& Τσεκούρα Βίβιαν
Επιμέλεια του Αραβικού Κειμένου:
‘Αμπντ Ελ-Ραχμάν μπιν ‘Αμπντ Αλ-Καρείμ Ασ-Σίχα

Μετάφραση :
EUROPEAN ISLAMIC RESEARCH CENTER (EIRC)
& Ρηγάλος Κωνσταντίνος


2013 - 1435
 


 

﴿ تحريم ضرب النساء في الإسلام ﴾
« باللغة اليونانية »





أحمد الأمير
& تساكورا فيفيان



راجع وعدل الأصل العربي
فضيلة الدكتور عبد الرحمن بن عبد الكريم الشيحة


ترجمة: المركز الأوروبي للدراسات الإسلامية
& ريجالوس كونستادينوس


2013 - 1435
 

Η Απαγόρευση του Χτυπήματος των Γυναικών στο Ισλάμ


Άχμαντ Ελ-Αμίρ
Τσεκούρα Βίβιαν


WWW.ISLAMHOUSE.COM
 
Εισαγωγή
Η Δόξα ανήκει στον Αλλάχ, τον Κύριο όλων των κόσμων, που έστειλε τον Μωχάμμαντ  ως Αγγελιαφόρο χαρμόσυνων ειδήσεων και προειδοποιητή, και για να καλέσει όλον τον κόσμο προς το Δρόμο του Αλλάχ, και ως ένα λαμπερό φως. Είθε το Έλεος του Αλλάχ και η ειρήνη να είναι σ’ αυτόν, και είθε ο Αλλάχ να κρατήσει αυτόν, την οικογένειά του και τους Συντρόφους του ασφαλείς από κάθε κακό.
Στη συνέχεια
Αυτό το βιβλίο γράφτηκε ως απάντηση στους ισχυρισμούς πολλών ανθρώπων, τους οποίους αποπλανεί και παραπλανεί ο Σατανάς, αφού το ζήτημα του χτυπήματος των γυναικών στο Ισλάμ έχει τεθεί σε πολλές συγκεντρώσεις και υπάρχουν πολλές ιστοσελίδες που αναφέρονται σ’ αυτό το ζήτημα χωρίς όμως κατανόηση, ούτε γνώση επί του θέματος αυτού. Επίσης κάποιοι από τους εχθρούς του Ισλάμ άδικα επινοούν ψέματα γι’ αυτό το θέμα. Επινοούν λόγια που δεν έχουν ούτε ρίζα, ούτε κλαδιά, δηλαδή είναι τελείως αβάσιμα. Έτσι, θα ήθελα να θέσω στα χέρια του γενναιόδωρου αναγνώστη τη θέση του Ισλάμ για το χτύπημα των γυναικών και τη διαφοροποίησή του από τις θέσεις των υπόλοιπων θρησκειών πάνω σε αυτό το ζήτημα, αφού το Ισλάμ είναι η μοναδική θρησκεία που δηλώνει την απαγόρευση του χτυπήματος των γυναικών, είτε βρίσκεται σε νεαρή ηλικία, είτε σε μεγαλύτερη. Παρουσιάζω, λοιπόν, για σας τις λεπτομέρειες του ζητήματος, κι έπειτα εσείς θα κρίνετε, αφού έχετε αποκτήσει γνώση και κατανόηση για αυτό το θέμα.
                                                                       Ο Συγγραφέας
                                                             Άχμαντ Ελ-Αμίρ
                                                            Τσεκούρα Βίβιαν

 
Κεφάλαιο 1:
Κατηγοριοποίηση των πράξεων με βάση τον Ισλαμικό Νόμο (Σαρί‘α)
Όλες οι ανθρώπινες πράξεις χωρίζονται με βάση τον Ισλαμικό νόμο στις εξής κατηγορίες, ώστε να ξεκαθαριστεί αν η κάθε πράξη κρίνεται επιτρεπτή ή απαγορευμένη:
1. Υποχρεωτικές (Φάρντ): Είναι αυτά που ο Ισλαμικός Νόμος επιβάλλει στον άνθρωπο, χωρίς αμφιβολία, όπως η υποχρέωση της προσευχής, της νηστείας, της ζακά (ετήσια υποχρεωτική ελεημοσύνη που τη δίνει ο πλούσιος στους φτωχούς). Οι πράξεις αυτές είναι υποχρεωτικές, και όποιος τις κάνει θα αμείβεται, ενώ όποιος τις παραμελεί θα τιμωρείται.
2. Προτιμητέες (Μουσταχάμπ): Είναι οι πράξεις που ο Ισλαμικός Νόμος ενθαρρύνει τους ανθρώπους να κάνουν, χωρίς να τις έχει κάνει υποχρεωτικές. Όποιος τις κάνει αμείβεται, μα όποιος τις παραμελεί δε θεωρείται ότι αμάρτησε, κι έτσι δεν τιμωρείται. Τέτοιες πράξεις είναι το να βουρτσίζει κανείς τα δόντια του με το Ασ-Σιουάκ (μικρό ξύλο με δόντια, όπως η βούρτσα) πριν την προσευχή.
3. Επιτρεπτές (Μουμπάχ): Είναι οι πράξεις τις οποίες όποιος τις κάνει δεν ανταμείβεται, αλλά ούτε τιμωρείται αυτός που τις παραμελεί, όπως είναι το περπάτημα, το να χρησιμοποιεί κανείς το αυτοκίνητο ή το αεροπλάνο, και κάθε άλλη από τις καθημερινές πράξεις.
4. Απεχθείς (Μακρούχ): Είναι οι πράξεις η αποχή από τις οποίες ενθαρρύνεται από τον Ισλαμικό Νόμο, μα δεν τίθεται απαγόρευση γι’ αυτές. Έτσι, όποιος απέχει απ’ αυτές ανταμείβεται, μα όποιος τις κάνει δε θεωρείται ότι αμαρτάνει και δεν τιμωρείται. Προτιμάται η αποχή απ’ αυτές τις πράξεις και από ό,τι μπορεί να οδηγήσει σ’ αυτές, μα αυτός που τις πράττει δεν αμαρτάνει. Μα η επανάληψη τέτοιων πράξεων και η συνήθεια σ’ αυτές οδηγεί σε παραβίαση των ορίων που τέθηκαν από τον Αλλάχ και στη διάπραξη μιας πράξης που ο Αλλάχ έχει απαγορεύσει. Ο λόγος που βρίσκεται πίσω από τη μη θεώρηση αυτής της πράξης ως αμαρτία, παρ’ όλο που η πράξη είναι απεχθής, είναι ότι κάποιες φορές μπορεί να είναι αναγκαία η διάπραξή της. Για παράδειγμα, ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, μισεί το διαζύγιο, μα δεν το έχει απαγορεύσει, ως Έλεος για τους δούλους Του, για να τους απελευθερώσει αν οι συνθήκες της ζωής τους το απαιτούν.
5. Απαγορευμένες (Χαράμ): Είναι οι πράξεις που απαγορεύει ο Ισλαμικός Νόμος. Έτσι, αυτός που τις κάνει θεωρείται ότι αμαρτάνει και τιμωρείται, ενώ όποιος απέχει απ’ αυτές αμείβεται. Τέτοιες είναι η απαγόρευση του αλκοόλ και της μοιχείας.

Η Διάκριση μεταξύ του επιτρεπτού και του απαγορευμένου
Το να γνωρίζει κανείς το επιτρεπτό, και να το διαχωρίζει από το απαγορευμένο αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του Ισλάμ και είναι η απόδειξη της πίστης, και συνδέεται με τις πράξεις της καρδιάς, όπως συνδέεται με τις πράξεις του σώματος. Ο βασικός κανόνας είναι ότι όλες οι πράξεις επιτρέπονται, και δεν υπάρχει απαγορευμένη πράξη, παρά μόνον αυτές που αναφέρονται ρητά στο Ιερό Κοράνιο και στη Σούννα του Προφήτη Μωχάμμαντ  ως απαγορευμένες. Οι επιτρεπτές πράξεις είναι κάτι το αγνό, καλό, ενώ οι απαγορευμένες είναι κάτι το κακό, το αισχρό. Αποτελεί δικαίωμα του Αλλάχ, εφ’ όσον Αυτός είναι ο Δημιουργός, ο Αγαθοεργός και ο Διαχειριστής των υποθέσεων των δούλων Του, το να επιτρέπει ό,τι θέλει για τους δούλους Του, και να απαγορεύει ό,τι θέλει. Μα ο Αλλάχ, ως Έλεος από μέρους Του προς τους δούλους Του έκανε τη νομιμοποίηση ή την απαγόρευση πράξεων για λογικές αιτίες, που στηρίζονται στο όφελος των ίδιων των ανθρώπων. Κι έτσι ο Αλλάχ δεν επέτρεψε, παρά μόνο το καλό, και δεν απαγόρευσε, παρά μόνο το κακό.
Η μετακίνηση μιας πράξης από μια κατηγορία στην άλλη:
1. Η μετακίνηση του επιτρεπτού στο απαγορευμένο και το αντίστροφο:
Μπορεί η επιτρεπτή πράξη να μεταφερθεί στην κατηγορία του απαγορευμένου αν υπάρχει λόγος που κάνει αυτήν την πράξη, αντί να είναι καλή και ευφραντική για την ψυχή, κακή και αισχρή πράξη, που βλάπτει την ψυχή. Για παράδειγμα, ενώ το περπάτημα στους δρόμους είναι επιτρεπτό, μπορεί να καταστεί απαγορευμένο αν ο πρόεδρος μιας χώρας θέσει εντολή απαγόρευσης κυκλοφορίας μετά από κάποια ώρα για λόγους ασφαλείας των πολιτών.
Μπορεί, επίσης, η απαγορευμένη πράξη να μετακινηθεί στην κατηγορία του επιτρεπτού αν υπάρχει λόγος που κάνει αυτήν την πράξη αναγκαία, ώστε να διασφαλιστεί η ζωή του ανθρώπου. Για παράδειγμα, το να πίνει κανείς αλκοόλ είναι απαγορευμένη πράξη, αλλά μπορεί να γίνει επιτρεπτή αν ο άνθρωπος χάσει το δρόμο του στην έρημο και πρόκειται να πεθάνει από τη δίψα, ενώ μπροστά του δε βρίσκεται τίποτα, παρά μόνο αλκοόλ και τότε μπορεί να πιει την ποσότητα που θα διασφαλίσει την επιβίωσή του, χωρίς όμως να ξεπεράσει αυτό το όριο.
2. Η μετακίνηση του υποχρεωτικού στο απαγορευμένο και το αντίστροφο:
Μπορεί η υποχρεωτική πράξει να μετακινηθεί στην κατηγορία του απαγορευμένου, και επίσης η απαγορευμένη πράξη μπορεί να μετακινηθεί στην κατηγορία του υποχρεωτικού. Για παράδειγμα, η προσευχή αποτελεί υποχρεωτική πράξη, μα μπορεί να γίνει απαγορευμένη αν ο άνθρωπος προσεύχεται στο σπίτι του, ενώ γίνεται σεισμός, και είναι βέβαιο ότι ο προσευχητής θα πεθάνει αν δε βγει γρήγορα από το σπίτι. Επιπλέον, το να επιτεθεί κανείς σε κάποιον και να κόψει το πόδι του απαγορεύεται, μα αν ο γιατρός πρέπει να κόψει το πόδι του ασθενή για να τον σώσει, τότε η πράξη αυτή γίνεται υποχρεωτική γι’ αυτόν, και αν δεν την κάνει θεωρείται ότι αμαρτάνει και ότι διαπράττει έγκλημα, για το οποίο πρέπει να τιμωρηθεί.
3. Η μετακίνηση του απεχθούς στην κατηγορία του προτιμητέου και του προτιμητέου στην κατηγορία του απαγορευμένου:
Μπορεί η απεχθής πράξη να μετακινηθεί στην κατηγορία του προτιμητέου, ακόμα και του υποχρεωτικού. Για παράδειγμα, το διαζύγιο αποτελεί κατά βάση μια απεχθή πράξη, την οποία ο Αλλάχ μισεί, μα σε κάποιες περιπτώσεις, το να μην δίνει κανείς διαζύγιο στη γυναίκα του μπορεί να οδηγήσει σε απαγορευμένες πράξεις, που ο σύζυγος δε μπορεί να αποτρέψει, παρά μόνον αν δώσει διαζύγιο, όπως όταν η σύζυγος είναι ανήθικη και ο άντρας της δε μπορεί να την επαναφέρει στον ίσιο δρόμο. Σ’ αυτήν την περίπτωση προτιμάται ο άνδρας να δώσει διαζύγιο σ’ αυτή τη γυναίκα. Κι έτσι, η απεχθής πράξη γίνεται προτιμητέα.
Επίσης, μπορεί η προτιμητέα πράξη να μετακινηθεί στην κατηγορία του απαγορευμένου. Για παράδειγμα, το να καθαρίζει κανείς τα δόντια του με το Ασ-Σιουάκ αποτελεί προτιμητέα πράξη. Μπορεί, όμως, να γίνει απεχθής, ή ακόμα και απαγορευμένη πράξη, αν για παράδειγμα τα δόντια κάποιου είναι έτοιμα να πέσουν και γνωρίζει ότι αν τα καθαρίσει με το Ασ-Σιουάκ θα πέσουν, καθώς σ’ αυτήν την περίπτωση το να καθαρίσει κανείς τα δόντια του με το ας-Σιουάκ έρχεται σε αντίθεση με την Ισλαμική βάση του «να μην βλάψεις, ούτε να προκαλέσεις βλάβη για κανέναν, ούτε για τον εαυτό σου».

Συμπέρασμα:
Από αυτά που εξηγήσαμε παραπάνω καταλήγουμε στο ότι το Ισλάμ δεν είναι μια τυφλή θρησκεία, που δε βλέπει, ούτε εκτιμά τις περιστάσεις των καθημερινών υποθέσεων των ανθρώπων, αλλά η τυφλότητα στην πραγματικότητα βρίσκεται στις καρδιές των εχθρών του Ισλάμ, που δεν είχαν άλλο σκοπό με τα ψέματα που επινόησαν κατά του Ισλάμ, από το να σβήσουν το Φως του Αλλάχ, και στ’ αλήθεια ο Αλλάχ θα κάνει το Φως Του να ολοκληρωθεί, ακόμα και αν αυτό δεν αρέσει στους άπιστους. Ίσως, αγαπητέ αναγνώστη, να έχεις κατανοήσει ότι το Ισλάμ δεν είναι θρησκεία αδικίας, αλλά θρησκεία δικαιοσύνης, καθώς ένα από τα Ονόματα του Αλλάχ είναι «ο Δίκαιος», και η κρίση για το αν μια πράξη είναι επιτρεπτή ή απαγορευμένη στο Ισλάμ βασίζεται στη δικαιοσύνη και όχι στην τυφλή κρίση, ενώ κάθε μορφή αδικίας είναι απαγορευμένη στο Ισλάμ.

Κεφάλαιο 2:
Η μεταχείριση των (γυναικών) συζύγων υπό το φως του Ιερού Κορανίου και της Σούννα
Υπό το φως των Εδαφίων του Κορανίου, βλέπουμε ότι ο Αλλάχ, ο Ύψιστος διέταξε την κάλλιστη μεταχείριση προς τη σύζυγο, τη γενναιοδωρία απέναντί της, και την καλύτερη συμβίωση μαζί της, ακόμα κι αν λείπει η αγάπη από την καρδιά. Ο Αλλάχ, ο Πάνσοφος είπε:
 Και να συμβιώνετε μαζί τους με τον καλύτερο τρόπο. Αν όμως τις μισείτε, είναι σαν να μισείτε κάτι, και ο Αλλάχ φέρει μέσω αυτού πολλά καλά. 
(Ιερό Κοράνιο 4:19)
Ο Προφήτης  είπε:
«Ο πιστός δεν πρέπει να μισεί μια πιστή. Αν μισεί απ’ αυτήν μια πλευρά του χαρακτήρα της, θα ευχαριστηθεί από αυτήν από μια άλλη πλευρά.»
(Μόσλεμ)
Επίσης, ο Αλλάχ διασαφηνίζει ότι η γυναίκα έχει δικαιώματα απέναντι στο σύζυγό της, όπως ακριβώς έχει και ο σύζυγος απέναντι σ’ αυτήν. Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος λέει:
 Και γι’ αυτές υπάρχουν (δικαιώματα), όπως αυτά (τα καθήκοντα) που υπάρχουν υποχρεωτικά σ’ αυτές, με τον καλύτερο τρόπο. 
(Ιερό Κοράνιο 2:228)
Και η τελευταία διαθήκη του Προφήτη  πριν πεθάνει ήταν το να προσέχουν οι άντρες τις γυναίκες τους και να τις τιμούν, και να μην τις αδικούν ούτε να καταπίνουν τα δικαιώματά τους. ο Προφήτης  είπε:
«Φερθείτε στις γυναίκες σας με τον καλύτερο τρόπο.»
Και ο Προφήτης  διέταξε το να συμπεριφέρεται κανείς κάλλιστα στη σύζυγό του, και να είναι γενναιόδωρος μαζί της, επίσης διασαφήνισε ότι ο καλύτερος των ανθρώπων είναι αυτός που φέρεται καλύτερα στη συζυγό του. Ο Προφήτης  είπε:
«Ο πιο ολοκληρωμένος στην πίστη, είναι ο καλύτερος στο χαρακτήρα. Και ο καλύτερος ανάμεσά σας είναι ο καλύτερος στη συμπεριφορά απέναντι στη γυναίκα του.»
(Ατ-Τίρμιδεϊ)
Ο Προφήτης  είπε, επίσης:
«Οι καλύτεροι ανάμεσά σας είναι οι καλύτεροι προς τις γυναίκες τους, και εγώ είμαι ο καλύτερος ανάμεσά σας προς τις γυναίκες μου.»
(Ατ-Τίρμιδεϊ)
Επίσης, ο Προφήτης διέταξε τους Συντρόφους του να υπομένουν τα λάθη των γυναικών τους, διασαφηνίζοντας τη φύση  της γυναίκας, σύμφωνα με την οποία τη δημιούργησε ο Αλλάχ. Ο Προφήτης  είπε:
«Φερθείτε στις γυναίκες σας με τον καλύτερο τρόπο. Στ’ αλήθεια, η γυναίκα δημιουργήθηκε από ένα πλευρό, και το πιο λυγισμένο μέρος του πλευρού είναι το ψηλότερο. Αν θέλεις να το ισιώσεις, θα το σπάσεις, και αν το αφήσεις θα μείνει λυγισμένο. Φερθείτε στις γυναίκες σας με τον καλύτερο τρόπο.»
(Αλ-Μπουχάρι)
Επίσης, ο Αγγελιαφόρος του Αλλάχ  είπε:
«Στ’ αλήθεια, η γυναίκα δημιουργήθηκε από ένα πλευρό. Δε θα ισιωθεί για σένα σε τίποτα (δηλ. δε θα φερθεί όπως ακριβώς επιθυμείς να φερθεί). Γι’ αυτό αν την απολαύσεις, θα την απολαύσεις ενώ είναι κυρτή. Και αν πήγαινες να την ισιώσεις, θα την έσπαγες. Και το σπάσιμό της σημαίνει διαζύγιο.»
(μουστάχραγκ Αμπί ‘Αουάνα)
Τα Εδάφια του Ιερού Κορανίου και τα Αχαντίθ που δείχνουν ότι πρέπει ο άνδρας να φέρεται στη γυναίκα του με τον καλύτερο τρόπο είναι αναρίθμητα, και όποιος θέλει να ανατρέξει σ’ αυτά, μπορεί να το κάνει.

Χτύπησε ο Αγγελιαφόρος του Αλλάχ  ποτέ οποιαδήποτε από τις συζύγους του;
Ο Προφήτης  αποτελεί το καλό παράδειγμα, το οποίο όλοι οι Μουσουλμάνοι θα πρέπει να ακολουθούν, αφού ο Αλλάχ ο Ύψιστος μάς διέταξε να τον ακολουθούμε. Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος λέει:
 Στ’ αλήθεια, έχετε στον Αγγελιαφόρο του Αλλάχ ένα καλό παράδειγμα για να ακολουθείτε, για όποιον επιθυμεί (τη συνάντηση με) τον Αλλάχ και τη Μέλλουσα Ζωή και μνημονεύει τον Αλλάχ πολύ. 
(Ιερό Κοράνιο 33:21)
Επίσης ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, περιέγραψε τους χαρακτήρες του ευγενή Αγγελιαφόρου  λέγοντας στο Ιερό Κοράνιο:
 Στ’ αλήθεια, είσαι σπουδαίου ηθικού χαρακτήρα. 
(Ιερό Κοράνιο 68:4)
Ο Προφήτης  εφάρμοζε τους καλούς χαρακτήρες του στην πράξη, από τους οποίους οι άνθρωποι έμαθαν το πώς να φέρονται στους άλλους. Ο Προφήτης  είπε:
«Στ’ αλήθεια, δε στάλθηκα παρά μόνο για να τελειοποιήσω και να ολοκληρώσω τους καλύτερους ηθικούς τρόπους.»
(Μάλικ στο Αλ-Μουάτα’)
Διαβάζουμε, λοιπόν, στην βιογραφία του Προφήτη ή στα λόγια του (Αχαντίθ) κάτι που να δείχνει ότι ο Προφήτης χτύπησε ποτέ κάποια γυναίκα ή κάποιο παιδί; Ή βρίσκουμε στα λόγια των εχθρών του που έζησαν κατά την εποχή του και τον είδαν και τον άκουσαν, οποιονδήποτε ισχυρισμό που να τον κατηγορεί για τέτοιο πράγμα;
Και ας κοιτάξουμε στα λόγια της Αΐσα (η ευαρέστηση του Αλλάχ απ’ αυτής), της συζύγου του Προφήτη , τι είπε γι’ αυτόν μετά το θάνατό του, για να δούμε τι είδους σύζυγος ήταν:
«Η ηθική του ήταν το Κοράνιο.»
(Άχμαντ)
Επίσης η Αΐσα (η ευαρέστηση του Αλλάχ απ’ αυτής) είπε:
«Ο Προφήτης  δεν χτύπησε ποτέ κάτι με το χέρι του, ούτε γυναίκα, ούτε παιδί.»
(Μόσλεμ)
Και ας κοιτάξουμε τι είπε για τον Προφήτη μετά από το θάνατό του η άλλη σύζυγός του, Σαφίγια:
«Ποτέ δεν είδα κανέναν καλύτερο στο χαρακτήρα από τον Αγγελιαφόρο του Αλλάχ.»
(Ατ-Ταμπαράνι)
Και ας δούμε τα λόγια του υπηρέτη του Αγγελιαφόρο του Αλλάχ, Άνας μπιν-Μάλικ :
«Υπηρέτησα τον Αγγελιαφόρο του Αλλάχ  για δέκα ολόκληρα χρόνια. Ποτέ δε μου είπε: ‘Ουφ!’. Και ποτέ δε μου είπε για κάτι που έκανα: ‘Γιατί το έκανες;’, και ποτέ δε μου είπε για κάτι που παρέλειψα: ‘Γιατί το παρέλειψες;’. Και ο Αγγελιαφόρος του Αλλάχ  ήταν ο καλύτερος σε χαρακτήρα από τους ανθρώπους.»
(Ατ-Τίρμιδεϊ)
Ο Άνας μπιν-Μάλικ  είπε, επίσης:
«Υπηρέτησα τον Προφήτη  για χρόνια. Δε με προσέβαλε ποτέ, ούτε με χτύπησε, ούτε με μάλωσε, ούτε σκυθρώπιασε απέναντί μου. Και ποτέ δε με επέπληξε για κάτι που με διέταξε και εγώ το παραμέλησα. Και αν με επέπληττε κάποιος από την οικογένειά του, έλεγε: ‘Άφησέ τον. Αν ήταν να γίνει, θα γινόταν.’»
(Αλ-Μπάγαουι)

Κεφάλαιο 3:
Η Θέση του Ισλάμ για το Χτύπημα των Γυναικών:
Επιτρέπεται ή Απαγορεύεται;
Η πηγή των Ισλαμικών Νόμων είναι τα Εδάφια του Ιερού Κορανίου και η Σούννα του Προφήτη , και από αυτά τα δύο θα καταλήξουμε στην κρίση του Ισλάμ για το χτύπημα των γυναικών, και υπό το φως τους κρίνε εσύ, αγαπητέ αναγνώστη, σε ποια κατηγορία πράξεων θα τοποθετήσεις το χτύπημα των γυναικών. Δηλαδή στην κατηγορία του υποχρεωτικού, του προτιμητέου, του επιτρεπτού, του απεχθούς ή του απαγορευμένου;
Ο Ιγιάς μπιν ‘Αμπντ Αλλάχ  είπε ότι ο Αγγελιαφόρος του Αλλάχ  είπε:
«‘Μη χτυπάτε τις γυναίκες.’, έπειτα (σε άλλη στιγμή αφού ο Προφήτης  απαγόρεψε το χτύπημα των γυναικών) ήρθε ο ‘Ούμαρ Ιμπν Αλ-Χαττάμπ στον Προφήτη  λέγοντάς του: ‘Οι γυναίκες υπερίσχυσαν των αντρών τους, παρακούγοντάς τους και συμπεριφερόμενες προς αυτούς με αλαζονεία και άσχημο τρόπο.’. Τότε ο Προφήτης  τους έδωσε την άδεια στο να τις χτυπήσουν (κάνοντας εξαίρεση για τέτοιες περιπτώσεις). Μετά από αυτό πολλές γυναίκες ήρθαν στις συζύγους του Προφήτη  παραπονούμενες για τους άντρες τους. Και τότε ο Προφήτης  είπε: ‘Πολλές γυναίκες ήρθαν στις συζύγους του Μωχάμμαντ παραπονούμενες από τους άντρες τους, αυτοί οι άντρες δεν είναι οι καλύτεροι ανάμεσά σας.’»
(Αμπού Νταούντ, Ιμπν Μάτζα, Αντ-Ντάρμι)
Από την ανάλυση αυτού του Χαντίθ θα διασαφηνιστούν σε μας τα εξής:
Ότι αυτό το χαντίθ (λόγια του Προφήτη) περιλαμβάνει τρεις διαφορετικές φράσεις του Προφήτη , τις οποίες είπε σε τρεις ξεχωριστές περιστάσεις, και δεν τις είπε σε μόνο μία φορά, και σε μια μοναδική περίσταση:
Η πρώτη περίσταση:
Ο Προφήτης  είπε: «Μη χτυπάτε τις γυναίκες.», και εδώ τελείωσε η πρώτη περίσταση, και έτσι, όποιος άκουσε αυτά τα λόγια από τον Αγγελιαφόρο του Αλλάχ  έχει μάθει με βεβαιότητα ότι η Ισλαμική κρίση για το χτύπημα των γυναικών το καθιστά απαγορευμένο και ότι όποιος το πράττει είναι αμαρτωλός, αφού παραβίασε την εντολή του Προφήτη του Αλλάχ .
Σύμφωνα μ’ αυτά, απευθύνω την ερώτησή μου σε σένα, αγαπητέ αναγνώστη. Αν ήσουν εκεί εκείνη τη στιγμή και άκουγες τον Αγγελιαφόρο του Αλλάχ  να λέει, «Μη χτυπάτε τις γυναίκες.» θα έλεγες το χτύπημα των γυναικών σύμφωνα με τον Ισλαμικό νόμο είναι υποχρεωτικό, προτιμητέο, επιτρεπτό, απεχθές ή απαγορευμένο; Και θα θεωρούσες ότι όποιος το έκανε θα λάμβανε ανταμοιβή ή θα θεωρούταν αμαρτωλός; Και θα έλεγες ότι το Ισλάμ καταπιέζει τις γυναίκες και επιτρέπει το χτύπημά τους;

Η δεύτερη περίσταση:
Τώρα, ας μετακινηθούμε στο δεύτερο μέρος του Χαντίθ, κατά το οποίο ο ‘Ούμαρ ιμπν Αλ-Χαττάμπ  ήρθε στον Προφήτη Μωχάμμαντ , κάτι που σημαίνει ότι αυτό συνέβη άλλη στιγμή από όταν ο Προφήτης  είπε, «Μη χτυπάτε τις γυναίκες». Ο ‘Ούμαρ ήρθε για να παραπονεθεί για τις γυναίκες, λέγοντας: «Οι γυναίκες υπερίσχυσαν των αντρών τους, παρακούγοντάς τους και συμπεριφερόμενες προς αυτούς με αλαζονεία και άσχημο τρόπο.». Εδώ μόνον, και ως εξαίρεση, ο Προφήτης , λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις ρεαλιστικές περιστάσεις της ζωής, έδωσε την άδεια, μόνο και μόνο σε τέτοια περίπτωση. Μα πώς πρέπει να γίνει αυτό το χτύπημα; Αυτό θα εξηγηθεί παρακάτω.

Η τρίτη περίσταση:
Ας μεταφερθούμε στο τρίτο μέρος του Χαντίθ, «Μετά από αυτό πολλές γυναίκες ήρθαν στις συζύγους του Προφήτη  παραπονούμενες για τους άντρες τους. Και τότε ο Προφήτης  είπε: «Πολλές γυναίκες ήρθανε στις συζύγους του Μωχάμμαντ παραπονούμενες από τους άντρες τους, αυτοί οι άντρες δεν είναι οι καλύτεροι ανάμεσά σας.». Εδώ βρίσκεται η τελική κρίση για το χτύπημα των γυναικών στο Ισλάμ, ότι δηλαδή αποτελεί απεχθή πράξη ή απαγορευμένη πράξη, αν ο σύζυγος παραβιάζει τα όρια που τέθηκαν από τον Αλλάχ, κάτι που θα εξηγηθεί παρακάτω.
Καταλαβαίνετε από αυτό το χαντίθ ότι ο Αγγελιαφόρος του Αλλάχ επιδοκίμασε αυτόν που χτυπά τη σύζυγό του; Ή μήπως ενθάρρυνε το να χτυπά κανείς τη σύζυγό του; Ή αποδοκίμασε όποιον χτυπά τη σύζυγό του;!!!
Οι Σύντροφοι του Προφήτη  κατανοούσαν τα λόγια του Προφήτη  και τι ήθελε να πει. Οι σύντροφοι πάντα έσπευδαν να λάβουν την ευχαρίστηση του Αγγελιαφόρου του Αλλάχ . Και γι’ αυτό γνώριζαν με βεβαιότητα ότι αυτός που χτυπά τη σύζυγό του δεν είναι αυτός που θα λάβει την ευχαρίστηση του Αγγελιαφόρου , αλλά το αντίθετο. Δηλαδή αυτός που δε χτυπά τη σύζυγό του και υπομένει τα λάθη της είναι αυτός που θα λάβει την ευχαρίστηση του Αγγελιαφόρου . Και χωρίς καμία αμφιβολία, όποια πράξη ο Προφήτης  μισεί, πηγαίνει στην κατηγορία των απεχθών πράξεων, ή ακόμα σ’ αυτήν των απαγορευμένων πράξεων.

Μπορεί το χτύπημα των γυναικών να μετακινηθεί από την κατηγορία του απεχθούς στην κατηγορία του απαγορευμένου;
Είδαμε πως η βάση για αυτό το ζήτημα στο Ισλάμ και η πρώτη κρίση του Ισλάμ σχετικά με το χτύπημα των γυναικών καθιστά την πράξη απαγορευμένη. Έπειτα η πράξη μετακινήθηκε στην κατηγορία της επιτρεπτής πράξης για κάποιους συγκεκριμένους λόγους, και τελικά μετακινήθηκε στην κατηγορία της απεχθούς πράξης. Μα πότε γίνεται το χτύπημα των γυναικών απαγορευμένο; Είναι απαγορευμένη πράξη αν αποτελούσε άδικη παραβίαση, χωρίς λόγο, αφού κάθε μορφή άδικης παραβίασης απαγορεύεται στο Ισλάμ. Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος είπε στο Σοφό Βιβλίο Του προειδοποιώντας για κάθε μορφή αδικίας:
 Και όποιος από σας αδικήσει, θα τον Κάνουμε να γευτεί ένα μεγάλο μαρτύριο. 
(Ιερό Κοράνιο 25: 19)
Επίσης, ο Αλλάχ είπε:
 Και οι άδικοι δε θα έχουν ούτε Ουαλέι (Προστάτη, Κηδεμόνα), ούτε Υποστηρικτή. 
(Ιερό Κοράνιο 42:8)
Ο Αγγελιαφόρος του Αλλάχ  είπε:
«Να φοβάστε και να απέχετε από την αδικία. Στ’ αλήθεια, η αδικία είναι σκοτάδια κατά την Ημέρα της Κρίσεως.»
(Αλ-Μπάιχακεϊ)
Επίσης, ο Αγγελιαφόρος του Αλλάχ  είπε:
«Να φοβάσε την επίκληση του αδικημένου, επειδή δεν υπάρχει προπέτασμα μεταξύ αυτής και του Αλλάχ.»
(Αλ-Μπουχάρι)
Επίσης, ο Προφήτης είπε:
«Να φοβάστε την επίκληση του αδικημένου, ακόμα και αν είναι άπιστος, επειδή δεν υπάρχει γι’ αυτήν προπέτασμα (μεταξύ αυτής και του Αλλάχ).»
(Άχμαντ)
Επίσης το Ισλάμ δεν απαγόρεψε μόνο το να βλάπτει κανείς τη γυναίκα του σωματικά, αλλά ακόμα και λεκτικά. Ο Αλλάχ ο Ύψιστος λέει:
 Εκείνοι που συκοφαντούν (για μοιχεία), τις αγνές, πιστές γυναίκες που στις καρδιές τους ποτέ δε σκέφτονται κάτι τέτοιο, είναι καταραμένοι και στην εγκόσμια και στη Μέλλουσα ζωή και θα έχουν τρομερό μαρτύριο. 
(Ιερό Κορανίο 24:23)
Επίσης ο Αλλάχ ο Ύψιστος λέει:
 Και εκείνοι που βλάπτουν (λεκτικά ή με πράξεις) τους πιστούς και τις πιστές άδικα, έχουν φορτωθεί (πάνω τους) τη χειρότερη συκοφαντία και μια ολοφάνερη αμαρτία. 
(Ιερό Κοράνι 33:58)
Επίσης Ο Προφήτης του Αλλάχ , είπε:
«Ο Μουσουλμάνος είναι αυτός από τη γλώσσα και το χέρι του οποίου οι άνθρωποι είναι ασφαλείς (δηλ. κανένας άνθρωπος δεν παθαίνει κακό).»
(Άχμαντ)
Και προσέξτε ότι στο προηγούμενο Χαντίθ ο Προφήτης  είπε ότι από τα χέρια και τη γλώσσα του Μουσουλμάνου οι άνθρωποι είναι ασφαλείς και δεν είπε οι Μουσουλμάνοι είναι ασφαλείς.
Επομένως, αυτός που ισχυρίζεται ότι το Ισλάμ ενθαρρύνει την αδικία ή το χτύπημα της γυναίκας επινοεί μια μεγάλη συκοφαντία κι ένα μεγάλο ψεύδος.

Η κρίση του Ισλαμικού Δικαστηρίου όσον αφορά το χτύπημα των γυναικών
Τώρα, το καλύτερο είναι να περάσουμε στην πρακτική εφαρμογή του θέματος στην καθημερινή ζωή υπό το πρίσμα του Ισλαμικού Δικαστηρίου, δηλαδή να δούμε την κρίση του Ισλαμικού Δικαστηρίου στο θέμα του χτυπήματος των γυναικών. Αφού το Ισλαμικό Δικαστήριο λαμβάνει αυτό το θέμα με πολλή σοβαρότητα, δίνοντας στις γυναίκες τα δικαιώματά τους και κρίνοντας εναντίον τον άντρα που χτυπά τη γυναίκα του. Ακολουθεί ένα παράδειγμα:
Η εφημερίδα Ριάντ (alriyadh) δημοσίευσε στην ιστοσελίδα της, στις 12 Δεκεμβρίου 2012, την ακόλουθη είδηση:
Το Ισλαμικό Δικαστήριο της πόλης αλ-Κατίφ της Σαουδικής Αραβίας καταδίκασε έναν σύζυγο που είχε χτυπήσει τη γυναίκα του σε 30 μαστιγώματα δημοσία θέα, ώστε να γίνει παράδειγμα για οποιονδήποτε άλλον προβεί στην ίδια πράξη στο μέλλον. Επίσης, ο Ισλαμικός Δικαστής καταδίκασε τον άνδρα να παρακολουθήσει ένα σεμινάριο διάρκειας δέκα ημερών σε ένα ινστιτούτο που εξειδικεύεται στην τέχνη της μεταχείρισης των γυναικών και στα οικογενειακά θέματα και στο τέλος να περάσει από γραπτή εξέταση, που θα προστεθεί στο φάκελο της υπόθεσης.
Κατά τον ίδιο τρόπο, όλα τα δικαστήρια σε όλες τις Ισλαμικές χώρες καταδικάζουν όποιον άνδρα χτυπά τη γυναίκα του. Το αστείο είναι ότι κάποιες γυναίκες το εκμεταλλεύονται αυτό και εκφοβίζουν και απειλούν τους άνδρες τους, και όταν θέλουν να τους εκδικηθούν για κάτι, πληγώνουν ελαφρά τον εαυτό τους και έπειτα καταγγέλλουν ψευδώς στις αρχές ότι το έκαναν οι σύζυγοί τους, παρ’ όλο που εκείνοι είναι αθώοι!
Το συμπέρασμα της προαναφερθείσας υπόθεσης είναι ότι κανείς λογικός Μουσουλμάνος, που ακολουθεί τα διδάγματα του Ισλάμ, δε δέχεται οποιαδήποτε αδικία προς τη γυναίκα, και το Ισλάμ, η θρησκεία μας, δε μας δίδαξε, ούτε μας διέταξε να το κάνουμε. Αντιθέτως, το Ισλάμ μάς απαγόρευσε όλες τις μορφές αδικίας και μας διέταξε τη συγχώρεση, την υπομονή, την ανεκτικότητα και την αντιμετώπιση του κακού με το καλό. Και πρέπει να ξέρουμε ότι το Ισλάμ δεν κατέστησε επιτρεπτό το χτύπημα των γυναικών, μα το έκανε εξαίρεση για κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις κατά τις οποίες δε μπορεί να γίνει αλλιώς. Και το περικύκλωσε με συγκεκριμένες προϋποθέσεις, ώστε κάτι τέτοιο να γίνεται πολύ σπάνια, και για να επιτύχει ένα συγκεκριμένο σκοπό, ο οποίος είναι η διαφύλαξη του οίκου από το να διαλυθεί και η διαφύλαξη της ηθικής γενικά σε όλη την κοινωνία.

Κεφάλαιο 4:
Η Ισλαμική λύση για το πρόβλημα της «ελαφρών ηθών» συζύγου
Μπορεί κάποιος να ρωτήσει:
Δεν είναι καλύτερο για τον άνδρα το να συμβουλεύσει τη γυναίκα του που συμπεριφέρεται ανήθικα, αντί να την χτυπήσει;
Βεβαίως! Και στ’ αλήθεια, αυτή είναι η Κρίση του Αλλάχ, του Πάνσοφου, ο Οποίος είπε στο Βιβλίο Του:
 Όσο για εκείνες (τις γυναίκες) που εκ μέρους τους φοβάστε για την ανυπακοή τους με αλαζονεία και με άσχημη συμπεριφορά, να τις νουθετήσετε (πρώτα), (δεύτερον) να τους γυρίσετε την πλάτη σας στο κρεββάτι (δηλ. να μην έχετε σεξουαλική επαφή μαζί τους), (και τέλος) να τις χτυπήσετε (πολύ ελαφρώς, αν επιμένει πεισματικά στην άσχημη συμπεριφορά της, και αναγκαστείς να το κάνεις.). Μα αν σας υπακούσουν, να μην τις αδικήσετε με οποιονδήποτε τρόπο. Βέβαια, ο Αλλάχ είναι ‘Αλέιγιαν (Ύψιστος), Καμπείρα (Μέγιστος). 
(Ιερό Κοράνιο 4:34)
Προσέξτε ότι σε αυτό το εδάφιο αναφέρεται «…για εκείνες (τις γυναίκες) που εκ μέρους τους φοβάστε για την ανυπακοή τους με αλαζονεία και με άσχημη συμπεριφορά…» δηλ. δεν αναφέρεται γενικά σε όλες τις γυναίκες ως φύλο, αλλά περιορίζεται μόνο στις συγκεκριμένες γυναίκες που είναι ανυπάκουες με αλαζονεία και άσχημη συμπεριφορά. Κατά τον ίδιο τρόπο το Ισλάμ καταδικάζει τον άντρα τον κλέφτη ή τον μοιχό και αντίστοιχα την γυνάικα την κλέφτρα ή την μοιχαλίδα, δηλαδή το Ισλάμ καταδικάζει αυτόν που διαπράττει μία κακή πράξη, και όχι ένα συγκεκριμένο φύλο, είτε άντρα είτε γυναίκα.
Επίσης, ο Αγγελιαφόρος του Αλλάχ είπε στο αποχαιρετιστήριο προσκύνημά του: «Φερθείτε στις γυναίκες σας με τον καλύτερο τρόπο. Στ’ αλήθεια, είναι αιχμάλωτες σε σας (δηλ. είναι αδύναμες και πρέπει να είστε ελεήμονες μαζί τους) και δεν έχετε από αυτές κάτι παρά μόνον αυτό. Εκτός αν διαπράξουν φανερή αισχρή πράξη, και αν το κάνουν, τότε γυρίστε τους την πλάτη στο κρεββάτι, και χτυπήστε τες ελαφρά, ανεπαίσθητα. Μα αν σας υπακούσουν, τότε μην τις αδικήσετε με οποιονδήποτε τρόπο. Στ’ αλήθεια, έχετε κάποια δικαιώματα πάνω στις γυναίκες σας, αλλά και αυτές έχουν κάποια δικαιώματα πάνω σε σας.»
(Ατ-Τίρμιδεϊ)
Κι έτσι, όπως είδαμε, ο Αλλάχ, ο Πάνσοφος, ο Παντογνώστης για τα θέματα των δούλων Του, έλυσε σε τρία στάδια το πρόβλημα της ελαφρών ηθών συζύγου, ως εξής:
Το πρώτο στάδιο: η νουθεσία και η καθοδήγηση:
Είναι υποχρεωτικό για τον άντρα το να ακολουθεί το δρόμο της νουθεσίας και της καθοδήγησης για να λύσει το πρόβλημα με τη σύζυγό του αν είδε από αυτήν ελαφρά ήθη, πριν να ακολουθήσει το δρόμο του γυρίσματος της πλάτης του σε αυτήν στο κρεβάτι. Αυτή η σειρά είναι υποχρεωτική σύμφωνα με τα λόγια των περισσοτέρων λογίων. Και έτσι ο άντρας θα πρέπει να αγγίξει την καρδιά της γυναίκας του με τα ωραία λόγια με τα οποία θα κερδίσει και θα λεπτύνει την καρδιά της κάνοντας την να αισθανθεί το πόσο σημαντική είναι στην καρδιά του και το ότι αυτός τη νουθετεί επειδή αγαπά τα καλά της και τα καλά όλης της οικογένειας.
Δηλαδή ο άνδρας πρέπει να έχει κάνει όλα όσα μπορούσε, προσπαθώντας να νουθετήσει τη σύζυγό του, με σκοπό να διορθώσει τη συμπεριφορά της. Και πρέπει να λάβουμε υπ’ όψη ότι η νουθεσία δεν προέρχεται από παγωμένη καρδιά, ή με σκληρό τρόπο, αλλά στ’ αλήθεια, νουθεσία σημαίνει καλοσύνη στη συνομιλία με προσπάθεια να αγγίξεις την καρδιά του ατόμου που νουθετείς, και καλοσύνη στη συμπεριφορά όπως για παράδειγμα ο άντρας να φέρει ένα δωράκι για τη γυναίκα του, ώστε να δεχτεί τα λόγια από τον άνδρα της με ευχαριστημένη καρδιά και με δεκτικότητα. Επίσης, είναι υποχρεωτικό για τις ευφυείς συζύγους, που είναι ηθικές, να λαμβάνουν νουθεσία από τα λόγια του άνδρα τους, σκεπτόμενες το μέλλον του οίκου τους και των παιδιών τους. Αν, όμως, η γυναίκα είναι ελαφρών ηθών και πεισματάρα, και δεν έχει μαζί της αποτέλεσμα ούτε η νουθεσία ούτε η καθοδήγηση, και ο άντρας της έκανε όλα όσα μπορούσε για να τη νουθετήσει, μόνο τότε ο άνδρας μπορεί να καταφύγει στη δεύτερη λύση, όπως μας διέταξε ο Αλλάχ .
Το δεύτερο στάδιο: το γύρισμα της πλάτης στο κρεβάτι:
Όπως εξηγήσαμε, αν η γυναίκα δεν έλαβε νουθεσία και επέμεινε στην ισχυρογνωμοσύνη και την αλαζονεία της, τότε ο άνδρας μπορεί να προβεί στη δεύτερη λύση, το να της γυρίσει την πλάτη του στο κρεββάτι, αρνούμενος να έχει σεξουαλική επαφή μαζί της για τρεις μέρες το μέγιστο, αφού αν συνεχίσει για παραπάνω από τρεις μέρες, τη βασανίζει, και δεν τη διορθώνει. Αφού ο Προφήτης  είπε:
«Δεν επιτρέπεται για έναν Μουσουλμάνο το να αφήνει (να μη μιλιέται με) τον Μουσουλμάνο αδερφό του πάνω από τρεις μέρες».
Ο σκοπός, από το γύρισμα της πλάτης του άνδρα στη γυναίκα του, είναι το να αισθανθεί ότι στ’ αλήθεια ο σύζυγός της είναι λυπημένος από τη συμπριφορά της. Αυτή η λύση λειτουργεί, επίσης, ως δεύτερη ευκαιρία για τη σύζυγο που μπορεί να σκεφτεί κατά τη διάρκειά της το θέμα, απ’ όλες τις πλευρές του.
Αν όμως η σύζυγος ξανασκεφτεί και αποφασίσει να εγκαταλείψει την ανήθικη συμπεριφορά και να επιστρέψει στους καλούς τρόπους, τότε είναι υποχρεωτικό για τον άνδρα της να πάψει να της γυρνά την πλάτη, και πρέπει να την συγχωρέσει και να της φερθεί καλά. Αν όμως η γυναίκα επιμείνει στην ισχυρογνωμοσύνη και την αλαζονεία της, αδιαφορώντας για την καθοδήγηση, και ο άνδρας της δε βρίσκει άλλη λύση, τότε επιτρέπεται γι’ αυτόν να χρησιμοποιήσει αυτήν την έσχατη λύση.
Το τρίτο στάδιο: το ανεπαίσθητο χτύπημα με το Σιωάκ:
Αν ο άντρας προσπαθούσε και μοχθούσε να διορθώσει την ανήθικη συμπεριφορά της γυναίκας του μέσω της νουθεσίας, των όμορφων λόγων και των δώρων, αλλά όλα αυτά δεν είχαν αποτέλεσμα με τη σύζυγο, και έπειτα προσπαθούσε μέσω του γυρίσματος της πλάτης στο κρεβάτι, και επίσης αυτό δεν είχε αποτέλεσμα, τότε επιτρέπεται για τον άντρα να τη χτυπήσει ανεπαίσθητα χρησιμοποιώντας το Σιωάκ. Ο ‘Ατά’ είπε: «Ρώτησα τον Ιμπν ‘Αμπάς ‘Πώς είναι το ανεπαίσθητο χτύπημα;’ Είπε: ‘Με το Σιωάκ και οτιδήποτε παρόμοιο’. Επίσης ο Αλ-Χάσσαν Αλ-Μπάσρι είπε: «Να είναι ανεπαίσθητο.».
Μα τον Αλλάχ, τι πόνο μπορεί να προκαλέσει το Σιωάκ, αγαπητέ αναγνώστη;! Και μπορεί να αποκαλείς το να χτυπήσει κάποιος τη γυναίκα του με το Ασ-Σιωάκ, ενδοοικογενειακή βία;! Εδώ υπάρχει μια φωτογραφία του Σιωάκ (το οποίο είναι στο μέγεθος όσο ένα μολύβι), ώστε να γίνει κατανοητή η έννοια της λέξης χτύπημα στο Ισλάμ.
 
Αν, αγαπητέ αναγνώστη, θεωρείς το να χτυπά κανείς τη σύζυγό του ανεπαίσθητα με το Σιωάκ ενδοοικογενειακή βία, ελάτε να δούμε μαζί πόσες ταινίες από το Χόλυγουντ απεικονίζουν διαπληκτισμούς μεταξύ δύο ανδρών, ή μεταξύ άνδρα και γυναίκας, ή μεταξύ εργοδότη και εργαζομένων, όπου κατά τους διαπληκτισμούς αυτούς κάποιος βάζει το δείκτη του στο στήθος του άλλου, προειδοποιώντας τον, ή ακόμα τον χτυπά στο στήθος με το δείκτη του, ή με ένα μολύβι που κρατά στο χέρι του. Και σε πολλές περιπτώσεις κάποιος άνδρας χαστουκίζει κάποιον άλλον. Επίσης, σε πολλές ταινίες η σύζυγος φτάνει κατά τη συνομιλία της με τον άνδρα της στο να τον χαστουκίσει δυνατά στο πρόσωπο, ή η συνομιλία οδηγεί τον άνδρα να χαστουκίσει δυνατά τη σύζυγό του στο πρόσωπο, κι έπειτα να φύγει. Και όλα αυτά οι Δυτικοί δεν τα θεωρούν ενδοοικογενειακή βία, αλλά τα θεωρούν έντονα συναισθήματα τα οποία οδήγησαν τον άνδρα στο να χτυπήσει τη γυναίκα του ή το αντίστροφο. Επίσης, θεωρούν ότι ο σύζυγος ή η σύζυγος είναι πολιτισμένοι άνθρωποι. Και πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν ότι ακόμα και το χαστούκι στο πρόσωπο απαγορεύεται κατά το Ισλάμ. Μα επιτίθενται στο Ισλάμ και το κατηγορούν ψευδώς ότι ενθαρρύνει τη βία.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι τα στάδια της νουθέτησης, του να γυρίσει ο άνδρας την πλάτη στη γυναίκα του, και τελικά του χτυπήματος δεν αποτελούν λύση για τα καθημερινά προβλήματα μεταξύ των συζύγων, αλλά λειτουργούν ως λύση μόνο στο πρόβλημα της ανήθικης και αλαζονικής συμπεριφοράς της συζύγου.
Για παράδειγμα, αν ένας άνδρας πει στη σύζυγό του να μαγειρέψει σήμερα γι’ αυτόν ρύζι και ψάρι, αλλά εκείνη ξεχάσει και μαγειρέψει ρύζι και κοτόπουλο, τότε μπορούμε να πούμε ότι τα τρία στάδια που αναφέρθηκαν παραπάνω, η νουθέτηση, το γύρισμα της πλάτης και το ελαφρό χτύπημα, πρέπει να εφαρμοστούν σε τέτοια περίπτωση;!!!
Φυσικά όχι! Αφού αυτά είναι μικροπράγματα, τα οποία πρέπει να επιλυθούν ειρηνικά, χωρίς ούτε καν επίπληξη. Μα αν η σύζυγος ήταν μια ανήθικη πεισματάρα γυναίκα, και ο άνδρας άρχιζε να παρατηρεί σ’ αυτήν συμπτώματα ανηθικότητας, παρακοής και αλαζονείας, δηλαδή πολύ σοβαρά πράγματα, τότε βρισκόμαστε μπροστά από μια γυναίκα που χρειάζεται διόρθωση στη συμπεριφορά και καθοδήγηση, και λύση στο πρόβλημα αυτό. Φαντάσου, αγαπητέ αναγνώστη, αυτή η γυναίκα να επιμένει στην ισχυρογνωμοσύνη, στην αλαζονεία της και στην ανήθικη συμπεριφορά της, που σίγουρα στο τέλος θα καταλήξει στο να καταστραφεί το σπιτικό της, και να οδηγηθεί στο διαζύγιο, ενώ ο άνδρας της έκανε όλα όσα μπορούσε και για πολύ μεγάλο διάστημα, όσον αφορά το στάδιο της νουθεσίας και της καθοδήγησης, και αυτό του γυρίσματος της πλάτης, μα εκείνη δεν ανταποκρίθηκε σε τίποτε απ’ αυτά. Ποιο είναι τότε το καλύτερο, το διαζύγιο, ή το ελαφρύ χτύπημα;!!
Αν όμως το χτύπημα είναι ο μονόφθαλμος, και το διαζύγιο είναι ο τυφλός, τότε ο μονόφθαλμος είναι καλύτερος από τον τυφλό! Και στ’ αλήθεια, το να αφήσεις τέτοια σύζυγο σε τέτοια συμπεριφορά, αυτό σίγουρα θα οδηγήσει στην καταστροφή όλης της οικογένειας και σίγουρα, κατά συνέπεια, σε καταστροφή όλης της κοινωνίας.

Κεφάλαιο 5:
Η έννοια της λέξης ‘χτύπημα’ στο Ισλάμ
Πριν να καταδικάσουν οι οργανώσεις που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα στον κόσμο την ενδοοικογενειακή βία ενάντια στη σύζυγο και στα παιδιά, το Ισλάμ είχε προηγηθεί στο να καταδικάσει την ενδοοικογενειακή βία, υποσχόμενο σε αυτόν που την διαπράττει τιμωρία και στην εγκόσμια και στην Μέλλουσα ζωή. Επίσης η απαγόρευση για αυτό το έγκλημα στο Ισλάμ δεν περιορίζεται μόνο στη σωματική βία, αλλά ακόμα και στη λεκτική βία. Ο Προφήτης  είπε:
«Να σας πω ποιος είναι ο (αληθινός) πιστός; Ο πιστός είναι εκείνος στον οποίο οι άνθρωποι εμπιστεύονται τα χρήματά τους και τις ζωές τους. Ο Μουσουλμάνος είναι εκείνος από τα χέρια και τη γλώσσα του οποίου οι άνθρωποι είναι ασφαλείς. Ο πραγματικός μαχητής στο δρόμο του Αλλάχ είναι εκείνος που καταπολεμά τους δικούς του πόθους για να υπακούσει τον Αλλάχ και ο πραγματικός μετανάστης (Ο Προφήτης εγκατέλειψε με τους Συντρόφους του τη Μέκκα και μετανάστευσε στη Μεδίνα, επειδή οι άπιστοι της Μέκκας τούς πολεμούσαν και τους έβλαπταν) είναι εκείνος που εγκαταλείπει τις αμαρτίες και τις κακές πράξεις.»
(Ιμπν Χιμπάν).
Επίσης ο Προφήτης  είπε:
«Ο πιστός δεν είναι ούτε συκοφάντης, ούτε αυτός που καταριέται τους άλλους, ούτε ανήθικος, ούτε αυτός που μιλά με αισχρά λόγια.»
(Αλ-Χάιθαμι)
Μπορεί κανείς να ρωτήσει, ‘πώς το Ισλάμ καταδικάζει τη βία, ενώ επέτρεψε στον άντρα και ως την τελευταία λύση το να χτυπήσει τη σύζυγό του όταν βλέπει ότι αυτή είναι ελαφρών ηθών;’!
Για να απαντήσουμε σε αυτήν την ερώτηση, θα πρέπει πρώτα να εξηγήσουμε τη διαφορά μεταξύ της έννοιας της λέξης ‘χτύπημα’ στην καθημερινή μας ζωή, και της έννοιας της λέξης ‘χτύπημα’ στο Ισλάμ. Για παράδειγμα στη σημερινή εποχή όταν κάποιος ακούει ότι ένας άντρας χτύπησε τη γυναίκα του, τότε κατευθείαν έρχεται στο μυαλό του μια απαίσια εικόνα για αυτόν τον άδικο βίαιο άντρα που χτύπησε τη γυναίκα του, αυτή η εικόνα επίσης τον απεικονίζει να χτυπά τη σύζυγό του σαν ανεμοστρόβιλος με γροθιές και κλωτσιές. Εκτός από αυτήν την εικόνα έρχεται στο μυαλό του και άλλη μια εικόνα για την καημένη αδικημένη γυναίκα, της οποίας το σώμα είναι γεμάτο με πληγές, μελανιές και πολλαπλά κατάγματα. Αυτή είναι η έννοια της λέξης ‘χτύπημα’ στην σημερινή εποχή, την οποία την αποκτήσαμε από τις καθημερινές μας εμπειρίες, από παραδείγματα βάρβαρων αντρών που χτύπησαν τις συζύγους τους. Αλλά αν σου έλεγα ότι ‘εγώ χτύπησα το κουδούνι’, ή ‘με χτύπησε ο έρωτας’, θα καταλάβαινες ότι εγώ χτύπησα το κουδούνι με γροθιές και κλωτσιές; ή θα καταλάβαινες ότι ο έρωτας με χτύπησε με γροθιές και κλωτσιές;! Συνεπώς η έννοια της λέξης ‘χτύπημα’ αλλάζει εντελώς, ανάλογα με τη γλωσσική χρήση και σύμφωνα με το σκοπό που έχει αυτός που την είπε, το χαρακτήρα του, την ηθική του, και όλα αυτά ζωγραφίζουν στο μυαλό μας τι εννοεί όταν λέει τη λέξη ‘χτύπημα’. Γι’ αυτό η έννοια της λέξης ‘χτύπημα’ στο Ισλάμ διαφέρει εντελώς από την έννοια της λέξης όπως την αντιλαμβανόμαστε στην σημερινή εποχή, αφού η έννοια της λέξης, όπως χρησιμοποιείται στην σημερινή εποχή, είναι πολύ απαγορευμένη στο Ισλάμ. Συνεπώς δεν υπάρχει καμμία πιθανότητα οι δύο αυτές έννοιες να συναντηθούν, αφού η κάθε μία έρχεται σε αντίθεση με την άλλη, και αν θέλουμε να είμαστε αμερόληπτοι θα πρέπει να πούμε ότι  δεν υφίσταται χτύπημα για τις γυναίκες στο Ισλάμ και ούτε καν το επέτρεψε κάτι τέτοιο. Εν αντιθέσει το Ισλάμ το απαγόρεψε καθώς επίσης απαγόρεψε και το να την ατιμάσει ή να την προσβάλει ή ακόμη και να μιλήσει κάποιος στην γυναίκα του με αισχρά λόγια. Στα αλήθεια η έννοια της λέξης ‘χτήπημα’ στο Ισλάμ σημαίνει τσιμπήματα, όπως όταν λέμε το ‘χτύπημα του κουδουνιού’, το οποίο στοχεύει στο να στρέψει την προσοχή της γυναίκας προς τον άντρα της και να την κάνει να καταλάβει ότι σφάλλει απέναντι στο δικαίωμα του συζύγου της, και ότι ο σύζυγός της έχει το δικαίωμα να διορθώσει τη συμπεριφορά της. Επίσης, το Ισλάμ όρισε για τον άντρα συγκεκριμένα στάδια για να λύσει το πρόβλημα της συζύγου η οποία είναι ‘ελαφρών ηθών’, τα οποία στάδια προηγούνται του σταδίου του χτυπήματος και έκανε το στάδιο του χτυπήματος να είναι η τελευταία λύση για την σύζυγο στην οποία δεν είχαν αποτέλεσμα τα προηγούμενα στάδια. Το Ισλάμ περικύκλωσε τον άντρα με πολλά όρια τα οποία αν τα παραβιάσει γίνεται αμαρτωλός, που παραβίασε τα όρια που τέθηκαν από τον Αλλάχ, και αξίζει την τιμωρία και στην εγκόσμια και στην Μέλλουσα ζωή. Και αυτά τα όρια είναι ως εξής:
1. Το να προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα της συζύγου του που είναι «ελαφρών ηθών» σταδιακά:
Ο άντρας θα πρέπει να μοχθεί στο να λύσει το πρόβλημα στο στάδιο της νουθεσίας, και αν ήταν ακάρπο, τότε να καταφύγει στο δεύτρο στάδιο του γυρίσματος της πλάτης, και αν και αυτό ήταν άκαρπο τότε να καταφύγει στο τελευταίο στάδιο του ανεπαίσθητου χτυπήματος.
2. Το χτύπημα να είναι με το Σιωάκ και ανεπαίσθητα:
Αυτό το Σιωάκ είναι στο μέγεθος ενός μολυβιού. Όπως φαίνεται στην εικόνα παραπάνω.
3. Το να μην αγγίξει ποτέ το πρόσωπο και τα ευαίσθητα σημεία του σώματος:
Αν ο άνδρας δε βρει άλλη λύση, παρά μόνο το να καταφύγει στο να χτυπήσει τη γυναίκα του, τότε πρέπει να προσέξει να μην παραβιάσει τα όρια του Αλλάχ. Ο Αλλάχ απαγόρεψε το να χτυπά κανείς το πρόσωπο κάποιου άλλου, σε οποιαδήποτε περίπτωση. Επίσης, απαγορεύεται το χτύπημα στα ευαίσθητα σημεία του σώματος, και όποιος το κάνει είναι αμαρτωλός. Το ότι επιτρέπεται να χτυπήσει ο άνδρας τη γυναίκα με το Σιωάκ σημαίνει ότι το χτύπημα δε γίνεται με σκοπό να προκαλέσει πόνο, ούτε βλάβη, γι’ αυτό ακόμα και με το Σιωάκ απαγορεύεται να χτυπήσει το πρόσωπο και τα υπόλοιπα ευαίσθητα σημεία.
4. Να μην προσβάλει, ούτε να ατιμάσει τη γυναίκα του:
Ο Προφήτης  είπε:
«Ο πιστός δεν είναι ούτε συκοφάντης, ούτε αυτός που καταριέται τους άλλους, ούτε ανήθικος, ούτε αυτός που μιλά με αισχρά λόγια.»
(Αλ-Χάιθαμι)
Και όπως είπαμε, ο στόχος των τριών σταδίων που προαναφέραμε είναι η διόρθωση της συμπεριφοράς της συζύγου και όχι η προσβολή. Και η προσβολή ποτέ δε λειτούργησε διορθωτικά, αντίθετα, μπορεί να αυξήσει το πρόβλημα αντί να το λύσει.
5. Να μη γίνει σε καμία περίπτωση μπροστά στα παιδιά ούτε σε άλλους ανθρώπους:
Δεν επιτρέπεται στον άνδρα να χτυπήσει τη γυναίκα του, ούτε να την προσβάλει μπροστά σε οποιονδήποτε άλλον, ιδιαίτερα μπροστά στα παιδιά, καθώς ένα τέτοιο θέμα πρέπει να αφορά μόνον τους δύο συζύγους και όχι οποιονδήποτε άλλον. Επειδή αν αυτό γίνει μπροστά στα παιδιά θα προκαλέσει πρώτα προσβολή στη σύζυγο, και δεύτερον, ζημιά στην αγωγή των παιδιών. Τι είδους αγωγή δίνει ο άντρας στα παιδιά του ενώ χτυπάει τη μάνα τους μπροστά τους;!!
6. Να μην της αφήσει σημάδια στο κορμί:
Ο σύζυγος θεωρείται ότι αμαρτάνει αν παραβιάσει τα όρια του Αλλάχ και χτυπήσει τη γυναίκα του αφήνοντάς της σημάδια στο κορμί, ή κάνοντάς τη να αιμορραγήσει, ή σπάζοντάς της τα κόκαλα. Και όποιος κάνει αυτό, είναι ο προαναφερόμενος βάρβαρος, βίαιος άντρας, που δεν θέλει να διορθώσει το πρόβλημα της γυναίκας του αλλά θέλει μόνο να την εκδικηθεί αφήνοντας της αυτά τα σημάδια. Ένας τέτοιος άντρας θα πρέπει να καταδικαστεί και να τιμωρηθεί δικαστικά για το έγκλημά του.

Κεφάλαιο 6:
Το ζήτημα του χτυπήματος των γυναικών στις άλλες θρησκείες
Το χτύπημα των γυναικών δεν περιορίζεται σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ή σε έναν συγκεκριμένο τόπο. Γι’ αυτό δεν σχετίζεται μόνο με μια συγκεκριμένη εποχή ή μια συγκεκριμένη κοινωνία, αλλά υπάρχει σε όλες τις κοινωνίες και σε όλες τις εποχές, χωρίς εξαίρεση. Και όποιος θέλει να μελετήσει τη θέση των γυναικών στις παλαιότερες κοινωνίες, υπάρχουν πολλά βιβλία που αναφέρονται σ’ αυτό το θέμα και στη θέση της γυναίκας στην αρχαία ρωμαϊκή, ελληνική, κινεζική, ινδική κοινωνία κλπ. Πώς, λοιπόν αντιμετώπιζε η εβραϊκή και η χριστιανική θρησκεία το φαινόμενο του χτυπήματος των γυναικών, το οποίο ήταν πολύ εξαπλωμένο στις αρχαίες κοινωνίες, ακόμα και στην κοινωνία του Ιησού Χριστού ; Μίλησε ποτέ ο Ιησούς Χριστός  για την απαγόρευση του χτυπήματος των γυναικών; Υπάρχουν στην Αγία Γραφή, είτε στην Παλαιά, είτε στην Καινή Διαθήκη κείμενα που απαγορεύουν το χτύπημα των γυναικών, ή ακόμα που να την αναφέρουν ως απεχθή πράξη; Από την εξειδικευμένη μελέτη φαίνεται ότι δεν υπάρχει καμία αναφορά σ’ αυτό το ζήτημα.
Συνεπώς, αν ένας Εβραίος ή Χριστιανός χτυπήσει τη σύζυγό του, αμαρτάνει, σύμφωνα με τη θρησκεία του; Και ποια είναι η τιμωρία του, σύμφωνα με τα εδάφια της Αγίας Γραφής; Βεβαίως δεν αμαρτάνει, αφού δεν υπάρχει κανένα εδάφιο στην Αγία Γραφή, είτε στην Παλαιά Διαθήκη είτε στην Καινή Διαθήκη, που να υποδεικνύει κάτι τέτοιο.
Επίσης, αυτός ο σύζυγος δεν καταδικάζεται ούτε από τη νομική πλευρά, ούτε τιμωρείται, εκτός αν διακρίνονται τα σημάδια της βίας στο κορμί της συζύγου, όπως κατάγματα, μελανιές ή πληγές. Μα στην  περίπτωση που δεν υπάρχουν εμφανή σημάδια στο κορμί της γυναίκας, πώς μπορεί να αποδείξει ότι υπέστη βία;! Με άλλα λόγια το ανεπαίσθητο χτύπημα δεν καταδικάζεται, ούτε θρησκευτικά, ούτε νομικά για τους Εβραίους και τους Χριστιανούς.
Ας κοιτάξουμε επίσης στο Βουδισμό ή στις άλλες θρησκείες της Άπω Ανατολής. Υπάρχει στα ιερά κείμενά τους οποιαδήποτε αναφορά που καταδικάζει το χτύπημα των γυναικών;
Φυσικά και δεν υπάρχει κανένα θρησκευτικό κείμενο σε οποιαδήποτε θρησκεία που να απαγορεύει το χτύπημα των γυναικών, εκτός από το Ισλάμ! Ακόμα και μετά την μετακίνηση της κρίσης για το χτύπημα των γυναικών από την κατηγορία του απαγορευμένου στην κατηγορία του απεχθούς, το Ισλάμ παραμένει η μόνη θρησκεία που δηλώνει ξεκάθαρα ότι το χτύπημα των γυναικών είναι μια απεχθής πράξη! Μα όλες οι άλλες θρησκείες δεν αναφέρονται σ’ αυτό το θέμα, ούτε ως απαγορευμένο, ούτε ως απεχθές.
Επίσης, δεν υπάρχει καμία θρησκεία που θέτει όρια για τον άνδρα ως προς το αν θα χτυπήσει τη γυναίκα του, εκτός από το Ισλάμ. Με άλλα λόγια, αν κάποιος Εβραίος ή Χριστιανός ή Βουδιστής χάσει τον έλεγχο κάποια στιγμή και χτυπήσει τη γυναίκα του, ποια είναι τα όρια που δεν πρέπει να ξεπεράσει; Έθεσε ο Εβραϊσμός, ο Χριστιανισμό ή ο Βουδισμός όρια για τον άνδρα που έχασε τον αυτοέλεγχό του και χτύπησε τη γυναίκα του, όπως το να μην αφήσει σημάδια στο σώμα ή να μη χτυπήσει το πρόσωπό της κλπ.; Βεβαίως όχι.
Αυτός που κοιτά την πραγματικότητα της καθημερινής εποχή μας, θα βρει τεράστιο ποσοστό γυναικών που έχουν χτυπηθεί από άνδρες Εβραίους, Χριστιανούς ή Βουδιστές. Κοίταξε, αγαπητέ αναγνώστη, τις μηνύσεις που γίνονται στα αστυνομικά τμήματα και στα δικαστήρια της Ευρώπης και της Αμερικής και θα δεις ένα αστρονομικό νούμερο για τους άνδρες που έχουν διαπράξει ενδοοικογενειακή βία ενάντια στις συζύγους και στα παιδιά τους.
Ακόμα και στην αραβική κοινωνία πριν το Ισλάμ, οι άνδρες χτυπούσαν με μαστίγιο τις συζύγους τους, σαν να ήταν σκλάβες, και αυτό ήταν κάτι το συνηθισμένο. Ούτε απαγορευμένο από τη θρησκεία, ούτε παράνομο. Μα όταν ήρθε ο Μωχάμμαντ , καταδίκασε αυτό το ζήτημα με πολλή αυστηρότητα. Ο Προφήτης Μωχάμμαντ  είπε:
«Κάποιοι μαστιγώνουν τις συζύγους τους όπως το σκλάβο, και ίσως επιθυμούν να έχουν σεξουαλική επαφή μαζί τους στο τέλος της ημέρας!!!»
Σ’ αυτό το Χαντίθ ο Προφήτης  καταδικάζει και επιπλήττει τον άνδρα που χτυπά τη γυναίκα του το πρωί και το βράδυ επιθυμεί να έχει σεξουαλική επαφή μαζί της!! Με άλλα λόγια, πώς γίνεται να είσαι αγενής και σκληρός μαζί της το πρωί και το βράδυ να περιμένεις και να επιθυμείς την τρυφερότητα και την παρέα της;!

Αποσπάσματα από την Αγία Γραφή για τη θέση της γυναίκας
Συνήθως κάποιοι Χριστιανοί ισχυρίζονται ότι ο Ιησούς Χριστός  ήταν ο πρώτος υπερασπιστής των δικαιωμάτων της γυναίκας, και ότι της έδωσε δικαιώματα που καμία άλλη θρησκεία δεν της έδωσε, και ότι η Αγία Γραφή την αντιμετωπίζει αμερόληπτα και εξυψώνει τη θέση της! Μα, αντιστοιχούν αυτά τα λόγια στην πραγματικότητα;!!
Όλοι μας γνωρίζουμε ότι η Αγία Γραφή απαγορεύει στις γυναίκες να εισέλθουν στο Ιερό Βήμα της Εκκλησίας, το οποίο περιέχει την Αγία Τράπεζα, είτε η γυναίκα είναι παιδί, έφηβη, ή ηλικιωμένη. Δηλαδή δεν έχει σχέση η ηλικία, αλλά το φύλο. Και η Αγία Γραφή, είτε η Παλαιά, είτε η Καινή Διαθήκη, δεν περιλαμβάνει καμία ένδειξη ότι η γυναίκα επιτρέπεται να εισέλθει στο Ιερό Βήμα. Ούτε επιτρέπεται στις γυναίκες η χειροτονία. Επίσης, δεν επιτρέπεται για τη γυναίκα να μιλήσει μέσα στην εκκλησία, ούτε να διδάξει κανέναν μέσα στην εκκλησία. Ούτε επιτρέπεται να λάβει κάποια γυναίκα οποιοδήποτε εκκλησιαστικό αξίωμα, μα μπορεί μόνο να λάβει το αξίωμα του διάκονου, ο οποίος είναι στην ουσία υπηρέτης και όχι ιερωμένος! Επίσης, η Αγία Γραφή μάς παρουσιάζει όλα τα είδη των εκκλησιαστικών αξιωμάτων τα οποία περιορίζονται μόνο στους άνδρες, όπως είναι η Ιεροσύνη των πρώτων Πατριαρχών, όπως ο Νώε, ο Ιώβ, ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ, ή η Ααρωνική Ιεροσύνη, ή η Ιεροσύνη του Μελχισεδέκ, ή η Ιεροσύνη των Αποστόλων και των επισκόπων διαδόχων τους. Όλα αυτά απευθύνονται σε άνδρες, και αν ήταν μια γυναίκα να λάβει εκκλησιαστικό αξίωμα, η πρώτη που θα λάμβανε τέτοιο αξίωμα θα ήταν η Μαρία. Αλλά, σύμφωνα με τα διδάγματα του Χριστιανισμού, η γυναίκα στερείται όλων αυτών.
Ας παραθέσουμε κάποια αποσπάσματα από την Αγία Γραφή για να δούμε τη θέση της γυναίκας:
1. Η γυναίκα τιμωρείται για την αμαρτία του άνδρα της:
{Και τον προφήτη, και τον ιερέα, και τον λαό, που θα πει: «Τι φορτίο έβαλε πάνω μας ο Κύριος!», εγώ θα τον τιμωρήσω εκείνον τον άνθρωπο και την οικογένειά του.} (Ιερεμίας 23:34)
2. Η πυρπόληση της μοιχαλίδας:
{Και η θυγατέρα κάποιου ιερέα, αν βεβηλωθεί με πορνεία, αυτή βεβηλώνει τον πατέρα της• θα κατακαεί με φωτιά. } (Λευιτικός 21:9)
3. Το κόψιμο του χεριού της γυναίκας για παράλογη αίτια:
{Αν δύο άνθρωποι μάχονται μεταξύ τους, και η γυναίκα τού ενός πλησιάσει για να ελευθερώσει τον άνδρα της από το χέρι εκείνου που τον χτυπάει, και απλώνοντας το χέρι της, τον πιάσει από τα απόκρυφά του μέρη, τότε θα της κόψετε το χέρι, δεν θα τη λυπηθείτε.} (Δευτερονόμιο 25:11-12)
4. Η διαζευγμένη, η χήρα και η μοιχαλίδα είναι ίσες:
{Και ο μεγάλος ιερέας …θα πάρει γυναίκα παρθένα• χήρα ή απόβλητη ή βέβηλη ή πόρνη αυτές δεν θα τις πάρει• αλλά, παρθένα από τον λαό του θα πάρει για γυναίκα, για να μην γίνουν ακάθαρτοι οι απόγονοί τους ανάμεσα στο λαό του.} (Λευιτικός 21:10-15)
5. Απόλυτη υποταγή της γυναίκας στον άνδρα της:
{Οι γυναίκες, υποτάσσεστε στους άνδρες σας, όπως στον Κύριο• Γιατί ο άντρας είναι ο αρχηγός της γυναίκας, όπως κι ο Χριστός είναι ο αρχηγός της εκκλησίας.} (Εφεσίους 5:22-23)
6. Σιωπή της γυναίκας μέσα στην εκκλησία:
{Οι γυναίκες σας ας σιωπούν μέσα στις εκκλησίες• επειδή, δεν είναι επιτρεπτό σ' αυτές να μιλάνε, αλλά να υποτάσσονται, όπως λέει και ο νόμος. Αλλά, αν θέλουν να μάθουν κάτι, ας ρωτούν τούς άνδρες τους στο σπίτι• επειδή, είναι αισχρό σε γυναίκες να μιλάνε μέσα σε εκκλησία.} (Α’ Κορινθίους 14:34-35)
7. Η γυναίκα είναι η αιτία του πειρασμού:
{Η γυναίκα πρέπει στην εκκλησία να ακούει και να μαθαίνει σιωπηλή και με πλήρη υποταγή• σε γυναίκα, όμως, δεν επιτρέπω να διδάσκει στην εκκλησία ούτε να κάνει τον αφέντη πάνω στον άνδρα, αλλά να μένει σιωπηλή. Επειδή, ο Αδάμ πλάστηκε πρώτος, έπειτα η Εύα. Και ο Αδάμ δεν απατήθηκε• αλλά, η γυναίκα, αφού εξαπατήθηκε, διέπραξε παράβαση• όμως, θα σωθεί διαμέσου τής τεκνογονίας, αρκεί οι γυναίκες να μείνουν στην πίστη και στην αγάπη και στην άγια ζωή με σωφροσύνη.} (Α’ Τιμόθεον 2:11-15)
8. Οι άνδρες διαφεντεύουν τις γυναίκες:
{Παρόμοια, ω γυναίκες, να υποτάσσεστε στους άνδρες σας, … των οποίων (γυναικών) ο στολισμός ας είναι όχι ο εξωτερικός, αυτός με το πλέξιμο των τριχών και της περίθεσης των χρυσών αντικειμένων ή της ένδυσης των ιματίων, αλλά ο κρυφός άνθρωπος της καρδιάς, κοσμημένος με την αφθαρσία τού πράου και ησύχιου πνεύματος, το οποίο μπροστά στον Θεό είναι πολύτιμο. Επειδή, έτσι και άλλοτε οι άγιες γυναίκες, αυτές που έλπιζαν στον Θεό, στόλιζαν τον εαυτό τους, καθώς υποτάσσονταν στους άνδρες τους. Όπως η Σάρρα υπάκουσε στον Αβραάμ, αποκαλώντας αυτόν κύριο.} (Α’ Πέτρου 3:1-6)
{Και στη γυναίκα είπε: Θα υπερπληθύνω τη θλίψη σου και τους πόνους της κυοφορίας σου• με πόνους θα γεννάς τα παιδιά σου• και στον άνδρα σου θα είναι η επιθυμία σου, κι αυτός θα σε εξουσιάζει.} (Γένεσις 3:16)
9. Θάνατος δια λιθοβολισμού της μοιχαλίδας:
{Αν κάποιος πάρει γυναίκα, και μπει μέσα σ' αυτή, και τη μισήσει, και δώσει αφορμή να την κακολογήσουν, και φέρει επάνω της δυσφήμηση, και πει: Πήρα αυτή τη γυναίκα, και όταν την πλησίασα δεν την βρήκα παρθένα, τότε, ο πατέρας τής νέας και η μητέρα της θα πάρουν και θα φέρουν έξω στους πρεσβύτερους της πόλης, στην πύλη, τα σημάδια τής παρθενίας τής νέας•…Και οι πρεσβύτεροι της πόλης εκείνης θα πάρουν τον άνθρωπο, και θα τον τιμωρήσουν• κι αυτός θα καταβάλει αποζημίωση 100 σίκλους ασήμι…Αν, όμως, αυτό το πράγμα είναι αληθινό, και η κόρη δεν βρεθεί παρθένα, τότε θα βγάλουν έξω τη νέα, στη θύρα τού σπιτιού τού πατέρα της, και οι άνθρωποι της πόλης της θα τη λιθοβολήσουν με πέτρες, μέχρι να πεθάνει•} (Δευτερονόμιο 22:13-21)
{Αν βρεθεί κάποιος να κοιμάται με παντρεμένη γυναίκα, τότε θα θανατώνονται και οι δύο, ο άνδρας που κοιμήθηκε με τη γυναίκα, και η γυναίκα• και θα εξαφανίσεις το κακό από τον Ισραήλ.} (Δευτερονόμιο 22:22)
{Αν μια νέα παρθένα είναι αρραβωνιασμένη με άνδρα, και τη βρει κάποιος στην πόλη, και κοιμηθεί μαζί της, τότε, θα τους βγάλετε έξω και τους δύο, στην πύλη τής πόλης εκείνης, και θα τους λιθοβολήσετε με πέτρες, μέχρι να πεθάνουν} (Δευτερονόμιο 22:23-24)
10. Η γυναίκες έχουν κατώτερη θέση από τους άνδρες:
{ Θέλω δε να ξέρετε ότι, η κεφαλή κάθε άνδρα είναι ο Χριστός• κεφαλή δε της γυναίκας, είναι ο άνδρας• κεφαλή δε του Χριστού, είναι ο Θεός. Κάθε άνδρας όταν προσεύχεται ή όταν προφητεύει, αν έχει καλυμμένο το κεφάλι του, καταντροπιάζει τη δική του κεφαλή. Κάθε γυναίκα, όμως, όταν προσεύχεται ή προφητεύει με ακάλυπτο το κεφάλι, καταντροπιάζει τη δική της κεφαλή, δεδομένου ότι είναι ένα και το αυτό με την ξυρισμένη. Επειδή, αν δεν σκεπάζεται η γυναίκα, ας κουρέψει και τα μαλλιά της• αλλά, αν είναι αισχρό στη γυναίκα να κουρεύει τα μαλλιά της ή να ξυρίζεται, ας σκεπάζεται. Επειδή, ο άνδρας μεν δεν έχει χρέος να σκεπάζει το κεφάλι του, επειδή είναι εικόνα και δόξα τού Θεού• ενώ η γυναίκα είναι δόξα τού άνδρα. Για τον λόγο ότι, ο άνδρας δεν προέρχεται από τη γυναίκα, αλλά η γυναίκα από τον άνδρα• επειδή, δεν κτίστηκε ο άνδρας για τη γυναίκα, αλλά η γυναίκα για τον άνδρα. Γι' αυτό, η γυναίκα έχει χρέος να έχει εξουσία επάνω στο κεφάλι της, εξαιτίας των αγγέλων. } (Α’ Κορινθίους 11:3)
11. Η διδασκαλία των Αποστόλων για τις γυναίκες:
Didascalia Apostolorum, 3ο κεφ. με τίτλο «Οι γυναίκες πρέπει να υποτάσσονται στους άνδρες τους.»
«Και η γυναίκα πρέπει να υποτάσσεται στον σύζυγό της, επειδή η κεφαλή της γυναίκας είναι ο άνδρας της…Φοβού, ω γυναίκα, τον άνδρα σου. Και να τον ντρέπεσαι. Και να ευχαριστείς αυτόν και μόνον μετά από τον Θεό. Και όπως είπαμε, να του προσφέρεις ανέσεις με την υπηρεσία σου, έτσι ώστε και ο άνδρας σου να σε περικλείσει… Αν θέλεις να είσαι πιστή και ο Θεός να είναι ευχαριστημένος μαζί σου, μη στολίζεσαι ώστε να ευχαριστήσεις ξένους άνδρες και μην επιθυμείς να φοράς ελαφριά ενδύματα τα οποία δεν ταιριάζουν παρά μόνο στις μοιχαλίδες, ώστε να μη σε ακολουθούν αυτοί που κυνηγούν τέτοιες γυναίκες. Αν δεν τα φοράς για να διαπράξεις μοιχεία, μόνο και μόνο με τα στολίδια σου θα καταδικαστείς, γιατί με αυτό αναγκάζεις όποιον σε βλέπει να σε ακολουθεί και να σε ποθεί. Γιατί δεν είσαι συντηρητική, ώστε να μην πέσεις στην αμαρτία και να μην αφήσεις κάποιον να πέσει στην αμφιβολία (ή στη ζήλεια) για χάρη σου. Και αν αμαρτάνεις μόνο και μόνο μ’ αυτό, θα εκπέσεις κι εσύ, επίσης, επειδή θα έχεις γίνει αιτία καταστροφής της ψυχής αυτού του άνδρα. Αν οδηγήσεις στην αμαρτία έναν, θα γίνει αιτία για να αμαρτάνεις και σε πολλούς, όπως λέει η Αγία γραφή: {Όταν έρχεται ο ασεβής, έρχεται και η καταφρόνηση, και μαζί με το όνειδος, η ατιμία.} (Παροιμίαι 18:3). Κάθε μια που κάνει αυτό, θα καταστραφεί μέσω της αμαρτίας και θα κυνηγήσει τις ψυχές των αδαών, με ασέβεια. Ας γνωρίσει τι λέει η Αγία Γραφή για όποιον αποδίδει ψέματα για τέτοιους (άνδρες). {Η κακιά γυναίκα είναι πιο μισητή από το θάνατο, η οποία είναι παγίδα για τους αδαείς.} {Όπως το σκουλήκι τρώει το ξύλο, έτσι και μια κακιά γυναίκα καταστρέφει τον άνδρα της.} { Καλύτερα να κατοικεί κάποιος σε μια στέγη, παρά σε ένα σπίτι μαζί με μια με φιλόνικη γυναίκα.} Μην ομοιάζετε, ω Χριστιανές, με αυτές τις γυναίκες, αν επιθυμείτε να είστε πιστές. Φροντίστε τον σύζυγό σας, για να ευχαριστείτε μόνον αυτόν. Και αν περπατάτε στο δρόμο, καλύψτε το κεφάλι σας με το ένδυμά σας, επειδή αν είστε καλυμμένες με σεβασμό, θα φυλαχθείτε από τα μάτια των κακοηθών. Μη στολίζετε το πρόσωπό σας, το οποίο ο Θεός δημιούργησε, επειδή δεν υπάρχει κάποιο στολίδι που να του λείπει. Αφού, ό,τι δημιούργησε ο Θεός είναι πολύ όμορφο και δε χρειάζεται στολίδια. Και αυτό που είναι επιπλέον από ομορφιά, αλλάζει τη Χάρη του Δημιουργού. Να περπατάτε με το πρόσωπο να κοιτά προς τα κάτω, και να είστε καλυμμένες εξ’ ολοκλήρου. Να μένετε μακριά από κάθε λουτρό με άνδρες, επειδή οι παγίδες των κακοηθών είναι πολλές. Μια πιστή γυναίκα δεν θα κάνει μπάνιο με άνδρες. Και όταν καλύπτει το πρόσωπό της, ας το καλύπτει με φόβο για τα μάτια των ξένων ανδρών… Και αν είσαι πιστή πρέπει να τρέχεις μακριά από κάθε μορφή περιέργειας και από τα πολλά βλέμματα…{Το να κατοικεί κανείς στην έρημο είναι καλύτερο από το να κατοικεί μαζί με μια γυναίκα με μεγάλη γλώσσα.}»

Κεφάλαιο 7:
Το χτύπημα των γυναικών στις Δυτικές Χριστιανικές κοινωνίες
 Πολλοί φανατικοί προσπάθησαν να εγείρουν κάποιες παρανοήσεις για το Ισλάμ, μία από τις οποίες είναι το χτύπημα της συζύγου, χρησιμοποιώντας γι’ αυτό το συνηθισμένο μαγικό ψαλίδι τους, με το οποίο «κόβουν» από τα Εδάφια του Ιερού Κορανίου και από τα λόγια του Προφήτη  όλα τα λόγια που βρίσκονται πριν από τη λέξη «χτύπημα», και όλα τα λόγια που βρίσκονται μετά, αφήνοντας μόνο τη λέξη «χτύπημα». Δηλαδή κόβουν τα λόγια που απαντούν στις παρανοήσεις τους και αφήνουν μόνο τα λόγια που μπορεί να τις επιβεβαιώνουν, προσπαθώντας με τα βρόμικα κόλπα τους να εγείρουν ψευδείς παρανοήσεις σχετικά με το Ισλάμ, απομακρυνόμενοι εντελώς από την πραγματική αλήθεια και την αντικειμενικότητα. Κι έτσι δεν παρουσιάζουν το θέμα ολοκληρωμένο, αλλά κομμένο, ώστε να προκληθεί παρανόηση και σύγχυση στους άλλους ανθρώπους. Επίσης, ισχυρίζονται ότι είναι πολιτισμένοι και ότι συμπεριφέρονται κάλλιστα προς τις συζύγους τους, μα στ’ αλήθεια εθελοτυφλούν και παραβλέπουν τα εξής:
1. Ότι πολλοί απ’ αυτούς που ισχυρίζονται ότι συμπεριφέρονται κάλλιστα στις συζύγους τους, είναι αποδεδειγμένο ότι ψεύδονται.
2. Ότι το Ισλάμ είναι η μοναδική θρησκεία που έχει αναφέρει τη στοργική και ελεήμονα σχέση μεταξύ των συζύγων, και επίσης αποτρέπει το να βλάπτει κανείς τη σύζυγό του, είτε λεκτικά είτε με τις πράξεις. Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:
 Και από τα Σημεία Του είναι και το ότι έπλασε για σας συζύγους από εσάς τους ίδιους, για να βρείτε ειρήνη και ανάπαυση σ’ αυτές, και έχει θέσει μεταξύ σας στοργή και έλεος. Στ’ αλήθεια, σ’ αυτό υπάρχουν Σημεία για τους ανθρώπους που συλλογίζονται. 
(Ιερό Κοράνιο 30:21)
3. Το Ισλάμ είναι η μοναδική θρησκεία που πριν από 1400 χρόνια καταδίκασε την προσβολή και το χτύπημα των γυναικών, και το να κοιτάζει κανείς τις γυναίκες αφ’ υψηλού, σαν να έχουν θέση υποβαθμισμένη σε σχέση με τους ίδιους. Και αυτό το θεώρησε ως ελάττωμα για τον άνδρα που το κάνει. Ο Προφήτης  είπε:
«Δεν τιμά τις γυναίκες, παρά μόνον ο ευγενής, και δεν τις προσβάλει, παρά μόνον ο κακοήθης.»
4. Το Ισλάμ ενθαρρύνει την κάλλιστη συμπεριφορά απέναντι στη σύζυγο, αφού όλα τα Εδάφια του Κορανίου και τα λόγια του Προφήτη  σχετικά με τη σχέση των συζύγων ενθαρρύνουν την κάλλιστη συμπεριφορά μεταξύ τους. Ο Αλλάχ, ο Ύψιστος, λέει:
 Και γι’ αυτές υπάρχουν (δικαιώματα), όπως αυτά (τα καθήκοντα) που υπάρχουν υποχρεωτικά σ’ αυτές, με τον καλύτερο τρόπο. 
(Ιερό Κοράνιο 2:228)
5. Το Ισλάμ έθεσε αμοιβές για την καλή συμπεριφορά μεταξύ των ανθρώπων, και ιδιαίτερα μεταξύ των συζύγων. Ο Προφήτης  είπε:
«Και δε θα ξοδέψεις κάτι με το οποίο επιδιώκεις τη Χάρη του Αλλάχ, χωρίς ο Αλλάχ να σε ανταμείψει γι’ αυτό. Ακόμα και μια μπουκιά την οποία έβαλες στο στόμα της συζύγου σου.»
(Αλ-Μπουχάρι)
6. Το Ισλάμ έκανε το χτύπημα των γυναικών εξαίρεση και όχι κανόνα, και υπό προϋποθέσεις που αποτρέπουν τον σύζυγο από το να καταφύγει στο χτύπημα ως λύση, εκτός σε εξαιρετικές περιπτώσεις, και μόνο σαν έσχατη λύση, ώστε να αποτραπούν μεγαλύτερα κακά. Και αυτό γιατί οι γυναίκες δεν έχουν τον ίδιο τύπο σε όλες τις εποχές, κοινωνίες και οικογένειες. Και ό,τι ταιριάζει σε μια κοινωνία ίσως να μην ταιριάζει σε άλλη κοινωνία. Αντιθέτως, μπορεί να τη βλάπτει αντί να τη διορθώνει. Και συμπεριφορά που ταιριάζει σε μια γυναίκα ίσως να μην ταιριάζει σε μια άλλη από άλλη κοινωνία ή άλλη εποχή όσο και να προσπαθείς να την κάνεις να ταιριάξει σ’ αυτήν.
7. Το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας είναι ραγδαία εξαπλωμένο στις πιο πολιτισμένες χώρες της εποχής μας. Πόσοι Δυτικοί άνδρες επιτίθενται στις γυναίκες τους μπροστά σε άλλους ανθρώπους, σε αεροδρόμια, εστιατόρια, μπαρ, ή ακόμα και στο δρόμο, μπροστά στους περαστικούς; Και αυτό δεν είναι μυστικό, αλλά τέτοια περιστατικά προβάλλονται σε πολλά ενημερωτικά μέσα. Επίσης, πόσες Δυτικές γυναίκες στην Αμερική, τον Καναδά, την Ευρώπη ή την Αυστραλία, απευθύνονται στην αστυνομία για να καταθέσουν μήνυση ενάντια στους συζύγους τους επειδή υπέστησαν βία; Αυτές οι μηνύσεις δεν λαμβάνονται υπ’ όψη αν δεν υπάρχουν εμφανείς αποδείξεις, όπως προαναφέραμε, όπως κατάγματα, μελανιές, αιμορραγία κλπ. Και όποιος ψάξει στις επίσημες στατιστικές των αστυνομικών τμημάτων στην Αμερική, την Ευρώπη ή την Αυστραλία θα μπορέσει να σιγουρευτεί γι’ αυτά τα γεγονότα.
Η εξάπλωση του φαινομένου του χτυπήματος των γυναικών στις Δυτικές κοινωνίες
Θα καταθέσουμε τις ακόλουθες παρατηρήσεις για να διασαφηνίσουμε την εξάπλωση του φαινομένου της ενδοοικογενειακής βίας στη Δύση:
1. Η ύπαρξη αναρίθμητων κυβερνητικών και μη οργανώσεων στην Αμερική και στην Ευρώπη κατά του φαινομένου της ενδοοικογενειακής βίας ενάντια σε γυναίκες και παιδιά, οι οποίες έχουν αποτύχει να εξαφανίσουν αυτό το φαινόμενο.
2. Η ύπαρξη επαναλαμβανομένων και μόνιμων καμπανιών στα ΜΜΕ, που ενθαρρύνουν την άμεση κλήση των αρμόδιων αρχών σε περίπτωση παρατήρησης φαινομένου ενδοοικογενειακής βίας από κάποιον γείτονα.
3. Οι ακόλουθες ερωτήσεις που απευθύνουμε στους Δυτικούς πολίτες:
•    Δεν σου έχει τύχει ποτέ να χτυπήσεις τη γυναίκα σου, ούτε καν μία φορά;
•    Είδες, ή άκουσες ποτέ τον πατέρα σου να χτυπά τη μητέρα σου;
•    Έχεις ακούσει ότι κάποιος από τους συγγενείς σου έχει χτυπήσει τη σύζυγό του;
•    Έχεις ακούσει κάποιον γείτονά σου να χτυπά τη σύζυγό του;

Ο σκοπός αυτών των ερωτημάτων είναι μόνο για να αποδείξουμε την ύπαρξη του φαινομένου της ενδοοικογενειακής βίας στις συζύγους από τους άνδρες τους στην Ευρώπη, την Αμερική, τον Καναδά, την Αυστραλία κλπ.
Τελικά, θα γίνει ξεκάθαρο για κάθε αμερόληπτο άνθρωπο ότι το Ισλάμ τιμά τη γυναίκα, εξυψώνει τη θέση της από οτιδήποτε μπορεί να βλάψει την αξιοπρέπειά της, και έχει προειδοποιήσει αυστηρά ενάντια στο να την αδικήσει κανείς. Ο Προφήτης  είπε:
«Σας απαγορεύω να παραβιάσετε το δικαίωμα των δύο αδύναμων: του ορφανού και της γυναίκας.»
(Αλ-Μπαϊχακέι)


www.islamhouse.com