كتاب
دعاى جامع

تهیه و ترتیب:
عبد الملك القاسم

ترجمه:
اسحاق دبيري /

 
   
مقدمه
الحمد لله رب العالمين، والصلاة والسلام على أشرف الأنبياء والمرسلين، نبينا محمد وعلى آله وصحبه أجمعين.. وبعد:
دعا، عبادت بزرگي بوده و روا نيست براي غير خدا انجام شود، همچنانكه خداوند مي‌فرمايد: +                 ". [الأحقاف:5].
«چه كسى گمراهتر است از آن كس كه معبودى غير خدا را مى‏خواند كه تا قيامت هم به او پاسخ نمى‏گويد (زيرا او چيزي‌ را به‌ دعا خوانده‌ است‌ كه‌ خود نمي‌شنود مانند: مردگان، بتها، درختان، چه‌ رسد به‌ اين‌كه‌ به‌ خواننده‌ خويش‌ سودي‌ را جلب،‌ يا ضرري‌ را از وي‌ دفع‌ نمايد) نه‌ فقط آنان‌ را اجابت‌ نمي‌گويند بلكه‌ حتي‌ از دعايشان‌ (كاملا) بي‌خبرند (و صداى آنها را هيچ نمى‏شنود!)».
و در جاي ديگر به تضرع و دعا در برابر مقام والاي الهي دستور و وعده داده كه چنين دعايي را برآورده سازد: +  " [غافر: 60].
«مرا بخوانيد تا (دعاى) شما را بپذيرم».
و پيامبر ص در حديثي كه ترمذي و ديگران از ايشان نقل كرده، مي‌فرمايد: «ما من مسلم يدعو الله بدعوة ليس فيها إثم ولا قطيعة رحم إلا أعطاه الله بها إحدى ثلاث: إما أن تعجل له دعوته، وإما أن يدخرها له في الآخرة، وإما أن يصرف عنه من السوء مثلها...».
هيچ مسلماني دعايي عاري از گناه و قطع صله رحم نمي‌كند، مگر اينكه خداوند يكي از سه نيكي را به او ارزاني مي‌فرمايد: يا دعايش را برآورده مي‌سازد، يا برآورده ساختن آن را براي قيامت نگه مي‌دارد، و يا اينكه به همان اندازه بدي را از او دور مي‌سازد.
يكي از آداب دعا اين است كه دعا كننده بايد آن را با حمد و ثناي خدا و فرستادن درود و سلام بر پيغمبر ص شروع نمايد. و مستحب است دعا كننده وضو داشته، حاجت خود را با خشوع، خضوع، فروتني و صداي آهسته از خدا بخواهد، و به هنگام دعا به طرف قبله رو كند، دستهايش را بالا آورد و بر دعا، از خداوند بخشنده مهربان اصرار نمايد.
مسلمان بايد سعي كند در اوقات با فضيلت مثل روز عرفه، شب قدر، آخرين لحظه‌هاي روز جمعه، اواخر شب و بعد از نمازها دعا نمايد. و در دعا و باور به اجابت آن مصمم و مطمئن باشد.
كتاب پيش روي شما حاوي مجموعه‌اي از دعاهايي است كه در قرآن، حديث و كلام بزرگان صحابه و تابعين  به صورت پراكنده وجود دارند و اميدوارم براي مسلمانان، در همه‌ي حالات سختي و آسايش، توشه گردند.
خداوندا! دعاي ما را مقبول درگاه خود بگردان و آن را اجابت نما، كه تو بهترين خوانده شده در دعايي.
***
 
الْـحَمْدُ للهِ وَحْدَهُ، وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلَى مَنْ لاَ نَبيَّ بَعْدَهُ.. وَبَعْدُ:
* +بسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ  الْـحَمْدُ لِلَّـهِ رَبِّ الْـعَالَمِينَ  الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ  مَلِكِ يَوْمِ الدِّينِ  إِيَّاكَ نَعْبُدُ وإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ  اهدِنَا الصِّرَاطَ الْـمُستَقِيمَ  صِرَاطَ الَّذِينَ أَنعَمتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْـمَغضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلاَ الضَّالِّينَ " [الفاتحة].
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر. ستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانيان است. (خداوندى كه) بخشنده و بخشايشگر است (و رحمت عام و خاصش همگان را فرا گرفته). (خداوندى كه) مالك روز جزاست. (پروردگارا!) تنها تو را مى‏پرستيم; و تنها از تو يارى مى‏جوييم. ما را به راه راست هدايت كن. راه كسانى كه آنان را مشمول نعمت خود ساختى، نه كسانى كه بر آنان غضب كرده‏اى(يهود)، و نه گمراهان (نصارى).
* +  •  •   "  [البقرة:127].
«پروردگارا! از ما بپذير، كه تو شنوا و دانايى».
* +          • " [البقرة:201].
«پروردگارا! به ما در دنيا نيكى عطا كن! و در آخرت نيز نيكى مرحمت فرما! و ما را از عذاب آتش نگاه دار».
* +          "  [البقرة:250].
«پروردگارا! پيمانه شكيبايى و استقامت را بر ما بريز! و قدمهاى ما را ثابت بدار! و ما را بر جمعيت كافران، پيروز بگردان».
* +                              •          " [البقرة:286].
«پروردگارا! اگر ما فراموش يا خطا كرديم، ما را مؤاخذه مكن! پروردگارا! تكليف سنگينى بر ما قرار مده، آن چنان كه (به خاطر گناه و طغيان،) بر كسانى كه پيش از ما بودند، قرار دادى! پروردگارا! آنچه طاقت تحمل آن را نداريم، بر ما مقرر مدار! و آثار گناه را از ما بشوى! ما را ببخش و در رحمت خود قرار ده! تو مولا و سرپرست مايى، پس ما را بر جمعيت كافران، پيروز گردان».
* +             •  •"  [آل عمران:8].
«پروردگارا! دلهايمان را، بعد از آنكه ما را هدايت كردى، (از راه حق) منحرف مگردان! و از سوى خود، رحمتى بر ما ببخش، زيرا تو بخشنده‏اى».
* +  •      • "  [آل عمران:16].
«پروردگارا! ما ايمان آورده‏ايم; پس گناهان ما را بيامرز، و ما را از عذاب آتش، نگاهدار».
* +                     •     "  [آل عمران:26].
«بارالها! مالك حكومتها تويى; به هر كس بخواهى، حكومت مى‏بخشى; و از هر كس بخواهى، حكومت را مى‏گيرى; هر كس را بخواهى، عزت مى‏دهى; و هر كه را بخواهى خوار مى‏كنى. تمام خوبيها به دست توست; تو بر هر چيزى قادرى».
* +        •  "  [آل عمران:38].
«خداوندا! از طرف خود، فرزند پاكيزه‏اى به من عطا فرما، كه تو دعا را مى‏شنوى».
* + •   •    "  [آل عمران:53].
«پروردگارا! به آنچه نازل كرده‏اى، ايمان آورديم و از فرستاده (تو) پيروى نموديم; ما را در زمره گواهان بنويس».
* +            "  [آل عمران:147].
«پروردگارا! گناهان ما را ببخش! و از تندرويهاى ما در كارها، چشم‏پوشى كن! قدمهاى ما را استوار بدار! و ما را بر جمعيت كافران، پيروز گردان».
+        •   •   •                  •       •         •        •    "[آل عمران: 191-194].
«بار الها! اينها را بيهوده نيافريده‏اى! منزهى تو! ما را از عذاب آتش، نگاه دار. پروردگارا! هر كه را تو (بخاطر گناهانش،) به آتش افكنى، او را خوار و رسوا ساخته‏اى! و براى افراد ستمگر، هيچ ياورى نيست».
* + •    " [المائدة:83].
«پروردگارا! ايمان آورديم; پس ما را با گواهان (و شاهدان حق، در زمره ياران محمد) بنويس».
* +        •  " [الأعراف:23].
«پروردگارا! ما به خويشتن ستم كرديم و اگر ما را نبخشى و بر ما رحم نكنى، از زيانكاران خواهيم بود».
* +      " [الأعراف:47].
«پروردگارا! ما را با گروه ستمگران قرار مده».
* +     " [يونس:85].
«پروردگارا! ما را فتنه‌اي ‌براي‌ قوم‌ ستمگر مگردان‌، و آنان‌ را بر ما مسلط نكن‌ تا ما را با هدف ‌برگرداندن‌ از دينمان‌ شكنجه‌ كنند».
* +                  " [هود: 47].
«پروردگارا! من به تو پناه مى‏برم كه از تو چيزى بخواهم كه از آن آگاهى ندارم! و اگر مرا نبخشى، و بر من رحم نكنى، از زيانكاران خواهم بود».
* +          " [إبراهيم:35].
«پروردگارا! اين شهر (مكه) را شهر امنى قرار ده! و من و فرزندانم را از پرستش بتها دور نگاه دار».
* +         " [ابراهيم:40].
«پروردگارا! مرا برپا كننده نماز قرار ده، و از فرزندانم (نيز چنين فرما)، پروردگارا! دعاى مرا بپذير».
* +        " [ابراهيم:41].
«پروردگارا! من و پدر و مادرم و همه مؤمنان را، در آن روز كه حساب برپا مى‏شود، بيامرز».
* +     " [الإسراء:24].
«پروردگارا! همان‏گونه كه آنها مرا در كوچكى تربيت كردند، مشمول رحمتشان قرار ده».
* +             " [الإسراء:80].
«پروردگارا! مرا (در هر كار) با صداقت وارد كن، و با صداقت خارج ساز! و از سوى خود، حجتى يارى كننده برايم قرار ده».
* +         " [الكهف:10].
«پروردگارا! ما را از سوى خودت رحمتى عطا كن، و راه نجاتى براى ما فراهم ساز».
* +  " [طـه:114].
«پروردگارا! علم مرا افزون كن».
* +        " [الأنبياء: 87].
«(خداوندا!) جز تو معبودى بحق نيست! منزهى تو! من از ستمكاران بودم».
* +      " [الأنبياء:89].
«پروردگار من! مرا تنها مگذار (و فرزند برومندى به من عطا كن); و تو بهترين وارثانى».
* +      " [المؤمنون: 29].
«پروردگارا! ما را در منزلگاهى پربركت فرود آر، و تو بهترين فرودآورندگانى».
* +            " [المؤمنون: 97-98].
«پروردگارا! از وسوسه‏هاى شياطين به تو پناه مى‏برم. و از اينكه آنان نزد من حاضر شوند (نيز) -اى پروردگار من- به تو پناه مى‏برم».
* + •      " [المؤمنون:109].
«پروردگارا! ما ايمان آورديم; ما را ببخش، و بر ما رحم كن; و تو بهترين رحم كنندگانى».
* +      " [المؤمنون:118].
«پروردگارا! مرا ببخش و رحمت كن; و تو بهترين رحم كنندگانى».
* +                  " [النمل:19].
«پروردگارا! شكر نعمتهايى را كه بر من و پدر و مادرم ارزانى داشته‏اى به من الهام كن، و توفيق ده تا عمل صالحى كه موجب رضاى توست انجام دهم، و مرا برحمت خود در زمره بندگان صالحت وارد كن».
* +     " [القصص: 16].
«پروردگارا! من به خويشتن ستم كردم; مرا ببخش».
* +       " [القصص: 17].
«پروردگارا! بشكرانه نعمتى كه به من دادى، هرگز پشتيبان مجرمان نخواهم بود».
* +    " [القصص:21].
«پروردگارا! مرا از اين قوم ظالم رهايى بخش».
* +       " [القصص:24].
«پروردگارا! هر خير و نيكى بر من فرستى، به آن نيازمندم».
* +    "  [العنكبوت:30].
«پروردگارا! مرا در برابر اين قوم تبهكار يارى فرما».
* +  •       • "  [الفرقان:65].
«پروردگارا! عذاب جهنم را از ما برطرف گردان، كه عذابش سخت و پر دوام است».
* +          •" [الفرقان: 74].
«پروردگارا! از همسران و فرزندانمان مايه روشنى چشم ما قرار ده، و ما را براى پرهيزگاران پيشوا گردان».
* +  •       •        •   •       •   "  [غافر: 7-8].
«پروردگارا! رحمت و علم تو همه چيز را فراگرفته است; پس كسانى را كه توبه كرده و راه تو را پيروى مى‏كنند بيامرز، و آنان را از عذاب دوزخ نگاه دار. پروردگارا! آنها را در باغهاى جاويدان بهشت كه به آنها وعده فرموده‏اى وارد كن، همچنين از پدران و همسران و فرزندانشان هر كدام كه صالح بودند، كه تو توانا و حكيمى».
* +                         " [الأحقاف:15].
«پروردگارا! مرا توفيق ده تا شكر نعمتى را كه به من و پدر و مادرم دادى بجا آورم و كار شايسته‏اى انجام دهم كه از آن خشنود باشى، و فرزندان مرا صالح گردان; من به سوى تو بازمى‏گردم و توبه مى‏كنم، و من از مسلمانانم».
* +     " [الصافات: 100].
«پروردگارا! به من از صالحان (فرزندان صالح) ببخش».
* +               •   "  [الحشر:10].
«پروردگارا! ما و برادرانمان را كه در ايمان بر ما پيشي گرفتند بيامرز، و در دلهايمان حس و كينه‌اي نسبت به مؤمنان قرار مده، پروردگارا! تو مهربان و رحيمي».
* +                  •    " [الممتحنة: 4-5].
«پروردگارا! ما بر تو توكل كرديم، و به سوي تو بازگشتيم، همهء فرجامها به سوي توست. پروردگارا! ما را مايهء گمراهي كافران قرار مده، پروردگارا! (اگر لغزشي از ما سر زد) ما را ببخش، چرا كه تو عزيز و حكيمي».
* +              " [نوح: 28].
«پروردگارا! مرا و پدر و مادرم، و تمام كساني را كه با ايمان وارد خانهء من شدند و جميع مردان و زنان با ايمان را بيامرز و ظالمان را جز هلاكت ميفزا».
* «اللَّهُمَّ آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً، وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ».
«خدايا! ما را از نعمت‌هاي دنيا و آخرت (هر دو) بهره‌مند گردان و از آتش دوزخ نگاهدار».
* «اللَّهُمَّ إِنّي أَعُوذ بكَ: مِنْ فِتْنَةِ النَّارِ، وَفِتْنَةِ الْـقَبْرِ، وَعَذَابِ الْـقَبْرِ، وَشَرِّ فِتْنَةِ الْـغِنَى وَشَرِّ فِتْنَةِ الْـفَقْرِ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بِكَ مِنْ شَرِّ فِتْنَةِ الْـمَسِيحِ الدَّجَّالِ، اللَّهُمَّ اغْسِلْ قَلْبِي بِمَاءِ الثَّلْجِ وَالْـبَرْدِ، وَنَقِّ قَلْبِي مِنَ الْـخَطَايَا كَمَا نَقَّيْتَ الثَّوْبَ الأَبْيَضَ مِنَ الدَّنَسِ، وَبَاعِدْ بَيْنِي وَبَيْنَ خَطَايَايَ كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ الْـمَشْرِقِ وَالْـمَغْرِبِ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْـكَسلِ وَالْـمَأْثَمِ وَالْـمَغْرَمِ».
«خدايا! از فتنة آتش و عذاب دوزخ و فتنة و عذاب قبر و از شر فتنة ثروتمندي و از شر فتنة فقر، به تو پناه مى‏برم. خدايا! از شر فتنة مسيح دجّال به تو پناه مى‏برم. خدايا! دلم را با آب و يخ و تگرگ بشوي و از خطاها پاك گردان؛ چنان كه لباس سفيد را از چرك و آلودگي پاك كردي. و بين من و خطاهايم فاصله انداز چنان كه بين مشرق و مغرب فاصله انداختي. خدايا! از تنبلي و گناه و بدهكاري، به تو پناه مى‏برم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ: مِنَ الْـعَجزِ وَالْـكسل، وَالْـجُبنِ وَالْـهَرمِ وَالْـبُخْلِ، وَأَعُوذ بكَ: مِنْ عَذَابِ الْـقَبْرِ، وَمِنْ فِتْنَةِ الْـمَحْيَا وَالْـمَمَاتِ».
«بار الها! من از غم و اندوه، و ناتوانى و سستى، بخل و ترس، به تو پناه مى‏برم، از عذاب قبر، وفتنة زندگى و مرگ به تو پناه مى‏برم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَعُوذ بكَ: مِنْ جَهَدِ الْـبَلاَءِ، وَدَرْكِ الشَّقَاءِ، وَسُوْءِ الْـقَضَاءِ، وَشَمَاتَةِ الأَعْدَاءِ».
«خدايا! من از شدت رنجِ بلا و بدبختي و قضا و سرنوشت بد و از خوشحالي دشمن، به تو پناه مى‏برم».
* «اللَّهُمَّ أَصْلِحْ لِيْ دِيْنِي الَّذِيْ هُوَ عِصْمَةُ أَمْرِي، وَأَصْلِحْ لِي دُنْيَايَ الَّتِي فِيْهَا مَعَاشِي، وَأَصْلِحْ لِي آخِرَتِي الَّتِي فِيْهَا مَعَادِي، وَاجْعَلِ الْـحَيَاةَ زِيَادَةً لِي فِي كُلِّ خَيْرٍ، وَاجْعَلِ الْـمَوْتَ رَاحَةً لِي مِنْ كُلِّ شَرٍّ».
«خدايا! دين مرا اصلاح كن كه حفظ كار من در آن است، و دنيايم را اصلاح كن كه روزي من درآن است، و آخرت مرا اصلاح كن كه معاد و بازگشت من به آن است، و زندگي را در خير بسيار، و مرگ را از هر شر برايم راحت بگردان».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: الْـهُدَى، وَالتُّقَى، وَالْـعَفَافَ، وَالْـغِنَى».
«خدايا! از تو هدايت و تقوا و پاكي و بي نيازي خواهانم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بِكَ: مِنَ الْـعَجْزِ وَالْـكَسَلِ، وَالْـجُبنِ وَالْـبُخْلِ وَالْـهَرمِ، وَعَذَابِ الْـقَبْرِ، اللَّهُمَّ آتِ نَفْسِي تَقْوَاهَا، وَزَكِّهَا أَنْتَ خَيْرُ مَنْ زَكَّـاهَا، أَنْتَ وَلِيُّهَا وَمَوْلاَهَا، اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عِلْمٍ لاَ يَنْفَعُ، وَمِنْ قَلْبٍ لاَ يَخْشَعُ، وَمِنْ نَفْسٍ لاَ تَشْبَعُ، وَمِنْ دَعْوَةٍ لاَ يُسْتَجَابُ لَهَا».
«خدايا! هرآينه من از ناتواني و تنبلي و ترس و بخيلي، و از عذاب قبر به تو پناه مى‏برم. خدايا! به نفسم تقوا عطا فرما و آن را پاك گردان؛ كه تو بهترين پاك كنندگاني. تو مالك نفس من و صاحب آن هستي. خدايا! از علم و دانشي كه سود وفايد‏ه‏اي نمى‏رساند و از دلي كه فروتن نمى‏شود و از نفسي كه سير نمى‏شود و از دعايي كه مستجاب نمى‏شود به تو پناه مى‏برم».
* «اللَّهُمَّ اهْدِنِي وَسَدِّدْنِي، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْـهُدَى وَالسَّدَادَ».
خدايا! مرا هدايت فرما و بر راه راست پايداري ده، پروردگارا! من از تو هدايت و پايدارى مسئلت دارم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بِكَ: مِنْ زَوَالِ نِعْمَتِكَ، وَتَحُوُّلِ عَافِيَتِكَ وَفُجْأَةِ نِقْمَتِكَ وَجَمِيعِ سَخْطِكَ».
«خدايا! من از زوال و نيست شدن نعمتت بر خودم، و از برگشتن تندرستي‏ام (به سوي بيماري و ناخوشي) و از عقوبت ناگهانى‏ات، و از خشم و غضبت به تو پناه مى‏برم».
* «اللَّهُمَّ أَكْثِرْ مَالِيْ وَوَلَدِي، وَبَارِكْ لِي فِيْمَا أَعْطَيْتَنِي، وَأَطِلّ حَيَاتِي عَلَى طَاعَتِكَ، وَأَحْسِنْ عَمَلِي وَاغْفِرْ لِي».
«خداوندا! بر مال و اولادم بيفزاي، و در آنچه به من عطا كرد‏ه‏اي، بركت قرار بده، و زندگي‏ام را برطاعت خودت طولاني و كارهايم را نيك بگردان و مرا مورد آمرزش قرار بده».
* «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ الْـعَظِيمُ الْـحَلِيمُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ رَبُّ الْـعَرْشِ الْـعَظِيمِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ الله رَبُّ السَّمَوَاتِ وَرَبُّ الأَرْضِ وَرَبُّ الْـعَرْشِ الْـكَرِيمِ».
«معبودي به حق نيست مگر خداي بزرگ و بردبار. معبودي به حق نيست مگر پروردگار عرش بزرگ. معبودي به حق نيست مگر پروردگار آسمان‏ها و زمين و عرش بزرگ و والامقام».
* «اللَّهُمَّ رَحْمَتَكَ أَرْجُو، فَلا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ، وَأَصْلِحْ لِي شَأْنِي كُلَّهُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ».
«خداوندا! چشم به رحمت تو دارم، پس مرا يك چشم برهم زدن به حال خود رها مكن، و همه امورم را اصلاح نما، [كه] هيچ معبودي بحق جز تو نيست».
* «لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ».
«(خداوندا!) هيچ معبودى به «بحق» جز تو وجود ندارد، پاك و منزّه هستى و من از زمره‏ى ستمكاران بودم».
* «اللَّهُمَّ إنِّي عَبْدُكَ ابْنُ عَبْدِكَ ابْنُ أَمَتِكَ، نَاصِيَتِي بِيَدِكَ، مَاضٍ فِيَّ حُكْمُكَ، عَدْلٌ فِيَّ قَضَاؤُكَ، أَسْأَلُكَ بكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ، سَمَّيْتَ بهِ نَفْسَكَ، أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِي كِتَابِكَ، أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَداً مِنْ خَلْقِكَ، أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِي عِلْمِ الْـغَيْبِ عِنْدَكَ: أَنْ تَجْعَلَ الْـقُرْآنَ رَبِيعَ قَلْبِي، وَنُورَ صَدرِي، وَجلاَءَ حزنِي، وَذَهَابَ هَمِّي».
«خداوندا! همانا من بنده تو و فرزنده بنده و كنيز توام، زمام امورم در دست تو و وجودم در كانال تقدير تو سير مي‏كند، تقدير تو در مورد من عين عدالت است. تو را به همه اسم‏هايي مي‏خوانم كه از آن توست و تو آنها را بر خود نهاده‏اي، يا آنها را در كتاب خودت [قرآن] نازل فرموده‏اي، يا آن را به يكي از بندگانت آموخته‏اى و يا علم به آن را مخصوص خود گردانيده‏اي، [از تو مى‏خواهم] كه قرآن را بهار قلب من، نور سينه‏ام، روزنه اميد و روشنايي اندوهم و [وسيله] رفع ناراحتي‏ام قرار دهي».
* «اللَّهُمَّ مُصَرِّفَ الْـقُلُوبِ، صَرِّفْ قُلُوبَنَا عَلَى طَاعَتِكَ».
«خداوندا! اي گرداننده قلبها! قلبهاي ما را به سوي طاعت خود بگردان».
* «يَا مُقَلِّبَ الْـقُلُوبِ، ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَى دِينِكَ».
«اي تغيير دهنده قلبها! قلب مرا بر دين خودت ثبات ارزاني ده».
* «اللَّهُمَّ إنِّي أَسْأَلُكَ الْـعَافِيَةَ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ».
«خداوندا! سلامتي دنيا و آخرت را از تو خواستارم».
* «اللَّهُمَّ أَحْسِنْ عَاقِبَتَنَا فِي الأُمُورِ كُلِّهَا، وَأَجِرْنَا مِنْ خِزْيِ الدُّنْيَا وَعَذَابِ الْـقَبْرِ».
«خداوندا! عاقبت ما را، در همه امور، نيك بگردان و ما را از خواري دنيا و عذاب قبر نگهدار».
* «ربِّ أَعِنِّي وَلاَ تُعِنْ عَلَيَّ، وَانْصُرْنِي وَلاَ تَنْصُرْ عَلَيَّ، وَامْكُرْ لِيْ وَلاَ تَمْكُرْ عَلَيَّ، اجْعَلْنِي لَكَ شَكَّاراً، لَكَ ذكّاراً، لَكَ رَهَّاباً، لَكَ مِطْوَاعاً، إِلَيْكَ مُخْبتاً أَوَّاهاً مُنِيباً، رَبِّ تَقَبَّلْ تَوْبَتِي وَاغْسِلْ حَوبَتِي وَأَجِبْ دَعْوَتِي وَثَبِّتْ حُجَّتِي وَاهْدِ قَلْبي وَسَدِّدْ لِسَانِي وَاسْلُلْ سَخِيمَةَ قَلْبي».
«پرودگارا! مرا ياري ده، و بر عليه من ياري مده، مرا نصرت ده، و بر عليه من نصرت مده، براي من چاره انديشي كن، و بر عليه من چاره ميانديش. مرا بسيار شكر گذار، ذكر كننده، ترسان، مطيع، خاشع، دعا كننده و بازگردنده به سوي خودت بگردان. پرودگارا! توبه‏ام را بپذير، اندوهم را دور كن، دعايم را برآورده ساز، قول [و ايمان] مرا ثابت بدار، قلبم را هدايت و گفتارم را استحكام بده و پليدي درونم را [حكيمانه] خارج بگردان».
* «اللَّهُمَّ إنّي أَعُوذ بكَ: مِنْ شَرِّ سَمعِي وَمِنْ شَرِّ بَصَرِي، وَمِن شَرِّ لِسَانِي، وَمِنْ شَرِّ قَلْبِي، وَمِنْ شَرِّ مَنِيّي».
«خداوندا! از شر شنوايي، بينايي، زبان و قلبم و از شر سرنوشت [ناگوار] به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ إنَّكَ عَفُوٌّ كَرِيمٌ تُحِبُّ الْـعَفْوَ فَاعْفُ عَنِّي».
«خداوندا! تويي كه به نيكي [از گناهان] در مي‏گذري پس مرا بيامرز».
* «اللَّهُمَّ إنِّي أَسْأَلُكَ فِعْلَ الْـخَيْرَاتِ وَتَرْكَ الْـمُنْكَرَاتِ، وَحُبَّ الْـمَسَاكِينِ، وَأَنْ تَغْفِرَ لِي وَتَرْحَمَنِي، وَإِذا أَرَدْتَ فِتْنَةَ قَوْمٍ فَتَوَفَّنِي غَيْرَ مَفْتُونٍ، وَأَسْأَلُكَ حُبَّكَ، وَحُبَّ مَنْ يُحِبُّكَ، وَحَبَّ عَمَلٍ يُّقرِّبُنِي إِلَى حُبِّكَ».
«خداوندا! انجام كارهاي نيك، ترك كارهاي بد، و دوست داشتن بينوايان را از تو خواستارم، [و از تو مي‏خواهم] كه مرا بيامرزي، و به من رحم كني، و اگر خواستي قومي را عذاب كني، مرا قبل از آن بميراني. [خداوندا!] محبت تو را، و محبت كساني كه تو را دوست دارند، و محبت كاري كه مرا به محبت تو نزديك مي‏كند، از تو خواستارم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْـأَلُكَ مِنَ الْـخَيْرِ كُلِّهِ عَاجِلِهِ وَآجِلِهِ، مَا عَلِمْتُ مِنْهُ وَمَا لَمْ أَعْلَمْ، وَأَعُوذُ بكَ مِنَ الشَّرِّ كُلِّهِ عَاجِلِهِ وَآجِلِهِ، وَمَا عَلِمْتُ مِنْهُ، وَمَا لَمْ أَعْلَمْ، اللَّهُمَّ إنّي أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ مَا سَأَلَكَ عَبْدُكَ وَنَبيُّكَ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا اسْتَعَاذَ مِنْهُ عَبْدُكَ وَنَبِيُّكَ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْـجَنَّةَ وَمَا قَرَّبَ إِلَيْهَا مِنْ قَوْلٍ أَوْ عَمَلٍ، وَأَعُوذ بكَ مِنَ النَّارِ وَمَا قَرَّبَ إِلَيْهَا مِنْ قَوْلٍ أَوْ عَمَلٍ، وَأَسْأَلُكَ أَنْ تَجْعَلَ كُلَّ قَضَاءٍ قَضَيْتَهُ لِيْ خَيْراً».
«خداوندا! همه خوبيها را - آنچه زود مي‏آيد و آنچه دير، آنچه مي‏دانم و آنچه نمي‏دانم را - از تو خواستارم. و از همه بديها- آنچه زود مي‏آيد و آنچه دير، آنچه مي‏دانم و آنچه نمي‏دانم- به تو پناه مي‏آورم . خداوندا! بهترين چيزي را كه بنده و فرستاده‏ات [حضرت محمد ص] از تو درخواست كرد، من نيز خواستارم، و به تو پناه مي‏آورم از شري كه بنده و فرستاده‏ات از آن به تو پناه آورد. خداوندا! بهشت را، و گفتار و كرداري كه باعث نزديك شدن به آن است، از تو خواستارم، و از جهنم و گفتار و كرداري كه باعث نزديك شدن به آن است، به تو پناه مي‏آورم. و از تو مي‏خواهم همه تقديرات مرا در جهت خير مقدر فرمايي».
* «اللَّهُمَّ احْفَظْنِي بالإِسْلاَمِ قَائِماً، وَاحْفَظْنِي بالإِسْلاَمِ قَاعِداً، وَاحْفَظْنِي بِالإِسْلاَمِ رَاقِداً، وَلاَ تشْمِتْ بي عَدُوّاً وَلاَ حَاسِداً، اللَّهُمَّ إنّي أَسْأَلُكَ مِنْ كُلِّ خَيْرٍ خَزَائِنُهُ بيَدِكَ، وَأَعُوذُ بكَ مِنْ كُلِّ شَرٍّ خَزَائِنُهُ بيَدِكَ».
«خداوندا! مرا در حالت ايستاده، نشسته و دراز كشيده، پايبند به اسلام نگه دار و هيچ دشمن و حسودي را نسبت به من شادمان مكن. خداوندا! از تو، همه نيكي‏هايي را مي‏خواهم كه خزانه‏هايش در دست توست. و از همه شرو شروري كه خزانه‏هايش در دست توست، به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ اقْسِمْ لَنَا مِنْ خَشْيَتِكَ مَا تَحُولُ بهِ بَيْنَنَا وَبَيْنَ مَعَاصِيكَ، وَمِنْ طَاعَتِكَ مَا تُبَلِّغُنَا بهِ جَنَّتَكَ، وَمِنَ الْـيَقِينِ مَا تُهَوِّنُ بهِ عَلَيْنَا مَصَائِبَ الدُّنْيَا، اللَّهُمَّ مَتِّعْنَا بَأَسْمَاعِنَا وَبأَبْصَارِنَا، وَقُوَّاتِنَا مَا أَحْيَيْتَنَا، وَاجْعَلْهُ الْـوَارِثَ مِنَّا، وَاجْعَلْ ثَأْرَنَا عَلَى مَن ظَلَمَنَا، وَانْصُرْنَا عَلَى عَدُوِّنَا، وَلاَ تَجْعَلْ مُصِيبَتَنَا فِي دِينِنَا، وَلاَ تَجْعَلِ الدُّنْيَا أَكْبَرَ هَمِّنَا، وَلاَ مَبْلَغَ عِلْمِنَا، وَلاَ تُسَلِّطْ عَلَيْنَا مَنْ لاَ يَرْحَمُنَا».
«خداوندا! خشيت از خودت را به اندازه‏اي نصيب ما بگردان كه به وسيله آن بين ما و لغزشهايمان پرده [جدايي] افكني و از اطاعت خودت، به اندازه‏اي نصيب ما بگردان كه ما را به وسيله آن به بهشت برساني و از يقين، به اندازه‏اي نصيب ما بگردان كه مصيبت‏هاي دنيا را به وسيله آن بر ما آسان نمايي. خداوندا! ما را، مادامي كه زنده‏ايم از شنوايي، بينايي و نيروهايمان بهره‏مند و آن[ها] را وارث ما بگردان، انتقام ما را از كسي كه به ما ظلم كرده، بستان و ما را بر دشمن ياري ده، مصيبت‏هاي وارده را متوجه دينمان نگردان، و دنيا را بزرگترين هم و غمّ و نهايت علم ما قرار مده، و كسي را كه به ما رحم نمي كند، بر ما مسلط ننما».
* «اللَّهُمَّ إنّي أَعُوذ بكَ مِنَ الْـجُبنِ، وَأُعُوذ بكَ مِنَ الْـبُخلِ، وَأَعُوذ بِكَ مِنْ أَنْ أُرَدَّ إِلَى أَرْذلِ الْـعُمرِ، وَأَعُوذ بكَ مِنْ فِتْنَةِ الدُّنْيَا وَعَذَابِ الْـقَبرِ».
«خداوندا! از ترسويي، بخيلي، بازگشت به خرفتي [و ناتواني]، فتنه دنيا و عذاب قبر به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي خَطِيئَتِي، وَجَهْلِي، وَإِسْرَافِي فِي أَمْرِي، وَمَا أَنْتَ أَعْلَمُ بهِ مِنِّي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي هَزلِي وَجدِّي، وَخَطَئِي وَعَمَدِي، وَكُلَّ ذلِكَ عِنْدِي».
«خداوندا! لغزشهايم، ناداني‏ام، زياده روي‏ام در امور و آنچه را كه خود از من به آن آگاه تري، بيامرز. خداندا! [اشتباهات هنگام] شوخي و جدي و سهوي و عمدي را، كه مرتكب همه شده‏ام، بيامرز».
* «اللَّهُمَّ إنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي ظُلْماً كَثِيراً، وَلا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ، فَاغْفِرْ لِي مَغْفِرَةً مِنْ عِنْدِكَ، وَارْحَمْنِي إِنَّك أَنْتَ الْـغَفُورُ الرَّحِيمُ».
«خداوندا! من به خودم ظلم بسيار نموده‏ام و كسي جز تو گناهان را نمي‏آمرزد، پس مرا بيامرز و به من رحم كن كه تو آمرزنده و مهرباني».
* «اللَّهُمَّ لَكَ أَسْلَمْتُ وَبكَ آمَنْتُ وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْكَ أَنَبْتُ وَبكَ خَاصَمْتُ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بعِزَّتِكَ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ أَنْ تُضِلَّنِي، أَنْتَ الْـحَيُّ الَّذِي لاَ يَمُوتُ، وَالْـجِنُّ وَالإِنْسُ يَمُوتُونَ».
«خداوندا! تسليم فرمان تو شده، به تو ايمان آورده، بر تو توكل نموده، به سوي تو بازگشته و به خاطر تو پيكار كرده‏ام. خداوندا! از اينكه مرا دچار گمراهي گرداني، به قدرت خودت پناه مي‏آورم [زيرا كه] هيچ معبودي جز تو نيست، تو زنده‏اي هستي كه نمي‏ميري و جن و انس، همه مي‏ميرند».
* «اللَّهُمَّ إنّا نَسْأَلُكَ مُوْجِبَاتِ رَحْمَتِكَ، وَعَزَائِمَ مَغْفِرَتِكَ، وَالسَّلاَمَةَ مِنْ كُلِّ إِثْمٍ وَالْـغَنِيمَةَ مِنْ كُلِّ برٍّ وَالْـفَوْزَ بالْـجَنَّةِ، وَالنَّجَاةَ مِنَ النَّارِ».
«خداوندا! اسباب رحمت و علتهاي مغفرت، سلامتي از همه گناهها، غنيمت [انجام] همه نيكي‏ها، رسيدن به بهشت و نجات از آتش [جهنم] را از تو خواستارم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ: مِنْ شَرِّ مَا عَلِمْتُ، وَمِنْ شَرِّ مَا لَمْ أَعْلَمْ».
«خداوندا! از شر هر آنچه كه مي‏دانم و نمي‏دانم، به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ اجْعَلْ أَوْسَعَ رِزْقِكَ عَلَيَّ عَنْدَ كِبَرِ سِنِّي، وَانْقِطَاعِ عُمرِي».
«خداوندا! فراوانترين روزي مرا به هنگام پيري و پايان عمر، ارزاني ده».
* «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذنْبي، وَوَسِّعْ لِي فِي دَارِي، وَبَارِكْ لِي فِي رِزْقِي».
«خداوندا! گناهم را بيامرز، در سرايم گشايش و در روزي‏ام بركت قرار بده».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ وَرَحْمَتِكَ، فَإِنَّه لا يَمْلِكُهَا إِلاَّ أَنْتَ».
«خداوندا! با چشم اميد به لطف و رحمت تو، خواسته‏ام را از تو طلب مي‏كنم زيرا [چنين لطف و رحمتي] جز از آن تو نيست».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ: مِنَ التَّرَدِّي، وَالْـهَدمِ، وَالْـغَرقِ، وَالْـحَرقِ، وَأَعُوذ بكَ أَنْ يَتَخَبَّطَنِيَ الشَّيْطَانُ عِنْدَ الْـمَوْتِ، وَأَعُوذ بكَ أَنْ أَمُوتَ فِي سَبيلِكَ مُدْبراً، وَأَعُوذ بكَ أَنْ أَمُوتَ لَدِيْغاً».
«خداوندا! از لغزش، ويراني، غرق شدن و آتش سوزي به تو پناه مي‏آورم. و از اينكه شيطان به هنگام مرگ مرا گمراه نمايد، به تو پناه مي‏آورم. و از اينكه به هنگام مرگ به راه تو پشت كرده باشم، به تو پناه مي‏آورم. و از اينكه در اثر گزند حيوانات سمي بميرم، به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ: مِنَ الْـعَجزِ، وَالْـكَسلِ، وَالْـجُبنِ، وَالْـبُخلِ، وَالْـهَرمِ، وَالْـكُفْرِ، وَالْـفُسُوقِ، وَالشِّقَاقِ، وَالنِّفَاقِ، وَالسُّمْعَةِ، وَالرِّيَاءِ، وَأَعُوذ بكَ مِنَ الصَّممِ، وَالْـبكمِ، وَالْـجُنُونِ، وَالْـجُذَامِ، وَالْـبَرصِ وَسَيِّئِ الأَسْقَامِ».
«خداوندا! از ناتواني، سستي، ترسويي، بخيلي، پيري، كفر، فسق و بريدن [از اسلام]، دو رويي، بلند آوازگي و ريا، به تو پناه مي‏آورم، و و از كري، لالي، ديوانگي، خوره، پيسي و بيماريهاي شديد به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ: مِنَ الْـفَقْرِ، وَالْـقِلَّةِ، وَالذِّلَّةِ، وَأَعُوذ بكَ مِنْ أَنْ أَظْلِمَ أوْ أُظْلَمَ».
«خداوندا!‌از فقر، نداري و پستي به تو پناه مي‏آورم. و از اينكه ظلم كنم و يا مورد ستم واقع شوم، به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ: مِنْ قَلْبٍ لاَ يَخْشَعُ، وَمِنْ دُعَاءٍ لاَ يُسْمَعُ، وَمِنْ نَفْسٍ لاَ تَشْبَعُ، وَمِنْ عِلْمٍ لاَ يَنْفَعُ، أَعُوذ بكَ مِنْ هَؤُلاءِ الأَرْبَع».
«خداوند! از قلبي كه خشوع نمي‏ورزد، دعايي كه شنيده نمي‏شود، نفسي كه قناعت نمي‏شناسد و علمي كه سود نمي‏رساند، از اين چهار تا به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ: مِنْ يَوْمِ السُّوءِ، وَمِنْ لَيْلَةِ السُّوءِ، وَمِنْ سَاعَةِ السُّوءِ، وَمِنْ صَاحِبِ السُّوءِ، وَمِنْ جَارِ السُّوءِ فِي دَارِ الْـمَقَامَةِ».
«خداوندا! از روز بد، شب شوم، لحظه ناگوار، يار و همسايه بد در قيامت به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْـجَنَّةَ وَأَسْتَجِيرُ بكَ مِنَ النَّارِ» (ثلاث مرات).
«خداوندا! بهشت را از تو خواستارم و از آتش [جهنم] به تو پناه مي‏آورم»(سه مرتبه).
* «اللَّهُمَّ فَقِّهْنِي فِي الدِّينِ».
«خداوندا ! دين را به من بياموز».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ: أَنْ أُشْرِكَ بكَ وَأَنَا أَعْلَمُ، وَأَسْتَغْفِرُكَ لِمَا لاَ أَعْلَمُ».
«‌خداوندا!‌از اينكه آگاهانه به تو شرك بورزم، به تو پناه مي‏آورم، و به خاطر آنچه كه نادانسته [انجام مي‏دهم] از تو آمرزش مي‏طلبم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ عِلْماً نَافِعاً، وَرِزْقاً طَيِّباً وَعَمَلاً مُتَقَبَّلاً».
«خدوندا! علمي سودمند، روزي‏اي پاك و عملي مقبول از تو خواستارم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ عِلْماً نَافِعاً، وَأَعُوذ بكَ مِنْ عِلْمٍ لاَ يَنْفَعُ».
«خداوندا! علمي سودمند از تو خواستارم و از علمي كه سود نمي‏رساند، به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا اللهُ بأَنَّكَ الْـوَاحِدُ الأَحَدُ، الصَّمَدُ، الَّذِي لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُوْلَدْ، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ، أَنْ تَغْفِرَ لِي ذنُوبي، إِنَّكَ أَنْتَ الْـغَفُورُ الرَّحِيمُ».
«خداوندا! از تو كه يگانه تنها و بر طرف كننده نيازها هستي، نزاده و زاده نشده‏اي و كسي همتاي تو نيست، مي‏خواهم كه گناهانم را بيامرزي، چرا كه تو آمرزنده و مهرباني».
* «اللَّهُمَّ أَنْتَ اللهُ الأَحَدُ الصَّمَدُ الَّذِي لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُوْلَدْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ، أَنْتَ الأَوَّلُ فَلَيْسَ قَبْلَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الآخِرُ فَلَيْسَ بَعْدَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الظَّاهِرُ فَلَيْسَ فَوْقَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الْـبَاطِنُ فَلَيْسَ دُونَكَ شَيْءٌ، أَنْتَ الْـمُقَدِّمُ وَأَنْتَ الْـمُؤَخِّرُ وَأَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ».
«خداوندا! تو معبود يگانه و برطرف كننده نيازها هستي، نزاده و زاده نشده‏اي، و كسي همتاي تو نيست. تو نخستيني و قبل از تو چيزي نبوده، پسيني و بعد از تو چيزي نخواهد بود، آشكاري و بالاتر از تو چيزي نيست، و نهاني و پوشيده‏تر از تو چيزي نيست. تو اول و آخر هر امري هستي، و تو بر هر چيزي توانايي».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بأَنَّ لَكَ الْـحَمْدُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ، يَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ، يَا ذا الْـجَلاَلِ وَالإِكْرَامِ، يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ، إِنِّي أَسْأَلُكَ الْـجَنَّةَ، وَأَعُوذ بكَ مِنَ النَّارِ».
«خداوندا! تو را مي‏خوانم كه حمد و ثنا شايسته توست، هيچ معبودي بحق جز تو نيست و يگانه و بي‏شريكي. اي آفريننده آسمانها و زمين! اي بزرگوار و ارجمند! اي زنده! اي پا برجا! بهشت را از تو خواستارم و از آتش [جهنم] به تو پناه مي‏آورم».
* «رَبِّ اغْفِرْ لِي، وَتُبْ عَلَيَّ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الْـغَفُورُ».
«پرودگارا ! مرا بيامرز و توبه‏ام را پذيرا باش كه تو توبه پذير و آمرزنده‏اي».
* «اللَّهُمَّ بعِلْمِكَ الْـغَيْبِ، وَقُدْرَتِكَ عَلَى الْـخَلْقِ، أَحْينِي مَا عَلِمْتَ الْـحَيَاةَ خَيْراً لِي، وَتَوَفَّنِي إِذا عَلِمْتَ الْـوَفَاةَ خَيْراً لِي، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَشْيَتَكَ فِي الْـغَيْبِ، وَأَسْأَلُكَ الْـقَصدَ فِي الْـغِنَى وَالْـفَقْرِ، وَأَسْأَلُكَ نَعِيماً لاَ يَنْفَدُ، وَأَسْأَلُكَ قُرَّةَ عَيْنٍ لاَ تَنْقَطِعُ، وَأَسْأَلُكَ الرِّضَا بَعْدَ الْـقَضَاءِ، وَأَسْأَلُكَ بَرْدَ الْـعَيْشِ بَعْدَ الْـمَوْتِ، وَأَسْأَلُكَ لَذَّةَ النَّظَرِ إِلَى وَجْهِكَ، وَالشَّوْقَ إِلَى لِقَائِكَ فِي غَيْرِ ضَرَّاءَ مُضِرَّةٍ، وَلاَ فِتْنَةٍ مُضِلَّةٍ، اللَّهُمَّ زَيِّنَّا بِزِيْنَةِ الإِيْمَانِ، وَاجْعَلْنَا هُدَاةً مُهْتَدِينَ».
«خداوندا! با آگاهي‏ات بر غيب و توانايي‏ات بر مخلوقات،‌ تا زماني كه مي‏داني زندگي برايم بهتر است، مرا زنده نگه دار، و هنگامي كه تشخيص دادي مرگ براي من بهتر است، مرا بميران. خداوندا! ‌ترسيدن از تو را - در حالي كه غايبي - خواستارم. ميانه‏روي به هنگام توانگري و فقر را از تو خواستارم. نعمت پايان ناپذير را از تو خواستارم. روشني چشم بدون وقفه را از تو خواستارم، رضايت تو را بعد از تقدير خواستارم. زندگي گواراي بعد از مرگ را از تو خواستارم، لذت نگاه به صورتت و شوق ديدار با تو را بدور از زيان آسيب رسان و فتنه گمراه كننده خواستارم. خداوندا! ما را با زينت ايمان آراسته گردان، و هدايت يافتگاني هدايت دهنده قرار بده».
* «اللَّهُمَّ طَهِّرْنِي مِنَ الذُّنُوبِ وَالْـخَطَايَا، اللَّهُمَّ نَقِّنِي مِنْهَا كَمَا يُنَقَّى الثَّوْبُ الأَبْيَضُ مِنَ الدَّنَسِ، اللَّهُمَّ طَهِّرْنِي بِالثَّلْجِ وَالْـبَرْدِ وَالْـمَاءِ الْـبَارِدِ».
«خداوندا! مرا از گناهان و لغزشها پاك گردان. خداوندا! مرا از آنها پاك گردان،‌ همچنان كه لباس سفيد از لكه پاك مي‏شود. خداوندا! مرا با يخ و برف و آب سرد، پاك بگردان».
* «اللَّهُمَّ رَبَّ جَبْرَائِيلَ وَمِيكَائِيلَ وَرَبَّ إِسْرَافِيلَ، أَعُوذ بكَ مِنْ حَرِّ النَّارِ، وَمِنْ عَذَابِ الْـقَبْرِ».
«خداوندا! اي پرودگار جبرائيل و ميكائيل! و اي پرودگار اسرافيل! از گرماي آتش [جهنم] و عذاب قبر به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ الْـهِمْنِي رُشْدِي، وَأَعِذْنِي مِنْ شَرِّ نَفْسِي».
«خداوندا! [راه] ترقي‏ام را به من الهام كن، و از شر نفسم نگهدار».
* «اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمَاوَاتِ وَرَبَّ الأَرْضِ، وَرَبَّ الْـعَرْشِ الْـعَظِيمِ، رَبنَّا وَرَبَّ كُلِّ شَيْءٍ، فَالِقَ الْـحَبِّ وَالنَّوَى، وَمُنْزِلَ التَّوْرَاةِ وَالإِنْجِيلِ وَالْـفُرْقَانِ، أَعُوذ بكَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْءٍ أَنْتَ آخِذٌ بنِاَصِيَتِهِ، اللَّهُمَّ أَنْتَ الأَوَّلُ فَلَيْسَ قَبْلَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الآخِرُ فَلَيْسَ بَعْدَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الظَّاهِرُ فَلَيْسَ فَوْقَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الْـبَاطِنُ فَلَيْسَ دُوْنَكَ شَيْءٌ، اقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ وَاغْنِنَا مِنَ الْـفَقْرِ».
«خداوندا! اي پرودگار آسمانها، و اي پروردگار زمين! و اي پروردگار عرش عظيم! اي پروردگار ما و پروردگار همه چيز! اي شكافنده دانه و هسته! اي فرو فرستادنده تورات و انجيل و فرقان [= قرآن] ! از شر همه چيز به تو پناه مي‏آورم كه زمام همه به دست توست.
خداوندا! تو نخستيني و قبل از تو چيزي نبوده، پسيني و بعد از تو چيزي نخواهد بود، آشكاري و بالاتر از تو چيزي نيست و نهاني و پوشيده‏تر از تو چيزي نيست، دَين ما را برآورده ساز و ما را از فقر رهايي بخش».
* «اللَّهُمَّ ألِّفْ بَيْنَ قُلُوبنَا، وَأَصْلِحْ ذاتَ بَيْنِنِا، وَاهْدِنَا سُبُلَ السَّلاَمِ، وَنَجِّنَا مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ، وَجَنِّبْنَا الْـفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ، وَبَارِكْ لَنَا فِي أَسْمَاعِنَا وَأَبْصَارِنَا، وَقُلُوبنَا، وَأَزْوَاجِنَا، وَذُرِّيَّاتِنَا، وَتُبْ عَلَيْنَا إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ، وَاجْعَلْنَا شَاكِرِينَ لِنِعَمِكَ، مُثْنِينَ بهَا عَلَيْكَ، قَابلِينَ لَهَا وَأَتِمِمْهَا عَلَيْنَا».
«خداوندا! دلهايمان را به هم پيونده بده، و در ميان ما صلح و صفا به راه انداز، و ما را به راههاي نجات و با امنيت راهنمايي كن. و ما را از تاريكي‏ها به نور نجات بده، و از كارهاي نابهنجار، چه آشكار و چه نهان، دور نگه دار، و در بينايي، شنوايي، قلب‏ها، همسران و فرزندانمان بركت قرار بده، و توبه مان را بپذير كه تو توبه پذير و مهرباني، و ما را شكرگذار و ثناگويان و شايستگان نعمت خود بگردان، و آن را بر ما كامل نما».
* «اللَّهُمَّ جَنِّبْنِي مُنْكَرَاتِ الأَخْلاَقِ وَالأَهْوَاءِ وَالأَعْمَالِ وَالأَدْوَاءِ».
«خداوندا! مرا از اخلاق، آرزها و كردار بد و بيماريهاي ناپسند دور نگه دار».
* «اللَّهُمَّ حَاسِبْنِي حِسَاباً يَسِيراً».
«خداوندا! در حسابرسي من ساده گيري كن».
* «اللَّهُمَّ أَعِنَّا عَلَى ذِكْرِكَ، وَشُكْرِكَ وَحُسْنِ عِبَادَتِكَ».
«خداوندا! مرا بر ذكر، شكر و عبادت نيكوي خودت ياري ده».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ إِيْمَاناً لاَ يرْتَدّ، وَنَعِيماً لاَ يَنْفَدُ، وَمُرَافَقَةَ مُحَمَّدٍ ﷺ فِي أَعْلَى جَنَّةِ الْـخُلْدِ».
«‌خداوندا! ايماني برگشت ناپذير، نعمتي پايان ناپذير، و همراهي محمد ص در بالاترين مراتب بهشت جاودانه را از تو خواستارم».
* «اللَّهُمَّ قِنِي شَرَّ نَفْسِي، وَاعْزِمْ لِي عَلَى أَرْشَدِ أَمْرِي، اغْفِرْ لِي مَا أَسْرَرْتُ وَمَا أَعْلَنْتُ وَمَا أَخْطَأْتُ وَمَا عَمَدْتُ، وَمَا عَلِمْتُ وَمَا جَهِلْتُ».
«خداوندا! مرا از شر نفس نگه دار، و مرا بر انجام بهترين امورم مصمم بگردان، و آنچه را آشكار و نهان، به صورت سهوي يا عمدي و آگاهانه و يا ناآگاهانه مرتكب شده‏ام، بيامرز».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ مِنْ غَلْبَةِ الدَّيْنِ، وَغَلْبَةِ الْـعَدُوِّ، وَشَمَاتَةِ الأَعْدَاءِ».
«خداوندا! از ماندن به زير قرض و غلبه دشمن و بدخواهي دشمنان به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْـجَنَّةَ وَأَسْتَجِيرُ بِكَ مِنَ النَّارِ» (ثلاث مرات).
«خداوندا! بهشت را از تو خواستارم و از آتش [جهنم] به تو پناه مي‏آورم»(سه مرتبه).
* «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيْ، وَاهْدِنِي، وَارْزُقْنِي، وَعَافِنِي، وَأَعُوذ بكَ مِنْ ضِيقِ الْـمَقَامِ يَوْمَ الْـقِيَامَةِ».
«خداوندا! مرا بيامرز، هدايتم كن، روزي‏ام ده، عافيت نصيبم كن. [خداوندا!] از تنگي جا در روز قيامت به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ مَتِّعْنِي بسَمْعِي وَبَصَرِي، وَاجْعَلْهُمَا الْـوَارِثَ مِنِّي، وَانْصُرْنِي عَلَى مَنْ يَظْلِمُنِي وَخُذْ بثَأْرِي».
«خداوندا! مرا از شنوايي و بينايى‏ام بهرمند و آن دو را وارث من بگردان، و مرا بر عليه كسي كه به من ظلم مي‏كند، ياري ده و انتقام مرا بگير».
* «اللَّهُمَّ لَكَ الْـحَمْدُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَنْتَ الْـمَنَّانُ بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ يَا ذا الْـجَلاَلِ وَالإِكْرَامِ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ».
«خداوندا! ستايش شايسته توست [زيرا كه] جز تو معبودي بحق نيست، اي آفريننده آسمانها و زمين! اي بزرگوار و ارجمند! اي زنده پا برجا! تو نيكوكار [و بخشنده‏اي]».
* «اللَّهُمَّ لَكَ الْـحَمْدُ أَنْتَ قَيِّمُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْـحَمْدُ لَكَ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْـحَمْدُ أَنْتَ نُورُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهنَّ، وَلَكَ الْـحَمَدْ أَنْتَ مَلِكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ، وَلَكَ الْـحَمْدُ أَنْتَ الْـحَقُّ، وَوَعْدُكَ الْـحَقُّ، وَلِقَاؤُكَ حَقٌّ، وَقَوْلُكَ حَقٌّ، وَالْـجَنَّةُ حَقٌّ، وَالنَّارُ حَقٌّ، وَالنَّبيُّونَ حَقٌّ، وَمُحَمَّدٌ  حَقٌّ، وَالسَّاعَةُ حَقٌّ».
«خداوندا! ستايش شايسته توست [زيرا كه] متولي آسمانها و زمين و هر چه در آنهاست تويي. ستايش شايسته توست[كه] فرمانروايي آسمانها و زمين و هر چه در آنهاست، از آن توست. ستايش شايسته توست [زيرا] تو نور آسمانها و زمين و هر چه در آنهاست، مى‏باشي. ستايش شايسته توست [كه] فرمانرواي آسمانها و زميني، و ستايش شايسته توست كه حقي و وعده‏ات حق، ديدار با تو حق،‌ گفتارت حق، بهشت حق،‌ آتش حق، پيغمبران حق و محمد ص‌ حق و قيامت حق مي‏باشد».
* «اللَّهُمَّ لَكَ أَسْلَمْتُ، وَبكَ آمَنْتُ, وَعَلَيْكُ تَوَكَّلْتُ، وَإِلَيْكَ أَنَبْتُ وَبكَ خَاصَمْتُ وَإِلَيْكَ حَاكَمْتُ فَاغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ وَمَا أَخَّرْتُ وَمَا أَسْرَرْتُ وَمَا أَعْلَنْتُ، أَنْتَ الْـمُقَدِّمُ وَأَنْتَ الْـمُؤَخِّرُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ».
«خداوندا! تسليم تو شدم، به تو ايمان آوردم، بر تو توكل نمودم، و به سوي تو روي آوردم، به خاطر تو به دشمني پرداختم، و قضاوت را پيش تو آوردم، پس آنچه را كه مرتكب شده و آنچه را كه مرتكب مي‏شوم، چه آشكار و چه نهان، همه را بيامرز. تو اول و آخر هر امري، هيچ معبودي بحق جز تو نيست، و هيچ قدرتي جز در پرتو تو معني ندارد».
* «اللَّهُمَّ اهْدِنِي فِيْمَنْ هَدَيْتَ، وَعَافِنِي فَيْمَنْ عَافَيْتَ، وَتَوَلَّنِي فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ، وَبَارِكْ لِي فِيمَا أَعْطَيْتَ, وَقِنِي شَرَّ مَا قَضَيْتَ فَإِنَّكَ تَقْضِي وَلا يُقْضَى عَلَيْكَ، وَإِنَّهُ لاَ يَذِلُّ مَنْ وَالَيْتَ، تَبَارَكْتَ رَبَّنَا وَتَعَالَيْتَ».
«خداوندا! مرا به همراه كساني كه هدايت داده‏اي، هدايت كن، و در زمره آنان كه عافيت داده‏اي، سلامتي ده، و با آنان كه مورد عنايتند، مورد عنايت قرار بده، در آنچه كه به من داده‏اي، بركت بفرست، و مرا از تقديرات گزنده نگه دار كه همانا تقدير در دست تو بوده و كسي توان تقدير براي تو را ندارد، و هر كس را ياري داده‏اي، پستي نمي‏بيند. پروردگارا! تو با بركت و والايي».
* «اللَّهُمَّ إنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ مَا سَأَلَكَ مِنْهُ عَبْدُكَ وَنَبيُّكَ مُحَمَّدٌ ﷺ وَعِبَادُكَ الصَّالِحُونَ، وَأَعُوذ بكَ مِنْ شَرِّ مَا اسْتَعَاذ مِنْهُ عَبْدُكَ وَنَبيُّكَ مُحَمَّدٌ وَعِبَادُكَ الصَّالِحُونَ».
«خداوندا! بهترين چيز را از آنچه كه بنده و رسول تو، حضرت محمد ص، و بندگان صالح از تو درخواست نموده‏اند، از تو خواستارم، و از شر آنچه كه بنده و رسول تو، حضرت محمدص، و بندگان صالح از آن به تو پناه آورده‏اند، به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ خَلَقْتَنِي وَأَنَا عَبْدُكَ وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوذ بكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، أَبُوءُ لَكَ بنِعْمَتِكَ عَلَيَّ، وَأَبُوءُ بذَنْبي فَاغْفِرْ لِي فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ».
«خداوندا! تو پرودگار مني، هيچ معبودي بحق جز تو نيست، مرا آفريده‏اي و من بنده تو و تا آنجا كه بتوانم بر پيمان و وعده توام. از شر كردارم به تو پناه مي‏آورم، به نعمت تو و گناه خود اعتراف مي‏كنم، پس مرا بيامرز كه تنها تو آمرزنده گناهاني».
* «اللَّهُمَّ اكْفِنَا شَرَّ الأَشْرَارِ وَكَيْدَ الْـفُجَّارِ، وَشَرَّ كُلِّ طَارِقٍ يَطْرُقُ إِلاَّ طَارِقٌ يَطْرُقُ بِخَيْرٍ يَا عَزِيزُ يَا غَفَّارُ».
«خداوندا! ما را از شر اشرار و حيله تباهكار، و از شرّ هر وارد شونده‏اى در شب مگر اينكه به خير و نيكى وارد شود، نگه دار، اي توانا و اي آمرزنده!».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ أَنْ تُبَارِكَ فِي سَمعِي، وَفِي بَصَرِي، وَفِي خَلْقِي، وَفِي خُلُقِي، وَفِي أَهْلِي، وَفِي مَحْيَايَ، وَفِي عَمَلِي, وَتَقَبَّلْ حَسَنَاتِي, وَأَسْأَلُكَ الدَّرَجَاتِ الْـعُلَى مِنَ الْـجَنَّةِ».
«خداوندا! از تو مي‏خواهم در شنوايي‏ام، بينايي‏ام، آفرينش و اخلاقم، اهل و عيالم و زندگي و كردارم بركت قرار دهي، و نيكي‏هايم را پذيرا باش، و درجات بالاي بهشت را از تو خواستارم».
* «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي كُلَّهُ: دِقَّهُ وَجُلَّهُ، وَأَوَّلَهُ وَآخِرَهُ، وَعَلاَنِيَتَهُ وَسِرَّهُ».
«‌خداوندا! همه گناهانم را، كوچك و بزرگ، اول و آخر و آشكار و نهان، بيامرز».
* «اللَّهُمَّ لَكَ الْـحَمْدُ كُلّهُ، اللهم لاَ قَابضَ لِمَا بَسَطَتَّ وَلاَ بَاسِطَ لِمَا قَبَضْتَ، وَلاَ هَادِيَ لِمَنْ أَضْلَلْتَ، وَلاَ مُضِلَّ لِمَنْ هَدَيْتَ، وَلاَ مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلاَ مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلاَ مُقَرِّبَ لِمَا بَاعَدْتَ، وَلا مُبَاعِدَ لِمَا قَرَّبْتَ، اللَّهُمَّ ابْسُطْ عَلَيْنَا مِنْ بَرَكَاتِكَ وَرَحْمَتِكَ وَفَضْلِكَ وَرِزْقِكَ، اللَّهُمَّ إنِّي أَسْأَلُكَ النَّعِيمَ الْـمُقِيمَ الَّذِي لا يَحُولُ وَلا يَزُولُ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ النَّعِيمَ يَوْمَ الْـعَيْلَةِ، وَالأَمْنَ يَوْمَ الْـخَوْفِ، اللَّهُمَّ إِنِّي عَائِذٌ بكَ مِنْ شَرِّ مَا أَعْطَيْتَنَا، وَشَرِّ مَا مَنَعْتَ، اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيْنَا الإِيْمَانَ وَزَيِّنْهُ فِي قُلُوبِنَا، وَكَرِّهْ إِلَيْنَا الْـكُفْرَ وَالْـفُسُوقَ وَالْـعِصْيَانَ وَاجْعَلْنَا مِنَ الرَّاشِدِينَ، اللَّهُمَّ تَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ، وَأَحْينَا مُسْلِمِينَ وَالْـحِقْنَا بِالصَّالِحِينَ غَيْرَ خَزَايَا وَلا مَفْتُونِينَ، اللَّهُمَّ قَاتِلِ الْـكَفَرَةَ الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ رُسُلَكَ، وَيُصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِكَ وَاجْعَلْ عَلَيْهِمْ رِجْزَكَ وَعَذَابَكَ، اللَّهُمَّ قَاتَلِ الْـكَفَرَةَ الَّذِينَ أُوتُوا الْـكِتَابَ إِلَهَ الْـحَقِّ» (آمِين).
«خداوندا! ستايش همه‏اش برازنده توست. خداوندا! گستراننده‏اي براي آنچه جمع كرده‏اي، نيست، و گستراننده‏اي براي آنچه گسترانده‏اي نيست. هدايتگري براي آنكه گمراه كرده‏اي و گمراه كننده‏اي براي آنكه هدايت داده‏اي، يافت نمي‏شود. بخشاينده‏اي براي آنچه كه منع نموده‏اي و بازدارنده‏اي براي آنچه كه بخشيده‏اي، وجود ندارد. نزديك گرداننده‏اي براي آنچه كه دور نموده‏اي و دور كننده‏اي براي آنچه كه نزديك نموده‏اي، پيدا نمي‏شود. خداوندا! بركات، رحمت، فضل و روزي‏ات را بر ما بگستران. خداوندا! نعمت ماندگاري را از تو مي‏خواهم كه تغيير نمي‏كند و پايان نمي‏پذيرد. خداوندا! نعمت را در روز فقر، و امنيت را در روز ترس از تو خواستارم. خداوندا! از شر آنچه كه به ما داده‏اي و از شر آنچه كه از ما بازداشته‏اي به تو پناه مي‏آورم. خداوندا! ايمان را در نزد ما محبوب و آن را در قلبهايمان آراسته گردان و حق پوشي، نافرماني و سرپيچي را در نزد ما ناپسند و ما را از هدايت يافتگان قرار بده.
خداوندا! ما را مسلمان بميران و مسلمان زنده گردان و بدون آلوده شدن به زبوني و فتنه، ما را به نيكوكاران ملحق ساز. خداوندا! كفاري را كه پيامبرانت را تكذيب و [مردم را] از راهت بازداشتند، نابود گردان و بلا، و عذاب خود را بر آنان فرو فرست. خداوندا! اي معبود بحق! حق پوشان از اهل كتاب را نابود گردان». (آمين).
* «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي، وَارْحَمْنِي، وَاهْدِنِي، وَعَافِنِي، وَارْزُقْنِي، وَاجْبُرْنِي، وَارْفَعْنِي».
«خداوندا! مرا بيامرز و به من رحم كن و هدايت، سلامت، روزي، اصلاح و بلند مرتبگي را ارزاني بفرما».
* «اللَّهُمَّ زِدْنَا وَلاَ تُنْقِصْنَا، وَأَكْرِمْنَا وَلا تُهِنَّا، وَأَعْطِنَا وَلا تُحْرِمْنَا، وَآثِرْنَا وَلا تُؤْثِرْ عَلَيْنَا، وَأَرْضِنَا وَارْضَ عَنَّا».
«خداوندا! برما بيفزاي و از ما كم نكن، ما را اكرام نموده و خوار منما. به ما ببخش، و ما را محروم مگردان. ما را انتخاب كن و [غيره را] بر ما مقدم نساز، ما را راضي و از ما راضي باش».
* «اللَّهُمَّ كَمَا أَحْسَنْتَ خَلْقِي، فَأَحْسِنْ خُلُقِي».
«خداوندا! همچنانكه كالبدم را نيك آفريده‏اي، خُلق و خويم را نيك گردان».
* «اللَّهُمَّ ثَبِّتْنِي، وَاجْعَلْنِي هَادِياً مَهْدِيّاً».
«خداوندا! مرا ثابت قدم و هدايت يافته هدايتگر بگردان».
* «اللَّهُمَّ آتِنِي الْـحِكْمَةَ الَّتِي مَنْ أُوتِيَهَا فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثِيراً».
«خداوندا! به من حكمت ارزاني ده كه به هر كس داده شود، خير بزرگي به وي داده شده است».
* «بسْمِ اللهِ الَّذِي لاَ يَضُرُّ مَعَ اسْمِـهِ شَيْءٌ فِي الأَرْضِ وَلاَ فِي السَّمَاء وَهُوَ السَّمِيعُ الْـعَلِيمُ».
«به نام خدايي كه با [ذكر] نام او هيچ چيزي، نه در زمين و نه در آسمان، زيان نمي‏رساند و او شنواي آگاه است».
* «بِسْمِ اللهِ ذِي الشَّانِ، عَظِيمِ السُّلْطَانِ، شَدِيدِ الْـبُرْهَانِ، قَوِيِّ الأَرْكَانِ، مَا شَاء اللهُ كَانَ، أَعُوذُ بِاللهِ مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ؛ إِنْسٍ وَجَانٍّ» [ثلاثًا].
«به نام خداوند والا مقام و بسيار توانمند و داراي برهان محكم و اركان  قوي، كه هر چه او بخواهد، همان مي‏شود. از شر شيطان جن و انس به او پناه مي‏برم». (سه مرتبه).
* «أَعُوذ بكَلِمَـاتِ اللهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ» [ثلاثًا].
«از شر مخلوقات به كلمات و سنن كامل خدا پناه مي‏آورم». (سه مرتبه).
* «أَعُوْذ بِوَجْهِ اللهِ الْـعَظِيمِ، الَّذِي لَيْسَ شَيْءٌ أَعْظَمُ مِنْهُ، وَبِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّاتِ الَّتِي لا يُجَاوِزُهُنَّ بَرٌّ وَلا فَاجِرٌ، مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ وَذَرَأَ وَبَرَأَ، وَمِنْ شَرِّ مَا يَنْزِلُ مِنَ السَّمَـاءِ وَمَا يَعْرُجُ فِيهَا، وَمِنْ شَرِّ مَا يَلِجُ فِي الأَرْضِ وَمَا يَخْرُجُ مِنْهَا، وَمِنْ شَرِّ طَوَارِقِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ إِلاَّ طَارِقًا يَطْرُقُ بِخَيْرٍ يَا رَحْمَانُ».
«به خداوند بزرگ و روى گرامى [كه لايق جلالش است] كه هيچ چيز عظيم‏تر از آن وجود ندارد، (از شرّ آنچه كه خدا آفريده و زياد كرده است، و از شرّ آنچه از آسمان فرو می‌فرستد، و از شر آنچه به آسمان صعود می‌كند، و از شر فتنه‏هاى شب و روز، و از شرّ هر وارد شونده‏اى در شب مگر اينكه به خير و نيكى وارد شود، اى پروردگار مهربان! به كلمات كامل تو كه هيچ نيكوكار و بدكارى و تبهكار توان گذر از آن را ندارند به پناه مي‏آورم اى رحمان».
«أَصْبَحْنَا وَأَصْبَحَ الْـمُلْكُ للهِ الْـوَاحِدِ الْـقَهَّارِ، وَالْـحَمْدُ للهِ».
«ما و تمام جهانيان، شب را براى خدا به صبح رسانيديم، و حمد از آن خداست، هيچ معبودى بحق، بجز الله كه يكتاست و شريكى ندارد وجود ندارد».
* «لا إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْـمُلْكُ وَلَهُ الْـحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ».
«هيچ معبودي بحق نيست جز خداي يگانه و بي‏شريك. فرمانروايي و ستايش از آن اوست و او بر هر چيزي تواناست».
* «رَبِّ أَسْأَلُكَ خَيْرَ هَذَا الْـيَوْمِ وَخَيْرَ مَا بَعْدَهُ».
«پروردگارا! بهترين [امر] امروز، بهترين [امر] روزهاي بعدي را از تو خواستارم».
* «رَبِّ أَعُوذ بكَ مِنَ الْـكَسْلِ وَالْـهَرَمُ وَسُوْءِ الْـكِبَرِ، وَمِنْ فِتْنَةِ الدُّنْيَا وَعَذَابِ الْـقَبْرِ».
«پروردگارا! از كسالت، پيري، آفت رسيدن به مراتب بالاتر، فتنه دنيا و عذاب قبر به تو پناه مي‏آورم».
* «أَصْبَحْنَا وَأَصْبَحَ الْـمُلْكُ للهِ رَبِّ الْـعَالَمِينَ».
«شب را به روز رسانيديم در حاليكه فرمانروايي همه براى خداوند، پروردگار جهانيان، است».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَ هَذَا الْـيَوْمِ: فَتْحَهُ، وَنَصْرَهُ، وَنُوْرَهُ، وَبَرْكَتَهُ، وَهُدَاهُ، وَأَعُوْذ بكَ: مِنْ شَرِّ مَا بَعْدَهُ».
«خداوندا! بهترين [امر] امروز را، گشايش، ياري، روشني، بركت و هدايت آن را، از تو خواستارم و از بدترين [امر] روزهاي بعدي به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ بكَ أَصْبَحْنَا وَبكَ أَمْسَيْنَا، وَبكَ نَحْيَا وَبكَ نَمُوتُ، وَإِلَيْكَ النُّشُورُ، أَصْبَحْنَا وَأَصْبَحَ الْـمُلْكُ للهِ، وَالْـحَمْدُ للهِ لا شَرِيكَ لَهُ، لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ إِلَيْهِ النُّشُورُ».
«‌خداوندا! به [امر] تو به صبح وارد شديم، و به شب درآمديم، به[امر] تو زنده و به [امر] تو مي‏ميريم و بازگشت به سوي توست. شب را به روز رسانيديم در حاليكه فرمانروايي همه براى خداوند است، ستايش برازنده اوست كه شريكي ندارد، هيچ معبودي بحق جز او نيست و بازگشت به سوي اوست».
* «اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَـاوَاتِ وَالأَرْضِ، عَالِمَ الْـغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ، رَبَّ كُلِّ شَيْءٍ وَمَلِيكَهُ، أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَعُوذُ بكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِيْ، وَمِنْ شَرِّ الشَّيْطَانِ وَشِرْكِهِ، وَأَنْ أَقْتَرِفَ عَلَى نَفْسِي سُوءًا أَوْ أَجُرَّهُ إِلَى مُسْلِمٍ».
«خداوندا! اي پديد آورنده آسمانها و زمين! اي آگاه به نهان و آشكار! اي پروردگار و مالك همه چيز! گواهي مي‏دهم كه هيچ معبودي بحق جز تو وجود ندارد. از شر نفسم، از شر شيطان و مشرك شدن به سبب او و از اينكه خود و يا مومني را به سوي گناه بكشانم، به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ أُشْهِدُكَ، وَأُشْهِدُ حَمَلَةَ عَرْشِكَ وَمَلاَئِكَتَكَ، وَجَمِيعَ خَلْقِكَ، أَنَّكَ أَنْتَ اللهُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لا شَرِيكَ لَكَ، وَأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُكَ وَرَسُوْلُكَ» [ثلاثًا].
«خداوندا! من در اين صبح گاه، تو را، حمل كنندگان عرشت را، ملائكه و جميع مخلوقاتت را گواه مي‏گيرم كه تنها تو معبود [بحقّي] و هيچ معبود ديگري جز تو نيست، يگانه و بي‏شريكي و محمد ص بنده و فرستاده توست». (سه مرتبه).
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْـعَفْوَ وَالْـعَافِيَةَ فِي: دِينِي، وَدُنْيَايَ، وَأَهْلِي، وَمَالِي».
«خداوندا! گذشت و عافيت را در دين، دنيا و مال و عيالم از تو خواستارم».
* «اللَّهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَاتِي: وَآمِنْ رَوْعَاتِي، اللَّهُمَّ احْفَظْنِي مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ وَمِنْ خَلْفِي، وَعَنْ يَمَينِي وَعَنْ شِمَـالِي وَمِن فَوْقِي، وَأَعُوذ بعَظْمَتِكَ أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحْتِي».
«خداوندا! عورتهايم را بپوشان، و ترسم را به امنيت [خاطر] تبديل كن. خداوندا! مرا از آسيب‏هاي روبرو، پشت سر، سمت راست و چپ و بالاي سر محافظت بفرما، و از اينكه بطور ناگهانى از طرف پايين [زير پاهايم] كشته شوم، به عظمت تو پناه مي‏آورم».
* «رَضِيتُ باللهِ رَبّاً، وَبالإِسْلامِ دِيْناً، وَبمُحَمَّدٍ ﷺ نَبيّاً وَرَسُوْلاً».
«به «الله» به عنوان پروردگار، و به اسلام به عنوان دين، و به محمد ص به عنوان پيغمبر و فرستاده راضي‏ام».
* «اللَّهُمَّ مَا أَصْبَحَ بي مِنْ نِعْمَةٍ أَوْ بأَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ، فَمِنْكَ وَحْدَكَ لا شَرِيكَ لَكَ، فَلَكَ الْــحَمْدُ وَلَكَ الشُّكْرُ».
«‌خداوندا! هر نعمتى كه در اين صبح، شامل حال من يا يكى از مخلوقات شده، تنها از جانب توست و تو شريكى ندارى، پس ستايش و شكرگذاري شايسته توست».
* «اللَّهُمَّ عَافِنِي فـِي بَدَنِي، اللَّهُمَّ عَافِنِي فِي سَمْعِي، اللَّهُمَّ عَافِنِي فِي بَصَرِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ» [ثلاثًا].
«خداوندا! جسمم را، شنوايي‏ام را، و بينايم را عافيت ارزاني ده كه جز تو معبودي بحق نيست». (سه مرتبه).
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بِكَ مِنَ الْـكُفْرِ وَالْـفَقْرِ، وَمِنْ عَذَابِ الْـقَبْرِ، لا إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ» [ثلاثًا].
«خداوندا! ‌از كفر، فقر و عذاب قبر به تو پناه مي‏آورم [كه] جز تو معبودي بحق نيست». (سه مرتبه).
* «سُبْحَانَ اللهِ وَبحَمْدِهِ لا قُوَّةَ إِلاَّ باللهِ، مَا شَاءْ اللهُ كَانَ، وَمَا لَمْ يَشَأْ لَمْ يَكُنْ، أَعْلَمُ أَنَّ اللهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، وَأَنَّ اللهَ قَدْ أَحَاطَ بكُلِّ شَيْءٍ عِلْمًا».
«خدا را كه به پاكي ياد مي‏كنم و او را مي‏ستايم [كه] هيچ قدرتي جز به [اراده] او نيست، هر چه بخواهد، مي‏شود و هر چه نخواهد، نمي‏شود، مي‏دانم [و اعتراف مي‏كنم] كه خداوند بر هر چيزي تواناست و بر هر چيزي احاطه علمي دارد».
* «أَصْبَحْنَا عَلَى فِطْرَةِ الإِسْلاَمِ، وَكَلِمَةِ الإِخْلاصِ، وَدِينِ نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ ﷺ وَعَلَى مِلَّةِ أَبِينَا إِبْرَاهِيْمَ، حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْـمُشْرِكِينَ».
«‌به سرشت اسلام، كلمه اخلاص و دين پيغمبران، محمد ص، و آيين پدرمان ابراهيم ؛ - كه مسلمان خدا پرست بود و از شرك بدور - درآمده‏ايم».
* «يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ، يَا بَدِيعَ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ، يَا ذا الْــجَلالِ وَالإِكْرَامِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، بِرَحْمَتِكَ أَسْتَغِيثُ، أَصْلِحْ لِي شَأْنِي وَلا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ».
«‌اي زنده و پا برجا! اي آفريننده آسمانها و زمين! اي بزرگوار و ارجمند! جز تو معبودي بحق نيست، از رحمت تو مدد مي‏جويم، امورم را اصلاح نما و مرا يك چشم بر هم زدن به حال خود رها مكن».
* «اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، خَلَقْتَنِي وَأَنَا عَبْدُكَ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، أَبُوءُ لَكَ بنِعْمَتِكَ عَلَيَّ وَأَبُوءُ بذَنْبي، فَاغْفِرْ لِي، إِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ».
«خداوندا! تو پروردگار من هستي و جز تو معبودي بحق نيست، من بنده تو بوده و تا آنجا كه بتوانم بر عهد و وعده توام. از شر كردارم به تو پناه مي‏آورم، به نعمت تو بر خود، و به گناه خود اعتراف مي‏كنم، پس مرا بيامرز، چرا كه جز تو كسي گناهان را نمي‏آمرزد».
* «اللَّهُمَّ أَنْتَ أَحَقُّ مَنْ ذُكِرَ، وَأَحَقُّ مَنْ عُبِدَ، وَأَنْصَرُ مَنِ ابْتُغِيَ، وَأَرْأَفُ مَنْ مَلَكَ، وَأَجْوَدُ مَنْ سُئِلَ، وَأَوْسَعُ مَنْ أَعْطَى، أَنْتَ الْـمَلِكُ لا شَرِيكَ لَكَ، وَالْـفَرْدُ الَّذِي لاَ نِدَّ لَكَ، كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلاَّ وَجْهُكَ، لَنْ تُطَاعَ إِلاَّ بِإِذْنِكَ وَلَنْ تُعْصَى إِلاَّ بِعِلْمِكَ، تُطَاعُ فَتَشْكُرُ وَتُعْصَى فَتَغْفِرُ، أَقْرَبُ شَهِيدٍ وَأَدْنَى حَفِيظٍ، حُلْتَ دُوْنَ النُّفُوسِ وَأَخَذْتَ بالنَّوَاصِي، وَكَتَبْتَ الآثَارَ وَنَسَخْتَ الآجَالَ، الْـقُلُوبُ لـَكَ مُفْضِيَةٌ وَالسِرُّ عِنْدَكَ عَلاَنِيَةٌ، الْـحَلاَلُ مَا أَحْلَلْتَ، وَالْـحَرَامُ مَا حَرَّمْتَ وَالدِّينُ مَا شَرَعْتَ، وَالْـخَلْقُ خَلْقُكَ وَالْـعَبْدُ عَبْدُكَ، وَأَنْتَ اللهُ الـرَّؤُوفُ الرَّحِيمُ، أَسْأَلُكَ بِنُورِ وَجْهِكَ الَّذِي أَشْرَقَتْ لَهُ السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ، أَنْ تَقْبَلَنِي فِي هَذِهِ الْـغَدَاوَةِ وَأَنْ تُجِيرَنِي مِنَ النَّارِ بِقُدْرَتِكَ».
«خداوندا! تو شايسته‏ترين كسي هستي كه ذكر و بندگي مي‏شود. ياري دهنده‏ترين كسي هستي كه [از او] طلب مي‏شود. مهربانترين مالك هستي. بخشنده‏ترين كسي هستي كه از او خواسته مي‏شود. دارنده‏ترين بخشنده‏اي. تو فرمانروايي بي شريكي، يگانهاي بي‏همتايي. همه چيز زوال پذير است جز تو (و روى گرامى تو). جز بااجازه خودت اطاعت نمي‏شوي، و جز با علم خودت مورد نافرماني قرار نمي‏گيري، [با اين وجود] اگر اطاعت شدي، پاداش مي‏دهي، و اگر مورد نافرماني قرار گرفتي، مي‏آمرزي. نزديكترين گواه و نگهدارنده‏اي. ‌حائل بين نفس‏ها بوده و زمام همه  و ثبت اعمال و لغو آجال به دست توست. قلب‏ها در نزد تو برملا و نهان، آشكار است. حلال چيزي است كه تو حلال كرده‏اي، و حرام، چيزي است كه تو حرام نموده‏اي. دين آن چيزي است كه تشريع نموده‏اي، و مخلوقات آفريده تو و بندگان بنده تو هستند. تو خداوند مهربان و با رحمتي. با [توسل] به نور صورت و روى تو كه آسمانها و زمين را روشن نموده، از تو مي‏خواهم كه در اين بامداد مرا پذيرا باشي و با قدرت خودت، مرا از آتش جهنم نجات دهي».
* «حَسْبِيَ اللهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْـعَرْشِ الْـعَظِيمِ» [سبع مرات].
«خداوندا مرا كفايت مي‏كند، چون هيچ معبودي بحق جز او نيست، بر او توكل مي‏كنم و او پروردگار عرش عظيم است». (هفت مرتبه).
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوْذ بكَ: مِنَ الْـهَمِّ وَالْـحَزَنِ، وَأَعُوذُ بِكَ: مِنَ الْـعَجْزِ وَالْـكَسَلِ، وَمِنَ الْـبُخْلِ وَالْـجُبُنِ، وَأَعُوذُ بِكَ: مِنْ غَلْبَةِ الدَّيْنِ وَقَهْرِ الرِّجَالِ».
«خداوندا! از غم و اندوه، ناتواني و سستي، بخيلي و ترسويي، ماندن به زير قرض و تسلط مردان [ظالم] به تو پناه مي‏آورم».
* «أَصْبَحْنَا وَأَصْبَحَ الْـمُلْكُ للهِ وَالْـكِبْرِيَاءُ وَالْـعَظْمَةُ وَالْــخَلْقُ وَالأَمْرُ، وَاللَّيْلُ وَالنَّهَارُ وَمَا يُضَحَّى فِيهِمَـا للهِ وَحْدَهُ».
«شب را به روز رسانيديم در حالي كه فرمانروايي، بزرگي، عظمت، آفريدن، راهنمايي كردن،‌ شب و روز و هر چه در اين دو به سر مي‏برد، تحت سيطره و حكم خداوند مي‏باشد».
* «اللَّهُمَّ اجْعَلْ أَوَّلَ هَذَا الْـيَوْمِ صَلاَحًا، وَأَوْسَطَهُ فَلاَحًا، وَآخِرَهُ نَجَاحًا، أَسْأَلُكَ خَيْرَي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ».
«خداوندا! ابتداي امروز را صلاح [و نيكي]، وسط آن را رستگاري، و آخر آن را موفقيت قرار بده. اي مهربانترين مهربانان! نيكي دنيا و آخرت را از تو خواستارم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الرِّضَا بَعْدَ الْـقَضَاءِ، وَبَرْدَ الْـعَيْشِ بَعْدَ الْـمَوْتِ، وَلَذَّةَ النَّظَرِ إِلَى وَجْهِكَ الْـكَرِيمِ، وَالشَّوْقَ إِلَى لِقَائِكَ، فِي غَيْر ضَرَّاءَ مُضِرَّةٍ وَلاَ فِتْنَةٍ مُضِلَّةٍ، وَأَعُوذُ بِكَ أَنْ أَظْلِمَ أَوْ أُظْلَمَ أَوْ أَعْتَدِيَ أَوْ يُعْتَدَى عَلَيَّ، أَوْ أَكْتَسِبَ خَطِيْئَةً أَوْ ذَنْبًا لاَ تَغْفِرُهُ».
«خداوندا! رضاي بعد از قضا، و زندگي گواراي بعد از مرگ را، و لذت نگاه به روى گرامى [كه لايق جلالش است] و شوق ديدار بدون ضرر آسيب رسان، و بدور از فتنه گمراه كننده را خوستارم. از اينكه ظلم كنم، و يا مورد ستم قرار بگيرم، و از اينكه تجاوز كنم، و يا مورد تجاوز قرار بگيرم، و يا لغزش و گناهي غير قابل آمرزش مرتكب شوم، به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَوَاتِ عَالِمَ الْـغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ ذَا الْـجَلاَلِ وَالإِكْرَامِ، إِنِّي أَعْهَدُ إِلَيْكَ فِي هَذِهِ الْـحَيَاةِ الدُّنْيَا وَأُشْهِدُكَ وَكَفَى بكَ شَهِيدًا: أَنِّي أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لا شَرِيكَ لَكَ، وَأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُكَ وَرَسُوْلُكَ، وَأَشْهَدُ أَنَّ وَعْدَكَ حَقٌّ، وَلِقَاءَكَ حَقٌّ، وَالْـجَنَّةَ وَالنَّارَ حَقٌّ، وَأَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لا رَيْبَ فِيْهَا، وَأَنَّكَ تَبْعَثُ مَنْ فِي الْـقُبُورِ، وَأَنَّكَ إِنْ تِكِلْنِي إِلَى نَفْسِي، تِكِلْنِي إِلَى ضَعْفٍ وَعَوْرَةٍ وَذَنْبٍ وَخَطِيْئَةٍ، وَأَنِّي لاَ أَثِقُ إِلاَّ برَحْمَتِكَ، فَاغْفِرْ لِي ذنُوبِي كُلَّهَا وَتُبْ عَلَيَّ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ».
«خداوندا! اي پديد آوردنده آسمانها! اي آگاه به نهان و آشكار! اي بزرگوار و ارجمند! من در اين زندگي دنيوي با تو پيمان مي‏بندم و تو را گواه مي‏گيرم - و گواهي تو كافي است - بر اينكه من شهادت مي‏دهم كه جز تو معبودي بحق نيست، يگانه و بي شريكي، و محمد ص بنده و فرستاده توست، و شهادت مي‏دهم كه وعده تو، ديدار با تو، بهشت و جهنم، همه حقّند و قيامت بدون شك خواهد آمد، و تو مردگان را دوباره زنده مي‏گرداني. اگر مرا به خود واگذاري، مرا به ناتواني، عورت، گناه و لغزش واگذاشته‏اي، و من جز به رحمت تو اطمينان نمي‏يابم، پس همه گناهانم را بيامرز و توبه‏ام را بپذير كه همانا تو توبه پذير و مهرباني».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بكَ مِنْ أَنْ أُرَدَّ إِلَى أَرْذلِ الْـعُمْرِ».
«خداوندا! از اينكه به پيري همراه با خرفتي گرفتار شوم، به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ اهْدِنِي لأَحْسَنِ الأَعْمَالِ، وَالأَخْلاقِ، لا يَهْدِي لأَحْسَنِهَا إِلاَّ أَنْتَ، وَاصْرِفْ عَنِّي سَيِّئَهَا، لا يَصْرِفُ عَنِّي سَيِّئَهَا إِلاَّ أَنْتَ».
«خداوندا! مرا به بهترين كردار و اخلاق هدايت كن، [كه] كسي جز تو به آن هدايت نمي‏كند، و كردار و اخلاق بد را از من دور ساز، [كه] كسي جز تو آن را دور نمي‏سازد».
* «اللَّهُمَّ أَصْلِحْ لِي دِيْنِي، وَوَسِّعْ لِي فِي دَارِي، وَبَارِكْ لِي فِي رِزْقِي».
«‌خداوندا! دينم را اصلاح كن، سرايم را گشايش و رزقم را بركت ارزاني بفرما».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ: مِنَ الْـقَسْوَةِ وَالْـغَفْلَةِ، وَالذِّلَّةِ وَالْـمَسْكَنَةِ، وَأَعُوذ بكَ: مِنَ الْـكُفْرِ وَالْـفُسُوقِ وَالشِّقَاقِ، وَالسُّمْعَةِ وَالرِّيَاءِ، وَأَعُوذ بكَ: مِنَ الصَّمَمِ وَالْـبَكَمِ وَالْـجُذَامِ وَسَيِّئِ الأَسْقَامُ».
‌«خداوندا! از سنگدلي و غفلت و پستي و نيازمندي، به تو پناه مي‏آورم. و از حق پوشي، نافرماني، بريدن [از دين]، بلند آوازگي و ريا به تو پناه مي‏آورم. و از كري، لالي، خوره و بيماريهاي بد به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوْذ بكَ: مِنَ الْـهَدَمِ وَالتَّرَدِّي، وَمِنَ الْـغَرَقِ وَالْـحَرَقِ وَالْـهَرَمِ، وَأَعُوذ بكَ مِنْ أَنْ يَتَخَبَّطَنِيَ الشَّيْطَانَ عِنْدَ الْـمَوْتِ، وَأَعُوذ بكَ مِنْ أَنْ أَمُوتَ لَدِيغًا، وَأَعُوذُ بكَ مِنْ طَمْعٍ يَهْدِي إِلَى طَبْعٍ».
«خداوندا! از لغزش و ويراني، از غرق شدن، آتش سوزي و [درد] پيري به تو پناه مي‏آورم، و از اينكه شيطان مرا به هنگام مرگ گمراه كند، به تو پناه مي‏آورم. و از اينكه در اثر گزيدن حيوانات [سمي] بميرم، به تو پناه مي‏آورم. و از حرصي كه به سرشت تبديل مي‏شود، به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ إنِّي أَسْأَلُكَ الثَّبَاتَ فِي الأَمْرِ، وَالْـعَزِيمَةَ عَلَى الرُّشْدِ، وَأَسْأَلُكَ شُكْرَ نِعْمَتِكَ وَحُسْنَ عِبَادَتِكَ، وَأَسْأَلُكَ قَلْبًا سَلِيمًا وَلِسَانًا صَادِقًا، وَأَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ مَا تَعْلَمُ وَأَعُوذ بكَ مِنْ شَرِّ مَا تَعْلَمُ، وَأَسْتَغْفِرُكَ مِمَّا تَعْلَمُ، وَأَنْتَ عَلاَّمُ الْـغُيُوبِ».
«خداوندا! ثبات در امر و پايداري بر هدايت را از تو خواستارم. و شكر نعمت و حسن عبادت را از تو خواستارم. و قلبي سالم و زباني راستگو از تو مي‏خواهم. و بهترين چيز را، از آنچه كه به آن آگاهي، از تو خواستارم و از بدترينِ آنچه كه مي‏داني، به تو پناه مي‏آورم و از آنچه كه خود به آن آگاهي، استغفار مي‏نمايم و همانا تو آگاه به هر نهاني».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: فِعْلَ الْـخَيْرَاتِ وَتَرْكَ الْـمُنْكَرَاتِ وَحُبَّ الْـمَسَاكِينِ، وَأَنْ تَغْفِرَ لِي وَتَرْحَمَنِي، وَإِذا أَرَدْتَ بِعِبَادِكَ فِتْنَةً فَتَوَفَّنِي إِلَيْكَ مِنْهَا غَيْرَ مَفْتُونٍ».
«خداوندا! انجام نيكي‏ها و ترك بدي‏ها، محبت بينوايان، مغفرت و رحمت را از تو خواستارم، و از تو مي‏خواهم چنانچه خواستي فتنه‏اي به سراغ بندگانت بفرستي، مرا قبل از آلوده شدن به فتنه، به سوي خود بازگرداني».
* «اللَّهُمَّ حَبِّبْنِي إِلَيْكَ وَإِلَى مَلائِكَتِكَ وَأَنْبِيَائِكَ وَجَمِيعَ خَلْقِكَ».
«خداوندا! مرا در نزد خودت، ملائكه، پيغمبران و جميع مخلوقاتت، محبوب بگردان».
* «اللَّهُمَّ اجْعَلْ حُبَّكَ أَحَبَّ إِلَيَّ مِنْ نَفْسِي وَأَهْلِي وَمَالِي وَوَلَدِي وَمِنَ الْـمَاءِ الْـبَارِدِ عَلَى الظَّمَأِ».
«خداوندا! محبت خودت را در نزد من از محبت نفس و اهل و مال و فرزند و آب سرد به هنگام تشنگي، دوست داشتني‏تر بگردان».
* «اللَّهُمَّ اجْعَلْ خَيْرَ عُمُرِي آخِرَهُ، وَخَيْرَ عَمَلِي خَوَاتِمَهُ، وَخَيْرَ أَيَّامِي يَوْمَ لِقَائِكَ».
«خداوندا! بهترين دوران زندگي‏ام را پايان عمر، بهترين كردارم را خاتمه آن، و بهترين روزم را روز ديدار با خودت قرار بده».
* «اللَّهُمَّ إِِنِّي أَسْأَلُكَ عِيْشَةً نَقِيَّةً، وَمِيْتَةً سَوِيَّةً، وَمَرَدًّا غَيْرَ مَخْذُولٍ فَاضِحٍ».
«خداوندا! زندگي پاك! مرگي [سالم و] متعادل و بازگشتي بدور از شكست مفتضح را از تو خوستارم».
* «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي صَبُورًا وَاجْعَلْنِي شَكُورًا، وَاجْعَلْنِي فِي عَيْنِي صَغِيرًا وَفِي أَعْيُنِ النَّاسِ كَبِيرًا، رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَاهْدِنِي السَّبيلَ الأَقْوَمَ».
«خداوندا! مرا صبور، شكرگذار و در نزد خودم كوچك و در نزد مردم بزرگ بگردان. پروردگارا! مرا بيامرز، به من رحم كن و به درست‏ترين راه،‌ راهنمايي‏ام نما».
* اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: خَيْرَ الْـمَسْأَلَةِ، وَخَيْرَ الدُّعَاءِ، وَخَيْرَ النَّجَاحِ، وَخَيْرَ الثَّوَابِ، وَثبِّتْنِي وَثَقِّلْ مَوَازِينِي وَحَقِّقْ إِيْمَانِي، وَارْفَعْ دَرَجِتِي وَتَقَبَّلْ صَلاَتِي وَاغْفِرْ خَطِيئَاتِي، وَأَسْأَلُكَ الدَّرَجَاتِ الْـعُلَى مِنَ الْـجَنَّةِ، آمِين».
«خداوندا! بهترين درخواست، بهترين دعا، بهترين رستگاري و بهترين پاداش را از تو مي‏خواهم، مرا ثابت قدم و كفه نيكي‏هايم را سنگيني ارزاني بفرما، ايمانم را محقق ساز، رتبه‏ام را ارتقا ‌ده، نمازم را مورد قبول و لغزشهايم را مورد آمرزش قرار بده، و درجات بالاي بهشت را از تو خواستارم». (آمين).
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: فَوَاتِحَ الْـخَيرِ وَخَوَاتِمَهَ وَجَوَامِعَهُ، وَأَوَّلَهُ وَآخِرَهُ، وَظَاهِرَهُ وَبَاطِنَهُ، وَالدَّرَجَاتِ الْـعُلَى مِنَ الْـجَنَّةِ. آمِين».
«خداوندا! شروع و پايان نيكي و جامع نيكي و اول و آخر و ظاهر و باطن آن و درجات بالاي بهشت را از تو خواستارم». (آمين).
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: خَيْرَ مَا آتِي، وخَيْرَ مَا أَفْعَلُ، وَخَيْرَ مَا بَطَنَ وَخَيْرَ مَا ظَهَرَ، وَأَسْأَلُكَ الدَّرَجَاتِ الْـعُلَى مِنَ الْـجَنَّةِ. آمِين».
«خداوندا! بهترين عمل، بهترين كردار،‌ بهترين نهان و آشكار و درجات والاي بهشت را از تو خواستارم». (آمين).
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: أَنْ تَرْفَعَ ذِكْرِي، وَتَضَعَ وِزْرِي، وَتُطَهِّرَ قَلْبي، وَتُحَصِّنَ فَرْجِي، وَتَغْفِرَ لِي ذنْبي، وَأَسْأَلُكَ الدَّرَجَاتِ الْـعُلَى مِنَ الْـجَنَّةِ. آمِين».
«خداوندا! از تو مي‏خواهم كه ياد [و نام] مرا بلند آوازه گرداني، گناهان را از روي من برداري، قلبم را پاك و فرجم را [از گناه] محافظت نمايي، گناهم را بيامرزي و درجات والاي بهشت را از تو خواستارم». (آمين).
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: أَنْ تُبَارِكَ لِي فِي سَمْعِي وَفِي بَصَرِي، وَفِي رُوحِي وَفِي خَلْقِي، وَفِي أَهْلِي وَفِي مَحْيَايَ وَفِي عَمَلِي، وَتَقَبَّلْ حَسَنَاتِي، وَأَسْأَلُكَ الدَّرَجَاتِ الْـعُلَى مِنَ الْـجَنَّةِ. آمِين».
«خداوندا! از تو مي‏خواهم كه در شنوايي، بينايي، روح،‌ كالبد، اهل و عيال و در زندگي و كردارم بركت قرار دهي، و نيكي‏هايم را پذيرا باش، و درجات بالاي بهشت را از تو خواستارم».
* «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَارْضَ عَنَّا، وَتَقَبَّلْ مِنَّا، وَأَدْخِلْنَا الْــجَنَّةَ وَنَجِّنَا مِنَ النَّارِ، وَأَصْلِحْ لَنَا شَأْنَنَا كُلَّهُ».
«خداوندا! ما را بيامرز، به ما رحم نما، و از ما راضي باش،‌ از ما بپذير و ما را به بهشت، داخل و از آتش [جهنم] رهايي ده، و همه امور ما را اصلاح نما».
* «اللَّهُمَّ لاَ تَدَعْ لَنَا ذَنْبًا إِلاَّ غَفَرْتَهُ، وَلاَ عَيْبًا إِلاَّ سَتَرْتَهُ، وَلاَ هَمًّا إِلاَّ فَرَّجْتَهُ، وَلاَ دَيْنًا إِلاَّ قَضَيْتَهُ، وَلاَ حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ هِيَ لَكَ رِضًا وَلَنَا صَلاَحٌ، إِلاَّ قَضَيْتَهَا يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ».
«خداوندا! گناهي را از ما وامگذار، مگر اينكه آنرا بيامرزي. نه عيبي را، مگر اينكه بپوشاني. نه اندوهي را، مگر اينكه گشايش در آن قرار دهي. نه قرضي را، مگر اينكه آن را ادا كني، و نه نيازي از نيازهاي دنيوي و اخروي را، كه مورد رضايت تو و به صلاح ماست، مگر اينكه آن را برآورده سازي، اي مهربانترين مهربانان!».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: رَحْمَةً مِنْ عِنْدِكَ، تُهْدِي بهَا قَلْبِي، وَتَـجْمَعُ بهَا أَمْرِي وَتَلُمُّ بِهَا شَعْثِي، وتَـحْفَظُ بهَا غَائِبي، وَتَرْفَعُ بِهَا شَاهِدِي، وَتَبْيَضُّ بِهَا وَجْهِي، وَتُزَكِّي بِهَا عَمَلِي، وَتُلْهِمُنِي بِهَا رُشْدِي، وَتَرُدُّ بهَا الْـفَتِيْ وَتَعْصِمُنِي بهَا مِنْ كُلِّ سُوْءٍ».
«خداوندا! رحمتي از جانب تو مي‏خواهم كه با آن قلبم را هدايت، امورم را جمع و جور، پراكندگي‏ام را هماهنگ، [عزيز] غايبم را حفظ و [عزيز] حاضرم را بلند مرتبه، صورتم را با آن نوراني، و كردارم را پاك گرداني، راهيافتگي را الهام، جواني‏ام را پربار و با آن مرا از هر بدي محافظت نمايي».
* «اللَّهُمَّ أَعْطِنِي إِيمَانًا صَادِقًا، وَيَقِينًا لَيْسَ بَعْدَهُ كُفْرٌ، وَرَحْمةً أَنَالُ بِهَا شَرَفَ كَرَامَتِكَ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ».
«خداوندا! ايماني صادق و يقيني كه [تيشه به ريشه كفر مي‏زند و] بعد از آن كفري نيست و رحمتي كه مرا به قله كرامت تو در دنيا و قيامت مي‏رساند، به من ارزاني بفرما».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْـفَوْزَ يَوْمَ الْـقَضَاءِ وَعَيْشَ السُّعُدَاءِ وَمَنْزِلَ الشُّهَدَاءِ، وَمُرَافَقَةَ الأَنْبيَاءِ وَالنَّصْرَ عَلَى الأَعْدَاءِ».
«خداوندا! رستگاري در روز دادرسي، زندگي چون خوشبختان، جايگاه شهيدان، همنشيني پيغمبران و پيروزي بر دشمنان را از تو خواستارم».
* «اللَّهُمَّ أُنْزِلُ بِكَ حَاجَتِي وَإنْ قَصُرَ رَأْيِي وَضَعُفَ عِلْمِي وَعَمَلِي، افْتَقَرْتُ إِلَى رَحْمَتِكَ فَأَسْأَلُكَ يَا قَاضِيَ الأُمُورِ، وَيَا شَافِيَ الصُّدُورِ كَمَا تُجِيرُ بَيْنَ الْـبُحُورِ أَنْ تُجِيرَنِي مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ، وَمِنْ فِتْنَةِ الْـقُبُورِ، وَمِنْ دَعْوَةِ الثُّبُورِ».
«خداوندا! حاجتم را نزد تو مي‏آورم اگر چه نظرم كوتاه و علم و عملم سست باشد. اي برآورنده حاجات! و اي شفا دهنده قلبها! به رحمت تو نياز پيدا كرده‏ام، پس از تو مي‏خواهم كه مرا از عذاب سوزان، فتنه قبر و درخواست هلاكت[در قيامت به خاطر شدت عذاب] برهاني، [و از ورود من به اين جايگاهها جلوگيري كني] همچنانكه از در هم آميختن درياها جلوگيري مي‏كني».
* «اللَّهُمَّ مَا قَصُرَ عَنْهُ رَأْيي، وَضَعُفَ عَنْهُ عَمَلِي وَعِلْمِي، وَلَمْ تَبْلُغْهُ مَسْأَلَتِي مِنْ خَيْرٍ وَعَدْتَهُ أَحْدًا مِنْ خَلْقِكَ، أَوْ خَيْرٍ أَنْتَ مُعْطِيهِ أَحَدًا مِنْ عِبَادِكَ، فَإِنِّي أَرْغَبُ إِلَيْكَ فِيْهِ، وَأَسْأَلُكَ إِيَّاهُ برَحْمَتِكَ يَا رَبَّ الْـعَالَمِينَ».
«خداوندا! هر خيري را كه به ذهنم خطور نمي‏كند و عمل و علمم از رسيدن به آن قاصرند و درخواست من به آن سطح نرسيده كه آن را بخواهد و تو آن را به يكي از مخلوقاتت وعده، و يا به يكي از بندگانت عطا كرده‏اي، من نيز با چشم اميد به آن به تو روي مي‏آورم، و اي پروردگار جهانيان! آن را از رحمت تو درخواست مي‏نمايم».
* «اللَّهُمَّ ذا الْـحَبْلِ الشَّدِيدِ، وَالأَمْرِ الرَّشِيدِ أَسْأَلُكَ: الأَمْنَ يَوْمَ الْـوَعِيدِ، وَالْـجَنَّةَ يَوْمَ الْـخُلُودِ، مَعَ الْـمُقَرَّبينَ الشُّهُودِ، الرُّكَّعِ السُّجُودِ، الْـمُوفِيْنَ بالْـعُهُودِ، إِنَّكَ رَحِيمٌ وَدُودٌ، تَفْعَلُ مَا تُرِيدُ».
«خداوندا! اي صاحب ريسمان محكم [نجات]! و اي صاحب امر به كمال رسيده! امنيت را در روز وعيد داده شده، بهشت را - با همراهي مقربان حاضري كه اهل ركوع و سجود و وفاي به عهدند - در روز جاودانه از تو درخواست مي‏كنم كه همانا تو مهربان و با محبتي و هر چه بخواهي، انجام مي‏دهي».
* «سُبْحَانَ مَنْ لاَ يَنْبَغِي التَّسْبيحُ إِلاَّ لَهُ، سُبْحَانَ ذِي الْـفَضْلِ وَالنِّعَمِ، سُبْحَانَ ذِي الْـمَجْدِ وَالْـكَرَمِ، سُبْحَانَ الَّذِي أَحْصَى كُلَّ شَيْءٍ عِلْمُهُ».
«به پاكي مي‏ستايم كسي را كه تسبيح جز برازنده او نيست، به پاكي مي‏ستايم كسي را كه صاحب فضل و نعمتهاست. و به پاكي مي‏ستايم كسي را كه صاحب بزرگي و بخشش است و به پاكي مي‏ستايم كسي را كه علمش همه چيز را [احاطه] و برشمرده است».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: الْـعَفْوَ وَالْـعَافِيَةَ وَالْـمُعَافَاةَ الدَّائِمَةَ، فِي الدِّينِ وَالدُّنْيَا وَالآخِرَةِ».
«خداوندا!‌ آمرزش، عافيت و بخشش هميشگي در دين، دنيا و آخرت را از تو خواستارم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: صِحَّةً فِي إِيْمَانٍ، وَإِيْمَاناً فِي حُسْنِ خُلُقٍ، وَنَجَاحًا يَتْبَعُهُ نَجَاحٌ، وَرَحْمَةً مِنْكَ وَعَافِيَةً مِنْكَ، وَمَغْفِرَةً مِنْكَ وَرِضْوَاناً».
«خداوندا! سلامتي را همراه با ايمان، ايمان را همراه با نيك خويي، و موفقيتهاي پشت سر هم، رحمت، عافيت، آمرزش و رضايت تو را خواستارم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: الصِّحَّةَ وَالْـعِفَّةَ، وَحُسْنَ الْـخُلُقِ، وَالرِّضَا بِالْـقَدَرِ».
«خداوندا! سلامتي، پاكدامني، نيك‏خويي و رضاي به قضا را از تو خواستارم».
* «اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا: هَادِيْنَ مَهْدِيِّينَ، غَيْرَ ضَالِّينَ وَلاَ مُضِلِّينَ، سِلْمًا لأَوْلِيَائِكَ، حَرْبًا لأَعْدَائِكَ نُحِبُّ بحُبِّكَ مَنْ أَحَبَّكَ، وَنُعَادِي بِعَدَاوَتِكَ مَنْ عَادَاكَ».
«خداوندا! ما را هدايت كننده بگردان و هدايت يافته، نه گمراهِ، و نه گمراه كننده، و ما را نردبان [ترقي] دوستانت و دشمن [خوني] دشمنانت قرار بده تا به خاطر محبت تو دوست بداريم آنهايي كه تو را دوست دارند، و در پرتو عداوت تو دشمني كنيم با آنهايي كه دشمن تو اند».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ: مِنْ شَرِّ نَفْسِي، وَمِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصَيَتِهَا، إِنَّ رَبِّي عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٌ».
«خداوندا! از شر نفس و شر هر جنبنده‏اي كه زمامش در دست توست، به تو پناه مي‏آورم كه همانا پروردگارم بر راه راست مي‏باشد[ و به آن هدايت مي‏كند]».
* «اللَّهُمَّ فَارِجَ الْـهَمِّ وَكَاشِفَ الْـغَمِّ، مُجِيبَ دَعْوَةِ الْــمُضْطَرِّينَ، رَحْمَنَ الدًّنْيَا وَالآخِرَةِ وَرَحِيمَهُمَا، ارْحَمْنِي رَحْمَةً تُغْنِيْنِي بِهَا عَنْ رَحْمَةِ مَنْ سِوَاكَ».
«خداوندا! اي گشايش دهنده اندوه و غم! اي اجابت كننده دعاي گرفتاران! اي رحمان دنيا و آخرت و رحيم هر دو! به من رحمي كن كه با آن مرا از رحمت غير خود بي نياز كني».
* «أَصْبَحْنَا بِاللهِ الَّذِي لَيْسَ شَيْءٌ مِنْهُ مُمْتَنِعٌ وَبِعِزَّةِ اللهِ لاَ تُرَامُ وَلاَ تُضَامُ، وَبِسْلْطَان اللهِ الْـمَنِيْعِ نَحْتَجِبُ، وَبأَسْمَاءِ اللهِ الْـحُسْنَى كُلِّهَا، عَائِذًا باللهِ مِنَ الأَبَالِسَةِ، وَمِنْ شَرِّ شَيَاطِينِ الإِنْسِ وَالْـجِنِّ، وَمِنْ شَرِّ كُلِّ مُعْلِنٍ أَوْ مُسِرٍّ، وَمِنْ شَرِّ مَا يَكْمُنُ بِاللَّيْلِ وَيَخْرُجُ بِالنَّهَارِ، أَوْ يَكْمُنُ بالنَّهَارِ وَيَخْرُجُ باللَّيْلِ وَمِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ وَذرَأَ وَبَرَأَ، وَمِنْ شَرِّ إِبْلِيْسَ وَجُنُودِهِ، وَمِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ آخِذٌ بَنَاصِيَتِهَا».
«شب را با [ياد] خدايي كه چيزي از دسترس او خارج نيست به صبح رسانيديم، و عزت خدايي كه مورد [سوء] قصد و ستم واقع نمي‏شود، و قدرت بازدارنده الهي و اسمهاي والاي او را حجابي [براي پرهيز از گناهان] قرار مي‏دهيم در حالي كه از شر ابليس‏ها و شياطين انس و جن و از شر هر آشكار كننده و مخفي كننده شر، و از شر آنچه در شب شرّش را مي‏پوشاند، و در روز خارج مي‏سازد، و يا در روز مي‏پوشاند و در شب خارج مي‏نمايد، و از شر هر آنچه كه خداوند پديد آورده و ‌خلق نموده و آفريده، و از شر ابليس و لشكريانش و از شر هر جنبنده‏اي كه زمامش به دست خداست، به خدا پناه مي‏بريم».
* «أَعُوْذ باللهِ مِمَّا اسْتَعَاذ بهِ مُوسَى وَعِيسَى وَإِبْرَاهِيمُ الَّذِي وَفَّى، وَمِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ وَذرَأَ وَبَرَأَ، وَمِنْ شَرِّ إِبْلِيْسَ وَجُنُودِهِ، وَمِنْ شَرِّ مَا يُتَّقَي».
«از آنچه كه موسي و عيسي و ابراهيم وفا كننده به عهد از آن به خدا پناه بردند، و از شر آنچه خلق نموده و پديد آورده و آفريده، و از شر ابليس و لشكريانش و از شر آنچه كه از آن پرهيز مي‏شود،‌ به خدا پناه مي‏برم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ: خَيْرَ مَا عِنْدَكَ وَأَفْضِ عَلَيَّ مِنْ فَضْلِكَ، وَانْشُرْ عَلَيَّ مِنْ رَحْمَتِكَ وَأَنْزِلْ عَلَيَّ مِنْ بَرَكَاتِكَ».
«خداوندا! بهترين‏هاي نزد خودت را از تو مي‏خواهم. [خداوندا!] از فضل خودت بر من بباران،‌ رحمت خودت را بر من بگستران و بركات خودت را بر من فرو فرست».
* «اللَّهُمَّ لَكَ الْـحَمْدُ كُلُّهُ، وَلَكَ الْـمُلْكُ كُلُّهُ وَبِيَدِكَ الْـخَيْرُ كُلُّهُ، وَإِلَيْكَ يُرْجَعُ الأَمْرُ كُلُّهُ عَلانِيَتُهُ وَسِرُّهُ، فَأَهْلٌ أَنْتَ أَنْ تُحْمَدَ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ».
«خداوندا! ستايش همه‏اش شايسته توست، فرمانروايي،‌ همه‏اش در دست توست. خير،‌ همه‏اش به دست توست. همه امور، آشكار و نهان‌، به سوي تو باز مي‏گردد. پس تو شايسته ستايشي كه بر همه چيز توانايي».
* «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي جَمِيعَ مَا مَضَى مِنْ ذُنُوبي، وَاعْصِمْنِي فِيْمَا بَقِيَ مِنْ عُمُرِي، وَارْزُقْنِي عَمَلاً زَاكِيًا تَرْضَى بهِ عَنِّي».
«خداوندا!‌ همه گناهان گذشته‏ام را بيامرز، و مرا در آنچه از عمرم باقي مانده، ‌محافظت بفرما و عمل پاكي كه باعث رضايت توست، نصيبم كن».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي ضَعِيفٌ فَقَوِّنِي فِي رِضَاكَ، وَخُذْ إِلَى الْـخَيْرِ بنَاصِيَتِي، وَاجْعَلِ الإِسْلاَمَ مُنْتَهَى رَجَائِي».
«خداوندا! من ضعيفم پس در پرتو رضايت خود، مرا قوي گردان، مهارم را به سوي نيكي بكشان، و اسلام [= تسليم امر خدا شدن] را بالاترين آرزويم قرار بده».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي ضَعِيفٌ فَقَوِّنِي، وَإِنِّي ذلِيلٌ فَأَعِزَّنِي، وَإِنِّي فَقِيرٌ فَأَغْنِنِي».
«خداوندا! ‌من ضعيفم پس مرا قوت بده، فرومايه‏ام پس مرا عزت بده، و فقيرم پس مرا بي‏نياز گردان».
* «اللَّهُمَّ قَاتِلِ الْـكَفَرَةَ الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ رُسُلَكَ، وَيَصُدُّونَ عَنْ سَبيلِكَ، وَاجْعَلْ عَلَيْهِمْ رِجْزَكَ وَعَذَابَكَ».
«خداوندا! كفاري را كه پيامبرانت را تكذيب و [مردم را] از راه تو باز مي‏دارند، نابود گردان، و بلا و عذاب خود را بر آنان فرو فرست».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بكَ مِنَ: الطَّعْنِ، وَالطَّاعُونِ، وَالْـوَبَاءِ، وَعَظِيمَ الْـبَلاءِ، فِي النَّفْسِ وَالأَهْلِ وَالَمَالِ وَالْـوَلَدِ، اللهُ أَكْبَرُ، اللهُ أَكْبَرُ، اللهُ أَكْبَرُ مِمَّا نَخَافُ وَنَحْذَرُ، اللهُ أَكْبَرُ، اللهُ أَكْبَرُ، اللهُ أَكْبَرُ عَدَدَ ذُنُوبنَا حَتَّى تُغْفَرَ».
«‌خداوندا! از زخم، طاعون، وبا و بلاي بزرگ در وجود خودم و در اهل، مال و فرزندم، به تو پناه مي‏آورم. خدا بزرگتر است، خدا بزرگتر است، خدا بزرگتر است از آنچه از آن مي‏ترسيم و بر حذر مي‏داريم، خدا بزرگتر است، خدا بزرگتر است، خدا بزرگتر است از تعداد گناهانمان پس آمرزيده مي‏شوند».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوْذ بكَ: مِنَ الطَّعْنِ وَالطَّاعُونِ وَمِنْ هُجُومِ الْـبَلاَءِ، وَمِنْ مَوْتِ الْـفَجْأَةِ وَمِنْ سَعْرَةِ الْـحُمَّى، وَمِنْ سُوْءِ الْـقَضَاءِ وَمِنْ شَرِّ الْـبَلاءِ، وَنَعُوذُ بكَ مِنْ دَرَكِ الشَّقَاءِ وَشَمَاتَةَ الأَعْدَاءِ، يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ يَا ذا الْـجَلالِ وَالإِكْرَامِ، اكْشِفْ عَنَّا الْـعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ، اصْرِفَ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا، رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا وَإِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْـخَاسِرِينَ برَحْمَتِكَ يَا رَبَّ الْـعَالَمِينَ يَا اللهُ يَا حَافِظُ يَا اللهُ يَا رَافِعُ».
«خداوندا! از زخم،‌ طاعون،‌ هجوم بلا،‌ مرگ ناگهاني، تب شديد، سوء‌ تقدير و شر بلا به تو پناه مي‏آورم. و از بدبختي خود و خوشحال شدن دشمنان به تو پناه مي‏آوريم. اي زنده پا برجا! اي ارجمند و بزرگوار! عذاب را از ما دور كن كه ما اهل ايمانيم، و عذاب جهنم را از ما بازدار كه عذاب آن هلاك‏كننده است. پروردگارا! ما به خود ستم ورزيده‏ايم و اگر به رحمت خودت ما را مورد مغفرت قرار ندهي و به ما رحم نكني، از زمره زيانكاران خواهيم بود. اي پروردگار جهانيان! اي الله! اي نگهدارنده! اي الله! اي رفعت دهنده!».
* «اللَّهُمَّ عَجِّلْ لأَوْلِيَائِكَ الْـفَرَجَ وَالْـعَافِيَةَ وَزِدْ لِي فِي حَياتِي، فَإِنَّكَ أَنْتَ اللهُ الَّذِي يَهِبُ عَيْشَ الأَبَدِ لأَهْلِ الآخِرَةِ، فَهَبْ لِي عُمُرًا طَوِيلاً مَدِيدًا وَعَيْشًا مَزِيدًا فِي عَافِيَتِكَ وَرِضَاكَ؛ فَإِنَّكَ وَلِيُّ ذَلِكَ، وَالْـقَادِرُ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيِا وَالآخِرَةِ».
«خداوندا! هر چه سريعتر گشايش و عافيت را به دوستانت ارزاني ده، و در [بركت] زندگي‏ام بيفزا، همانا تو زندگي جاودانه را به اهل آخرت مي‏بخشي پس عمري طولاني و مدت دار و پرعافيت و مورد رضايت خود را به من ارزاني ده كه تو عهده دار آن هستي و در دنيا و آخرت تواناي بر آني».
* «أَعُوذ بكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّاتِ مِنْ غَضَبِهِ وَأَلِيمِ عِقَابِهِ وَشَرِّ عِبَادِهِ، وَمِنْ شَرِّ هَمْزَاتِ الشَّيَاطِينِ وَأَنْ يَحْضُرُونِ».
«از خشم خدا، جزاي دردناكش، شر بندگانش، و از شر وسوسه‏هاي شيطان و حاضر شدنشان به كلمات كامل خداوند پناه مي‏برم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذ بوَجْهِكَ الْـكَرِيمِ وَكَلِمَاتِكَ التَّامَّةِ مِنْ شَرِّ مَا أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهِ».
‌«خداوندا! به روى گرامى تو [كه لايق جلال و كمال تو است] و كلمات كامل تو از شر هر آنچه كه پيشانيش [= زمامش] به دست توست، به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ أَنْتَ تَكْشِفُ الْـمَأْثمَ وَالْـمَغْرَمَ».
«خداوندا! تو برطرف كننده گناه و خسراني».
* «اللَّهُمَّ لا يُهْزَمُ جُنْدُكَ وَلا يُخْلَفُ وَعْدُكَ سُبْحَانَكَ وَبحَمْدِكَ، تَحَصَّنْتُ باللهِ الَّذِي لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ إِلَهِي وَإِلَهُ كُلِّ شَيْءٍ، وَاعْتَصَمْتُ بِرَبِّي وَرَبِّ كُلِّ شَيْءٍ، وَتَوَكَّلْتُ عَلَى الْـحَيِّ الَّذِي لاَ يَمُوتُ، وَاسْتَدْفَعْتُ الشَّرَّ كُلَّهُ بلاَ حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلاَّ باللهِ الْـعَلِيِّ الْـعَظِيْمِ، حَسْبيَ اللهُ وَنِعْمَ الْـوَكِيْلُ، حَسْبيَ الرَّبُّ مِنَ الْـعِبَادِ، حَسْبيَ الْـخَالِقُ مِنَ الْـمَخْلُوقِينَ، حَسْبيَ الرَّازِقُ مِنَ الْـمَرْزُوقِينَ، حَسْبيَ اللهُ وَكَفَى، سَمِعَ اللهُ لِمَنْ دَعَا، لَيْسَ وَرَاءَ اللهِ مُنْتَهَى، لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ، وَهُوَ رَبُّ الْـعَرْشِ الْـعَظِيمِ».
«‌خداوندا! لشكر تو شكست ناپذير و وعده‏ات تخلف ناپذير است، تو را به پاكي ياد و ستايش مي‏كنم. در [دژ] خدايي پناه گرفته‏ام كه هيچ معبودي بحق جز او نيست، معبود من و معبود همه چيز است. و به پروردگار خود و پروردگار همه چيز چنگ زده‏ام. و بر زنده‏اي توكل كرده‏ام كه نمي‏ميرد و هر شري را با «لا حول ولا قوة‌ إلاََّّ بالله العلي العظيم» هيچ دگرگوني و هيچ قدرتي جز از ناحيه خداوند والاي بزرگ نيست. دفع نموده‏ام. خدا مرا بس و او بهترين حامي است. پروردگار مرا از بندگان كفايت مي‏كند آفريننده مرا از آفريدگان كفايت مي‏كند. روزي دهنده مرا از روزي داده شدگان كفايت مي‏كند. خدا مرا كفايت مي‏كند و همين بس. خدا دعاي دعاكننده را مي‏شنود و در وراي او پاياني نيست. هيچ معبودي بحق جز او نيست، بر او توكل نموده‏ام و او پروردگار عرش عظيم است».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَشْكُو إِلَيْكَ ضَعْفَ قُوَّتِي وَقِلَّةَ حِيلَتِي، وَهَوَانِي عَلَى النَّاسِ، برَحْمَتِكَ يَا رَبَّ الْـعَالَمِينَ، أَنْتَ رَبُّ الْـمُسْتَضْعَفِينَ وَأَنْتَ رَبِّي إِلَى مَنْ تَكِلُنِي؟ إِلَى بَعِيدٍ يَتَجَهَّمُنِي أَوْ إِلَى عَدُوٍّ مَلَّكْتَهُ أَمْرِي؟ إِنْ لَمْ يَكُنْ بكَ غَضَبٌ عَلَيَّ فَلا أُبَالِي، وَلَكِنَّ عَافِيَتَكَ أَوْسَعُ لِي مِنْ ذُنُوبي، أَسْأَلُكَ بنُورِ وَجْهِكَ الَّذِي أَشْرَقَتْ لُهُ الظُّلُمَاتُ، وَصَلَحَ عَلَيْهِ أَمْرُ الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ مِنْ أَنْ يَحِلَّ بي سَخْطُكُ أَوْ يَنْزِلَ عَلَيَّ عَذَابُكَ، لَكَ الْـعُتْبَى حَتَّى تَرْضَى، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلاَّ بكَ.
«خداوندا! گلايه ضعف توان، كمي چاره انديشي و خواري در نزد مردم را به نزد تو و به [بارگاه] رحمت تو مي‏آورم. اي پروردگار جهانيان! تو پروردگار بينواياني و تو پروردگار مني، مرا به كه وا مي‏گذاري؟‌به [آشناي] دوري كه با من ترشرويي مي‏كند؟ و يا دشمني كه بر من مسلط مي‏كني؟ [با اين وجود] اگر از من عصباني نباشي، پروايي نيست ولي آمرزش تو وسيع‏تر از گناهان من است. ‌به نور تو كه تاريكي‏ها را روشن و امور دنيا و آخرت را به صلاح آورده، [توسل كرده و] از تو مي‏خواهم مرا از اينكه مورد خشم تو و يا محل نزول عذابت قرار بگيرم، [حفظ نمايي] ملامت كردن حق توست مگر رضايت تو كسب شود و هيچ دگرگوني و قدرتي جز از ناحيه تو نيست».
* «اللَّهُمَّ عَلِّمْنِي مَا يَنْفَعُنِي، وَانْفَعْنِي بمَا عَلَّمْتَنِي، وَزِدْنِي عِلْمًا».
«‌خداوندا! علمي به من بياموز كه به من سود برساند و از آنچه مرا آموخته‏اي،‌ بهره‏مند گردان و بر علمم بيفزاي».
* «اللَّهُمَّ يَا مُعِلِّمَ إِبْرَاهِيمَ عَلِّمْنِي، وَيَا مُفَهِّمَ سُلَيْمَانَ فَهِّمْنِي».
«خداوندا! اي معلم ابراهيم! مرا علم بياموز، و اي تفهيم كننده سليمان! مرا فهم ارزاني ده».
* «اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِي وَلِلْمُسْلِمِينَ مِنْ كُلِّ هَمٍّ فَرَجًا، وَمِنْ كُلِّ ضِيْقٍ مَخْرَجًا، وَمِنْ كُلِّ بَلاءٍ عَافِيَةً».
«خداوندا براي من و مسلمانان در هر اندوهي، گشايشي، و بر هر تنگنايي، گريزگاهي و از هر بلايي، عافيتي عطا كن».
* «اللَّهُمَّ مَنْ أَرَادَ الْـمُسْلِمِينَ بسُوءٍ فَاشْغِلْهُ فِي نَفْسِهِ».
«خداوندا! هر كس نسبت به مسلمانان سوء قصدي دارد، او را به خودش مشغول ساز».
* «اللَّهُمَّ إِنَّا نَدْرَأُ بكَ فِي نُحُورِهِمْ وَنُعُوذ بكَ مِنْ شُرُورِهِمْ».
«خداوندا! به [كمك تو] بر آنها [دشمنان] مي‏تازيم و از شرشان به تو پناه مي آوريم».
* «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُسْلِمِينَ وَالْـمُسْلِمَاتِ وَالْـمُؤْمِنِينَ وَالْـمُؤْمِنَاتِ الأَحْيَاءِ مِنْهُمْ وَالأَمْوَاتِ إِنَّكَ قَرِيبٌ مُجِيبُ الدَّعْوَاتِ رَبَّ الْـعَالَمِينَ».
«خداوندا! مرا، پدر و مادرم را و مردان و زنان مسلمان و با ايمان را، چه زنده و چه مرده، بيامرز كه تو نزديك و اجابت كننده دعايي، اي پروردگار جهانيان!».
* «اللَّهُمَّ طَهِّرْ قَلْبي مِنَ النِّـفَاقِ، وَعَمَلِي مِنَ الرِّيَاءِ، وَلِسَانِي مِنَ الْـكَذِبِ، وَعَيْنِي مِنَ الْـخِيَانَةِ، إِنَّكَ تَعْلَمُ خَائِنَةَ الأَعْيُنِ وَمَا تُخْفِي الصُّدُورِ».
«خداوندا! قلبم را از دو رويي، كردارم را از ريا، زبان و گفتارم را از دروغ، و چشمم را از خيانت پاك بگردان، چرا كه تو آگاهي به آنچه چشم در آن خيانت مي‏كند و آنچه كه قلبها مخفي مي‏نمايند».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ نَفْسًا مُطْمَئِنَّةً بلِقَائِكَ وَتَقْنَعُ بِعَطَائِكَ وَتَرْضَى بِقَضَائِكَ».
«خداوندا! نفسي را از تو مي‏خواهم كه به ديدارت آرام بگيرد، به ببخشش تو، قانع و به قضاي تو راضي باشد».
* «اللَّهُمَّ إِنَّكَ تَعْلَمُ سِرِّي وَعَلاَنِيَتِي فَاقْبَلْ مَعْذِرَتِي، وَتَعْلَمُ حَاجَتِي فَأَعْطِنِي سُؤْلِي».
«خداوندا! تو به نهان و آشكار من آگاهي پس عذرم را بپذير، و به حاجتم دانايي پس درخواستم را عطا بفرما».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ إِيْمَانًا يُبَاشِرُ قَلْبي، وَيَقِيْنًا صَادِقًا حَتَّى أَعْلَمَ أَنَّهُ لَنْ يُصِيبَنِي إِلاَّ مَا كَتَبْتَ لِي، وَأَنَّ مَا أَصَابَنِي لَمْ يَكُنْ لِيُخْطِئَنِي وَمَا أَخْطَأَنِي لَمْ يَكُنْ لِيُصِيبَنِي».
«خداوندا! ايماني را از تو خواستارم كه يار هميشگي قلب من باشد. و يقيني صادقي را خواستارم كه در پرتو آن بدانم جز آنچه شما مقدر فرموده‏اي، به من نمي‏رسد و بدانم آنچه به من رسيده،‌ نمي‏توانسته كه نرسد، و آنچه به من نرسيده، نمي‏توانسته كه برسد».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ إِيمَانًا أَهْتَدِي بهِ، وَنُورًا أَقْتَدِي بهِ، وَرِزْقًا حَلاَلاً أَكْتَفِي بهِ».
«خداوندا! ايماني را از تو خواستارم كه با آن هدايت يابم،‌ و نوري را، كه از آن پيروي كنم و روزي حلالي را، كه به آن قناعت نمايم».
* «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي أُحِبُّكَ بقَلْبي كُلِّهِ، وَأُرْضِيكَ بجُهْدِي كُلِّهِ».
«خداوندا! كاري كن كه با همه قلبم تو را دوست بدارم، و با كل سعي و تلاشم رضايت تو را بجويم».
* «اللَّهُمَّ اجْعَلْ حُبِّي كُلَّهُ وَسَعْيِي كُلَّهُ فِي مَرْضَاتِكَ».
«خداوندا! كاري كن كه همه محبت و تلاشم در راستاي رضايت تو باشد».
* «اللَّهُمَّ مَا زَوَيْتَ عَنِّي مِمَّا أُحِبُّ فَاجْعَلْهُ قُوَّةً لِي فِيمَا تُحِبُّ، وَاجْعَلْنِي لَكَ كَمَا تُحِبُّ».
«خداوندا! آنچه را از دوست داشتني‏هايم كه از من دور كرده‏اي،‌ آن را نيرويي براي انجام آنچه دوست داري تبديل بگردان، و مرا براي خودت، آنگونه كن كه دوست داري».
* «سُبْحَانَ اللهِ مِلْءَ الْـمِيْزَانِ وَمُنْتَهَى الْـعِلْمِ وَمَبْلَغَ الرِّضَا وَزِنَةَ الْـعَرْشِ، وَلا إِلَهَ إِلاَّ اللهُ مِلْءَ الْـمِيْزَانِ وَمُنْتَهَى الْـعِلْمِ وَمَبْلَغَ الرِّضَا وَزِنَةَ الْـعَرْشِ، وَاللهُ أَكْبَرُ مِلْءَ الْـمِيزَانِ وَمُنْتَهَى الْـعِلْمِ وَمَبْلَغَ الرِّضَا وَزِنَةَ الْـعَرْشِ».
«خدا را به اندازه ظرفيت ترازوي [قيامت]،‌ نقطه پايان علم، اوج رضايت و سنگيني عرش به پاكي ياد مي‏كنم. هيچ معبودي بحق جز خدا نيست [و وجود شريك براي خدا را انكار مي‏كنم] به اندازه ظرفيت ترازوي[قيامت]، نقطه پايان علم و اوج رضايت و سنگيني عرش. خدا بزرگ است [و به بزرگي او اقرار مي‏كنم] به انداره ظرفيت ترازوي [قيامت]، نقطه پايان علم، اوج رضايت و سنگيني عرش».
* «اللَّهُمَّ إِنَّكَ عِلِمْتَ مَا تَحْتَ أَرْضِكَ كَعِلْمِكَ بـمَا فَوْقَ عَرْشِكَ، وَكَانَتْ وَسَاوِسُ الصُّدُورِ كَالْـعَلانِيَةِ عِنْدَكَ، وَعَلانِيَةُ الْـقَوْلِ كَالسِّرِّ فِي عِلْمِكَ، وَانْقَادَ كُلُّ شَيْءٍ لِعَظْمَتِكَ، وَخَضَعَ كُلُّ سُلْطَانٍ لِسُلْطَانِكَ، وَصَارَ أَمْرُ الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ كُلُّهُ بيَدَيْكَ، اجْعَلْ لِي مِنْ كُلِّ هَمٍّ وَغَمٍّ أَصْبَحْتُ فِيهِ فَرَجًا وَمَخْرَجًا».
«خداوندا! آگاهي‏ات به آنچه زير زمين است بسان آگاهي‏ات به آنچه بالاي عرش است مي‏باشد. وسوسه‏هاي درون سينه‏ها، در پيشگاه تو همچو عيان است. گفتار آشكار در علم تو با راز نهان فرقي ندارد، همه چيز مطيع بزرگي تو است، هر فرمانروايي در برابر فرمانروايي تو سر تسليم فرود آورده، و امور دنيا و آخرت، همه در دست توست،‌ [خداوندا!] براي من در هر اندوه و تنگنايي،‌ گشايش و گريزگاهي قرار بده».
* «اللَّهُمَّ إِنَّ عَفْوَكَ عَنْ ذُنُوْبي، وَتَجَاوُزَكَ عَنْ خَطِيْئَتِي، أَطْمَعَنِي أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لا أَسْتَوْجِبُهُ مِمَّا قَصَّرْتُ فِيهِ، أَدْعُوْكَ آمِنًا وَأَسْأَلُكَ مُسْتَأْنِسًا، وَإِنَّكَ لَلْمُحْسِنُ إِلَيَّ وَإِنِّي لَلْمُسِيْءُ إِلَى نَفْسِيْ فِيْمَا بَيْنِي وَبَيْنَكَ، تَتَوَدَّدُ إِلَيَّ بالنِّعَمِ وَأَتَبَغَّضُ إِلَيْكَ بالْـمَعَاصِي، وَلَكِنَّ الثِّقَةَ بكَ حَمَلَتْنِي عَلَى الْـجَرَاءَةِ عَلَيْكَ، فَعُدْ بفَضْلِكَ وَإِحْسَانِكَ عَلَيَّ إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ، لا إِلَهَ غَيْرُكَ، وَالْـبَدِيعُ لَيْسَ قَبْلَكَ شَيْءٌ، وَالدَّائِمُ غَيْرُ الْـغَافِلِ، وَالَّذِي لا يَمُوتُ وَخَالِقُ مَا يُرَى وَمَا لا يُرَى، وَكُلَّ يَوْمٍ أَنْتَ فِي شَأْنٍ، وَسِعْتَ اللَّهُمَّ كُلَّ شَيْءٍ رَحْمَةً وَّعِلْمًا، يَا رَحْمنُ، يَا رَحِيمُ، يَا كَرِيمُ، يَا أَحَدُ، يَا صَمَدُ، يَا حَيُّ، يَا مُحْيِي، يَا قَيُّومُ، لا إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، يَا رَبَّنَا إِنَّا عَبيدُكَ وَفِي سَبيلِكَ، اجْعَلْ لَنَا السَّبيلَ إِلَى كُلِّ خَيْرٍ».
«‌خداوندا! قلم عفو تو برگناهانم و گذشت تو از لغزشهايم، مرا به طمع واداشته تا آنچه را كه در آن كوتاهي نموده و شايسته‏اش نيستم، از تو درخواست نمايم:‌ با ايمان و آرامش تو را مي‏خوانم در حالي كه تو هميشه به من نيكي مي‏كني و من هميشه نسبت به آنچه بين من و توست، در حق خودم بدي مي‏كنم. تو با نعمتهايت ايجاد محبت، و من با گناهانم ايجاد نفرت مي‏نمايم، ولي اطمينان به تو اين جرأت را به من داده است، پس با فضل و نيكي‏ات دوباره مرا پذيرا باش كه همانا توبه‏پذير و مهرباني. هيچ معبودي بحق جز تو نيست و پديد آوردنده‏اي قبل از تو نبوده است. خداي هميشگي كه مرگ ندارد و آفريننده همه آن چيزهايي است كه ديده مي‏شوند و ديده نمي‏شوند [قطعاً]، غافل نيست. تو هر روز بر كاري هستي. خداوندا! رحمت و علم تو همه چيز را در برگرفته است. اي رحمان! اي مهربان! اي بخشنده! اي يگانه! اي بي‏نياز! اي زنده! اي زنده‏كننده! و اي پا برجا! هيچ معبودي بحق جز تو نيست. پروردگارا! ما بندگان تو و بر راه تو هستيم، راه رسيدن به هر خيري را بر روي ما بگشاي».
* «اللَّهُمَّ حَنِّنْ عَلَيَّ عِبَادَكَ وَإِمَاءَكَ، أَغْنِنِي عَنْ شِرَارِ عِبَادِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، يَا وَدُودُ يِا ذا الْـعَرْشِ الْـمَجِيدُ يا فَعَّالاً لِمَا يُرِيدُ أَسْأَلُكَ بعِزِّكَ الَّذِي لا يُرَامُ، وَبـمُلْكِكَ الَّذِي لا يُضَامُ وَبنُورِكَ الَّذِي مَلأَ أَرْكَانَ عَرْشِكَ أَنْ تَكْفِيَنِي شَرَّ كَذَا وَكَذَا يَا مُغِيثُ أَغِثْنِي، يَا مُغِيثُ أَغِثْنِي، يَا مُغِيثُ أَغِثْنِي».
«خداوندا! بندگان و كنيزانت را نسبت به من مهربان و مرا از بندگان شرورت بي‏نياز بگردان. اي مهربانترين مهربانان! اي با محبت! اي صاحب عرش با عظمت! اي آنكه هر چه بخواهي،‌ انجام دهي!‌ با [توسل به] قدرت تو كه مورد [سوء] قصد قرار نمي‏گيرد و فرمانروايي تو كه ستم نمي‏پذيرد و نور تو كه اركان عرشت را پر نموده است، از تو مي‏خواهم كه مرا از شر ...  نگهداري. اي ياري دهنده! ياري‏ام ده. اي ياري دهنده! ياري‏ام ده. اي ياري دهنده! ياري‏ام ده».
* «أَعُوذ بعَزَّةِ اللهِ وَعَظْمَتِهِ وَبعِزَّةِ اللهِ وَقُدْرَتِهِ وَبعِزَّةِ اللهِ وَسُلْطَانِهِ وَبعِزِّ جَلالِ اللهِ وَبعِزِّ اللهِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ، وَذرَأَ وَبَرَأَ، وَمِنْ شَرِّ مَا تَحْتَ الثَّرَى، وَمِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ رَبِّي آخِذٌ بنَاصِيَتِهَا، إِنَّ رَبِّي عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلاَّ باللهِ الْـعَلِيِّ الْـعَظِيمِ، مَلْجَأِ كُلِّ هَارِبٍ وَمَأْوَى كُلِّ خَائِفٍ، لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلاَّ باللهِ الْـعَلِيِّ الْـعَظِيمِ، أَقِي بهَا نَفْسِي وَدِيْنِي وَأَهْلِي وَمَالِي، وَجَمِيعَ نِعْمِ إِلَهِي وَمَوْلايَ وَسَيِّدِي عِنْدِي».
«به عزت و عظمت خدا، عزت و قدرت خدا،‌ عزت و سلطه خدا، ‌عزت شكوه خدا و عزت خدا پناه مي‏برم از شر آنچه كه خلق كرده،‌ پديده آورده و آفريده است و از شر آنچه در زير خاك است و از شر هر جنبنده‏اي كه زمامش به دست پروردگارم مي‏باشد. همانا پروردگارم بر راهي مستقيم بوده و هيچ دگرگوني و قدرتي جز از ناحيه خداوند والا و بزرگ وجود ندارد. گريزگاه هر گريزنده، و پناهگاه هر ترسيده‏اي است. هيچ دگرگوني و قدرتي جز از ناحيه خداوند والا و بزرگ وجود ندارد،‌ خودم، دينم،‌ اهلم، مالم، و همه نعمتهاي معبود و ياور و سرورم را با آن - لا حول ولا قوة‌ إلاَّ بالله - حفظ مي‏كنم».
* «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنَ الشَّاكِرِينَ لآلاَئِكَ الصَّابرِينَ عَلَى بَلائِكَ، النَّاصِرِينَ لأَوْلَيَائِكَ».
«خداوندا! مرا از زمره كساني قرار بده كه نعمتهايت را سپاس گذار، بر بلايي كه مي‏فرستي، صبور و يارانت را ياري مي‏دهند».
* «اللَّهُمَّ لا تَحْرِمْنِي خَيْرَ مَا عِنْدَكَ بسُوْءِ مَا عِنْدِي».
«‌خداوندا! مرا از نيكي نزد خودت، به سبب بدي خودم، محروم نكن».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ عَيْشاً قَارًّا، وَرِزْقًا دَارًّا، وَعَمَلاً بَارًّا».
«خداوندا! زندگي گوارا، روزي بسيار و [توفيق انجام] كار نيك را از تو خواستارم».
* «اللَّهُمَّ أَغْنِنِي بالاِفْتِقَارِ إِلَيْكَ، وَلا تَفْقِرْنِي بالاسْتِغْنَاءِ عَنْكَ».
«خداوندا! مرا با نيازمندي به خودت، بي‏نياز گردان، و با [احساس] بي‏نيازي به خودت، نيازمند مگردان».
* «اللَّهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَتِي وَآمِنْ رَوْعَتِي وَخَفِّفْ لَوْعَتِي».
‌«خداوندا! عيبم را بپوشان،‌ هراسم را امنيت بخش و دردم را تسكين ده».
* «اللَّهُمَّ آجِرْنِي عَلَى حُسْنِ عِبَادِتِكَ وَوَفِّقْنِي لاسْتِفْتَاحِ أَبْوَابِ رَحْمَتِكَ وَاسْتِمْطَارِ سَمَاحَتِكَ».
«خداوندا! مرا به خاطر حسن عبادت پاداش بده، و توفیق ده که بتوانم [با كسب شايستگي] درهای رحمتت را گشوده و باران گذشتت را ببارانم».
* «اللَّهُمَّ سَلِّمْنَا وَلاَ تُسْلِمْنَا».
«خداوندا! ما را سالم بگردان و [در برابر دشمن] خوار مگردان».
* «اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا فِي ضَمَانِكَ وَأَمَانِكَ وَإِحْسَانِكَ».
«خداوندا! ما را زیر پر و بال ضمانت، امنیت و نیکی خودت قرار بده».
* «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي كُلَّ ذنْبٍ وَاحْفَظْنِي مِنْ كُلِّ جَنْبٍ وَفَرِّجْ عَنِّي كُلَّ كَرْبٍ».
«خداوندا! همه گناهانم را بيامرز، مرا از همه بي‏قراریها نگهدار و در همه گرفتاریهايم گشایش قرار بده».
* «اللَّهُمَّ أَعِنِّي عَلَى الْـمَوْتِ وَكُرْبَتِهِ، وَالْـقَبْرِ وَغُمَّتِهِ، وَالصِّرَاطِ وَزَلَّتِهِ، وَيَوْمِ الْـقِيَامَةِ وَرَوْعَتِهِ».
«خداوندا! مرا بر مرگ و سختي‏های آن، قبر و اندوه‏های آن، پل صراط و لغزش بر آن، و روز قیامت و هراس از آن، یاری ده».
* «اللَّهُمَّ جَمِّلْ أَمْرِي مَا أَحْيَيْتَنِي، وَعَافِنِي مَا أَبْقَيْتَنِي، وَبَارِكْ لِي فِيْمَا خَوَّلْتَنِي، وَاحْفَظْ عَلَيَّ مَا أَوْلَيْتَنِي، وَارْحَمْنِي إِذا تَوَفَّيْتَنِي، وَآنِسْ وَحْشَتِي إِذا أَرْمَسْتَنِي، وَتَفَضَّلْ عَلَيَّ إِذا حَاسَبْتَنِي، وَلاَ تَسْلُبْنِي الإِيْمَانَ وَقَدْ عَرَّفْتَنِي».
«خداوندا! مادامی که مرا زنده نگه مي‏داری، کارم را بیارا. تا زمانی که مرا نگه داشته‏ای، عافیت ارزانی ده. در آنچه بخشيده‏ای، برکت قرار بده. نیکی‏هایی را که به من کرده‏ای، نگه دار، [و مداوم بگردان] و چون مرا مي‏راندی، به من رحم کن. به هنگام دفن، وحشتم را به الفت تبدیل کن. آنگاه که مرا محاسبه کردی، به من لطف نما و ایمان را از من مستان در حالیکه مرا شناخته‏ای، كه خود را نيازمند ايمان به تو مي‏بينم».
* «اللَّهُمَّ ثبِّتْ فِي الْـخَيْرَاتِ وَطَأْتِي، وَنَفِّسْ بَعْدَ الْــمَوْتِ كُرْبَتِي، وَبَارِكْ لِي فِي مَصِيرِي وَمُنْقَلَبي، وَلا تَخْفِرْ ذِمَّتِي يَا غَايَةَ رَغْبَتِي».
«خداوندا! قدمگاهم را در خیرات استوار، سختي‏های بعد از مرگ را گشایش، و مسیر [زندگی] و بازگشت از آن را برایم پر برکت بگردان، و کاری مکن که پیمانم را بشکنم، ای قبله آرزوهایم!».
* «اللَّهُمَّ لا تَقْطَعْ رَجَائِي، وَبَلِّغْنِيَ الأَمَانِيَّ وَاكْفِنِي الأَعاَدِي وَأَصْلِحْ لِي شَأْنِي وَاكْفِنِي أَمْرَ دِيْنِي وَدُنْيَايَ وَآخِرَتِي، وَارْزُقْنِي قَلْباً توَّاباً، لا كَافِرًا وَلا مُرْتَاباً، وَاغْفِرْ لِي وَاهْدِنِي وَارْزُقْنِي وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ، برَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ».
«خداوندا! امیدم را قطع مکن. مرا به آرزوهایم برسان. مرا در برابر دشمنان [انبوهم] کفایت کن. امورم را اصلاح و در امور دین، دنیا و آخرتم [مرا از غیر خودت] بي‏نیاز کن. قلبی توبه‏کننده و نه پوشاننده حق، و نه شکاک، به من عطا و مرا بیامرز و هدایت نما، [از در رحمت خود] مرا روزی ده که تو بهترین روزی دهندگانی، ای مهربانترین مهربانان!».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَهْدِيكَ لأَرْشَدِ أُمُورِي وَأَسْتَجِيرُكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِي، سُبْحَانَ رِبِّي الأَعلَى الْـوَهَّابُ».
«خداوندا! راهنمایی به بهترین امورم را از تو مي‏طلبم، و از شر نفسم به تو پناه مي‏آورم و پرودگار بلندمرتبه و بخشنده‏ام را به پاکی یاد مي‏کنم».
* «يَا عَالِمَ الْـخَفِيَّاتِ، رَفِيعَ الدَّرْجَاتِ، ذا الْـعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ، غَافِرَ الذَّنْبِ قَابلَ التَّوْبِ شَدِيدَ الْـعِقَابِ ذا الطَّوْلِ، لا إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ إِلَيْكَ الْـمَصِيرُ، لا إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَاللهُ أَكْبَرُ، سُبْحَانَ اللهِ وَبحَمْدِهِ، أَسْتَغْفِرُ اللهَ، لا حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ باللهِ، الأَوَّلُ وَالآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْـبَاطِنُ وَهُوَ بكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ».
«ای آگاه به نهان‏ها! ای بالا برنده درجات! ای صاحب عرش که روح زندگی بخش هدایت را بر هر که بخواهی، مي‏فرستی! ای آمرزنده گناه! ای پذیرنده توبه! ای انتقام گیرنده به شدت! ای صاحب رحمت و فضل! هیج معبودی بحق جز تو نیست و بازگشت به سوی توست. هیچ معبودی بخق جز خدا نیست و خدا بزرگ است. خدا را به پاکی یاد مي‏کنم و مي‏ستایم و از او طلب آمرزش مي‏نمایم، [زیرا که] هیچ دگرگونی و قدرتی جز از ناحیه خدا نیست. اولین و آخرین و آشکار و نهان بوده و بر همه چیز آگاه است».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَغْفِرُكَ مِمَّا تُبْتُ إِلَيْكَ مِنْهُ ثُمَّ عُدْتُ فِيهِ، وَأَسْتَغْفِرُكَ لِمَا جَعَلْتُهُ لَكَ عَلَى نَفْسِي فَلَمْ أُوْفِ لَكَ بهِ، وَأَسْتَغْفِرُكَ مِمَّا زَعَمْتُ أَنِّي أَرَدْتُ بهِ وَجْهَكَ فَخَالَطَ قَلْبي مَا قَدْ عَلِمْتَ».
«خداوندا! از آنچه توبه کرده و دوباره به سوی آن بازگشته‏ام، طلب آمرزش مي‏نمايم. و از آن حقوقی که خداوند بر عهده من گذاشته و من به آن وفا نکرده‏ام، طلب آمرزش مي‏نمایم. و از آنچه که به گمان خود برای رضای تو انجام داده ولی آنچه را که خود بدان آگاهی در قلبم [و نیتم] رخنه کرده، طلب آمرزش مي‏نمايم».
* «اللَّهُمَّ إِنَّا نَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ بـمَا تَوَسَّلَ بهِ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ وَأَوْلِيَاؤُكَ الْـمُقَرَّبُونَ، أَنْ تَجْعَلَ لَنَا مِنَ الْـفَهْمِ عَنْكَ وَعَنْ رَسُولِكَ مَا نَبْلُغُ بهِ مَنَازِلَ الصِّدِّيقِينَ، وَنُحْشَرُ بهِ فِي زُمْرَةِ الْـعُلَمَاءِ العَامِلِينَ».
«خداوندا! با توسل به آنچه که بندگان نیکوکار و اولیای مقرب بارگاهت به آن توسل کرده‏اند، از تو مي‏خواهیم فهمی را از خودت [= قرآن] و رسولت [= سیره و سنت] به ما عطا کنی که ما را به جایگاه راستان و راستگویان برساند و سبب حشر ما در زمره علمایی گردد که به علم خود عمل نموده‏اند».
* «اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا مِنَ الَّذِيْنَ سَرَحَتْ أَرْوَاحُهُمْ فِي دَارِ الْـعُلَى، وَحَطَّتْ هِمَمُ قُلُوبهِمْ فِي غَايَةِ التُّقَى، حَتَّى أَنَاخُوا برِيَاضِ النَّعِيمِ وَجَنَوا مِنْ ثِمَارِ رِيَاضِ التَّسْنِيمِ، وَخَاضُوا لُجَّةَ السُّرُورِ، وَشَرِبُوا بكَأْسِ الرَّحِيْقِ الْـمَخْتُومِ وَاسْتَظَلُّوا تَحْتَ ظِلِّ الْـكَرَامَةِ الظَّلِيلِ».
«خداوندا! ما را از زمره کسانی قرار بده که روحشان در سرای والای [جاودانه] مشغول لذت بردن بوده و همت قلب ایشان در قله پرهیزگاری اسكان گزیده است تا اینکه [با این کار] در باغهای نعمت منزل یافتند و از میوه‏های باغ پربرکت   اجازه چیدن گرفتند. در امواج خوشی‏ها غوطه‏ور شدند. از کاسه شراب خالص صاف نوشیدند و در زیر سایه خنک کرامت به استراحت پرداختند».
* «اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا مِنَ الَّذِينَ فَتَحُوا بَابَ الصَّبْرِ وَأَرْدَمُوا خَنَادِقَ الْـجَزَعِ، وَجَازُوا شَدِيدَ الْـعِقَابِ، وَعَبَرُوا جِسْرَ الْـهَوَى».
«خداوندا! ما را از زمره کسانی قرار بده که در صبوری بر خود گشودند، خندق‏های بی‏تابی را پشت سر گذاشته و از گردنه‏های خطرناک گذشتند و از نردبان هوی پرستی عبور نمودند».
* «اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا مِنَ الَّذِينَ أَشَارَتْ إِلَيْهِمْ أَعْلاَمُ الْـهِدَايَةِ وَوَضَحَتْ لَهُمْ طَرِيقُ النَّجَاةِ وَسَلَكُوا سَبيلَ الإِخْلاَصِ وَالْـيَقِينِ».
«خداوندا! ما را از زمره کسانی قرار بده که نشانه‏های هدایت به ایشان اشاره مي‏روند، راه رستگاری برایشان روشن گرديده و ایشان راه اخلاص و یقین را پیموده‏اند».
* «اللَّهُمَّ إِنَّ نَفْسِيْ أَمَّارَةٌ بِالسُّوْءِ وَالشَّيْطَانُ يُوقِعُنِي كُلَّ سَاعَةٍ فِي خَطِيئَةٍ مِنَ الْـكَبَائِرِ فَضْلاً عَنِ الصَّغَائِرِ، وَإِنِّي أُرِيْدُ نَزْعِي مِنْ نَزْغِهِ، وَلاَ أَسْتَطِيعُ حَتَّى تُوَفِّقَنِي؛ فَإِنَّ بيَدِكَ الْـخَيْرُ، وَالشَّرُّ لَيْسَ إِلَيْكَ فَاغْفِرْ لِي وَتُبْ عَلَيَّ وَلاَ تُزِغْ قَلْبيْ بَعْدَ إِذ هَدَيْتَنِي، وَامْنَحْنِي عِلْمًا بالْـكِتَابِ وَالسُّـنَّةِ وَإِنْ لَمْ تَرْحَمْنِي وَتَغْفِرْ لِي أَكُنْ مِنَ الْـخَاسِرِينَ، فَاهْدِنِي سَوَاءَ السَّبيلِ وَاغْفِرْ لِي مَغْفِرَةً تَامَّةً، وَاعْفُ عَنِّي فَإِنَّكَ عَفُوٌّ تُحِبُّ الْـعَفْوَ، وَارْزُقْنِي الْـعَافِيَةَ فِي الدِّينِ وَالدُّنْيَا وَالآخِرَةِ، وَمَا ذَلِكَ عَلَيْكَ بعَزِيْزٍ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، يَا لَطِيفُ يَا لَطِيفُ، الْـطُفْ بي بالْـقُدْرَةِ الَّتِي اسْتَوَيْتَ بهَا عَلَى الْـعَرْشِ فَلَمْ يَعْلَمْ أحَدٌ كَيْفِيَّةَ اسْتِوَائِكَ عَلَيْهِ، اكْفِنِي شَرَّ كُلِّ شِرِّيرٍ يَا مَنْ كَانَ قَبْلَ أَنْ يَكُونَ شَيْءٌ وَهُوَ الْـمُكَوِّنُ لِكُلِّ شَيْءٍ، وَمَنْ يَكُونُ بَعْدَ مَا لاَ يَكُونُ شَيْءٌ أَسْأَلُكَ يا ذا الْـجَلالِ وَالإِكْرَامِ، يَا ذا الطَّوْلِ، وَالإِنْعَامِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، رَبَّ الْـعَالَمِينَ أًرْحَمَ الرَّاحِمِينَ الْـحَنَّانُ الْـمَنَّانُ بَدِيعَ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ رَبَّ الْـعَرْشِ الْـعَظِيمِ».
«خداوندا! نفسم به بدی امر مي‏کند و شیطان هر لحظه مرا، صرفنظر از گناهان صغيره، در لغزشی از گناهان کبیره مي‏اندازد. مي‏خواهم وسوسه‏های او را از قلبم ریشه کن نمایم و جز با توفیق تو نتوانم، زیرا نیکی به دست توست و شر به تو منسوب نیست، پس مرا بیامرز و توبه‏ام را بپذیر و بعد از آنکه مرا هدایت نمودی، قلبم را منحرف مگردان. و علم به کتاب [= قرآن] و سنت را به من عطا بفرما و اگر به من رحم نکنی و مرا نیامرزی، از زمره زیانکاران خواهم بود، پس مرا به راه مستقیم هدایت كن و آمرزشی فراگیر بر من بفرست و از من درگذر که تو اصل گذشتی و گذشت را دوست داری. مرا در دین، دنیا و آخرت، عافیت ارزانی ده که این برای تو دشوار نیست. ای مهربانترین مهربانان ! ای رساننده نیکي‏ها ! ای رساننده نیکي‏ها! با قدرت خودت که به وسیله آن برعرش «استواء» یافته‏ای و هیچ کسی کیفیت «استواء» تو را نمي‏داند، به من لطفی کن که مرا از شر هر شروی کفایت کند. ای آنکه قبل از همه چیز بوده‏ای و همه چیز را خود آفریده‏ای ! و ای آنکه بعد از همه چیز خواهی بود! در خواستم را پیش تو مي‏آورم، ای صاحب شکوه و بخشندگی ! ای صاحب فضل و بخشش! هیچ معبودی بحق جز تو نیست، ای پرودگار جهانیان! ای مهربانترین مهربانان! ای بخشنده بسیار نعمت دهنده ! ای پدیده آورنده آسمانها و زمین! و ای پرودگار عرش عظیم!».
* «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي أَخْشَاكَ حَتَّى كَأَنِّي أَرَاكَ وَأَسْعِدْنِي بتَقْوَاكَ، وَلاَ تَجْعَلْنِي بمَعْصِيَتِكَ مُطْرُودًا، وَرَضِّنِي بقَضَائِكَ، وَانْصُرْنِي عَلَى مَنْ ظَلَمَنِي، وَأَرِنِي فِيهِ ثَأْرِي وَأَقِرَّ بذَلِكَ عَيْنِي».
«خداوندا! کاری کن که از تو بیم داشته باشم، به گونه‏ای که انگار تو را مي‏بینم. مرا با پرهیزگاری از خودت رستگار کن و با سرپیچي‏ام از تو، مرا [از بارگاهت] نران، و مرا بر كسى كه بر من ستم كرده يارى ده، و حق مرا از او بگير، و چشم را با گرفتن حقم از او روشن كن».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَوْدِعُكَ الْـيَوْمَ نَفْسِي وَأَهْلِي وَمَالِي وَوَلَدِي، وَمَنْ كَانَ مِنِّي فِي سَبيلِ الشَّاهِدِ مِنْهُمْ وَالْـغَائِبِ».
«خداوندا! امروز خودم، اهلم، مالم و فرزندم، حاضر و غایبشان، را به تو مي‏سپارم».
* «اللَّهُمَّ احْفَظْنَا بحِفْظِ الإِيْمَانِ وَاحْفَظْهُ عَلَيْنَا».
«خداوندا! ما را با حفظ ایمان، حفظ كن، و ایمان را برای ما نگهدار».
* «اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا فِي رَحْمَتِكَ وَلاَ تَسْلُبْنَا فَضْلَكَ، إِنَّا إَلَيْكَ رَاغِبُونَ».
«خداوندا! ما را زیر پر و بال رحمت خودت بگیر و فضل و بخشش را از ما دریغ مکن که ما به سوی تو مشتاقیم».
* «اللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوْذ بكَ مِنْ وَعْثَاءِ السَّفَرِ وَكَآبَةِ الْـمُنْقَلَبِ، وَسُوْءِ الْـمَنْظَرِ فِي الأَهْلِ وَالْـمَالِ وَالْـوَلَدِ، يَا مَنْ هُوَ أَقْرَبُ مِنْ حَبْلِ الْـوَرِيدِ، يَا فَعَّالاً لِمَا يُرِيدُ، يَا مَنْ يَحُولُ بَيْنَ الْـمَرْءِ وَقَلْبهِ حُلْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ مَنْ يُؤْذِينَا، بحَوْلِكَ وَقُوَّتِكَ يَا كَافِيَ كُلِّ شَيْءٍ وَلاَ يَكْفِي مِنْهُ شَيْءٌ اكْفِنَا مَا يَهُمُّنَا مِنْ أَمْرِ الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ».
«خداوندا! از دشواریهای سفر، اندوه بازگشت و رويداد ناگوار در اهل و مال و فرزند به تو پناه مي‏آوریم. ای آنکه از رگ گردن نزدیکتری! ای آنکه هر چه بخواهی، انجام مي‏دهی! ای آنکه حائل بین شخص و قلب او مي‏شوی ! با قدرت تغییر و توان خود بین ما و کسی که ما را آزار مي‏دهد، فاصله بینداز. ای کفایت کننده هر چیزی که چیزی از تو بي‏نیاز نیست ! از امور دینوی و اخروی، که ما را به خود مشغول ساخته‏اند، بي‏نیازمان گردان، ای مهربانترین مهربانان!».
* «اللَّهُمَّ وَفِّرْ حَظِّي مِنْ خَيْرٍ تُنْزِلُهُ، أَوْ إِحْسَانٍ تُفْضِلُهُ أَوْ بِرٍّ تَنْشُرُهُ أَوْ رِزْقٍ تَبْسُطُهُ أَوْ ذنْبٍ تَغْفِرُهُ أَوْ خَطَأٍ تَسْتُرُهُ، يَا إِلَهِي يَا مَنْ بيَدِهِ نَاصِيَتِي يَا عَلِيمٌ بضُرِّي وَمَسْكَنَتِي يَا خَبِيرٌ بفَقْرِي وَفَاقَتِي يَا رَبِّ أَسْأَلُكَ بحَقِّكَ وَقُدْسِكَ وَأَعْظَمِ صِفَاتِكَ وَأَسْمَائِكَ: أَنْ تَجْعَلَ أَوْقَاتِي بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ بذِكْرِكَ مَعْمُورَةً وَبخِدْمَتِكَ مَوْصُولَةً وَأَعْمَالِي عَنْدَكَ مَقْبُولَةً يَا مَنْ عَلَيْهِ مُعَوِّلِي يِا مَنْ إِلَيْهِ شَكَوْتُ أَحْوَالِي، قَوِّ عَلَى خِدْمَتِكَ جَوَارِحِي وَاشْدُدْ عَلَى الْـعَزِيْمَةِ جَوَانِحِي وَهَبْ لِي الْـجِدَّ فِي خَشْيَتِكَ وَالدَّوَامَ عَلَى الاتِّصَالِ فِي خِدْمَتِكَ حَتَّى أَخَافَكَ مَخَافَةَ الْـمُوْقِنِينَ وَأَجْتَمِعَ فِي جَوَارِكَ مَعَ الْـمُؤْمِنِينَ».
«خداوندا! از خیری که فرو مي‏فرستی، احسانی که از روی فضل انجام مي‏دهی، نیکی ای که توزیع مي‏کنی، رزقی که مي‏گسترانی، گناهی که مي‏بخشی و لغزشی که مي‏پوشانی، بهره‏ام را بسیار بگردان. معبود من! ای آنکه پیشاني‏ام[زمامم] به دست توست! ای دانا به زیان و بینوایي‏ام! ای آگاه به فقر و حاجتم! ای پروردگارم! به حق خودت و به قداست و بزرگترین اسمها و صفات خودت [توسل مي‏كنم و] از تو مي‏خواهم که لحظات شب و روزم را با یاد خودت آباد، و همیشه به خدمت خودت بگیری و کردارم را مقبول بارگاه خودت گرداني. اي آنكه اعتمادم به توست! و ای آنکه شیونم در پیش توست! و ای آنکه شکایت احوالم را نزد تو مي‏آورم! اعضای [وجودم] را بر خدمت خودت نیرو ده، و اراده آن را قوي‏تر بگردان. جدیت در خشیت و تداوم در پیوستگی خدمت را ارازنی ده، تا اینکه بسان اهل يقين از تو بیم داشته باشم، و مرا با مومنان، در جوار خود، محشور بگردان».
* «اللَّهُمَّ مَنْ أَرَادَنِي بسُوءٍ فَرُدَّهُ عَلَيْهِ، وَمَنْ كَادَنِي فَكِدْهُ، وَاجْعَلْنِي مِنْ أَحْسَنِ عِبَادِكَ نَصِيبًا عِنْدَكَ وَأَقْرَبِهِمْ مَنْزِلَةً مِنْكَ وَأَخَصِّهِمْ زُلْفَى لَدَيْكَ، إِنَّهُ لاَ يَنَالُ ذَلِكَ إِلاَّ بفَضْلِكَ، وَجُدْ لِي بِجُودِكَ، وَاعْطِفْ عَلَيَّ بمَجْدِكَ وَاحْفَظْنِي برَحْمَتِكَ وَاجْعَلْ لِسَانِي بِذِكْرِكَ لَهِجًا، وَأَقِلْنِي مِنْ عَثْرَتِي وَاغْفِرْ لِي زَلَّتِي، فَإِنَّكَ أَمَرْتَ عَبَادَكَ بدُعَائِكَ وَضَمِنْتَ لَهُمُ الإِجَابَةَ، فَإِلَيْكَ يَا رَبِّ نَصَبْتُ وَجْهِي، وَمَدَدْتُ يَدَيَّ فَبرَحْمَتِكَ اسْتَجِبْ دُعَائِي، وَبَلِّغْنِي مُنَايَ وَلاَ تَقْطَعْ رَجَائِي، وَاكْفِنِي شَرَّ أَعْدَائِي يَا سَمِيعَ الدُّعَاءِ، يَا سَابغَ النِّعَمِ، يَا دَافِعَ النِّقَمِ، يَا نُورَ الْـمُسْتَوْحِشِينَ فِي الظُّلَمِ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ».
«خداوندا! هر كس [سوء] قصدي به من دارد، آن را به خودش برگردان. هركس برايم نقشه شوم مي‏كشد، او را گرفتار نقشه شوم كن.‌ مرا از زمره بندگاني قرار بده كه بهترين بهره را در نزد تو دارند، و از همه مقرب‏ترند و اختصاصي‏ترين نزديكي را در بارگاه تو به دست آورده‏اند، كه اين مرتبه جز با فضل تو دست يافتني نيست. از بخشش خودت به من عطا كن و از در بزرگواري با من مهرباني نما. با رحمت خودت مرا نگهدار. ذكرت را بر زبانم تداوم بخش. لغزشهايم را كم و اشتباهاتم را بيامرز، چرا كه خودت بندگان را به دعا امر و اجابت آن را ضمانت كرده‏اي.‌ پروردگارا! به همين دليل به تو روي آورده و دست به سوي تو دراز نموده‏ام، پس با رحمت خود دعايم را اجابت و مرا به آرزويم برسان. رشته اميدم را پاره مكن و از شر دشمنانم مرا كفايت نما. اي شنونده دعا! اي فرستادنده نعمتها!‌ اي دفع كننده كينه‏ها! اي نور آنها كه از تاريكي‏ها مي‏ترسند! و اي مهربانترين مهربانان!».
* «اللَّهُمَّ فَخُذْ بيَدِي فِي الْـمَضَائِقِ وَاكْشِفْ لِي وَجُوهَ الْـحَقَائِقِ وَوَفِّقْنِي لِمَا تُحِبُّ وَاعْصِمْنِي مِنَ الزَّلَلِ، وَلا تَسْلُبْ عَنِّي سِتْرَ إِحْسَانِكَ، وَقِنِي مَصَارِعَ السُّوْءِ وَاكْفِنِي كَيْدَ الْـحَاسِدِ وَشَمَاتَةَ الأَضْدَادِ، وَالْـطُفْ بي فِي سَائِرِ مُتَصَرِّفَاتِي، وَاكْفِنِي مِنْ جَمِيعِ جِهَاتِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ».
«خداوندا! در تنگناها دستم را بگير و وجوه حقيقت را برايم نمايان ساز. مرا به آنچه دوست داري توفيق ده،‌ و از لغزشها نگه دار. احسان خودت را از من دريغ مكن و از مهلكه‏هاي بدي حفظ نما. مكر حسودان و سرزنش دشمنان مرا كفايت كن، در ساير امورم با من مهربان و در جميع جهات مرا كفايت كن، اي مهربانترين مهربانان!».
* «اللَّهُمَّ كُنْ لِي مُؤَيِّدًا وَنَاصِرًا وَكُنْ بي رَؤُوْفًا رَحِيمًا يَا خَيْرَ الْـمَسْؤُولِينَ، إِلَيْكَ أَشْكُو ضَعْفَ قُوَّتِي وَقِلَّةَ حِيلَتِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ بقُدْرَتِكَ عَلَيَّ، وَلا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ، يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ برَحْمَتِكَ أَسْتَغِيثُ» [ثلاثًا].
«خداوندا! تاييد كننده و ياري دهنده من باش. اي بهترين كسي كه مورد درخواست قرار مي‏گيري! با من مهربان و رحم‏كننده باش. اي مهربانترين مهربانان! گلايه از ضعف قوت و چاره انديشي اندكم را به بارگاه قدرت تو مي‏آورم،‌ مرا يك چشم بر هم زدن به حال خود وامگذار. اي زنده پا برجا! از رحمت تو درخواست ياري مي‏كنم». (سه مرتبه).
* «اللَّهُمَّ أَسْأَلُكَ بعِزِّكَ وَذُلِّي إِلاَّ رَحِمْتَنِي، وَأَسْأَلُكَ بقُوَّتِكَ وَضَعْفِي، وَبغِنَائِكَ عَنِّي وَفَقْرِي إِلَيْكَ، هَذِهِ نَاصِيَتِي الْـكَاذِبَةُ الْـخَاطِئَةُ بَيْنَ يَدَيْكَ، عَبيدُكَ سِوَايَ كَثِيرٌ وَلَيْسَ لِي سَيِّدٌ سِوَاكَ، لاَ مَلْجَأَ وَلاَ مَنْجَى مِنْكَ إِلاَّ إِلَيْكَ، أَسْأَلُكَ مَسْأَلَةَ الْـمِسْكِينِ، وَأَبْتَهِلُ إِلَيْكَ ابْتِهَالَ الْـخَاضِعِ الذَّلِيلِ، وَأَدْعُوكَ دُعَاءَ الْـخَائِفِ الضَّرِيرِ، سُؤَالَ مَنْ خَضَعَتْ لَكَ رَقْبَتُهُ، وَرَغِمَ لَكَ أَنْفُهُ، وَفَاضَتْ لَكَ عَيْنَاهُ، وَذلَّ لَكَ قَلْبُهُ».
«خداوندا! [با اعتراف] به عزت تو و ذلت خود - جز در صورت رحمت تو - و قوت تو وضعف خود، بي‏نيازي توبه من و نياز من به تو، از تو درخواست مي‏كنم. اين پيشاني دروغگوي خطا كار در كنترل توست. غير از من بندگان بسياري داري و من جز تو سروري ندارم. هيچ پناهگاه و راه نجاتي از دست تو نيست مگر آنكه به سوي خودت ختم مي‏شود. بسان بينوايان از تو درخواست و همچون افتاده‏گان درمانده از تو التماس مي‏كنم. مانند ترسيده آسيب ديده و مثل كسي كه در برابر تو خاضع بوده و تكبرش را كنار نهاده و‌ چشمانش از اشك پر و قلبش در برابر تو از تواضع لبريز شده است، تو را مي‏خوانم».
* «اللَّهُمَّ الْـبسْنِي الْـعَافِيَةَ حَتَّى تُهَنِّينِي بِالْـمَعِيشَةِ، وَاخْتِمْ لِي بالْـمَغْفِرَةِ حَتَّى لاَ تَضُرُّنِي الذُّنُوبُ، وَاكْفِنِي كُلَّ هَوْلٍ دُونَ الْـجَنَّةِ حَتَّى تُبَلِّغَنِيهَا برَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ».
«خداوندا! لباس عافيت را بر من بپوشان تا زندگي‏ام را گوارا گرداني و پايان كارم را با مغفرت مهر بزن تا از گناهان آسيب نبينم. اي مهربانترين مهربانان! با رحمت خود، مرا از هر هراسي، غير از بهشت، كفايت كن تا اينكه مرا به بهشت برساني».
* «اللَّهُمَّ أَعْطِنِي مِنَ الدُّنْيَا مَا تَقِينِي بهِ فِتْنَتَهَا، وَتُغْنِينِي بهِ عَنْ أَهْلِهَا، وَيَكُونُ بَلاَغًا لِي إِلَى مَا هُوَ خَيْرٌ مِنْهَا، فَإِنَّهُ لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بكَ».
«خداوندا! از دنيا آنچه را به من عطا كن كه با آن مرا از فتنه دنيا در امان و از اهل دنيا بي‏نياز گرداني و وسيله رسيدنم به آن چيزي شود كه از دنيا بهتر است، چرا كه هيچ دگرگوني و قدرتي جز از ناحيه تو نيست».
* «اللَّهُمَّ قَنِّعْنِي بمَا رَزَقْتَنَي، وَبَارِكْ لِي فِيهِ، وَاخْلُفْ عَلَيَّ كُلَّ غَائِبَةٍ لِي بخَيْرٍ».
«خداوندا! مرا نسبت به آنچه عطا كرده‏اي،‌ قانع بگردان، و در آن بركت قرار ده، و براي هر يك [از خويشانم] كه از او دورم، جانشين نيكي [كننده‏اي] باش». «خداوندا! مرا نسبت به آنچه عطا كرده‏اي،‌ قانع بگردان، و در آن بركت قرار ده، و براي هر يك [از خويشانم] كه از او دورم، جانشين نيكي [كننده‏اي] باش».
* «سُبْحَانَ اللهِ وَبحَمْدِه عَدَدَ خَلْقَهِ وَرِضَا نَفْسِهِ وَزِنَةَ عَرْشِهِ وَمِدَادَ كَلِمَاتِه».
«خدا را به تعدا مخلوقاتش، به [ميزان] رضايتش، و همسنگ عرشش و [به اندازه] مركب [لازم براي نوشتن] كلماتش، به پاكي ياد كرده و مي‏ستايم».
* «سُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ مَا خَلَقَ فِي السَّمَاءِ وَعَدَدَ مَا خَلَقَ فِي الأَرْضِ، وَسُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ مَا بَيْنَ ذلِكَ، وَسُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ مَا هُوَ خَالِقٌ، وَاللهُ أَكْبَرُ مِثْلَ ذلِكَ، وَالْـحَمْدُ للهِ مِثْلَ ذلِكَ، وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ مِثْلَ ذلِكَ».
«خدا را به تعداد مخلوقاتش در آسمان، و تعداد مخلوقاتش بر روي زمين،‌ به پاكي ياد مي‏كنم. خدا را به تعداد [مخلوقاتش] بين زمين و آسمان،‌ به پاكي ياد مي‏كنم. خدا را به تعداد آنچه آفريده، به پاكي ياد مي‏كنم. به همين اندازه خدا بزرگ است، به همين اندازه ستايش برازنده اوست، و به همين اندازه دگرگوني و قدرت تنها از ناحيه اوست».
* «سُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ خَلْقِهِ، سُبْحَانَ اللهِ مِلْءَ مَا خَلَقَ سُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ مَا خَلَقَ، سُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ مَا فِي السَّمَاءِ وَالأَرْضِ، سُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ مَا فِي الأَرْضِ وَالسَّمَـاءِ، سُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ مَا أَحْصَى كِتَابُهُ، وَسُبْحَانَ اللهِ عَدَدَ كُلِّ شَيْءٍ، وَسُبْحَانَ اللهِ مِلْءَ كُلِّ شَيْءٍ وَالْـحَمْدُ للهِ مِثْلَ ذَلِكَ».
«خدا را به تعداد مخلوقاتش به پاكي ياد مي‏كنم. خدا را به تعداد آنچه آفريده، به پاكي ياد مي‏كنم. خدا را به تعداد آنچه در آسمان و زمين است، به پاكي ياد مي‏كنم. خدا را به تعداد آنچه در زمين و آسمان است،‌ به پاكي ياد مي‏كنم. خدا را به تعداد آنچه كتابش [= لوح محفوظ] برشمرده، به پاكي ياد مي‏كنم. خدا را به تعداد همه چيز به پاكي ياد مي‏كنم. خدا را به ميزان همه چيز به پاكي ياد مي‏كنم و به همين اندازه او را مي‏ستايم».
* «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْـجَنَّةَ وَنَعِيمَهَا وَاسْتَبْرَقَهَا وَأَعُوذ بكَ مِنَ النَّارِ وَسَلاسِلِهَا وَأَغْلاَلِهَا».
«خداوندا! بهشت،‌ نعمتهايش و لباس حريرش را از تو خواستارم، و از آتش [جهنم] و غل و زنجيرهايش به تو پناه مي‏آورم».
* «اللَّهُمَّ إِنَّكَ تَسْمَعُ كَلاَمِي، وَتَرَى مَكَانِي وَتَعْلَمُ سِرِّي وَعَلاَنِيَتِي، وَلاَ يَخْفَى عَلَيْكَ شِيْءٌ مِنْ أَمْرِي وَأَنَا الْـبَائِسُ الْـفَقِيرُ وَالْـمُسْتَغِيثُ الْـمُسْتَجِيرُ، وَالْـوَجِلُ الْـمُشْفِقُ الْـمُقِرُّ الْـمُعْتَرِفُ إِلَيْكَ بذَنْبهِ، أَسْأَلُكَ مَسْأَلَةََ الْـمِسْكِينِ وَأَبْتَهِلُ إِلَيْكَ ابْتِهَالَ الْـمُذْنِبِ الذَّلِيلِ، وَأَدْعُوْكَ دُعَاءَ الْـخَائِفِ الضَّرِيرِ، دُعَاءَ مَنْ خَضَعَتْ لَكَ رَقْبَتُهُ وَذلَّ لَكَ جِسْمُهُ، وَرَغِمَ لَكَ أَنْفُهُ».
«خداوندا! تو گفتارم را مي‏شنوي،‌ مكانم را مي‏بيني،‌ بر نهان و آشكارم آگاهي و ‌هيچ چيزي از امورم بر تو پوشيده نمي‏ماند. و من بينواي فقير،‌ مدد خواه،‌ پناه جوينده،‌ هراسان،‌ بيمناك و اقرار كننده و معترف به گناه خود در پيشگاه تو،‌ بسان بينوايان خواسته‏ام را از تو مي‏خواهم،‌ همچون خطا كار خوار شده از تو التماس مي‏نمايم و‌ مانند ترسيده آسيب ديده و مثل كسي كه در برابر تو گردن خم كرده و تواضع نموده و تكبرش را كنار نهاده،‌ تو را مي‏خوانم».
* «اللَّهُمَّ إِنك قُلْتَ، وَقُوْلُكَ الْـحَقُّ: ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ».
«خداوندا! تو خود گفته‏اي، و گفته تو بحق است،‌ كه:‌ مرا بخوانيد،‌ اجابت مي‏كنم».
* «اللَّهُمَّ هَذَا الدُّعَاءُ وَعَلَيْكَ الإِجَابَةُ وَهَذَا الْـجَهْدُ وَعَلَيْكَ التُّكْلاَنُ، وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بكَ».
«خداوندا! اين دعاي من و از تو اجابت، اين تلاش من و اعتماد بر تو، ‌و هيچ دگرگوني و قدرتي جز از ناحيه تو نيست».
«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ, وَبَارِكْْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِيْمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيْمَ، إِنَّكَ حَمِيْدٌ مَجِيدٌ».
«خداوندا! بر محمد و آل محمد درود [و رحمت] بفرست همچنانكه بر ابراهيم و آل ابراهيم درود فرستاده‏اي، كه همانا تو ستوده و بزرگواري. و بر محمد و آل محمد بركت فرو فرست همچنانكه بر ابراهيم و آل ابراهيم بركت فرستاده‏اي كه همانا تو ستوده و بزرگواري».
***