اجتهاد، نص، واقع، مصلحت
بیان دیدگاههای دو تن از علمای برجسته جهان اسلام در باره حُجّیت نص، صحت و شرایط اجتهاد و نحوه برخورد با مسایل جدید (واقع) و صدور حکم در باره آنهاست. یکی از مهمترین نکات بحث برانگیز بین علمای اسلامی، جواز اجتهاد در مسایل و صحت برداشتهای شخصی از نص قرآن کریم یا سنت و سیره رسول اکرم است. به علاوه، تصمیمگیری در شرایط خاص و درباره موضوعات جدیدِ اجتماعی و فقهی (امرِ واقع) مسئله بحث برانگیز دیگری است که همواره محور مباحث فقهی بوده است. نویسندگان این اثر، در خلال دو مقاله بسیار بلند، ابتدا مقولات اجتهاد، نص، امرِ واقع و تصمیمگیری براساس مصالح دینی و اجتماعی را به همراه جنبههای گوناگون آن معرفی کرده و سپس دیدگاه علمای برجسته اهل سنت را در مورد آنها شرح میدهد. بحث درباره اجتهاد شیعی و شرایط و ضوابط آن و نقد دیدگاه آنان و بیان نقاطِ ضعف و اشتباه ایشان در صدور احکام فقهی از جمله دیگر موضوعات کتاب است.
إقرأ البيانات بالعربية
نبذة مختصرة:مع بداية الدعوة الإسلامية، انطلق الاجتهاد الفقهي مواكباً حياة المسلمين ومعالجاً قضاياهم وذلك كله من خلال مقاصد الشريعة وأسسها. ولكن مع ازدهار الحضارة الإسلامية تجمدت الأفكار، فتراجع الاجتهاد، ما أدى إلى انطلاق حركات جديدة تهدف إلى كسر هذا الجمود وإصلاح واقع المسلمين.